Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 12 listopada 2025 14:21
Data zakończenia: 12 listopada 2025 14:25

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Użytkownicy w sieciach bezprzewodowych mogą być uwierzytelniani zdalnie przy pomocy usługi

A. NNTP

B. HTTPS

C. RADIUS

D. IMAP

No to widzę, że wybrałeś odpowiedzi jak IMAP, HTTPS i NNTP, ale muszę przyznać, że są one nieco mylące w kontekście zdalnego uwierzytelniania w sieciach bezprzewodowych. IMAP to protokół do zarządzania e-mailami, więc nie ma tu mowy o uwierzytelnianiu w sieci. Użycie go w tym przypadku to trochę nietrafione posunięcie, bo nie ma żadnych mechanizmów, które by pomogły w autoryzacji dostępu do sieci. HTTPS z kolei to protokół, który dba o bezpieczne przesyłanie danych w internecie, ale znów nie jest to coś, co służy do uwierzytelniania w sieci lokalnej. Może się wydawać, że jest to jakiś sposób na ochronę, ale w tym kontekście po prostu nie pasuje. NNTP natomiast to protokół do wymiany wiadomości w grupach dyskusyjnych, i to też nie ma nic wspólnego z procesem uwierzytelniania w sieciach. Tutaj błędnie myślisz, myląc funkcje tych protokołów, które tak naprawdę mają różne zadania. Zrozumienie, jak te protokoły działają i do czego służą, jest kluczowe, szczególnie w kontekście bezpieczeństwa sieci.

Pytanie 2

Zgłoszona awaria ekranu laptopa może być wynikiem

A. uszkodzenia taśmy łączącej matrycę z płytą główną

B. martwych pikseli

C. uszkodzenia podświetlenia matrycy

D. nieprawidłowego ustawienia rozdzielczości ekranu

Uszkodzenie taśmy łączącej matrycę z płytą główną jest częstą przyczyną problemów z wyświetlaniem obrazu na ekranie laptopa. Taśma ta, znana również jako kabel LVDS (Low Voltage Differential Signaling), przesyła sygnały wideo z płyty głównej do matrycy, a jej uszkodzenie może prowadzić do zniekształceń obrazu, jak migotanie, paski, czy nawet całkowity brak obrazu. Problemy mogą być wynikiem mechanicznego zużycia spowodowanego częstym otwieraniem i zamykaniem pokrywy laptopa. Właściwa diagnoza zazwyczaj obejmuje sprawdzenie ciągłości elektrycznej taśmy oraz jej fizycznego stanu. Naprawa polega na wymianie uszkodzonej taśmy co powinno być wykonane zgodnie z instrukcjami serwisowymi producenta aby uniknąć dalszych uszkodzeń. Zastosowanie odpowiednich narzędzi i technik montażu jest kluczowe dla przywrócenia prawidłowego funkcjonowania wyświetlacza. Profesjonaliści w tej dziedzinie powinni być świadomi jak delikatne są te komponenty i stosować się do dobrych praktyk aby zapewnić długotrwałość naprawy.

Pytanie 3

Które z podanych poleceń w systemie Windows XP umożliwia sprawdzenie aktualnej konfiguracji adresu IP systemu Windows?

A. ipedit

B. ipconfig

C. tcpconfig

D. configip

Odpowiedź 'ipconfig' jest prawidłowa, ponieważ jest to polecenie używane w systemach Windows do wyświetlania konfiguracji sieciowych komputera, w tym informacji o adresach IP, maskach podsieci oraz bramach domyślnych. Użycie 'ipconfig' jest kluczowe dla administratorów systemów, którzy potrzebują diagnozować problemy z siecią. Przykładowo, wpisując 'ipconfig /all', uzyskujemy szczegółowe informacje na temat wszystkich interfejsów sieciowych, co pozwala na szybkie zidentyfikowanie potencjalnych konfliktów adresów IP lub problemów z połączeniem. Dzieje się to w kontekście standardów TCP/IP, które są fundamentem komunikacji w sieciach komputerowych. Dobre praktyki zalecają regularne monitorowanie konfiguracji IP, aby zapewnić prawidłowe działanie sieci i uniknąć problemów związanych z łącznością, co jest szczególnie istotne w organizacjach z rozbudowaną infrastrukturą sieciową.

Pytanie 4

Okablowanie pionowe w sieci strukturalnej łączy jakie elementy?

A. główny punkt rozdzielczy z pośrednimi punktami rozdzielczymi

B. główny punkt rozdzielczy z gniazdem abonenckim

C. dwa gniazda abonenckie

D. pośredni punkt rozdzielczy z gniazdem abonenckim

Analizując błędne odpowiedzi, warto zauważyć, że każda z nich wskazuje na częściowe zrozumienie struktury sieci, jednak ich twierdzenia są niekompletne lub błędne. Wskazanie, że okablowanie pionowe łączy dwa gniazda abonenckie, jest mylące, ponieważ takie połączenie odnosi się do okablowania poziomego, które łączy gniazda z urządzeniami końcowymi. Z kolei stwierdzenie, że okablowanie to łączy główny punkt rozdzielczy z pojedynczym gniazdem abonenckim, również jest niewłaściwe, gdyż nie uwzględnia struktury rozdzielczej. Dodatkowo błędne jest przedstawienie pośredniego punktu rozdzielczego jako jedynego elementu łączącego z gniazdem; w rzeczywistości pośrednie punkty rozdzielcze występują w sieci jako część większej całości, a ich rola polega na rozdzielaniu sygnału w ramach struktur pionowych. Tworzenie sieci wyłącznie z pojedynczego punktu rozdzielczego nie zapewnia odpowiedniej redundancji ani możliwości rozbudowy, co jest kluczowe w nowoczesnych systemach komunikacyjnych. Dlatego ważne jest, aby w projektowaniu sieci uwzględniać zasady strukturalne, które umożliwią efektywne i przyszłościowe zarządzanie infrastrukturą.

Pytanie 5

Na zdjęciu ukazano złącze zasilające

A. stacji dyskietek

B. Molex do dysków twardych

C. ATX12V zasilania procesora

D. dysków wewnętrznych SATA

Złącze ATX12V jest kluczowym elementem w zasilaniu nowoczesnych komputerów PC szczególnie odpowiadając za dostarczenie stabilnej mocy do procesora. Standard ATX12V został wprowadzony przez firmę Intel w celu zapewnienia większej wydajności energetycznej oraz obsługi nowoczesnych procesorów które wymagają większej mocy niż mogłyby dostarczyć starsze złącza. Złącze to zwykle posiada 4 lub 8 pinów i jest bezpośrednio podłączane do płyty głównej w okolicach gniazda procesora zapewniając dostarczenie napięcia 12V. Jego charakterystyczna budowa z wyraźnie oddzielonymi stykami pozwala na łatwe rozpoznanie i prawidłowe podłączenie zapobiegając błędnym instalacjom które mogłyby prowadzić do niestabilności systemu. Złącze ATX12V jest standardem branżowym wspieranym przez większość nowoczesnych płyt głównych i zasilaczy co czyni go niezbędnym elementem w procesie budowy i konfiguracji systemu komputerowego. Zrozumienie jego funkcji i poprawnego zastosowania jest istotne dla każdego profesjonalisty zajmującego się montażem i serwisem komputerów.

Pytanie 6

Instalacja serwera stron www w rodzinie systemów Windows Server jest możliwa dzięki roli

A. usług plików

B. serwera aplikacji

C. serwera sieci Web

D. usług pulpitu zdalnego

Usługi plików, serwer aplikacji oraz usługi pulpitu zdalnego to różne role dostępne w systemie Windows Server, które mogą być mylnie uznawane za związane z hostingiem stron internetowych. Usługi plików odpowiadają za zarządzanie i udostępnianie plików w sieci, co jest kluczowe dla współpracy w zespole, ale nie ma związku z serwerem WWW. Serwer aplikacji natomiast, chociaż może obsługiwać aplikacje webowe, skupia się głównie na wykonywaniu logiki biznesowej i zarządzaniu sesjami, co nie obejmuje samego hostingu stron. Usługi pulpitu zdalnego pozwalają na zdalne łączenie się z komputerami, co jest nieocenione dla administratorów i użytkowników, ale również nie ma bezpośredniego związku z rolą serwera sieci Web. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do niepoprawnych wniosków, obejmują mylenie różnych ról z ich funkcjami. Ważne jest zrozumienie, że serwer sieci Web to wyspecjalizowana rola, która ma na celu przede wszystkim dostarczanie treści internetowych, co jest zupełnie innym zadaniem niż zarządzanie plikami czy aplikacjami.

Pytanie 7

Jakie polecenie należy wykorzystać, aby zmienić właściciela pliku w systemie Linux?

A. ps

B. chown

C. pwd

D. chmod

Polecenia 'ps', 'pwd' i 'chmod' mają zupełnie różne przeznaczenia i nie mogą być używane do zmiany właściciela pliku. 'ps' jest poleceniem służącym do wyświetlania informacji o bieżących procesach działających w systemie. Często mylone jest z administracją systemu, jednak nie ma związku z zarządzaniem plikami. 'pwd' to skrót od 'print working directory' i wyświetla bieżący katalog roboczy użytkownika, co również nie ma związku z modyfikowaniem własności plików. W kontekście uprawnień, błędne może być sądzenie, że 'chmod' może pełnić tę funkcję, ponieważ 'chmod' służy do zmiany uprawnień dostępu do plików, a nie ich właściciela. Użytkownicy często popełniają błąd, myśląc, że zmieniając uprawnienia plików, automatycznie dostosowują także ich właściciela. To błędne rozumienie prowadzi do potencjalnych luk w zabezpieczeniach oraz nieautoryzowanego dostępu do danych. Zrozumienie różnicy między tymi poleceniami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania systemem Linux oraz zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa.

Pytanie 8

Jaka jest maska podsieci dla adresu IP 217.152.128.100/25?

A. 255.255.255.128

B. 255.255.255.0

C. 255.255.255.224

D. 255.255.255.192

Odpowiedź 255.255.255.128 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do zapisu CIDR /25, co oznacza, że pierwsze 25 bitów adresu IP jest używane jako część adresu sieciowego. Przy masce podsieci 255.255.255.128, pierwsza część 25 bitów w zapisie binarnym to 11111111.11111111.11111111.10000000, co oznacza, że pierwsze 128 adresów (od 217.152.128.0 do 217.152.128.127) należy do tej samej podsieci. Maski podsieci są kluczowe w projektowaniu i zarządzaniu sieciami, ponieważ pozwalają na efektywne rozdzielenie ruchu sieciowego i zwiększają bezpieczeństwo. Na przykład, w dużych organizacjach, różne działy mogą być przypisane do różnych podsieci, co ułatwia zarządzanie dostępem do zasobów. Standardy takie jak RFC 950 definiują zasady dotyczące klasyfikacji adresów IP i przypisywania masek podsieci, co jest niezbędne w praktycznych zastosowaniach sieci komputerowych.

Pytanie 9

Jakie polecenie w terminalu systemu operacyjnego Microsoft Windows umożliwi wyświetlenie szczegółów wszystkich zasobów udostępnionych na komputerze lokalnym?

A. net share

B. net session

C. net print

D. net file

Jeśli wybierzesz inne polecenia, możesz z łatwością pomylić się co do ich funkcji w zarządzaniu zasobami w Windowsie. Na przykład 'net file' działa z otwartymi plikami w udostępnionych zasobach, a nie pokazuje, jakie foldery są udostępnione. Skupia się na plikach aktualnie w użyciu, co jest trochę inne niż lista wszystkich zasobów. Podobnie 'net print' zarządza kolejkami wydruku i nie pokaże ci nic o udostępnionych folderach czy dyskach. Możesz myśleć, że to polecenie pokaże ci udostępnione drukarki, ale to jest tylko częściowo prawda. 'Net session' też nie jest tym, czego szukasz, bo dostarcza info o bieżących sesjach połączeń, co może być dezorientujące. Warto znać te różnice, bo mogą być kluczowe dla ogólnego zarządzania w systemie Windows. Ludzie czasem mylą te polecenia, bo nie wiedzą, jak one działają, co może prowadzić do problemów z dostępem.

Pytanie 10

Jakie rozszerzenia mają pliki instalacyjne systemu operacyjnego Linux?

A. tgz, dmg

B. ini, dll

C. zip, exe

D. rpm, deb

Wybór innych opcji jako odpowiedzi na to pytanie może prowadzić do zrozumienia błędnych koncepcji dotyczących zarządzania oprogramowaniem w systemach Linux. Rozszerzenia ini i dll są typowe dla systemu Windows, gdzie pliki ini są używane do przechowywania konfiguracji aplikacji, a pliki dll (dynamic link library) zawierają funkcje, które mogą być współdzielone przez różne aplikacje. Ich obecność w kontekście Linuxa jest myląca, ponieważ nie są one stosowane do instalacji oprogramowania w tym systemie. Odpowiedzi zip i exe także wprowadzają w błąd; format zip to kompresja plików, a exe to format pliku wykonywalnego w Windows, który nie jest kompatybilny z systemami Linux. Odpowiedź tgz, dmg również nie jest właściwa; tgz to skompresowany archiwum (tar.gz) używane w Linuxie, ale nie jest to pakiet instalacyjny, a dmg to format obrazu dysku specyficzny dla macOS. Rozumienie tych różnic jest kluczowe, gdyż nieprawidłowe podejście do instalacji oprogramowania może prowadzić do problemów z kompatybilnością i bezpieczeństwem systemu. W praktyce, administratorzy systemów muszą być świadomi tych formatów, aby efektywnie zarządzać oprogramowaniem i unikać typowych pułapek związanych z nieodpowiednim doborem narzędzi.

Pytanie 11

Kable łączące poziome punkty dystrybucyjne z centralnym punktem dystrybucyjnym określa się jako

A. połączenia telekomunikacyjne

B. połączenia systemowe

C. okablowanie poziome

D. okablowanie pionowe

Wybór niewłaściwego typu okablowania może prowadzić do wielu problemów w systemie telekomunikacyjnym. Okablowanie poziome odnosi się do kabli, które łączą urządzenia w obrębie jednego piętra, a nie między kondygnacjami. Takie połączenia są kluczowe na poziomie lokalnym, jednak nie zastępują potrzeby okablowania pionowego, które ma za zadanie transportowanie sygnałów między różnymi piętrami budynku. Połączenia systemowe to termin, który odnosi się bardziej do integrowania różnych systemów telekomunikacyjnych, a nie specyficznie do okablowania. Z kolei połączenia telekomunikacyjne mogą być ogólnym określeniem dla wszelkich kabli przesyłających dane, ale nie definiują one konkretnej struktury okablowania. W konsekwencji, pomylenie tych terminów może prowadzić do nieefektywnego planowania i wykonania sieci, co w rezultacie obniża jej wydajność oraz wiarygodność. Istotne jest, aby podczas projektowania systemu telekomunikacyjnego zwracać uwagę na standardy, takie jak ANSI/TIA-568, które precyzują, w jaki sposób powinno być zainstalowane okablowanie pionowe i poziome, aby zapewnić optymalne funkcjonowanie sieci.

Pytanie 12

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Linux służy do monitorowania komunikacji pakietów TCP/IP lub protokołów wysyłanych lub odbieranych w sieci komputerowej, do której podłączony jest komputer użytkownika?

A. route

B. ssh

C. ipconfig

D. tcpdump

ipconfig to polecenie używane w systemach operacyjnych Windows do wyświetlania i konfigurowania ustawień sieciowych, takich jak adres IP, maska podsieci i brama domyślna. Nie jest ono jednak dostępne w systemach Linux, co czyni je nieodpowiednim dla opisanego zadania. ssh, z kolei, to protokół i narzędzie do zdalnego logowania oraz tunelowania, które umożliwia bezpieczne połączenie z innym komputerem przez sieć, ale nie służy do analizy ruchu sieciowego. Z drugiej strony, route to polecenie do zarządzania tablicą routingu, które pokazuje, jak pakiety są kierowane w sieci, lecz również nie umożliwia bezpośredniego śledzenia komunikacji. Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z mylnego założenia, że każde polecenie związane z siecią ma na celu monitorowanie ruchu. Ważne jest, aby zrozumieć, że różne narzędzia pełnią różne funkcje, i kluczowe jest ich odpowiednie dobieranie do konkretnych zadań w administracji sieci oraz bezpieczeństwa. Odpowiednie narzędzie do monitorowania i analizy ruchu sieciowego, jak tcpdump, powinno być stosowane w przypadku potrzeby analizy komunikacji pakietowej, co czyni tę wiedzę niezbędną dla każdego specjalisty w dziedzinie IT.

Pytanie 13

W dokumentacji płyty głównej zapisano „Wsparcie dla S/PDIF Out”. Co to oznacza w kontekście tego modelu płyty głównej?

A. analogowe złącze sygnału wyjścia video

B. cyfrowe złącze sygnału audio

C. cyfrowe złącze sygnału video

D. analogowe złącze sygnału wejścia video

Odpowiedź wskazująca na "cyfrowe złącze sygnału audio" jest poprawna, ponieważ S/PDIF (Sony/Philips Digital Interface) to standard cyfrowego przesyłania sygnału audio, który pozwala na przesyłanie dźwięku w formie nieskompresowanej lub skompresowanej. Złącze S/PDIF może mieć formę optyczną lub elektryczną, co umożliwia podłączenie różnych urządzeń audio, takich jak dekodery, amplitunery, czy zestawy głośników. Zastosowanie S/PDIF w systemach audio jest szerokie – na przykład, wiele komputerów i płyt głównych ma wyjścia S/PDIF, co pozwala na wydobycie wysokiej jakości dźwięku do zewnętrznych systemów audio. W praktyce, korzystanie z S/PDIF zapewnia lepszą jakość dźwięku w porównaniu do analogowych rozwiązań, ponieważ eliminuje potencjalne zakłócenia związane z sygnałami analogowymi i umożliwia przesyłanie sygnału stereo lub wielokanałowego bezstratnie, zgodnie z najnowszymi standardami audio.

Pytanie 14

Do czego służy oprogramowanie Microsoft Hyper-V?

A. wirtualizacji komputerów fizycznych

B. zdalnego łączenia z innymi hostami

C. identyfikacji komputerów w sieci

D. lokalizacji zasobów w sieci

Zdalne połączenie z innymi hostami, identyfikacja komputera w sieci oraz lokalizacja zasobów sieciowych to kwestie związane z różnymi aspektami zarządzania infrastrukturą IT, które nie są bezpośrednio związane z funkcjami Hyper-V. Zdalne połączenie z innymi hostami zazwyczaj realizowane jest za pomocą protokołów takich jak RDP (Remote Desktop Protocol) czy SSH (Secure Shell), które umożliwiają użytkownikom zdalny dostęp do systemów operacyjnych zainstalowanych na różnych komputerach. Hyper-V jako platforma wirtualizacyjna nie skupia się na tej funkcjonalności, a raczej na tworzeniu i zarządzaniu wirtualnymi maszynami. Identyfikacja komputera w sieci to aspekt związany z adresowaniem IP i protokołami sieciowymi, które są odpowiedzialne za komunikację w obrębie lokalnych i rozległych sieci komputerowych. Użycie Hyper-V nie wpływa na proces identyfikacji maszyn w sieci. Lokalizacja zasobów sieciowych jest kolejnym obszarem, który obejmuje technologie takie jak DNS (Domain Name System) i systemy zarządzania zasobami, a nie funkcje wirtualizacji. Mylenie tych koncepcji może prowadzić do nieporozumień, ponieważ wszystkie te funkcjonalności współczesnych systemów IT są ze sobą powiązane, jednak każda z nich pełni odmienną rolę. W związku z tym, ważne jest, aby zrozumieć, że Hyper-V jest narzędziem skoncentrowanym na wirtualizacji, a nie na zdalnym dostępie, identyfikacji czy lokalizacji zasobów.

Pytanie 15

Aby skaner działał prawidłowo, co należy zrobić?

A. nie wkładać kartek z zszywkami do podajnika urządzenia, jeśli jest automatyczny

B. posiadać zainstalowany program antywirusowy w systemie

C. smarować łożyska wentylatorów chłodzenia jednostki centralnej

D. sprawdzać temperaturę podzespołów komputera

Wybór odpowiedzi dotyczącej smarowania łożysk wentylatorów chłodzenia jednostki centralnej jako sposobu na zapewnienie właściwego funkcjonowania skanera jest nieprawidłowy, ponieważ nie ma bezpośredniego związku pomiędzy serwisowaniem wentylatorów a działaniem skanera. Wentylatory w jednostce centralnej odpowiadają za chłodzenie podzespołów komputera, co jest istotne dla ich prawidłowej pracy, jednak nie wpływa na skanery, które są oddzielnymi urządzeniami. Użytkownicy często mylą pojęcia związane z konserwacją sprzętu komputerowego i peryferyjnego, co prowadzi do błędnych wniosków. Zainstalowanie programu antywirusowego jest istotne dla bezpieczeństwa systemu, ale nie ma wpływu na fizyczne funkcjonowanie skanera, który operuje głównie na zasadach mechanicznych i optycznych. Sprawdzanie temperatury podzespołów komputera również nie jest bezpośrednio związane z jakością skanowania, a koncentrowanie się na tych aspektach może odwrócić uwagę od rzeczywistych przyczyn problemów z urządzeniem, jakimi są np. nieodpowiednie materiały eksploatacyjne. Ważne jest, aby użytkownicy skanerów znali specyfikę swojego sprzętu i praktyki dotyczące jego konserwacji, aby uniknąć błędów wynikających z niewłaściwego użytkowania.

Pytanie 16

Jednym z zaleceń w zakresie ochrony przed wirusami jest przeprowadzanie skanowania całego systemu. W związku z tym należy skanować komputer

A. regularnie, na przykład co siedem dni

B. wyłącznie w przypadkach, gdy istnieje podejrzenie infekcji wirusem

C. tylko po zaktualizowaniu baz danych oprogramowania antywirusowego

D. jedynie w sytuacji, gdy w systemie nie działa monitor antywirusowy

Skanowanie komputera jedynie po aktualizacji baz programu antywirusowego, wyłącznie w sytuacji podejrzenia infekcji, czy tylko wtedy, gdy nie działa monitor antywirusowy, to podejścia, które mogą prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach. Ograniczanie skanowania wyłącznie do momentów aktualizacji baz wirusów jest błędne, ponieważ złośliwe oprogramowanie może zaatakować system w dowolnym momencie, a nie tylko po aktualizacji. Takie podejście stawia użytkowników w sytuacji, gdzie mogą być nieświadomi istniejących zagrożeń, co jest sprzeczne z zasadą proaktywnej ochrony. Dodatkowo, skanowanie jedynie w sytuacji podejrzenia infekcji oznacza, że użytkownik może przegapić subtelne objawy złośliwego oprogramowania, które nie zawsze są od razu widoczne. Często ataki są skryte i mogą działać w tle przez długi czas, zanim zostaną zauważone. Ostatnia koncepcja, związana z działaniem monitora antywirusowego, jest również mylna; nawet jeśli monitor nie zgłasza aktywnych zagrożeń, nie oznacza to, że system jest bezpieczny. W praktyce, skuteczne zabezpieczenia wymaga regularnych, kompleksowych skanów, które identyfikują i eliminują zagrożenia przed ich eskalacją. Dlatego kluczowe jest, aby stosować się do zalecenia o systematycznym skanowaniu komputera, co stanowi podstawowy element strategii bezpieczeństwa systemów informatycznych.

Pytanie 17

W jakiej topologii sieci komputerowej każdy węzeł ma bezpośrednie połączenie z każdym innym węzłem?

A. Rozszerzonej gwiazdy

B. Podwójnego pierścienia

C. Pełnej siatki

D. Częściowej siatki

Choć niektóre inne topologie sieciowe mogą wyglądać ciekawie, to każda z nich ma swoje minusy, które nie odpowiadają na pytanie o fizyczne połączenie wszystkich węzłów. Częściowa siatka na przykład, pozwala na połączenia tylko między niektórymi węzłami, co może być problemem, gdy ważne połączenie się zepsuje. Wtedy niektóre węzły mogą nie móc rozmawiać, co jest kiepskie dla całej sieci. Rozszerzona gwiazda też nie spełnia wymagań pełnej siatki, bo wszystko w niej kręci się wokół jednego centralnego punktu. Z drugiej strony, topologia podwójnego pierścienia daje pewną redundancję, ale też nie pozwala na łączenie węzłów bezpośrednio, więc jak jeden pierścień się uszkodzi, to mamy problem. W praktyce, jak się źle rozumie te topologie, to można wybrać rozwiązania, które nie będą spełniać oczekiwań co do wydajności i niezawodności, a to jest naprawdę ważne w nowoczesnych sieciach. No i nie zapominajmy, że używanie kiepskich topologii może zwiększać koszty i utrudniać rozwój sieci, co w dłuższej perspektywie może być drogie dla firmy.

Pytanie 18

Jakie polecenie w systemie Linux służy do przypisania adresu IP oraz maski podsieci dla interfejsu eth0?

A. ipconfig eth0 172.16.31.1 netmask 255.255.0.0

B. ipconfig eth0 172.16.31.1 mask 255.255.0.0

C. ifconfig eth0 172.16.31.1 netmask 255.255.0.0

D. ifconfig eth0 172.16.31.1 mask 255.255.0.0

Odpowiedź 'ifconfig eth0 172.16.31.1 netmask 255.255.0.0' jest na pewno trafna. Używasz tutaj 'ifconfig', co to jest standardowe narzędzie w systemach Unix do zarządzania interfejsami sieciowymi. Właśnie przypisujesz adres IP 172.16.31.1 do 'eth0' oraz maskę podsieci 255.255.0.0. Słowo 'netmask' też pasuje do składni, więc tylko tak dalej! Wiesz, że poprawne ustawienia adresu IP i maski są kluczowe dla dobrej komunikacji w sieci? W sumie, 'ifconfig' jest wciąż używane, ale nowocześniejszy sposób to 'ip', który ma więcej opcji. Na przykład, do dodania adresu IP w 'ip' można użyć: 'ip addr add 172.16.31.1/16 dev eth0'. Fajnie, że się tym interesujesz!

Pytanie 19

ARP (Address Resolution Protocol) to protokół, który pozwala na konwersję

A. adresów sprzętowych na 32-bitowe adresy IP

B. adresów IP na 48-bitowe adresy sprzętowe

C. nazw domenowych na 48-bitowe adresy sprzętowe

D. nazw domenowych na 32-bitowe adresy IP

Pojęcie translacji adresów w kontekście protokołu ARP jest często mylone z innymi funkcjami protokołów warstwy aplikacji lub transportu. Na przykład, odpowiedź sugerująca, że ARP tłumaczy nazwy domenowe na 48-bitowe adresy fizyczne jest myląca, ponieważ takie tłumaczenie wykonuje protokół DNS (Domain Name System), który działa na wyższym poziomie w modelu OSI. DNS zajmuje się zamienianiem przyjaznych dla użytkownika nazw domenowych na numeryczne adresy IP, co jest pierwszym krokiem w komunikacji sieciowej, ale nie ma związku z ARP. Również twierdzenie, że ARP może przekształcać adresy fizyczne na adresy IP jest nieprawidłowe, ponieważ ARP działa w kierunku odwrotnym. Adresy fizyczne są zawarte w ramkach Ethernet i nie mogą być bezpośrednio przekształcone na adresy IP bez procesu, który je wcześniej zidentyfikuje. Ostatnia z niepoprawnych odpowiedzi, sugerująca, że ARP tłumaczy nazwy domenowe na adresy IP, również jest błędna, ponieważ taką funkcjonalność pełni protokół DNS, który jest niezbędny do uzyskania adresu IP, zanim ARP będzie mogło zadziałać. Zrozumienie podstawowych funkcji każdego z protokołów w sieci lokalnej jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i rozwiązywania problemów. Każdy protokół ma swoją specyfikę i rolę, a mylenie ich funkcji może prowadzić do znaczących błędów w diagnostyce i administracji sieci.

Pytanie 20

FDDI (ang. Fiber Distributed Data Interface) jest standardem przesyłania danych opartym na technologii światłowodowej. Jaką topologię wykorzystuje się w sieciach zbudowanych według tej technologii?

A. gwiazdy

B. pierścienia

C. rozszerzonej gwiazdy

D. podwójnego pierścienia

Wybór podwójnego pierścienia jako topologii w sieciach FDDI jest właściwy, ponieważ ta technologia wykorzystuje dwie sprzężone pętle światłowodowe, co zapewnia redundancję i zwiększa niezawodność transmisji danych. W przypadku uszkodzenia jednego z pierścieni, dane mogą być przesyłane przez drugi, co minimalizuje ryzyko przerwania komunikacji. Topologia ta jest zgodna z zasadami projektowania sieci, które rekomendują zastosowanie rozwiązań zwiększających dostępność i ciągłość działania. FDDI jest szeroko stosowane w dużych przedsiębiorstwach oraz w centrum danych, gdzie wymagana jest wysoka przepustowość i niskie opóźnienia. Przykładami zastosowania mogą być systemy zarządzania danymi, które wymagają stabilnych połączeń oraz integrowanie różnych lokalizacji w jedną sieć. Dodatkowo, standard FDDI definiuje nie tylko fizyczne aspekty sieci, ale także protokoły dostępu do medium, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem. W praktyce, FDDI jest często wykorzystywane w akwarium sieciowym, gdzie wymagana jest wysoka jakość sygnału oraz odporność na zakłócenia.

Pytanie 21

Jakie elementy wchodzą w skład dokumentacji powykonawczej?

A. Analiza biznesowa potrzeb zamawiającego

B. Wstępny kosztorys ofertowy

C. Wyniki testów sieci

D. Kalkulacja kosztów na podstawie katalogu nakładów rzeczowych KNR

Wyniki testów sieci stanowią kluczowy element dokumentacji powykonawczej, ponieważ dostarczają szczegółowych informacji na temat wydajności i funkcjonalności systemu po jego zainstalowaniu. Testy te są niezbędne, aby upewnić się, że wszystkie komponenty sieci działają zgodnie z wymaganiami technicznymi oraz specyfikacjami zamawiającego. Przykładowo, mogą obejmować testy przepustowości, opóźnienia, pakietów błędnych czy również testy obciążeniowe. W branży telekomunikacyjnej oraz IT, zgodnie z najlepszymi praktykami, takich jak ISO/IEC 27001 czy ITIL, dokumentacja powykonawcza powinna zawierać wyniki tych testów, ponieważ stanowią one podstawę do oceny jakości wdrożonego rozwiązania oraz jego zgodności z oczekiwaniami. Ponadto, wyniki testów są niezbędne do późniejszej analizy oraz ewentualnych działań serwisowych, co potwierdza ich istotne znaczenie w procesie zarządzania projektami.

Pytanie 22

Na ilustracji zaprezentowano schemat blokowy karty

A. telewizyjnej

B. sieciowej

C. graficznej

D. dźwiękowej

Schemat blokowy przedstawia kartę telewizyjną, co można zidentyfikować na podstawie kilku kluczowych elementów. Karty telewizyjne są zaprojektowane do odbioru sygnałów telewizyjnych z anteny i ich przetwarzania na formaty cyfrowe, które mogą być odtwarzane na komputerze. Na schemacie widoczne są takie komponenty jak tuner, który odbiera sygnał RF z anteny, a także dekoder wideo, który przetwarza sygnał na format cyfrowy, często w standardzie MPEG-2. Obecność przetwornika analogowo-cyfrowego (A/C) dla sygnałów wideo i audio wskazuje na funkcję konwersji sygnałów analogowych na cyfrowe. Dodatkowe elementy, takie jak EEPROM i DRAM, wspierają przetwarzanie i przechowywanie danych, co jest typowe dla bardziej zaawansowanych funkcji kart TV, takich jak timeshifting czy nagrywanie programów. Interfejs magistrali umożliwia komunikację karty z resztą systemu komputerowego, co jest niezbędne do przesyłania przetworzonych danych wideo i audio do dalszego odtwarzania. Karty telewizyjne znajdują zastosowanie w systemach multimedialnych, umożliwiając odbiór i nagrywanie telewizji oraz integrację z innymi funkcjami komputerowymi.

Pytanie 23

Magistrala PCI-Express do przesyłania danych stosuje metodę komunikacyjną

A. synchroniczną Full duplex

B. synchroniczną Half duplex

C. asynchroniczną Simplex

D. asynchroniczną Full duplex

Odpowiedzi, które wskazują na metodę komunikacji synchronicznej lub półdupleksowej, są nieprawidłowe, ponieważ nie oddają rzeczywistej specyfiki magistrali PCI-Express. Synchroniczna komunikacja wymaga, aby zarówno nadajnik, jak i odbiornik były zsynchronizowane co do czasu, co w praktyce może prowadzić do opóźnień w transmisji, szczególnie w środowisku z wieloma urządzeniami. W przypadku magistrali PCIe, asynchroniczny sposób działania pozwala na większą elastyczność i lepsze wykorzystanie dostępnej przepustowości. Dodatkowo, odpowiedzi sugerujące sposób półdupleksowy, który zezwala na komunikację tylko w jednym kierunku w danym czasie, są nieaktualne i niezgodne z architekturą PCIe. Tego typu podejście ograniczałoby wydajność, co byłoby nieadekwatne do współczesnych potrzeb technologicznych. Również koncepcja simplex, która umożliwia przesył danych tylko w jednym kierunku, jest w kontekście PCIe całkowicie nieadekwatna. Współczesne aplikacje wymagają nieprzerwanego przepływu informacji, co czyni asynchroniczną komunikację Full duplex kluczowym elementem w architekturze PCIe. Typowe błędy myślowe związane z wyborem odpowiedzi mogą wynikać z nieuzupełnionej wiedzy na temat różnicy pomiędzy różnymi metodami komunikacji oraz ich wpływu na wydajność systemów komputerowych. Użytkownicy powinni być świadomi, że zrozumienie tych podstawowych pojęć jest niezbędne do skutecznej oceny nowoczesnych technologii oraz ich odpowiednich zastosowań.

Pytanie 24

Symbol umieszczony na urządzeniach, który stanowi certyfikat potwierdzający zgodność w zakresie emisji promieniowania, ergonomii, efektywności energetycznej i ekologicznych norm, został przedstawiony na ilustracji

A. B

B. C

C. D

D. A

Rozważając inne możliwe odpowiedzi ważne jest zrozumienie czym są przedstawione symbole i dlaczego nie spełniają wymagań opisanych w pytaniu Oznaczenie z symbolem C zazwyczaj odnosi się do certyfikacji związanej z bezpieczeństwem elektrycznym i kompatybilnością elektromagnetyczną ale nie obejmuje tak szerokiego zakresu jak TCO dotyczącego ergonomii i ekologii Symbol B często jest używany w kontekście znaków jakości lub zgodności ale jego specyfikacja nie obejmuje wszystkich aspektów poruszonych w pytaniu dotyczących emisji promieniowania czy ekologii Z kolei symbol D oznacza certyfikat TÜV SÜD który jest znakiem jakości i bezpieczeństwa technicznego służącym do oznaczania produktów które przeszły testy niezależnej jednostki certyfikującej TÜV Mimo że TÜV SÜD ma szerokie zastosowanie w certyfikacji to jednak skupia się bardziej na bezpieczeństwie i niezawodności technicznej niż na pełnej zgodności z wymogami ergonomicznymi czy ekologicznymi jakie definiuje TCO Ważne jest aby przy wyborze certyfikacji dla produktów elektronicznych dokładnie rozważyć które aspekty są kluczowe dla danego zastosowania oraz jakie standardy najlepiej odpowiadają tym potrzebom To zrozumienie pozwoli unikać typowych błędów takich jak wybór certyfikatu który nie spełnia wszystkich oczekiwanych kryteriów co może prowadzić do nieporozumień i niepełnego zabezpieczenia interesów użytkowników w zakresie ochrony zdrowia oraz środowiska naturalnego

Pytanie 25

Jakie urządzenie wykorzystuje się do łączenia lokalnej sieci bezprzewodowej z siecią kablową?

A. switch

B. hub

C. punkt dostępu

D. modem

Modem, przełącznik oraz koncentrator to urządzenia, które pełnią różne funkcje w infrastrukturze sieciowej, ale nie są odpowiednie do łączenia sieci bezprzewodowej z przewodową. Modem jest urządzeniem, które umożliwia komunikację z internetem, przekształcając sygnały z sieci dostawcy na format zrozumiały dla lokalnych urządzeń. Jego głównym zadaniem jest zapewnienie dostępu do sieci WAN (Wide Area Network), a nie komunikacja między lokalnymi sieciami. Przełącznik działa na warstwie drugiej modelu OSI i służy do łączenia różnych urządzeń w ramach lokalnej sieci, przekazując pakiety danych między nimi na podstawie adresów MAC. Nie ma on zdolności do integracji sieci bezprzewodowej z przewodową. Koncentrator, będący urządzeniem starszej generacji, działa na podobnej zasadzie do przełącznika, ale nie jest w stanie efektywnie zarządzać ruchem danych, co prowadzi do konfliktów i kolizji. Często myli się te urządzenia z punktem dostępu, co wynika z braku zrozumienia ich funkcji i zastosowania. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z tych komponentów ma swoje specyficzne zastosowanie w architekturze sieciowej oraz że ich rola i funkcjonalności są różne, co jest kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 26

Błąd typu STOP Error (Blue Screen) w systemie Windows, który wiąże się z odniesieniem się systemu do niepoprawnych danych w pamięci RAM, to

A. UNEXPECTED_KERNEL_MODE_TRAP

B. PAGE_FAULT_IN_NONPAGE_AREA

C. NTFS_FILE_SYSTEM

D. UNMOUNTABLE_BOOT_VOLUME

PAGE_FAULT_IN_NONPAGE_AREA to typ błędu systemu Windows, który występuje, gdy system operacyjny próbuje uzyskać dostęp do danych, które nie znajdują się w pamięci fizycznej, a powinny być w obszarze pamięci, w którym nie ma danych. Tego typu błąd często jest wynikiem uszkodzonej pamięci RAM, błędów w sterownikach lub problemów z oprogramowaniem, które próbują uzyskać dostęp do nieistniejących lub niewłaściwych lokalizacji w pamięci. Przykładem sytuacji, w której może wystąpić ten błąd, jest np. zainstalowanie nowego modułu pamięci RAM, który jest niekompatybilny z systemem lub zainstalowanym oprogramowaniem. Kluczową praktyką, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia tego błędu, jest regularne aktualizowanie sterowników oraz przeprowadzanie testów pamięci, takich jak MemTest86, aby zidentyfikować fizyczne problemy z pamięcią. Dodatkowo, warto zaznaczyć, że stosowanie systemów monitorowania pamięci oraz technik zarządzania pamięcią, takich jak paginacja i alokacja dynamiczna, są standardami w zarządzaniu zasobami systemowymi i mogą pomóc w uniknięciu takich problemów.

Pytanie 27

Urządzenie pokazane na ilustracji jest przeznaczone do

A. organizacji przewodów wewnątrz jednostki centralnej

B. zmierzenia wartości napięcia dostarczanego przez zasilacz komputerowy

C. sprawdzania długości przewodów sieciowych

D. odczytywania kodów POST z płyty głównej

Multimetr to narzędzie szeroko stosowane w elektronice i elektrotechnice do pomiaru różnych parametrów elektrycznych w tym napięcia prądu przemiennego i stałego. W kontekście zasilaczy komputerowych multimetr jest kluczowy do oceny czy napięcia dostarczane do komponentów komputera mieszczą się w zalecanych zakresach. Przykładowo zasilacze komputerowe ATX mają specyficzne linie napięciowe takie jak 3.3V 5V i 12V które muszą być utrzymywane w ramach określonych tolerancji aby zapewnić stabilne i niezawodne działanie systemu. Używając multimetru technik może łatwo zmierzyć napięcie na złączu zasilacza wychodzącym do płyty głównej lub innych komponentów. To pozwala na szybkie wykrycie nieprawidłowości takich jak spadek napięcia który mógłby wskazywać na uszkodzenie zasilacza lub przeciążenie linii. Dobre praktyki obejmują regularne sprawdzanie napięć zwłaszcza w systemach o wysokiej wydajności gdzie stabilne napięcie ma kluczowe znaczenie dla długowieczności i wydajności komponentów.

Pytanie 28

Jakie urządzenie powinno się wykorzystać, aby rozszerzyć zasięg sieci bezprzewodowej w obiekcie?

A. Bezprzewodową kartę sieciową

B. Wzmacniacz sygnału

C. Przełącznik zarządzalny

D. Modem bezprzewodowy

Wzmacniacz sygnału to urządzenie zaprojektowane do zwiększania zasięgu sieci bezprzewodowej poprzez odbieranie, wzmacnianie i retransmisję sygnału. Dzięki temu możliwe jest pokrycie większego obszaru w budynku, co szczególnie przydaje się w dużych przestrzeniach, gdzie sygnał z routera może być osłabiony przez przeszkody takie jak ściany czy meble. W praktyce, wzmacniacz sygnału znajduje zastosowanie w biurach, mieszkaniach oraz obiektach komercyjnych, gdzie stabilne połączenie internetowe jest kluczowe dla funkcjonowania różnych aplikacji. Warto również zwrócić uwagę na standardy IEEE 802.11, które definiują wymagania dla sieci bezprzewodowych, w tym dla wzmacniaczy sygnału. Dobrą praktyką jest także umieszczanie wzmacniacza w centralnej części obszaru, aby maksymalizować efektywność jego działania. Dodatkowo, nowoczesne wzmacniacze często oferują funkcje automatycznego dostosowywania się do warunków sieci, co zwiększa ich efektywność oraz jakość dostarczanego sygnału.

Pytanie 29

Shareware to typ licencji, która polega na

A. korzystaniu z programu bez żadnych opłat i ograniczeń

B. nieodpłatnym dystrybucji aplikacji bez ujawniania kodu źródłowego

C. użytkowaniu programu przez ustalony czas, po którym program przestaje działać

D. nieodpłatnym rozpowszechnianiu programu na czas próbny przed zakupem

Wiele osób myli pojęcie shareware z innymi modelami licencjonowania, co prowadzi do nieporozumień. Przykładowo, stwierdzenie, że shareware to korzystanie z programu przez określony czas, po którym program przestaje działać, jest mylące. Ten opis bardziej pasuje do modeli trial, gdzie użytkownik korzysta z pełnej funkcjonalności, ale z ograniczonym czasem. Z kolei twierdzenie, że shareware pozwala na używanie programu bezpłatnie i bez żadnych ograniczeń, jest nieprecyzyjne, ponieważ shareware oferuje jedynie ograniczoną wersję programu z zamiarem skłonienia użytkowników do zakupu. Opis jako bezpłatne rozprowadzanie aplikacji bez ujawniania kodu źródłowego również jest błędny, ponieważ shareware niekoniecznie dotyczy publikacji kodu źródłowego, a raczej możliwości przetestowania oprogramowania przed zakupem. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, to nieporozumienia dotyczące różnic między modelami licencyjnymi, a także mylenie koncepcji freeware z shareware. Freeware odnosi się do oprogramowania, które jest całkowicie darmowe, bez ograniczeń czasowych, podczas gdy shareware zawsze nastawia się na możliwość zakupu, co jest kluczowe w jego definicji. W związku z tym, zrozumienie tych różnic jest istotne dla właściwego korzystania z oprogramowania i przestrzegania zasad licencjonowania.

Pytanie 30

W trakcie użytkowania przewodowej myszy optycznej wskaźnik nie reaguje na ruch urządzenia po podkładce, a kursor zmienia swoje położenie dopiero po właściwym ustawieniu myszy. Te symptomy sugerują uszkodzenie

A. kabla

B. ślizgaczy

C. baterii

D. przycisków

Baterie są elementem, który jest typowy dla urządzeń bezprzewodowych, a nie dla przewodowych myszy optycznych. Użytkownicy często mylą te dwa typy urządzeń, co prowadzi do błędnych wniosków dotyczących przyczyny problemu. W przypadku bezprzewodowych myszy, to faktycznie uszkodzona bateria mogłaby uniemożliwić działanie urządzenia, jednak w sytuacji, gdy mysz jest przewodowa, bateria nie odgrywa żadnej roli w komunikacji z komputerem. Ślizgacze natomiast odpowiadają za gładkie przesuwanie myszy po powierzchni, ale ich uszkodzenie nie wpływa na reakcję kursora na ruch. Ślizgacze są odpowiedzialne za mechaniczną część ruchu, a nie za przesyłanie danych. Uszkodzenie przycisków mogłoby wpłynąć na ich funkcjonalność, ale nie zakłóciłoby sygnału do komputera dotyczącego ruchu. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków to brak zrozumienia różnicy między elementami sprzętowymi odpowiedzialnymi za komunikację a tymi, które wpływają na fizyczne użytkowanie urządzenia. Użytkownicy powinni mieć świadomość, że w przypadku przewodowych myszy, kluczową rolę odgrywa kabel, który jest bezpośrednim łącznikiem z komputerem.

Pytanie 31

W systemie Windows Professional aby ustawić czas dostępności dla drukarki, należy skorzystać z zakładki

A. Zabezpieczenia w Właściwościach drukarki

B. Zaawansowane w Właściwościach drukarki

C. Konfiguracja w Preferencjach drukowania

D. Ustawienia w Preferencjach drukowania

Odpowiedzi sugerujące zakładki 'Zabezpieczenia', 'Konfiguracja' lub 'Ustawienia' w Preferencjach drukowania są niepoprawne, ponieważ nie dotyczą one właściwego konfigurowania czasu dostępności drukarki. Zakładka 'Zabezpieczenia' koncentruje się na kontrolowaniu dostępu do drukarki, co zapewnia, że tylko upoważnieni użytkownicy mogą korzystać z urządzenia, ale nie ma ona wpływu na harmonogram dostępności. 'Konfiguracja' i 'Ustawienia' w Preferencjach drukowania obejmują aspekty związane z jakością wydruku, wyborem papieru czy ustawieniami kolorów, co również nie dotyczy regulacji dostępności. Użytkownicy często mylnie kojarzą te zakładki z zarządzaniem drukarką, co prowadzi do błędnych wniosków. W rzeczywistości, aby efektywnie zarządzać drukowaniem w organizacji, należy skupić się na właściwej konfiguracji dostępności, co nie jest możliwe w ramach zaproponowanych odpowiedzi. Kluczowe jest zrozumienie, że zarządzanie drukiem to nie tylko ustawienie parametrów wydruku, ale również zapewnienie, że urządzenia są dostępne w odpowiednich momentach, co jest osiągane poprzez właściwe użycie zakładki 'Zaawansowane'. Dlatego zaleca się dokładne zapoznanie się z każdą z zakładek w Właściwościach drukarki, aby lepiej rozumieć, jakie funkcje są dostępne i jak można je wykorzystać w codziennej pracy.

Pytanie 32

Aby w systemie Linux wykonać kopię zapasową określonych plików, należy wprowadzić w terminalu polecenie programu

A. tar

B. gdb

C. cal

D. set

Odpowiedzi set, cal i gdb są nieodpowiednie do tworzenia kopii zapasowych w systemie Linux z kilku powodów. Set, będący narzędziem do ustawiania i kontrolowania zmiennych powłoki, nie ma zastosowania w kontekście archiwizacji danych. Typowe myślenie, że jakiekolwiek polecenie związane z konfiguracją powłoki może również odpowiadać za operacje na plikach, prowadzi do błędnych wniosków. Z kolei cal, który jest programem do wyświetlania kalendarza, również nie ma żadnego związku z operacjami na plikach czy tworzeniem kopii zapasowych. To zamieszanie między różnymi funkcjonalnościami narzędzi jest częstym błędem, który może prowadzić do frustracji i utraty danych, jeśli nie zrozumie się podstawowych ról poszczególnych programów. Gdb, debugger dla programów w C i C++, jest narzędziem do analizy i debugowania kodu, a nie do zarządzania plikami. Użytkownicy często mylą funkcje narzędzi, co może prowadzić do nieefektywnego wykorzystania systemu i braku zabezpieczeń danych. W kontekście tworzenia kopii zapasowych, kluczowe jest poznanie narzędzi dedykowanych tym operacjom, takich jak tar, które są stworzone z myślą o tych potrzebach.

Pytanie 33

Który protokół służy do wymiany danych o trasach oraz dostępności sieci pomiędzy routerami w ramach tego samego systemu autonomicznego?

A. HTTP

B. TCP

C. RIP

D. RARP

RIP (Routing Information Protocol) jest protokołem używanym do wymiany informacji o trasach w sieciach komputerowych, zwłaszcza w obrębie jednego systemu autonomicznego. Działa na zasadzie protokołu wewnętrznego (IGP) i operuje w warstwie sieciowej modelu OSI. RIP wykorzystuje algorytm wektora odległości do określenia najlepszej trasy do docelowego adresu IP. W praktyce, każdy ruter używający RIP regularnie wymienia informacje o dostępnych trasach z innymi ruterami, co pozwala na dynamiczne dostosowywanie tras w przypadku zmiany topologii sieci. RIP obsługuje maksymalnie 15 przeskoków, co czyni go odpowiednim rozwiązaniem dla małych i średnich sieci. Wspiera także protokół UDP na porcie 520. Przykładem zastosowania RIP może być mała sieć biurowa, gdzie prostota konfiguracji i mniejsze wymagania dotyczące zasobów są kluczowe. RIP jest również zgodny z różnymi standardami, co ułatwia jego integrację z innymi technologiami sieciowymi.

Pytanie 34

Jakie urządzenie jest kluczowe dla połączenia pięciu komputerów w sieci o strukturze gwiazdy?

A. modem

B. ruter

C. most

D. przełącznik

W kontekście połączenia pięciu komputerów w tej samej sieci o topologii gwiazdy, zastosowanie innych urządzeń, takich jak modem, ruter czy most, nie spełnia wymogów funkcjonalnych dla takiej architektury. Modem służy do przekształcania sygnałów cyfrowych na analogowe i vice versa, co jest kluczowe w kontekście łączenia lokalnych sieci z Internetem, ale nie ma zastosowania w bezpośrednim łączeniu komputerów w sieci lokalnej. Ruter, z kolei, działa na warstwie trzeciej modelu OSI i jest odpowiedzialny za trasowanie pakietów między różnymi sieciami, co nie jest konieczne w przypadku, gdy mamy do czynienia z lokalną siecią o topologii gwiazdy. Jego główną funkcją jest łączenie różnych segmentów sieci, co w tym przypadku jest zbędne. Most, który działa na warstwie drugiej i pozwala na łączenie dwóch sieci lokalnych, również nie jest odpowiedni, gdyż w topologii gwiazdy kluczowe jest centralne urządzenie, które zarządza komunikacją, a nie łączenie różnych sieci. Użycie tych urządzeń w tego typu konfiguracji może prowadzić do nieefektywnego zarządzania ruchem sieciowym, zwiększenia opóźnień i ryzyka kolizji, co jest niepożądane w efektywnych sieciach lokalnych. Właściwe zrozumienie funkcji i zastosowań tych urządzeń jest kluczowe dla projektowania i zarządzania nowoczesnymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 35

W systemie operacyjnym Linux, do konfigurowania sieci VLAN wykorzystuje się polecenie

A. ip route

B. ip link

C. ip neighbour

D. ip address

Polecenie 'ip link' jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu interfejsami sieciowymi w systemie Linux, w tym do tworzenia i zarządzania sieciami VLAN (Virtual Local Area Network). VLAN to technologia, która pozwala na segmentację sieci na mniejsze, logiczne podgrupy, co zwiększa bezpieczeństwo i wydajność. Używając 'ip link', można łatwo tworzyć, modyfikować i usuwać interfejsy sieciowe, w tym te wirtualne, które są niezbędne do działania VLAN. Na przykład, aby utworzyć interfejs VLAN o ID 10 na interfejsie fizycznym eth0, można użyć polecenia 'ip link add link eth0 name eth0.10 type vlan id 10'. Po dodaniu interfejsu trzeba go aktywować, co można zrobić poleceniem 'ip link set dev eth0.10 up'. Wiedza o VLAN jest szczególnie ważna w środowiskach z wieloma klientami, gdzie wymagana jest izolacja ruchu oraz efektywne zarządzanie przepustowością. Dobre praktyki sugerują również, aby dokumentować zmiany i konfiguracje VLAN w celu zapewnienia ciągłości działania oraz łatwego rozwiązywania problemów w przyszłości.

Pytanie 36

Przedstawiony zestaw komputerowy jest niekompletny. Który element nie został uwzględniony w tabeli, a jest niezbędny do prawidłowego działania zestawu i należy go dodać?

A. Wentylator procesora.

B. Pamięć RAM.

C. Zasilacz.

D. Karta graficzna.

Pojęcie zasilacza odnosi się do komponentu, który dostarcza energię elektryczną do wszystkich podzespołów komputera. Choć istotny, zasilacz nie jest elementem, który bezpośrednio wpływa na działanie procesora, dlatego nie można go uznać za najważniejszy brak w zestawie. Pamięć RAM jest kluczowa dla wydajności systemu, ale jej obecność w zestawie nie jest wymagana do uruchomienia maszyny, ponieważ procesor potrafi wystartować nawet bez RAM na poziomie podstawowym. Karta graficzna może być niezbędna w przypadku gier lub aplikacji graficznych, ale sama płyta główna z zintegrowanym układem graficznym wystarczy do podstawowego działania komputera. To podstawowe zrozumienie hierarchii komponentów komputerowych jest kluczowe dla każdego, kto zajmuje się budową lub modernizacją zestawu komputerowego. W przypadku, gdy system nie dysponuje odpowiednim chłodzeniem procesora, nie tylko wydajność, ale także całkowita funkcjonalność komputera mogą być zagrożone, prowadząc do nieprawidłowego działania i potencjalnych uszkodzeń podzespołów. Dlatego istotne jest, aby przy budowie zestawu komputerowego uwzględnić wszystkie kluczowe komponenty, w tym wentylację, co jest standardem w branży.

Pytanie 37

Która kopia w procesie archiwizacji plików pozostawia oznaczenie archiwizacji?

A. Całościowa

B. Różnicowa

C. Normalna

D. Przyrostowa

Kopia różnicowa to fajny sposób na archiwizację plików, bo zapisuje tylko to, co się zmieniło od czasu, kiedy robiłeś ostatni pełny backup. W porównaniu do kopii całościowej, która przechowuje wszystko, kopia różnicowa zajmuje znacznie mniej miejsca na dysku. Dlatego, jeśli coś pójdzie nie tak, łatwiej jest przywrócić system do poprzedniego stanu. W dodatku, pliki, które były archiwizowane, mają znacznik, dzięki czemu od razu widać, które z nich były zmieniane. To naprawdę przydatne, bo łączy w sobie oszczędność miejsca z szybkością odzyskiwania danych. Warto pamiętać, żeby regularnie robić pełne backupy, a między nimi kopie różnicowe, bo to zwiększa bezpieczeństwo, jeśli coś się wydarzy.

Pytanie 38

W systemie Linux komendą, która jednocześnie podnosi uprawnienia dla procesu uruchamianego z terminala, jest

A. passwd

B. sudo

C. uname

D. users

Polecenie 'sudo' w systemie Linux jest kluczowym narzędziem do podnoszenia uprawnień dla procesów uruchamianych z konsoli. Skrót 'sudo' oznacza 'superuser do', co pozwala na wykonywanie poleceń z uprawnieniami administratora (root) bez konieczności logowania się na konto administratora. Używanie 'sudo' jest zgodne z zasadą najmniejszych uprawnień, co oznacza, że użytkownicy powinni otrzymywać tylko te uprawnienia, które są im niezbędne do wykonywania swoich zadań. Przykład zastosowania: jeśli chcesz zainstalować nowy pakiet oprogramowania przy użyciu menedżera pakietów, musisz mieć odpowiednie uprawnienia. W takim przypadku można użyć polecenia 'sudo apt install <nazwa_pakietu>'. Jest to również praktyka zgodna z politykami bezpieczeństwa, ponieważ 'sudo' zapisuje wszystkie wykonane polecenia w dzienniku, co pozwala na audyt i monitoring działań użytkowników. Dzięki temu administratorzy systemu mogą lepiej zarządzać dostępem do krytycznych funkcji oraz szybko identyfikować potencjalne problemy z bezpieczeństwem.

Pytanie 39

Czym jest VOIP?

A. protokół przeznaczony do przesyłania dźwięku w sieci IP

B. protokół służący do tworzenia połączenia VPN

C. protokół przeznaczony do przesyłania materiałów wideo przez Internet

D. protokół do dynamicznego routingu

Wybór innej odpowiedzi często wynika z mylnego zrozumienia funkcji protokołów w sieciach komputerowych. Na przykład, protokół służący do przesyłania treści wideo w Internecie nie jest bezpośrednio związany z VOIP, który koncentruje się na transmisji dźwięku. Protokół, który służy do przesyłania treści wideo, to zazwyczaj RTSP (Real-Time Streaming Protocol) lub HTTP Live Streaming, które są zaprojektowane do obsługi multimediów. Protokół routingu dynamicznego, z kolei, odnosi się do sposobów, w jakie routery w sieci wymieniają informacje o dostępnych trasach, co nie ma związku z przesyłaniem głosu. Przykładami takich protokołów są OSPF (Open Shortest Path First) i BGP (Border Gateway Protocol), które służą do optymalizacji routingu. Kiedy mówimy o protokole zestawienia połączenia VPN, odnosimy się do technologii, która ma na celu zapewnienie bezpiecznych połączeń w Internecie przez szyfrowanie danych, co również nie jest związane z VOIP. Zrozumienie różnicy między tymi technologiami jest kluczowe, aby uniknąć mylnych wniosków, które mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania narzędzi komunikacyjnych. Warto zainwestować czas w naukę na temat różnych protokołów i ich funkcji, aby poprawić swoje umiejętności w zakresie technologii sieciowych.

Pytanie 40

Które z poniższych twierdzeń na temat protokołu DHCP jest poprawne?

A. Jest to protokół konfiguracji hosta

B. Jest to protokół dostępu do bazy danych

C. Jest to protokół trasowania

D. Jest to protokół transferu plików

Zrozumienie, czym jest protokół DHCP, jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania sieciami komputerowymi. Wybór odpowiedzi związanych z przesyłaniem plików, routowaniem czy dostępem do bazy danych wskazuje na nieporozumienia dotyczące podstawowych funkcji, jakie pełnią różne protokoły. Protokół przesyłania plików, jak FTP (File Transfer Protocol), jest zaprojektowany do transferu plików pomiędzy systemami, a nie do zarządzania adresami IP czy konfiguracją urządzeń. Z kolei protokoły routingu, takie jak OSPF (Open Shortest Path First) czy BGP (Border Gateway Protocol), są odpowiedzialne za definiowanie tras przesyłania pakietów w sieci, a nie za automatyczną konfigurację hostów. Protokół dostępu do bazy danych, na przykład SQL, służy do komunikacji z bazami danych, a nie do konfigurowania urządzeń sieciowych. Pojawienie się tych nieprawidłowych odpowiedzi może wynikać z zamieszania dotyczącego funkcji różnych protokołów sieciowych. Użytkownicy często mylą protokoły, co prowadzi do błędnych wniosków. Kluczowe jest zrozumienie, że DHCP koncentruje się na automatyzacji konfiguracji sieci, co jest zupełnie innym zadaniem niż przesyłanie plików, routing czy dostęp do baz danych. Właściwe rozróżnienie tych protokołów jest niezbędne w kontekście projektowania i utrzymania efektywnych i bezpiecznych sieci komputerowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej