Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 14:06
  • Data zakończenia: 17 grudnia 2025 14:26

Egzamin niezdany

Wynik: 19/40 punktów (47,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką roślinę warto zarekomendować właścicielowi gospodarstwa szkółkarskiego, które dysponuje gruntami o dominacji torfu wysokiego?

A. Forsycję pośrednią (Forsythia intermedia)
B. Wrzos zwyczajny (Calluna vulgaris)
C. Bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens)
D. Trzmielinę zwyczajną (Euonymus europaeus)
Zalecanie bukszpanu wieczniezielonego (Buxus sempervirens) do uprawy w glebie torfowej jest problematyczne, ponieważ ta roślina preferuje gleby dobrze zdrenowane, o pH neutralnym lub lekko zasadowym. Gleby torfowe mają tendencję do zatrzymywania wody, co może prowadzić do gnicie korzeni bukszpanu. Kluczowym błędem jest niedostrzeganie różnorodności warunków glebowych, które mogą wpływać na wybór roślin. Forsycja pośrednia (Forsythia intermedia) również nie jest zalecana do uprawy na torfach wysokich, ponieważ preferuje żyzne gleby, a jej korzenie są wrażliwe na nadmiar wilgoci. W przypadku trzmieliny zwyczajnej (Euonymus europaeus), chociaż jest to roślina bardziej tolerancyjna wobec różnych typów gleby, nie jest to idealny wybór dla gleb torfowych, gdzie preferencje pH nie są spełnione. Wybór roślin powinien opierać się na dogłębnej wiedzy o wymaganiach glebowych, co jest niezbędne w praktyce ogrodniczej. Właściwe dostosowanie roślin do warunków glebowych jest kluczowe dla ich zdrowia i wzrostu. Ignorowanie tych aspektów może prowadzić do niepowodzeń w uprawie, co jest niezgodne z dobrymi praktykami w branży szkółkarskiej.

Pytanie 2

Zabiegi chemicznej ochrony roślin powinny być przeprowadzane w warunkach

A. bezwietrznych i lekko pochmurnych
B. bezwietrznych i słonecznych
C. wietrznych i upalnych
D. wietrznych i deszczowych
Zabiegi chemicznej ochrony roślin powinny być wykonywane w warunkach bezwietrznych i lekko pochmurnych, aby zminimalizować ryzyko niekontrolowanego rozprzestrzenienia się środków ochrony roślin. Wietrzenie wpływa na rozprzestrzenianie się oprysków, co może prowadzić do ich osadzania się na innych roślinach, w tym tych, które nie wymagają ochrony, a także na powierzchniach wodnych, co jest szkodliwe dla ekosystemów. Lekka pochmurność zmniejsza intensywność promieniowania słonecznego, co z kolei może wpłynąć na szybsze wchłanianie substancji chemicznych przez rośliny. Przykładowo, w przypadku stosowania fungicydów, optymalne warunki atmosferyczne sprzyjają ich skuteczności, gdyż nie są one degradowane przez promieniowanie UV. Ważnym aspektem jest również przestrzeganie zasad IPM (Integrated Pest Management), które kładą nacisk na stosowanie chemii w sposób przemyślany i odpowiedzialny, uwzględniający prognozy pogody oraz cykle rozwojowe szkodników.

Pytanie 3

Wskaż zestaw roślin rekomendowanych do ogrodów skalnych?

A. Perukowiec podolski (Cotinus coggygria), bukszpan wieczniezielony (Buxus sempervirens), świerk biały odmiana Conica (Picea glauca odmiana "Conica")
B. Floks szydlasty (Phlox subulata), ligustr zwyczajny (Ligustrum vulgare), forsycja pośrednia (Forsythia intermedia)
C. Rozchodnik okazały (Sedum spectabile), zawciąg nadmorski (Armeria maritima), rojnik pajęczynowaty (Sempervivum arachnoideum)
D. Parzydło leśne (Aruncus dioicus), prawoślaz różowy (Altheum rosea), jaśminowiec wonny (Philadelphus coronarius)
Wybór roślin do ogrodów skalnych powinien być dokonany na podstawie ich adaptacji do trudnych warunków, jakie panują w takim środowisku. W przypadku pierwszej zestawionej grupy, parzydło leśne, prawoślaz różowy i jaśminowiec wonny są roślinami, które preferują bardziej żyzne i wilgotne gleby, co czyni je mało odpowiednimi do ogrodów skalnych. Parzydło leśne jest rośliną bylinową, która występuje w lasach i preferuje cień oraz wilgoć. Jego obecność w ogrodzie skalnym mogłaby prowadzić do nieodpowiednich warunków wzrostu. Podobnie prawoślaz różowy, chociaż piękny, wymaga większej ilości wody i żyznej gleby, co jest sprzeczne z założeniami ogrodu skalnego. Jaśminowiec wonny, jako krzew, również potrzebuje więcej miejsca i odpowiednich warunków glebowych, aby dobrze rosnąć. W przypadku trzeciej grupy, perukowiec podolski i bukszpan wieczniezielony są roślinami, które nie tylko są zbyt duże na typowy ogród skalny, ale także mają inne potrzeby glebowe. Perukowiec wymaga wilgotnych gleb i pełnego słońca, a bukszpan preferuje gleby żyzne i bogate w składniki odżywcze. Świerk biały odmiana Conica, chociaż stylowy, również nie jest najlepszym wyborem dla takiego środowiska. Ostatnia grupa roślin, w tym floks szydlasty oraz ligustr zwyczajny, również nie jest dostosowana do ciężkich warunków glebowych i suchych, które często panują w ogrodach skalnych. Floks szydlasty wymaga więcej wody niż to, co mogłoby zapewnić podłoże skalne, a ligustr jako krzew również potrzebuje więcej przestrzeni i odpowiednich warunków glebowych do wzrostu. Wybór roślin do ogrodów skalnych powinien zatem opierać się na ich zdolności do przetrwania w trudnych warunkach, co nie dotyczy wymienionych w niepoprawnych odpowiedziach roślin.

Pytanie 4

Przy wyborze roślin do stworzenia kwietnika warto zwrócić uwagę, aby nie były

A. niskie
B. krępe
C. jędrne
D. wybujałe
Wybór roślin do kwietnika to zadanie, które powinno być dokładnie przemyślane. Niewłaściwe podejście do selekcji roślin może prowadzić do wielu problemów estetycznych oraz pielęgnacyjnych. Rośliny niskie, choć mogą być atrakcyjne w pewnych kontekstach, nie zawsze są odpowiednie do większych kompozycji, gdzie ich wysokość może nie zapewniać odpowiedniej dynamiki wizualnej. Z kolei rośliny jędrne, które mogą budzić wrażenie zdrowia i siły, mogą w nieodpowiednich warunkach rozrastać się zbyt intensywnie, co sprawia, że stają się trudne do kontrolowania. Krępe rośliny, charakteryzujące się solidną budową, mogą w pewnych sytuacjach wprowadzać niepożądaną sztywność do kompozycji, co wpływa na naturalny charakter aranżacji. Istotne jest, aby dobierać rośliny, które nie tylko będą dobrze wyglądały, ale również będą pasować do warunków glebowych i klimatycznych danego miejsca. Kluczowym czynnikiem jest również umiejętność przewidywania, jak rośliny będą się rozwijały w przyszłości. W praktyce, aby uniknąć problemów związanych z nadmiernym wzrostem, warto zwrócić uwagę na zasady dotyczące strefy wzrostu roślin, które są określane przez profesjonalistów w dziedzinie ogrodnictwa. Bycie świadomym tych elementów to podstawa udanego zakupu i pielęgnacji roślin do kwietnika.

Pytanie 5

Podczas której z wymienionych aktywności pracownik nie ma obowiązku korzystania z hełmu ochronnego?

A. Ścinka drzew piłą spalinową
B. Przycinanie trzymetrowego żywopłotu z grabu pospolitego
C. Konserwacja konarów starszych drzew
D. Zakładanie oczka wodnego do głębokości 0,5 metra
Zakładanie oczka wodnego do głębokości 0,5 metra jest czynnością, przy której stosowanie hełmu ochronnego nie jest zazwyczaj wymagane. Ta aktywność nie wiąże się z ryzykiem urazów głowy spowodowanych upadającymi przedmiotami lub innymi zagrożeniami, które są typowe dla prac w bardziej niebezpiecznych środowiskach. Prace związane z zakładaniem oczka wodnego odbywają się na poziomie gruntu, a ryzyko kontuzji głowy jest minimalne. W praktyce, odpowiednie zabezpieczenia przy tego typu pracach obejmują stosowanie rękawic ochronnych, aby chronić dłonie przed zranieniami, a także obuwia roboczego, które zapewnia stabilność i bezpieczeństwo podczas przemieszczania się w terenie. Ponadto, zgodnie z przepisami prawa pracy oraz normami BHP, zaleca się ocenę ryzyka w miejscu pracy, co może pomóc w określeniu, jakie środki ochrony osobistej są najbardziej odpowiednie. Wniosek jest jasny: w przypadku zakupu i instalacji oczka wodnego do takiej głębokości, hełm ochronny nie jest konieczny, co czyni tę odpowiedź prawidłową.

Pytanie 6

W celach związanych z inwentaryzacją, pomiar obwodu lub średnicy pnia drzewa powinien być wykonany na wysokości

A. 130 cm
B. 150 cm
C. 40 cm
D. 100 cm
Wysokość 130 cm to standard, na którym mierzymy obwód pnia drzewa. Dzieje się tak, żeby mieć jednolite dane w inwentaryzacji. Mierzy się to na wysokości 1,3 metra nad ziemią, bo tak mówią międzynarodowe normy i organizacje zajmujące się lasami. Dzięki temu możemy porównywać różne badania i lepiej prowadzić ewidencję drzew. Pomiar na 130 cm ma sens, bo nie wpływają na niego różnice w wysokości, co jest istotne, gdy mamy młodsze lub starsze drzewa. W kontekście zarządzania lasami, ta stała wysokość pozwala nam monitorować zmiany w ekosystemie leśnym oraz sprawdzać wpływ różnych czynników zewnętrznych na lasy. Uważam, że to bardzo ważne dla ochrony i zarządzania naszymi zasobami leśnymi.

Pytanie 7

Na nowo powstałym osiedlu, które leży na wzniesieniu, zbudowano centrum handlowe. Jaką metodę najlepiej zastosować przy zakładaniu trawnika na skarpie obok tego centrum?

A. Wertykulację
B. Siew ręczny
C. Siew mechaniczny
D. Darniowanie
Wybór wertykulacji jako metody zakupu trawnika na skarpie jest nieodpowiedni z kilku powodów. Wertykulacja polega na usuwaniu martwej trawy i organicznych zanieczyszczeń z powierzchni trawnika, co jest niezbędne dla poprawy jego zdrowia, lecz nie jest to metoda zakupu trawnika. W kontekście zakupu trawnika na skarpie, proces ten mógłby zaszkodzić już uformowanej roślinności, a także prowadzić do dalszej erozji gleby, co jest szczególnie niebezpieczne w przypadku skarp. Siew ręczny, mimo że może być stosowany w mniejszych przestrzeniach, nie jest optymalny dla dużych powierzchni takich jak skarpy, gdzie wymagana jest szybka i efektywna metoda zakupu. Siew mechaniczny może być z kolei użyty, ale w przypadku nierównych i stromo wznoszących się terenów, jak skarpy, dokładność siewu może być znacznie obniżona, co prowadzi do nierównomiernego wzrostu trawy. Z tego względu, wybór darniowania jest zdecydowanie bardziej efektywną i odpowiedzialną metodą, zapewniającą nie tylko estetykę, ale również stabilność i zdrowie skarpy. Ważne jest, aby przy podejmowaniu decyzji brać pod uwagę specyfikę terenu i cele, jakie chcemy osiągnąć, co pozwoli uniknąć typowych błędów przy zakupu trawnika w takich trudnych warunkach.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Zasady regularności, symetrii oraz geometrycznego ukształtowania przestrzeni były fundamentem kompozycji ogrodów

A. romantycznych
B. nostalgicznych
C. klasycystycznych
D. barokowych
Odpowiedź barokowych jest poprawna, ponieważ ogrody barokowe były znane z wyrafinowanej kompozycji, która kładła duży nacisk na regularność, symetrię oraz geometryzację przestrzeni. W kontekście ogrodów, barokowe projekty, takie jak ogrody Wersalu, ilustrują te cechy poprzez precyzyjnie zaaranżowane aleje, formy roślinne i elementy wodne tworzące harmonijną całość. Te ogrody odzwierciedlają ówczesne dążenie do dominacji nad przyrodą oraz chęć zaprezentowania władzy i bogactwa. Przykłady zastosowania tych zasad w praktyce obejmują systematyczne rozmieszczenie roślin oraz starannie zaplanowane ścieżki, co jest zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu ogrodów i architekturze krajobrazu. Oprócz estetyki, ogrody barokowe wykorzystywały również elementy optyczne, takie jak perspektywy i linie widokowe, co podkreśla ich monumentalny charakter i przemyślaną kompozycję przestrzenną.

Pytanie 10

Jaki sposób doboru kolorów roślin umożliwi wizualne pogłębienie projektowanej kompozycji?

A. Rośliny o ciepłych kolorach na pierwszym planie, a rośliny o zimnych kolorach w tle kompozycji
B. Rośliny o zimnych kolorach na pierwszym planie, a rośliny o ciepłych kolorach w tle kompozycji
C. Rośliny o ciepłych kolorach zarówno na pierwszym planie, jak i w tle kompozycji
D. Rośliny o zimnych kolorach jednocześnie na pierwszym planie oraz w tle kompozycji
Rośliny o barwach ciepłych, umieszczone na pierwszym planie kompozycji, mają zdolność do przyciągania wzroku, co sprawia, że stają się one dominującym elementem przestrzeni. Ciepłe kolory, takie jak czerwień, pomarańcz i żółć, są postrzegane jako bliższe widza, co w efekcie tworzy wrażenie głębi. W tle, z kolei rośliny o barwach zimnych, takich jak niebieski, zielony lub fioletowy, wydają się być bardziej odległe. Dzięki zastosowaniu tej techniki można osiągnąć wrażenie trójwymiarowości w projektowanej kompozycji, co jest kluczowe w projektowaniu ogrodów, przestrzeni publicznych czy wnętrz. Praktycznym przykładem może być projektowanie rabaty kwiatowej, gdzie na pierwszym planie umieszczamy intensywnie czerwone tulipany, a w tle, w większej odległości, delikatne niebieskie niezapominajki. Zgodnie z zasadami kompozycji, takie zestawienie kolorystyczne pozwala skutecznie podkreślić i uwypuklić charakter danej przestrzeni oraz nadać jej głębię, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w projektowaniu krajobrazu.

Pytanie 11

Służy do rekreacyjnych spacerów i relaksu, znajduje się w pobliżu wody, a zazwyczaj równolegle przebiega ścieżka komunikacji drogowej. Opis ten dotyczy

A. bulwaru.
B. promenady.
C. deptaka.
D. parku.
Analizując inne odpowiedzi, warto zauważyć, że deptak to przestrzeń przeznaczona głównie dla pieszych, bez bezpośredniego odniesienia do lokalizacji nad wodą. Deptaki mogą występować w różnych kontekstach urbanistycznych, ale ich cechą charakterystyczną jest ograniczenie ruchu kołowego, co czyni je mniej funkcjonalnymi dla tych, którzy szukają miejsc do wypoczynku nad wodą. Zieleńce, z drugiej strony, to obszary zdominowane przez roślinność, które mogą służyć jako miejsca relaksu, ale niekoniecznie są usytuowane nad wodą ani nie oferują przestrzeni do spacerów wzdłuż akwenów. Zieleńce często są projektowane z myślą o ochronie środowiska i bioróżnorodności, jednak nie spełniają funkcji aktywnego miejsca rekreacyjnego. Promenady, podobnie jak bulwary, są przestrzeniami rekreacyjnymi, ale często są bardziej zróżnicowane w zastosowaniu i mogą niekoniecznie być zlokalizowane wzdłuż wody. W rzeczywistości promenady mogą mieć różne rodzaje nawierzchni, a ich funkcjonalność często zależy od kontekstu lokalizacji. Powszechnym błędem jest mylenie tych terminów i niezrozumienie ich specyficznych funkcji w urbanistyce. Kluczowe jest zrozumienie, że bulwar łączy w sobie elementy zarówno rekreacyjne, jak i komunikacyjne, co czyni go unikatowym miejscem w przestrzeni miejskiej.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

Jakie rośliny można polecić do obsadzenia niewielkich rond miejskich?

A. róże okrywowe (Rosa sp.)
B. laurowiśnie (Prunus laurocerasus)
C. różaneczniki (Rhododendron sp.)
D. magnolie (Magnolia sp.)
Róże okrywowe (Rosa sp.) to doskonały wybór do obsadzenia małych rond wielkomiejskich ze względu na ich estetykę, łatwość w pielęgnacji oraz zdolność do adaptacji w różnych warunkach środowiskowych. Róże te charakteryzują się niskim wzrostem i rozłożystym pokrojem, co sprawia, że idealnie nadają się do tworzenia niskich żywopłotów oraz efektywnych kompozycji na rabatach. Ponadto, róże okrywowe są odporne na choroby i szkodniki, co znacząco zmniejsza potrzebę stosowania chemikaliów, wpisując się w trend zrównoważonego ogrodnictwa. Przykłady zastosowań obejmują obsadzanie obrzeży ścieżek, where their vibrant colors can enhance the visual appeal of urban spaces. Warto również wspomnieć o ich zdolności do kwitnienia przez długi okres, co przyciąga owady zapylające i wspiera bioróżnorodność w miastach. Róże okrywowe są zgodne z dobrymi praktykami projektowania krajobrazu, które promują użycie lokalnych i odpornych gatunków roślin, a ich pielęgnacja jest stosunkowo prosta, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla miejskich przestrzeni zielonych.

Pytanie 14

Jaką długość będzie miała trawa na planie wykonanym w skali 1:200, jeśli jej rzeczywista długość wynosi 18 m?

A. 3,6 cm
B. 1,8 cm
C. 0,9 cm
D. 9,0 cm
Odpowiedź 9,0 cm jest właściwa! W skali 1:200 to znaczy, że 1 cm na planie to 200 cm w rzeczywistości. Jak to obliczamy? Trzeba wziąć długość trawnika, czyli 18 m, i to podzielić przez 200. Przekształcamy najpierw metry na centymetry, co daje nam 1800 cm. A potem dzielimy 1800 przez 200, co wychodzi 9 cm. Takie obliczenia są naprawdę ważne w architekturze czy inżynierii, bo precyzyjne wymiary na planach są kluczowe. Dzięki zrozumieniu, jak działa skalowanie, projektanci mogą tworzyć dokładne modele, które są łatwe do zrozumienia i wykonania. Umiejętność przeliczania wymiarów w różnych skalach jest przydatna do lepszego zarządzania przestrzenią i przygotowania dokumentacji technicznej.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 16

Jaką roślinę można uznać za użyteczną ze względu na jej zdolności do produkcji miodu?

A. Jałowiec łuskowaty (Juniperus squamata)
B. Cis pospolity (Taxus baccata)
C. Lipa drobnolistna (Tilia cordata)
D. Grab pospolity (Carpinus betulus)
Lipa drobnolistna (Tilia cordata) jest rośliną o wysokich walorach miododajnych, co czyni ją szczególnie cenną dla pszczelarstwa. Kwiaty lipy wydzielają dużą ilość nektaru, który jest źródłem pokarmu dla pszczół, a ich obecność w okolicy ogrodów i terenów zielonych może znacząco zwiększyć produkcję miodu. Ponadto, lipa jest rośliną, która może być wykorzystywana w tworzeniu alejek i parków, stanowiąc jednocześnie element estetyczny oraz ekologiczny. W kontekście ochrony bioróżnorodności, sadzenie lip w miastach może wspierać populacje pszczół i innych zapylaczy, co w dobie ich wymierania jest niezwykle istotne. W branży ogrodniczej i pszczelarskiej rekomenduje się sadzenie lipy z uwagi na jej miododajność oraz łatwość w pielęgnacji. Warto zauważyć, że lipa ma również właściwości lecznicze, a napar z jej kwiatów jest wykorzystywany w medycynie naturalnej, co czyni ją rośliną wszechstronną.

Pytanie 17

Aby tymczasowo przechować rośliny przywiezione na plac budowy, które mają być sadzone w późniejszym terminie, należy wybrać odpowiednie miejsce

A. ciche i dobrze naświetlone
B. ciche i w cieniu
C. przewiewne i ciepłe
D. przewiewne i dobrze nasłonecznione
Wybór miejsca do zadołowania roślin powinien być dobrze przemyślany, a każda z zaproponowanych odpowiedzi ma swoje wady. Miejsce przewiewne i ciepłe może wydawać się atrakcyjne, ale naraża rośliny na szybkie wysychanie, co jest szczególnie problematyczne dla młodych sadzonek. Przewiewność w połączeniu z ciepłem może prowadzić do nadmiernej transpiracji i stresu hydrycznego, co skutkuje osłabieniem roślin. Z kolei miejsce zaciszne i nasłonecznione, mimo że zapewnia ochronę przed wiatrem, może prowadzić do przegrzewania się roślin, zwłaszcza w gorące dni, co negatywnie wpływa na ich kondycję. Rośliny potrzebują odpowiedniej ilości cienia, aby uchronić się przed ekstremalnymi temperaturami oraz nadmiernym nasłonecznieniem. Ponadto, zaciszne i zacienione miejsce, które jest omijane w propozycjach, sprzyja utrzymaniu odpowiedniego poziomu wilgoci w podłożu, co jest kluczowe dla ich regeneracji po transporcie. Wybór niewłaściwego miejsca może prowadzić do ich osłabienia, a w skrajnych przypadkach nawet do obumierania roślin. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy typ rośliny ma swoje specyficzne wymagania dotyczące środowiska, a niewłaściwe dobieranie warunków przechowywania może prowadzić do nieodwracalnych skutków.

Pytanie 18

Dwa sąsiadujące, równoległe przekroje poprzeczne mają obszar odpowiednio 16 m2 i 30 m2 oraz dzieli je odległość 10 m. Jaka jest objętość wykopu obliczona metodą przekrojów?

A. 300 m3
B. 160 m3
C. 230 m3
D. 460 m3
Wybór innej wartości objętości wykopu może wydawać się logiczny, jednak kryje w sobie istotne błędy w podejściu do obliczeń. Na przykład, przy próbie uzyskania wyniku 160 m³ można zauważyć, że takie podejście mogło polegać na zaniżeniu jednej z powierzchni przekrojów lub nieprawidłowym zrozumieniu metody obliczeniowej. Dla 300 m³ oraz 460 m³, popełniono błąd w założeniach dotyczących średniej arytmetycznej powierzchni przekrojów. Obliczanie objętości wykopu metodą trapezów wymaga poprawnego zrozumienia, że objętość nie jest po prostu iloczynem powierzchni i wysokości, ale musi uwzględniać średnią wartość powierzchni przekrojów, co jest kluczowe dla uzyskania dokładnych wyników. Typowym błędem jest również pomijanie jednostek miary, co prowadzi do nieporozumień przy przeliczeniach. Przykłady z praktyki pokazują, jak ważne jest zwracanie uwagi na każdy szczegół obliczeń, aby uniknąć kosztownych pomyłek na etapie budowy. W branży budowlanej, precyzyjne obliczenia są kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności projektów, dlatego tak ważne jest, aby stosować uznane metody i standardy, takie jak Eurokod 2, które zapewniają wysoką jakość i dokładność w projektach inżynieryjnych.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

Obszary w sąsiedztwie wydm powinny być zadrzewiane żywopłotami przeciwdziałającymi erozji piaskowej z

A. bukszpanu wiecznie zielonego (Buxus sempervirens)
B. sosny czarnej (Pinus nigra)
C. jałowca płożącego (Juniperus horizontalis)
D. irgi błyszczącej (Cotoneaster lucidus)
Wybór innych roślin do obsadzania terenów w pobliżu wydm, takich jak bukszpan wiecznie zielony, irga błyszcząca czy jałowiec płożący, nie jest odpowiedni z kilku powodów. Bukszpan (Buxus sempervirens) preferuje żyzne gleby i nie toleruje suchych oraz piaszczystych warunków, co sprawia, że jest mało efektywny w stabilizowaniu wydm. Irga błyszcząca (Cotoneaster lucidus) jest rośliną, która, chociaż odporna, nie ma tak silnego systemu korzeniowego jak sosna czarna, co powoduje, że jej zdolności do ochrony przed erozją są ograniczone. Z kolei jałowiec płożący (Juniperus horizontalis), mimo że jest rośliną odporną na warunki trudne, nie oferuje tak dużej efektywności w stabilizacji piasku jak sosna czarna, a jego wzrost jest ograniczony w bardzo piaszczystych glebach. Błędne podejście do doboru roślinności do trudnych warunków terenowych często wynika z braku zrozumienia ich potrzeb ekologicznych oraz niewłaściwej oceny warunków, w jakich będą rosły. W praktyce, kluczowe jest dobieranie gatunków roślinnych na podstawie ich przystosowania do specyficznych warunków siedliskowych, co jest fundamentalnym założeniem w projektowaniu zieleni w kontekście ochrony środowiska.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 22

Umiejscowienie mas ziemi z wykopu w niewielkiej odległości od drzew oddziałuje na

A. obumieranie korzeni tych drzew
B. osuszanie terenu
C. zanieczyszczanie gleby
D. przesuszenie systemu korzeniowego tych drzew
Składowanie mas ziemi blisko drzew może być naprawdę ryzykowne, bo może to prowadzić do problemów z ich korzeniami. Żeby to zrozumieć, warto wiedzieć, że ciężar, który nakładamy na glebę, może ją zagęścić i przez to korzenie drzew nie mają wystarczająco powietrza. A to jest mega ważne, bo korzenie są na to bardzo wrażliwe. Poza tym, jeśli ziemia się nagromadzi, to może to zmienić, jak woda krąży w glebie. Często to prowadzi do tego, że woda stoi, a to sprzyja rozwojowi różnych grzybów, które mogą uszkodzić korzenie, na przykład Phytophthora. Żeby pomóc drzewom, najlepiej trzymać się z daleka od nich, jeśli chodzi o składowanie ziemi, a można też stosować różne metody, jak mulczowanie czy ochrona systemu korzeniowego. Dobrze jest też przed pracami budowlanymi skonsultować się z arborystą, żeby uniknąć kłopotów.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

Jaki chwast przedstawiono na zdjęciu?

Ilustracja do pytania
A. Mniszek lekarski.
B. Perz właściwy.
C. Komosę białą.
D. Babkę lancetowatą.
Mniszek lekarski (Taraxacum officinale) jest rośliną znaną z charakterystycznych, intensywnie żółtych kwiatów oraz liści tworzących rozetę. Ta roślina jest powszechnie uznawana za chwast, ale jednocześnie ma wiele zastosowań w medycynie ludowej oraz kuchni. Liście mniszka są bogate w witaminy A, C i K, a także minerały, takie jak żelazo i wapń. Mogą być stosowane w sałatkach, herbatach czy jako składnik zup, co czyni je cennym źródłem składników odżywczych. Ponadto, mniszek lekarski ma właściwości moczopędne i wspiera procesy detoksykacyjne organizmu. Zgodnie z najlepszymi praktykami w dziedzinie zrównoważonego rozwoju, warto pielęgnować i stosować lokalne rośliny, takie jak mniszek, zamiast sięgać po drogie suplementy diety.

Pytanie 25

Która kolejność wykonywanych prac jest właściwa dla zakładania ogrodu?

1. Posadzenie roślin drzewiastych

2. Wykonanie ścieżek.

3. Założenie trawnika.

1. Wykonanie ścieżek.

2. Założenie trawnika.

3. Posadzenie roślin drzewiastych.

A.B.

1. Założenie trawnika.

2. Posadzenie roślin drzewiastych.

3. Wykonanie ścieżek.

1. Wykonanie ścieżek.

2. Posadzenie roślin drzewiastych.

3. Założenie trawnika.

C.D.
A. B.
B. A.
C. D.
D. C.
Kiedy podejmujemy decyzję o kolejności prac w ogrodzie, kluczowe jest zrozumienie wpływu, jaki różne etapy mają na siebie nawzajem. Wybór niepoprawnej kolejności wprowadza szereg problemów, które mogą zniweczyć efekt końcowy. Wiele osób może pomyśleć, że najpierw należy posadzić trawnik, bo to jego wygląd często jest pierwszym, co zauważamy w ogrodzie. Jednak takie podejście ignoruje fakt, że trawnik jest wyjątkowo wrażliwy na uszkodzenia mechaniczne. Jeśli zostanie założony zbyt wcześnie, może ulec zniszczeniu podczas późniejszego transportu roślin drzewiastych czy tworzenia ścieżek. Ponadto, nieprzemyślane sadzenie roślin drzewiastych przed założeniem innych elementów ogrodu może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń zarówno roślin, jak i struktury ogrodu. Zastosowanie ciężkiego sprzętu w rejonach, gdzie już znajduje się trawnik, może spowodować zagęszczenie gleby, a tym samym utrudnić roślinom prawidłowy wzrost. Zrozumienie tej zależności jest kluczowe dla sukcesu każdego projektu ogrodowego i wymaga znajomości zasad planowania przestrzennego oraz praktyk ogrodniczych, które powinny być podstawą wszelkich działań związanych z aranżacją ogrodów.

Pytanie 26

Jakie z wymienionych narzędzi można użyć do bezpośredniego mierzenia długości boiska sportowego?

A. Taśma stalowa, szpilki
B. Niwelator, taśma miernicza
C. Teodolit, łata pomiarowa
D. Poziomnica, stalowa ruletka
Taśma stalowa i szpilki to narzędzia powszechnie stosowane do precyzyjnego pomiaru długości, zwłaszcza na boiskach sportowych. Taśma stalowa jest elastyczna, co pozwala na łatwe pomiar i dostosowanie się do różnych kształtów terenu. Jej długość może wynosić od kilku do kilkudziesięciu metrów, co pozwala na pomiar dużych odległości. Szpilki stosuje się do oznaczania punktów na boisku, co jest kluczowe przy wytyczaniu linii czy granic boiska. Dzięki nim można w łatwy sposób określić, gdzie mają być ustawione bramki czy linie boczne. W praktyce, podczas tworzenia boiska, ważne jest, aby pomiary były dokładne, co wpływa na jakość gry i zgodność z regulaminami sportowymi. Wykorzystanie tych narzędzi jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie i inżynierii sportowej, które wymagają precyzyjnego wytyczania obiektów sportowych.

Pytanie 27

Czym jest cięcie sanitarne krzewów?

A. wycięciem najstarszych pędów
B. wycinaniem tzw. odrostów
C. pozbyciem się chorych pędów
D. usunięciem najcieńszych pędów
Cięcie sanitarne krzewów polega na usunięciu chorych pędów, co jest kluczowym elementem ich pielęgnacji oraz zdrowotności. Ten zabieg ma na celu eliminację patogenów, które mogą się rozwijać na uszkodzonych lub chorych pędach, zapobiegając ich dalszemu rozprzestrzenieniu na resztę rośliny oraz potencjalnie na inne rośliny w ogrodzie. Przykładem zastosowania cięcia sanitarnego może być usunięcie pędów zarażonych chorobami grzybowymi, takimi jak mączniak, które mogą prowadzić do obumierania całych gałęzi. W praktyce, podczas cięcia należy stosować odpowiednie narzędzia, takie jak ostre nożyce ogrodnicze, aby zminimalizować stres dla rośliny i zredukować ryzyko infekcji. Ważne jest również, aby wszelkie cięcia wykonywać w odpowiednim okresie, zazwyczaj wczesną wiosną lub późną jesienią, kiedy to rośliny są w stanie spoczynku. Przestrzeganie zasad cięcia sanitarnego zgodnych z zaleceniami takich instytucji jak American Society for Horticultural Science przyczynia się do długotrwałego zdrowia i witalności krzewów.

Pytanie 28

Jakie rośliny można by polecić do użycia jako rośliny okrywowe w miejscu cienistym, osłoniętym przez korony drzew?

A. płomyk szydlasty (Phlox subulata), goździk kropkowany (Dianthus deltoides)
B. jałowiec płożący (Juniperus horizontalis), wrzos pospolity (Calluna vulgaris)
C. macierzanka piaskowa (Thymus serpyllum), karmnik ościsty (Sagina subulata)
D. barwinek pospolity (Vinca minor), bluszcz pospolity (Hedera helix)
Barwinek pospolity (Vinca minor) oraz bluszcz pospolity (Hedera helix) to rośliny, które doskonale sprawdzają się jako okrywowe w warunkach zacienionych. Barwinek pospolity charakteryzuje się gęstym, zielonym listowiem i jest w stanie dobrze rosnąć w cieniu, co czyni go idealnym do miejsc, gdzie inne rośliny mogą mieć trudności z rozwojem. Dodatkowo, barwinek kwitnie wiosną, dostarczając atrakcyjnych, niebieskawych kwiatów, które mogą ożywić zacienione obszary. Bluszcz pospolity z kolei jest znany z dużej tolerancji na cień oraz zdolności do wspinania się na inne rośliny i powierzchnie, co sprawia, że jest doskonałym wyborem do zalesionych ogrodów. Obie rośliny są mało wymagające, co wpisuje się w dzisiejsze trendy ekologiczne, promujące wykorzystanie rodzimych gatunków do tworzenia zrównoważonych ekosystemów w ogrodach. Warto również zaznaczyć, że zarówno barwinek, jak i bluszcz, mają właściwości stabilizujące glebę, co jest istotne w kontekście zapobiegania erozji w obszarach narażonych na klęski żywiołowe.

Pytanie 29

W trakcie wykonywania struktury pionowej zdjęcia fitosocjologicznego literą B wskazuje się warstwę

A. mchów i porostów
B. drzew
C. krzewów
D. runa leśnego
Odpowiedzi 'runa leśnego', 'drzew' oraz 'mchów i porostów' są nieprawidłowe z kilku powodów. Runo leśne, oznaczające warstwę roślinności niskiej, składa się głównie z traw, bylin oraz roślin zielnych, które nie mają tej samej struktury ani charakterystyki co krzewy. Z kolei warstwa drzew, będąca najwyższą w strukturze pionowej, obejmuje korony drzew, które dominują w krajobrazie leśnym i pełnią kluczową rolę w procesach fotosyntezy i tworzeniu mikroklimatu. Mchy i porosty, z kolei, są elementem podszytu, ale nie reprezentują warstwy krzewów. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych odpowiedzi, wynikają z braku zrozumienia, jak poszczególne warstwy roślinności współistnieją w ekosystemach leśnych. Każda z tych warstw pełni odmienną rolę i ma specyficzne cechy. Zrozumienie, jakie rośliny klasyfikowane są w ramach poszczególnych warstw, jest kluczowe dla prawidłowej analizy fitosocjologicznej i oceny bioróżnorodności, co jest istotne w kontekście ochrony i zarządzania zasobami naturalnymi.

Pytanie 30

Koncepcyjny projekt parku o powierzchni 5 ha powinien być opracowany w skali

A. 1:500
B. 1:100
C. 1:5000
D. 1:10
Z tego co widzę, skala 1:10 to już trochę przesada, szczególnie jak myślimy o parku o powierzchni 5 ha. Oznacza to, że 1 cm na rysunku to 10 cm w rzeczywistości, co by się zrobiło z rysunkiem? No, zupełnie by nie pasował i byłby za mały. A skala 1:100? To też niewiele pomoże, bo rysunek znów byłby zbyt mały, żeby pokazać wszystkie szczegóły. Z kolei 1:5000 to już w ogóle za bardzo ogólny zarys, bo nie byłoby widać żadnych detali jak ścieżki czy roślinność. Przy projektach parków ważne jest, żeby wybrać skalę, która pozwala widzieć zarówno ogólny zarys, jak i detale. W moim odczuciu, skala 1:500 to jest to, co można wykorzystać, żeby wszystko miało ręce i nogi. Nie zrozumienie tego może prowadzić do błędów, które potem trudno naprawić.

Pytanie 31

Na ścieżce rowerowej nie jest wskazane sadzenie

A. bukszpanu wieczniezielonego (Buxus sempervirens)
B. tawuły japońskiej (Spiraea japonica)
C. ligustru zwyczajnego (Ligustrum vulgare)
D. ognika szkarłatnego (Pyracantha coccinea)
Wysadzanie tawuły japońskiej (Spiraea japonica), ligustru zwyczajnego (Ligustrum vulgare) oraz bukszpanu wieczniezielonego (Buxus sempervirens) może wydawać się odpowiednie w kontekście zagospodarowania przestrzeni przy ścieżkach rowerowych, jednak każda z tych roślin ma swoje własne ograniczenia i problemy. Tawuła japońska, chociaż atrakcyjna wizualnie, jest rośliną, która może być inwazyjna, a jej ekspansywność może prowadzić do zarośnięcia szlaków, co z kolei ogranicza przestrzeń do poruszania się. Ligustr zwyczajny, znany z swojej odporności i łatwości w uprawie, również może stać się problematyczny, ponieważ jego jagody są szkodliwe dla niektórych zwierząt, co wpływa na lokalny ekosystem. Dodatkowo, ligustr może zdominować tereny, co prowadzi do obniżenia różnorodności biologicznej. Z kolei bukszpan wieczniezielony, choć cenny w ogrodnictwie, jest podatny na szkodniki, takie jak ćma bukszpanowa, co może wprowadzić dodatkowe problemy do otoczenia. W kontekście projektowania przestrzeni publicznych, kluczowe jest unikanie roślin, które mogą stać się inwazyjne, ograniczające, a także wpływające negatywnie na bioróżnorodność. Zamiast tego, warto skupić się na lokalnych gatunkach, które są bardziej adaptowane do warunków środowiskowych i wspierają lokalne ekosystemy.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

Jakie urządzenie najlepiej nadaje się do koszenia trawy wzdłuż krawędzi trawnika i w trudno dostępnych obszarach?

A. Kosiarki rotacyjnej
B. Kosiarki bębnowej
C. Podkaszarki mechanicznej
D. Kosiarki czołowej
Wybór kosiarki bębnowej, rotacyjnej lub czołowej do koszenia trawy w trudno dostępnych miejscach jest nieodpowiedni, ponieważ te narzędzia mają swoje ograniczenia, które czynią je mało praktycznymi w takich sytuacjach. Kosiarki bębnowe są z reguły większe i bardziej masywne, co sprawia, że ich manewrowanie w wąskich przestrzeniach jest utrudnione. Ich konstrukcja, z szerokim przycinającym bębnem, jest optymalna dla dużych, płaskich obszarów, gdzie można uzyskać równomierne i szybkie koszenie. Kosiarki rotacyjne, choć bardziej wszechstronne, również mają swoje ograniczenia w kontekście dostępności. Zwykle wymagają większej przestrzeni do pracy, a ich ciężar może powodować uszkodzenia trawnika, szczególnie w wilgotnych warunkach. Kosiarki czołowe, z kolei, są projektowane głównie do koszenia dużych powierzchni, a ich konstrukcja nie pozwala na precyzyjne wykończenie krawędzi i detali, co jest kluczowe w ogrodnictwie. Wybierając narzędzie do koszenia, warto uwzględnić specyfikę terenu oraz rodzaj prac, które zamierzamy wykonać. Niekiedy użytkownicy mogą błędnie założyć, że większe i bardziej skomplikowane narzędzia będą lepsze w każdym kontekście, co prowadzi do niewłaściwych decyzji zakupowych i nieefektywności w pracy. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich narzędzi zgodnie z ich przeznaczeniem, aby uzyskać najlepsze rezultaty w pielęgnacji ogrodu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 35

Roślina wodna przedstawiona na zdjęciu rośnie w ciepłych, nasłonecznionych, wolno stojących sadzawkach, stawach i zatokach. Kwitnie od czerwca do września. Jest to

Ilustracja do pytania
A. grzybień północny (Nymphaea candida).
B. moczarka kanadyjska (Elodea canadensis).
C. grążel żółty (Nuphar luteum).
D. pałka szerokolistna (Typha latifolia).
Wybór innej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego charakterystyki roślin wodnych oraz ich środowiska występowania. Pałka szerokolistna (Typha latifolia) rośnie w wilgotnych miejscach, ale jej kwitnienie odbywa się w innym okresie i nie preferuje tak ciepłych zbiorników jak grzybień północny. Moczarka kanadyjska (Elodea canadensis) jest rośliną podwodną, która nie kwitnie w sposób zauważalny ponad powierzchnię wody, co czyni ją niewłaściwym wyborem w kontekście opisanego pytania. Grążel żółty (Nuphar luteum), chociaż również obecny w wodnych ekosystemach, różni się od grzybienia zarówno pod względem kształtu liści, jak i koloru kwiatów. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z typowych pułapek myślowych, takich jak tendencyjność do wyboru roślin, które są bardziej znane lub łatwo dostępne, zamiast dokładnego zbadania ich specyficznych cech. Ponadto, niezrozumienie zależności między cechami morfologicznymi roślin a ich naturalnym środowiskiem może prowadzić do nieprawidłowych wyborów. Kluczowe w nauce o roślinach wodnych jest zrozumienie ich roli w ekosystemie, co obejmuje nie tylko identyfikację, ale także poprawne stosowanie w praktyce ogrodniczej i ochronie środowiska.

Pytanie 36

Przeplotnia stanowi typowy element wystroju

A. ogrodów przydomowych
B. placów zabaw dla dzieci
C. terenu rekreacyjnego
D. zadrzewień osłonowych
Przeplotnia, znana również jako zjeżdżalnia tunelowa, jest specyficznym elementem placów zabaw, który ma na celu zapewnienie dzieciom aktywności fizycznej oraz rozwijanie ich umiejętności motorycznych. W kontekście placów zabaw, przeplotnia służy jako atrakcja, która angażuje dzieci do wspinaczki i zjeżdżania, co wpływa na rozwój ich siły, koordynacji oraz równowagi. Standardy bezpieczeństwa, takie jak PN-EN 1176, określają parametry instalacji elementów zabawowych, w tym wysokość, materiały oraz wymagania dotyczące powierzchni amortyzujących. Zastosowanie przeplotni w projektach placów zabaw przyczynia się do tworzenia atrakcyjnych i bezpiecznych przestrzeni rekreacyjnych dla dzieci, co jest zgodne z aktualnymi trendami w projektowaniu terenów zabaw. Dodatkowo, elementy takie jak przeplotnia mogą wspierać rozwój społeczny dzieci, zachęcając do interakcji i współpracy podczas zabawy, co jest kluczowe w ich rozwoju emocjonalnym i społecznym.

Pytanie 37

Jakie działanie należy podjąć w uprawie różaneczników, aby zapewnić coroczne, obfite kwitnienie?

A. Regularne podlewanie
B. Przycinanie korzeni
C. Przycinanie pędów z kwiatami
D. Usuwanie przekwitłych kwiatów
Systematyczne nawadnianie jest istotnym elementem pielęgnacji różaneczników, ale samo w sobie nie zapewnia corocznego obfitego kwitnienia. Różaneczniki preferują gleby o odpowiedniej wilgotności, jednak nadmiar wody może prowadzić do gnicia korzeni i degradacji zdrowia roślin. Dlatego kluczowe jest, aby nawadnianie było dostosowane do warunków atmosferycznych i charakterystyki gleby, a nie traktowane jako uniwersalne rozwiązanie. Podcinanie korzeni, z drugiej strony, jest zabiegiem wysoce kontrowersyjnym. Większość specjalistów odradza ten zabieg, ponieważ może prowadzić do poważnych uszkodzeń systemu korzeniowego, co negatywnie wpływa na zdrowie roślin i ich zdolność do kwitnienia. Przycinanie pędów kwiatowych, choć może wydawać się korzystne, nie jest zalecane w przypadku różaneczników, ponieważ może osłabić roślinę i zmniejszyć liczbę pąków kwiatowych w przyszłym sezonie. Właściwe podejście do pielęgnacji tych roślin powinno koncentrować się na wyłamywaniu przekwitłych kwiatostanów oraz zapewnieniu im odpowiednich warunków wzrostu, a nie na metodach, które mogą prowadzić do ich osłabienia lub uszkodzenia.

Pytanie 38

Aby stworzyć na rabacie kompozycję w kolorach dopełniających, należy zastosować kwiaty w barwach

A. czerwonym i żółtym
B. fioletowym i żółtym
C. niebieskim i fioletowym
D. czerwonym i pomarańczowym
Kiedy wybierasz kolory do kompozycji kwiatowej, to warto bazować na harmonii i kontraście. Czerwony i pomarańczowy to kolory ciepłe, ale nie są dopełniające, więc ich zestawienie może wyjść dość chaotycznie, jakby coś nie grało. Z drugiej strony, niebieski i fioletowy są sobie bliskie, co może wprowadzać monotonność, zamiast tego, co byśmy chcieli, czyli dynamiki. Czerwony i żółty wydają się być kontrastowe, ale brakuje między nimi neutralnego koloru, co może sprawić, że całość będzie zbyt intensywna i męcząca dla oka. Zestawienia kolorów powinny być przemyślane, zgodnie z zasadami teorii kolorów, a kolory dopełniające to klucz do stworzenia atrakcyjnych aranżacji. Każda barwa ma swoje psychologiczne właściwości, które są ważne w projektowaniu ogrodów i przestrzeni publicznych oraz w tworzeniu przyjemnych dla oka aranżacji.

Pytanie 39

Jaką roślinę warto wybrać do bukietu z żółtych tulipanów, aby uzyskać kompozycję o kontrastowych barwach?

A. Irysy w kolorze fioletowym
B. Anturium w odcieniach zieleni
C. Goździki w kolorze różowym
D. Gerbery w kolorze pomarańczowym
Fioletowe irysy to doskonały wybór do bukietu z żółtymi tulipanami, ponieważ tworzą one kompozycję o wysokim kontraście kolorystycznym. Żółty i fioletowy to kolory komplementarne, co oznacza, że leżą naprzeciwko siebie na kole kolorów. Takie połączenie przyciąga wzrok i nadaje kompozycji głębię oraz dynamikę. W praktyce, zastosowanie fioletowych irysów w bukiecie z tulipanami może być wykorzystywane w różnych okolicznościach, takich jak wesela, urodziny czy inne uroczystości, gdzie istotny jest efekt wizualny. Dodatkowo, fioletowe irysy symbolizują mądrość i szlachetność, co dodaje wartości emocjonalnej do kompozycji. Profesjonalni florystycy często zalecają wykorzystanie kolorów komplementarnych, aby uzyskać atrakcyjne i harmonijne aranżacje kwiatowe, co opiera się na zasadach teorii kolorów. Takie praktyki są powszechnie stosowane w sztuce florystycznej, aby przyciągnąć uwagę i wzbudzić pozytywne emocje.

Pytanie 40

Aby przedstawić na planie w skali 1:50 budynek o długości 10 metrów oraz szerokości 5 metrów, trzeba narysować prostokąt o wymiarach

A. 50 cm i 25 cm
B. 20 cm i 10 cm
C. 2 cm i 1 cm
D. 5 cm i 2,5 cm
Pozostałe odpowiedzi nie są zgodne z zasadami rysunku technicznego i obliczeń związanych ze skalą. Wybór odpowiedzi, które sugerują wymiary 5 cm i 2,5 cm, wynika z błędnej interpretacji skali. W tym przypadku skala 1:50 została pomylona z inną, co doprowadziło do znacznego zaniżenia wymiarów. Z kolei odpowiedź 50 cm i 25 cm jest przykładem nadmiernego przeskalowania, które także nie oddaje rzeczywistych proporcji budynku. Oostatnia odpowiedź, 2 cm i 1 cm, jest skrajnie zaniżona i nie ma podstaw w obliczeniach. Te błędy mogą wynikać z nieznajomości zasad działania skal lub z pomyłek rachunkowych, kiedy nie uwzględnia się odpowiedniego przeliczenia jednostek. Przykładowo, niektórzy mogą mylnie zakładać, że każdy metr powinien być rysowany jako 1 cm, co prowadzi do nieprawidłowości w przedstawieniu wymiarów. W praktyce budowlanej kluczowe jest, aby rysunki techniczne były precyzyjne, co zapewnia, że wszyscy uczestnicy projektu mają wspólne zrozumienie wymagań dotyczących wymiarów oraz proporcji. Niezrozumienie zasad skalowania może prowadzić do poważnych błędów w projektowaniu, budowie oraz dalszych etapach realizacji inwestycji.