Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik budownictwa
  • Kwalifikacja: BUD.14 - Organizacja i kontrola robót budowlanych oraz sporządzanie kosztorysów
  • Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 09:17
  • Data zakończenia: 19 grudnia 2025 09:40

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

W części opisowej planu BIOZ znajdują się między innymi

A. przyczyny zagrożeń oraz metody ich eliminacji na placu budowy
B. dane dotyczące uzyskania pozwolenia na realizację budowy
C. ustalenia z organem odpowiedzialnym za administrację architektoniczno-budowlaną
D. informacje potrzebne do zawarcia umowy z wykonawcą robót budowlanych
W planie biologicznych zagrożeń i ochrony zdrowia (BIOZ) kluczowym elementem jest analiza przyczyn zagrożeń oraz skutecznych metod ich zapobiegania na placu budowy. To podejście jest zgodne z normami bezpieczeństwa pracy, które wymagają identyfikacji ryzyk oraz opracowania działań prewencyjnych. Przykładem może być analiza ryzyka związana z użyciem ciężkiego sprzętu, gdzie kluczowe jest zidentyfikowanie potencjalnych zagrożeń, takich jak obciążenia mechaniczne, oraz wdrożenie środków zaradczych, takich jak szkolenia dla pracowników czy stosowanie odpowiednich zabezpieczeń. W praktyce, dokumentując metody zapobiegania, można nie tylko zwiększyć bezpieczeństwo na budowie, ale również spełnić wymogi prawne dotyczące ochrony zdrowia i życia pracowników. Ostatecznie, rzetelna analiza zagrożeń przyczynia się do stworzenia kultury bezpieczeństwa, co jest fundamentem w branży budowlanej, gdzie wypadki mogą mieć poważne konsekwencje zarówno dla pracowników, jak i dla realizacji projektów budowlanych.

Pytanie 2

Jaki układ dróg tymczasowych przedstawiono na schemacie terenu budowy?

Ilustracja do pytania
A. Promienisty.
B. Pierścieniowy.
C. Wahadłowy.
D. Krzyżowy.
Wybór odpowiedzi innych niż "pierścieniowy" wskazuje na brak zrozumienia charakterystyki różnych układów dróg tymczasowych. Układ wahadłowy, który mógłby sugerować naprzemienny ruch w jednym kierunku, nie jest odpowiedni w kontekście schematu, ponieważ nie tworzy zamkniętej pętli, ani nie zapewnia efektywności w organizacji ruchu. Tego typu układ może prowadzić do zatorów, a także jest bardziej podatny na kolizje, zwłaszcza w wąskich przestrzeniach budowy. Z kolei układ krzyżowy, który charakteryzuje się przecięciem dróg, generuje konflikty ruchowe i zwiększa ryzyko wypadków, co jest niepożądane w obszarach o dużym natężeniu ruchu budowlanego. Odnosząc się do układu promienistego, warto zauważyć, że ten typ układu działa na zasadzie rozchodzenia się dróg od jednego centralnego punktu, co w kontekście terenu budowy może prowadzić do nieefektywnego zarządzania ruchem i większego ryzyka nawigacyjnego dla pojazdów dostawczych. Zrozumienie różnic między tymi układami oraz ich wpływu na bezpieczeństwo i efektywność ruchu jest kluczowe dla projektowania dróg tymczasowych na budowach. W praktyce, wybór niewłaściwego układu może prowadzić do poważnych konsekwencji, zarówno finansowych, jak i bezpieczeństwa, stąd tak ważne jest stosowanie odpowiednich standardów w planowaniu układów drogowych.

Pytanie 3

Na podstawie ustalonego harmonogramu prac, do mechanicznego usunięcia nawierzchni bitumicznej o grubości 10 cm i powierzchni 1000 m2 zaplanowano pięć dni roboczych po 8 godzin. Oblicz, ile robotników będzie potrzebnych do wykonania rozbiórki w wymaganym czasie, mając na uwadze, że jednostkowe koszty robocizny wynoszą 0,06 r-g/m2.

A. 8 robotników
B. 15 robotników
C. 2 robotników
D. 3 robotników
Wybierając odpowiedzi inne niż 2 robotników, można natknąć się na typowe błędy myślowe, które prowadzą do niepoprawnych wniosków. Na przykład, odpowiedzi sugerujące, że potrzebnych jest 15, 3 lub 8 robotników, wynikają z nieprawidłowej interpretacji jednostkowych nakładów robocizny i czasu pracy. Często błędy te są efektem pominięcia całkowitych nakładów robocizny, które są kluczowe dla oszacowania liczby potrzebnych pracowników. W przypadku, gdy obliczenia nie uwzględniają całkowitego czasu pracy lub nieprawidłowo oszacowują wydajność robotników, można dojść do przekonania, że większa liczba pracowników będzie konieczna, podczas gdy rzeczywistość pokazuje, że odpowiednia liczba 2 robotników wystarczy. Ważne jest, aby znać wydajność, jaką robotnik może osiągnąć w danym czasie, oraz jak obliczenia związane z robocizną mogą się przekładać na realne potrzeby na placu budowy. Właściwe podejście do planowania zasobów ludzkich ma kluczowe znaczenie dla terminowości i efektywności realizacji projektów budowlanych. W związku z tym, aby uniknąć takich pomyłek, konieczne jest przemyślane podejście do analizy nakładów robocizny oraz skrupulatne planowanie pracy na każdym etapie procesu budowlanego.

Pytanie 4

Elementem zagospodarowania terenu budowy przedstawionym na rysunku jest

Ilustracja do pytania
A. zbiornik na wodę.
B. węzeł betoniarski.
C. silos do cementu luzem.
D. zbiornik na kruszywo.
Zbiornik na wodę, węzeł betoniarski oraz zbiornik na kruszywo to inne elementy infrastruktury budowlanej, które pełnią różne funkcje, ale nie są odpowiednie w kontekście przedstawionego rysunku. Zbiornik na wodę służy do przechowywania wody, niezbędnej w procesach budowlanych, jednak nie ma cech i specyfikacji, które pasowałyby do opisanego obiektu. Węzeł betoniarski jest odpowiedzialny za produkcję betonu, co wymaga specjalistycznych maszyn i materiałów, a jego konstrukcja różni się znacznie od silosu. Zbiornik na kruszywo z kolei jest przeznaczony do składowania surowców takich jak piasek czy żwir, a jego forma oraz funkcja również nie odpowiadają wymaganiom silosu do cementu luzem. Typowym błędem jest mylenie przeznaczenia tych obiektów, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowania. W przypadku silosów, ich specjalistyczna konstrukcja służy do składowania sypkich materiałów, co podkreśla ich unikalne właściwości. W praktyce, zrozumienie różnic między tymi elementami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania budową oraz zapewnienia jakości i efektywności procesów budowlanych.

Pytanie 5

Kiedy teren, na którym są prowadzone prace budowlane z użyciem rusztowań, znajduje się obok szerokiej ulicy i zajmuje chodnik, co utrudnia przechodniom poruszanie się, to konieczne jest wykonanie ogrodzenia

A. pełne oraz daszek ochronny nad tymczasowo ułożonym chodnikiem
B. z balustradami z żółtymi migającymi lampkami ostrzegawczymi
C. pełne i zamknąć ruch pieszy na czas wykonywania prac budowlanych
D. żurowego i umieścić tablicę ostrzegawczą dla przechodniów
Wybór odpowiedzi z balustradami i migającymi światłami to nieco chybiony strzał. Choć te światła mogą zwrócić uwagę pieszych, to jednak nie załatwiają sprawy bezpieczeństwa. Balustrady nie blokują dostępu do terenu budowy, więc nadal mogą się zdarzyć niebezpieczne sytuacje. Ażurowe ogrodzenia z tablicami ostrzegawczymi też nie spełniają swojego zadania, bo nie zatrzymują ludzi przed wejściem. Pełne ogrodzenie bez daszka? No niestety, piesi mogą być narażeni na opady czy jakieś spadające przedmioty. Zamknięcie ruchu pieszego w trakcie budowy to też nie zawsze najlepsze rozwiązanie, bo może być kłopotliwe dla przechodniów. Trzeba pamiętać, że zabezpieczenia powinny dbać o bezpieczeństwo i komfort użytkowników, a do tego muszą być zgodne z przepisami BHP.

Pytanie 6

Jaką metodą transportuje się mieszankę betonową z fabryki na miejsce budowy?

A. przenośnikiem taśmowym
B. betoniarką samochodową
C. samochodem cysterną
D. ciągnikiem samochodowym
Mieszanka betonowa jest materiałem budowlanym o kluczowym znaczeniu, a jej transport na plac budowy wymaga zastosowania odpowiednich środków transportu. Betoniarka samochodowa jest pojazdem specjalistycznym, zaprojektowanym do przewożenia świeżego betonu, który w trakcie transportu jest mieszany, aby zapobiec jego utwardzeniu. Dzięki obrotowej bębenkowej konstrukcji betoniarki, mieszanka jest utrzymywana w stanie płynnym, co jest niezbędne do jej właściwego użycia. W praktyce zastosowanie betoniarki samochodowej zapewnia, że beton dotrze na miejsce w odpowiedniej konsystencji, co wpływa na jakość i wytrzymałość konstrukcji. Warto również zauważyć, że standardy branżowe, takie jak normy PN-EN dotyczące transportu i wylewania betonu, podkreślają znaczenie właściwego sprzętu, jak betoniarki samochodowe, w procesie budowlanym, co z kolei wpływa na bezpieczeństwo i trwałość budowli.

Pytanie 7

W dokumentacji BIOZ (Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia) znajdują się między innymi dane dotyczące

A. błędów, które miały miejsce podczas realizacji robót
B. nowo opracowanych metod i technologii realizacji robót
C. lokalizacji urządzeń przeciwpożarowych oraz punktów czerpalnych
D. uzyskania zgody na budowę lub rozbiórkę
W planie BIOZ (Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia) kluczowym elementem jest zapewnienie bezpieczeństwa pracy na budowie. Właściwe rozmieszczenie urządzeń przeciwpożarowych oraz punktów czerpalnych jest niezbędne dla minimalizacji ryzyka pożaru oraz szybkiej reakcji w sytuacji zagrożenia. Przykładowo, zgodnie z normą PN-EN 3, urządzenia przeciwpożarowe, takie jak gaśnice, powinny być umieszczane w miejscach łatwo dostępnych oraz dobrze oznakowanych, co ułatwia ich lokalizację w razie nagłej potrzeby. W planie BIOZ uwzględnia się również punkty czerpalne wody, które są niezbędne w przypadku pożaru, a ich rozmieszczenie powinno być zgodne z wytycznymi zawartymi w Krajowym Programie Ochrony Przeciwpożarowej. Zastosowanie tych zasad nie tylko zwiększa bezpieczeństwo pracowników, ale także jest wymogiem prawnym, który musi być przestrzegany przez inwestorów i wykonawców.

Pytanie 8

Na podstawie danych zawartych w przedstawionej tablicy wskaż, o ile ośmiogodzinnych dni roboczych dłużej musi pracować jeden robotnik, zatrudniony przy wymurowaniu 100 m2 ściany o grubości 29 cm i wykonanej z pustaków Max/220, niż wykonanej z pustaków Unimax, jeżeli wysokość ściany nie przekracza 4,5 m.

Ilustracja do pytania
A. 0 2 dni.
B. O 8 dni.
C. O 10 dni.
D. O 9 dni.
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia wpływu materiałów na czas pracy robotnika. Odpowiedzi sugerujące dłuższy czas pracy, takie jak 9, 8 czy 10 dni, mogą opierać się na błędnych założeniach dotyczących wydajności pustaków. Często występuje mylne przekonanie, że cięższe lub bardziej masywne materiały zawsze wymagają więcej czasu na obróbkę, co nie zawsze jest prawdą. Przykładowo, pustaki Unimax mogą być lżejsze lub łatwiejsze w układaniu, co znacząco skraca czas potrzebny do ich użycia. Ważnym aspektem jest również zrozumienie, że wiele czynników, takich jak umiejętności robotnika, dostępność odpowiednich narzędzi, czy nawet warunki pogodowe, mogą wpływać na efektywność pracy. W przemyśle budowlanym istnieją standardy oraz normy, które precyzują wydajność różnorodnych materiałów, a ich znajomość jest kluczowa dla właściwego planowania czasu pracy. Dlatego też, aby uniknąć błędnych odpowiedzi, zawsze warto odnosić się do sprawdzonych danych i analizować je w kontekście konkretnego projektu budowlanego.

Pytanie 9

Koszty pośrednie związane z budową nie obejmują wydatków na

A. wynagrodzenia pracowników fizycznych zatrudnionych na budowie
B. użycie narzędzi i lekkiego wyposażenia budowlanego
C. wydatki związane z organizacją terenu budowy
D. wynagrodzenia członków zarządu oraz pracowników administracyjnych
Wynagrodzenie pracowników zarządu i biurowych, zużycie narzędzi oraz lekkiego sprzętu budowlanego, a także wydatki związane z organizacją placu budowy są klasyfikowane jako koszty pośrednie, co może wprowadzać w błąd. Koszty pośrednie to takie, które nie są bezpośrednio związane z określonym projektem i nie mogą być bezpośrednio przypisane do wytwarzania danego produktu lub usługi. Wynagrodzenia pracowników zarządu oraz administracji są typowymi przykładami takich wydatków, ponieważ dotyczą one całej organizacji, a nie konkretnego projektu budowlanego. Zużycie narzędzi i sprzętu również może być mylone z kosztami bezpośrednimi, jednak w kontekście budowy, często są one rozliczane jako koszty pośrednie, gdyż dotyczą ogólnych zasobów wykorzystywanych w wielu projektach. Wydatki związane z organizacją placu budowy, takie jak opłaty za zabezpieczenie terenu czy koszty mediów, również są uważane za koszty pośrednie, ponieważ nie przyczyniają się bezpośrednio do pracy robotników. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie wydatków, które mają charakter ogólny, z tymi, które są ściśle związane z realizacją danego projektu. Uświadomienie sobie tej różnicy jest kluczowe dla efektywnego zarządzania budżetem oraz optymalizacji wydatków w branży budowlanej, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do zwiększenia rentowności projektów.

Pytanie 10

Na dachu budynku przemysłowego o powierzchni 100 m2 ma być wykonane pokrycie dwiema warstwami papy na lepiku na zimno. Na podstawie danych zawartych w przedstawionej tablicy podaj, ile dni roboczych należy przewidzieć na wykonanie tych prac przez dekarzy?

Ilustracja do pytania
A. 4 dni.
B. 6 dni.
C. 3 dni.
D. 5 dni.
Odpowiedź 4 dni jest prawidłowa, ponieważ obliczenia wskazują, że do wykonania pokrycia dachu dwiema warstwami papy na lepiku na zimno potrzebne są 28,16 roboczogodzin. Przy założeniu standardowego dnia pracy wynoszącego 8 godzin, oznacza to, że prace zajmą 3,52 dnia. W praktyce, zgodnie z zasadami branżowymi, czas pracy należy zaokrąglić w górę do pełnych dni roboczych, co w tym przypadku daje 4 dni. Ważne jest, aby uwzględnić ewentualne opóźnienia spowodowane warunkami atmosferycznymi, co jest typowe w branży budowlanej. Ponadto, przy planowaniu prac dekarskich, istotne jest również przewidzenie czasu na przygotowanie powierzchni, a także na ewentualne poprawki, co może dodatkowo wydłużyć czas realizacji. Warto również zwrócić uwagę na normy dotyczące jakości wykonania pokryć dachowych, które wymagają staranności oraz doświadczenia ekipy dekarskiej, co może wpłynąć na czas realizacji projektu.

Pytanie 11

Który z elementów infrastruktury na placu budowy powinien znajdować się w zasięgu działania żurawia montażowego?

A. Pomieszczenia sanitarno-higieniczne
B. Obszar składowania prefabrykatów
C. Miejsce postojowe dla pracowników
D. Gabinet kierownika budowy
Wybór placu składowego prefabrykatów jako elementu zagospodarowania placu budowy, który powinien znajdować się w zasięgu pracy żurawia montażowego, jest zgodny z zasadami efektywnego zarządzania procesem budowlanym. Prefabrykaty, jako elementy konstrukcyjne, muszą być transportowane z miejsca składowania bezpośrednio do strefy montażu, co znacznie przyspiesza realizację projektu oraz minimalizuje ryzyko uszkodzenia elementów podczas transportu. W praktyce, umiejscowienie placu składowego prefabrykatów w odpowiedniej odległości od żurawia montażowego zmniejsza czas pomiędzy przybyciem prefabrykatów a ich montażem, co jest istotne w kontekście harmonogramu budowy. Dodatkowo, zgodnie z normami bezpieczeństwa, właściwie zorganizowane miejsce składowania przyczynia się do zmniejszenia ryzyka wypadków i kolizji na placu budowy, co jest zgodne z zasadami BHP oraz najlepszymi praktykami w branży budowlanej. Efektywne planowanie przestrzeni roboczej nie tylko zwiększa wydajność, ale także poprawia bezpieczeństwo i komfort pracy dla wszystkich zaangażowanych w proces budowy.

Pytanie 12

Na podstawie zamieszczonego harmonogramu ogólnego, ustal liczbę dni pracy samochodów wywrotek przy wykonywaniu robót ziemnych.

Ilustracja do pytania
A. 42 dni.
B. 14 dni.
C. 57 dni.
D. 24 dni.
Odpowiedź 42 dni jest prawidłowa, ponieważ wynika z analizy harmonogramu ogólnego, który precyzyjnie określa okres pracy samochodów wywrotek. Obliczenie dni roboczych polega na prostym odjęciu daty rozpoczęcia (15) od daty zakończenia (56), co daje 41 dni, jednak należy dodać jeden dzień, aby uwzględnić zarówno pierwszy, jak i ostatni dzień pracy, co prowadzi do otrzymania 42 dni roboczych. W praktyce, zrozumienie harmonogramu robót jest kluczowe w zarządzaniu projektami budowlanymi, ponieważ pozwala na efektywne planowanie zasobów i minimalizowanie przestojów. W branży budowlanej standardy ISO 9001 i PMI (Project Management Institute) wskazują na znaczenie precyzyjnego harmonizowania zasobów w celu zapewnienia płynności wykonania zadań. Dobrze przygotowany harmonogram nie tylko zwiększa wydajność prac, ale również może prowadzić do oszczędności finansowych. Ostatecznie, umiejętność analizy harmonogramów jest fundamentalna dla każdego menedżera projektu, aby zapewnić realizację w terminie oraz w ramach budżetu.

Pytanie 13

Na podstawie zamieszczonego fragmentu kosztorysu robót związanych z rozebraniem ściany żelbetowej grubości 20 cm oblicz, ilu robotników należy przewidzieć do wykonania robót rozbiórkowych w ciągu 15 dni roboczych, jeżeli zaplanowano pracę na jedną zmianę po 8 godzin.

Ilustracja do pytania
A. 20 robotników.
B. 9 robotników.
C. 10 robotników.
D. 3 robotników.
Obliczenia dotyczące potrzeby zatrudnienia robotników do rozbiórki ściany żelbetowej wskazują, że przy przyjęciu założenia pracy 8 godzin dziennie przez jednego robotnika, konieczne jest uwzględnienie całkowitej liczby roboczogodzin potrzebnych do wykonania zadania. W przypadku rozbiórki ściany o powierzchni 75,800 m², szacuje się, że do jej zburzenia potrzeba około 1200 roboczogodzin. Przy założeniu, że 1 robotnik pracuje 8 godzin dziennie przez 15 dni, łącznie daje to 120 roboczogodzin na jednego pracownika. Dzieląc całkowitą liczbę roboczogodzin przez liczbę roboczogodzin jednego robotnika, otrzymujemy 10 robotników. W praktyce, takie obliczenia są niezwykle istotne w planowaniu i zarządzaniu projektami budowlanymi, w celu efektywnego wykorzystania zasobów ludzkich oraz minimalizacji opóźnień. Dzięki temu można zachować płynność prac i zrealizować projekt w założonym czasie, co jest kluczowe w kontekście budownictwa i zarządzania projektami budowlanymi.

Pytanie 14

Na rysunku przedstawiono

Ilustracja do pytania
A. kolejny etap budowy warsztatu zbrojarskiego.
B. magazyn cementu w budowie.
C. zestawiane budynki jednorodzinne w zabudowie szeregowej.
D. budynek administracyjno-socjalny zestawiany z kontenerów.
Na rysunku przedstawiono budynek administracyjno-socjalny zestawiany z kontenerów, co jest doskonałym przykładem nowoczesnej architektury modułowej. Tego rodzaju konstrukcje są często wykorzystywane w miejscach, gdzie potrzebne są tymczasowe lub elastyczne rozwiązania przestrzenne, takie jak biura na placach budowy, w strefach kryzysowych lub podczas wydarzeń masowych. Modularna budowa pozwala na szybkie zestawienie i demontaż obiektów, co przyczynia się do znaczącego oszczędzenia czasu i zasobów. Wykorzystanie kontenerów jako elementów konstrukcyjnych wspiera ideę zrównoważonego rozwoju, ponieważ umożliwia recykling materiałów oraz redukcję odpadów budowlanych. W praktyce budynki modułowe są zgodne z normami budowlanymi, co gwarantuje ich bezpieczeństwo i funkcjonalność. Dobrze zaprojektowane przestrzenie administracyjno-socjalne zwiększają komfort użytkowników, a ich elastyczność pozwala na łatwą adaptację do zmieniających się potrzeb. Tego rodzaju rozwiązania są coraz bardziej popularne w branży budowlanej, jako odpowiedź na rosnące wymagania dotyczące efektywności i zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 15

Na podstawie przedstawionych wymagań określ minimalną liczbę miejsc do siedzenia w szatni wieszakowej pracowników stosujących własną odzież roboczą, jeżeli na każdej zmianie zatrudnionych jest od 80 do 120 pracowników.

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej
w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy
Załącznik Nr 3 (fragment)
Wymagania dla pomieszczeń i urządzeń higienicznosanitarnych
Szatnie odzieży własnej pracowników
§ 11. Szatnia odzieży własnej
1. Szatnia odzieży własnej pracowników powinna być wyposażona w szafy przeznaczone do indywidualnego użytku każdego pracownika.
2. W pomieszczeniu szatni, o której mowa w ust. 1, powinno przypadać co najmniej 0,3 m² wolnej powierzchni podłogi na każdego pracownika korzystającego z tej szatni.
§ 12. Szatnia wieszakowa
1. Szatnia odzieży własnej pracowników może być urządzona w formie szatni wieszakowej, jeżeli nie ma do tego przeciwwskazań ze względu na rodzaj pracy, warunki jej wykonywania, rodzaje występujących zanieczyszczeń itp. oraz jeżeli jest zapewniona szybka obsługa. Szatnia taka powinna odpowiadać następującym wymaganiom:
  1) powinna być urządzona osobna szatnia dla mężczyzn i osobna dla kobiet; w przypadku zatrudnienia mniej niż pięciu pracowników na jednej zmianie szatnie mogą być wspólne dla mężczyzn i kobiet z tym, że powinny być urządzone kabiny do przebierania się;
  2) przyjmowanie odzieży do szatni i wydawanie odzieży powinno być wykonywane przez specjalnie do tego wyznaczony personel;
  3) powinna być wyposażona w stojaki wieszakowe na odzież własną pracowników; odzież ta powinna być przechowywana, na indywidualnych wieszakach;
  4) stojaki wieszakowe powinny być jednoramienne i mieć w dolnej części siatkowe półki na obuwie, w górnej zaś - półki na nakrycia głowy, teczki itp.;
  5) szerokość przejścia dla obsługi szatni powinna wynosić co najmniej 1,1 m między rzędami wieszaków na dwóch sąsiednich stojakach, zaś co najmniej 0,95 m między ścianą a zewnętrznym rzędem wieszaków;
  6) powinna w miarę możliwości być przebieralnia wyposażona w miejsca do siedzenia i wieszaki na odzież; liczba miejsc do siedzenia powinna wynosić co najmniej 30% liczby zatrudnionych na najliczniejszej zmianie.
2. Szatnie wieszakowe przeznaczone dla pracowników niemających obowiązku stosowania odzieży roboczej i ochronnej mogą nie spełniać wymagań określonych w ust. 1 pkt 1 i 6.
A. 80
B. 120
C. 36
D. 24
Odpowiedź 36 miejsc do siedzenia jest poprawna, ponieważ zgodnie z wymaganiami w rozporządzeniu, minimalna liczba miejsc w szatni wieszakowej powinna wynosić co najmniej 30% liczby pracowników zatrudnionych na najliczniejszej zmianie. W tym przypadku, w największej grupie pracowników jest ich 120, więc obliczamy 30% z tej liczby: 0,3 * 120 = 36. Takie podejście zapewnia, że wszyscy pracownicy mają dostęp do odpowiedniej ilości miejsc do siedzenia, co jest kluczowe dla ich komfortu i bezpieczeństwa. W praktyce, zwłaszcza w dużych zakładach pracy, odpowiednia liczba miejsc w szatni wpływa na organizację czasu pracy oraz sprzyja utrzymaniu higieny. Warto również pamiętać, że zgodność z normami i przepisami prawnymi w zakresie ergonomii miejsca pracy oraz zdrowia i bezpieczeństwa jest istotnym elementem odpowiedzialności pracodawcy. Stosowanie się do tych zasad nie tylko minimalizuje ryzyko kontuzji, ale także zwiększa morale i zadowolenie pracowników.

Pytanie 16

Na podstawie informacji zawartych w harmonogramie budowy określ czas trwania robót związanych z wykonaniem fundamentów.

Ilustracja do pytania
A. 4 tygodnie.
B. 3 tygodnie.
C. 2 tygodnie.
D. 5 tygodni.
Poprawna odpowiedź to 3 tygodnie, ponieważ analiza harmonogramu budowy jasno wskazuje, że prace związane z fundamentami rozpoczynają się w pierwszym tygodniu maja i kończą w trzecim tygodniu tego samego miesiąca. W praktyce oznacza to, że wykonawcy mają zaplanowane działania związane z wykopami, zbrojeniem i betonowaniem przez trzy pełne tygodnie. W branży budowlanej takie planowanie jest kluczowe dla efektywności i terminowości realizacji projektów. Odpowiednie oszacowanie czasu trwania robót fundamentowych pozwala na lepsze zarządzanie zasobami, koordynację kolejnych etapów budowy oraz minimalizację ryzyka opóźnień. W dobrych praktykach projektowych uwzględnia się również czynniki zewnętrzne, takie jak warunki atmosferyczne, które mogą wpłynąć na realizację prac. Ostatecznie, umiejętność precyzyjnego ustalania czasu trwania robót fundamentowych jest niezbędnym aspektem w zarządzaniu projektami budowlanymi.

Pytanie 17

Dla budynku z piwnicą, którego wymiary w rzucie wynoszą 10,5 × 14,0 m, należy zrealizować wykop

A. jamisty
B. szerokoprzestrzenny
C. powierzchniowy
D. wąskoprzestrzenny
Odpowiedź 'szerokoprzestrzenny' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do wykopów, które są potrzebne do budowy budynków podpiwniczonych. W przypadku budynków o wymiarach rzutu takich jak 10,5 × 14,0 m, wykop musi być wystarczająco szeroki, aby pomieścić zarówno fundamenty, jak i wszelkie instalacje podziemne, takie jak kanalizacja, wodociągi czy systemy wentylacyjne. Wykopy szerokoprzestrzenne cechują się dużą powierzchnią i głębokością, co pozwala na zabezpieczenie stabilności otaczającego gruntu oraz zminimalizowanie ryzyka osunięć. Dobrą praktyką jest również stosowanie odpowiednich ścianek osłonowych oraz systemów odwadniających, które są zgodne z normami budowlanymi. Przykładem zastosowania wykopów szerokoprzestrzennych może być realizacja projektów budowlanych w rejonach o wysokim poziomie wód gruntowych, gdzie niezbędne jest skuteczne odprowadzenie wody, aby zapewnić bezpieczeństwo konstrukcji.

Pytanie 18

Według KNR 2-01 norma czasu pracy dla robotników zajmujących się ścinaniem drzew piłą mechaniczną o średnicy 46-55 cm wynosi 308 r-g/100 szt. Ile robotników należy zatrudnić do ścięcia 15 drzew o średnicy 50 cm, jeśli zgodnie z harmonogramem prace te powinny być zrealizowane w jednym 8-godzinnym dniu roboczym?

A. 47 robotników
B. 46 robotników
C. 5 robotników
D. 6 robotników
Odpowiedź 6 robotników jest poprawna, ponieważ zgodnie z KNR 2-01 norma czasu pracy robotników na ścięcie drzew o średnicy 50 cm wynosi 308 roboczogodzin (r-g) na 100 sztuk. W przypadku 15 drzew, całkowity czas pracy wynosi: (15 sztuk / 100 sztuk) * 308 r-g = 46,2 r-g. Przy założeniu, że robotnicy pracują przez 8 godzin w ciągu dnia, możemy obliczyć, ile robotników będzie potrzebnych: 46,2 r-g / 8 r-g na jednego robotnika = 5,775, co zaokrąglamy do 6 robotników. W realnych zastosowaniach, takich jak prace leśne, istotne jest precyzyjne obliczenie liczby pracowników, aby zrealizować harmonogram robót i zminimalizować ryzyko opóźnień. Dobre praktyki w zarządzaniu projektami budowlanymi i leśnymi podkreślają znaczenie planowania zasobów ludzkich zgodnie z normami czasu pracy. Takie podejście sprzyja efektywności i bezpieczeństwu na placu budowy.

Pytanie 19

W jakiej sytuacji kierownik budowy nie będzie zobowiązany do opracowania planu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa?

A. Czas budowy - 35 dni roboczych, liczba pracowników - 20
B. Czas budowy - 45 dni roboczych, liczba pracowników - 30
C. Czas budowy - 30 dni roboczych, liczba pracowników - 10
D. Czas budowy - 40 dni roboczych, liczba pracowników - 25
W przypadku budowy, która trwa 30 dni roboczych i zatrudnia 10 pracowników, kierownik budowy jest zwolniony z obowiązku sporządzenia planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (PBOS) zgodnie z przepisami prawa budowlanego oraz kodeksu pracy. Zgodnie z definicjami zawartymi w rozporządzeniach, budowy o krótszym czasie trwania i mniejszej liczbie pracowników nie wymagają sporządzania PBOS, co wynika z oceny ryzyka oraz poziomu złożoności projektu. Taki przepis ma na celu uproszczenie procedur dla mniejszych budów, gdzie ryzyko wypadków jest ograniczone. Praktycznym przykładem może być niewielka budowa domu jednorodzinnego, gdzie liczba pracowników i czas realizacji jest ograniczony, co nie stwarza skomplikowanych warunków pracy. W takich przypadkach kierownik budowy może skoncentrować się na praktycznych aspektach zarządzania budową, zapewniając jednocześnie odpowiednie bezpieczeństwo pracowników bez obciążania ich zbędną biurokracją. Ważne jest, aby kierownicy budowy byli świadomi zmieniających się przepisów, a także mieli umiejętność identyfikacji sytuacji, w których warto zastosować bardziej szczegółowe zasady ochrony zdrowia i bezpieczeństwa.

Pytanie 20

Jakie elementy obejmuje plan bezpieczeństwa i zdrowia na terenie budowy (BiOZ)?

A. część projektowa, część obliczeniowa, część opisowa
B. strona tytułowa, część opisowa, część rysunkowa
C. część obliczeniowa, część projektowa, część rysunkowa
D. strona tytułowa, część obliczeniowa, część opisowa
Plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na budowie (BiOZ) jest kluczowym dokumentem, który ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa pracowników oraz ochrony zdrowia w trakcie realizacji prac budowlanych. Składa się on z trzech głównych części: strony tytułowej, części opisowej oraz części rysunkowej. Strona tytułowa zawiera informacje identyfikujące projekt, takie jak nazwa inwestycji, lokalizacja oraz dane kontaktowe wykonawcy. Część opisowa przedstawia szczegółowe informacje dotyczące zagrożeń występujących na budowie, strategii ich eliminacji oraz procedur bezpieczeństwa, które należy stosować. Część rysunkowa zawiera schematy i plany dotyczące organizacji pracy na budowie, w tym lokalizację urządzeń ochronnych, dróg ewakuacyjnych oraz innych istotnych elementów. Dobrze przygotowany BiOZ jest zgodny z normami prawnymi, takimi jak Ustawa o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz normy PN-EN, i stanowi podstawę do prowadzenia bezpiecznych prac budowlanych.

Pytanie 21

Zgodnie z przepisami, kierownik budowy zobowiązany jest do sporządzenia planu BIOZ, jeżeli czas trwania budowy i liczba zatrudnionych robotników wynoszą odpowiednio

Prawo budowlane
(wyciąg)
Art. 21a.

1. Kierownik budowy jest obowiązany, w oparciu o informację, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1b, sporządzić lub zapewnić sporządzenie, przed rozpoczęciem budowy, planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, uwzględniając specyfikę obiektu budowlanego i warunki prowadzenia robót budowlanych, w tym planowane jednoczesne prowadzenie robót budowlanych i produkcji przemysłowej.

1a. Plan bezpieczeństwa i ochrony zdrowia na budowie sporządza się, jeżeli:

1) w trakcie budowy wykonywany będzie przynajmniej jeden z rodzajów robót budowlanych wymienionych w ust. 2 lub

2) przewidywane roboty budowlane mają trwać dłużej niż 30 dni roboczych i jednocześnie będzie przy nich zatrudnionych co najmniej 20 pracowników lub pracochłonność planowanych robót będzie przekraczać 500 osobodni.

A. 31 dni i 25 robotników.
B. 30 dni i 15 robotników.
C. 20 dni i 10 robotników.
D. 21 dni i 20 robotników.
Odpowiedź "31 dni i 25 robotników" jest jak najbardziej trafna. Zgodnie z przepisami prawa budowlanego, jeśli budowa trwa dłużej niż 30 dni roboczych i mamy przynajmniej 20 pracowników, to kierownik budowy naprawdę musi przygotować plan BIOZ. W tym przypadku, 31 dni to więcej niż wymagane minimum, a 25 robotników to sporo ponad to, co jest potrzebne. W praktyce, taki plan BIOZ jest mega ważny, żeby zapewnić bezpieczeństwo na budowie i trzymać się norm BHP. Powinien on dokładnie opisać, jakie procedury i środki ochrony są stosowane, co znacznie obniża ryzyko wypadków i poprawia kulturę bezpieczeństwa. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe, jeśli myślisz o efektywnym zarządzaniu projektem budowlanym oraz ochroną zdrowia wszystkich osób zaangażowanych w prace.

Pytanie 22

Ile dni roboczych po 8 godzin należy zaplanować na realizację 40 m3 belek żelbetowych, jeśli jednostkowe nakłady robocizny wynoszą 20,41 r-g/m3, a prace będą prowadzone przez 8 robotników?

A. 13 dni roboczych
B. 11 dni roboczych
C. 12 dni roboczych
D. 14 dni roboczych
Aby obliczyć liczbę dni roboczych potrzebnych do wykonania 40 m<sup>3</sup> belek żelbetowych, musimy najpierw określić całkowity czas pracy wymagany do wykonania tej ilości materiału. Jednostkowy nakład robocizny wynosi 20,41 r-g/m<sup>3</sup>, co oznacza, że na wykonanie 1 m<sup>3</sup> potrzeba 20,41 roboczogodzin. Zatem, dla 40 m<sup>3</sup>, całkowity czas robocizny wynosi: 40 m<sup>3</sup> * 20,41 r-g/m<sup>3</sup> = 816,4 r-g. Ponieważ prace będą prowadzone przez 8 robotników, można obliczyć, ile czasu zajmie im wykonanie tego zadania. Dzieląc całkowity czas roboczy przez liczbę robotników, otrzymujemy: 816,4 r-g / 8 = 102,05 r-g na jednego robotnika. Następnie przeliczamy roboczogodziny na dni robocze. Przy standardowym dniu roboczym wynoszącym 8 godzin, otrzymujemy: 102,05 r-g / 8 h/d = 12,76 dni roboczych. Zaokrąglając w górę, ponieważ nie można mieć części dnia roboczego, uzyskujemy 13 dni roboczych. Taki sposób obliczeń jest zgodny z dobrymi praktykami zarządzania projektami budowlanymi, które uwzględniają zarówno wydajność pracy, jak i realne możliwości zespołu roboczego.

Pytanie 23

Informacje na temat lokalizacji składowisk materiałów budowlanych oraz ich powierzchni znajdują się w

A. dokumentacji obiektu budowlanego.
B. projekcie zagospodarowania terenu budowy.
C. dzienniku budowy.
D. planie sytuacyjnym budynku.
Projekt zagospodarowania terenu budowy to kluczowa sprawa. To właśnie w nim znajdziesz wszystko, co dotyczy lokalizacji składowisk materiałów budowlanych i ich powierzchni. W dokumencie tym uwzględnia się nie tylko to, jak wszystko powinno działać, ale też, jak to wszystko będzie wyglądać w przestrzeni, co naprawdę pomaga lepiej wykorzystać miejsce na budowie. W praktyce projekt ten mówi, gdzie dokładnie będą leżały różne elementy budowy, jak składy materiałów czy drogi dojazdowe. Współczesne normy budowlane, a także przepisy prawa mówią, no, że musimy mieć takie projekty, żeby wszystko działało bezpiecznie i efektywnie. Dobre rozmieszczenie składowisk może zredukować ryzyko wypadków i poprawić wydajność pracy. Ponadto przemyślany projekt może pomóc w minmalizowaniu negatywnego wpływu na otoczenie oraz spełniać wymagania w zakresie ochrony środowiska. Ostatecznie, dobre praktyki w planowaniu zagospodarowania terenu wpływają na pozytywną ocenę inwestycji przez nadzór budowlany.

Pytanie 24

Koszty pracy przy realizacji stropu gęstożebrowego wynoszą 168,00 r-g/100 m2. Ile dni roboczych, trwających po 8 godzin, będą pracować sześciu pracowników, jeżeli według przedmiaru konieczne jest wykonanie 170 m2 takiego stropu?

A. 35 dni
B. 5 dni
C. 6 dni
D. 36 dni
Obliczenie liczby dni roboczych, które będą potrzebne do wykonania stropu gęstożebrowego, odbywa się zgodnie z poniższym schematem. Nakłady robocizny na 100 m² wynoszą 168,00 r-g, co oznacza, że na każde 100 m² przypada 168 roboczogodzin. Dla 170 m² nakłady robocizny wynoszą: (168 r-g/100 m²) * 170 m² = 285,6 r-g. Teraz, aby obliczyć liczbę roboczogodzin na jednego robotnika, należy podzielić tę wartość przez liczbę robotników. Mamy 285,6 r-g / 6 robotników = 47,6 r-g na jednego robotnika. Następnie, dzieląc tę wartość przez liczbę godzin w dniu roboczym (8 godz.), otrzymujemy 47,6 r-g / 8 godz. = 5,95 dni. Zaokrąglając do najbliższej liczby całkowitej, otrzymujemy 6 dni roboczych. W praktyce, podczas planowania robót budowlanych, istotne jest nie tylko obliczenie czasu potrzebnego na realizację zlecenia, ale także uwzględnienie ewentualnych opóźnień związanych z warunkami atmosferycznymi czy dostępnością materiałów. Dobre praktyki w zarządzaniu projektami budowlanymi sugerują, aby zawsze mieć zaplanowany dodatkowy czas na ewentualne nieprzewidziane okoliczności.

Pytanie 25

W kosztorysach na inwestycje koszty pośrednie są wyliczane jako procent od wartości kosztów bezpośrednich

A. robocizny i pracy sprzętu
B. robocizny i materiałów
C. materiałów i kosztów ich zakupu
D. materiałów i pracy sprzętu
Patrząc na błędne odpowiedzi, warto zauważyć, że brakuje w nich różnych aspektów budżetowania, które nie obejmują wszystkich kosztów pośrednich. Odpowiedzi z "robocizną i materiałami" oraz "materiałami i kosztami ich zakupu" nie uwzględniają ważnego elementu, jakim jest koszt eksploatacji sprzętu. Koszty materiałów są ważne, ale nie wystarczają, by obliczyć pełne koszty pośrednie. Odpowiedź "materiały i praca sprzętu" też może być myląca, bo to tak naprawdę powinno być klasyfikowane jako koszty bezpośrednie. Często mylimy koszty pośrednie z bezpośrednimi, a to prowadzi do niedoszacowania wydatków projektu. W praktyce, złe podejście do klasyfikacji kosztów może powodować, że nagle brakuje środków w kluczowych momentach realizacji projektu, co może skutkować opóźnieniami czy nawet przerwaniem prac. Dlatego dobre zrozumienie kosztów i ich klasyfikacja są kluczowe do efektywnego zarządzania finansami w budownictwie.

Pytanie 26

Jak powinny być składowane prefabrykowane betonowe płyty ścienne?

A. W pozycji pionowej, w stalowych przegrodach kozłów oporowych
B. W pozycji pionowej, na specjalnie wydzielonym terenie, ustawione na murek oporowy
C. W pozycji poziomej, na podkładkach oraz przekładkach
D. W pozycji poziomej, na paletach, zabezpieczone brezentem lub folią
Prefabrykowane żelbetowe płyty ścienne powinny stać pionowo w specjalnych stalowych kozłach. Dzięki temu są bardziej stabilne i zmniejsza się ryzyko, że coś się z nimi stanie. Pionowe składowanie pozwala też na lepszy przepływ powietrza, co jest ważne, żeby nie gromadziła się wilgoć, bo to może osłabić materiał. Te stalowe przegrody chronią płyty przed przewróceniem, co jest mega istotne, zwłaszcza przy dużych projektach budowlanych. Fajnie jest też zwrócić uwagę na normy, takie jak PN-EN 1992-1-1, które mówią o tym, jak prawidłowo przechowywać takie elementy. Moim zdaniem, korzystanie z kozłów oporowych i stabilnego podłoża naprawdę zwiększa bezpieczeństwo na placu budowy, a także pomaga w lepszej organizacji przestrzeni, co jest super ważne, kiedy mamy mało miejsca do pracy.

Pytanie 27

Na podstawie przedstawionego harmonogramu postępu robót remontowych i zatrudnienia zasobów ludzkich określ, w którym okresie przewiduje się równomierny wzrost zatrudnienia.

Ilustracja do pytania
A. 5 ÷ 6 tydzień.
B. 7 ÷ 10 tydzień.
C. 1 ÷ 4 tydzień.
D. 2 ÷ 7 tydzień.
Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że wybór okresów takich jak 5 do 6 tydzień czy 2 do 7 tydzień wskazuje na błędne zrozumienie pojęcia równomiernego wzrostu zatrudnienia. W przypadku okresu 5 do 6 tygodnia, rzeczywisty harmonogram może wskazywać na stagnację lub wręcz spadek liczby pracowników, co nie spełnia definicji równomiernego wzrostu. Ponadto, wybierając okres 2 do 7 tygodnia, można natrafić na sytuacje, gdzie wzrost zatrudnienia nie jest konsekwentny, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania zasobami ludzkimi. Przykładem może być fluktuacja liczby pracowników w tym okresie, co w praktyce może skutkować opóźnieniami w realizacji zadań i zwiększeniem kosztów operacyjnych. Typowym błędem myślowym jest traktowanie każdego wzrostu jako równomiernego, co nie uwzględnia dynamiki zatrudnienia w kontekście wyzwań projektowych. Dlatego kluczowe jest stosowanie analiz danych w celu lepszego prognozowania potrzeb kadrowych, co jest zgodne z normami projektowymi oraz najlepszymi praktykami w zarządzaniu projektami budowlanymi.

Pytanie 28

Na podstawie rzutu i przekroju wykopu szerokoprzestrzennego określ, wymiary tego wykopu na poziomie terenu, jeżeli nachylenie wszystkich skarp wynosi 1:1,5.

Ilustracja do pytania
A. a = 26,0 m; b = 28,0 m
B. a = 21,0 m; b = 23,0 m
C. a = 16,0 m; b = 18,0 m
D. a = 11,0 m; b = 13,0 m
Podjęcie decyzji na temat wymiarów wykopu na podstawie nachylenia skarp wymaga zrozumienia kilku kluczowych zasad inżynieryjnych. Wybór niewłaściwych wymiarów, takich jak te przedstawione w innych odpowiedziach, może prowadzić do błędnych obliczeń i potencjalnych zagrożeń w trakcie budowy. Przykładowo, przy nachyleniu skarpy wynoszącym 1:1,5, każdy metr głębokości wykopu wpływa na szerokość wykopu na poziomie terenu. W przypadku błędnego założenia dotyczącego nachylenia lub głębokości, jak w niektórych podanych opcjach, wymiary wykopu mogą być poważnie niedoszacowane lub przeszacowane. Istotne jest, aby dokładnie obliczyć rozciąganie skarpy, które w tym przypadku wynosi 7,5 m na każdą stronę dla głębokości 5 m. Niepoprawne obliczenia mogą skutkować niebezpiecznymi warunkami pracy oraz zwiększać ryzyko osunięć ziemi. Ponadto, w praktyce inżynieryjnej istotne jest przestrzeganie odpowiednich norm i standardów, które regulują projektowanie wykopów, aby zapewnić ich stabilność i bezpieczeństwo. Zrozumienie, jak obliczenia wpływają na projekt wykopu, jest kluczowe dla każdego inżyniera i specjalisty w dziedzinie budownictwa.

Pytanie 29

Przed rozpoczęciem prac związanych z wykonaniem wykopu na placu budowy należy

A. rozłożyć biowłókninę
B. nawieźć ziemię urodzajną
C. usunąć warstwę humusu
D. utwardzić grunt
Usunięcie warstwy humusu przed rozpoczęciem wykopów jest kluczowym etapem w procesie budowlanym. Warstwa humusu, będąca górną częścią gleby, charakteryzuje się dużą zawartością materii organicznej i jest ważna dla ekosystemu. Jej usunięcie pozwala uniknąć problemów związanych z osiadaniem gruntu i zapewnia odpowiednie przygotowanie terenu pod dalsze prace budowlane. Praktyczne zastosowanie tej procedury obejmuje m.in. przygotowanie gruntu na fundamenty, co jest zgodne z zasadami inżynierii lądowej. Usunięcie humusu powinno być przeprowadzone z zachowaniem ostrożności, aby nie naruszyć struktury podłoża. Ponadto, zgodnie z normami budowlanymi, właściwe przygotowanie terenu przed budową jest kluczowe dla stabilności obiektów budowlanych w przyszłości. Dobrym przykładem zastosowania tej praktyki jest budowa dróg, gdzie usunięcie warstwy humusu jest standardowym krokiem, pozwalającym na utworzenie stabilnej bazy dla nawierzchni.

Pytanie 30

W remontowanym budynku przewidziano wymianę 100 m izolacji poziomej ścian fundamentowych o grubości 1,5 cegły na zaprawie cementowej. Na podstawie danych zawartych w przedstawionej tablicy podaj, ilu murarzy należy zatrudnić, aby wykonali roboty w czasie 60 godzin?

Ilustracja do pytania
A. 10.
B. 8.
C. 7.
D. 9.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 9 jest poprawna, ponieważ aby obliczyć liczbę murarzy potrzebnych do wykonania określonej pracy w danym czasie, należy skorzystać z zasady roboczogodzin. W tym przypadku mamy 100 m izolacji do wykonania. Zakładając, że jeden murarz pracuje przez 60 godzin, całkowita liczba roboczogodzin wynosi 60 godzin x liczba murarzy. Z danych wynika, że do wykonania takich robót potrzeba 540 roboczogodzin. Dzieląc 540 przez 60, otrzymujemy 9, co oznacza, że do realizacji tego zadania w wymaganym czasie należy zatrudnić 9 murarzy. Ta praktyka jest zgodna z normami zarządzania projektami budowlanymi, gdzie precyzyjne planowanie zasobów jest kluczowe dla efektywności pracy. Dobrą praktyką jest także uwzględnienie potencjalnych przerw w pracy i strat czasowych, co pokazuje, jak ważne jest monitorowanie postępów prac oraz weryfikacja potrzeb kadrowych na bieżąco.

Pytanie 31

Na podstawie przedstawionych wymagań określ minimalną liczbę umywalek indywidualnych w umywalni, jeżeli na każdej zmianie zatrudnionych jest od 60 do 80 pracowników mających kontakt z substancjami szkodliwymi.

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy
Załącznik Nr 3 (fragment)
Wymagania dla pomieszczeń i urządzeń higienicznosanitarnych
Umywalnie i pomieszczenia z natryskami
§ 17. W skład zespołu szatni powinny wchodzić umywalnie łatwo dostępne dla pracowników i zapewniające bezkolizyjny ruch pracowników umytych i przebranych w odzież własną.
§ 18. 1. Umywalnia powinna być wyposażona w umywalki emaliowane lub wykonane z materiału odpornego na korozję, zgodnie z Polską Normą.
2. Do umywalek powinna być doprowadzona woda bieżąca - ciepła i zimna.
3. Szerokość przejścia między umywalkami a ścianą przeciwległą powinna wynosić nie mniej niż 1,3 m, a między dwoma rzędami umywalek - nie mniej niż 2 m.
§ 19. 1. Na każdych dziesięciu pracowników najliczniejszej zmiany powinna w umywalni przypadać co najmniej jedna umywalka indywidualna, a przy pracach brudzących i w kontakcie z substancjami szkodliwymi lub zakaźnymi - co najmniej jedna umywalka na każdych pięciu pracowników - lecz nie mniej niż jedna przy mniejszej liczbie zatrudnionych. W przypadku zastosowania umywalek szeregowych do mycia zbiorowego (np. na placach budowy) powinna przypadać co najmniej jedna stanowisko do mycia (zawór czerpalny wody) na każdych pięciu pracowników jednocześnie zatrudnionych.
2. Na każdych trzydziestu mężczyzn lub na każde dwadzieścia kobiet jednocześnie zatrudnionych przy pracach biurowych lub w warunkach zbliżonych do tych prac powinna przypadać co najmniej jedna umywalka, lecz nie mniej niż jedna umywalka przy mniejszej liczbie zatrudnionych. Umywalki powinny być instalowane w pomieszczeniach ustępów lub w ich przedsionkach izolacyjnych.
A. 12
B. 8
C. 16
D. 6

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zgadza się, potrzeba 16 umywalek. To wynika z przepisów, które mówi, że dla osób mających kontakt z substancjami szkodliwymi powinno być one zapewnione jedna umywalka na 20 pracowników. A jak mamy grupę między 60 a 80 osób, to właśnie tak to wychodzi. Wiesz, to jest istotne dla bezpieczeństwa i higieny, bo im więcej umywalek, tym lepiej dla ludzi, którzy pracują w trudnych warunkach. Kiedy jest ich więcej, to pracownicy mogą łatwiej dbać o higienę, co zmniejsza ryzyko różnych problemów zdrowotnych. A te umywalki powinny być też razem z innymi środkami ochrony, takimi jak odzież ochronna, co też jest ważne. Ogólnie, to podnosi bezpieczeństwo i wpływa na morale zespołu, co potem przekłada się na ich wydajność w pracy.

Pytanie 32

Jakie parametry techniczne wpływają na obowiązek opracowania planu BIOZ przez kierownika budowy?

A. Kubatura budynku oraz powierzchnia zabudowy
B. Powierzchnia miejsc składowych i magazynów
C. Ilość maszyn i urządzeń pracujących jednocześnie na budowie
D. Czas realizacji robót oraz liczba zatrudnionych pracowników

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca czasu trwania robót oraz liczby zatrudnionych robotników jest poprawna, ponieważ te dwa czynniki mają kluczowe znaczenie dla konieczności sporządzenia Planu Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia (BIOZ). Czas trwania robót bezpośrednio wpływa na charakterystykę i złożoność projektu budowlanego, co z kolei determinuje ryzyko wystąpienia wypadków. Większy czas trwania robót może wiązać się z długotrwałym narażeniem pracowników na różne zagrożenia, co wymaga szczegółowego rozważenia środków ochrony. Liczba zatrudnionych robotników to drugi kluczowy element, ponieważ większa liczba pracowników zwiększa poziom ryzyka kolizji, upadków i innych incydentów. Na przykład, w przypadku dużych projektów budowlanych, gdzie pracuje wiele ekip, niezbędne jest zdefiniowanie jasnych zasad bezpieczeństwa, a także dostarczenie odpowiednich szkoleń. Standardy dotyczące bezpieczeństwa pracy, takie jak PN-N-18001, podkreślają znaczenie planowania ochrony zdrowia i życia pracowników, dlatego kierownik budowy jest zobowiązany do sporządzenia BIOZ w celu minimalizacji ryzyka.

Pytanie 33

Jakie prace związane z organizacją terenu budowy powinny być zaplanowane w pierwszej kolejności?

A. Budowa tymczasowych dróg na obszarze budowy
B. Instalacja oświetlenia na terenie budowy
C. Ogrodzenie terenu budowy i umocowanie tablicy informacyjnej
D. Ustawienie tymczasowych biur i obiektów socjalnych na terenie budowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ogrodzenie terenu budowy i zamocowanie tablicy informacyjnej są kluczowymi krokami w procesie zagospodarowania terenu budowy, które powinny być realizowane w pierwszej kolejności. Ogrodzenie nie tylko zabezpiecza teren przed nieautoryzowanym dostępem, co jest istotne dla bezpieczeństwa zarówno pracowników, jak i osób postronnych, ale także spełnia wymogi prawne, które często nakładają przepisy budowlane i przepisy dotyczące ochrony zdrowia i życia ludzkiego. Tablica informacyjna jest równie istotna, ponieważ dostarcza niezbędnych informacji o projekcie, w tym o wykonawcy, rodzaju robót, oraz danych kontaktowych. Przykładowo, w przypadku wystąpienia wypadku na budowie, tablica informacyjna umożliwia szybki kontakt z odpowiednimi służbami. Tego rodzaju działania są zgodne z zasadami BHP oraz normami zarządzania projektami budowlanymi, które kładą nacisk na bezpieczeństwo i transparentność. Dobre praktyki w branży budowlanej wskazują, że nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz finansowych.

Pytanie 34

Powiększenie fundamentu, bez względu na jego typ oraz sposób realizacji, zawsze odbywa się w segmentach o maksymalnej długości wynoszącej

A. 1,5 m
B. 1,2 m
C. 1,8 m
D. 2,0 m

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poszerzenie fundamentu to kluczowy proces w budownictwie, który ma na celu zwiększenie nośności i stabilności budowli. Odpowiedź 1,2 m jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami budowlanymi, szczególnie w dokumentach takich jak Eurokod 7, maksymalna długość odcinków poszerzenia fundamentu powinna wynosić 1,2 m. Praktyczne zastosowanie tej zasady ma na celu unikanie problemów z równomiernością osiadania i pozwala zachować odpowiednią kontrolę nad procesem budowlanym. Odcinki większe niż 1,2 m mogą prowadzić do lokalnych deformacji pozostałej części fundamentu, co w rezultacie może wpłynąć na stabilność całego budynku. Dobre praktyki w zakresie budowy fundamentów zawsze uwzględniają te wytyczne, co podkreśla znaczenie ich przestrzegania w procesie projektowania i wykonawstwa. Ponadto, w sytuacjach, gdzie grunt ma niską nośność, zastosowanie krótszych odcinków może być kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa konstrukcji.

Pytanie 35

Jaki środek transportu powinien być użyty do przetransportowania na plac budowy półciekłej mieszanki betonowej z wytwórni, która znajduje się 10 km od miejsca budowy?

A. Betonomieszarkę na podwoziu samochodowym
B. Samochód samowyładowczy z nadwoziem wannowym
C. Samojezdną pompę samochodową
D. Wózek samowyładowczy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Betonomieszarka na podwoziu samochodowym jest najbardziej odpowiednim środkiem transportu dla przywiezienia mieszanki betonowej o konsystencji półciekłej na teren budowy z wytwórni oddalonej o 10 km. Dzięki zamkniętemu systemowi mieszania, betonomieszarka zapewnia utrzymanie optymalnej konsystencji betonu w trakcie transportu, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej jakości konstrukcji. Mieszanka betonowa, aby zachować swoje właściwości, nie powinna być transportowana zbyt długo bez działania mieszadła, co zapobiega jej wiązaniu. W praktyce, betonomieszarki są projektowane tak, aby ich bębny obracały się podczas transportu, co gwarantuje równomierne wymieszanie składników. Dla odległości 10 km, betonomieszarki są standardowym wyborem na placach budowy, ponieważ są w stanie transportować duże ilości betonu w jednym kursie, co zwiększa efektywność pracy. Zgodnie z normami branżowymi, takim jak PN-EN 206, ważne jest, aby mieszanka betonowa dotarła na plac budowy w jak najkrótszym czasie po jej przygotowaniu, co czyni betonomieszarkę najbardziej odpowiednim rozwiązaniem.

Pytanie 36

Różnicę pomiędzy wysokością terenu po usunięciu warstwy gleby urodzajnej a wysokością dna wykopu określa

A. szerokość wykopu
B. głębokość wykopu
C. grubość warstwy humusu
D. nachylenie skarpy wykopu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to głębokość wykopu, ponieważ różnica między rzędną terenu po usunięciu warstwy urodzajnej a rzędną dna wykopu rzeczywiście odzwierciedla tę głębokość. W kontekście prac ziemnych, głębokość wykopu jest kluczowym parametrem, który wpływa na stabilność skarp oraz na dalsze procesy budowlane. W praktyce, znajomość tej głębokości jest niezbędna do właściwego zaplanowania fundamentów budowli, a także do określenia potrzebnych zabezpieczeń, takich jak wzmocnienia skarp czy odwodnienia. Uwzględnianie głębokości wykopu jest również ważne dla ochrony warstwy humusu, która może być kluczowa dla późniejszego zagospodarowania terenu, zwłaszcza w kontekście rolnictwa czy rekultywacji. Standardy budowlane wymagają precyzyjnego określenia głębokości wykopów, aby zapewnić bezpieczeństwo i zgodność z przepisami budowlanymi oraz środowiskowymi.

Pytanie 37

Przedstawione na rysunku ławy ciesielskie służą do

Ilustracja do pytania
A. wytyczenia osi ław fundamentowych w wykopie.
B. zabezpieczenia skarp wykopu.
C. pomiaru długości i szerokości wykopu.
D. oznaczenia głębokości wykopu.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ławy ciesielskie są kluczowym elementem w procesie budowy fundamentów, ponieważ umożliwiają precyzyjne wytyczenie osi ław fundamentowych w wykopie. Ich zastosowanie zapewnia, że wszystkie prace fundamentowe są realizowane zgodnie z projektem budowlanym, co jest niezbędne dla stabilności i trwałości całej konstrukcji. Stosując ławy ciesielskie, wykonawcy mogą łatwo identyfikować miejsca, w których będą wylewane fundamenty, a także monitorować poprawność ich umiejscowienia podczas trwania budowy. Standardowe praktyki budowlane zalecają, aby ławy były wykonane z odpowiednich materiałów, takich jak drewno czy stal, w zależności od wymagań projektu. Umiejętność prawidłowego wytyczenia osi fundamentów jest niezbędna dla inżynierów budowlanych, ponieważ błędy w tym etapie mogą prowadzić do poważnych problemów w późniejszych fazach budowy. Warto również zaznaczyć, że ławy ciesielskie powinny być ustawiane z zachowaniem odpowiednich norm, takich jak PN-EN 1997 dotyczących geotechniki, co zapewnia nie tylko zgodność z prawem, ale także bezpieczeństwo całej struktury.

Pytanie 38

Zgodnie z przepisami ministra infrastruktury, kierownik budowy musi bezwzględnie przygotować plan BIOZ, jeśli

A. powierzchnia obszaru budowy przekracza 500 m2
B. budowa jest prowadzona na terenie miasta
C. roboty budowlane dotyczą usuwania materiałów zawierających azbest
D. roboty budowlane prowadzi 15 pracowników przez maksymalnie 30 dni

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W przypadku robót budowlanych związanych z usuwaniem wyrobów zawierających azbest, zgodnie z przepisami prawa, kierownik budowy ma obowiązek opracować plan Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia (BIOZ). Azbest, będący materiałem szkodliwym dla zdrowia, wymaga szczególnej ostrożności przy jego usuwaniu. Plan BIOZ powinien określać procedury zabezpieczające pracowników i osoby postronne przed narażeniem na działanie włókien azbestowych. Dobrym przykładem zastosowania planu BIOZ w praktyce jest projekt, w którym zespół zatrudniony do usunięcia azbestu musi stosować odpowiednie środki ochrony osobistej, takie jak maski z odpowiednimi filtrami oraz jednorazowe kombinezony, a także przeprowadzać regularne kontrole i pomiary stężenia włókien azbestowych w powietrzu. Praktyka ta wpisuje się w szereg norm i dobrych praktyk, takich jak PN-EN 12457, odnoszących się do postępowania z materiałami zawierającymi azbest, co ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa podczas prac budowlanych.

Pytanie 39

Za stworzenie Specyfikacji Warunków Zamówienia w ramach zamówień publicznych odpowiada

A. kierownik budowy
B. zamawiający
C. wykonawca
D. inspektor nadzoru

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "zamawiający" to strzał w dziesiątkę! Zgodnie z ustawą o zamówieniach publicznych w Polsce, to właśnie zamawiający ma zadanie stworzyć Specyfikację Warunków Zamówienia (SWZ). Ten dokument jest mega ważny, bo określa wszystkie kluczowe warunki, które muszą być spełnione przy realizacji zamówienia publicznego. Zamawiający, który zleca wykonanie robót czy dostaw, powinien dokładnie opisać, czego potrzebuje i jakie ma wymagania, żeby zapewnić uczciwą konkurencję i transparentność w całym procesie. Dzięki temu ryzyko błędów w realizacji umów jest mniejsze, a interesy publiczne są lepiej chronione. W dobrych praktykach przy sporządzaniu SWZ powinno się uwzględniać różne aspekty, takie jak kwestie techniczne, finansowe czy kryteria oceny ofert. To pokazuje, jak ważna jest rola zamawiającego w tym całym zamówieniowym świecie. Warto też pamiętać o standardach branżowych – dobrze by było, żeby zamawiający konsultował się z ekspertami lub korzystał z gotowych wzorów dokumentów, co z pewnością podnosi jakość przygotowywanych specyfikacji.

Pytanie 40

Na podstawie przedstawionego fragmentu harmonogramu robót ziemnych określ, którą metodą pracy będą wykonywane zaplanowane roboty.

Ilustracja do pytania
A. Metodą kolejnego wykonania.
B. Metodą pracy równomiernej.
C. Metodą pracy potokowej.
D. Metodą równoczesnego wykonania.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda kolejnego wykonania jest najbardziej odpowiednia w analizowanym harmonogramie robót ziemnych, ponieważ przedstawione etapy prac są uporządkowane w sposób liniowy, co oznacza, że każdy z nich rozpoczyna się dopiero po zakończeniu poprzedniego. Ten sposób organizacji pracy zapewnia większą przejrzystość w planowaniu i wykonaniu robót, co jest zgodne z praktykami przyjętymi w projektach budowlanych. Przygotowanie podłoża pod nasypy, transport gruntu, formowanie nasypów oraz przemieszczanie mas ziemnych są zrealizowane w ściśle określonych ramach czasowych, eliminując ryzyko nakładania się działań, co mogłoby prowadzić do chaosu i obniżenia efektywności. Tego rodzaju podejście jest istotne nie tylko ze względu na efektywność czasową, ale również na bezpieczeństwo na placu budowy, gdzie konieczne jest zapewnienie odpowiednich warunków do pracy w trakcie realizacji kolejnych etapów. W praktyce, metoda kolejnego wykonania jest preferowana w projektach, gdzie każdy etap jest ściśle uzależniony od wyników poprzedniego, co pozwala na lepszą kontrolę jakości i zarządzanie ryzykiem.