Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 10:24
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 10:52

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby zweryfikować połączenia kabla U/UTP Cat. 5e w systemie okablowania strukturalnego, jakiego urządzenia należy użyć?

A. analizatora protokołów sieciowych

B. reflektometru optycznego OTDR

C. testera okablowania

D. woltomierza

Tester okablowania to narzędzie służące do weryfikacji poprawności połączeń w kablach U/UTP, w tym w standardzie Cat. 5e. Umożliwia on sprawdzenie ciągłości przewodów, identyfikację uszkodzeń oraz ocenę jakości sygnału. Przykładowo, tester wykrywa błędy takie jak zgięcia, przerwy lub zwarcia, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania sieci. W praktyce, tester okablowania jest często używany do instalacji oraz konserwacji sieci strukturalnych, co pozwala na szybkie diagnozowanie problemów i minimalizowanie przestojów. Zgodnie z normami EIA/TIA, regularne testowanie okablowania jest zalecane, aby zapewnić wysoką jakość i niezawodność instalacji. Zatem, stosowanie testera okablowania w kontekście kabla U/UTP Cat. 5e wpisuje się w najlepsze praktyki branżowe i jest niezbędne do utrzymania sprawności infrastruktury sieciowej.

Pytanie 2

Jaka jest prędkość przesyłania danych w standardzie 1000Base-T?

A. 1 Mbit/s

B. 1 MB/s

C. 1 Gbit/s

D. 1 GB/s

Odpowiedź 1 Gbit/s jest prawidłowa, ponieważ standard 1000Base-T, który jest częścią rodziny standardów Ethernet, zapewnia prędkość transmisji danych wynoszącą 1 gigabit na sekundę. Jest to technologia szeroko stosowana w nowoczesnych sieciach lokalnych, pozwalająca na szybki transfer danych przy użyciu skrętkowych kabli miedzianych kategorii 5e lub wyższej. Przykładem zastosowania tego standardu może być budowanie infrastruktury sieciowej w biurach oraz centrach danych, gdzie wymagana jest duża przepustowość. Standard 1000Base-T korzysta z kodowania 4D-PAM5, co pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnego pasma i minimalizację zakłóceń. Dodatkowo, w porównaniu do starszych standardów, takich jak 100Base-TX, 1000Base-T oferuje znacznie lepszą wydajność, co czyni go preferowanym wyborem dla aplikacji wymagających przesyłania dużych ilości danych, takich jak strumieniowanie wideo w wysokiej rozdzielczości czy wirtualizacja. Regularne korzystanie z tego standardu i jego wdrażanie w sieciach lokalnych jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co zapewnia przyszłość sieci i elastyczność w dostosowywaniu się do rosnących potrzeb użytkowników.

Pytanie 3

Które stwierdzenie opisuje profil tymczasowy użytkownika?

A. Umożliwia używanie dowolnego komputera w sieci z ustawieniami i danymi użytkownika przechowywanymi na serwerze

B. Jest generowany przy pierwszym logowaniu do komputera i przechowywany na lokalnym dysku twardym

C. Jest tworzony przez administratora systemu i zapisywany na serwerze, tylko administrator systemu ma prawo wprowadzać w nim zmiany

D. Po wylogowaniu się użytkownika, zmiany dokonane przez niego w ustawieniach pulpitu oraz w plikach nie będą zachowane

Profil tymczasowy użytkownika jest szczególnym przypadkiem, który ma na celu zapewnienie elastyczności i bezpieczeństwa w korzystaniu z komputerów, zwłaszcza w środowiskach wspólnych, takich jak szkolne labolatoria czy biura. Główna cecha tego typu profilu polega na tym, że wszystkie zmiany wprowadzone przez użytkownika podczas sesji są przechowywane tylko tymczasowo. Oznacza to, że po wylogowaniu się z systemu, wszystkie personalizacje, takie jak zmiany ustawień pulpitu, instalacja aplikacji czy modyfikacja plików, nie zostaną zapisane. Dzięki temu, nowi użytkownicy mogą korzystać z systemu bez obaw o modyfikację ustawień dotyczących innych użytkowników. W praktyce, takie podejście jest szczególnie przydatne w instytucjach, gdzie komputery są używane przez wielu użytkowników i gdzie konieczne jest zachowanie spójności systemu oraz bezpieczeństwa danych. Przykładowo, w szkołach, uczniowie mogą korzystać z tych samych komputerów bez ryzyka, że ich działania wpłyną na konfigurację dla innych uczniów. To zapewnia zarówno ochronę prywatności, jak i integralność systemu operacyjnego. W kontekście stosowania dobrych praktyk IT, profile tymczasowe są zgodne z zasadą najmniejszych uprawnień, co zwiększa bezpieczeństwo systemu.

Pytanie 4

PoE to norma

A. zasilania aktywnych urządzeń przez sieć WLAN

B. uziemienia urządzeń w sieciach LAN

C. zasilania aktywnych urządzeń przez sieć LAN

D. zasilania aktywnych urządzeń przez sieć WAN

PoE, czyli Power over Ethernet, to standard, który umożliwia zasilanie urządzeń aktywnych w sieciach LAN (Local Area Network) za pośrednictwem istniejącej infrastruktury kablowej Ethernet. Dzięki PoE, urządzenia takie jak kamery IP, telefony VoIP czy punkty dostępu bezprzewodowego mogą być zasilane bezpośrednio przez kabel Ethernet, eliminując potrzebę stosowania oddzielnych kabli zasilających. Takie podejście nie tylko upraszcza instalację, ale również zwiększa elastyczność w rozmieszczaniu urządzeń, co jest kluczowe w dynamicznie zmieniających się środowiskach biurowych. Standard PoE opiera się na normach IEEE 802.3af, 802.3at, oraz 802.3bt, które określają maksymalne napięcie i moc, jaką można przesyłać przez kabel. Praktyczne zastosowania PoE obejmują instalacje w inteligentnych budynkach, gdzie zasilanie i dane są przesyłane w jednym kablu, co znacząco redukuje koszty instalacyjne i zwiększa efektywność systemów zarządzających. Warto również zwrócić uwagę na rozwój technologii PoE+, która pozwala na przesył większej mocy, co jest istotne w kontekście nowoczesnych urządzeń wymagających większego zasilania.

Pytanie 5

Jaką wartość w systemie szesnastkowym ma liczba 1101 0100 0111?

A. D43

B. D47

C. C27

D. C47

Odpowiedź D47 jest poprawna, ponieważ liczba binarna 1101 0100 0111 w systemie szesnastkowym to 0xD47. Aby to zrozumieć, należy podzielić liczbę binarną na grupy po cztery bity, zaczynając od prawej strony. W naszym przypadku mamy grupy: 1101, 0100, 0111. Teraz przekształcamy każdą z tych grup na system szesnastkowy: 1101 to D, 0100 to 4, a 0111 to 7. Łącząc te wartości, otrzymujemy D47. W praktyce, znajomość konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowa w informatyce, zwłaszcza w programowaniu i inżynierii komputerowej, gdzie często używamy systemu szesnastkowego do reprezentacji wartości binarnych w bardziej zrozumiały sposób. Na przykład, adresy pamięci w systemach komputerowych często wyrażane są w formacie szesnastkowym, co upraszcza ich odczyt i zapamiętywanie. Warto także zauważyć, że w standardach informatycznych, takich jak IEEE 754, konwersje te są powszechnie stosowane przy reprezentacji wartości zmiennoprzecinkowych.

Pytanie 6

Aktywacja opcji OCR podczas ustawiania skanera umożliwia

A. wykorzystanie szerszej palety kolorów

B. zmianę głębi ostrości

C. podwyższenie jego rozdzielczości optycznej

D. przekształcenie zeskanowanego obrazu w edytowalny dokument tekstowy

Włączenie opcji OCR, czyli rozpoznawania tekstu na obrazach, podczas ustawiania skanera to świetna rzecz. Dzięki tej technologii zeskanowane dokumenty można łatwo edytować w programach, takich jak Word czy Google Docs. Wyobraź sobie, że skanujesz książkę i później możesz edytować tekst, a nie tylko go przeglądać. To się przydaje, szczególnie w biurach, gdzie często trzeba szybko przetwarzać dokumenty. Oczywiście, są też standardy jak ISO 19005, które mówią, jak najlepiej przechowywać i przetwarzać takie dokumenty. To pokazuje, jak bardzo ta technologia jest ważna w dzisiejszym zarządzaniu informacją.

Pytanie 7

Serwer, który realizuje żądania w protokole komunikacyjnym HTTP, to serwer

A. DHCP

B. FTP

C. DNS

D. WWW

Serwer WWW, znany również jako serwer HTTP, jest kluczowym elementem architektury internetowej, który obsługuje żądania protokołu komunikacyjnego HTTP. Kiedy użytkownik wprowadza adres URL w przeglądarkę internetową, przeglądarka wysyła żądanie HTTP do serwera WWW, który następnie przetwarza to żądanie i zwraca odpowiednią stronę internetową. Serwery WWW są odpowiedzialne za przechowywanie treści, takich jak HTML, CSS i JavaScript, oraz za ich udostępnienie użytkownikom za pośrednictwem sieci. W praktyce serwery WWW mogą być skonfigurowane do obsługi różnych typów treści, a także do stosowania zabezpieczeń, takich jak HTTPS, co jest standardem w branży. Przykłady popularnych serwerów WWW to Apache, Nginx oraz Microsoft Internet Information Services (IIS). Stosowanie dobrych praktyk, takich jak optymalizacja wydajności serwera oraz implementacja odpowiednich polityk bezpieczeństwa, jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i ochrony przed zagrożeniami w Internecie.

Pytanie 8

Jakie będzie całkowite koszty materiałów potrzebnych do zbudowania sieci lokalnej dla 6 komputerów, jeśli do realizacji sieci wymagane są 100 m kabla UTP kat. 5e oraz 20 m kanału instalacyjnego? Ceny komponentów sieci zostały przedstawione w tabeli

Elementy sieci	j.m.	cena brutto
Kabel UTP kat. 5e	m	1,00 zł
Kanał instalacyjny	m	8,00 zł
Gniazdo komputerowe	szt.	5,00 zł

A. 160,00 zł

B. 290,00 zł

C. 320,00 zł

D. 360,00 zł

Odpowiedź 29000 zł jest poprawna ponieważ obliczenia kosztów materiałów są zgodne z danymi w tabeli Do wykonania sieci lokalnej potrzebujemy 100 m kabla UTP kat 5e oraz 20 m kanału instalacyjnego Z tabeli wynika że cena brutto za metr kabla wynosi 1 zł a za metr kanału 8 zł Obliczając koszt 100 m kabla otrzymujemy 100 zł a koszt 20 m kanału to 160 zł Suma tych kosztów daje 260 zł Dodatkowo należy uwzględnić zakup 6 gniazd komputerowych po 5 zł każde co daje łącznie 30 zł Sumując wszystkie koszty 100 zł za kabel 160 zł za kanał i 30 zł za gniazda otrzymujemy 290 zł Jest to zgodne z zasadami projektowania sieci gdzie ważne jest precyzyjne planowanie budżetu aby zapewnić jakość i efektywność sieci Kabel UTP kat 5e jest standardem w budowie sieci lokalnych dzięki swojej przepustowości do 1 Gbps co jest wystarczające dla większości zastosowań domowych i biurowych Kanały instalacyjne umożliwiają estetyczne i bezpieczne prowadzenie okablowania co jest zgodne z dobrymi praktykami instalacyjnymi

Pytanie 9

Karta sieciowa w standardzie Fast Ethernet umożliwia przesył danych z maksymalną prędkością

A. 100 Mbps

B. 10 MB/s

C. 10 Mbps

D. 100 MB/s

Karta sieciowa standardu Fast Ethernet, oznaczana jako IEEE 802.3u, umożliwia transfer danych z maksymalną szybkością 100 Mbps. W praktyce oznacza to, że Fast Ethernet jest w stanie przesyłać dane dziesięć razy szybciej niż jego poprzednik, czyli 10 Mbps, który był standardem dla Ethernetu. Przykłady zastosowania Fast Ethernet obejmują lokalne sieci komputerowe (LAN), gdzie wymagana jest wysoka przepustowość do przesyłania dużych plików, takich jak multimedia, dokumentacja czy aplikacje wymagające intensywnej komunikacji między serwerami. Dodatkowo, standard ten jest powszechnie stosowany w małych i średnich przedsiębiorstwach, które potrzebują efektywnego rozwiązania do łączenia komputerów z serwerami oraz innymi urządzeniami sieciowymi. Warto zauważyć, że Fast Ethernet wykorzystuje kable UTP (Unshielded Twisted Pair) kategorii 5 lub lepszej, co zapewnia stabilne połączenia na odległościach do 100 metrów. W kontekście branżowych standardów i dobrych praktyk, Fast Ethernet stanowi kluczowy element w budowaniu wydajnych sieci komputerowych, oferując równocześnie kompatybilność z wcześniejszymi standardami Ethernetu.

Pytanie 10

W celu zapewnienia jakości usługi QoS, w przełącznikach warstwy dostępu stosuje się mechanizm

A. określania liczby urządzeń, które mogą łączyć się z danym przełącznikiem

B. zastosowania kilku portów jako jednego logicznego połączenia jednocześnie

C. nadawania wyższych priorytetów niektórym typom danych

D. zapobiegającego występowaniu pętli w sieci

Nadawanie priorytetu określonym rodzajom danych jest kluczowym elementem zapewnienia jakości usług (QoS) w sieciach komputerowych, zwłaszcza w przełącznikach warstwy dostępu. QoS polega na zarządzaniu ruchem sieciowym w sposób, który pozwala na optymalne wykorzystanie dostępnych zasobów oraz minimalizowanie opóźnień i utraty pakietów. W praktyce oznacza to, że ruch krytyczny, na przykład VoIP (Voice over IP) czy transmisje wideo, może być traktowany priorytetowo w stosunku do mniej istotnych danych, takich jak transfer plików czy przeglądanie stron www. Przełączniki warstwy dostępu mogą implementować mechanizmy takie jak oznaczanie pakietów za pomocą protokołów takich jak 802.1Q dla VLAN-ów oraz 802.1p dla klasyfikacji ruchu. Dzięki temu administratorzy mogą konfigurować przełączniki tak, aby odpowiednie typy ruchu były przesyłane z wyższym priorytetem, co zapewnia lepszą jakość usług i zadowolenie użytkowników. Wprowadzenie systemu QoS w sieci jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie planowania zasobów oraz ich efektywnego zarządzania.

Pytanie 11

Jakiego rodzaju papieru należy użyć, aby wykonać "naprasowankę" na T-shircie z własnym zdjęciem przy pomocy drukarki atramentowej?

A. Photo Matt

B. Photo Glossy

C. samoprzylepnego

D. transferowego

Użycie papieru transferowego jest kluczowe przy tworzeniu naprasowanek na koszulki T-shirt z własnymi zdjęciami. Ten typ papieru jest specjalnie zaprojektowany do przenoszenia atramentowych wydruków na tkaniny. Proces ten polega na nadrukowaniu obrazu na papier transferowy, a następnie nałożeniu go na materiał za pomocą ciepła, najczęściej za pomocą prasy termicznej. Dzięki temu, obraz staje się integralną częścią tkaniny, co zapewnia trwałość i odporność na pranie. Warto zaznaczyć, że papier transferowy może być dostępny w wersjach jasnych i ciemnych, co pozwala na dostosowanie do koloru podstawy, na której będzie umieszczany nadruk. W praktyce, uzyskanie wysokiej jakości naprasowanki wymaga również odpowiedniego ustawienia drukarki oraz dobrania odpowiednich parametrów druku, takich jak jakość i profil koloru. Standardy w branży zalecają korzystanie z papierów transferowych od sprawdzonych producentów, co gwarantuje uzyskanie optymalnych rezultatów.

Pytanie 12

Jaką rolę pełni serwer plików w sieciach komputerowych LAN?

A. współdzielenie tych samych zasobów

B. przeprowadzanie obliczeń na lokalnych komputerach

C. nadzorowanie działania przełączników i ruterów

D. zarządzanie danymi na komputerach w obrębie sieci lokalnej

Serwer plików to naprawdę ważny element w sieciach LAN. Dzięki niemu możemy wspólnie korzystać z różnych plików i folderów, co ułatwia życie w biurze czy szkole. Wyobraź sobie, że kilka osób musi mieć dostęp do tych samych dokumentów projektowych – ze serwerem plików jest to znacznie prostsze. Działa to na zasadzie centralnego przechowywania danych, więc bez względu na to, z jakiego komputera korzystasz, masz do nich dostęp. W praktyce, często spotkasz się z protokołami jak SMB czy NFS, które pomagają różnym systemom współpracować ze sobą. Pamiętaj też, że warto dbać o regularne kopie zapasowe i kontrolować, kto ma dostęp do jakich plików. Dzięki tym wszystkim rzeczom, serwer plików staje się trochę takim fundamentem efektywnej współpracy w dzisiejszym świecie.

Pytanie 13

Jakie narzędzie w wierszu poleceń służy do testowania oraz diagnostyki serwerów DNS?

A. NSLOOKUP

B. CMD

C. DHCP

D. CHKDSK

NSLOOKUP to narzędzie wiersza polecenia, które jest kluczowe w administrowaniu i diagnozowaniu serwerów DNS. Umożliwia ono użytkownikom bezpośrednie zapytanie o rekordy DNS, co jest niezbędne do weryfikacji i analizy rozwiązywania nazw w Internecie. Przykładowo, podczas rozwiązywania problemów z dostępem do strony internetowej, administratorzy mogą użyć polecenia NSLOOKUP, aby sprawdzić, czy odpowiednie rekordy DNS są poprawnie skonfigurowane. Dodatkowo, NSLOOKUP pozwala na interakcję z różnymi serwerami DNS, co jest przydatne w przypadku lokalnych i zdalnych problemów z nazwami. Narzędzie to wspiera również różne typy zapytań, takie jak A, AAAA czy MX, co czyni je wszechstronnym narzędziem w diagnostyce sieciowej. Użycie NSLOOKUP jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi w zakresie zarządzania sieciami, ponieważ pozwala na szybkie i efektywne rozwiązywanie problemów związanych z DNS, co jest kluczowe dla zapewnienia dostępności usług internetowych.

Pytanie 14

Jakie narzędzie jest używane do zarządzania alokacjami dyskowymi w systemach Windows 7 i Windows 8?

A. query

B. perfmon

C. dcpromo

D. fsutil

Narzędzie 'fsutil' jest kluczowym elementem zarządzania dyskami w systemach Windows 7 i Windows 8, które umożliwia administratorom efektywne zarządzanie przestrzenią dyskową oraz przydziałami. Umożliwia między innymi zarządzanie woluminami, tworzenie punktów przywracania, a także monitorowanie stanu systemu plików. Przykładowo, za pomocą polecenia 'fsutil sparse setflag <ścieżka>' można zaznaczyć, że plik jest plikiem rzadkim, co pozwala zaoszczędzić miejsce na dysku. Warto również znać polecenie 'fsutil behavior set disablelastaccess <0|1>', które pozwala na dostosowanie sposobu traktowania informacji o ostatnim dostępie do plików, co ma wpływ na wydajność systemu. Dobre praktyki zalecają regularne korzystanie z tego narzędzia w celu monitorowania zdrowia dysków oraz optymalizacji użycia przestrzeni dyskowej, co jest istotne w zarządzaniu serwerami oraz stacjami roboczymi.

Pytanie 15

Jakie polecenie w systemach Windows należy użyć, aby ustawić statyczny adres IP w konsoli poleceń?

A. net use

B. telnet

C. netsh

D. tracert

Polecenie 'netsh' jest kluczowym narzędziem w systemach Windows, które umożliwia konfigurowanie i zarządzanie różnymi ustawieniami sieciowymi, w tym adresami IP. Używając 'netsh', administratorzy mogą łatwo przypisać statyczny adres IP do interfejsu sieciowego. Przykład użycia to: 'netsh interface ip set address name="Nazwa interfejsu" static Adres_IP Maska_Sieci Brama_Domyślna', gdzie 'Nazwa interfejsu' to nazwa karty sieciowej, 'Adres_IP' to adres, który chcemy ustawić, 'Maska_Sieci' to odpowiednia maska podsieci, a 'Brama_Domyślna' to adres bramy. Stosowanie statycznych adresów IP jest istotne w środowiskach, gdzie stabilność i dostępność są kluczowe, na przykład w serwerach lub urządzeniach wymagających stałego adresu. Przy korzystaniu z 'netsh' należy również pamiętać o standardach bezpieczeństwa oraz zarządzać adresami IP zgodnie z polityką organizacji, aby unikać konfliktów adresowych i zapewnić optymalną wydajność sieci.

Pytanie 16

Jaką cechę posiada przełącznik w sieci?

A. Z przesyłanych pakietów pobiera docelowe adresy IP

B. Z odebranych ramek wydobywa adresy MAC

C. Działa na fragmentach danych określanych jako segmenty

D. Korzysta z protokołu EIGRP

Przełącznik sieciowy to urządzenie, które odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu komunikacją w sieciach lokalnych. Jego podstawową funkcją jest odczytywanie adresów MAC z ramek sieciowych, co umożliwia efektywne przekazywanie danych pomiędzy urządzeniami w tej samej sieci. Dzięki mechanizmowi przechowywania adresów MAC w tablicy, przełącznik jest w stanie podejmować decyzje dotyczące przesyłania danych tylko do tych portów, które są rzeczywiście połączone z docelowymi urządzeniami. Taka operacja zwiększa wydajność sieci oraz minimalizuje niepotrzebny ruch, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu sieci lokalnych. Na przykład, w dużych biurach, gdzie wiele komputerów jest podłączonych do jednego przełącznika, jego zdolność do prawidłowego kierowania ruchu bazując na adresach MAC jest kluczowa dla zapewnienia płynnej komunikacji. Przełączniki są niezbędnymi elementami w nowoczesnych sieciach Ethernet, a ich odpowiednia konfiguracja zgodna z protokołami IEEE 802.1D (Spanning Tree Protocol) i IEEE 802.1Q (VLAN) może znacząco poprawić zarządzanie ruchem sieciowym oraz zwiększyć bezpieczeństwo.

Pytanie 17

Standard sieci bezprzewodowej WiFi 802.11 a/n operuje w zakresie

A. 5 GHz

B. 250 MHz

C. 1200 MHz

D. 2,4 GHz

Odpowiedź "5 GHz" jest prawidłowa, ponieważ standardy WiFi 802.11a i 802.11n operują w pasmach 5 GHz oraz 2,4 GHz, jednak kluczowym zastosowaniem 802.11n jest możliwość pracy w paśmie 5 GHz, co umożliwia osiąganie wyższych prędkości transmisji danych oraz mniejsze zakłócenia, co jest istotne w zatłoczonych obszarach. Pasmo 5 GHz oferuje większą przepustowość, co przyczynia się do lepszej jakości połączenia, zwłaszcza w zastosowaniach wymagających szybkiego przesyłania danych, jak streaming wideo w wysokiej rozdzielczości czy gry online. Warto również zwrócić uwagę, że 802.11n wspiera MIMO (Multiple Input Multiple Output), co further zwiększa wydajność sieci, pozwalając na jednoczesne przesyłanie wielu strumieni danych. Użycie pasma 5 GHz jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które zalecają wybór tego zakresu w celu minimalizacji zakłóceń oraz zwiększenia wydajności sieci bezprzewodowej w środowiskach o dużym natężeniu ruchu.

Pytanie 18

Która norma w Polsce definiuje zasady dotyczące okablowania strukturalnego?

A. TSB-67

B. ISO/IEC 11801

C. PN-EN 50173

D. EIA/TIA 568-A

Norma PN-EN 50173 jest kluczowym dokumentem określającym wymagania dotyczące okablowania strukturalnego w budynkach. Stanowi ona podstawę dla projektowania, instalacji oraz użytkowania systemów okablowania, które muszą spełniać wysokie standardy jakości oraz wydajności. Zawiera wytyczne dotyczące różnych typów systemów okablowania, w tym transmisji danych, głosu oraz obrazu. Przykładem zastosowania normy PN-EN 50173 może być projektowanie sieci lokalnych w biurowcach, gdzie ważne jest, aby system okablowania był zgodny z wymaganiami dotyczącymi przepustowości i elastyczności w rozbudowie infrastruktury. Dodatkowo, norma ta uwzględnia aspekty związane z bezpieczeństwem, takie jak odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, co jest niezwykle istotne w dobie rosnącej liczby urządzeń elektronicznych. Stosowanie PN-EN 50173 zapewnia, że zainstalowane systemy będą miały długą żywotność oraz będą w stanie efektywnie obsługiwać rosnące potrzeby użytkowników.

Pytanie 19

Jakie polecenie należy wykorzystać, aby zmienić właściciela pliku w systemie Linux?

A. chown

B. ps

C. pwd

D. chmod

Odpowiedź 'chown' jest prawidłowa, ponieważ polecenie to jest używane w systemach Unix i Linux do zmiany właściciela lub grupy pliku. Umożliwia to administratorom systemu oraz użytkownikom z odpowiednimi uprawnieniami zarządzanie dostępem do plików. Przykładowe użycie polecenia to 'chown user:group file.txt', co zmienia właściciela pliku 'file.txt' na 'user' i przypisuje go do grupy 'group'. Używanie 'chown' jest kluczowe dla utrzymania bezpieczeństwa systemu, ponieważ pozwala na kontrolę, kto ma prawo do odczytu, zapisu i wykonywania plików. W najlepszych praktykach związanych z zarządzaniem systemami Linux, zaleca się, aby administratorzy regularnie sprawdzali i aktualizowali uprawnienia plików, aby zminimalizować ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Ponadto, należy pamiętać, że zmiana właściciela pliku może mieć wpływ na inne procesy lub skrypty, które mogą polegać na określonym właścicielu lub grupie, dlatego warto prowadzić dokumentację zmian.

Pytanie 20

Na zaprezentowanej płycie głównej komputera złącza oznaczono cyframi 25 i 27

A. PS 2

B. RS 232

C. LPT

D. USB

Złącza USB, oznaczone na płycie głównej jako 25 i 27, są jednym z najpopularniejszych interfejsów do podłączania urządzeń peryferyjnych do komputera. USB, czyli Universal Serial Bus, jest wszechstronnym złączem, które pozwala na podłączenie różnorodnych urządzeń, takich jak myszki, klawiatury, drukarki, kamery, a nawet dyski zewnętrzne. Dzięki swojej uniwersalności i szerokiej kompatybilności, USB stało się standardem przemysłowym. Złącza te zapewniają nie tylko transfer danych, ale także zasilanie dla podłączonych urządzeń. Istnieją różne wersje USB, w tym USB 1.0, 2.0, 3.0, a także najnowsze USB-C, które oferuje jeszcze szybszy transfer danych i większą moc zasilania. Złącza USB różnią się także kształtem i przepustowością, co jest istotne przy doborze odpowiednich kabli i urządzeń. Cechą charakterystyczną złączy USB jest ich zdolność do hot-pluggingu, co oznacza, że urządzenia można podłączać i odłączać bez konieczności wyłączania komputera. Współczesne urządzenia często korzystają z USB do ładowania i wymiany danych, co czyni je niezwykle praktycznymi w codziennym użytkowaniu. Dlatego złącza USB są kluczowym elementem współczesnych komputerów i ich poprawne rozpoznanie jest istotne w pracy technika informatyka.

Pytanie 21

Uszkodzenie czego może być przyczyną awarii klawiatury?

A. matrycy CCD

B. przełącznika membranowego

C. kontrolera DMA

D. czujnika elektromagnetycznego

Przełącznik membranowy jest kluczowym elementem w klawiaturach membranowych będących najczęściej spotykanym typem klawiatur. Składa się z trzech warstw gdzie środkowa zawiera ścieżki przewodzące a naciśnięcie klawisza powoduje zwarcie ścieżek i przesłanie sygnału do kontrolera. Takie klawiatury są popularne ze względu na niskie koszty produkcji i cichą pracę ale są bardziej podatne na uszkodzenia mechaniczne. Uszkodzenie przełącznika może wynikać z zużycia materiału pod wpływem częstego użytkowania lub działania czynników zewnętrznych jak kurz czy wilgoć. Regularne czyszczenie i unikanie narażania klawiatury na takie czynniki jest zgodne z dobrymi praktykami konserwacyjnymi i może przedłużyć żywotność urządzenia. W kontekście naprawy często wymaga to demontażu klawiatury i wymiany uszkodzonej membrany co jest operacją wymagającą precyzji i uwagi. Zrozumienie funkcjonowania przełączników membranowych pozwala nie tylko na efektywną diagnozę problemów ale również na wybór odpowiednich rozwiązań sprzętowych w przyszłości.

Pytanie 22

Aby naprawić zasilacz laptopa poprzez wymianę kondensatorów, jakie narzędzie powinno się wykorzystać?

A. chwytak próżniowy

B. tester płyt głównych

C. tester okablowania sieciowego

D. lutownicę z cyną i kalafonią

Aby wymienić kondensatory w zasilaczu laptopa, niezbędne jest posiadanie odpowiednich narzędzi, a lutownica z cyną i kalafonią stanowi kluczowy element tego procesu. Lutownica umożliwia precyzyjne łączenie elementów elektronicznych poprzez podgrzewanie ich końców i wprowadzenie stopionego cyny, co zapewnia stabilne połączenie. Kalafonia pełni rolę fluxu, który ułatwia lutowanie, poprawiając przyczepność cyny do elementów oraz zapobiegając utlenianiu styków. W praktyce, wymiana kondensatorów wymaga również zachowania ostrożności, aby nie uszkodzić innych komponentów na płytce PCB. Standardem w branży jest stosowanie lutownic o regulowanej temperaturze, co pozwala na dostosowanie ciepła do różnych elementów; zbyt wysoka temperatura może zaszkodzić zarówno kondensatorom, jak i ścieżkom na płytce. Warto również znać klasyfikację kondensatorów (np. elektrolityczne, ceramiczne) oraz ich parametry, takie jak pojemność i napięcie robocze, co jest niezbędne do prawidłowej wymiany. W związku z tym, świadome podejście do użycia lutownicy w tym kontekście jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania urządzenia po naprawie.

Pytanie 23

Jakie jest odpowiednik maski 255.255.252.0 w postaci prefiksu?

A. /25

B. /23

C. /24

D. /22

Odpowiednik maski 255.255.252.0 to prefiks /22, co oznacza, że pierwsze 22 bity adresów IP są używane do identyfikacji sieci, a pozostałe bity są przeznaczone dla hostów w tej sieci. Maskę sieciową można zrozumieć jako sposób na podział większej przestrzeni adresowej na mniejsze podsieci, co jest kluczowe w zarządzaniu adresowaniem IP i efektywnym wykorzystaniu dostępnych adresów. Maska 255.255.252.0 pozwala na utworzenie 4 096 adresów IP w danej podsieci (2^(32-22)), z czego 4 094 mogą być używane dla hostów, co czyni ją bardzo użyteczną w dużych sieciach. W praktyce, taka maska może być stosowana w organizacjach, które potrzebują większej liczby adresów w ramach jednej sieci, na przykład w firmach z dużymi działami IT. Standardy, takie jak RFC 4632, podkreślają znaczenie używania odpowiednich masek podsieci dla optymalizacji routingu oraz zarządzania adresami w sieci. Zrozumienie tego zagadnienia jest kluczowe dla każdego specjalisty zajmującego się sieciami komputerowymi.

Pytanie 24

Ile sieci obejmują komputery z adresami IP i maskami sieci wskazanymi w tabeli?

A. 4

B. 2

C. 3

D. 5

Nieprawidłowe odpowiedzi wynikają najczęściej z nieuwzględnienia zasad działania maski podsieci oraz ich wpływu na określanie, do jakiej sieci należy dany adres IP. Zwykle osoby decydujące się na odpowiedzi, które sugerują większą liczbę sieci, mylą pojęcie adresów IP z ich segmentacją w oparciu o maski. Na przykład, adresy IP z maską 255.255.0.0 umożliwiają przydzielanie znacznie większej liczby adresów w ramach jednej sieci, co może prowadzić do błędnych wniosków o ich przynależności do oddzielnych podsieci. Z kolei adresy z maską 255.255.255.0 mogą być postrzegane jako oddzielne sieci, podczas gdy w rzeczywistości, mogą one być częścią tej samej większej sieci, jeśli ich prefiksy są zgodne. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że maska podsieci definiuje, które bity adresu IP są używane do identyfikacji sieci. Niezrozumienie tej koncepcji prowadzi do niepoprawnych wniosków o liczbie sieci. Również warto zauważyć, że w praktyce wiele organizacji korzysta z różnych strategii adresowania, które mogą wpływać na to, jak są zorganizowane zasoby w sieci. Błędem jest również nieprzywiązywanie wagi do kontekstu, w którym adresy IP są używane, co może prowadzić do niewłaściwego określenia liczby sieci.

Pytanie 25

Protokół Transport Layer Security (TLS) jest rozwinięciem standardu

A. Network Terminal Protocol (telnet)

B. Session Initiation Protocol (SIP)

C. Security Shell (SSH)

D. Security Socket Layer (SSL)

Protokół Transport Layer Security (TLS) jest rozwinięciem protokołu Secure Socket Layer (SSL), który był jednym z pierwszych standardów zabezpieczających komunikację w sieci. SSL i jego następca TLS zapewniają poufność, integralność i autoryzację danych przesyłanych przez Internet. W praktyce TLS jest powszechnie używany do zabezpieczania połączeń w aplikacjach takich jak przeglądarki internetowe, serwery pocztowe oraz usługi HTTPS. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie najnowszych wersji protokołów, aby minimalizować ryzyko związane z lukami bezpieczeństwa, które mogą występować w starszych wersjach SSL. To podejście jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak Internet Engineering Task Force (IETF), która regularnie aktualizuje dokumentację oraz standardy związane z bezpieczeństwem w sieci. Dodatkowo, w kontekście zaleceń PCI DSS, organizacje przetwarzające dane kart płatniczych muszą implementować odpowiednie zabezpieczenia, w tym TLS, aby zminimalizować ryzyko kradzieży danych.

Pytanie 26

Wskaż procesor współpracujący z przedstawioną płytą główną.

A. Intel Celeron-430 1.80 GHz, s-755

B. AMD Ryzen 5 1600, 3.2 GHz, s-AM4, 16 MB

C. AMD X4-880K 4.00GHz 4 MB, s-FM2+, 95 W

D. Intel i5-7640X 4.00 GHz 6 MB, s-2066

Prawidłowe dobranie procesora do płyty głównej to absolutny fundament pracy technika komputerowego. W tym przypadku kluczowa jest zgodność podstawki CPU (tzw. socketu) oraz chipsetu płyty z konkretnym modelem procesora. Często można spotkać się z błędnym przekonaniem, że wszystkie procesory danego producenta są ze sobą zamienne – to poważny błąd. Przykładowo, procesor Intel Celeron-430 wykorzystuje podstawkę LGA 775, która dawno już wyszła z użycia i jest niekompatybilna z nowoczesnymi płytami głównymi, które stosują znacznie gęstsze i nowocześniejsze układy pinów. Z kolei AMD Ryzen 5 1600 to jednostka pod gniazdo AM4, które dedykowane jest całkowicie innej platformie – AMD, a nie Intel. Zdarza się też, że ktoś wybiera procesor AMD X4-880K, ponieważ kojarzy, że to mocny układ, lecz on korzysta z podstawki FM2+, typowej dla tańszych płyt głównych AMD sprzed kilku lat, kompletnie nieprzystających do rozwiązań Intela z gniazdem 2066. Typowy błąd to skupianie się tylko na taktowaniu lub liczbie rdzeni, a pomijanie kwestii kompatybilności fizycznej i technologicznej. Moim zdaniem warto pamiętać, że każda seria płyt głównych ma swoją wyspecjalizowaną rodzinę procesorów – w tym przypadku podstawka LGA 2066 i chipset X299 są dopasowane do procesorów Intel z serii Core X. W praktyce, jeśli dobierzesz nieodpowiedni CPU, komputer po prostu nie ruszy, a w najgorszym razie możesz nawet uszkodzić sprzęt. Zawsze warto sprawdzić listę kompatybilności na stronie producenta płyty głównej – to żelazna zasada, o której często się zapomina, szczególnie przy starszym lub nietypowym sprzęcie.

Pytanie 27

Dane przedstawione na ilustracji są rezultatem działania komendy

A. nslookup

B. tracert

C. ipconfig

D. ping

Polecenie ping jest podstawowym narzędziem diagnostycznym służącym do sprawdzania dostępności hosta w sieci oraz mierzenia czasu odpowiedzi. Jednak w przeciwieństwie do tracert nie dostarcza informacji o trasie jaką pakiety pokonują do celu. Ping jest często używany do szybkiego sprawdzenia czy dany host jest osiągalny oraz do oceny jakości połączenia lecz nie pozwala na analizę poszczególnych węzłów sieciowych. Polecenie ipconfig jest narzędziem stosowanym do wyświetlania konfiguracji sieciowej komputera w systemach Windows. Pozwala ono uzyskać informacje o adresie IP masce podsieci i bramie domyślnej co jest przydatne w lokalnej konfiguracji sieci ale nie ma związku z trasowaniem pakietów przez sieć. Natomiast nslookup jest narzędziem służącym do sprawdzania nazw domenowych i ich przypisanych adresów IP co jest przydatne szczególnie przy diagnozowaniu problemów z DNS. Chociaż wszystkie te narzędzia są istotne dla administratorów sieci do różnych celów tracert jest wyjątkowe w kontekście analizy trasy pakietów i identyfikacji problematycznych węzłów w sieci. Zrozumienie różnic między tymi narzędziami pozwala na ich efektywne zastosowanie w praktyce i unikanie błędów diagnostycznych co jest kluczowe w utrzymaniu prawidłowego funkcjonowania sieci komputerowych. Dzięki świadomej nawigacji po dostępnych narzędziach możliwe jest szybkie i precyzyjne identyfikowanie problemów co minimalizuje ryzyko długotrwałych przestojów w sieci oraz zwiększa jej wydajność i niezawodność. Dlatego tak istotne jest aby znać specyfikę każdego narzędzia i umieć je zastosować w odpowiednim kontekście diagnostycznym i administracyjnym.

Pytanie 28

Protokół, który umożliwia po połączeniu z serwerem pocztowym przesyłanie na komputer tylko nagłówków wiadomości, a wysyłanie treści oraz załączników następuje dopiero po otwarciu konkretnego e-maila, to

A. IMAP

B. POP3

C. SMTP

D. MIME

MIME (Multipurpose Internet Mail Extensions) jest standardem, który pozwala na przesyłanie różnych typów danych w wiadomościach e-mail, takich jak obrazy, pliki audio czy dokumenty. Jednak MIME nie jest protokołem do zarządzania połączeniem z serwerem pocztowym. Nie ma funkcjonalności do pobierania danych, a jedynie rozszerza możliwości przesyłania wiadomości, co czyni go nieodpowiednim wyborem w kontekście opisanego pytania. Podobnie SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest protokołem wykorzystywanym do wysyłania wiadomości e-mail do serwerów pocztowych, ale nie zajmuje się ich odbieraniem ani zarządzaniem. Jego rolą jest przesyłanie wiadomości od nadawcy do odbiorcy, co nie ma nic wspólnego z pobieraniem nagłówków czy zarządzaniem treścią wiadomości. Z kolei POP3 (Post Office Protocol) działa na zupełnie innej zasadzie; pobiera wiadomości całkowicie na lokalne urządzenie, co oznacza, że użytkownik musi pobrać wszystkie wiadomości, nawet te, które nie są mu potrzebne. To podejście jest mniej efektywne w zarządzaniu pocztą, zwłaszcza w sytuacji, gdy użytkownik korzysta z wielu urządzeń. Typowym błędem jest mylenie tych protokołów i ich funkcji, co prowadzi do nieporozumień związanych z obsługą poczty elektronicznej.

Pytanie 29

Ile hostów można zaadresować w podsieci z maską 255.255.255.248?

A. 6 urządzeń.

B. 4 urządzenia.

C. 510 urządzeń.

D. 246 urządzeń.

Wiele osób myli się przy obliczaniu liczby dostępnych hostów w podsieciach, co może prowadzić do błędnych wniosków. Odpowiedzi sugerujące, że w podsieci z maską 255.255.255.248 można zaadresować 246 lub 510 hostów, opierają się na niepoprawnym zrozumieniu zasad adresacji IP. W rzeczywistości, aby obliczyć liczbę dostępnych adresów dla hostów, należy wziąć pod uwagę ilość bitów zarezerwowanych dla adresów w podsieci. Dla maski /29, 3 bity są przeznaczone na adresy hostów, co daje 2^3 = 8 możliwych adresów. Z tych adresów, 2 są zawsze zarezerwowane: jeden dla adresu sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego, co efektywnie pozostawia 6 adresów do wykorzystania przez urządzenia w sieci. Odpowiedzi wskazujące na 4 hosty również są błędne, ponieważ także nie uwzględniają poprawnego obliczenia dostępnych adresów. Typowe błędy polegają na nieprawidłowym dodawaniu hostów lub myleniu zasad dotyczących rezerwacji adresów w danej podsieci. Dlatego, aby uniknąć podobnych pomyłek, ważne jest zrozumienie podstaw działającej logiki adresacji IP oraz umiejętność poprawnego stosowania masek podsieci w praktyce. Właściwe przeszkolenie w zakresie adresacji IP i praktyk sieciowych jest niezwykle istotne dla specjalistów IT, co zapewnia efektywne projektowanie i zarządzanie nowoczesnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 30

Jakie urządzenie powinno być użyte do segmentacji domeny rozgłoszeniowej?

A. Hub

B. Switch

C. Ruter

D. Mostek

Wybór mostu, przełącznika lub koncentratora do podziału domeny rozgłoszeniowej nie jest odpowiedni, ponieważ każde z tych urządzeń działa na niższych warstwach modelu OSI i nie ma zdolności do zarządzania ruchem między różnymi domenami rozgłoszeniowymi. Most, który operuje na warstwie drugiej, jest zaprojektowany do łączenia dwóch segmentów sieci w ramach tej samej domeny rozgłoszeniowej, co oznacza, że stosuje filtrację na poziomie adresów MAC, ale nie jest w stanie segregować ruchu między różnymi sieciami. Podobnie przełącznik, który również działa na poziomie drugiej warstwy, umożliwia szybkie przesyłanie danych w obrębie lokalnej sieci, ale nie jest w stanie ograniczyć rozgłoszeń do określonego segmentu, co prowadzi do zwiększonego ruchu w sieci. Koncentrator, będący urządzeniem działającym na warstwie fizycznej, z kolei, po prostu powiela sygnał na wszystkie porty, co jeszcze bardziej zaostrza problem z rozgłoszeniami, zamiast go rozwiązywać. Takie podejście prowadzi do typowych błędów myślowych, gdzie użytkownicy mogą sądzić, że każde urządzenie sieciowe ma zdolność do zarządzania ruchem, co jest niezgodne z rzeczywistością. Przykłady zastosowania tych urządzeń w sieciach niskoskalowych, takich jak małe biura, mogą wprowadzać w błąd, ponieważ w mniejszych środowiskach, gdzie liczba urządzeń jest ograniczona, rozróżnienie między tymi technologiami może być mniej widoczne, jednak w większych infrastrukturach niezbędne jest korzystanie z ruterów do efektywnego zarządzania ruchem między różnymi segmentami sieci.

Pytanie 31

Jaką funkcję pełni polecenie tee w systemie Linux?

A. Wyświetla zawartość pliku tekstowego podanego jako argument polecenia.

B. Wyświetla zbiory dyskowe zapisane w postaci drzewa katalogów.

C. Pobiera dane ze strumienia i zapisuje wynik do pliku tekstowego w katalogu <i>/home</i>.

D. Pobiera dane ze strumienia wejściowego i wysyła je do strumienia wyjściowego oraz plików.

Polecenie tee bywa czasem mylone z innymi narzędziami konsolowymi ze względu na podobieństwo nazw albo skojarzenia z funkcjami pokrewnymi, np. z wyświetlaniem czy zapisem plików. W rzeczywistości jednak tee nie służy ani do przeglądania plików w formie drzewa katalogów, ani do zwykłego podglądu zawartości plików tekstowych. Do takich celów wykorzystuje się raczej narzędzia jak tree – ono pozwala wizualizować strukturę katalogów w formie drzewa, co jest przydatne przy analizie organizacji plików, ale nie ma nic wspólnego z przekierowywaniem strumieni. Z kolei cat albo less, czasem nawet more, to typowe wybory do wyświetlania zawartości pliku tekstowego – te narzędzia czytają plik i wyświetlają jego treść, nie operują natomiast na strumieniach w taki sposób, żeby jednocześnie przesyłać dane dalej i zapisywać je do kilku miejsc. Wśród typowych błędów znajduje się przekonanie, że tee zawsze zapisuje pliki do katalogu /home – to nieprawda, bo ścieżkę pliku podajesz dowolnie, zgodnie z uprawnieniami użytkownika i zamysłem polecenia. Mylenie tee z zapisem pliku do konkretnej lokalizacji wynika często z tego, że przykłady w tutorialach operują na katalogu domowym. W rzeczywistości tee jest narzędziem do manipulowania strumieniami – przekazuje dane dalej w potoku (np. do kolejnego programu) i jednocześnie zapisuje te same dane do pliku (lub wielu plików), które wskazujesz jako argumenty. Pozwala to logować wszystko, co przechodzi przez potok, nie tracąc kontroli nad bieżącą transmisją danych. Z mojego doświadczenia wielu początkujących programistów myli te kwestie, bo nie rozumie fundamentalnych zasad działania potoków i przekierowań w Linuxie. Warto więc zapamiętać: tee jest niezastąpione tam, gdzie potrzebujesz zarówno kontynuować działanie potoku, jak i uzyskać kopię przesyłanych danych.

Pytanie 32

Narzędzie System Image Recovery dostępne w zaawansowanych opcjach uruchamiania systemu Windows 7 pozwala na

A. naprawę systemu za pomocą punktów przywracania

B. przywrócenie funkcjonowania systemu przy użyciu jego kopii zapasowej

C. uruchomienie systemu w specjalnym trybie naprawy

D. naprawę uszkodzonych plików startowych

Odpowiedzi dotyczące naprawy działania systemu poprzez punkty przywracania oraz naprawy uszkodzonych plików startowych są mylące, ponieważ dotyczą zupełnie innych rodzajów operacji. Punkty przywracania w systemie Windows 7 służą do cofania systemu do wcześniejszego stanu w przypadku problemów z oprogramowaniem, natomiast nie są one związane z pełnym przywracaniem obrazu systemu. To podejście ma swoje ograniczenia, gdyż nie uwzględnia zmian dokonanych w plikach osobistych i aplikacjach zainstalowanych po utworzeniu punktu przywracania. Naprawa uszkodzonych plików startowych również nie jest tożsama z przywracaniem obrazu systemu; jest to proces, który koncentruje się na naprawie konkretnego problemu z uruchomieniem, a nie na pełnym przywróceniu wszystko do wcześniejszego stanu. Użytkownik może być skłonny do wyboru tych metod w przekonaniu, że są one wystarczające, jednak w sytuacji poważnych uszkodzeń systemowych, takich jak awaria dysku twardego lub poważne uszkodzenia systemowe, może to prowadzić do niewłaściwego podejścia do rozwiązania problemu. Zatem, wybór właściwego narzędzia i podejścia do przywracania systemu jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa danych i efektywności procesu odzyskiwania.

Pytanie 33

W komputerze połączonym z Internetem, w oprogramowaniu antywirusowym aktualizację bazy wirusów powinno się przeprowadzać minimum

A. raz w tygodniu

B. raz do roku

C. raz w miesiącu

D. raz dziennie

Aktualizacja bazy wirusów w programie antywirusowym co najmniej raz dziennie jest kluczowym elementem w zabezpieczeniu systemu komputerowego przed najnowszymi zagrożeniami. W ciągu jednego dnia może pojawić się wiele nowych wirusów oraz złośliwego oprogramowania, które mogą być skutecznie neutralizowane tylko przez najświeższe definicje wirusów. Programy antywirusowe, takie jak Norton, Kaspersky czy Bitdefender, często automatyzują ten proces, co ułatwia użytkownikom utrzymanie ochrony na najwyższym poziomie. Rekomendacje branżowe, takie jak te publikowane przez organizacje zajmujące się bezpieczeństwem IT, podkreślają znaczenie codziennej aktualizacji, aby zminimalizować ryzyko infekcji. Przykładowo, ataki typu ransomware mogą wykorzystać niezaaktualizowane luki w zabezpieczeniach, co podkreśla, jak istotne jest posiadanie aktualnych baz wirusów na bieżąco. Codzienna aktualizacja nie tylko zwiększa szanse na wykrycie i zneutralizowanie nowych zagrożeń, ale także pozwala na lepsze monitorowanie i zabezpieczanie sieci w sposób proaktywny.

Pytanie 34

Plik tekstowy wykonaj.txt w systemie Windows 7 zawiera ```@echo off``` echo To jest tylko jedna linijka tekstu Aby wykonać polecenia zapisane w pliku, należy

A. zmienić nazwę pliku na wykonaj.bat

B. zmienić nazwę pliku na wykonaj.exe

C. skompilować plik przy użyciu odpowiedniego kompilatora

D. dodać uprawnienie +x

Na wstępie, skompilowanie pliku tekstowego za pomocą kompilatora nie ma zastosowania w kontekście plików .bat, ponieważ nie są to programy w tradycyjnym sensie. Kompilacja odnosi się do procesu przekształcania kodu źródłowego w kod maszynowy, co jest typowe dla języków programowania takich jak C++ czy Java. Pliki .bat są interpretowane przez system operacyjny, a nie kompilowane; zatem odpowiedź sugerująca kompilację jest całkowicie błędna. Kolejnym błędnym rozumowaniem jest dodanie uprawnienia +x, co jest pojęciem stosowanym w systemach Unix/Linux, gdzie oznacza to możliwość wykonywania plików. W systemie Windows nie stosuje się tego rodzaju uprawnień dla plików .bat, a ich uruchamianie nie wymaga specjalnych uprawnień wykonawczych. Ponadto, zmiana nazwy pliku na .exe również nie jest trafnym podejściem. Pliki .exe są plikami wykonywalnymi i wymagają innego formatu oraz struktury kodu, który jest wykonywany przez system operacyjny. Dlatego też, aby prawidłowo uruchomić skrypt w Windows, należy po prostu zadbać o odpowiednie rozszerzenie .bat, a nie próbować zmieniać go na inne lub stosować nieadekwatne metody.

Pytanie 35

Największą pojemność spośród nośników optycznych posiada płyta

A. CD

B. Blu-Ray

C. DVD-RAM

D. DVD

Wybór innych nośników optycznych, takich jak CD, DVD czy DVD-RAM, jest nieprawidłowy z perspektywy pojemności i aktualnych standardów przechowywania danych. CD, będące jednym z najwcześniejszych nośników optycznych, charakteryzują się znacznie ograniczoną pojemnością wynoszącą zaledwie 700 MB. Pomimo ich popularności w latach 90-ych i wczesnych 2000-ych, ich zdolność do przechowywania danych jest całkowicie niewystarczająca w obliczu współczesnych wymagań dotyczących przechowywania multimediów, takich jak filmy w wysokiej rozdzielczości czy gry komputerowe. DVD zwiększa pojemność do około 4,7 GB w wersji jednolayerskiej oraz 8,5 GB w wersji dwuwarstwowej, co wciąż jest niewystarczające dla wielu aplikacji. DVD-RAM, choć oferujące lepszą funkcjonalność w zakresie wielokrotnego zapisu i edycji, mają pojemność porównywalną do standardowego DVD, co czyni je mniej efektywnym wyborem dla dużych zbiorów danych. Typowe błędy myślowe związane z wyborem tych nośników często wynikają z braku zrozumienia ich ograniczeń oraz możliwości, jakie oferuje nowocześniejsza technologia, jak płyty Blu-Ray. Ignorując postęp technologiczny, użytkownicy mogą podejmować decyzje, które nie są zgodne z wymaganiami współczesnych zastosowań. W obliczu dynamicznego rozwoju technologii cyfrowej, kluczowe jest, aby być świadomym różnic w pojemności oraz zastosowań różnych typów nośników i dostosowywać wybór do konkretnych potrzeb.

Pytanie 36

Industry Standard Architecture to norma magistrali, według której szerokość szyny danych wynosi

A. 64 bitów

B. 16 bitów

C. 128 bitów

D. 32 bitów

Twoja odpowiedź o 16 bitach jest na miejscu, bo odnosi się do architektury ISA, która była mega popularna w komputerach w latach 80. i 90. XX wieku. Szerokość szyny danych w ISA to właśnie 16 bitów, co oznacza, że w jednym cyklu zegara można przesłać 16 bitów informacji. To ograniczenie miało spory wpływ na to, jak wydajne były procesory oraz ile danych dało się przetwarzać naraz. Na przykład, komputery działające na tej architekturze mogły obsługiwać do 64 KB pamięci RAM, co było standardem dla większości aplikacji w tamtym czasie. Fajnie jest znać takie standardy jak ISA, bo pokazują, jak rozwijały się kolejne architektury, jak PCI, które miały już 32 i 64 bity, a to znacznie podniosło wydajność komputerów.

Pytanie 37

Aby zrealizować sieć komputerową w pomieszczeniu zastosowano 25 metrów skrętki UTP, 5 gniazd RJ45 oraz odpowiednią ilość wtyków RJ45 niezbędnych do stworzenia 5 kabli połączeniowych typu patchcord. Jaki jest całkowity koszt użytych materiałów do budowy sieci? Ceny jednostkowe stosowanych materiałów można znaleźć w tabeli.

Materiał	Cena jednostkowa	Koszt
Skrętka UTP	1,00 zł/m	25 zł
Gniazdo RJ45	5,00 zł/szt.	25 zł
Wtyk RJ45	3,00 zł/szt.	30 zł

A. 75 zł

B. 90 zł

C. 50 zl

D. 80 zł

Wybór błędnych odpowiedzi wynika najczęściej z nieprawidłowego obliczenia kosztów poszczególnych komponentów sieci. Na przykład, jeśli ktoś obliczy koszt skrętki UTP jako 25 zł, ale zignoruje inne elementy, takie jak gniazda RJ45 i wtyki, dochodzi do niedoszacowania całkowitego kosztu. Wynik 50 zł może sugerować, że osoba ta uwzględniła tylko skrętkę, a nie dodała kosztów gniazd i wtyków. Podobnie, jeżeli ktoś zsumuje koszt gniazd (50 zł) z czymś innym, a nie ze skrętką, to również prowadzi do błędnych wniosków. Przykład 90 zł potencjalnie mógłby wynikać z nieprawidłowego policzenia kosztów na poziomie gniazd i wtyków, co jest częstym błędem. Należy zwrócić uwagę, że wtyki RJ45 kosztują 0,50 zł za sztukę, a nie 1 zł, co może prowadzić do daleko idących pomyłek. Ważne jest, aby podczas obliczeń kosztów materiałów w projektach sieciowych szczegółowo analizować każdy element, aby uniknąć takich błędów. Praktyczne umiejętności związane z precyzyjnym szacowaniem i planowaniem budżetu są kluczowe w branży IT, dlatego warto zwracać uwagę na szczegóły i właściwe kalkulacje.

Pytanie 38

W lokalnej sieci protokołem odpowiedzialnym za dynamiczną konfigurację adresów IP jest

A. DNS

B. FTP

C. TCP/IP

D. DHCP

Wybranie odpowiedzi, która nie jest protokołem DHCP, pokazuje, że może jest jakieś nieporozumienie w temacie ról różnych protokołów w sieciach komputerowych. Na przykład, DNS to protokół, który tłumaczy nazwy domenowe na adresy IP, więc jest ważny dla surfowania po Internecie, ale nie zajmuje się przydzielaniem adresów IP. TCP/IP, z kolei, to zestaw protokołów do komunikacji w sieciach, ale nie ma nic wspólnego z dynamicznym przydzielaniem adresów IP. A FTP, no cóż, to protokół do przesyłania plików, a nie do przydzielania adresów. Te pomyłki mogą wynikać z mylenia funkcji różnych protokołów. Każdy z nich ma swoją rolę w sieci, ale tylko DHCP jest stworzony do tego, żeby dynamicznie przydzielać adresy IP w czasie rzeczywistym. Warto zrozumieć te różnice, bo to naprawdę ważne dla dobrego zarządzania nowoczesnymi sieciami.

Pytanie 39

Przesyłanie informacji przy użyciu fal radiowych w pasmie ISM odbywa się w standardzie

A. HDMI

B. FireWire

C. Bluetooth

D. IrDA

FireWire, HDMI i IrDA to technologie, które różnią się zasadniczo od Bluetooth pod względem mechanizmów transmisji oraz zastosowań. FireWire, znany również jako IEEE 1394, to standard interfejsu, który wykorzystuje przewodowe połączenia do szybkiej transmisji danych, szczególnie w kontekście transferu multimediów, takich jak wideo i audio. Jest on wykorzystywany głównie w kamerach cyfrowych oraz zewnętrznych dyskach twardych, co sprawia, że nie ma zastosowania w kontekście bezprzewodowej komunikacji. HDMI (High-Definition Multimedia Interface) to kolejny standard, który skupia się na przesyłaniu sygnału wideo i audio w wysokiej rozdzielczości. HDMI to technologia przewodowa, która nie ma zdolności do bezprzewodowej transmisji i jest używana głównie w telewizorach i projektorach. IrDA (Infrared Data Association) to technologia oparta na przesyłaniu danych za pomocą podczerwieni, która wymaga bezpośredniej linii wzroku pomiędzy urządzeniami. Choć IrDA była popularna w przeszłości, została w dużej mierze zastąpiona przez technologie takie jak Bluetooth, które oferują większą elastyczność i zasięg. Wybór odpowiedniej technologii do komunikacji bezprzewodowej powinien opierać się na wymaganiach aplikacji oraz specyfikach danego zastosowania, a Bluetooth jest preferowaną opcją dzięki swojej uniwersalności i szerokiemu wsparciu w urządzeniach mobilnych oraz konsumenckich.

Pytanie 40

ACPI to akronim, który oznacza

A. zestaw połączeń łączących równocześnie kilka elementów z możliwością komunikacji

B. program, który umożliwia znalezienie rekordu rozruchowego systemu

C. test weryfikacji funkcjonowania podstawowych komponentów

D. zaawansowany interfejs zarządzania konfiguracją i energią

Wybór innych odpowiedzi wynika z tego, że źle rozumiesz funkcję ACPI i jego zastosowania. Na przykład, pierwsza opcja, która mówi o testowaniu działania podzespołów, dotyczy procesów diagnostycznych. To zajmują się inne narzędzia, jak POST (Power-On Self-Test). ACPI nie testeruje sprzętu, ale zajmuje się zarządzaniem energią i konfiguracją. Kolejna odpowiedź, która odnosi się do szukania rekordu rozruchowego systemu, bardziej dotyczy bootowania i rozruchu systemu, co też nie jest zadaniem ACPI. Tak naprawdę, ACPI działa na wyższym poziomie, integrując różne aspekty zarządzania energią, ale nie zajmuje się bezpośrednio bootowaniem. Ostatnia odpowiedź, mówiąca o ścieżkach łączących komponenty, też wprowadza w błąd, bo to nie ma związku z zarządzaniem energią ani konfiguracją, tylko dotyczy architektury systemów komputerowych. Generalnie, te błędne odpowiedzi pokazują, jak typowo myślimy o sprzęcie i oprogramowaniu, nie zwracając uwagi na to, jak ważne są standardy zarządzania energią, co prowadzi do nieporozumień w tym, jak różne komponenty działają i współpracują w systemie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej