Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Opiekun osoby starszej
Kwalifikacja: SPO.02 - Świadczenie usług opiekuńczo-wspierających osobie starszej
Data rozpoczęcia: 16 grudnia 2025 01:10
Data zakończenia: 16 grudnia 2025 01:15

Egzamin niezdany

Wynik: 7/40 punktów (17,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

W jaki sposób powinno się ułożyć praworęczną podopieczną, która ma trudności ze zmianą pozycji, aby mogła samodzielnie założyć czopek?

A. Na prawym boku, zgiąć lewą kończynę dolną w stawie kolanowym oraz biodrowym

B. Na wznak, zgiąć lewą kończynę dolną w stawie kolanowym

C. Na lewym boku, zgiąć prawą kończynę dolną w stawie kolanowym i biodrowym

D. Na wznak, zgiąć prawą kończynę dolną w stawie kolanowym

Ułożenie podopiecznej na lewym boku z ugięciem prawej kończyny dolnej w stawie kolanowym i biodrowym jest najlepszym rozwiązaniem w przypadku pacjentów praworęcznych, którzy mają trudności w zmianie pozycji. Taka pozycja umożliwia dostęp do odbytu i ułatwia samodzielne wprowadzenie czopka. W praktyce, ułożenie na lewym boku sprzyja naturalnemu ułożeniu ciała oraz minimalizuje ryzyko urazów, które mogłyby powstać w wyniku nieodpowiedniej pozycji. Dodatkowo, zgięcie prawej kończyny dolnej tworzy przestrzeń, która pozwala na lepszą kontrolę nad ruchem ręki dominującej, co jest kluczowe dla pacjentów praworęcznych. Warto również wskazać, że zgodność z tą techniką jest rekomendowana w standardach opieki nad pacjentami z ograniczeniami ruchowymi, co potwierdzają wytyczne dotyczące pielęgnacji oraz rehabilitacji. Praktyka ta zwiększa również komfort pacjenta, co jest istotne w procesie terapeutycznym, gdyż pozwala na większą niezależność w codziennym życiu.

Pytanie 2

Nagle występujący intensywny piekący ból w okolicy mostka, promieniujący do żuchwy, barku oraz lewej ręki, który nie ustępuje po zażyciu nitratów (nitrogliceryny) przez pacjenta, może sugerować

A. zaburzenia rytmu serca

B. ostry zespół niewydolności serca

C. defekt zastawki mitralnej

D. zawał mięśnia sercowego

Ostra niewydolność serca może dawać ból w klatce, ale zazwyczaj objawia się innymi symptomami, jak duszność czy obrzęki. To przez to, że serce jest mocno obciążone, a niekoniecznie przez piekący ból. Wadliwe działanie zastawki mitralnej też może powodować ból, ale bardziej w kontekście niewydolności serca czy arytmii, a nie jak w pytaniu. Zaburzenia rytmu mogą powodować nieprzyjemne odczucia w klatce, ale niekoniecznie będą się łączyć z promieniującym bólem do żuchwy, barku czy ręki, jak to ma miejsce w przypadku zawału. Często mylimy te objawy z innymi chorobami serca, co może prowadzić do błędów w diagnozowaniu. Kluczowe jest, aby rozpoznać, jak ten ból się objawia i na co nie działa leczenie nitratami, bo to jest charakterystyczne dla zawału. Warto zwracać uwagę na szczegóły i mieć na uwadze procedury diagnostyczne, żeby lepiej opiekować się pacjentem.

Pytanie 3

W przypadku wystąpienia odleżyn u osoby starszej, opiekun powinien

A. stosować odpowiednie opatrunki, które wspomagają gojenie i chronią skórę przed dalszym uszkodzeniem

B. regularnie zmieniać pozycję pacjenta, aby zmniejszyć nacisk na miejsca podatne na odleżyny

C. zwracać uwagę na problem i dostosować opiekę w celu zapobiegania dalszym uszkodzeniom skóry

D. unikać stosowania maści niedostosowanych do stanu skóry, ponieważ mogą one pogorszyć stan odleżyn

Regularna zmiana pozycji pacjenta jest kluczową praktyką w zapobieganiu i leczeniu odleżyn. Odleżyny powstają głównie z powodu długotrwałego nacisku na skórę, co prowadzi do ograniczenia przepływu krwi i niedotlenienia tkanek. Z tego powodu regularne zmienianie pozycji pomaga w redukcji nacisku i poprawia krążenie krwi. Standardy opieki nad osobami starszymi i niepełnosprawnymi zalecają zmianę pozycji co dwie godziny, co jest uznawane za dobrą praktykę w opiece. Dodatkowo, stosowanie tej metody w połączeniu z odpowiednimi materacami przeciwodleżynowymi zwiększa skuteczność działań profilaktycznych. Z mojego doświadczenia, efektywna zmiana pozycji wymaga również odpowiedniego przeszkolenia opiekunów, aby wiedzieli, jak prawidłowo przenosić pacjenta bez powodowania dodatkowego stresu dla organizmu. Regularna zmiana pozycji to podstawowy element strategii w opiece nad osobami starszymi, który znacząco poprawia komfort i jakość życia pacjentów borykających się z ryzykiem odleżyn.

Pytanie 4

Z powodu niskiej wysokości świadczenia emerytalnego, podopieczna ma przyznane alimenty od córki. Opiekun powinien zaznaczyć, że aby wyegzekwować należności od córki, która ich nie uiszcza, podopieczna powinna skontaktować się

A. z notariuszem.

B. z komornikiem.

C. z adwokatem.

D. z dzielnicowym.

Wybór innych opcji, takich jak dzielnicowy, notariusz czy adwokat, świadczy o niezrozumieniu roli, jaką pełnią te instytucje w kontekście egzekucji alimentów. Policja, reprezentowana przez dzielnicowego, jest odpowiedzialna przede wszystkim za zapewnienie bezpieczeństwa publicznego i porządku, a nie za egzekwowanie należności finansowych. W związku z tym, kontakt z dzielnicowym nie przyniesie efektów w przypadku problemów z płatnościami alimentacyjnymi. Notariusz, z kolei, zajmuje się głównie czynnościami notarialnymi, takimi jak sporządzanie aktów notarialnych, a jego kompetencje nie obejmują egzekucji należności. Adwokat może być pomocny w sprawach dotyczących alimentów, jednak jego rola ogranicza się do reprezentacji prawnej oraz doradztwa, a nie do bezpośredniego egzekwowania płatności. W praktyce, często zdarza się, że osoby niepłacące alimentów są nieświadome swoich obowiązków prawnych, co prowadzi do błędnych wniosków o możliwościach ich egzekwowania poprzez inne środki. Kluczowe jest więc zrozumienie, że egzekucja alimentów to proces, który wymaga interwencji wyspecjalizowanej instytucji, jaką jest komornik, co pozwala na skuteczne odzyskiwanie należnych środków.

Pytanie 5

Osoba z problemami z równowagą często prosi swojego opiekuna o wsparcie podczas przechodzenia do łazienki. Takie zachowanie podopiecznego może sugerować silniejszą potrzebę

A. bliskości

B. bezpieczeństwa

C. afiliacji

D. szacunku

Odpowiedź 'bezpieczeństwa' jest poprawna, ponieważ zachowanie podopiecznego, który prosi o asekurację przy przemieszczaniu się, wskazuje na jego potrzebę poczucia pewności i ochrony przed potencjalnymi zagrożeniami. W kontekście opieki nad osobami z zaburzeniami równowagi, kluczowe jest, aby opiekunowie byli świadomi, że pacjenci często obawiają się upadków lub innych urazów, co może prowadzić do lęku w sytuacjach wymagających ruchu. Przykładem stosowania tej wiedzy jest zapewnienie pacjentowi odpowiedniego wsparcia fizycznego i emocjonalnego; opiekunowie powinni podchodzić do podopiecznego z empatią, oferując pomoc w formie stabilizacji ciała lub zachęcania do korzystania z pomocy technicznych, takich jak laski czy chodziki. Dobrą praktyką jest także stworzenie bezpiecznego środowiska w domu, na przykład poprzez usunięcie przeszkód oraz zapewnienie odpowiedniego oświetlenia. Zrozumienie potrzeby bezpieczeństwa w takich sytuacjach jest kluczowe dla skutecznej opieki i może znacząco wpłynąć na jakość życia podopiecznych.

Pytanie 6

Który z preparatów leczniczych powinien być zastosowany do płukania jamy ustnej u przytomnego pacjenta, który ma zapalenie dziąseł?

A. 5% woda utleniona

B. 1% roztwór wodny gencjany

C. Napar z mięty

D. Napar z rumianku

Napar z rumianku jest uznawany za skuteczny środek w leczeniu stanów zapalnych jamy ustnej, w tym zapaleń dziąseł. Działa przeciwzapalnie, łagodząco oraz przeciwbakteryjnie, co czyni go idealnym rozwiązaniem w przypadku podrażnionych tkanek. Rumianek, dzięki swoim właściwościom, pomaga w redukcji obrzęków i bólu, co jest szczególnie cenione w praktyce stomatologicznej. Preparat można przygotować przez zaparzenie suszonych kwiatów rumianku i ostudzenie naparu do temperatury pokojowej. Płukanie jamy ustnej naparem z rumianku może wspierać proces leczenia oraz przynosić ulgę w bólu. Warto również pamiętać, że stosowanie naturalnych środków, takich jak napar z rumianku, jest zalecane w kontekście holistycznego podejścia do zdrowia jamy ustnej, które wpisuje się w standardy zdrowotne preferujące naturalne metody leczenia przed farmakoterapią. W każdym przypadku, gdy pojawiają się objawy zapalenia dziąseł, zawsze warto zasięgnąć porady specjalisty, aby ustalić optymalne metody leczenia.

Pytanie 7

Do symptomów lokalnych sugerujących wystąpienie zapalenia w obrębie skóry stopy zalicza się ból, ograniczenie funkcji kończyny dolnej oraz

A. zwolnione tętno, zaczerwienienie i obniżenie temperatury ciała

B. miejscowe podwyższenie temperatury, zaczerwienienie i obrzęk

C. przyspieszone tętno, gorączka i zaczerwienienie

D. miejscowe obniżenie temperatury, zaczerwienienie i obrzęk

Miejscowe podwyższenie temperatury, zaczerwienienie i obrzęk to kluczowe objawy stanu zapalnego, szczególnie w kontekście zapalenia skóry stopy. Te zmiany są efektem zwiększonego przepływu krwi do obszaru objętego stanem zapalnym, co prowadzi do podwyższenia temperatury. Zaczerwienienie wynika z rozszerzenia naczyń krwionośnych oraz zwiększonej perfuzji, co jest odpowiedzią organizmu na czynniki drażniące, takie jak infekcje czy urazy. Obrzęk jest efektem nagromadzenia płynów w tkankach, co również jest charakterystyczne dla procesów zapalnych. W praktyce klinicznej, identyfikacja tych objawów jest kluczowa dla postawienia prawidłowej diagnozy i wdrożenia odpowiednich interwencji. Na przykład, w przypadku podejrzenia zapalenia stawów lub infekcji, lekarze często oceniają te objawy, aby określić rodzaj leczenia, np. stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) lub antybiotyków. W kontekście standardów opieki zdrowotnej, monitorowanie objawów zapalnych jest integralną częścią oceny stanu pacjenta, co przyczynia się do skutecznej diagnostyki i terapii.

Pytanie 8

Podopieczna regularnie korzysta z wózka inwalidzkiego. Aby zredukować ryzyko pojawienia się odleżyn, opiekun powinien umieścić na siedzisku wózka podopiecznej

A. miękki koc z mikrofibry

B. miękki koc z akrylu

C. poduszkę ortopedyczną

D. poduszkę pneumatyczną

Wybór niewłaściwych materiałów do zabezpieczenia siedziska wózka inwalidzkiego może prowadzić do zwiększonego ryzyka wystąpienia odleżyn. Miękki koc z akrylu, choć może zapewniać pewien komfort, nie jest wystarczająco skuteczny w kontekście rozkładu ciśnienia. Materiały akrylowe mają tendencję do zatrzymywania ciepła oraz wilgoci, co może prowadzić do przegrzewania się skóry i sprzyjać powstawaniu otarć. Poduszka ortopedyczna, mimo że może oferować wsparcie dla kręgosłupa, nie zawsze jest projektowana z myślą o równomiernym rozkładaniu ciężaru ciała, co jest kluczowe w zapobieganiu odleżynom. Ponadto, niektóre poduszki ortopedyczne mogą być zbyt twarde, co prowadzi do punktowego nacisku i zwiększa ryzyko uszkodzeń skóry. Miękki koc z mikrofibry, choć może być przyjemny w dotyku, również nie spełnia wymagań dotyczących równomiernego rozkładu ciśnienia oraz wentylacji. Wszystkie te opcje nie uwzględniają zaawansowanych technologii, które są obecnie dostępne na rynku, takich jak poduszki pneumatyczne, które są zaprojektowane specjalnie w celu zmniejszenia ryzyka odleżyn. Wybierając niewłaściwe materiały, można łatwo zaprzepaścić zainwestowany czas i środki w opiekę nad osobami z ograniczeniami ruchowymi.

Pytanie 9

Który zmysł powinni faworyzować bliscy pacjenta w starszym wieku, aby wyrażać mu pozytywne emocje?

A. Słuch

B. Smak

C. Dotyk

D. Wzrok

Słuch, wzrok i smak, mimo że są ważnymi zmysłami, nie są optymalnymi środkami do komunikowania pozytywnych uczuć osobom starszym. Słuch, chociaż fundamentalny dla komunikacji werbalnej, może być ograniczony u wielu seniorów, co prowadzi do trudności w odbiorze słów i intonacji. Ponadto, nie każdy pacjent jest w stanie zrozumieć subtelności w mowie, a niekiedy nawet sam głos opiekuna może być niewystarczający do wywołania pozytywnych emocji. Wzrok również może stać się mniej wydolny, co przekłada się na problemy z interpretacją wyrazów twarzy lub innych wizualnych wskazówek, które są często kluczowe w wyrażaniu uczuć. Z kolei smak, chociaż istotny w kontekście przyjemności z jedzenia, nie ma znaczącego wpływu na emocjonalne aspekty komunikacji. Osoby starsze mogą mieć ograniczenia w ich zdolności do odczuwania smaków, co czyni ten zmysł mniej skutecznym w przekazywaniu uczuć. Słabe zrozumienie tych aspektów może prowadzić do nieporozumień i frustracji zarówno pacjentów, jak i opiekunów. W efekcie, stosowanie niewłaściwych zmysłów w celu komunikacji emocjonalnej z osobami starszymi może skutkować obniżeniem jakości relacji oraz wpływać negatywnie na samopoczucie pacjentów.

Pytanie 10

Jakie wsparcie należy zastosować dla pacjentki po mastektomii?

A. gorset ortopedyczny.

B. pierścień pod ramię.

C. orteza.

D. klin pod kończynę górną.

Klin pod kończynę górną jest istotnym środkiem pomocniczym dla osób po mastektomii, ponieważ jego główną funkcją jest zapewnienie wsparcia oraz komfortu, a także pomoc w odzyskaniu prawidłowego zakresu ruchu. Klin ten jest zaprojektowany w sposób, który umożliwia uniesienie kończyny górnej, co jest szczególnie ważne w kontekście rehabilitacji po operacji. Poprawne uniesienie ramienia minimalizuje ryzyko obrzęków oraz wspiera proces gojenia się tkanek. W praktyce kliny są często wykorzystywane w fizjoterapii, gdzie terapeuci zalecają ich stosowanie w codziennych aktywnościach, by zminimalizować obciążenia na obszarze operowanym. Ponadto, kliny wykonane z odpowiednich materiałów mogą być łatwe do utrzymania w czystości oraz dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjentów, co jest zgodne z zasadami ergonomii i przystosowania do specyficznych wymagań rehabilitacyjnych. Zastosowanie klina w rehabilitacji pacjentów po mastektomii jest zatem zgodne z aktualnymi standardami w opiece zdrowotnej.

Pytanie 11

Opiekun, pracujący z głuchoniemym podopiecznym, powinien komunikować się z nim za pomocą

A. pismem Braille'a oraz symbolami Blissa

B. alfabetu punktowego i wiadomości zapisanych na kartce

C. piktogramów oraz pisma Braille'a

D. języka migowego i notatek zapisanych na kartce

Język migowy to wizualny sposób komunikacji, który jest kluczowy w interakcji z osobami głuchoniemymi. Umożliwia on pełne wyrażanie myśli, emocji i intencji, co jest niezwykle istotne w codziennym kontakcie. Dodatkowo, komunikaty zapisane na kartce mogą służyć jako wsparcie w sytuacjach, gdzie gesty nie są wystarczające lub wymagają wyjaśnienia bardziej skomplikowanych pojęć. Przykładem zastosowania tej metody może być sytuacja, w której opiekun i podopieczny omawiają plany na dzień – opiekun może używać języka migowego, aby wyrazić różne opcje, a następnie zapisać szczegóły na kartce, aby upewnić się, że podopieczny wszystko zrozumiał. Zgodnie z najlepszymi praktykami w dziedzinie komunikacji z osobami z niepełnosprawnościami, ważne jest, aby dostosować metody komunikacji do indywidualnych potrzeb i umiejętności podopiecznego, co obejmuje zarówno język migowy, jak i pisemne formy komunikacji, aby zbudować efektywną interakcję.

Pytanie 12

Który z poniższych opisów najlepiej odzwierciedla sytuację rodzinną oraz warunki mieszkaniowe podopiecznej?

A. Mieszka w domku jednorodzinnym. W zlewie leży dużo brudnych naczyń, a w pomieszczeniach panuje bałagan. Często odwiedza ją sąsiadka

B. Mieszka sama w domku jednorodzinnym bez dostępu do wody, ogrzewanym węglem. Trzy razy w tygodniu przychodzi jej siostra, która wspiera ją w codziennych obowiązkach

C. Ma stwardnienie rozsiane, porusza się z pomocą balkonika. Ma problem z trzymaniem moczu, nosi majtki chłonne. Często bywa zdenerwowana, chciałaby samodzielnie załatwiać wszystkie sprawy. Nie ma dzieci

D. Otrzymuje najniższą emeryturę. Lubi czytać książki i oglądać telewizję. Czasami odwiedzają ją znajomi. Ma uszkodzoną pralkę automatyczną

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź charakteryzuje sytuację rodzinną i mieszkaniową podopiecznej, wskazując na jej życie w izolacji oraz wsparcie ze strony rodziny. Mieszkanie w domku jednorodzinnym bez dostępu do wody i ogrzewania, co może wpłynąć na jakość życia, pokazuje trudności, z jakimi się zmaga. Ponadto, obecność siostry, która regularnie przychodzi w celu wsparcia w codziennych czynnościach, podkreśla znaczenie relacji rodzinnych oraz ich rolę w opiece nad osobami starszymi lub z ograniczeniami zdrowotnymi. Zgodnie z najlepszymi praktykami w obszarze pomocy społecznej, zapewnienie wsparcia ze strony rodziny jest kluczowe dla poprawy jakości życia osób starszych. Przykładowo, interwencje oparte na wsparciu rodzinnym mogą obejmować organizację spotkań rodzinnych, które nie tylko wzmacniają więzi, ale także ułatwiają dzielenie się obowiązkami opiekuńczymi, co jest istotne dla zdrowia psychicznego obydwu stron. Zrozumienie tych aspektów przyczynia się do lepszego planowania wsparcia w systemie opieki społecznej.

Pytanie 13

Przy ocenie ryzyka wystąpienia odleżyn u pacjenta według skali Norton, opiekun powinien brać pod uwagę:

A. aktywność, stan psychiczny, masę ciała, funkcję zwieraczy

B. wiek, kondycję skóry, proporcje ciała, zdolność do ruchu, wypróżnienia

C. stan fizyczny, poziom świadomości, aktywność, zdolność do zmiany pozycji, funkcję zwieraczy

D. koloryt skóry, poziom świadomości, nawyki żywieniowe, wypróżnienia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź ta jest prawidłowa, ponieważ ocena ryzyka rozwoju odleżyn według skali Norton opiera się na pięciu kluczowych elementach: stanie fizycznym pacjenta, stanie jego świadomości, poziomie aktywności, możliwości zmiany pozycji oraz czynności zwieraczy. Właściwe zrozumienie i ocena tych aspektów są niezbędne do identyfikacji pacjentów, którzy są narażeni na rozwój odleżyn. Na przykład, pacjent z ograniczoną mobilnością, który nie jest w stanie samodzielnie zmieniać pozycji, ma znacznie wyższe ryzyko powstawania odleżyn w porównaniu do osoby aktywnej. Ponadto, stan świadomości wpływa na zdolność pacjenta do zgłaszania dyskomfortu, co może prowadzić do opóźnienia w interwencji. Dobre praktyki w pielęgniarstwie zalecają regularne oceny ryzyka oraz odpowiednie wdrożenie strategii profilaktycznych, takich jak zmiana pozycji czy zastosowanie specjalistycznych materacy. Te działania są kluczowe w zapobieganiu powikłaniom, a ich skuteczność opiera się na rzetelnej ocenie stanu pacjenta.

Pytanie 14

Opiekun powinien poinformować osobę starszą z wyłonioną przetoką jelita grubego, że worek stomijny należy zmieniać

A. zawsze przed snem

B. bezpośrednio po napełnieniu worka

C. bezpośrednio po zjedzeniu posiłku

D. zawsze przed śniadaniem

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "bezpośrednio po wypełnieniu worka" jest prawidłowa, ponieważ zmiana worka stomijnego w momencie jego wypełnienia jest kluczowa dla zapewnienia komfortu i higieny osoby z wyłonioną przetoką jelita grubego. Po pierwsze, worek nie powinien być przeładowany, ponieważ może to prowadzić do przecieków, co z kolei zwiększa ryzyko podrażnienia skóry wokół stomi. Standardy opieki stwierdzają, że worek należy opróżniać, gdy jest on wypełniony w około jedną trzecią, aby uniknąć nieprzyjemnych sytuacji. Regularne kontrolowanie stanu worka i zmienianie go po wypełnieniu pozwala również na monitorowanie stanu zdrowia pacjenta, co jest istotne w kontekście wykrywania ewentualnych problemów z przetoką. Praktyka ta jest zgodna z wytycznymi organizacji zajmujących się opieką nad osobami stomijnymi, które zalecają zmiany worków dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta, co sprzyja ich komfortowi i poprawia jakość życia. Warto również pamiętać, że odpowiednia technika zmiany worka jest kluczowa dla zminimalizowania ryzyka zakażeń i podrażnień skórnych.

Pytanie 15

Jakie produkty będą odpowiednie dla osoby, która ma zalecaną dietę bogatopotasową?

A. Pomidory, suszone morele, banany, fasola, otręby

B. Rodzynki, kapusta, oliwa z oliwek, brokuł

C. Arbuzy, makarony, suszone figi, ziemniaki, smalec, buraki

D. Masło, groszek, marchew, pieczywo białe, por

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór pomidorów, suszonych moreli, bananów, fasoli i otrębów jest zgodny z wymaganiami diety bogatopotasowej, ponieważ to produkty, które są naturalnie bogate w potas. Pomidory są doskonałym źródłem potasu, a oprócz tego dostarczają również witamin oraz przeciwutleniaczy, co wspiera ogólne zdrowie. Suszone morele charakteryzują się wysoką zawartością potasu oraz błonnika, co przyczynia się do zdrowia układu pokarmowego i regulacji poziomu cukru we krwi. Banany, znane ze swojego wysokiego poziomu potasu, są także łatwe do włączenia w codzienną dietę, co czyni je wygodnym wyborem przekąski. Fasola to nie tylko źródło białka, ale także potasu, a otręby zawierają błonnik, który może pomóc regulować trawienie. Stosowanie tych produktów w diecie jest zgodne z zaleceniami żywieniowymi, które podkreślają znaczenie potasu w zapobieganiu chorobom serca i nadciśnieniu. Właściwa podaż tego pierwiastka jest kluczowa w kontekście utrzymania równowagi elektrolitowej organizmu, co jest istotne dla osób z różnymi schorzeniami. Zastosowanie tych produktów w codziennym menu ułatwia przestrzeganie diety bogatopotasowej, wspierając zdrowe nawyki żywieniowe.

Pytanie 16

Aby zmniejszyć obciążenie lewego stawu biodrowego, 70-letnia osoba z 10-letnią historią leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów oraz z ograniczoną ruchomością lewego stawu biodrowego powinna poruszać się

A. z kulą łokciową po stronie prawej

B. z ortezą biodrową

C. z dwiema kulami łokciowymi

D. z dwiema kulami pachowymi

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór korzystania z kuli łokciowej po stronie prawej przez osobę z ograniczoną ruchomością lewego stawu biodrowego jest zgodny z zasadami biomechaniki chodu i rehabilitacji. Kula łokciowa, stosowana po stronie przeciwnej do uszkodzonej kończyny, umożliwia lepsze odciążenie stawu biodrowego, co jest kluczowe dla pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Tego typu wsparcie pozwala na równomierne rozłożenie obciążenia na całe ciało, co może zmniejszyć ból oraz dyskomfort związany z poruszaniem się. Kula łokciowa, w porównaniu do kul pachowych, daje większą kontrolę nad równowagą oraz pozwala na bardziej naturalny ruch ramion, co jest szczególnie istotne w przypadku osób starszych. Przykłady dobrych praktyk w rehabilitacji wskazują, że zastosowanie kuli łokciowej pozwala na stopniowe przywracanie sprawności, co może mieć znaczący wpływ na jakość życia pacjenta i jego zdolność do funkcjonowania w codziennym życiu. Takie podejście alignuje się z wytycznymi dotyczącymi rehabilitacji ortopedycznej, które zalecają minimalizowanie obciążenia stawów dotkniętych chorobą.

Pytanie 17

Jak należy postąpić w pierwszej kolejności, udzielając wsparcia osobie, u której wystąpiło skręcenie stawu skokowego?

A. przewieźć podopiecznego do szpitala

B. nastawić uszkodzony staw

C. podać podopiecznemu lek przeciwbólowy

D. nałożyć zimny okład na uszkodzony staw

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zastosowanie zimnego okładu na uszkodzony staw skokowy jest zalecanym pierwszym krokiem w przypadku skręcenia. Chłodzenie kontuzjowanego miejsca pomaga w zmniejszeniu obrzęku oraz bólu poprzez zwężenie naczyń krwionośnych, co ogranicza przepływ krwi do zranionej okolicy. To podejście jest zgodne z zasadą RICE (Rest, Ice, Compression, Elevation), która jest powszechnie stosowana w przypadku urazów ortopedycznych. Stosując zimny okład, warto pamiętać o tym, aby nie przykładać lodu bezpośrednio do skóry, aby uniknąć odmrożeń; najlepiej używać materiału ochronnego lub ręcznika. Dodatkowo, zimne okłady można stosować przez 15-20 minut co godzinę przez pierwsze 48-72 godziny po urazie. Tego typu interwencje są rekomendowane przez specjalistów z dziedziny medycyny sportowej oraz ortopedii jako skuteczne metody pierwszej pomocy w przypadku skręceń. Warto również monitorować stan podopiecznego, aby ewentualnie podjąć dalsze kroki, jeśli objawy się nasilają.

Pytanie 18

Opiekun, zajmując się podopiecznym w ostatnim etapie choroby, powinien

A. szczególnie skupić się na rodzinie podopiecznego

B. często rozmawiać z podopiecznym o jego stanie zdrowia

C. okazywać podopiecznemu empatię oraz szacunek

D. poinformować podopiecznego o jego złym stanie zdrowia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Okazywanie empatii i szacunku podopiecznemu w terminalnej fazie choroby jest kluczowym elementem opieki paliatywnej. Empatia pozwala opiekunowi na lepsze zrozumienie emocji i potrzeb pacjenta, co z kolei sprzyja budowaniu zaufania. To zaufanie jest niezbędne, aby podopieczny czuł się komfortowo i bezpiecznie, co jest szczególnie ważne w obliczu zbliżającego się końca życia. Szacunek wobec godności pacjenta umożliwia mu wyrażenie swoich obaw oraz pragnień, co ma ogromne znaczenie w kontekście podejmowania decyzji dotyczących dalszej opieki. W praktyce oznacza to aktywne słuchanie, unikanie narzucania własnych opinii oraz zapewnienie, że pacjent ma możliwość podjęcia świadomych decyzji o swoim leczeniu. Tego typu interakcje mogą również obejmować pomoc w wyrażaniu emocji, co jest niezbędne w procesie akceptacji sytuacji. Standardy opieki paliatywnej, określone przez międzynarodowe organizacje zdrowotne, podkreślają znaczenie holistycznego podejścia, które uwzględnia nie tylko aspekty fizyczne, ale również psychiczne i duchowe.

Pytanie 19

Podczas mycia krocza u podopiecznego opiekun powinien najpierw

A. odciągnąć napletek, zmyć żołądź i naciągnąć napletek

B. odciągnąć napletek, oczyścić żołądź i umyć mosznę

C. umyć pachwiny i mosznę

D. umyć napletek na penisie oraz pachwiny

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Prawidłowa odpowiedź polegająca na odciągnięciu napletka, zmyciu żołędzi oraz naciągnięciu napletka jest zgodna z obowiązującymi standardami w zakresie higieny intymnej. W pierwszym etapie procesu mycia krocza konieczne jest odciągnięcie napletka, co ma na celu zasłonięcie wrażliwej żołędzi i umożliwienie skutecznego oczyszczenia tego obszaru. Następnie, zmywając żołędź, eliminujemy zanieczyszczenia oraz resztki wydzielin, co jest kluczowe dla zapobiegania infekcjom i stanom zapalnym. Naciągnięcie napletka po umyciu jest równie ważne, ponieważ pozwala na przywrócenie go do pierwotnej pozycji, co zapobiega potencjalnym problemom, takim jak stulejka. Dobre praktyki w zakresie pielęgnacji higieny intymnej powinny zawsze uwzględniać te kroki, aby zapewnić maksymalny komfort oraz zdrowie podopiecznych. W praktyce, opiekunowie powinni również być świadomi, że niedostateczna higiena w tym obszarze może prowadzić do poważnych infekcji, dlatego kluczowe jest przestrzeganie takich procedur.

Pytanie 20

Jakie symptomy są typowe dla stanu odwodnienia?

A. Bladość oraz chłodność skóry

B. Zaczerwienienie i obrzęk okolicy twarzy

C. Suchość błon śluzowych w jamie ustnej i na języku

D. Zaczerwienienie oraz podwyższona temperatura skóry

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Suchość śluzówek jamy ustnej i języka jest jednym z kluczowych objawów odwodnienia, które może wystąpić w wyniku zbyt małej podaży płynów, nadmiernej utraty wody przez pocenie się, wymioty czy biegunkę. Kiedy organizm traci wodę, śluzówki stają się suche, co często prowadzi do dyskomfortu, trudności w mówieniu i połykaniu. Zgodnie z najlepszymi praktykami medycznymi, monitorowanie stanu nawodnienia pacjentów jest niezwykle ważne, szczególnie w sytuacjach, gdzie ryzyko odwodnienia jest zwiększone, na przykład u dzieci, seniorów oraz pacjentów z chorobami przewlekłymi. W praktyce klinicznej, lekarze często zalecają ocenę stopnia odwodnienia poprzez ocenę elastyczności skóry oraz stan śluzówek jako podstawowe metody diagnostyczne. Znajomość tych objawów oraz umiejętność ich identyfikacji mogą mieć kluczowe znaczenie w profilaktyce i terapii odwodnienia, a także w edukacji pacjentów na temat odpowiedniego nawadniania.

Pytanie 21

Osoba cierpiąca na zaburzenia psychiczne wymaga natychmiastowej hospitalizacji na oddziale psychiatrycznym, gdy opiekun zauważy

A. urojenia prześladowcze

B. myśli samobójcze

C. omamy słuchowe

D. omamy wzrokowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Myśli samobójcze są poważnym objawem, który wymaga natychmiastowej interwencji oraz hospitalizacji w oddziale psychiatrycznym. Osoby, które mają myśli samobójcze, mogą znajdować się w kryzysie psychicznym, w którym ich zdolność do podejmowania racjonalnych decyzji jest znacznie ograniczona. W takich sytuacjach standardy opieki zdrowotnej nakazują szybkie i skuteczne działania mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa pacjenta. Hospitalizacja staje się konieczna, aby zapewnić ciągłą obserwację, wsparcie terapeutyczne oraz odpowiednie leczenie, które może obejmować farmakoterapię i terapię psychologiczną. Przykładem skutecznych interwencji w takich przypadkach jest stosowanie terapii poznawczo-behawioralnej, która pomaga pacjentom radzić sobie z myślami samobójczymi i poprawić ich zdolność do funkcjonowania w codziennym życiu. Kluczowe znaczenie ma także zaangażowanie zespołu specjalistów, w tym psychiatrów, psychologów oraz pielęgniarek, aby zapewnić holistyczne podejście do leczenia.

Pytanie 22

Opiekun powinien określić poziom samodzielności w zakresie wykonywania czynności higienicznych u 80-letniego podopiecznego z cukrzycą oraz zaawansowaną chorobą Alzheimera na podstawie

A. dokumentacji leczenia szpitalnego

B. rozmowy z podopiecznym

C. karty informacyjnej dotyczącej pobytu w placówce opieki zdrowotnej

D. obserwacji uczestniczącej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Obserwacja uczestnicząca jest kluczowym narzędziem w ocenie zakresu samodzielności podopiecznego podczas wykonywania czynności higienicznych, szczególnie u osób starszych z zaburzeniami zdrowotnymi, takimi jak cukrzyca i choroba Alzheimera. Poprzez bezpośrednią obserwację, opiekun ma szansę ocenić rzeczywiste umiejętności oraz ograniczenia pacjenta w kontekście codziennych czynności higienicznych. Na przykład, obserwując jak podopieczny radzi sobie z myciem rąk, opiekun może zauważyć, czy pacjent potrzebuje wsparcia w zakresie mobilności, koordynacji ruchowej czy pamięci. Takie podejście jest zgodne z zasadami person-centered care, które kładą nacisk na indywidualne potrzeby pacjenta i jego możliwości. Ponadto, obserwacja uczestnicząca pozwala na dostosowanie interwencji do zmieniającego się stanu zdrowia pacjenta, co jest niezbędne w dynamicznych sytuacjach związanych z opieką.

Pytanie 23

Jaki jest zalecany sposób postępowania w przypadku podejrzenia udaru mózgu u osoby starszej?

A. Zignorowanie objawów i oczekiwanie na poprawę

B. Ułożenie chorego do snu

C. Natychmiastowe wezwanie pogotowia ratunkowego

D. Podanie leków bez konsultacji z lekarzem

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W sytuacji podejrzenia udaru mózgu u osoby starszej kluczowe jest szybkie działanie. Najważniejszym krokiem jest natychmiastowe wezwanie pogotowia ratunkowego, ponieważ czas odgrywa tu kluczową rolę. Udar mózgu to stan nagły, który wymaga natychmiastowej interwencji medycznej. Czas od wystąpienia pierwszych objawów do udzielenia pomocy medycznej może decydować o życiu pacjenta oraz o tym, jak poważne będą skutki zdrowotne udaru. Im szybciej osoba dotknięta udarem trafi do szpitala, tym większe są szanse na skuteczne leczenie i minimalizację uszkodzeń mózgu. Dobre praktyki medyczne zalecają, by każda osoba, która zauważy objawy takie jak nagłe osłabienie jednej strony ciała, zamazanie mowy czy opadanie kącika ust, natychmiast zadzwoniła po pomoc. Identyfikacja udaru może być wspomagana przez test FAST (ang. Face, Arms, Speech, Time), który pomaga szybko rozpoznać objawy. Pamiętajmy, że w takich sytuacjach nie można tracić czasu na domowe sposoby czy samodzielne próby leczenia – każda minuta jest na wagę złota.

Pytanie 24

80-letniBeneficjent otrzymuje świadczenie emerytalne w wysokości 880 zł, z czego dużą część przeznacza na opłaty za mieszkanie, gaz oraz prąd. Nie kupuje leków zalecanych przez lekarza. Taka sytuacja wskazuje na

A. nieumiejętność zarządzania budżetem

B. brak zaradności życiowej podopiecznego

C. brak środków finansowych

D. rozrzutny styl życia podopiecznego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "brak środków finansowych" jest prawidłowa, ponieważ przedstawiona sytuacja podopiecznego sugeruje, że jego emerytura w wysokości 880 zł nie wystarcza na pokrycie podstawowych wydatków, takich jak opłaty za mieszkanie, gaz i prąd. Wydawanie znaczącej części dochodu na podstawowe potrzeby życiowe często prowadzi do ograniczeń w innych obszarach, jak np. zdrowie, co w tym przypadku objawia się niewykupywaniem przepisanych leków. Taki stan rzeczy może być klasyfikowany jako ubóstwo energetyczne, które dotyka osoby starsze, zmuszając je do podejmowania trudnych decyzji finansowych, które mogą zagrażać ich zdrowiu i dobrostanowi. W takich sytuacjach istotne jest, aby pracownicy socjalni oraz opiekunowie zdawali sobie sprawę z konieczności monitorowania sytuacji finansowej podopiecznych i podejmowali działania w ramach wsparcia, takie jak pomoc w uzyskaniu dodatkowych świadczeń lub zasiłków. Zgodnie z najlepszymi praktykami w pracy z osobami starszymi, należy także promować edukację w zakresie zarządzania budżetem oraz dostępnych programów wsparcia, aby poprawić sytuację finansową starszych osób i zwiększyć ich jakość życia.

Pytanie 25

W przypadku, gdy pacjent w końcowej fazie choroby nie reaguje podczas zmiany pozycji, opiekun, obracając mężczyznę na bok, twarzą do siebie, powinien umieścić ręce pod jego

A. szyją i udami

B. podudziem i łopatkami

C. plecami i pośladkami

D. barkami i udami

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Podkładając ręce pod plecy i pośladki pacjenta podczas zmiany pozycji, opiekun zapewnia mu odpowiednie wsparcie oraz stabilność, co jest kluczowe w sytuacji, gdy pacjent nie współpracuje. Taka technika nie tylko pozwala na bezpieczne i komfortowe przewrócenie pacjenta na bok, ale także minimalizuje ryzyko urazów zarówno dla podopiecznego, jak i dla opiekuna. W praktyce, podkładanie rąk w tych obszarach umożliwia lepsze rozłożenie ciężaru ciała pacjenta, co jest zgodne z zasadami ergonomii i biomechaniki. W sytuacjach, gdy pacjent jest w stanie terminalnym, opiekunowie powinni szczególnie zwracać uwagę na komfort i bezpieczeństwo, a także na unikanie niepotrzebnego stresu. Warto również pamiętać, że zmiana pozycji powinna odbywać się delikatnie, a wszelkie ruchy powinny być płynne, co jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi opieki nad osobami z ograniczoną mobilnością.

Pytanie 26

Rejon uszu, mostka, żeber, kolan oraz policzków i palców stóp jest szczególnie podatny na rozwój odleżyn, dlatego codzienna kontrola skóry u osoby starszej, która długo przebywa w danej pozycji, jest niezbędna

A. w ustawieniu siedzącym

B. w pozycji leżącej na brzuchu

C. na płaskiej powierzchni

D. w pozycji leżącej na boku

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "na brzuchu" jest prawidłowa, gdyż pozycja leżąca na brzuchu powoduje największe ryzyko powstawania odleżyn w okolicach ciała, które są narażone na ucisk. Osoby starsze, które długotrwale pozostają w tej pozycji, mają zwiększone ryzyko wystąpienia uszkodzeń skóry w miejscach, gdzie kości są blisko powierzchni, takich jak mostek, kolana czy policzki. Właściwa kontrola tych obszarów powinna być nie tylko codzienna, ale również szczegółowa, aby szybko zidentyfikować wszelkie zmiany skórne, które mogą prowadzić do poważniejszych problemów, takich jak odleżyny. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi zapobiegania odleżynom, ważne jest regularne zmienianie pozycji pacjenta, co przynajmniej co dwie godziny, aby zminimalizować długotrwały ucisk na szczególnie narażone obszary. Warto również stosować odpowiednie materiały, takie jak podkłady antyodleżynowe, oraz pielęgnować skórę odpowiednimi preparatami, które wspierają jej regenerację.

Pytanie 27

Jakie są cele rehabilitacji u osób starszych cierpiących na reumatoidalne zapalenie stawów?

A. zachowanie ruchomości w stawach, poprawa koordynacji ruchów oraz funkcji stawów

B. wzmocnienie całego organizmu oraz poprawa postawy

C. ograniczenie bólu oraz stanu zapalnego

D. relaksacja oraz ulepszenie koordynacji i ruchomości w stawach

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rehabilitacja osób starszych cierpiących na reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) koncentruje się głównie na zachowaniu ruchomości w stawach oraz poprawie koordynacji ruchów i funkcji stawów. RZS jest chorobą zapalną, która prowadzi do uszkodzenia stawów, co może znacznie ograniczać ich ruchomość. Dlatego kluczowym celem rehabilitacji jest utrzymanie pełnej funkcjonalności stawów poprzez różnorodne techniki, takie jak terapia manualna, ćwiczenia wzmacniające oraz programy aktywności fizycznej dostosowane do możliwości pacjenta. Przykładem takiej rehabilitacji może być prowadzenie regularnych sesji fizjoterapeutycznych, w których wykorzystuje się ćwiczenia rozciągające, stabilizujące oraz siłowe, co przyczynia się do poprawy zakresu ruchu i siły mięśniowej. Ponadto, zastosowanie nowoczesnych technologii, takich jak sprzęt do elektroterapii czy ultradźwięków, może wspomóc proces rehabilitacji poprzez łagodzenie bólu oraz redukcję obrzęków, co wpływa na poprawę ogólnego samopoczucia pacjenta. Warto również podkreślić, że prowadzenie rehabilitacji zgodnie z aktualnymi wytycznymi i standardami medycznymi, takimi jak te opracowane przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), jest kluczowe dla osiągnięcia optymalnych efektów terapeutycznych.

Pytanie 28

Jaki jest najkrótszy czas, który powinien minąć od jedzenia, picia kofeiny, palenia papierosów lub wykonywania ćwiczeń fizycznych do pomiaru ciśnienia tętniczego?

A. 30 minut

B. 5 minut

C. 60 minut

D. 10 minut

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź '30 minut' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zaleceniami to minimum czas, który powinien upłynąć pomiędzy spożywaniem jedzenia, kofeiny, paleniem papierosów lub wysiłkiem fizycznym a pomiarem ciśnienia tętniczego. Taki odstęp czasu jest istotny, ponieważ te czynniki mogą znacząco wpływać na wyniki pomiarów. Na przykład, spożycie kofeiny może prowadzić do chwilowego wzrostu ciśnienia tętniczego, co zafałszuje wyniki badania. Ponadto, intensywny wysiłek fizyczny również podnosi ciśnienie krwi, a jedzenie może wprowadzać zmiany w objętości krwi oraz oporach naczyniowych. Dlatego ważne jest, aby przed przeprowadzeniem pomiaru ciśnienia móc zminimalizować wpływ tych czynników. W praktyce, stosując ten 30-minutowy odstęp, lekarze są w stanie uzyskać bardziej wiarygodne wyniki, co jest zgodne z wytycznymi krajowych i międzynarodowych towarzystw medycznych, takich jak American Heart Association (AHA). Dzięki temu pacjenci są lepiej diagnozowani i leczeni, co podnosi jakość opieki zdrowotnej.

Pytanie 29

Instytucją, która została stworzona w celu zapewnienia wsparcia finansowego osobom w trudnej sytuacji społecznej, jest

A. regionalny ośrodek polityki społecznej

B. ośrodek wsparcia

C. ośrodek pomocy społecznej

D. powiatowe centrum pomocy rodzinie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ośrodek pomocy społecznej (OPS) jest podstawową jednostką organizacyjną w systemie pomocy społecznej, odpowiedzialną za udzielanie wsparcia osobom i rodzinom w trudnej sytuacji życiowej. OPS oferuje różnorodne formy pomocy, w tym pomoc finansową, doradztwo, wsparcie psychologiczne oraz usługi socjalne. Przykładem może być sytuacja, gdy osoba straciła źródło dochodu z powodu choroby lub utraty pracy – OPS może przyznać zasiłek, który pomoże jej zaspokoić podstawowe potrzeby. Ośrodki te działają zgodnie z ustawą o pomocy społecznej oraz innymi regulacjami prawnymi, co zapewnia ich profesjonalizm i skuteczność. W praktyce OPS współpracuje z różnymi instytucjami, takimi jak organizacje pozarządowe i inne jednostki samorządowe, aby kompleksowo zaspokajać potrzeby lokalnych społeczności. Systematyczna ocena potrzeb mieszkańców oraz dostosowywanie ofert wsparcia do ich oczekiwań jest kluczowym elementem w pracy OPS, co przyczynia się do poprawy jakości życia osób w kryzysie.

Pytanie 30

Aby przenieść osobę z tetraplegią z łóżka na wózek inwalidzki, jakiego środka powinien użyć opiekun?

A. drabinkę łóżkową

B. podnośnik nosidłowy

C. krążek obrotowy

D. poręcz łóżkową

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Podnośnik nosidłowy jest odpowiednim narzędziem do przemieszczenia osoby z tetraplegią, ponieważ zapewnia stabilność i wsparcie w procesie transferu. W przypadku osób z ograniczoną mobilnością, jak w przypadku tetraplegii, kluczowe jest zminimalizowanie ryzyka urazów zarówno dla pacjenta, jak i opiekuna. Podnośnik nosidłowy, często wykorzystywany w placówkach medycznych oraz domach opieki, pozwala na bezpieczne przeniesienie podopiecznego z łóżka na wózek inwalidzki poprzez zastosowanie tak zwanych pasów transferowych. Te pasy są zaprojektowane, aby równomiernie rozkładać ciężar ciała pacjenta, co zmniejsza obciążenie dla opiekuna. Dodatkowo, korzystanie z podnośnika umożliwia zminimalizowanie fizycznego wysiłku, co jest zgodne z zasadami ergonomii i bezpieczeństwa pracy. Warto również zauważyć, że stosowanie podnośników nosidłowych jest zalecane przez wiele organizacji zdrowotnych, które podkreślają znaczenie bezpiecznego transferu w opiece nad osobami z niepełnosprawnością. Przykładem dobrych praktyk jest szkolenie personelu w zakresie obsługi podnośników i technik transferu, co pozwala na zminimalizowanie ryzyka kontuzji i urazów.

Pytanie 31

U pacjentki zauważono obrzęki nóg. Aby złagodzić te objawy, opiekun powinien

A. zanurzyć opuchnięte kończyny w ciepłej wodzie

B. zastosować środki przeciwbólowe

C. zapewnić dużą ilość płynów do spożycia

D. ustawić opuchnięte nogi wyżej niż tułów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ułożenie obrzękniętych kończyn dolnych powyżej tułowia jest uznawane za najskuteczniejszą metodę w redukcji obrzęków. Taki zabieg wykorzystuje zasadę grawitacji, która sprzyja odpływowi płynów z obszaru obrzęku w kierunku centralnej części ciała. W praktyce, uniesienie nóg może zmniejszyć ciśnienie w naczyniach krwionośnych, co z kolei pozwala na lepsze krążenie i redukcję obrzęków. Zaleca się, by podopieczna leżała na plecach z kończynami umieszczonymi na poduszce lub innym podwyższeniu, co wspomaga aktywację mechanizmów żylnych, takich jak pompa mięśniowa. Dodatkowo, warto zwrócić uwagę na osoby starsze, które są bardziej podatne na obrzęki, zwłaszcza w przypadku chorób sercowo-naczyniowych czy niewydolności żylnej. Regularne stosowanie tej metody może przynieść znaczną ulgę i poprawić komfort życia pacjentów.

Pytanie 32

Osobie, która przez długi czas jest unieruchomiona w łóżku, grozi powikłanie układu oddechowego w postaci

A. gruźlicy płuc

B. nowotworu płuc

C. zapalenia płuc

D. rozedmy płuc

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, że podopiecznej w stanie długotrwałego unieruchomienia w łóżku zagraża powikłanie ze strony układu oddechowego w postaci zapalenia płuc, jest prawidłowa, ponieważ unieruchomienie skutkuje zmniejszeniem wentylacji płuc oraz upośledzeniem mechanizmów obronnych organizmu. Długotrwałe leżenie w łóżku prowadzi do stagnacji wydzieliny w drogach oddechowych, co sprzyja rozwojowi infekcji, w tym zapalenia płuc. Często występującym problemem w takich przypadkach jest aspiracja, czyli wdychanie treści pokarmowej lub wydzieliny, co dodatkowo zwiększa ryzyko zapalenia płuc. Ponadto, stosowanie odpowiednich technik profilaktycznych, takich jak wczesne wprowadzenie rehabilitacji oddechowej, techniki drenażu oskrzelowego oraz regularne oceny stanu oddechowego pacjenta, są kluczowe w zapobieganiu powikłaniom ze strony układu oddechowego. Wysokie ryzyko zapalenia płuc wśród pacjentów unieruchomionych jest potwierdzone przez liczne badania kliniczne oraz wytyczne dotyczące opieki nad pacjentami w stanie krytycznym.

Pytanie 33

Mieszkanka I piętra w budynku bez windy, będąca osobą sprawną intelektualnie i poruszająca się na wózku inwalidzkim, czasami otrzymuje pomoc od sąsiadów podczas spacerów. Największym wyzwaniem dla tej osoby

A. jest trudna sytuacja materialna

B. są trudne relacje z innymi mieszkańcami

C. są ograniczenia psychiczne

D. jest ograniczenie samodzielności

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ograniczenie samodzielności jest kluczowym problemem, z którym borykają się osoby poruszające się na wózkach inwalidzkich. Osoby te, mimo sprawności intelektualnej, mogą napotykać liczne przeszkody w codziennym życiu, co znacząco wpływa na ich jakość życia. Przykładem może być niemożność samodzielnego poruszania się w przestrzeni publicznej czy brak dostępu do odpowiednich udogodnień, takich jak winda w budynku. Zgodnie z zasadami projektowania uniwersalnego, budynki powinny być dostosowane do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, co pozwala na zwiększenie ich niezależności. W przypadku tej podopiecznej, jej ograniczenia w mobilności prowadzą do zależności od innych osób, co może wpływać na jej poczucie własnej wartości i samodzielności. Często osoby te potrzebują wsparcia, aby uczestniczyć w codziennych aktywnościach, co podkreśla konieczność stworzenia bardziej dostępnych przestrzeni oraz wsparcia w zakresie rehabilitacji oraz integracji społecznej, aby mogły one funkcjonować w społeczności na równi z innymi.

Pytanie 34

Która z poniższych czynności należy do zabiegów pielęgnacyjnych?

A. Mycie krocza

B. Nałożenie okładu

C. Wymiana kompresu

D. Wymiana opatrunku

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Mycie krocza to naprawdę ważna sprawa, jeśli chodzi o higienę. Pomaga utrzymać czystość i zapobiega różnym infekcjom w strefie intymnej. Jak regularnie myjesz krocze, to możesz pozbyć się bakterii i innych niedobrych rzeczy, które mogą prowadzić do stanów zapalnych. Warto pamiętać, że szczególnie osoby z obniżoną odpornością, kobiety w ciąży czy ci, co przeszli operacje w tej okolicy, powinny zwracać na to uwagę. Najlepiej myć się letnią wodą z delikatnym środkiem myjącym, żeby uniknąć podrażnień. Pamiętaj też, żeby dobrze osuszyć tę okolicę po umyciu – to naprawdę ważne dla zachowania dobrego poziomu higieny. Takie mycie powinno stać się częścią twojej codziennej rutyny, zwłaszcza jeśli czujesz jakiś dyskomfort w intymnej strefie.

Pytanie 35

Z kim należy współpracować, aby uzyskać fachowe porady dotyczące wsparcia podopiecznego z afazją ruchową?

A. Z logopedą

B. Z terapeutą zajęciowym

C. Z rehabilitantem

D. Z pielęgniarką

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Logopeda to specjalista, który zajmuje się diagnozowaniem oraz terapią zaburzeń mowy, w tym afazji ruchowej, która najczęściej objawia się trudnościami w formułowaniu wypowiedzi oraz w używaniu odpowiednich słów. W przypadku afazji ruchowej, pacjent ma zrozumienie mowy, ale ma problemy z jej produkcją. Współpraca z logopedą może obejmować indywidualnie dostosowane ćwiczenia, które mają na celu poprawę zdolności komunikacyjnych oraz ułatwienie pacjentowi wyrażania swoich myśli. Przykładowo, logopeda może wykorzystywać techniki takie jak terapia werbalna, ćwiczenia oddechowe oraz strategie wizualne, aby pomóc pacjentowi w lepszym zrozumieniu i wydobywaniu słów. Standardy terapii logopedycznej są zgodne z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Logopedycznego, co zapewnia, że podejście jest aktualne i oparte na dowodach naukowych. Ponadto, logopeda jest w stanie ocenić postępy pacjenta oraz dostosować program terapii w miarę jego potrzeb, co jest kluczowe dla skuteczności leczenia.

Pytanie 36

Jak powinno się przeprowadzać oklepywanie klatki piersiowej w celu zapobiegania powikłaniom płucnym?

A. Dłonią uformowaną w "łódkę", od szczytu płuc wzdłuż żeber do podstawy klatki piersiowej

B. Dłonią uformowaną w "łódkę", od podstawy klatki piersiowej wzdłuż żeber do szczytu płuc

C. Dłonią z wyprostowanymi palcami, w kierunku dół drzewa oskrzelowego

D. Dłonią z wyprostowanymi palcami, w kierunku górę drzewa oskrzelowego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Oklepywanie klatki piersiowej, czyli ten drenaż oskrzelowy, to naprawdę przydatna technika. Pomaga w usuwaniu wydzieliny z dróg oddechowych, co jest ważne, zwłaszcza dla osób z problemami oddechowymi, jak np. mukowiscydoza czy inne choroby płuc. Jak dobrze ułożysz rękę w kształcie 'łódki', to możesz naprawdę lepiej wykorzystać siłę uderzenia. Warto pamiętać, żeby ruch wykonywać od podstawy klatki piersiowej wzdłuż żeber ku górze. Dzięki temu fale wibracji idą w stronę dróg oddechowych, co ułatwia przesuwanie wydzieliny do oskrzeli, gdzie można ją potem odkrztuszać. Na przykład, w rehabilitacji po operacjach klatki piersiowej, jest to kluczowe, bo poprawia wentylację płuc i zmniejsza ryzyko infekcji. Jak będziesz stosować te techniki zgodnie z zaleceniami, to można naprawdę poprawić komfort życia pacjentów z problemami płucnymi.

Pytanie 37

Aby uniemożliwić wypadnięcie z łóżka osobie leżącej, jakie środki powinno się zastosować?

A. drabinki

B. barierki

C. poduszki

D. podnośnik

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Barierki to kluczowy element wyposażenia łóżek, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa osobom leżącym, zwłaszcza tym, które mogą mieć trudności z poruszaniem się lub są narażone na upadki. Montaż barierek na łóżku jest zgodny z praktykami stosowanymi w opiece zdrowotnej, gdzie kładzie się duży nacisk na profilaktykę urazów. Barierki zapobiegają wypadaniu z łóżka, co jest szczególnie istotne w przypadku pacjentów starszych, z demencją lub po urazach. Dodatkowo, barierki mogą być regulowane, co pozwala na ich dostosowanie do indywidualnych potrzeb pacjenta oraz ułatwiają wchodzenie i wychodzenie z łóżka. Warto również wspomnieć, że w niektórych instytucjach medycznych stosuje się standardy, które zalecają użycie barierek w celu minimalizacji ryzyka upadków. Przykładem może być zastosowanie barierek w domach opieki, gdzie ich obecność znacząco wpływa na komfort i bezpieczeństwo mieszkańców.

Pytanie 38

U osoby w podeszłym wieku, będącej przez dłuższy czas unieruchomionej w łóżku, może pojawić się

A. spowolnienie perystaltyki jelit

B. przyspieszenie procesów metabolicznych

C. przyspieszenie częstości oddechów

D. spowolnienie akcji serca

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zwolnienie perystaltyki jelit u osób starszych, szczególnie w wyniku długotrwałego unieruchomienia, jest zjawiskiem powszechnie znanym w medycynie. Długotrwała immobilizacja prowadzi do zmiany w dynamice ruchów jelit, co jest skutkiem braku aktywności fizycznej i zmniejszonej stymulacji nerwowej. Przyczynić się to może do wystąpienia zaparć, które stanowią poważny problem zdrowotny u pacjentów leżących. Zmiany w perystaltyce są także związane z hormonalnymi i biochemicznymi mechanizmami, które regulują pracę jelit. W praktyce, w celu minimalizacji tego zjawiska, zaleca się wprowadzenie programów rehabilitacyjnych oraz ćwiczeń, które mogą być wykonane w łóżku, a także dostosowaną dietę bogatą w błonnik. Warto także monitorować nawyki żywieniowe pacjentów, aby zapobiec problemom z wypróżnianiem. Dobre praktyki w opiece nad osobami starszymi obejmują także regularne oceny stanu zdrowia jelit oraz interwencje dietetyczne i farmakologiczne w celu wsparcia prawidłowej perystaltyki.

Pytanie 39

Podopieczny zjadł obiad o 15.00. Najwcześniej opiekun może wykąpać podopiecznego w wannie o której godzinie?

A. 16.00

B. 18.00

C. 19.00

D. 17.00

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Podopieczny spożył posiłek o godzinie 15:00, co jest kluczowe dla określenia, kiedy można przeprowadzić kąpiel. Zgodnie z zasadami żywienia i opieki nad osobami zależnymi, zaleca się, aby po spożyciu posiłku upłynęło co najmniej 2 godziny przed kąpielą. Jest to istotne zarówno z punktu widzenia komfortu podopiecznego, jak i jego bezpieczeństwa. W przypadku kąpieli, zaleca się unikanie nadmiernego obciążenia organizmu, co mogłoby prowadzić do dyskomfortu lub nieprzyjemnych dolegliwości, takich jak nudności. Dlatego, licząc od godziny 15:00, najwcześniejsza pora na kąpiel wypada na 17:00. Przykładowo, w praktyce, jeśli opiekun planuje kąpiel po obiedzie, powinien ustalić odpowiedni czas, aby zapewnić, że podopieczny jest gotowy do tego zabiegu, a jego organizm ma wystarczająco dużo czasu na strawienie posiłku. W kontekście standardów opieki nad osobami starszymi lub niepełnosprawnymi, przestrzeganie takich zasad ma kluczowe znaczenie dla ich zdrowia i dobrego samopoczucia.

Pytanie 40

Udzielając pomocy medycznej osobie, która doznała oparzenia dłoni parą wodną, opiekun powinien najpierw

A. przepłukać oparzone miejsce wodą utlenioną.

B. schłodzić oparzoną dłoń pod zimną, bieżącą wodą.

C. przykładać lód bezpośrednio do oparzonego obszaru.

D. nałożyć na skórę oparzonej dłoni maść przeciwzapalną.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Schłodzenie oparzonej dłoni pod zimną, bieżącą wodą jest kluczowym krokiem w pierwszej pomocy w przypadku oparzeń termicznych, takich jak oparzenie parą wodną. Woda działa jako środek chłodzący, który obniża temperaturę tkanki oraz zmniejsza ból i obrzęk. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia oraz innych instytucji zajmujących się zdrowiem, stosowanie zimnej wody przez co najmniej 10-20 minut jest najbardziej efektywną metodą leczenia oparzeń. Działa to na zasadzie przewodnictwa cieplnego, gdzie ciepło z oparzonego miejsca jest odprowadzane do chłodniejszej wody, co redukuje ryzyko dalszych uszkodzeń komórek. W praktyce ważne jest, aby nie stosować lodu ani bardzo zimnych okładów bezpośrednio na skórę, gdyż mogą one wywołać dodatkowe uszkodzenia tkanek. Ponadto, po schłodzeniu, należy zabezpieczyć oparzoną skórę czystym, nieprzylepnym opatrunkiem, a w przypadku większych oparzeń konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej