Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 17 listopada 2025 12:03
Data zakończenia: 17 listopada 2025 12:27

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Unity Tweak Tool oraz narzędzia dostrajania to elementy systemu Linux, które mają na celu

A. obsługę kont użytkowników

B. ustawienie zapory sieciowej

C. personalizację systemu

D. przydzielanie uprawnień do zasobów systemowych

Odpowiedź 'personalizacji systemu' jest poprawna, ponieważ narzędzia dostrajania oraz Unity Tweak Tool są zaprojektowane z myślą o użytkownikach systemów Linux, którzy chcą dostosować środowisko graficzne oraz zachowanie systemu operacyjnego do swoich indywidualnych potrzeb. Te narzędzia oferują szereg opcji, które pozwalają na modyfikację wyglądu interfejsu, ustawień motywów, ikon, czcionek oraz zachowań systemowych. Na przykład, użytkownik może łatwo zmienić domyślny motyw graficzny, co wpłynie na estetykę całego systemu, czy też dostosować skróty klawiszowe do swoich preferencji, co zwiększa efektywność pracy. W praktyce, korzystając z tych narzędzi, można uzyskać bardziej spójne i przyjemne doświadczenie użytkownika, co jest kluczowe w przypadku długotrwałego korzystania z systemu. Dodatkowo, zgodnie z najlepszymi praktykami w zakresie użyteczności, personalizacja pozwala na zwiększenie komfortu użytkowania oraz efektywności, co może mieć pozytywny wpływ na produktywność.

Pytanie 2

W sieciach opartych na standardzie, jaką metodę dostępu do medium wykorzystuje CSMA/CA?

A. IEEE 802.3

B. IEEE 802.11

C. IEEE 802.8

D. IEEE 802.1

CSMA/CA, czyli Carrier Sense Multiple Access with Collision Avoidance, to metoda dostępu do medium używana w sieciach bezprzewodowych, szczególnie w standardzie IEEE 802.11. W przeciwieństwie do przewodowych standardów, takich jak IEEE 802.3, które stosują metodę CSMA/CD (Collision Detection), CSMA/CA zapobiega kolizjom poprzez strategię nasłuchiwania przed nadawaniem. Dzięki temu urządzenia w sieciach Wi-Fi mogą unikać jednoczesnego nadawania sygnałów, co znacząco zwiększa efektywność komunikacji. Praktycznym przykładem zastosowania tej metody jest sieć domowa Wi-Fi, gdzie wiele urządzeń, takich jak smartfony, laptopy czy inteligentne urządzenia, korzysta z tego samego medium do przesyłania danych. Standard IEEE 802.11 definiuje różne aspekty działania sieci bezprzewodowych, w tym mechanizmy związane z zarządzaniem dostępem do medium. W kontekście rosnących wymagań dotyczących wydajności i jakości usług w sieciach bezprzewodowych, zrozumienie działania CSMA/CA jest kluczowe dla projektowania i zarządzania nowoczesnymi infrastrukturami sieciowymi.

Pytanie 3

Jakie napięcie zasilające mają pamięci DDR2?

A. 2,5 V

B. 1,0 V

C. 1,4 V

D. 1,8 V

Zasilanie pamięci DDR2 napięciem innym niż 1,8 V może prowadzić do różnych problemów z funkcjonowaniem modułów pamięci. Użycie 1,0 V jest zdecydowanie zbyt niskie, aby zapewnić odpowiednią stabilność i wydajność, co może skutkować niestabilnością systemu, a nawet uszkodzeniem pamięci. Z kolei zasilanie na poziomie 2,5 V jest charakterystyczne dla starszych pamięci DDR, co oznacza, że jest to nieaktualny standard dla DDR2. W przypadku 1,4 V, chociaż to napięcie jest stosowane w nowszych pamięciach typu DDR3, nie jest ono kompatybilne z DDR2 i może prowadzić do problemów z detekcją pamięci przez system operacyjny. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że obniżenie napięcia zasilania pomogłoby w zmniejszeniu zużycia energii; w rzeczywistości jednak ogniwa pamięci są zaprojektowane do pracy w określonych warunkach, a wszelkie odstępstwa mogą prowadzić do nieprawidłowego działania. Dlatego tak ważne jest, aby dobierać odpowiednie komponenty pamięci do właściwych specyfikacji systemu. Zrozumienie specyfikacji napięcia w pamięciach RAM jest istotne nie tylko dla zapewnienia ich funkcjonalności, ale także dla unikania niepotrzebnych kosztów związanych z uszkodzeniami sprzętowymi i wydajnościowymi. W branży komputerowej przestrzeganie standardów zasilania to dobry sposób, aby zapewnić, że wszystkie komponenty współpracują ze sobą w sposób optymalny.

Pytanie 4

Jakiego systemu plików powinno się użyć podczas instalacji dystrybucji Linux?

A. FAT32

B. FAT

C. EXT4

D. NTFS

Wybór niewłaściwego systemu plików może prowadzić do wielu problemów, szczególnie w kontekście systemów operacyjnych opartych na jądrze Linux. NTFS, na przykład, jest systemem plików stworzonym przez Microsoft, głównie do użycia w systemach Windows. Chociaż Linux obsługuje NTFS, jego wydajność i funkcjonalność są ograniczone, szczególnie w kontekście operacji związanych z systemami plików, takich jak journaling, które są kluczowe dla bezpieczeństwa danych. FAT i FAT32, z kolei, to starsze systemy plików, które były szeroko używane w przeszłości, ale ich ograniczenia są znaczące w kontekście nowoczesnych zastosowań. FAT32 ma limit rozmiaru pliku do 4 GB, co jest niewystarczające dla współczesnych aplikacji, a brak wsparcia dla mechanizmów zabezpieczających, takich jak journaling, czyni go ryzykownym wyborem do przechowywania danych krytycznych. Wybierając system plików, należy kierować się nie tylko jego kompatybilnością, ale również wydajnością, bezpieczeństwem oraz możliwościami zarządzania danymi. Dlatego wybór EXT4 jest nie tylko najlepszym rozwiązaniem, ale także zgodnym z najlepszymi praktykami w zakresie administracji systemami Linux. Powszechnym błędem jest przekonanie, że systemy plików takie jak NTFS lub FAT mogą z powodzeniem zastąpić dedykowane systemy plików Linux, co może prowadzić do problemów z utrzymaniem integralności danych oraz ich wydajnością.

Pytanie 5

Twórca zamieszczonego programu pozwala na jego darmowe korzystanie tylko w przypadku

Ancient Domains of Mystery
Autor	Thomas Biskup
Platforma sprzętowa	DOS, OS/2, Macintosh, Microsoft Windows, Linux
Pierwsze wydanie	23 października 1994
Aktualna wersja stabilna	1.1.1 / 20 listopada 2002 r.
Aktualna wersja testowa	1.2.0 Prerelease 18 / 1 listopada 2013
Licencja	postcardware
Rodzaj	roguelike

A. przesłania przelewu w wysokości $1 na konto twórcy

B. uiszczenia dobrowolnej wpłaty na cele charytatywne

C. wysłania tradycyjnej kartki pocztowej do twórcy

D. zaakceptowania ograniczeń czasowych podczas instalacji

Postcardware to model licencjonowania oprogramowania, w którym autor prosi użytkowników o wysłanie kartki pocztowej jako formy uznania. To ciekawy sposób na nawiązanie kontaktu z użytkownikami oraz uzyskanie informacji zwrotnej. Praktyka ta była szczególnie popularna w latach 90., kiedy internet nie był jeszcze powszechny. Autorzy oprogramowania często wykorzystywali takie kartki do budowania relacji społecznych i tworzenia społeczności wokół swojego produktu. Wysyłanie pocztówek mogło także służyć jako dowód, że użytkownik rzeczywiście korzysta z oprogramowania. Jest to forma licencji, która opiera się na zaufaniu i społeczności, a nie na transakcjach finansowych. Ważne jest, aby rozumieć, że postcardware różni się od bardziej formalnych licencji, takich jak shareware czy freeware, które mogą wymagać opłat lub ograniczeń czasowych. Ten model pozwala autorom na utrzymanie kontroli nad swoim dziełem, jednocześnie umożliwiając użytkownikom darmowy dostęp do oprogramowania. To podejście promuje także szacunek i uznanie dla twórczości autora, co jest ważnym elementem w społeczności programistycznej.

Pytanie 6

Czym jest licencja OEM?

A. licencja, która pozwala użytkownikowi na zainstalowanie zakupionego oprogramowania tylko na jednym komputerze, z zakazem udostępniania tego oprogramowania w sieci oraz na innych niezależnych komputerach

B. licencja oprogramowania ograniczona tylko do systemu komputerowego, na którym zostało pierwotnie zainstalowane, dotyczy oprogramowania sprzedawanego razem z nowymi komputerami lub odpowiednimi komponentami

C. licencja, która czyni oprogramowanie własnością publiczną, na mocy której twórcy oprogramowania zrzekają się praw do jego rozpowszechniania na rzecz wszystkich użytkowników

D. dokument, który umożliwia używanie oprogramowania na różnych sprzętach komputerowych w określonej w niej liczbie stanowisk, bez potrzeby instalacyjnych dyskietek czy płyt CD

Licencja OEM (Original Equipment Manufacturer) to szczególny rodzaj licencji na oprogramowanie, która jest przypisana wyłącznie do konkretnego komputera lub urządzenia, na którym oprogramowanie zostało pierwotnie zainstalowane. Oznacza to, że jeśli kupisz komputer z preinstalowanym systemem operacyjnym, licencja OEM jest związana z tym sprzętem i nie może być przenoszona na inny komputer. Licencje te są często stosowane w przypadku nowych komputerów i elementów hardware'u, co wpisuje się w praktyki sprzedaży w branży technologicznej. Warto podkreślić, że licencje OEM są zazwyczaj tańsze od standardowych wersji oprogramowania, co czyni je atrakcyjną opcją dla producentów komputerów. Przykładem zastosowania licencji OEM jest zakup laptopa z zainstalowanym systemem Windows, gdzie użytkownik ma prawo korzystać z oprogramowania tylko na tym laptopie, a nie może go zainstalować na innym urządzeniu. W kontekście dobrych praktyk, użytkownicy powinni być świadomi, że łamanie warunków licencji OEM, poprzez przenoszenie oprogramowania na inny komputer, może narazić ich na konsekwencje prawne oraz problemy z uzyskaniem wsparcia technicznego.

Pytanie 7

Jaki typ macierzy dyskowych zapewnia tak zwany mirroring dysków?

A. RAID-5

B. RAID-3

C. RAID-0

D. RAID-1

RAID-1, znany jako mirroring, to technologia macierzy dyskowych, która zapewnia wysoką dostępność danych poprzez duplikację informacji na dwóch lub więcej dyskach. W przypadku jednego z dysków awarii, system może kontynuować pracę, korzystając z kopii zapasowej na drugim dysku, co znacząco podnosi bezpieczeństwo przechowywanych danych. Przykładem zastosowania RAID-1 może być środowisko przedsiębiorcze, gdzie krytyczne dane muszą być dostępne bez przerwy. Dzięki tej technologii, administratorzy mogą minimalizować ryzyko utraty danych oraz zapewnić ciągłość działania systemów informatycznych. Standardowe praktyki zalecają stosowanie RAID-1 w serwerach plików oraz w systemach, gdzie bezpieczeństwo danych jest kluczowe, takich jak bazy danych. Dodatkowo, RAID-1 może być wykorzystywany w połączeniu z innymi poziomami RAID, aby uzyskać dalsze korzyści, jak na przykład RAID-10, który łączy mirroring z podziałem na dyski, oferując jeszcze wyższą wydajność i niezawodność.

Pytanie 8

Komputer, którego serwis ma być wykonany u klienta, nie odpowiada na naciśnięcie przycisku POWER. Jakie powinno być pierwsze zadanie w planie działań związanych z identyfikacją i naprawą tej awarii?

A. sprawdzenie, czy zasilanie w gniazdku sieciowym jest prawidłowe

B. odłączenie wszystkich komponentów, które nie są potrzebne do działania komputera

C. opracowanie kosztorysu naprawy

D. przygotowanie rewersu serwisowego

Odłączenie wszystkich podzespołów, zbędnych do działania komputera, może wydawać się logicznym krokiem, gdy komputer nie reaguje na przycisk POWER. Jednakże takie podejście jest nieefektywne i nieprzemyślane, ponieważ nie prowadzi bezpośrednio do zidentyfikowania przyczyny problemu. W wielu przypadkach, zanim przystąpimy do demontażu komputera, musimy upewnić się, że jest on w ogóle zasilany. W praktyce, rozmontowywanie komputera w celu odłączenia podzespołów zwiększa ryzyko uszkodzenia delikatnych komponentów, takich jak płyta główna czy złącza. Dodatkowo, sporządzenie rewersu serwisowego lub kosztorysu naprawy na etapie, gdy nie mamy pewności, co do źródła problemu, staje się zbędne i może prowadzić do niepotrzebnych opóźnień w procesie diagnozy. Kluczowym błędem myślowym jest założenie, że problemy z zasilaniem można zignorować, a bardziej skomplikowane czynności diagnostyczne należy wykonać jako pierwsze. W rzeczywistości, wiele przypadków awarii sprzętowych wynika z prozaicznych problemów związanych z zasilaniem, co podkreśla znaczenie wykonania podstawowych kroków diagnostycznych, zanim przejdziemy do bardziej zaawansowanych działań.

Pytanie 9

Płyta główna serwerowa potrzebuje pamięci z rejestrem do prawidłowego funkcjonowania. Który z poniższych modułów pamięci będzie zgodny z tą płytą?

A. Kingston 4GB 1600MHz DDR3 ECC CL11 DIMM 1,5 V

B. Kingston 4GB 1333MHz DDR3 Non-ECC CL9 DIMM

C. Kingston Hynix B 8GB 1600MHz DDR3L CL11 ECC SODIMM 1,35 V

D. Kingston 8GB 1333MHz DDR3 ECC Reg CL9 DIMM 2Rx8

Prawidłowa odpowiedź to Kingston 8GB 1333MHz DDR3 ECC Reg CL9 DIMM 2Rx8, bo ten moduł pamięci pasuje do wymagań serwerowych płyt głównych, które zazwyczaj potrzebują pamięci z rejestrem (Registered ECC). Ta rejestrowana pamięć ECC ma w sobie mechanizmy, które mogą wykrywać i naprawiać błędy w danych, co znacznie poprawia stabilność i niezawodność systemów serwerowych. W takich miejscach, gdzie ciągła praca i bezpieczeństwo danych są na pierwszym miejscu, to jest kluczowa cecha. Moduły tego typu korzystają z dodatkowego układu, co pozwala na większą ilość pamięci, co jest ważne zwłaszcza przy intensywnych obliczeniach. Na przykład, serwery w centrach danych, które wymagają wysokiej wydajności, korzystają właśnie z takiej pamięci. W kontekście branżowych standardów, pamięci z rejestrem są zgodne z DDR3 i mają konkretne parametry jak prędkość 1333MHz i opóźnienie CL9, co czyni je świetnym wyborem do zastosowań w serwerach.

Pytanie 10

Nośniki informacji, takie jak dyski twarde, zapisują dane w jednostkach zwanych sektorami, które mają wielkość

A. 512 B

B. 1024 KB

C. 512 KB

D. 128 B

Rozmiary sektorów danych na dyskach twardych mają kluczowe znaczenie dla wydajności przechowywania i zarządzania danymi. Wiele osób może pomylić standardowy rozmiar sektora z innymi jednostkami miary, co prowadzi do błędów w interpretacji. Odpowiedzi wskazujące na 128 B są niewłaściwe, ponieważ ten rozmiar był używany w starszych technologiach, a nowoczesne dyski twarde przyjęły 512 B jako standard. Sektor 512 KB i 1024 KB dotyczą bardziej zaawansowanych systemów plików lub różnego rodzaju dysków optycznych, a nie tradycyjnych dysków twardych. Taka pomyłka może wynikać z braku zrozumienia, jak dane są fizycznie organizowane na nośnikach. Przyjmując błędny rozmiar sektora, można niewłaściwie ocenić pojemność dysku lub jego wydajność. Standardy branżowe jednoznacznie definiują rozmiar sektora jako 512 B, co zapewnia jednolitość i interoperacyjność między różnymi systemami operacyjnymi oraz dyskami. Warto zwrócić uwagę na te normy, aby uniknąć nieporozumień, które mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania przestrzeni dyskowej lub problemów z wydajnością systemu.

Pytanie 11

W czterech różnych sklepach dostępny jest ten sam komputer w odmiennych cenach. Gdzie można go kupić najtaniej?

Sklep	Cena netto	Podatek	Informacje dodatkowe
A.	1500 zł	23%	Rabat 5%
B.	1600 zł	23%	Rabat 15%
C.	1650 zł	23%	Rabat 20%
D.	1800 zł	23%	Rabat 25 %

A. A

B. B

C. C

D. D

Wybór sklepu C jako najtańszej opcji zakupu komputera jest prawidłowy ze względu na najwyższy rabat procentowy w stosunku do ceny netto. Pomimo iż cena netto w sklepie C (1650 zł) jest wyższa niż w sklepach A i B, zastosowanie 20% rabatu znacząco obniża cenę końcową. W praktyce należy pamiętać, że cena netto to kwota przed doliczeniem podatku VAT, a ostateczna cena brutto uwzględnia podatek oraz potencjalne rabaty. Aby obliczyć cenę końcową, najpierw należy dodać podatek VAT do ceny netto, a następnie odjąć wartość rabatu. W sklepie C cena po doliczeniu VAT wynosi 2029,5 zł, ale po zastosowaniu 20% rabatu cena spada do około 1623,6 zł. Wiedza o kalkulacji cen jest kluczowa przy podejmowaniu decyzji zakupowych oraz negocjacjach handlowych. Dobre praktyki biznesowe zalecają zawsze przeliczenie całkowitych kosztów, uwzględniając wszystkie czynniki cenotwórcze, co pozwala na dokonanie najbardziej ekonomicznego wyboru.

Pytanie 12

Jak na diagramach sieciowych LAN oznaczane są punkty dystrybucyjne znajdujące się na różnych kondygnacjach budynku, zgodnie z normą PN-EN 50173?

A. CD (Campus Distribution)

B. FD (Floor Distribution)

C. MDF (Main Distribution Frame)

D. BD (BuildingDistributor)

Wybór BD (Building Distributor) może prowadzić do nieporozumień, ponieważ ten termin odnosi się do głównych punktów dystrybucyjnych, które łączą różne piętra w budynku, a nie do punktów rozdzielczych na poszczególnych poziomach. BD z reguły znajduje się na poziomie parteru lub w piwnicy i odpowiada za prowadzenie sygnałów do różnych punktów na piętrach. Każde piętro wymaga jednak osobnych punktów dystrybucyjnych, aby zapewnić optymalne połączenie i w każdej chwili umożliwić dostęp do sieci. CD (Campus Distribution) to termin dotyczący zewnętrznej dystrybucji między różnymi budynkami na terenie kampusu, co jest zupełnie inną koncepcją, nie mającą zastosowania w kontekście pojedynczego budynku. MDF (Main Distribution Frame) to natomiast główny punkt, w którym odbywa się dystrybucja sygnału w sieci telekomunikacyjnej, a nie dystrybucja na poziomie piętera. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego projektowania infrastruktury sieciowej. W praktyce, błędne przypisanie terminologii może prowadzić do komplikacji w instalacji i administrowaniu systemami, co z kolei może wpłynąć na wydajność pracy całej organizacji. Właściwe rozumienie i zastosowanie standardów, takich jak PN-EN 50173, jest istotne dla zapewnienia efektywności i organizacji sieci LAN.

Pytanie 13

Aby zminimalizować różnice w kolorach pomiędzy zeskanowanymi obrazami prezentowanymi na monitorze a ich wersjami oryginalnymi, należy przeprowadzić

A. modelowanie skanera

B. kadrowanie skanera

C. interpolację skanera

D. kalibrację skanera

Modelowanie skanera odnosi się do procesu, w którym tworzone są matematyczne modele reprezentujące działanie skanera. Chociaż jest to ważny element inżynierii obrazowania, sam proces modelowania nie rozwiązuje problemu różnic kolorystycznych. Interpolacja skanera to technika stosowana do uzupełniania brakujących danych w zeskanowanych obrazach, ale nie ma związku z kolorami oryginału. Kadrowanie skanera to z kolei czynność polegająca na przycinaniu zdjęć, co również nie wpływa na odwzorowanie kolorów, a jedynie na ich wymiary. Często popełnianym błędem jest mylenie procesów związanych z obróbką obrazu z tymi, które dotyczą kalibracji. Niezrozumienie, że kalibracja jest kluczowa dla odpowiedniego odwzorowania kolorów, prowadzi do konsekwencji w postaci niedokładności w wydrukach i publikacjach. W praktyce, jeśli skanowanie nie zostanie odpowiednio skalibrowane, efekty będą niezadowalające, a użytkownicy mogą zauważyć znaczne różnice kolorystyczne między skanowanymi obrazami a ich oryginałami, co podważa jakość pracy w obszarze grafiki i fotografii.

Pytanie 14

Na świeżo zainstalowanym komputerze program antywirusowy powinno się zainstalować

A. przed instalacją systemu operacyjnego

B. zaraz po zakończeniu instalacji systemu operacyjnego

C. po zainstalowaniu programów pobranych z Internetu

D. podczas instalacji systemu operacyjnego

Zainstalowanie programu antywirusowego zaraz po zainstalowaniu systemu operacyjnego jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa nowego komputera. Po pierwszej instalacji systemu operacyjnego, komputer jest zazwyczaj narażony na zagrożenia, ponieważ może już mieć dostęp do Internetu, co czyni go podatnym na malware, wirusy i inne typy ataków. Dotyczy to szczególnie sytuacji, gdy użytkownik zaczyna instalować inne oprogramowanie, pobierać pliki lub odwiedzać strony internetowe. Program antywirusowy działa jako bariera ochronna, identyfikując i neutralizując zagrożenia, zanim zdążą one wyrządzić szkody. Dobre praktyki branżowe zalecają, aby użytkownicy zawsze instalowali oprogramowanie zabezpieczające na początku używania nowego urządzenia, co jest zgodne ze standardami bezpieczeństwa IT. Dodatkowo, regularne aktualizowanie oprogramowania antywirusowego po jego zainstalowaniu jest niezbędne do utrzymania skutecznej ochrony, gdyż nowe zagrożenia pojawiają się nieustannie.

Pytanie 15

Aby zrealizować wymianę informacji między dwoma odmiennymi sieciami, konieczne jest użycie

A. routera

B. przełącznika

C. mostu

D. koncentratora

Router to urządzenie sieciowe, które ma kluczowe znaczenie w zapewnieniu komunikacji pomiędzy różnymi sieciami. Jego główną funkcją jest kierowanie pakietów danych między różnymi segmentami sieci, co czyni go niezbędnym w przypadku wymiany informacji pomiędzy dwiema różnymi sieciami. Router działa na warstwie trzeciej modelu OSI – warstwie sieci, co pozwala mu na podejmowanie decyzji dotyczących trasowania pakietów na podstawie adresów IP. Przykładem zastosowania routera są połączenia internetowe w domach i biurach, gdzie router łączy lokalną sieć (LAN) z Internetem. Poza tym, routery często oferują funkcje takie jak NAT (Network Address Translation), co umożliwia wielu urządzeniom w sieci lokalnej dostęp do Internetu poprzez jeden adres IP. W praktyce, standardy takie jak IPv4 i IPv6 są kluczowymi elementami, które routery muszą obsługiwać, aby skutecznie zarządzać ruchem danych.

Pytanie 16

Przesyłanie danych przez router, które wiąże się ze zmianą adresów IP źródłowych lub docelowych, określa się skrótem

A. IIS

B. NAT

C. FTP

D. IANA

NAT, czyli Network Address Translation, to taka fajna technologia, która działa w routerach. Dzięki niej możemy zmieniać adresy IP w pakietach danych, co pozwala na przesyłanie ruchu sieciowego między różnymi sieciami. W sumie NAT jest naprawdę ważny dla internetu, zwłaszcza jeśli chodzi o ochronę prywatności i zarządzanie adresami IP. Weźmy na przykład sytuację, w której kilka urządzeń w domu korzysta z jednego publicznego adresu IP. To pozwala zaoszczędzić adresy IPv4. Działa to tak, że NAT tłumaczy adresy lokalne na publiczny, kiedy wysyłamy dane na zewnątrz, a potem robi odwrotnie, gdy przyjmuje dane z internetu. Są różne typy NAT, jak statyczny, który przypisuje jeden publiczny adres do jednego prywatnego, oraz dynamiczny, który korzysta z puli dostępnych adresów. Dzięki temu zarządzanie ruchem staje się łatwiejsze, a sieć jest bardziej bezpieczna, co zmniejsza ryzyko ataków z zewnątrz. Dlatego NAT jest naprawdę ważnym narzędziem w nowoczesnych sieciach komputerowych.

Pytanie 17

Kabel pokazany na ilustracji może być zastosowany do realizacji okablowania sieci o standardzie

A. 100Base-TX

B. 10Base2

C. 10Base-T

D. 100Base-SX

Kabel przedstawiony na rysunku to światłowód, który jest używany w standardzie 100Base-SX. Standard ten jest częścią rodziny Fast Ethernet i wykorzystuje światłowody do transmisji danych. 100Base-SX jest powszechnie stosowany w sieciach lokalnych na krótkie dystanse, zazwyczaj w obrębie budynków biurowych, gdzie światłowody oferują lepszą wydajność w porównaniu do miedzianego okablowania. Światłowody są odporne na zakłócenia elektromagnetyczne, co czyni je idealnym rozwiązaniem w środowiskach z wysokim poziomem zakłóceń elektronicznych. Dodatkowo, światłowody charakteryzują się większą przepustowością i mogą obsługiwać większe odległości bez utraty jakości sygnału. W praktyce oznacza to, że sieci wykorzystujące 100Base-SX mogą być bardziej niezawodne i efektywne, co jest szczególnie ważne w krytycznych aplikacjach biznesowych. Warto również zauważyć, że instalacja światłowodów staje się coraz bardziej powszechna ze względu na spadek kosztów i rosnącą potrzebę na szybkie i stabilne połączenia sieciowe.

Pytanie 18

Jakie jest właściwe IP dla maski 255.255.255.0?

A. 122.168.1.0

B. 192.168.1.1

C. 192.168.1.255

D. 122.0.0.255

Adres 192.168.1.1 jest poprawny dla maski podsieci 255.255.255.0, ponieważ mieści się w zakresie adresów prywatnych zdefiniowanych przez standard RFC 1918. Maski podsieci określają, jak adres IP jest dzielony na część sieciową i część hosta. W przypadku maski 255.255.255.0, pierwsze trzy oktety (192.168.1) stanowią adres sieciowy, a ostatni oktet (1) oznacza adres konkretnego hosta w tej sieci. Oznacza to, że adres 192.168.1.0 określa sieć, a 192.168.1.255 to adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla tej podsieci, co oznacza, że nie mogą być przypisane jako adresy hostów. W praktyce adres 192.168.1.1 jest często używany jako domyślny adres bramy w routerach domowych, co czyni go kluczowym w konfiguracji lokalnych sieci komputerowych. Znajomość tego, jak działają adresy IP i maski podsieci, jest niezbędna dla administratorów sieci, którzy muszą zarządzać lokalnymi i rozległymi sieciami przez prawidłowe przypisanie adresów IP dla różnorodnych urządzeń.

Pytanie 19

W złączu zasilania SATA uszkodzeniu uległ żółty kabel. Jakie to ma konsekwencje dla napięcia, które nie jest przesyłane?

A. 8,5V

B. 5V

C. 12V

D. 3,3V

Odpowiedzi 5V, 8,5V oraz 3,3V są niepoprawne w kontekście pytania o uszkodzony żółty przewód w wtyczce SATA. Wtyczki SATA są zdefiniowane przez standardy ATX, w których przewód żółty jest jednoznacznie przypisany do napięcia 12V, co oznacza, że awaria tego przewodu uniemożliwia dostarczenie tego napięcia do urządzeń, które go wymagają. Odpowiedź 5V odnosi się do przewodu czerwonego, który jest używany do zasilania komponentów, ale nie dotyczy problemu z żółtym przewodem. Z kolei 8,5V to wartość, która nie jest standardowo wykorzystywana w systemach zasilania komputerowego, co czyni ją całkowicie nieadekwatną w tym kontekście. Przewód pomarańczowy dostarcza 3,3V, które również nie jest związane z napięciem 12V. Często popełnianym błędem jest mylenie napięć oraz przypisywanie ich do niewłaściwych przewodów, co może wynikać z braku znajomości zasad działania zasilaczy oraz ich standardów. W praktyce, niedopatrzenie podczas podłączania lub diagnozowania problemów z zasilaniem może prowadzić do poważnych uszkodzeń sprzętu, dlatego ważne jest, aby zrozumieć, jakie napięcia są dostarczane przez konkretne przewody w złączach zasilających.

Pytanie 20

Jan, użytkownik, nie ma możliwości zmiany właściciela drukarki w systemie Windows. Aby zyskał taką opcję, konieczne jest nadanie mu w ustawieniach zabezpieczeń prawa do

A. specjalnych uprawnień

B. modyfikacji uprawnień drukowania

C. administrowania dokumentami

D. administrowania drukarkami

Wybierając zarządzanie drukarkami, użytkownik mógłby przypuszczać, że to wystarczy, aby zmienić właściciela drukarki. Jednak zarządzanie drukarkami dotyczy ogólnego dostępu do zasobów drukujących, co nie obejmuje specyficznych czynności takich jak zmiana właściciela. Z kolei zarządzanie dokumentami odnosi się do kontroli nad samymi dokumentami, które są wysyłane do druku, a nie do uprawnień związanych z konfiguracją drukarek. Jest to klasyczny błąd polegający na myleniu funkcji zarządzania z uprawnieniami, co może prowadzić do nieefektywnego korzystania z zasobów IT. W przypadku zmiany uprawnień drukowania, użytkownik może jedynie regulować, kto ma prawo do wysyłania dokumentów do druku, ale nie wpłynie to na możliwość modyfikacji właściwości drukarki. W praktyce, niewłaściwy poziom dostępu może prowadzić do nieporozumień i problemów w zarządzaniu infrastrukturą drukującą. W związku z tym, aby skutecznie zarządzać uprawnieniami i mieć pełną kontrolę nad drukarkami, warto zrozumieć, że podstawą jest przypisanie odpowiednich uprawnień specjalnych, które są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania i bezpieczeństwa systemu drukowania.

Pytanie 21

Zanim przystąpimy do prac serwisowych dotyczących modyfikacji rejestru systemu Windows, konieczne jest wykonanie

A. oczyszczania dysku

B. czyszczenia rejestru

C. defragmentacji dysku

D. kopii rejestru

Wykonywanie kopii rejestru systemu Windows przed wprowadzeniem jakichkolwiek zmian jest kluczowym krokiem w procesie modyfikacji. Rejestr systemowy przechowuje krytyczne informacje dotyczące konfiguracji systemu operacyjnego oraz zainstalowanych aplikacji. Zmiany w rejestrze mogą prowadzić do poważnych problemów z systemem, w tym do jego niestabilności lub nawet unieruchomienia. Dlatego przed przystąpieniem do jakichkolwiek działań w tym obszarze, zawsze należy utworzyć kopię zapasową rejestru. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek problemów po dokonaniu zmian, użytkownik ma możliwość przywrócenia wcześniejszego stanu rejestru, co może uratować system przed koniecznością reinstalacji. Praktycznym przykładem jest użycie narzędzia 'Regedit', gdzie można łatwo eksportować całą zawartość rejestru do pliku .reg, który następnie można zaimportować w razie potrzeby. Ta procedura jest zgodna z najlepszymi praktykami zarządzania systemem i informatyki, podkreślając znaczenie zabezpieczenia danych przed dokonaniem istotnych zmian.

Pytanie 22

Podstawowym celem użycia przełącznika /renew w poleceniu ipconfig w systemie Windows jest

A. wystąpienie o odpowiedź z określonego adresu IP w celu diagnozy połączenia sieciowego

B. odnowienie dynamicznego adresu IP poprzez interakcję z serwerem DHCP

C. pokazywanie danych dotyczących adresu IP

D. pokazywanie informacji o adresie MAC karty sieciowej

Komenda 'ipconfig /renew' w systemie Windows ma za zadanie odnowienie dynamicznego adresu IP przez komunikację z serwerem DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol). Kiedy komputer łączy się z siecią, często korzysta z DHCP, aby automatycznie uzyskać adres IP oraz inne istotne informacje konfiguracyjne, takie jak maska podsieci czy brama domyślna. Kiedy wygasa dzierżawa adresu IP, system operacyjny może skorzystać z komendy /renew, aby nawiązać ponowną komunikację z serwerem DHCP w celu uzyskania nowego adresu. To szczególnie przydatne w dynamicznych sieciach, gdzie adresy IP mogą się zmieniać, co zapewnia elastyczność i efektywne zarządzanie zasobami sieciowymi. Dobre praktyki w zarządzaniu siecią zalecają regularne odnawianie adresów IP, aby uniknąć konfliktów adresowych oraz zapewnić stabilność i ciągłość usługi. Przykładowo, w przypadku mobilnych urządzeń lub laptopów, które często zmieniają sieci, korzystanie z tej komendy może pomóc w szybkim uzyskaniu dostępu do Internetu.

Pytanie 23

Wskaż ilustrację przedstawiającą kondensator stały?

A. D

B. A

C. C

D. B

Aby zrozumieć, dlaczego pozostałe odpowiedzi są niepoprawne, należy najpierw rozpoznać przedstawione komponenty elektroniczne. Element oznaczony literą A to transformator, kluczowy komponent w elektryce, ale jego funkcją jest zmiana poziomów napięcia w obwodach AC, a nie magazynowanie energii jak kondensator. Transformator działa poprzez indukcję elektromagnetyczną, co jest zupełnie innym procesem niż te zachodzące w kondensatorach. Z kolei element B to rezystor, którego podstawową funkcją jest ograniczanie przepływu prądu oraz dzielenie napięcia w obwodach. Rezystory pracują na zasadzie oporu elektrycznego i nie posiadają zdolności magazynowania energii. Ponadto, ich konstrukcja i zastosowanie są diametralnie różne od kondensatorów, które przechowują ładunek elektryczny. Element C natomiast to mostek prostowniczy, który konwertuje prąd zmienny na prąd stały. Mostki prostownicze są szeroko stosowane w zasilaczach, ale nie pełnią żadnej roli związanej z magazynowaniem energii jak kondensatory. Typowym błędem przy rozpoznawaniu komponentów jest pomylenie ich funkcjonalności oraz zastosowania w obwodach elektronicznych. Zrozumienie różnic w działaniu i konstrukcji tych elementów jest kluczowe do prawidłowego ich identyfikowania i zastosowania w odpowiednich aplikacjach. Każdy z tych komponentów ma unikalne cechy i przeznaczenie, które są zgodne z określonymi standardami przemysłowymi, co pozwala na ich efektywne wykorzystanie w projektowaniu urządzeń elektronicznych.

Pytanie 24

Jakie jest zastosowanie maty antystatycznej oraz opaski podczas instalacji komponentu?

A. zwiększenia komfortu naprawy

B. polepszenia warunków higienicznych serwisanta

C. usunięcia zanieczyszczeń

D. neutralizacji ładunków elektrostatycznych

Mata antystatyczna oraz opaska antystatyczna są kluczowymi elementami ochrony podczas pracy z wrażliwymi podzespołami elektronicznymi. Głównym celem ich stosowania jest neutralizacja ładunków elektrostatycznych, które mogą powstać podczas manipulacji komponentami. Ładunki te mogą prowadzić do uszkodzenia delikatnych układów elektronicznych, co jest szczególnie istotne w przypadku sprzętu komputerowego, telefonów czy innych urządzeń wysokiej technologii. Przykładem praktycznym jest użycie maty antystatycznej w warsztacie podczas składania lub naprawy sprzętu. Dzięki jej zastosowaniu, serwisant ma pewność, że potencjalne ładunki elektrostatyczne są skutecznie uziemione, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia podzespołów. W branży elektroniki stosuje się normy, takie jak IEC 61340-5-1, które podkreślają konieczność ochrony przed elektrycznością statyczną w obszarach pracy z komponentami wrażliwymi. Takie procedury są standardem w profesjonalnych serwisach i laboratoriach, co podkreśla ich znaczenie w zapewnieniu jakości i bezpieczeństwa pracy.

Pytanie 25

Na rysunku ukazano rezultat testu okablowania. Jakie jest znaczenie uzyskanego wyniku pomiaru?

A. Odwrócenie pary

B. Rozdzielenie pary

C. Błąd rozwarcia

D. Błąd zwarcia

Błąd zwarcia w okablowaniu oznacza, że dwie lub więcej żył kabla są ze sobą połączone, co powoduje nieprawidłowe działanie sieci. Na przedstawionym wyniku testu okablowania widzimy oznaczenie SHORT 34 co sugeruje że zwarcie występuje między żyłami numer 3 i 4. Zwarcia mogą być wynikiem uszkodzenia mechanicznego kabla nieprawidłowego montażu wtyczek lub użycia niskiej jakości komponentów. W praktyce takie zwarcie może prowadzić do całkowitego braku komunikacji w sieci lub losowych rozłączeń co znacząco wpływa na wydajność i niezawodność. Podczas instalacji okablowania sieciowego konieczne jest przeprowadzanie testów certyfikacyjnych z użyciem profesjonalnych testerów które pozwalają na wykrycie tego typu problemów. Dobre praktyki branżowe zalecają użycie kabli zgodnych z określonymi normami takimi jak ISO/IEC 11801 aby zminimalizować ryzyko wystąpienia usterek. Optymalizacja sieci wymaga regularnych inspekcji i serwisowania infrastruktury okablowania co pozwala na wczesne wykrycie ewentualnych anomalii i ich szybką naprawę poprawiając tym samym niezawodność i efektywność działania całego systemu.

Pytanie 26

Na ilustracji, strzałka wskazuje na złącze interfejsu

A. FDD

B. LPT

C. IDE

D. COM

IDE, czyli Integrated Drive Electronics, to interfejs do podłączania dysków twardych do komputerów. To jest interfejs szeregowy, co znaczy, że przesyła dane jeden bit na raz, a nie tak jak LPT, który przesyła równolegle. Głównie używa się go do dysków twardych i napędów optycznych, a nie do zewnętrznych urządzeń jak drukarki. Porty IDE są zazwyczaj w środku komputera i mają inną budowę, przez co łatwo je odróżnić od LPT. Z kolei porty COM, znane jako porty szeregowe, służą do komunikacji i podłączania np. modemów czy myszek. Wysyłają dane bit po bicie, co sprawia, że są wolniejsze od portów równoległych, ale mają tę zaletę, że można je podłączyć na dłuższym kablu. Złącza COM są mniejsze od LPT i mają zazwyczaj 9 lub 25 pinów. Mniejsza też jest ich rola, bo FDD, czyli napędy dyskietek, w ogóle nie są powiązane z LPT. Te napędy tylko przechowują dane, nie służą do komunikacji. Ważne jest, żeby rozumieć różnice między tymi interfejsami, bo mylenie ich może prowadzić do błędów w identyfikacji czy użyciu. Warto też zwrócić uwagę na specyfikacje techniczne, żeby dobrze je wykorzystać i wiedzieć, co robić w razie problemów sprzętowych.

Pytanie 27

Skaner antywirusowy zidentyfikował niechciane oprogramowanie. Z opisu wynika, że jest to dialer, który pozostawiony w systemie

A. zainfekuje załączniki wiadomości email

B. zaatakuje sektor rozruchowy dysku

C. uzyska pełną kontrolę nad komputerem

D. połączy się z płatnymi numerami telefonicznymi przy użyciu modemu

Dialer to rodzaj złośliwego oprogramowania, które jest zaprojektowane do nawiązywania połączeń z płatnymi numerami telefonicznymi, często ukrytymi przed użytkownikami. Po zainstalowaniu w systemie, dialer wykorzystuje modem do dzwonienia na te numery, co generuje znaczne koszty dla użytkownika. W praktyce, dialery mogą być dostarczane w postaci aplikacji, które użytkownik instaluje, często myląc je z legalnym oprogramowaniem. W związku z tym, istotne jest, aby użytkownicy regularnie aktualizowali swoje oprogramowanie antywirusowe oraz stosowali filtry połączeń, aby zminimalizować ryzyko związane z złośliwym oprogramowaniem. Zgodnie z najlepszymi praktykami, warto również ograniczyć instalację oprogramowania tylko z zaufanych źródeł oraz być czujnym na wszelkie nieznane aplikacje w systemie, co pozwala na skuteczniejsze zabezpieczenie się przed dialerami i innymi zagrożeniami.

Pytanie 28

Na schemacie ilustrującym konstrukcję drukarki, w której toner jest nierównomiernie dostarczany do bębna, należy wskazać wałek magnetyczny oznaczony numerem

A. 3

B. 2

C. 4

D. 1

Niewłaściwe zidentyfikowanie elementów odpowiedzialnych za podawanie tonera do bębna światłoczułego może prowadzić do błędnych diagnoz i niepotrzebnych napraw. Wałek magnetyczny jest specjalistycznym komponentem którego funkcją jest kontrolowanie przepływu cząsteczek tonera w kierunku bębna. Inne elementy takie jak bęben światłoczuły czy wałek czyszczący pełnią różne role w drukarce laserowej. Bęben światłoczuły jest odpowiedzialny za przenoszenie obrazu na papier a wszelkie zanieczyszczenia na jego powierzchni mogą powodować błędy drukarskie które nie są związane z podawaniem tonera. Wałek czyszczący z kolei usuwa resztki tonera i zanieczyszczenia co zapobiega ich przedostawaniu się na wydruki. Brak zrozumienia tych funkcji prowadzi do mylnych wniosków dotyczących źródła problemów z drukiem. Często spotykanym błędem jest założenie że problemy jakościowe wynikają z uszkodzenia bębna podczas gdy prawdziwą przyczyną może być nierównomierne podawanie tonera przez zużyty lub zanieczyszczony wałek magnetyczny. Dlatego też kluczowe jest dokładne diagnozowanie problemów w oparciu o zrozumienie specyfiki działania różnych komponentów drukarki oraz ich regularna konserwacja i wymiana co jest częścią dobrych praktyk utrzymania urządzeń drukujących.

Pytanie 29

Na podstawie wyników działania narzędzia diagnostycznego chkdsk, które są przedstawione na zrzucie ekranu, jaka jest wielkość pojedynczego klastra na dysku?

Typ systemu plików to FAT32.
Wolumin FTP utworzono 12-11-2005 18:31
Numer seryjny woluminu: 3CED-3B31
Trwa sprawdzanie plików i folderów...
Zakończono sprawdzanie plików i folderów.
Trwa sprawdzanie wolnego miejsca na dysku...
Zakończono sprawdzanie wolnego miejsca na dysku.
System Windows sprawdził system plików i nie znalazł żadnych problemów.
  8 233 244 KB całkowitego miejsca na dysku.
      1 KB w 13 plikach ukrytych.
      2 KB w 520 folderach.
  1 537 600 KB w 4 952 plikach.
  6 690 048 KB jest dostępnych.

      4 096 bajtów w każdej jednostce alokacji.
  2 058 311 ogółem jednostek alokacji na dysku.
  1 672 512 jednostek alokacji dostępnych na dysku.

C:\>

A. 1 972 kB

B. 4 kB

C. 8 kB

D. 2 140 kB

Odpowiedź 4 kB jest jak najbardziej ok, bo narzędzie chkdsk pokazuje, że rozmiar klastra to 4096 bajtów, czyli właśnie 4 kB. Klaster to taka najmniejsza jednostka, która przydziela miejsce na dysku w systemie plików, a jego rozmiar ma spory wpływ na to, jak przechowujemy i zarządzamy danymi. Mniejsze klastry mogą ograniczać marnotrawstwo przestrzeni, ale przez to trzeba więcej razy wykonywać operacje wejścia-wyjścia. Z kolei większe klastry przyspieszają operacje na dużych plikach, ale mogą powodować fragmentację, zwłaszcza jeśli mamy sporo małych plików. Stary system plików FAT32, który był używany w Windows 95 czy 98, ma swoje ograniczenia dotyczące rozmiaru i liczby klastrów, co z kolei wpływa na maksymalną pojemność dysków. Wiedza o tym, jak duży jest klaster, jest ważna, jeśli chcemy zoptymalizować wydajność systemu. W praktyce dobór rozmiaru klastra zależy od tego, co przechowujemy i jak korzystamy z danych, więc często stosuje się różne strategie do optymalizacji.

Pytanie 30

Na zdjęciu widać

A. most

B. router

C. punkt dostępowy

D. przełącznik

Przełącznik jest kluczowym urządzeniem sieciowym, które działa w warstwie drugiej modelu OSI, czyli w warstwie łącza danych. Jego głównym zadaniem jest przekazywanie ramek danych pomiędzy urządzeniami w tej samej sieci lokalnej. Przełączniki wykorzystują adresy MAC, aby skutecznie przesyłać dane, co pozwala na minimalizację kolizji i efektywniejsze zarządzanie ruchem sieciowym. Typowy przełącznik, jak ten na zdjęciu, posiada wiele portów Ethernet, co umożliwia podłączenie wielu urządzeń, takich jak komputery, drukarki czy serwery, do jednej sieci LAN. Przełączniki mogą być stosowane w różnych środowiskach – od małych sieci domowych po duże korporacyjne centra danych, gdzie zarządzają setkami urządzeń. Ponadto, współczesne przełączniki oferują zaawansowane funkcje, takie jak VLAN-y, które poprawiają bezpieczeństwo i elastyczność sieci, oraz PoE (Power over Ethernet), które umożliwia zasilanie urządzeń sieciowych bez dodatkowych kabli. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, stosowanie przełączników w sieciach pozwala na zwiększenie wydajności oraz lepsze zarządzanie ruchem sieciowym, co jest kluczowe w środowiskach wysokoobciążeniowych.

Pytanie 31

Aby przeprowadzić instalację bez nadzoru w systemie Windows, konieczne jest przygotowanie pliku odpowiedzi o nazwie

A. boot.ini

B. unattend.txt

C. modprobe.conf

D. pagefile.sys

Pliki 'modprobe.conf', 'pagefile.sys' i 'boot.ini' nie pasują do nienadzorowanej instalacji Windows, bo każdy z nich pełni inną funkcję w systemie. 'modprobe.conf' jest typowy dla Linuksa i zajmuje się modułami jądra, więc to nie to samo. 'pagefile.sys' to plik stronicowania, który pomaga RAMowi, ale nie ma nic wspólnego z instalacją. A 'boot.ini' to stary plik do zarządzania opcjami rozruchowymi w Windows XP, więc też nie działa w kontekście nienadzorowanej instalacji. Takie pomyłki biorą się często z mylenia ról plików w różnych systemach. Ważne, żeby wiedzieć, że każdy ma swoje zastosowanie i nie da się ich zamieniać. Jak się tego nie rozumie, to można narobić bałaganu w administracji i mieć niezłe problemy z instalacjami.

Pytanie 32

Oblicz całkowity koszt kabla UTP Cat 6, który będzie użyty do połączenia 5 punktów abonenckich z punktem dystrybucji, mając na uwadze, że średnia odległość pomiędzy każdym punktem abonenckim a punktem dystrybucji wynosi 8 m oraz że cena za 1 m kabla wynosi 1 zł. W obliczeniach uwzględnij zapas 2 m kabla na każdy punkt abonencki.

A. 50 zł

B. 40 zł

C. 32 zł

D. 45 zł

Aby obliczyć koszt brutto kabla UTP Cat 6 potrzebnego do połączenia 5 punktów abonenckich z punktem dystrybucyjnym, należy uwzględnić zarówno średnią długość kabla, jak i zapas na każdy punkt abonencki. Średnia długość pomiędzy punktem abonenckim a punktem dystrybucyjnym wynosi 8 m, co oznacza, że na każdy z 5 punktów potrzebujemy 8 m kabla. Dodatkowo, dla każdego punktu abonenckiego uwzględniamy zapas 2 m, co daje łącznie 10 m na punkt. Zatem dla 5 punktów abonenckich potrzebujemy 5 * 10 m = 50 m kabla. Koszt 1 m kabla wynosi 1 zł, więc całkowity koszt brutto wynosi 50 m * 1 zł = 50 zł. W praktyce, przy projektowaniu sieci komputerowych, zawsze warto uwzględniać zapasy na kable, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia problemów związanych z niewystarczającą ilością materiałów. Taka praktyka jest zgodna z dobrymi praktykami inżynieryjnymi w zakresie instalacji sieciowych.

Pytanie 33

Aby zrealizować transfer danych pomiędzy siecią w pracowni a siecią ogólnoszkolną, która ma inną adresację IP, należy zastosować

A. punkt dostępowy

B. przełącznik

C. ruter

D. koncentrator

Przełącznik, koncentrator i punkt dostępowy mają różne funkcje w architekturze sieciowej, które nie obejmują bezpośrednio wymiany danych pomiędzy sieciami o różnych adresach IP. Przełącznik działa na warstwie drugiej modelu OSI, co oznacza, że przesyła ramki na podstawie adresów MAC, a nie adresów IP. Jego zadaniem jest łączenie urządzeń w obrębie tej samej sieci lokalnej (LAN), co oznacza, że nie ma on możliwości komunikacji z innymi sieciami, które mają różne zakresy adresowe. Koncentrator, będący prostym urządzeniem do łączenia wielu urządzeń w sieci, w ogóle nie przetwarza danych, a jedynie je retransmituje, co zdecydowanie nie jest wystarczające w przypadku potrzeby wymiany danych pomiędzy różnymi sieciami. Z kolei punkt dostępowy to urządzenie, które umożliwia bezprzewodowe połączenie z siecią, ale również nie ma zdolności do routingu między różnymi adresami IP. W praktyce, osoby myślące, że te urządzenia mogą zastąpić ruter, mogą napotkać trudności w realizacji zadań związanych z integracją różnych sieci, co prowadzi do problemów z komunikacją oraz dostępem do zasobów. Kluczowe jest zrozumienie, że do wymiany danych pomiędzy różnymi sieciami niezbędny jest ruter, który wykonuje bardziej złożone operacje na poziomie adresacji IP, co jest nieosiągalne dla wspomnianych urządzeń.

Pytanie 34

Jakie oznaczenie nosi wtyk powszechnie znany jako RJ45?

A. 4P8C (4 Position 8 Contact)

B. 4P4C (4 Position 4 Contact)

C. 8P4C (8 Position 4 Contact)

D. 8P8C (8 Position 8 Contact)

Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego oznaczeń i funkcji wtyków używanych w sieciach komputerowych. Oznaczenie 4P4C (4 Position 4 Contact) sugeruje, że wtyk ten ma jedynie cztery piny, co jest niewystarczające do efektywnego przesyłania danych w nowoczesnych aplikacjach sieciowych. Wtyki tego typu są rzadko używane i głównie spotyka się je w starszych systemach telefonicznych. Z kolei 4P8C, mimo iż posiada osiem pozycji, nadal nie wykorzystuje pełnego potencjału standardu Ethernet, ponieważ nie ma wystarczającej liczby styków do przesyłania danych w pełnym dupleksie. Oznaczenie 8P4C również pełni podobną rolę, ponieważ tylko cztery z ośmiu pozycji są wykorzystywane do połączeń, co znacznie ogranicza możliwości transmisji. Te niepoprawne oznaczenia mogą prowadzić do błędnych wyborów w projektach sieciowych, co z kolei może wpływać na wydajność i stabilność całej infrastruktury. W kontekście rozwoju technologii sieciowych, kluczowe jest, aby stosować wtyki 8P8C, które obsługują współczesne standardy przesyłu danych oraz zapewniają wysoką jakość komunikacji. Wybór niewłaściwych komponentów może prowadzić do problemów z kompatybilnością oraz z ograniczeniem przepustowości połączeń.

Pytanie 35

Która z poniższych form zapisu liczby 77(8) jest nieprawidłowa?

A. 11010(ZM)

B. 63(10)

C. 111111(2)

D. 3F(16)

Przyjrzyjmy się teraz niepoprawnym odpowiedziom. Odpowiedź 63(10) jest poprawna w kontekście konwersji liczby ósemkowej 77(8) na system dziesiętny, gdyż 77(8) równa się 63(10). W związku z tym, nie jest to odpowiedź błędna, ale prawidłowa. Kolejna odpowiedź, 3F(16), oznacza liczbę 63 w systemie szesnastkowym, co również jest zgodne z wartością liczby 77(8). Z kolei odpowiedź 111111(2) to liczba 63 w systemie binarnym, co także nie jest błędnym zapisem liczby 77(8), ponieważ 111111(2) to 1*2^5 + 1*2^4 + 1*2^3 + 1*2^2 + 1*2^1 + 1*2^0 = 32 + 16 + 8 + 4 + 2 + 1 = 63. Tak więc, koncepcja błędnych odpowiedzi jest niewłaściwa, ponieważ obie liczby 63(10) i 111111(2) są poprawnymi reprezentacjami liczby 77(8). Błędne podejście polega na niepoprawnym zrozumieniu konwersji między systemami liczbowymi oraz mylącym się w ocenie zapisów liczbowych w różnych systemach. Przy konwersji między systemami liczbowymi istotne jest, aby posiadać solidne podstawy matematyczne i rozumieć, jakie operacje należy wykonać, aby uzyskać poprawne wyniki.

Pytanie 36

Zarządzaniem drukarkami w sieci, obsługiwaniem zadań drukowania oraz przyznawaniem uprawnień do drukarek zajmuje się serwer

A. DHCP

B. plików

C. FTP

D. wydruków

Odpowiedzi takie jak "FTP", "DHCP" oraz "plików" wskazują na nieporozumienie dotyczące funkcji, jakie pełnią różne usługi i protokoły w sieci komputerowej. Protokół FTP (File Transfer Protocol) służy do przesyłania plików pomiędzy komputerami w sieci, a nie zarządzania drukiem. Służy on do transferu danych, więc nie jest odpowiedni w kontekście rozgłaszania drukarek ani kolejkowania zadań wydruku. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) to protokół, który automatycznie przydziela adresy IP urządzeniom w sieci lokalnej, co znacznie upraszcza zarządzanie siecią, ale nie ma związku z drukowaniem. Z kolei pojęcie "plików" w kontekście druku jest nieadekwatne, ponieważ odnosi się do przechowywania i organizacji danych, a nie zarządzania procesem ich drukowania. Użytkownicy często mylą te pojęcia z uwagi na to, że wszystkie są częścią infrastruktury sieciowej, jednak kluczowe jest rozumienie, że każda z tych technologii ma swoje specyficzne zastosowanie. Problematyka ta ukazuje potrzebę dokładnego zrozumienia roli poszczególnych komponentów w architekturze sieci, co jest niezbędne do efektywnego zarządzania zasobami i zadań w środowisku IT.

Pytanie 37

W systemach operacyjnych z rodziny Windows odpowiednikiem programu fsck z systemu Linux jest aplikacja

A. icacls

B. erase

C. tasklist

D. chkdsk

'chkdsk' to rzeczywiście to, czego szukałeś. To narzędzie w Windows sprawdza dyski twarde i naprawia różne błędy. W sumie, można je porównać do 'fsck' w Linuxie, bo oba zajmują się sprawdzaniem systemu plików i naprawą uszkodzeń. To przydatna sprawa, zwłaszcza jak system ma problemy z czytaniem danych albo coś się psuje podczas pracy na plikach. Żeby użyć 'chkdsk', wystarczy otworzyć wiersz poleceń jako administrator i wpisać 'chkdsk C:', gdzie 'C' to litera dysku do sprawdzenia. Fajnie jest też robić to regularnie, szczególnie po awarii lub intensywnym użytkowaniu, żeby mieć pewność, że wszystko działa jak należy i że nasze dane są bezpieczne. Warto też wiedzieć, że 'chkdsk' można ustawić, żeby działał automatycznie przy starcie systemu, co pomaga w naprawie problemów jeszcze zanim użytkownik zdąży coś zrobić na problematycznym dysku.

Pytanie 38

Na komputerze, na którym zainstalowane są dwa systemy – Windows i Linux, po przeprowadzeniu reinstalacji systemu Windows drugi system przestaje się uruchamiać. Aby ponownie umożliwić uruchamianie systemu Linux oraz aby zachować wszystkie dane i ustawienia w nim zawarte, co należy zrobić?

A. przeprowadzić skanowanie dysku programem antywirusowym

B. wykonać ponowną instalację systemu Windows

C. wykonać reinstalację systemu Linux

D. ponownie zainstalować bootloadera GRUB

Wykonywanie reinstalacji systemu Linux nie jest konieczne i może prowadzić do niepotrzebnej utraty danych oraz skomplikowania procesu przywracania dostępu do systemu. Reinstalacja systemu operacyjnego zazwyczaj wymaga formatu dysku lub partycji, co z kolei prowadzi do usunięcia zapisanych danych, w tym osobistych plików oraz konfiguracji użytkownika. Przeprowadzanie skanowania dysku programem antywirusowym nie ma wpływu na dostępność systemu Linux, ponieważ infekcje wirusowe nie są głównym problemem przy wielo-systemowych konfiguracjach BOOT. Skanowanie może być przydatne w przypadku problemów z bezpieczeństwem, ale nie rozwiąże problemów z bootowaniem systemu operacyjnego. Instalacja systemu Windows po raz drugi również nie jest skutecznym rozwiązaniem, ponieważ skutkuje ponownym nadpisaniem bootloadera, co jedynie pogłębi istniejący problem. Zrozumienie, jak działa bootloader i jakie ma zadania w systemach wielo-bootowych, jest kluczowe. Dobre praktyki w zarządzaniu systemami operacyjnymi obejmują nie tylko odpowiednie kopie zapasowe, ale także znajomość procedur przywracania bootloadera, co powinno być częścią umiejętności każdego administratora systemu.

Pytanie 39

Urządzenie warstwy dystrybucji, które umożliwia komunikację pomiędzy różnymi sieciami, to

A. koncentratorem

B. przełącznikiem

C. routerem

D. serwerem

Router jest urządzeniem, które działa na trzeciej warstwie modelu OSI, czyli warstwie sieci. Jego głównym zadaniem jest przekazywanie danych pomiędzy różnymi sieciami, co jest kluczowe w przypadku, gdy te sieci są oddzielne. Router analizuje otrzymane pakiety danych i, na podstawie ich adresów docelowych, podejmuje decyzje dotyczące trasowania, czyli wyboru najefektywniejszej drogi do przesłania danych. Przykładem zastosowania routerów są sieci domowe, gdzie router łączy lokalną sieć (LAN) z internetem. Dzięki funkcjom takim jak NAT (Network Address Translation) routery pozwalają na wykorzystanie jednego adresu IP do łączenia wielu urządzeń w sieci lokalnej. Ponadto, routery są zgodne z różnymi protokołami sieciowymi, co umożliwia im współpracę z innymi urządzeniami oraz integrację z systemami zarządzania siecią, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 40

Numer 22 umieszczony w adresie http://www.adres_serwera.pl:22 wskazuje na

A. PID procesu działającego na serwerze

B. program, do którego wysyłane jest zapytanie

C. port, różny od standardowego numeru dla danej usługi

D. numer sekwencyjny pakietu przesyłającego dane

Odpowiedź wskazująca, że liczba 22 w adresie http://www.adres_serwera.pl:22 odnosi się do portu, który jest inny od standardowego numeru dla danej usługi, jest poprawna. W kontekście protokołów komunikacyjnych, porty służą do identyfikacji konkretnych usług działających na serwerze. Standardowo, dla protokołu HTTP używa się portu 80, a dla HTTPS portu 443. W przypadku, gdy aplikacja wymaga innego portu, należy go wskazać w adresie URL, co czyni go kluczowym elementem w kontekście komunikacji sieciowej. Na przykład, port 22 jest standardowo używany dla protokołu SSH (Secure Shell), który umożliwia bezpieczne zdalne logowanie i zarządzanie serwerami. W praktyce, zrozumienie i umiejętność korzystania z różnych portów jest niezwykle istotne dla administratorów systemów oraz programistów, którzy muszą skonfigurować zapory sieciowe i reguły dostępu, aby zapewnić odpowiednią komunikację z aplikacjami. Z uwagi na rosnące zagrożenia w sieci, dobre praktyki obejmują również monitorowanie i zarządzanie portami, aby ograniczyć potencjalne wektory ataków.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej