Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.01 - Obsługa magazynów
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 12:48
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 13:07

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W kontekście systemu ekologicznego "czystej produkcji poprzez ruch" nie powinno się podejmować działań, które wiążą się z

A. wykorzystywaniem technologii, które wytwarzają mniejsze ilości odpadów oraz szkodliwych emisji substancji do powietrza i wód.

B. zmniejszeniem wpływu produktu na środowisko w trakcie całego cyklu życia, zaczynając od pozyskiwania surowców, poprzez procesy przetwarzania, aż do składowania lub wykorzystania zużytego produktu.

C. zwiększaniem jakości i funkcjonalności produktu kosztem środowiska.

D. udoskonalaniem procesów produkcyjnych z perspektywy ich wpływu na środowisko.

Podnoszenie jakości i funkcjonalności produktu kosztem środowiska jest podejściem, które stoi w sprzeczności z zasadami czystej produkcji, które zakładają dążenie do minimalizacji negatywnego wpływu na środowisko. Czysta produkcja to strategia, która koncentruje się na projektowaniu procesów produkcyjnych w taki sposób, aby ograniczyć generację odpadów oraz emisji substancji szkodliwych. Przykładem może być wdrożenie cyklu życia produktu, uwzględniającego wszystkie etapy - od pozyskania surowców, przez produkcję, aż po utylizację. W branży odzieżowej, zamiast wybierać tańsze materiały, które mogą być mniej ekologiczne, przedsiębiorstwa powinny decydować się na materiały z recyklingu lub organiczne, co nie tylko poprawi jakość produktu, ale również zminimalizuje wpływ na środowisko. Zasady odpowiedzialnego projektowania w duchu zrównoważonego rozwoju i innowacji ekologicznych są kluczowe dla osiągnięcia długoterminowego sukcesu. Zgodność z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 14001, skupiającymi się na zarządzaniu środowiskowym, może również pomóc firmom w osiągnięciu celów zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 2

Technologią, która zapewnia bezpieczną utylizację i unieszkodliwienie odpadów niebezpiecznych przy zastosowaniu metod biologicznych, jest

A. fermentacja

B. stabilizowanie

C. spalanie

D. strącanie

Fermentacja jest metodą biologiczną, która umożliwia bezpieczne przetwarzanie i unieszkodliwianie odpadów niebezpiecznych, zwłaszcza organicznych. Proces ten polega na rozkładzie substancji organicznych przez mikroorganizmy, takie jak bakterie i grzyby, w warunkach beztlenowych. Fermentacja nie tylko zmniejsza objętość odpadów, ale także przekształca je w stabilne produkty, które mogą być wykorzystane jako biogaz lub kompost, co przyczynia się do zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. W praktyce, fermentacja jest stosowana w oczyszczalniach ścieków i zakładach przetwarzania odpadów organicznych, gdzie odpady są wprowadzane do reaktorów fermentacyjnych. Dobrze zaprojektowane systemy fermentacyjne przestrzegają normy takie jak ISO 14001 dotycząca zarządzania środowiskowego, co zapewnia, że procesy te są efektywne i zgodne z przepisami. Ponadto, fermentacja wpisuje się w ideę gospodarki o obiegu zamkniętym, gdzie odpady stają się surowcem dla nowych procesów produkcyjnych.

Pytanie 3

Zarządzanie procesem odzyskiwania produktów obejmuje wszystkie wymienione poniżej działania:

A. renowacja, ponowne użycie, przewidywanie popytu

B. naprawa, renowacja, ponowne użycie

C. renowacja, ponowne użycie, marketing

D. naprawa, renowacja, marketing

Zarządzanie odzyskiem produktów to proces, który obejmuje szereg działań mających na celu minimalizację odpadów oraz maksymalizację wartości produktów po ich pierwotnym cyklu życia. Naprawianie, odrestaurowanie i powtórne wykorzystanie to kluczowe działania w tym zakresie. Naprawianie polega na przywróceniu produktu do stanu używalności, co nie tylko przedłuża jego życie, ale także zmniejsza potrzebę zakupu nowych produktów. Odrestaurowanie to często bardziej zaawansowane techniki, które mogą obejmować przywracanie estetyki lub funkcjonalności uszkodzonych przedmiotów. Powtórne wykorzystanie odnosi się do kreatywnego zastosowania produktów w nowych kontekstach, co jest zgodne z zasadami gospodarki cyrkularnej. Przykładowo, uszkodzone meble mogą być przekształcone w unikalne elementy dekoracyjne, co nie tylko zmniejsza odpady, ale także wspiera zrównoważony rozwój. Te działania są zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju, które zalecają maksymalizację wartości zasobów oraz minimalizację wpływu na środowisko. W kontekście standardów branżowych, takie podejście jest zgodne z normami ISO 14001, które promują efektywne zarządzanie środowiskowe.

Pytanie 4

Biologiczne przetwarzanie odpadów w określonych warunkach z użyciem mikroorganizmów nazywa się recyklingiem

A. materiałowy

B. surowcowy

C. organiczny

D. energetyczny

Recykling organiczny, to nic innego jak sposób na przetwarzanie różnych resztek, czy to roślinnych, czy zwierzęcych, przy pomocy mikroorganizmów, jak na przykład bakterie czy grzyby. Kiedy są odpowiednie warunki, te maleńkie stworzenia rozkładają organiczne odpady, a w efekcie dostajemy kompost albo biogaz. To świetna metoda, bo zmniejsza ilość odpadów, które trafiają na wysypiska oraz ich wpływ na nasze środowisko. Dobrym przykładem recyklingu organicznego jest kompostowanie, które można robić w domu lub na większą skalę. Kompost, który otrzymujemy w tym procesie, ma pełno wartościowych składników odżywczych, dzięki czemu jest super nawozem dla roślin. Z mojej perspektywy, warto zwrócić uwagę, że recykling organiczny jest zgodny z tym, co proponuje Unia Europejska w kwestii gospodarki odpadami, promując zrównoważony rozwój i mniejsze ilości odpadów. Segregacja i recykling odpadów organicznych są naprawdę kluczowe, gdy chodzi o osiąganie celów związanych z ochroną naszej planety i bioróżnorodnością.

Pytanie 5

Do pojemnika w którym kolorze należy wrzucać puszki po napojach i konserwach?

A. C.

B. A.

C. D.

D. B.

Wybierając niewłaściwe odpowiedzi, można wpaść w typowe pułapki myślowe związane z błędnym pojmowaniem klasyfikacji odpadów. Często zdarza się, że osoby mylnie sądzą, że wszystkie odpady metalowe można wrzucać do pojemników innych kolorów, co jest niezgodne z zasadami segregacji. Pojemniki nieprzeznaczone do metali, takie jak te na papier czy odpady organiczne, mają zupełnie inny cel i nie powinny być wykorzystywane do przechowywania puszek. Niewłaściwe klasyfikowanie odpadów może prowadzić do ich zanieczyszczenia, co utrudnia proces recyklingu. Standardy dotyczące segregacji są w Polsce jasno określone, a ich naruszenie wpływa negatywnie na efektywność systemów gospodarowania odpadami. Ważne jest, aby być świadomym, że każde niewłaściwe działanie w zakresie segregacji prowadzi do wyższych kosztów związanych z obróbką odpadów oraz obciąża środowisko. Niezrozumienie tych zasad może również powodować, że odpady nie będą odpowiednio przetwarzane, co jest niezgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i wpływa na przyszłość naszej planety.

Pytanie 6

Najwyższą pozycję w hierarchii zarządzania odpadami przez firmy zajmuje

A. unieszkodliwianie

B. recykling

C. przygotowanie ich do ponownego użycia

D. zapobieganie ich powstawaniu

Wybór innych niż zapobieganie powstawaniu odpadów metod postępowania z odpadami, takich jak recykling, unieszkodliwianie czy przygotowanie do ponownego użycia, może wynikać z błędnego zrozumienia celu zarządzania odpadami. Recykling, choć istotny, jest procesem, który następuje po tym, jak odpady zostały już wygenerowane, co oznacza, że nie eliminuje problemu ich powstawania. Unieszkodliwianie, z kolei, skupia się na usuwaniu odpadów, co samo w sobie nie rozwiązuje kwestii ich generacji i często wiąże się z negatywnym wpływem na środowisko, takim jak zanieczyszczenie gleby i wód gruntowych. Przygotowanie do ponownego użycia jest z pewnością korzystnym podejściem, ale również nie ogranicza ilości generowanych odpadów. Błędem myślowym może być także przekonanie, że działania te mogą być traktowane jako alternatywa dla zapobiegania, podczas gdy w rzeczywistości są one uzupełniającymi elementami szerszej strategii zarządzania odpadami. Właściwe zrozumienie hierarchii postępowania z odpadami pozwala na efektywne wdrażanie polityki zrównoważonego rozwoju, co jest kluczowe w kontekście globalnych wyzwań ekologicznych.

Pytanie 7

Podczas procesów wytwórczych konieczne jest zachowanie określonego przez przepisy poziomu przejrzystości powietrza w danym zakładzie. Zgromadzone gazy oraz inne substancje są usuwane przez

A. nawilżacze

B. klimatyzatory

C. odwilżacze

D. wentylatory

Wentylatory odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu odpowiedniej wentylacji w zakładach produkcyjnych, co jest niezbędne do utrzymania przepisowej przejrzystości powietrza. Ich zadaniem jest usuwanie nagromadzonych gazów oraz innych substancji z powietrza, co pozwala na utrzymanie bezpiecznego środowiska pracy. Przykładem zastosowania wentylatorów w przemyśle jest ich wykorzystanie w halach produkcyjnych, gdzie emitowane są toksyczne gazy. Standardy takie jak ISO 14001 dotyczące zarządzania środowiskowego, podkreślają znaczenie efektywnej wentylacji w redukcji emisji szkodliwych substancji. Praktyka pokazuje, że odpowiednia instalacja i konserwacja wentylacji mogą znacząco poprawić jakość powietrza, co w rezultacie wpływa na zdrowie pracowników oraz efektywność produkcji. Dobre praktyki branżowe zalecają także systematyczne monitorowanie jakości powietrza oraz regularne przeglądy systemów wentylacyjnych w celu zapewnienia ich optymalnej wydajności.

Pytanie 8

Jak nazywa się metoda przetwarzania odpadów przy użyciu wysokiej temperatury bez obecności tlenu?

A. kompostowanie

B. piroliza

C. spalanie

D. hydroliza

Hydroliza to proces chemiczny, który polega na rozkładzie związków chemicznych pod wpływem wody. Choć może być stosowany w kontekście przetwarzania biomasy, nie jest to metoda termicznego przekształcania, a tym bardziej bez użycia tlenu. W rzeczywistości, hydroliza wymaga dodatku wody i nie prowadzi do uzyskania energii czy produktów wytwarzanych z rozkładu w warunkach beztlenowych. Spalanie, z drugiej strony, zdecydowanie nie jest metodą bez użycia tlenu. To proces, który wymaga obecności tlenu, co prowadzi do całkowitego utlenienia materiałów organicznych i wydzielania dwutlenku węgla oraz innych gazów cieplarnianych, co stoi w sprzeczności z zasadami zrównoważonego rozwoju. Kompostowanie to biologiczny proces przetwarzania odpadów organicznych przez mikroorganizmy w obecności tlenu, co z kolei prowadzi do powstawania kompostu. Choć kompostowanie jest korzystne dla środowiska, nie można go zaklasyfikować jako metodę termicznego przekształcania. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe dla skutecznego zarządzania odpadami, a typowe błędy myślowe, takie jak mylenie metod przetwarzania, mogą prowadzić do nieefektywnych strategii oraz znacznych strat surowcowych.

Pytanie 9

Do którego pojemnika należy wrzucać odpady z papieru, kartonu i tektury?

A. B.

B. C.

C. A.

D. D.

Niestety, wybrana odpowiedź nie jest poprawna. Odpady z papieru, kartonu i tektury powinny być wrzucane do pojemnika oznaczonego kolorem niebieskim, co jest zgodne z obowiązującymi w Polsce zasadami segregacji. Istnienie różnych pojemników na odpady oznaczonych kolorami ma na celu uproszczenie procesu segregacji i ułatwienie mieszkańcom odpowiedzialnego gospodarowania odpadami. Wybierając inny pojemnik, można doprowadzić do zanieczyszczenia surowców wtórnych, co skutkuje ich zwiększonymi kosztami recyklingu oraz zmniejszeniem efektywności całego procesu. W praktyce, odpady, które nie są właściwie segregowane, mogą trafić do wysypisk, zamiast być poddawane recyklingowi, co jest nieefektywne z punktu widzenia ekologicznego. Zrozumienie zasad segregacji jest kluczowe, a pojemniki na odpady powinny być używane zgodnie z ich przeznaczeniem. Warto również pamiętać, że odpady papierowe i kartonowe, jeśli są odpowiednio segregowane, mogą być przetwarzane na wiele różnych produktów, co pozytywnie wpływa na ochronę środowiska. Dlatego ważne jest, aby dokładnie sprawdzać oznaczenia na pojemnikach oraz znać zasady segregacji, które mogą się różnić w zależności od regionu. Dbałość o szczegóły w tej kwestii przyczynia się do lepszego zarządzania odpadami i ochrony zasobów naturalnych.

Pytanie 10

Gospodarkę opakowaniami (a także ich odpadami) w krajach Unii Europejskiej porządkuje Dyrektywa Rady 94/62/WE. Dyrektywa nie obejmuje

Do celów niniejszej dyrektywy:

1) „Opakowania" oznaczają wszystkie wyroby wykonane z jakichkolwiek materiałów, przeznaczone do przechowywania, ochrony, przewozu, dostarczania i prezentacji wszelkich towarów, od surowców do produktów przetworzonych, od producenta do użytkownika lub konsumenta.

Wyroby „niezwrotne" przeznaczone do tych samych celów uważa się również za opakowania.

„Opakowania" obejmują wyłącznie:

a) opakowania handlowe lub opakowania podstawowe tj. mające stanowić towar jednostkowy, sprzedawany użytkownikowi końcowemu lub konsumentowi w miejscu zakupu;

b) opakowania zbiorcze lub opakowania drugorzędne tj. stanowiące w miejscu zakupu zestaw określonej liczby towarów jednostkowych, niezależnie od tego czy są one sprzedawane w takiej postaci użytkownikowi końcowemu czy konsumentowi, czy też służą zaopatrywaniu punktów sprzedaży; można je zdjąć ze sprzedawanego produktu bez naruszania jego cech;

c) opakowania transportowe lub opakowania trzeciorzędne tj. mające ułatwić przenoszenie i transport pewnej liczby towarów jednostkowych lub opakowań zbiorczych, zapobiegając powstaniu uszkodzeń przy przenoszeniu i transporcie. Opakowanie transportowe nie obejmuje kontenerów do transportu drogowego, kolejowego, wodnego i lotniczego;

A. opakowań transportowych, służących do transportu produktów w opakowaniach jednostkowych lub zbiorczych.

B. opakowań zbiorczych, zawierających wielokrotność opakowań jednostkowych produktów.

C. opakowań jednostkowych, służących do przekazywania produktu użytkownikowi w miejscu zakupu.

D. opakowań jakimi są kontenery, do transportu drogowego, kolejowego, wodnego i lotniczego.

Odpowiedź dotycząca kontenerów do transportu drogowego, kolejowego, wodnego i lotniczego jest prawidłowa, ponieważ Dyrektywa Rady 94/62/WE wyraźnie definiuje zakres opakowań, które są objęte regulacjami. Opakowania transportowe, takie jak opakowania zbiorcze i jednostkowe, są objęte dyrektywą, ale kontenery, które są używane do transportu różnorodnych towarów na dużą skalę, nie są uwzględnione w tych przepisach. Przykładem są kontenery ISO, które są standardowymi jednostkami transportowymi używanymi w międzynarodowym transporcie drogowym i morskim. Użycie tych kontenerów pozwala na efektywne i bezpieczne przemieszczanie dużych ilości towarów, co jest kluczowe w logistyce globalnej. Zgodność z regulacjami unijnymi, które mają na celu zminimalizowanie wpływu opakowań na środowisko, jest istotna dla przedsiębiorstw produkcyjnych i transportowych. Dobre praktyki obejmują również stosowanie materiałów opakowaniowych, które są łatwe do recyklingu, co jest zgodne z celami strategii gospodarki o obiegu zamkniętym.

Pytanie 11

Przedstawiony znak informuje, że towar nadaje się do

A. zagospodarowania.

B. recyklingu.

C. kompostowania.

D. ponownej produkcji.

Znak przedstawiony na zdjęciu jest międzynarodowym symbolem recyklingu, który informuje, że materiał, z którego wykonany jest produkt, nadaje się do przetworzenia w procesie recyklingu. W praktyce oznacza to, że taki produkt może zostać zebrany, przetworzony i ponownie użyty do produkcji nowych wyrobów. Recykling jest kluczowym elementem zrównoważonego rozwoju, który pozwala na zmniejszenie ilości odpadów, oszczędność surowców naturalnych oraz ograniczenie emisji gazów cieplarnianych. Dobre praktyki w zakresie recyklingu obejmują segregację odpadów w gospodarstwach domowych, jak również stosowanie produktów oznaczonych symbolem recyklingu, co ułatwia ich przetwarzanie. Przykładami produktów, które można poddać recyklingowi, są plastikowe butelki, puszki aluminiowe oraz papier. Wiele krajów na całym świecie wprowadza regulacje prawne wspierające recykling, co potwierdza znaczenie tego działania w walce ze zmianami klimatycznymi oraz dbałości o środowisko.

Pytanie 12

Usunięcie niebezpiecznych substancji z odpadów pozwala na

A. utylizację odpadów komunalnych

B. obniżenie kosztów segregacji odpadów

C. selektywną zbiórkę odpadów

D. utylizację odpadów przemysłowych

Selektywna zbiórka odpadów jest kluczowym procesem w zarządzaniu odpadami, który ma na celu oddzielanie substancji niebezpiecznych od innych rodzajów odpadów. Dzięki temu możliwe jest ich dalsze przetwarzanie lub bezpieczna utylizacja. Przykładowo, odpady takie jak akumulatory, farby, oleje czy chemikalia muszą być zbierane oddzielnie, aby zminimalizować ryzyko ich szkodliwego wpływu na środowisko. Selektywna zbiórka pozwala na skuteczne odzyskiwanie surowców wtórnych, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i gospodarki o obiegu zamkniętym. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują wprowadzenie odpowiednich pojemników na odpady niebezpieczne w miejscach publicznych oraz edukację społeczeństwa na temat odpowiedniego segregowania odpadów. W wielu krajach wprowadzono standardy, które obligują do segregacji odpadów, co przyczynia się do zmniejszenia kosztów utylizacji oraz oszczędności surowców naturalnych, co jest kluczowe w kontekście globalnych wyzwań związanych z ochroną środowiska.

Pytanie 13

Opakowania, które zostały wykorzystane, są

A. towarami odrzuconymi.

B. ubocznymi produktami działań produkcyjnych i usługowych.

C. ubocznymi produktami procesów wydobywczych.

D. resztkami po spożyciu.

Wybór odpowiedzi dotyczącej produktów ubocznych procesów wydobywczych jest błędny, ponieważ ten termin odnosi się do materiałów, które powstają w trakcie eksploatacji surowców naturalnych, takich jak minerały czy węgiel, a nie do odpadów powstałych w wyniku konsumpcji. Produkty uboczne procesów produkcyjnych i usługowych również nie pasują do definicji zużytych opakowań, ponieważ obejmują one materiały, które mogą być wykorzystywane w innych procesach produkcyjnych, ale nie są bezpośrednio związane z konsumpcją. Ponadto, produkty zdyskwalifikowane to termin odnoszący się do towarów, które nie spełniają określonych norm jakościowych i nie powinny być wprowadzane na rynek. Koncepcja pozostałości pokonsumpcyjnych jest kluczowa dla zrozumienia cyklu życia produktów oraz ich wpływu na środowisko. Niewłaściwe klasyfikowanie odpadów prowadzi do nieefektywnego zarządzania nimi, co może skutkować zwiększonym obciążeniem dla systemów odzysku i recyklingu. Prawidłowe zrozumienie, jakie odpady są generowane z konsumpcji, pozwala na skuteczniejsze działania w zakresie ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju. Takie podejście jest zgodne z zasadami gospodarki o obiegu zamkniętym, gdzie dąży się do minimalizacji odpadów poprzez ich ponowne wykorzystanie i recykling.

Pytanie 14

Znak ten umieszczony na opakowaniu oznacza, że opakowanie

A. zawiera produkty ulegające biodegradacji.

B. może być transportowane w obiegu przedsiębiorstwa.

C. jest przeznaczone do odzysku.

D. ulega biodegradacji

Znak umieszczony na opakowaniu, który wskazuje na jego przeznaczenie do odzysku, jest powszechnie rozpoznawanym symbolem recyklingu. Oznacza to, że materiał, z którego wykonano opakowanie, może być poddany procesowi recyklingu, co przyczynia się do zredukowania odpadów i wspiera zrównoważony rozwój. Przykładem mogą być opakowania z tworzyw sztucznych, które po odpowiednim przetworzeniu mogą być używane do produkcji nowych przedmiotów, takich jak krzesła, torby czy elementy budowlane. Warto zaznaczyć, że stosowanie tego symbolu jest zgodne z normami ISO 14021, które definiują oznakowania dotyczące materiałów i recyklingu. Zachęca to konsumentów do podejmowania odpowiedzialnych decyzji zakupowych oraz do segregacji odpadów, co jest kluczowe w zarządzaniu gospodarką odpadami. Działania te są zgodne z celami zrównoważonego rozwoju i polityką Unii Europejskiej na rzecz ochrony środowiska oraz zmniejszenia ilości odpadów.

Pytanie 15

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz udział procentowy odpadów przemysłowych w stosunku do wszystkich zebranych odpadów.

Zestawienie informacji o zebranych odpadach
Rodzaj odpadu	Wielkość odpadów [t]
Rolnicze	1 560
Komunalne	980
Przemysłowe	4 800
Niebezpieczne	660
RAZEM	8 000

A. 60,00%

B. 19,50%

C. 12,25%

D. 8,25%

Odpowiedź 60,00% jest poprawna, ponieważ obliczenie udziału procentowego odpadów przemysłowych w stosunku do wszystkich zebranych odpadów opiera się na dokładnych danych. W tym przypadku odpady przemysłowe wyniosły 4 800 ton, a całkowita masa wszystkich zebranych odpadów to 8 000 ton. Aby obliczyć udział procentowy, należy podzielić masę odpadów przemysłowych przez całkowitą masę odpadów i pomnożyć przez 100. Zatem (4 800 / 8 000) * 100 = 60,00%. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w zarządzaniu odpadami, gdyż pozwala na identyfikację głównych źródeł odpadów i podejmowanie skutecznych działań na rzecz ich redukcji. W praktyce, odpowiednie monitorowanie i raportowanie udziału różnych typów odpadów, w tym odpadów przemysłowych, jest zgodne z regulacjami prawnymi, takimi jak dyrektywa unijna w sprawie odpadów, która nakłada na przedsiębiorstwa obowiązek raportowania i minimalizacji ilości odpadów. Przy odpowiednim podejściu można również osiągnąć cele zrównoważonego rozwoju, co jest obecnie kluczowe w politykach ekologicznych.

Pytanie 16

Jakie działania mają na celu ograniczenie ilości "wytwarzanych" odpadów oraz ich potencjalnego przetworzenia, w ramach organizacji gospodarki odpadami wykorzystującej daną metodę?

A. nieselektywnej zbiórki odpadów

B. biodegradacji

C. kompostowania

D. selektywnej zbiórki odpadów

Kompostowanie, nieselektywna zbiórka odpadów oraz biodegradacja to różne techniki zarządzania odpadami, które, choć mają swoje miejsce w systemie gospodarki odpadami, nie są tak efektywne w kontekście ograniczenia ilości odpadów i ich przetwarzania jak selektywna zbiórka. Kompostowanie polega na przetwarzaniu organicznych odpadów biodegradowalnych, co jest korzystne w przypadku odpadów rolniczych czy kuchennych, jednak nie dotyczy większości frakcji odpadów, które można poddać recyklingowi. Nieselektywna zbiórka odpadów, z kolei, zakłada zbieranie wszystkich odpadów razem, co uniemożliwia ich późniejsze segregowanie i efektywne przetwarzanie. W wyniku tego, wiele materiałów nadających się do recyklingu trafia na wysypiska, co stoi w sprzeczności z celami zrównoważonego rozwoju. Biodegradacja, chociaż jest procesem naturalnym, nie jest wystarczająca do zarządzania odpadami, które nie ulegają rozkładowi, takich jak tworzywa sztuczne. Każde z tych podejść ma swoje ograniczenia i nie prowadzi do optymalizacji procesów związanych z gospodarką odpadami, co jest kluczowe w obecnych standardach ochrony środowiska. Właściwe podejście do gospodarki odpadami powinno uwzględniać selektywną zbiórkę jako fundament efektywnego recyklingu oraz zmniejszania ogólnej produkcji odpadów.

Pytanie 17

Firma logistyczna powinna zainstalować w biurach, gdzie produkuje się dużo makulatury

A. kserokopiarki

B. niszczarki

C. drukarki

D. zgniatarki makulatury

Wybór zgniatarek makulatury, kserokopiarek czy drukarek jako odpowiedzi na zadane pytanie jest wynikiem nieporozumienia co do rzeczywistych potrzeb związanych z zarządzaniem dokumentami w przedsiębiorstwie. Zgniatarki makulatury są użyteczne w procesie recyklingu, ale nie rozwiążą problemu związane z bezpieczeństwem danych. Zgniatanie papieru nie eliminuje ryzyka dostępu osób nieuprawnionych do wrażliwych informacji, które mogą być nadal odczytane z nieodpowiednio zniszczonych dokumentów. Kserokopiarki i drukarki są narzędziami do tworzenia i reprodukcji dokumentów, a ich obecność w biurze nie chroni danych w żaden sposób. Bezwzględne bezpieczeństwo informacji wymaga ich zniszczenia, a nie jedynie zredukowania objętości. Typowym błędem myślowym jest założenie, że mniej papieru w biurze wiąże się automatycznie z większym bezpieczeństwem. W rzeczywistości, aby spełnić standardy bezpieczeństwa i ochrony danych, niezbędne jest zastosowanie odpowiednich urządzeń, takich jak niszczarki, które zapewniają, że wrażliwe informacje są całkowicie zniszczone i nie mogą zostać odzyskane.

Pytanie 18

Odpady z plastiku należy wrzucać do pojemników w kolorze

A. brązowym

B. zielonym

C. żółtym

D. niebieskim

Jak pewnie wiesz, odpady z plastiku powinno się wrzucać do żółtych kontenerów. W Polsce i wielu innych krajach to jest już ustalone. Kontenery te zbierają nie tylko plastik, ale też metal i kartony. Segregacja tych materiałów jest mega ważna, bo pozwala na ich recykling, a to znaczy, że można je wykorzystać na nowo i zmniejszyć ilość śmieci na wysypiskach. Fajnym przykładem mogą być różne akcje ekologiczne, na przykład „Czysta Polska”, które zachęcają ludzi do segregowania. Poza tym, segregując plastik, pomagamy zmniejszyć zanieczyszczenie środowiska i emisję gazów cieplarnianych, które powstają podczas produkcji nowych tworzyw. Warto pamiętać, że segregacja to nie tylko prawo, ale i nasza odpowiedzialność jako obywateli, a żółte kontenery są kluczowym elementem tego procesu.

Pytanie 19

W procesie oczyszczania ścieków konieczne jest wykonanie pomiarów dotyczących zawartości cząstek stałych oraz zmętnienia. Te pomiary są istotnymi parametrami w nadzorze różnych etapów procesu

A. utylizacji

B. recyklingu

C. oczyszczania

D. biodegradacji

Pomiar zawiesin cząstek stałych oraz zmętnienia jest kluczowy w procesie oczyszczania ścieków, ponieważ te parametry bezpośrednio wpływają na jakość wody, która jest odprowadzana do środowiska. Właściwe monitorowanie tych wartości pozwala na ocenę skuteczności procesów biologicznych oraz fizykochemicznych, które zachodzą w oczyszczalniach. Na przykład, w technikach biologicznych, takich jak osad czynny, nadmiar zawiesin może wskazywać na nieprawidłowości w procesie, co może prowadzić do obniżenia efektywności oczyszczania. W praktyce, stosowanie nowoczesnych technologii, takich jak spektrofotometria do pomiaru zmętnienia, umożliwia szybkie i dokładne wyniki, co jest zgodne z normami międzynarodowymi, takimi jak ISO 7027. Dbałość o takie parametry zapewnia nie tylko zgodność z przepisami, ale także ochronę środowiska i zdrowia publicznego.

Pytanie 20

Przedstawiony symbol graficzny informuje, że opakowanie nadaje się do

A. recyklingu.

B. wielokrotnego użytku.

C. utylizacji.

D. kompostowania.

Symbol graficzny, który widzisz, jest międzynarodowym znakiem recyklingu, znanym również jako trójkąt recyklingu. Oznacza on, że dane opakowanie nadaje się do recyklingu, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Recykling pozwala na ponowne wykorzystanie materiałów, zmniejszając ilość odpadów i oszczędzając zasoby naturalne. Przykładem zastosowania tego symbolu są opakowania wykonane z papieru, plastiku czy metalu, które po wykorzystaniu mogą być przetwarzane w nowe produkty. W wielu krajach, w tym w Polsce, istnieją normy regulujące proces recyklingu, takie jak dyrektywy Unii Europejskiej dotyczące gospodarki odpadami. Obowiązkiem producentów jest informowanie konsumentów o sposobach utylizacji ich produktów, a symbol recyklingu jest jednym z kluczowych elementów edukacji ekologicznej. Stosowanie tego symbolu wspiera również lokalne programy zbiórki odpadów, co przyczynia się do efektywności procesów recyklingu.

Pytanie 21

Czym jest recykling materiałów?

A. usunięcie opakowań z obiegu

B. poszukiwanie miejsc składowania śmieci

C. zniszczenie odpadów przez spalanie

D. ponowne użycie odpadów

Recykling materiałowy to naprawdę ważna sprawa. Chodzi o to, żeby stare odpady wziąć i przerobić je na nowe rzeczy. Dzięki temu ratujemy naszą planetę, bo mniej śmieci ląduje na wysypiskach, a jednocześnie nie musimy tak bardzo sięgać po nowe surowce. Przykłady? Weźmy plastikowe butelki – można je przerobić na nowe opakowania, a papier z makulatury też jest świetnym pomysłem. W recyklingu są różne standardy, jak na przykład ISO 14021, które pomagają zrozumieć, co można a czego nie można wrzucać do recyklingu. To ważne zarówno dla firm, jak i dla nas, konsumentów. W ogóle, wdrażanie recyklingu to super rzecz, bo może przynieść oszczędności i pomóc w zmniejszeniu kosztów związanych z utylizacją. W moim zdaniem, recykling to klucz do lepszego zarządzania odpadami i odpowiedzialnej produkcji.

Pytanie 22

Związki chemiczne szkodliwe, które powstają w procesach przemysłowych, klasyfikowane są jako odpady

A. komunalnych

B. uciążliwych

C. szkodliwych

D. niebezpiecznych

Substancje toksyczne z produkcji przemysłowej nie powinny być mylone z odpadami szkodliwymi, komunalnymi czy uciążliwymi, gdyż każda z tych kategorii ma swoje specyficzne cechy i regulacje prawne. Odpady szkodliwe są definiowane jako odpady, które mogą być niebezpieczne dla zdrowia lub środowiska, ale nie wszystkie odpady toksyczne są klasyfikowane w ten sposób. W rzeczywistości, odpady toksyczne to kategoria, która obejmuje substancje mające wysoką toksyczność, co czyni je bardziej niebezpiecznymi od pozostałych rodzajów odpadów. Odpady komunalne, z kolei, to odpady powstałe z działalności gospodarstw domowych, a ich skład niekoniecznie zawiera substancje toksyczne. Odpady uciążliwe to termin mniej formalny, odnoszący się do odpadów, które mogą być nieprzyjemne w obróbce lub uciążliwe do usunięcia, ale również niekoniecznie są toksyczne. Błędne zrozumienie klasyfikacji odpadów może prowadzić do niewłaściwego zarządzania, co w konsekwencji może skutkować poważnymi zagrożeniami dla zdrowia publicznego i ochrony środowiska. Prawo oraz standardy bezpieczeństwa wyraźnie określają, jak należy traktować odpady niebezpieczne, co podkreśla znaczenie ich właściwej klasyfikacji oraz postępowania zgodnie z przepisami.

Pytanie 23

Aby wyprodukować 1 kg tworzywa sztucznego (PET), potrzebne jest 1,9 kg ropy naftowej. W trakcie recyklingu z 1 kg odpadów PET uzyskuje się 1 kg tworzywa sztucznego (PET). Jaką ilość ropy naftowej zaoszczędzi firma dzięki recyklingowi 5,7 t odpadów PET?

A. 3 000,00 kg

B. 10,83 t

C. 30,00 t

D. 1 083,00 kg

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć pewne błędy w obliczeniach oraz w interpretacji zagadnienia recyklingu PET. Odpowiedzi sugerujące, że oszczędności będą znacznie wyższe, wynikają z nieporozumień dotyczących przeliczeń jednostek masy. Na przykład, oszacowanie oszczędności na poziomie 30 t czy 3 000 kg sugeruje, że można uzyskać więcej ropy, niż rzeczywiście jest to możliwe. Kluczowym błędem jest nie uwzględnienie, że ilość uzyskanego PET z recyklingu jest równa masie przetworzonych odpadów. W procesach recyklingu nie powstają nadwyżki materiału, które mogłyby generować dodatkowe oszczędności surowca. Ponadto, niektóre odpowiedzi mogą wynikać z błędów w podstawowych obliczeniach matematycznych, takich jak nieprawidłowe mnożenie lub zamiana jednostek. W kontekście ochrony środowiska, ważne jest, aby prawidłowo zrozumieć korzyści płynące z recyklingu, które obejmują nie tylko oszczędność surowców, ale także zmniejszenie negatywnego wpływu na środowisko. Dlatego fundamentalne jest, aby w procesie edukacyjnym zwracać uwagę na dokładność obliczeń oraz na konsekwencje wyborów związanych z recyklingiem i gospodarowaniem zasobami.

Pytanie 24

Który znak należy umieścić na opakowaniu biodegradowalnym?

A. D.

B. C.

C. A.

D. B.

Znak oznaczony literą "A" jest międzynarodowym symbolem biodegradowalności, który informuje konsumentów, że dane opakowanie może być biologicznie rozłożone przez mikroorganizmy. W praktyce oznacza to, że materiały te rozkładają się w naturalnym środowisku na substancje organiczne, co przyczynia się do zmniejszenia odpadów i wpływu na środowisko. Przykłady zastosowania tego symbolu można znaleźć w opakowaniach produktów spożywczych, takich jak torby papierowe czy niektóre rodzaje tworzyw sztucznych. W ostatnich latach coraz więcej firm wdraża ten symbol na swoich produktach, aby promować zrównoważony rozwój i odpowiedzialne podejście do ochrony środowiska. Zgodnie z dyrektywami Unii Europejskiej i standardami takich organizacji jak ISO, właściwe oznaczenie produktów biodegradowalnych jest kluczowe dla edukacji konsumentów oraz promowania recyklingu i zrównoważonego rozwoju. Warto również zauważyć, że wykorzystanie biodegradowalnych materiałów to nie tylko trend, ale również odpowiedź na globalne wyzwania związane z zanieczyszczeniem środowiska, co czyni ten symbol niezwykle istotnym.

Pytanie 25

Wtórne użycie odpadków jako surowców do produkcji nowych wyrobów o właściwościach użytkowych nazywa się recyklingiem

A. organiczny

B. chemiczny

C. materiałowy

D. termiczny

Chemiczny recykling to proces, który skupia się na przemianach chemicznych odpadów w celu ich przekształcenia w surowce, jednak nie jest stosowany do opisania ogólnej koncepcji recyklingu materiałowego. Odpady chemiczne, takie jak tworzywa sztuczne, mogą być poddawane dokładnym reakcjom chemicznym, ale nie zawsze prowadzi to do wytworzenia użytecznych produktów. Z kolei recykling organiczny dotyczy biodegradowalnych odpadów, jak resztki jedzenia, które są przekształcane w kompost lub biogaz, i nie odnosi się do przetwarzania surowców w celu ich ponownego wykorzystania w produkcji nowych materiałów. Ostatecznie, termiczny recykling polega na spalaniu odpadów w celu uzyskania energii, co również nie jest zgodne z definicją recyklingu materiałowego. W praktyce, wiele osób mylnie utożsamia te różne formy recyklingu z recyklingiem materiałowym, co prowadzi do nieporozumień i nieefektywnego zarządzania odpadami. Kluczowe jest zrozumienie, że recykling materiałowy koncentruje się na zachowaniu wartości materiałów, natomiast inne formy recyklingu mogą nie spełniać tego celu, co jest istotne w kontekście ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 26

Jakie są rodzaje odpadów?

A. przemysłowe, komunalne, bezpieczne

B. przemysłowe, niebezpieczne, naturalne

C. przemysłowe, komunalne, niebezpieczne

D. komunalne, niebezpieczne, surowcowe

Podział odpadów, jak przedstawiono w niepoprawnych odpowiedziach, może prowadzić do nieporozumień dotyczących klasyfikacji i zarządzania nimi. Na przykład, odpady niebezpieczne i przemysłowe są często mylone, jednak ich definicje są różne. Odpady przemysłowe obejmują wszelkie materiały powstałe w wyniku działalności produkcyjnej, co nie zawsze oznacza, że są one niebezpieczne. W rzeczywistości, odpady przemysłowe mogą być zarówno niebezpieczne, jak i neutralne, a odpowiednia ich klasyfikacja jest kluczowa dla procesu ich utylizacji. Z kolei odpady naturalne, jak sugeruje jedna z odpowiedzi, nie stanowią odrębnej kategorii w ramach regulacji dotyczących gospodarki odpadami. Często myślenie o odpadach jako o jednolitej masie prowadzi do błędnych wniosków i niewłaściwych praktyk dotyczących ich segregacji i recyklingu. W obliczu rosnących wymagań w zakresie ochrony środowiska, takich jak dyrektywy unijne dotyczące gospodarki o obiegu zamkniętym, kluczowe jest, aby wszyscy uczestnicy procesu zarządzania odpadami, w tym przedsiębiorstwa i jednostki samorządu terytorialnego, rozumieli właściwe kategorie odpadów oraz ich konsekwencje dla środowiska.

Pytanie 27

Która z niżej podanych grup charakteryzuje zadania ekologistyki?

Grupa 1	Grupa 3
utrzymywanie minimalnego poziomu zapasów obniżanie kosztów magazynowania budowanie nowych składów	skracanie łańcucha dostaw dokonywanie wyboru dostawców stworzenie centrum logistycznego
Grupa 2	Grupa 4
zarządzanie przepływem odpadów prowadzenie recyklingu zarządzanie informacją związaną z przepływem opakowań	dokonywanie wyboru środka transportowego dokonywanie wyboru przewoźnika określenie tras przewozu

A. grupa 2.

B. grupa 4.

C. grupa 3.

D. grupa 1.

Grupa 2 charakteryzuje się zadaniami ekologistyki, które są kluczowe dla zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Ekologistyka obejmuje zarządzanie przepływem odpadów, co oznacza odpowiednie planowanie i kontrolowanie procesów związanych z zbieraniem, transportem i przetwarzaniem odpadów. Na przykład, przedsiębiorstwa zajmujące się recyklingiem muszą mieć systemy monitorowania, które umożliwiają efektywne zbieranie danych o rodzaju i ilości odpadów. Dodatkowo, ekologistyka obejmuje również recykling, który polega na ponownym wykorzystaniu materiałów w celu zmniejszenia negatywnego wpływu na środowisko. Ważnym aspektem jest także zarządzanie informacją na temat opakowań, co jest zgodne z regulacjami dotyczącymi gospodarki odpadami. W praktyce, wdrażanie norm ISO 14001 może pomóc organizacjom w zarządzaniu wpływem ich działalności na środowisko, co podkreśla znaczenie ekologistyki w nowoczesnym zarządzaniu przedsiębiorstwem.

Pytanie 28

Czym zajmuje się ekologistyka?

A. zarządzanie przepływem odpadów, prowadzenie recyklingu, zarządzanie informacją dotyczącą przepływu opakowań

B. wybór środka transportu, wybór przewoźnika, określanie tras przewozu

C. utrzymywanie minimalnego poziomu zapasów, obniżanie kosztów utrzymania, budowanie nowych składów

D. skracanie łańcucha dostaw, wybór dostawców, stworzenie centrum logistycznego

Zarządzanie przepływem odpadów, prowadzenie recyklingu oraz zarządzanie informacją dotyczącą przepływu opakowań to kluczowe aspekty ekologistyki. Ekologistyka, jako dziedzina nauki i praktyki, koncentruje się na minimalizowaniu negatywnego wpływu działalności logistycznej na środowisko. Przykładem zastosowania tych zasad jest wdrażanie systemów zarządzania odpadami, które umożliwiają skuteczne segregowanie, zbieranie oraz przetwarzanie odpadów. Firmy mogą korzystać z rozwiązań takich jak recykling materiałów opakowaniowych, co prowadzi do zmniejszenia ilości odpadów oraz oszczędności surowców. Zgodnie z zasadami gospodarki o obiegu zamkniętym, istotne jest również monitorowanie i zarządzanie informacjami o przepływie opakowań, co pozwala na optymalizację procesów logistycznych oraz wyeliminowanie zbędnych zasobów. Wdrożenie tych praktyk nie tylko wspiera działania proekologiczne, ale również zwiększa efektywność operacyjną przedsiębiorstw, co jest zgodne z najlepszymi standardami branżowymi, takimi jak ISO 14001 dotyczący systemów zarządzania środowiskowego.

Pytanie 29

Na podstawie fragmentu dyrektywy, preferowanym sposobem w zakresie postępowania z opakowaniami jest

„Dyrektywa 94/62/EC odwołuje się do zasady zrównoważonego rozwoju i zaleca stosowanie różnorodnych form oddziaływania na podmioty gospodarcze, w tym instrumentów dobrowolnych oraz narzędzi ekonomicznych.

Preferowanym sposobem postępowania z opakowaniami powinno być uniknięcie powstania problemu zużytych opakowań (czyli ograniczanie ich ilości i stosowanie opakowań wielokrotnego użytku), następnie odzysk zużytych opakowań bądź surowców, gospodarcze wykorzystanie, a na końcu inne sposoby zagospodarowania."

A. ograniczenie, odzysk, wykorzystanie, zagospodarowanie.

B. recykling, wielokrotne wykorzystanie, składowanie.

C. utylizacja, zagospodarowanie, przetwarzanie, odzysk.

D. składowanie, recykling, ponowne wykorzystanie.

Wybór innych opcji, takich jak "utylizacja, zagospodarowanie, przetwarzanie, odzysk" czy "recykling, wielokrotne wykorzystanie, składowanie" odzwierciedla niepełne zrozumienie zasady, jaką jest hierarchia postępowania z opakowaniami. Opcja pierwsza sugeruje, że utylizacja jest preferowanym sposobem, co jest sprzeczne z celem dyrektywy, która dąży do minimalizacji odpadów. Utylizacja powinna być ostatecznością, gdy inne metody nie są możliwe. Z kolei odpowiedź z recyklingiem i składowaniem wskazuje na niezrozumienie procesu odzysku – składowanie nie jest metodą proekologiczną, lecz końcowym rozwiązaniem, które należy ograniczać. Często mylnie zakłada się, że recykling jest najlepszym rozwiązaniem, podczas gdy istotniejsze jest zapobieganie powstawaniu odpadów. Recykling jest ważny, lecz nie powinien być pierwszym krokiem w zarządzaniu opakowaniami. Często zbyt duży nacisk kładzie się na techniczne aspekty przetwarzania materiałów, zaniedbując kwestie związane z ich wytwarzaniem i użytkowaniem. Brak zrozumienia tych priorytetów prowadzi do podejmowania decyzji, które nie są zgodne z najlepszymi praktykami ochrony środowiska, co może skutkować nieefektywnym wykorzystaniem zasobów i wzrostem obciążenia dla środowiska.

Pytanie 30

Znak informujący, że produkt nie był testowany na zwierzętach w fazie badań, to znak

A. D.

B. A.

C. C.

D. B.

Znak A, przedstawiający królika, jest powszechnie uznawanym symbolem informującym o tym, że produkt nie był testowany na zwierzętach. W dobie rosnącej świadomości konsumentów na temat etyki produkcji i ochrony zwierząt, wiele firm decyduje się na oznaczanie swoich produktów tym symbolem, co świadczy o ich odpowiedzialności społecznej. Oznaczenie to, znane również jako "Leaping Bunny", zobowiązuje producentów do przestrzegania surowych standardów w zakresie unikania testów na zwierzętach na każdym etapie produkcji. Przykładem zastosowania tego znaku są kosmetyki oraz środki czyszczące, które często są promowane jako "cruelty-free", co przyciąga klientów pragnących dokonywać świadomych wyborów. Warto również zwrócić uwagę, że wiele organizacji monitoruje i certyfikuje produkty, które noszą ten znak, co zwiększa zaufanie konsumentów do danej marki, a także wspiera rozwój etycznych praktyk w branży.

Pytanie 31

Producent jabłek pakuje swoje produkty w kartony z wytłoczkami przedstawione na ilustracji. W ciągu roku przedsiębiorstwo wprowadziło na rynek 1 600 t opakowań kartonowych i 25 t wytłoczek. Ile opakowań, zgodnie z przedstawionym fragmentem przepisów, przedsiębiorstwo powinno poddać recyklingowi?

Fragment ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi

Załącznik nr 1 docelowy poziom odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych
Poz.	Odpady opakowaniowe powstałe z rodzaj opakowań	Poziom w %
		odzysk	recykling
1.	opakowań razem	61	56
2.	opakowań z tworzyw sztucznych	–	23,5
3.	opakowań z aluminium	–	51
4.	opakowań ze stali, w tym z blachy stalowej	–	51
5.	opakowań z papieru i tektury	–	61
6.	opakowań ze szkła	–	61
7.	opakowań z drewna	–	16

A. Opakowania z tworzyw sztucznych - 5 875 kg i opakowania z papieru i tektury - 976 000 kg

B. Opakowania z tworzyw sztucznych - 4 000 kg i opakowania z papieru i tektury - 816 000 kg

C. Opakowania z tworzyw sztucznych - 12 750 kg i opakowania z papieru i tektury - 816 000 kg

D. Opakowania z tworzyw sztucznych - 587,5 kg i opakowania z papieru i tektury - 97 600 kg

Poprawna odpowiedź wskazuje, że przedsiębiorstwo powinno poddać recyklingowi 5 875 kg opakowań z tworzyw sztucznych oraz 976 000 kg opakowań z papieru i tektury. Wynika to z przepisów zawartych w ustawie o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi, które określają minimalne poziomy recyklingu dla różnych materiałów. Zgodnie z tymi regulacjami, 23,5% masy opakowań z tworzyw sztucznych oraz 61% masy opakowań z papieru i tektury powinno zostać poddane recyklingowi. Obliczenia, które prowadzą do tych wartości, bazują na danych o masach wytworzonych opakowań, co jest kluczowe w kontekście zrównoważonego rozwoju i odpowiedzialności ekologicznej przedsiębiorstw. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwa powinny prowadzić odpowiednie rejestry mas opakowań wytwarzanych w każdym roku oraz dążyć do spełnienia wymogów recyklingu, co przyczynia się do zmniejszenia wpływu na środowisko i wspiera gospodarkę o obiegu zamkniętym, w której odpady są minimalizowane, a materiały są ponownie wykorzystywane. Warto również zaznaczyć, że wdrożenie skutecznych procesów recyklingowych może przynieść korzyści finansowe, obniżając koszty związane z utylizacją odpadów.

Pytanie 32

Kiedy firma podejmuje działania mające na celu rozwiązanie problemów oraz konfliktów ekologicznych w dziedzinie logistyki, to oznacza, że przestrzega zasad

A. ekologistyki

B. recyklingu

C. utylizacji

D. społecznych

Ekologistyka to podejście, które koncentruje się na integrowaniu zasad ochrony środowiska z procesami logistycznymi. Oznacza to, że przedsiębiorstwo, które angażuje się w rozwiązywanie problemów ekologicznych w logistyce, wdraża strategię zmniejszania negatywnego wpływu na środowisko, co jest kluczowe w dobie zrównoważonego rozwoju. Przykłady praktycznych zastosowań ekologistyki obejmują optymalizację tras transportowych w celu redukcji emisji CO2, wprowadzenie bardziej ekologicznych środków transportu, a także zastosowanie opakowań przyjaznych dla środowiska. W branży logistycznej przyjęcie standardów takich jak ISO 14001 dotyczący systemu zarządzania środowiskowego jest istotne, ponieważ pozwala na systematyczne podejście do zarządzania aspektami ekologicznymi. Wdrażanie polityki ekologistyki może również prowadzić do zwiększenia efektywności operacyjnej oraz poprawy wizerunku firmy jako odpowiedzialnego podmiotu.

Pytanie 33

Tabela przedstawia koszty związane z funkcjonowaniem systemu gospodarowania odpadami komunalnymi. W analizie posłużono się wskaźnikiem

Koszty	Wartość w tys. zł	Udział w %
odbierania, transportu i zbierania odpadów	150,5	43
odzysku i unieszkodliwiania odpadów	182	52
tworzenia i utrzymania punktów selektywnego zbierania odpadów	7	2
obsługi administracyjnej	10,5	3
Razem	350	100

A. struktury.

B. asymetrii.

C. dynamiki.

D. dyspersji.

Zrozumienie wskaźników analitycznych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami, szczególnie w kontekście gospodarki odpadami. Wskaźnik dynamiki jest używany do analizy zmian w czasie, co w przypadku jednorazowej tabeli kosztów może być mylące, ponieważ nie dostarcza informacji o strukturze kosztów w danym momencie. Wspomaganie decyzji na podstawie dynamiki może prowadzić do fałszywych wniosków, gdyż nie uwzględnia stabilności i proporcji kosztów. Z kolei wskaźnik dyspersji służy do pomiaru rozrzutu danych, co jest istotne przy analizie zmienności, ale nie dostarcza informacji o tym, jak różne kategorie kosztów układają się w ogólnym obrazie. Asymetria natomiast odnosi się do rozkładu danych, a jej analiza może być przydatna w analizie wydatków, ale nie jest kluczowa dla oceny kosztów w kontekście ich struktury. Te nieprawidłowe podejścia mogą prowadzić do błędnych decyzji strategicznych, ponieważ nie dostarczają pełnego obrazu sytuacji finansowej. Dlatego ważne jest, aby przy wyborze wskaźników kierować się ich celowością i adekwatnością do kontekstu analizy kosztów.

Pytanie 34

Jak nazywa się metoda termicznego przekształcania odpadów w warunkach beztlenowych?

A. hydroliza

B. spalanie

C. piroliza

D. kompostowanie

Piroliza to proces termicznego rozkładu materiałów organicznych w wysokotemperaturowej atmosferze beztlenowej, co sprawia, że jest metodą przekształcania odpadów bez użycia tlenu. W wyniku pirolizy powstają cenne produkty, takie jak gaz pirolityczny, olej pirolityczny oraz węgiel aktywny, co czyni tę metodę atrakcyjną w kontekście gospodarowania odpadami. Przykładem zastosowania pirolizy jest przetwarzanie biomasy oraz plastików, które w przeciwnym razie mogłyby zanieczyszczać środowisko. Piroliza pozwala na odzyskiwanie energii oraz surowców wtórnych, co jest zgodne z trendami zrównoważonego rozwoju i gospodarki o obiegu zamkniętym. Warto dodać, że piroliza może być stosowana w różnych skali, od niewielkich instalacji do dużych zakładów przemysłowych, co zwiększa jej elastyczność i zastosowanie w różnych kontekstach przemysłowych oraz lokalnych. Dzięki rozwijającej się technologii, piroliza staje się coraz bardziej efektywna, a jej wdrażanie jest wspierane przez różne regulacje prawne oraz normy dotyczące ochrony środowiska.

Pytanie 35

Przedstawiono cztery zasady dotyczące gospodarowania opakowaniami i odpadami. Która z nich dotyczy recyklingu?

Zasada I	Zasada II	Zasada III	Zasada IV
zapobieganie powstawaniu odpadów poprzez technologie czystej mniej odpadotwórczej produkcji	powtórne wykorzystanie odpadów poprzez ulepszanie technologii powtórnego wykorzystania materiałów odpadowych	bezpieczny przewóz odpadów, składowanie na wysypiskach jako rozwiązanie ostateczne	konieczność prowadzenia działań naprawczych w dziedzinie rekultywacji wysypisk
A	B	C	D

A. C.

B. A.

C. D.

D. B.

Poprawna odpowiedź to B, ponieważ zasada II dotyczy procesów związanych z recyklingiem, które mają kluczowe znaczenie dla zrównoważonego gospodarowania odpadami. Recykling polega na przetwarzaniu odpadów w celu ponownego wykorzystania surowców, co przyczynia się do zmniejszenia ilości odpadów trafiających na wysypiska oraz oszczędności zasobów naturalnych. W praktyce, zastosowanie technologii recyklingu umożliwia transformację odpadów plastikowych, papierowych czy metali w nowe produkty. Dla przykładu, przetworzone tworzywa sztuczne mogą być używane do produkcji nowych opakowań, a makulatura z papieru może być przetwarzana na nowe arkusze papieru. Zgodnie z normami ISO 14001, organizacje powinny wdrażać systemy zarządzania ochroną środowiska, które obejmują strategie recyklingu i odpowiedzialnego zarządzania odpadami. Recykling nie tylko zmniejsza wpływ na środowisko, ale również wspiera gospodarki o obiegu zamkniętym, gdzie odpady stają się wartościowym surowcem.

Pytanie 36

W ciągu jednej godziny przyzakładowa oczyszczalnia ścieków ma zdolność do oczyszczenia 1 000 litrów wody z zanieczyszczeń poprodukcyjnych. Ile litrów wody jest w stanie oczyścić ta oczyszczalnia w ciągu tygodnia, jeśli pracuje przez 20 godzin każdego dnia?

A. 20 000 litrów

B. 140 000 litrów

C. 168 000 litrów

D. 70 000 litrów

Oczyszczalnia, która daje radę oczyścić 1 000 litrów wody na godzinę, naprawdę robi wrażenie. Jak policzymy, to przez 20 godzin na dobę przez 7 dni, to wychodzi sporo oczyszczonej wody. W jeden dzień ta oczyszczalnia potrafi oczyścić 20 000 litrów (czyli 1 000 litrów na godzinę razy 20 godzin). Jak to pomnożymy przez 7 dni w tygodniu, to mamy 140 000 litrów (20 000 litrów razy 7 dni). Fajnie, że takie rzeczy się robi, bo to ważne dla ochrony środowiska. Oczyszczalnie mają kluczowe znaczenie, żeby zmniejszać negatywne skutki przemysłu na nasze wody. Jeżeli utrzymamy dobry standard oczyszczania, to nie tylko spełnimy normy prawne, ale też poprawimy jakość wód gruntowych i powierzchniowych, co jest istotne dla przyszłości naszych regionów.

Pytanie 37

Racjonalne zarządzanie pozostałościami po produkcji wiąże się z eliminowaniem

A. zapasów bezpieczeństwa

B. odpadów

C. nadmiernych zapasów

D. strat magazynowych

Racjonalna gospodarka pozostałościami poprodukcyjnymi koncentruje się na minimalizacji odpadów, co jest kluczowym elementem zrównoważonego rozwoju i efektywności przedsiębiorstw. Zgodnie z zasadami gospodarki o obiegu zamkniętym, celem jest nie tylko redukcja odpadów, ale również ich ponowne wykorzystanie i recykling. Przykładem zastosowania tej koncepcji może być wdrożenie systemu zarządzania jakością zgodnego z normą ISO 14001, który pozwala na identyfikację i kontrolę procesów generujących odpady. Efektywne zarządzanie pozwala zredukować koszty związane z utylizacją odpadów oraz poprawić wizerunek firmy poprzez zmniejszenie negatywnego wpływu na środowisko. Dodatkowo, przedsiębiorstwa, które skupiają się na minimalizacji odpadów, mogą korzystać z ulg podatkowych oraz dotacji, co przyczynia się do zwiększenia ich konkurencyjności na rynku.

Pytanie 38

Jak powinno się postąpić z towarem, który jest przygotowywany do magazynowania, a jego opakowanie zostało uszkodzone przez gryzonie?

A. Przepakować

B. Skierować do ponownego przerobu

C. Natychmiast wyrzucić

D. Poddać dezynfekcji

Decyzja o ponownym przerobie uszkodzonego towaru w sytuacji, gdy jego opakowanie zostało uszkodzone przez gryzonie, jest nieodpowiednia. Tego rodzaju działania mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych, ponieważ nie ma pewności, że towar jest nadal bezpieczny do spożycia lub użycia. Przerób towaru uszkodzonego bez wcześniejszej dokładnej inspekcji oraz oceny stanu jego wnętrza jest niewłaściwe. Podejmowanie decyzji o dezynfekcji również nie rozwiązuje problemu, ponieważ usunięcie zewnętrznych zanieczyszczeń nie eliminuje potencjalnych zagrożeń wewnętrznych. Przepakowanie towaru może wydawać się rozwiązaniem, ale w rzeczywistości nie usunie ryzyka kontaminacji, zwłaszcza jeśli zewnętrzne opakowanie było narażone na działanie gryzoni. Typowe błędy myślowe w tym kontekście obejmują niedostateczne zrozumienie konsekwencji związanych z zanieczyszczeniem oraz ignorowanie zasad bezpieczeństwa żywności. W branży spożywczej, zgodnie z wytycznymi i normami, kluczowe jest, aby każdy towar, który mógł zostać narażony na jakiekolwiek niebezpieczeństwo, był traktowany z najwyższą ostrożnością i odpowiedzialnością, co w praktyce oznacza jego natychmiastowe usunięcie z obiegu.

Pytanie 39

Przedsiębiorca swoje produkty pakuje do plastikowych kubeczków, które następnie umieszcza w tekturowym pudle. Zgodnie z przedstawionym fragmentem Ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi przedsiębiorca powinien wykazać poziom recyklingu odpadów opakowaniowych na poziomie

Ustawa z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi Załącznik nr 1 docelowy poziom odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych
Poz.	Odpady opakowaniowe powstałe z	Poziom w %
Poz.	rodzaj opakowań	odzysk	recykling
1	opakowań razem	61	56
2	opakowań z tworzyw sztucznych	–	23,5
3	opakowań z aluminium	–	51
4	opakowań ze stali, w tym z blachy stalowej	–	51
5	opakowań z papieru i tektury	–	61
6	opakowań ze szkła	–	61
7	opakowań z drewna	–	16

A. 61,0% dla opakowań z plastiku i 51,0% dla opakowań z tektury.

B. 61,0% dla opakowań z plastiku i 16,0% dla opakowań z tektury.

C. 23,5% dla opakowań z plastiku i 51,0% dla opakowań z tektury.

D. 23,5% dla opakowań z plastiku i 61,0% dla opakowań z tektury.

Twoja odpowiedź jest poprawna, ponieważ zgodnie z Ustawą o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi, wymagane poziomy recyklingu dla opakowań z plastiku i tektury są jasno określone. W tym przypadku przedsiębiorca, który pakuje swoje produkty do plastikowych kubeczków i tekturowych pudełek, powinien wykazać poziom recyklingu na poziomie 23,5% dla opakowań z plastiku oraz 61,0% dla opakowań z tektury. Zastosowanie tych standardów jest kluczowe dla zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Przykładem praktycznym może być sytuacja, w której przedsiębiorca wdraża system zbiórki i recyklingu opakowań, co nie tylko spełnia wymogi prawne, ale także może przyczynić się do poprawy wizerunku firmy w oczach konsumentów. Dodatkowo, działania te mogą zwiększać konkurencyjność przedsiębiorstwa, które jest postrzegane jako odpowiedzialne ekologicznie, co jest coraz bardziej doceniane przez rynek.

Pytanie 40

Czym jest rekultywacja?

A. zapobieganie powstawaniu odpadów

B. proces polegający na odzyskiwaniu surowców wtórnych i/lub energii z odpadów oraz zużytych produktów

C. ostateczne likwidowanie pozostałości po recyklingu

D. działania mające na celu przywrócenie wartości użytkowej zniszczonym obszarom

Odpowiedzi, które wskazują na ostateczne unieszkodliwianie pozostałości z recyklingu, unikanie tworzenia odpadów lub proces odzyskiwania surowców wtórnych, wprowadzają w błąd. Ostateczne unieszkodliwianie odnosi się do działań, które mają na celu trwałe pozbycie się odpadów, co jest zgoła innym celem niż rekultywacja, która koncentruje się na przywracaniu wartości użytkowej zdewastowanych terenów. Unikanie tworzenia odpadów jest proekcyjną strategią, która dąży do minimalizacji generacji odpadów na etapie produkcji i konsumpcji, ale nie jest to tożsame z rekultywacją, która zajmuje się obszarami już zniszczonymi. Proces odzyskiwania surowców wtórnych jest z kolei częścią szerszego kontekstu gospodarki o obiegu zamkniętym, która dąży do maksymalizacji efektywności surowcowej. Podczas gdy te działania są istotne dla zarządzania odpadami i ochrony środowiska, nie są one bezpośrednio związane z pojęciem rekultywacji, które wymaga złożonego podejścia do poprawy stanu degradowanych terenów, a nie tylko ich oczyszczenia czy zarządzania odpadami. Warto zrozumieć, że rekultywacja to wieloaspektowy proces, który obejmuje nie tylko techniczne działania, ale także społeczny kontekst, zwłaszcza w związku z zaangażowaniem lokalnych społeczności w planowanie i realizację działań rekultywacyjnych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej