Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 14:16
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 14:17

Egzamin niezdany

Wynik: 0/40 punktów (0,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na podstawie przedstawionej poniżej konfiguracji karty sieciowej hosta można stwierdzić, że

Connection-specific DNS Suffix  . :
Link-local IPv6 Address . . . . . : fe80::f5aa:aff8:7096:bdf0%8
Autoconfiguration IPv4 Address. . : 169.254.189.240
Subnet Mask . . . . . . . . . . . : 255.255.0.0
Default Gateway . . . . . . . . . :

A. adres IPv4 jest przydzielony przez administratora sieci z puli adresów prywatnych.

B. host nie ma dostępu do serwera DHCP.

C. karta sieciowa jest wyłączona.

D. konfiguracja parametrów sieciowych karty została pobrana z serwera DHCP.

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, można zauważyć kilka typowych błędów myślowych, które prowadzą do mylnych wniosków dotyczących konfiguracji karty sieciowej. Po pierwsze, stwierdzenie, że karta sieciowa jest wyłączona, jest nieprawidłowe, ponieważ mimo że host nie uzyskał adresu IP z serwera DHCP, to karta sieciowa mogła być aktywna i skonfigurowana do pracy. Wyłączona karta nie byłaby w stanie przydzielić żadnego adresu, w tym adresu z zakresu APIPA. Po drugie, twierdzenie, że adres IPv4 został przydzielony przez administratora z puli adresów prywatnych, jest błędne, ponieważ adresy APIPA są przydzielane automatycznie przez system, a nie przez administratora. Przydzielanie adresów lokalnych przez administratora odbywa się zazwyczaj w ramach planowania adresacji w sieci. Na koniec, stwierdzenie, że konfiguracja parametrów została pobrana z serwera DHCP, jest sprzeczne z faktem, ponieważ adresy APIPA są przydzielane w sytuacji, gdy nie można uzyskać adresu od serwera. Dlatego kluczowym aspektem jest zrozumienie mechanizmów działania DHCP oraz roli adresacji APIPA, co pozwala uniknąć błędnych interpretacji w przyszłości.

Pytanie 2

Protokół TCP (Transmission Control Protocol) funkcjonuje w trybie

A. bezpołączeniowym

B. połączeniowym

C. hybrydowym

D. sekwencyjnym

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Protokół TCP (Transmission Control Protocol) działa w trybie połączeniowym, co oznacza, że przed przesłaniem danych ustanawia połączenie między nadawcą a odbiorcą. W trakcie tego procesu używany jest mechanizm tzw. trójfazowego uzgadniania, znanego jako 'three-way handshake', który polega na wymianie komunikatów SYN i ACK. Dzięki temu możliwe jest zapewnienie, że dane są przesyłane poprawnie, a w przypadku utraty pakietów, protokół TCP gwarantuje ich retransmisję. To podejście jest szczególnie ważne w aplikacjach wymagających niezawodności, takich jak transfer plików (FTP) czy przeglądanie stron internetowych (HTTP). Połączeniowy charakter TCP sprawia, że protokół ten jest w stanie zarządzać wieloma sesjami jednocześnie, co jest istotne w kontekście współczesnych sieci komputerowych, gdzie wiele urządzeń komunikuje się ze sobą w tym samym czasie. TCP wprowadza także mechanizmy kontroli przepływu oraz kontroli błędów, co czyni go jednym z najważniejszych protokołów w komunikacji internetowej i standardem de facto dla przesyłania danych w Internecie.

Pytanie 3

Jakie medium transmisyjne w sieciach LAN wskazane jest do używania w obiektach historycznych?

A. Kabel koncentryczny

B. Światłowód

C. Kabel typu "skrętka"

D. Fale radiowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Fale radiowe są zalecanym medium transmisyjnym w zabytkowych budynkach ze względu na ich zdolność do omijania przeszkód fizycznych, takich jak grube mury czy elementy architektoniczne, które mogą utrudniać tradycyjnym kablom dostęp do miejsc, gdzie potrzebna jest infrastruktura sieciowa. Wykorzystanie technologii Wi-Fi, które działa na falach radiowych, jest praktycznym rozwiązaniem, ponieważ nie wymaga dużych modyfikacji budowlanych, co jest kluczowe w kontekście zachowania integralności zabytków. Dodatkowo, fale radiowe oferują elastyczność w instalacji, umożliwiając łatwą adaptację w miarę zmieniających się potrzeb użytkowników. Stosowanie systemów bezprzewodowych w takich lokalizacjach jest zgodne ze standardami branżowymi, które promują minimalne zakłócenia w strukturze obiektu. Przykładem zastosowania mogą być hotele w zabytkowych budynkach, gdzie bezprzewodowy dostęp do Internetu umożliwia gościom korzystanie z sieci bez ingerencji w zabytkowe elementy wystroju.

Pytanie 4

Które z urządzeń służy do testowania okablowania UTP?

A. 3.

B. 1.

C. 2.

D. 4.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Urządzenie oznaczone numerem 2 to tester okablowania UTP, który jest kluczowym narzędziem w branży IT oraz telekomunikacyjnej. Tester ten sprawdza integralność połączeń w kablu UTP, umożliwiając identyfikację problemów technicznych, takich jak przerwy w przewodach, zwarcia czy niewłaściwe połączenia. Zastosowanie testera okablowania jest niezwykle ważne w kontekście budowy i konserwacji sieci komputerowych, gdzie odpowiednia jakość połączeń wpływa na stabilność i wydajność całego systemu. Dobre praktyki wskazują, że przed uruchomieniem sieci należy przeprowadzić dokładne testy, aby upewnić się, że wszystkie połączenia są poprawne. Testery UTP mogą również wykrywać długość kabla oraz jego typ, co jest niezbędne przy projektowaniu i wdrażaniu nowych instalacji. W kontekście standardów branżowych, zgodność z normami takimi jak TIA/EIA-568 jest kluczowa dla osiągnięcia wysokiej jakości usług transmisji danych.

Pytanie 5

Zarządzanie uprawnieniami oraz zdolnościami użytkowników i komputerów w sieci z systemem Windows serwerowym zapewniają

A. zasady grupy

B. zasady zabezpieczeń

C. listy dostępu

D. ustawienia przydziałów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zasady grupy to mechanizm stosowany w systemach operacyjnych Windows, który umożliwia centralne zarządzanie uprawnieniami i dostępem do zasobów sieciowych. Dzięki zasadom grupy administratorzy mogą definiować, które ustawienia dotyczące bezpieczeństwa, konfiguracji systemów i dostępów do aplikacji oraz zasobów mają być stosowane w obrębie całej organizacji. Przykładem zastosowania zasad grupy jest możliwość wymuszenia polityki haseł, która określa minimalną długość haseł oraz wymagania dotyczące ich złożoności. W praktyce, zasady grupy mogą być przypisywane do jednostek organizacyjnych, co pozwala na elastyczne i dostosowane do potrzeb zarządzanie uprawnieniami. Wspierają one również dobre praktyki branżowe, takie jak zasada najmniejszych uprawnień, co oznacza, że użytkownicy oraz komputery mają dostęp tylko do tych zasobów, które są niezbędne do wykonywania ich zadań. Efektywne wykorzystanie zasad grupy przyczynia się do zwiększenia bezpieczeństwa sieci oraz uproszczenia zarządzania tymi ustawieniami.

Pytanie 6

Administrator systemu Linux chce nadać plikowi dokument.txt uprawnienia tylko do odczytu dla wszystkich użytkowników. Jakiego polecenia powinien użyć?

A. chmod 755 dokument.txt

B. chmod 600 dokument.txt

C. chmod 444 dokument.txt

D. chmod 777 dokument.txt

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Polecenie <code>chmod 444 dokument.txt</code> ustawia uprawnienia tak, by plik był możliwy do odczytu przez właściciela, grupę i wszystkich pozostałych użytkowników, ale nie pozwala na jego modyfikację ani wykonanie. W praktyce każda z trzech cyfr odpowiada jednej z grup: pierwsza to właściciel, druga to grupa, trzecia – pozostali. Cyfra 4 oznacza prawo do odczytu (r), a 4+4+4 daje właśnie ten efekt: <code>r--r--r--</code>. Tak skonfigurowany plik jest często używany w sytuacjach, gdy dane mają być dostępne dla wszystkich, ale żaden użytkownik – nawet właściciel – nie może ich przypadkowo zmienić lub usunąć. W środowiskach produkcyjnych, na przykład w katalogach współdzielonych, często stosuje się takie ustawienia, by ochronić ważne dokumenty przed nieautoryzowaną edycją. To zgodne z zasadą minimalnych uprawnień (principle of least privilege), która jest kluczowa w administrowaniu systemami operacyjnymi. Warto też pamiętać, że polecenie <code>chmod</code> jest uniwersalne i pozwala na szybkie zarządzanie dostępem do plików, co jest bardzo przydatne przy pracy z wieloma użytkownikami lub automatyzacją zadań skryptowych. Moim zdaniem każdy administrator powinien znać dobrze tę składnię i umieć ją stosować w praktyce, bo to właśnie takie pozornie proste komendy decydują o bezpieczeństwie plików i danych w systemie.

Pytanie 7

Przekazywanie tokena (ang. token) ma miejsce w sieci o topologii fizycznej

A. magistrali

B. gwiazdy

C. siatki

D. pierścienia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Przekazywanie żetonu w sieci typu pierścieniowego to naprawdę ciekawy proces. W praktyce oznacza to, że dane krążą wokół zamkniętej pętli, co ułatwia dostęp do informacji dla każdego węzła. Każdy węzeł łączy się z dwoma innymi, tworząc coś w rodzaju zamkniętej sieci. Kiedy jeden węzeł chce przesłać dane, po prostu umieszcza je w żetonie, który następnie krąży, aż dotrze do celu. To rozwiązanie zmniejsza ryzyko kolizji, bo tylko jeden żeton jest aktywny w danym momencie, co poprawia wydajność. Ciekawe jest, że tego typu sieci często znajdziemy w lokalnych sieciach komputerowych, gdzie stała wymiana danych jest bardzo ważna. Dobrym przykładem jest technologia Token Ring, która była popularna w latach 80. i 90. XX wieku. Standardy IEEE 802.5 dokładnie opisują, jak te sieci powinny działać, co pozwala różnym urządzeniom na współpracę. W skrócie, zarządzanie przekazywaniem żetonu w sieci pierścieniowej sprawia, że jest to naprawdę funkcjonalne rozwiązanie w wielu zastosowaniach.

Pytanie 8

Najbardziej efektywnym sposobem dodania skrótu do danego programu na pulpitach wszystkich użytkowników w domenie jest

A. użycie zasad grupy

B. pobranie aktualizacji Windows

C. mapowanie dysku

D. ponowna instalacja programu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Użycie zasad grupy, czyli Group Policy, to świetna metoda na dodanie skrótu do programu na pulpitach wszystkich użytkowników w domenie. Dzięki narzędziu GPO, administratorzy mogą w łatwy sposób zarządzać ustawieniami komputerów i użytkowników w sieci. Na przykład, można stworzyć GPO, które automatycznie doda skrót do aplikacji na pulpicie dla wszystkich w danej jednostce organizacyjnej. To naprawdę ułatwia życie, bo zautomatyzowanie tego procesu zmniejsza ryzyko błędów i sprawia, że wszyscy mają spójne środowisko pracy. No i warto zauważyć, że zasady grupy są zgodne z tym, co najlepiej się praktykuje w zarządzaniu IT, bo pozwalają efektywnie wdrażać polityki bezpieczeństwa i standaryzować konfiguracje w organizacji. A to wszystko jest kluczowe, żeby utrzymać porządek w infrastrukturze IT i zadbać o bezpieczeństwo.

Pytanie 9

Na serwerze Windows udostępniono folder C:\dane w sieci, nadając wszystkim użytkownikom prawa do odczytu i modyfikacji. Użytkownik pracujący na stacji roboczej może przeglądać zawartość tego folderu, lecz nie jest w stanie zapisać w nim swoich plików. Co może być przyczyną tej sytuacji?

A. Brak uprawnień do zmiany w zabezpieczeniach folderu na serwerze

B. Zablokowane konto użytkownika na stacji roboczej

C. Zablokowane konto użytkownika na serwerze

D. Brak uprawnień do modyfikacji w ustawieniach udostępniania folderu na serwerze

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź wskazująca na brak uprawnień do modyfikacji w zabezpieczeniach folderu na serwerze jest prawidłowa, ponieważ dostęp do folderu udostępnionego w sieci opiera się na dwóch poziomach uprawnień: udostępniania (share permissions) oraz zabezpieczeń NTFS. Nawet jeśli folder został udostępniony dla wszystkich użytkowników z prawami do zmiany i odczytu, konieczne jest, aby uprawnienia NTFS na poziomie folderu były również odpowiednio skonfigurowane. W tym przypadku, brak uprawnień do modyfikacji w zabezpieczeniach folderu oznacza, że użytkownik nie ma wystarczających uprawnień na poziomie systemu plików do zapisu danych w tym folderze. Aby to zmienić, administrator systemu musi zaktualizować uprawnienia NTFS na folderze C:\dane, przyznając użytkownikom odpowiednie prawa do modyfikacji. Przykład praktyczny: jeśli folder zawiera pliki, które mają być edytowane przez członków zespołu, administrator powinien upewnić się, że zarówno uprawnienia udostępniania, jak i NTFS są ustawione na "Pełna kontrola" lub przynajmniej "Modyfikacja" dla odpowiednich grup użytkowników, zapewniając płynny dostęp do zasobów. Dobre praktyki zalecają również regularne przeglądanie i aktualizowanie uprawnień, aby zapewnić bezpieczeństwo i kontrolę dostępu do wrażliwych danych.

Pytanie 10

W systemach z rodziny Windows Server, w jaki sposób definiuje się usługę serwera FTP?

A. w serwerze aplikacji

B. w usłudze zasad i dostępu sieciowego

C. w serwerze sieci Web

D. w usłudze plików

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Usługa serwera FTP w systemach z rodziny Windows Server jest częścią serwera sieci Web, co oznacza, że jej konfiguracja oraz zarządzanie odbywa się w kontekście roli IIS (Internet Information Services). IIS to kompleksowa platforma do hostowania różnych typów aplikacji internetowych i usług. W przypadku FTP, administratorzy mają możliwość tworzenia, zarządzania i konfigurowania różnych witryn FTP, a także zarządzania dostępem do zasobów za pomocą zaawansowanych ustawień uprawnień. Przykładowo, można skonfigurować serwer FTP do obsługi zdalnego przesyłania plików, co jest przydatne w wielu scenariuszach, takich jak transfer danych między serwerami lub zapewnienie dostępu klientom do plików. Z perspektywy bezpieczeństwa, warto również stosować szyfrowanie połączeń FTP przy użyciu FTPS lub SFTP, co zwiększa bezpieczeństwo przesyłanych danych. Zgodnie z dobrymi praktykami, administratorzy powinni regularnie monitorować logi serwera FTP oraz implementować odpowiednie zasady autoryzacji i audytów, aby zapewnić integralność i bezpieczeństwo danych.

Pytanie 11

Jakie numery portów są domyślnie wykorzystywane przez protokół poczty elektronicznej POP3?

A. 80 albo 8080

B. 143 albo 993

C. 587 albo 465

D. 110 albo 995

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Protokół poczty elektronicznej POP3, czyli Post Office Protocol version 3, jest standardem używanym do pobierania wiadomości e-mail z serwera pocztowego na lokalne urządzenie użytkownika. Domyślne porty, na których działa POP3, to 110 dla połączeń nieszyfrowanych oraz 995 dla połączeń szyfrowanych z użyciem SSL/TLS. Warto zwrócić uwagę, że używanie szyfrowania jest obecnie standardem w praktykach branżowych, co podnosi bezpieczeństwo przesyłanych danych. Dla użytkowników korzystających z POP3, port 110 umożliwia synchronizację wiadomości bez zabezpieczeń, co może być ryzykowne w dzisiejszych czasach, gdzie ochrona danych jest priorytetem. Użytkownicy powinni stosować port 995, aby zapewnić bezpieczne połączenie, co jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak Internet Engineering Task Force (IETF) dotyczących bezpieczeństwa protokołów pocztowych. Dodatkowo, warto zwrócić uwagę, że POP3 jest często używany w szkołach i małych firmach, gdzie użytkownicy chcą mieć dostęp do swoich wiadomości w trybie offline, co czyni go praktycznym wyborem dla tych środowisk.

Pytanie 12

W systemie Linux BIND funkcjonuje jako serwer

A. DHCP

B. http

C. FTP

D. DNS

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
BIND (Berkeley Internet Name Domain) jest jednym z najpopularniejszych serwerów DNS (Domain Name System) w systemach Linux oraz innych systemach operacyjnych. Jego głównym zadaniem jest tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP, co pozwala na prawidłowe łączenie urządzeń w sieci. Dzięki BIND administratorzy mogą zarządzać strefami DNS, co oznacza kontrolowanie rekordów, takich jak A, AAAA, CNAME czy MX, które są kluczowe dla funkcjonowania usług internetowych. Przykładem praktycznego zastosowania BIND jest możliwość konfiguracji lokalnego serwera DNS, co przyspiesza rozwiązywanie nazw w sieci lokalnej oraz zwiększa bezpieczeństwo, ograniczając zapytania do zewnętrznych serwerów. Dobrą praktyką jest także regularne aktualizowanie rekordów DNS oraz monitorowanie ich poprawności, aby zapewnić dostępność i niezawodność usług. Korzystanie z BIND jest zgodne z zaleceniami IETF (Internet Engineering Task Force), co sprawia, że jest to rozwiązanie solidne i profesjonalne.

Pytanie 13

Która norma określa standardy dla instalacji systemów okablowania strukturalnego?

A. PN-EN 55022

B. PN-EN50173

C. PN-EN 50310

D. PN-EN 50174

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Norma PN-EN 50174 opisuje zasady projektowania i instalacji okablowania strukturalnego, które są kluczowe dla zapewnienia efektywności i niezawodności systemów telekomunikacyjnych. Ta norma obejmuje zarówno aspekty techniczne, jak i praktyczne wytyczne dotyczące instalacji kabli, ich rozmieszczenia oraz ochrony przed zakłóceniami. W kontekście budynków biurowych, zastosowanie PN-EN 50174 pozwala na zminimalizowanie strat sygnału oraz zwiększenie żywotności instalacji poprzez zastosowanie odpowiednich metod układania kabli. Na przykład, w przypadku instalacji w dużych biurowcach, stosowanie zgodnych z normą metod zarządzania kablami i ich trasowaniem pozwala na łatwiejsze późniejsze modyfikacje oraz serwisowanie. Dodatkowo, norma ta zwraca uwagę na aspekty bezpieczeństwa, co jest kluczowe w kontekście przepisów budowlanych oraz ochrony środowiska. Warto również wspomnieć, że PN-EN 50174 jest często stosowana w połączeniu z innymi normami, takimi jak PN-EN 50173, która dotyczy systemów okablowania strukturalnego w budynkach, co zapewnia kompleksowe podejście do tematu.

Pytanie 14

Adresy IPv6 nie zawierają adresu typu

A. broadcast

B. anycast

C. multicast

D. unicast

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Adresy typu broadcast nie są częścią standardu IPv6, co czyni tę odpowiedź poprawną. W protokole IPv6 zastąpiono broadcast innymi mechanizmami komunikacyjnymi, takimi jak multicast i anycast. W przeciwieństwie do adresów unicast, które kierują pakiet do jednego konkretnego odbiorcy, adresy multicast pozwalają na jednoczesne dostarczenie pakietu do wielu odbiorców, co jest szczególnie przydatne w aplikacjach strumieniowych i przesyłaniu danych do grupy użytkowników. Anycast natomiast umożliwia przesyłanie pakietów do najbliższego członka grupy, co jest efektywne w kontekście rozproszonego zarządzania ruchem sieciowym. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla projektowania nowoczesnych sieci i optymalizacji ich wydajności. Znajomość standardów IETF i praktyk przemysłowych pozwala na skuteczne wykorzystanie tych typów adresacji w zastosowaniach takich jak VoIP, wideokonferencje czy dostarczanie treści multimedialnych.

Pytanie 15

Polecenie dsadd służy do

A. modyfikacji właściwości obiektów w katalogu

B. przenoszenia obiektów w ramach jednej domeny

C. usuwania użytkowników, grup, komputerów, kontaktów oraz jednostek organizacyjnych z usług Active Directory

D. dodawania użytkowników, grup, komputerów, kontaktów oraz jednostek organizacyjnych do usług Active Directory

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Polecenie dsadd jest kluczowym narzędziem w administracji usługi Active Directory, ponieważ umożliwia dodawanie nowych obiektów, takich jak użytkownicy, grupy, komputery, kontakty oraz jednostki organizacyjne. W praktyce, administratorzy sieci używają tego polecenia do efektywnego zarządzania zasobami w organizacji. Przykładowo, gdy nowy pracownik dołącza do firmy, administrator może szybko utworzyć nowe konto użytkownika przy pomocy dsadd, co pozwala mu na dostęp do zasobów sieci. Dodatkowo, dzięki możliwości tworzenia grup, administratorzy mogą przypisywać różne uprawnienia do grup, co ułatwia zarządzanie dostępem. W kontekście standardów branżowych, stosowanie Active Directory oraz narzędzi takich jak dsadd jest zalecane w celu zapewnienia spójności i bezpieczeństwa w zarządzaniu zasobami IT. Obiektowe podejście do zarządzania użytkownikami i zasobami w Active Directory jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 16

Proces łączenia sieci komputerowych, który polega na przesyłaniu pakietów protokołu IPv4 przez infrastrukturę opartą na protokole IPv6 oraz w przeciwnym kierunku, nosi nazwę

A. tunelowaniem

B. podwójnego stosu IP

C. translacją protokołów

D. mapowaniem

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Tunelowaniem nazywamy mechanizm, który umożliwia przesyłanie pakietów danych z protokołu IPv4 przez infrastrukturę zaprojektowaną dla protokołu IPv6 oraz odwrotnie. Ten proces polega na tworzeniu wirtualnych tuneli, które encapsulują (opakowują) dane protokołu IPv4 w pakiety IPv6, co pozwala na komunikację między sieciami korzystającymi z różnych wersji protokołu IP. W praktyce tunelowanie jest często wykorzystywane w przypadkach, gdzie starsze systemy, które jeszcze nie przeszły na IPv6, muszą komunikować się z nowymi sieciami. Przykładem zastosowania tunelowania jest transfer danych w firmach, które posiadają zarówno starsze, jak i nowoczesne urządzenia sieciowe, co pozwala im na stopniową migrację do IPv6, jednocześnie zapewniając ciągłość działania usług sieciowych. Z perspektywy standardów, tunelowanie jest jednym z kluczowych elementów strategii przejścia na IPv6, co zostało określone w dokumentach IETF, takich jak RFC 3056 oraz RFC 4213. Te dobre praktyki są ważne dla administrowania nowoczesnymi sieciami komputerowymi, umożliwiając elastyczne podejście do migracji.

Pytanie 17

Planowanie wykorzystania przestrzeni dyskowej komputera do przechowywania i udostępniania informacji, takich jak pliki i aplikacje dostępne w sieci oraz ich zarządzanie, wymaga skonfigurowania komputera jako

A. serwer terminali

B. serwer aplikacji

C. serwer DHCP

D. serwer plików

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Serwer plików jest dedykowanym systemem, którego główną rolą jest przechowywanie, udostępnianie oraz zarządzanie plikami w sieci. Umożliwia on użytkownikom dostęp do plików z różnych lokalizacji, co jest istotne w środowiskach biurowych oraz edukacyjnych, gdzie wiele osób współdzieli dokumenty i zasoby. Przykłady zastosowania serwera plików obejmują firmy, które chcą centralizować swoje zasoby, umożliwiając pracownikom łatwy dostęp do dokumentów oraz aplikacji. Serwery plików mogą być konfigurowane z wykorzystaniem różnych protokołów, takich jak SMB (Server Message Block) dla systemów Windows czy NFS (Network File System) dla systemów Unix/Linux, co pozwala na interoperacyjność w zróżnicowanych środowiskach operacyjnych. Warto także wspomnieć o znaczeniu bezpieczeństwa i praw dostępu, co jest kluczowe w zarządzaniu danymi, aby zapewnić, że tylko uprawnione osoby mają dostęp do wrażliwych informacji. Dobrą praktyką jest również regularne wykonywanie kopii zapasowych danych znajdujących się na serwerze plików, co chroni przed ich utratą.

Pytanie 18

Kabel skręcany o czterech parach, w którym każdy z przewodów jest otoczony ekranem foliowym, a ponadto wszystkie pary są dodatkowo zabezpieczone siatką, to kabel

A. SF/UTP

B. F/UTP

C. S/FTP

D. U/UTP

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź S/FTP jest prawidłowa, ponieważ oznaczenie to wskazuje na kabel, w którym każda para przewodów jest ekranowana folią, a dodatkowo wszystkie pary są ekranowane wspólnie siatką. Takie rozwiązanie znacząco zwiększa odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, co jest kluczowe w zastosowaniach, gdzie wymagane są wysokie prędkości przesyłu danych oraz stabilność sygnału. Kable S/FTP są często wykorzystywane w nowoczesnych sieciach komputerowych, w tym w centrach danych oraz w aplikacjach wymagających przesyłu dużych ilości danych, takich jak streaming wideo czy aplikacje VoIP. Stosowanie kabli ekranowanych zgodnych z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO/IEC 11801, zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale również wysoką jakość transmisji danych. Dzięki zastosowaniu ekranów, kable S/FTP minimalizują ryzyko zakłóceń, co jest istotne w środowiskach o dużym natężeniu źródeł zakłóceń elektromagnetycznych.

Pytanie 19

AES (ang. Advanced Encryption Standard) to co?

A. nie może być użyty do szyfrowania dokumentów

B. jest wcześniejszą wersją DES (ang. Data Encryption Standard)

C. nie może być zrealizowany w formie sprzętowej

D. wykorzystuje algorytm szyfrujący symetryczny

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
AES (Advanced Encryption Standard) to standard szyfrowania, który wykorzystuje symetryczny algorytm szyfrujący. Oznacza to, że ten sam klucz jest używany zarówno do szyfrowania, jak i deszyfrowania danych. AES jest powszechnie stosowany w różnych aplikacjach, takich jak zabezpieczenie danych w chmurze, transmisje internetowe, szyfrowanie plików oraz w protokołach takich jak SSL/TLS. Wybór AES jako standardu szyfrowania przez National Institute of Standards and Technology (NIST) w 2001 roku wynikał z jego wysokiego poziomu bezpieczeństwa oraz wydajności. AES obsługuje różne długości kluczy (128, 192 i 256 bitów), co pozwala na dostosowanie poziomu zabezpieczeń do konkretnych potrzeb. W praktyce, stosując AES, można zapewnić bezpieczeństwo danych osobowych, transakcji finansowych oraz komunikacji, co czyni go fundamentem nowoczesnych systemów kryptograficznych.

Pytanie 20

W celu zagwarantowania jakości usług QoS, w przełącznikach warstwy dostępu wdraża się mechanizm

A. decydujący o liczbie urządzeń, które mogą łączyć się z danym przełącznikiem

B. który zapobiega tworzeniu się pętli w sieci

C. pozwalający na używanie wielu portów jako jednego łącza logicznego

D. przydzielania wyższego priorytetu wybranym typom danych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź dotycząca nadawania priorytetu określonym rodzajom danych jest prawidłowa, ponieważ mechanizmy QoS (Quality of Service) odgrywają kluczową rolę w zarządzaniu jakością usług w sieciach komputerowych. W kontekście przełączników warstwy dostępu, nadawanie priorytetów polega na klasyfikacji i zarządzaniu ruchem sieciowym, co pozwala na przydzielanie większych zasobów dla bardziej wymagających aplikacji, takich jak VoIP czy transmisje wideo. Przykładem może być wykorzystanie protokołu IEEE 802.1p, który umożliwia oznaczanie ramek Ethernet z odpowiednim poziomem priorytetu. Dzięki temu, w sytuacjach dużego obciążenia sieci, ważniejsze dane mogą być przesyłane szybciej, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia ciągłości i jakości usług. Dobre praktyki w implementacji QoS obejmują także regularne monitorowanie ruchu oraz dostosowywanie polityk QoS w zależności od zmieniających się wymagań aplikacji oraz użytkowników. W ten sposób, można nie tylko poprawić doświadczenia użytkowników, ale również zoptymalizować wykorzystanie zasobów sieciowych.

Pytanie 21

Podczas przetwarzania pakietu przez ruter jego czas życia TTL

A. ulega zwiększeniu

B. przyjmuje przypadkową wartość

C. pozostaje bez zmian

D. ulega zmniejszeniu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Czas życia pakietu (TTL - Time To Live) jest kluczowym parametrem w protokole IP, który decyduje o tym, jak długo pakiet może przebywać w sieci, zanim zostanie odrzucony. Każdy ruter, przez który przechodzi pakiet, zmniejsza wartość TTL o 1. Dzieje się tak, ponieważ TTL ma na celu zapobieganie nieskończonemu krążeniu pakietów w sieci, które mogą być spowodowane błędami w routingu. Przykładowo, jeśli pakiet ma początkową wartość TTL równą 64, to po przejściu przez 3 rutery, jego wartość TTL spadnie do 61. W praktyce, administratorzy sieci powinni być świadomi wartości TTL, ponieważ może to wpływać na wydajność sieci oraz na czas, w którym pakiety docierają do celu. Dobrą praktyką jest monitorowanie TTL w celu optymalizacji tras i diagnozowania problemów z łącznością. W standardach protokołu IP, zmniejszanie TTL jest istotne, ponieważ zapewnia, że pakiety nie będą krążyły w sieci bez końca, co może prowadzić do przeciążenia i degradacji jakości usług.

Pytanie 22

Symbol graficzny przedstawiony na rysunku oznacza

A. gniazdo telekomunikacyjne.

B. główny punkt dystrybucyjny.

C. otwarty kanał kablowy.

D. zamknięty kanał kablowy.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ten symbol, który widzisz na rysunku, oznacza gniazdo telekomunikacyjne. To taki ważny element w całej sieci telekomunikacyjnej. W praktyce to gniazda są wykorzystywane do podłączania różnych urządzeń, jak telefony czy modemy. Z tego co wiem, według norm PN-EN 50173, powinny być one dobrze oznaczone, żeby łatwo było je zidentyfikować. To naprawdę ułatwia zarządzanie kablami i urządzeniami. Używanie standardowych symboli w dokumentacji i projektach jest kluczowe, bo poprawia komunikację między specjalistami i pozwala szybko znaleźć punkty dostępowe. Poza tym, ważne też, żeby stosować odpowiednie kable, jak Cat 5e czy Cat 6, bo to wpływa na jakość przesyłu danych. No i przy projektowaniu sieci nigdy nie można zapominać o tych standardach, bo to klucz do niezawodności i wydajności systemu.

Pytanie 23

Aby zmierzyć tłumienie łącza światłowodowego w dwóch zakresach długości fali 1310 nm oraz 1550 nm, powinno się wykorzystać

A. tester UTP

B. reflektometr TDR

C. rejestrator cyfrowy

D. miernik mocy optycznej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Miernik mocy optycznej jest urządzeniem wykorzystywanym do pomiarów intensywności światła w systemach światłowodowych, co czyni go idealnym narzędziem do oceny tłumienia łącza. Tłumienie to strata sygnału, która może wystąpić w wyniku absorpcji, dyspersji czy odbić na złączach. Dla oceny wydajności łącza światłowodowego w standardowych oknach transmisyjnych 1310 nm i 1550 nm, miernik mocy optycznej umożliwia precyzyjne określenie poziomu mocy optycznej, co jest kluczowe dla identyfikacji ewentualnych problemów w infrastrukturze. W praktyce, pomiar mocy na obu długościach fal pozwala na weryfikację zgodności z normami branżowymi, takimi jak ISO/IEC 11801, które określają maksymalne poziomy tłumienia dla różnych zastosowań. Regularne pomiary z użyciem miernika mocy optycznej są niezbędne dla zapewnienia optymalnej wydajności sieci światłowodowych, co przekłada się na stabilność i jakość przesyłanego sygnału.

Pytanie 24

Który z poniższych adresów IPv4 jest adresem bezklasowym?

A. 11.0.0.1/8

B. 202.168.0.1/25

C. 192.168.0.1/24

D. 162.16.0.1/16

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Adres IPv4 202.168.0.1/25 jest przykładem adresu bezklasowego (CIDR - Classless Inter-Domain Routing), co oznacza, że nie jest on przypisany do konkretnej klasy adresowej, jak A, B czy C. Dzięki zastosowaniu notacji CIDR, możliwe jest elastyczne przydzielanie adresów IP, co pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie dostępnej przestrzeni adresowej. W tym przypadku, maska /25 oznacza, że 25 bitów jest używanych do identyfikacji sieci, co pozostawia 7 bitów dla identyfikacji hostów. Dzięki temu w sieci można zaadresować do 128 urządzeń, co jest korzystne w średnich organizacjach. Użycie adresów bezklasowych jest zgodne z nowoczesnymi standardami sieciowymi i pozwala na lepsze zarządzanie adresacją oraz optymalizację routingu. Ponadto, stosowanie CIDR z ograniczeniem do specyficznych prefiksów umożliwia bardziej wyrafinowane zarządzanie ruchem w Internecie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 25

W systemie Ubuntu Server, aby zainstalować serwer DHCP, należy zastosować komendę

A. sudo apt-get isc-dhcp-server start

B. sudo service isc-dhcp-server install

C. sudo apt-get install isc-dhcp-server

D. sudo service isc-dhcp-server start

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Jak chcesz zainstalować serwer DHCP na Ubuntu Server, to użyj polecenia 'sudo apt-get install isc-dhcp-server'. To jest właśnie to, co trzeba, żeby skorzystać z menedżera pakietów APT, który jest standardem w systemach bazujących na Debianie, jak Ubuntu. Dzięki APT wszystko, co potrzebne do prawidłowego działania serwera, zostanie automatycznie ściągnięte i zainstalowane. W praktyce, taka instalacja jest super ważna dla administratorów, którzy chcą mieć kontrolę nad przydzielaniem adresów IP w sieci. Warto też przed tym sprawdzić, czy system jest na czasie, używając 'sudo apt-get update', bo wtedy masz pewność, że instalujesz najnowsze wersje. Po instalacji serwera DHCP, musisz jeszcze skonfigurować plik '/etc/dhcp/dhcpd.conf', w którym ustawiasz zakresy adresów IP i inne parametry związane z DHCP. To podejście do instalacji jest zgodne z najlepszymi standardami w branży, które zalecają korzystanie z menedżerów pakietów - po prostu to się sprawdza.

Pytanie 26

Jakie urządzenie należy użyć, aby połączyć sieć lokalną z Internetem?

A. koncentrator.

B. most.

C. przełącznik.

D. ruter.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ruter to urządzenie, które pełni kluczową rolę w komunikacji pomiędzy siecią lokalną a Internetem. Jego głównym zadaniem jest przekazywanie danych pomiędzy różnymi sieciami, co pozwala na wymianę informacji pomiędzy urządzeniami wewnątrz sieci lokalnej a użytkownikami zewnętrznymi. Ruter wykonuje funkcje takie jak kierowanie pakietów, NAT (Network Address Translation) oraz zarządzanie adresami IP. Przykładem zastosowania rutera w praktyce jest sytuacja, gdy mamy w domu kilka urządzeń (komputery, smartfony, tablety), które łączą się z Internetem. Ruter pozwala tym urządzeniom na korzystanie z jednego, publicznego adresu IP, co jest zgodne z praktykami oszczędzania przestrzeni adresowej. Ruter może również zapewniać dodatkowe funkcje, takie jak zapora sieciowa (firewall) oraz obsługa sieci bezprzewodowych (Wi-Fi), co zwiększa bezpieczeństwo i komfort użytkowania. To urządzenie jest zatem niezbędne w każdej sieci, która chce mieć dostęp do globalnej sieci Internet.

Pytanie 27

Wskaż błędne stwierdzenie dotyczące Active Directory?

A. Active Directory stanowi system katalogowy w sieciach operacyjnych firmy Microsoft

B. Active Directory to usługa, która monitoruje wykorzystanie limitów dyskowych aktywnych katalogów

C. W Active Directory informacje są organizowane w sposób hierarchiczny

D. Domeny uporządkowane w hierarchii mogą tworzyć strukturę drzewa

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Active Directory (AD) to usługa katalogowa stworzona przez firmę Microsoft, która ułatwia zarządzanie użytkownikami i zasobami w sieci. Obejmuje funkcje takie jak zarządzanie tożsamościami, kontrola dostępu oraz centralizacja informacji o użytkownikach, grupach oraz urządzeniach. W praktyce AD umożliwia administratorom zarządzanie kontami użytkowników, grupami, komputerami oraz politykami bezpieczeństwa w zorganizowany sposób. Na przykład, dzięki hierarchicznej strukturze domen i jednostek organizacyjnych, administratorzy mogą łatwo przypisywać odpowiednie uprawnienia i ograniczenia w zależności od potrzeb organizacji. Standardy takie jak LDAP (Lightweight Directory Access Protocol) są wykorzystywane do komunikacji z katalogiem, co zapewnia interoperacyjność z innymi systemami. Dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa, takie jak regularne audyty i stosowanie polityk dostępu, są kluczowe dla ochrony danych i zasobów w środowisku AD.

Pytanie 28

Protokół pomocniczy do kontroli stosu TCP/IP, który odpowiada za identyfikację oraz przekazywanie informacji o błędach podczas działania protokołu IP, to

A. Reverse Address Resolution Protocol (RARP)

B. Internet Control Message Protocol (ICMP)

C. Routing Information Protocol (RIP)

D. Address Resolution Protocol (ARP)

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Internet Control Message Protocol (ICMP) to kluczowy protokół w rodzinie protokołów TCP/IP, który pełni istotną rolę w diagnostyce i zarządzaniu siecią. Jego podstawową funkcją jest wymiana informacji o błędach oraz informacji kontrolnych pomiędzy węzłami sieciowymi. ICMP umożliwia wykrywanie problemów, takich jak niedostępność hosta lub przekroczenie limitu czasu przesyłania pakietów. Przykładowo, polecenie 'ping', które wykorzystuje ICMP, wysyła pakiety echo do określonego hosta i oczekuje na odpowiedź, co pozwala na ocenę dostępności i opóźnień w komunikacji sieciowej. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie ICMP do monitorowania stanu sieci oraz diagnostyki problemów, a także przychodzących i wychodzących tras w komunikacji. ICMP jest również używany w protokole Traceroute, który pomaga określić trasę, jaką pokonują pakiety w sieci, co jest niezbędne w zarządzaniu sieciami.

Pytanie 29

W przestawionej na rysunku ramce Ethernet adresem nadawcy i adresem odbiorcy jest

Bajty
8	6	6	2	46 - 1500	4
Preambuła	Adres odbiorcy	Adres nadawcy	Typ ramki	Dane	Frame Check Sequence

A. 6 bajtowy adres IPv4.

B. 8 bajtowy adres fizyczny.

C. 32 bitowy adres IPv4.

D. 48 bitowy adres fizyczny.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, którą wybrałeś, jest poprawna. W ramkach Ethernet zarówno adres nadawcy, jak i adres odbiorcy mają postać 48-bitowych adresów fizycznych, znanych również jako adresy MAC. Adres MAC jest kluczowym elementem w komunikacji w sieciach lokalnych, a jego długość wynosząca 6 bajtów (48 bitów) jest standardem określonym w normach IEEE 802. W praktyce każdy interfejs sieciowy w urządzeniach, takich jak komputery, routery czy przełączniki, jest przypisany do unikalnego adresu MAC, co umożliwia ich identyfikację w sieci. Przykładowo, podczas przesyłania pakietu danych w sieci lokalnej, ramka Ethernet zawiera adresy MAC nadawcy i odbiorcy, co pozwala na precyzyjne kierowanie danych. Ponadto, znajomość adresów MAC jest istotna w kontekście bezpieczeństwa sieci, ponieważ umożliwia monitorowanie i kontrolowanie dostępu do zasobów sieciowych oraz zapobieganie nieautoryzowanym połączeniom.

Pytanie 30

Która z grup w systemie Windows Serwer ma najniższe uprawnienia?

A. Operatorzy kont.

B. Administratorzy.

C. Wszyscy

D. Użytkownicy.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "Wszyscy" jest jak najbardziej na miejscu. Ta grupa użytkowników w Windows Serwer ma najniższe uprawnienia. W praktyce oznacza to, że ci użytkownicy nie mogą robić rzeczy administracyjnych, jak chociażby zmieniać ustawień systemowych, instalować programy czy zarządzać innymi kontami. Ograniczenie ich uprawnień do grupy "Wszyscy" to kluczowy ruch w kontekście bezpieczeństwa, bo zmniejsza ryzyko nieautoryzowanego dostępu. W firmach, które działają według zasady minimalnych uprawnień, użytkownicy mają dostęp tylko do tego, co jest im potrzebne do pracy. Dzięki temu, w przypadku ataku czy błędu, możliwe szkody są ograniczone. To podejście jest zgodne z tym, co mówią normy jak NIST czy ISO 27001, które akcentują znaczenie dobrego zarządzania uprawnieniami dla ochrony danych.

Pytanie 31

Komputer, który automatycznie otrzymuje adres IP, adres bramy oraz adresy serwerów DNS, łączy się z wszystkimi urządzeniami w sieci lokalnej za pośrednictwem adresu IP. Jednakże komputer ten nie ma możliwości nawiązania połączenia z żadnym hostem w sieci rozległej, ani poprzez adres URL, ani przy użyciu adresu IP, co sugeruje, że występuje problem z siecią lub awaria

A. serwera DHCP

B. przełącznika

C. serwera DNS

D. rutera

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to ruter, ponieważ jest to urządzenie, które umożliwia komunikację pomiędzy różnymi sieciami, w tym między siecią lokalną a siecią rozległą (WAN). Kiedy komputer uzyskuje adres IP, adres bramy i adresy serwerów DNS automatycznie, najczęściej korzysta z protokołu DHCP, który przypisuje te informacje. W przypadku braku możliwości połączenia z hostami w sieci rozległej, problem może leżeć w ruterze. Ruter zarządza ruchem danych w sieciach, a jego awaria uniemożliwia komunikację z innymi sieciami, takimi jak internet. Przykładowo, jeżeli ruter jest wyłączony lub ma uszkodzony firmware, żaden z komputerów w sieci lokalnej nie będzie mógł uzyskać dostępu do zewnętrznych zasobów, co skutkuje brakiem możliwości połączenia z adresami URL czy adresami IP. Dobrą praktyką jest regularne aktualizowanie oprogramowania ruterów oraz monitorowanie ich stanu, aby zapobiegać tego rodzaju problemom.

Pytanie 32

Podstawową rolą monitora, który jest częścią oprogramowania antywirusowego, jest

A. cykliczne skanowanie plików przechowywanych na dysku twardym komputera

B. nadzór nad aktualnymi działaniami komputera w trakcie uruchamiania oraz pracy programów

C. zapewnienie bezpieczeństwa systemu operacyjnego przed atakami z sieci komputerowej

D. ochrona poczty elektronicznej przed niechcianymi wiadomościami

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Monitor w oprogramowaniu antywirusowym to naprawdę ważny element. Jego główną rolą jest pilnowanie, co się dzieje na komputerze podczas pracy różnych aplikacji. Jak to działa? Oprogramowanie antywirusowe śledzi wszystko na bieżąco, dzięki czemu szybko łapie jakieś podejrzane zagrożenia, jak wirusy czy inne złośliwe programy, które mogłyby włożyć nos w twoje sprawy. Na przykład, kiedy ściągasz plik z Internetu, monitor działa od razu, sprawdzając ten plik w czasie rzeczywistym. Jeżeli zauważy coś podejrzanego, potrafi go szybko zablokować lub wrzucić do kwarantanny. To naprawdę dobra praktyka w bezpieczeństwie komputerowym! Regularne aktualizacje baz wirusów oraz ciągłe pilnowanie ruchu w sieci są super istotne, żeby skutecznie chronić system. Szybka reakcja na zagrożenia to klucz do trzymania swoich danych w bezpieczeństwie.

Pytanie 33

Którego numeru portu używa usługa FTP do wysyłania komend?

A. 80

B. 69

C. 21

D. 20

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Usługa FTP (File Transfer Protocol) do przesyłania poleceń korzysta z portu 21. Port ten jest zarezerwowany dla kontrolnej komunikacji w protokole FTP, co oznacza, że wszystkie komendy, które klient wysyła do serwera, oraz odpowiedzi serwera na te komendy, są przesyłane za pośrednictwem tego portu. Zrozumienie struktury portów w sieciach komputerowych jest kluczowe dla administratorów systemów i specjalistów od bezpieczeństwa, którzy muszą zarządzać komunikacją między urządzeniami. W praktycznych zastosowaniach, na przykład podczas konfigurowania serwera FTP, ważne jest, aby port 21 był dostępny, aby klienci mogli się z nim łączyć. Warto również zaznaczyć, że podczas przesyłania danych, FTP wykorzystuje osobny port, zazwyczaj port 20, co stanowi podstawową różnicę pomiędzy komunikacją kontrolną a transferem danych. Dobrą praktyką jest także zabezpieczanie połączeń FTP poprzez użycie FTPS lub SFTP, które dodają warstwę bezpieczeństwa do tradycyjnego protokołu FTP.

Pytanie 34

Jaką komendę wykorzystuje się do ustawiania interfejsu sieciowego w systemie Linux?

A. netstate

B. netsh

C. ifconfig

D. ipconfig

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'ifconfig' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie używane w systemach operacyjnych Linux do konfigurowania interfejsów sieciowych. Umożliwia ono wyświetlanie informacji o interfejsach, takich jak adresy IP, maski podsieci oraz status interfejsów. Przykładowe użycie to komenda 'ifconfig eth0 up', która aktywuje interfejs sieciowy o nazwie 'eth0'. Warto zaznaczyć, że 'ifconfig' jest częścią pakietu net-tools, który w wielu nowoczesnych dystrybucjach Linuxa jest zastępowany przez bardziej zaawansowane narzędzie 'ip'. Do konfigurowania interfejsów sieciowych zgodnie z aktualnymi standardami zaleca się korzystanie z polecenia 'ip', które oferuje szersze możliwości i jest bardziej zgodne z standardami sieciowymi. Prawidłowe zarządzanie konfiguracją interfejsów ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa systemu operacyjnego oraz efektywności sieci.

Pytanie 35

Która para: protokół – warstwa, w której dany protokół funkcjonuje, jest prawidłowo zestawiona według modelu TCP/IP?

A. DHCP – warstwa dostępu do sieci

B. RARP – warstwa transportowa

C. DNS – warstwa aplikacyjna

D. TCP – warstwa Internetu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "DNS – warstwa aplikacji" jest poprawna, ponieważ DNS (Domain Name System) działa na najwyższej warstwie modelu TCP/IP, czyli warstwie aplikacji. Warstwa ta jest odpowiedzialna za interakcję pomiędzy aplikacjami a protokołami transportowymi. DNS służy do rozwiązywania nazw domenowych na adresy IP, co jest kluczowe dla funkcjonowania Internetu. Dzięki temu użytkownicy mogą korzystać z przyjaznych nazw (np. www.przyklad.com) zamiast trudnych do zapamiętania adresów IP. W praktyce, gdy przeglądarka internetowa wprowadza adres URL, najpierw wysyła zapytanie do serwera DNS, który zwraca odpowiedni adres IP. To sprawia, że DNS jest fundamentalnym protokołem, który wspiera działanie wielu usług internetowych, takich jak e-maile, strony WWW czy serwisy streamingowe. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, wdrażanie odpowiednich serwerów DNS oraz ich konfiguracja z użyciem standardów, takich jak RFC 1035, są kluczowe dla zapewnienia wydajności i dostępności usług sieciowych.

Pytanie 36

Które z poleceń w systemie Windows umożliwia sprawdzenie zapisanych w pamięci podręcznej komputera tłumaczeń nazw DNS na odpowiadające im adresy IP?

A. ipconfig /displaydns

B. ipconfig /release

C. ipconfig /flushdns

D. ipconfig /renew

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
To polecenie 'ipconfig /displaydns' to naprawdę ważna rzecz, jeśli chodzi o zarządzanie pamięcią podręczną DNS w Windowsie. Dzięki niemu możemy zobaczyć, co jest w tej pamięci podręcznej, czyli jak wyglądają tłumaczenia nazw domen na adresy IP. To się przydaje zwłaszcza, gdy mamy problemy z dostępem do jakichś stron, bo pozwala nam sprawdzić, jakie zapytania DNS już zostały rozwiązane. Dla administratorów to bardzo pomocne, gdy muszą znaleźć błędy związane z nieaktualnymi lub błędnymi wpisami. Na przykład, po zmianie adresu IP serwera DNS, jak użytkownik wciąż nie może wejść na jakąś usługę, to właśnie to polecenie pomoże nam sprawdzić, czy stary adres IP nadal siedzi w pamięci. W pracy z sieciami warto też regularnie sprawdzać tę pamięć i czyścić ją, używając 'ipconfig /flushdns', co jest jednym z lepszych sposobów na utrzymanie sieci w dobrej formie, moim zdaniem.

Pytanie 37

W systemie Windows narzędzie do zarządzania skryptami wiersza poleceń, które pozwala na przeglądanie lub zmianę konfiguracji sieciowej komputera, który jest włączony, to

A. netsh

B. netstat

C. nslookup

D. ipconfig

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
No, więc 'netsh' to naprawdę super narzędzie do ogarniania konfiguracji sieci w Windowsie. Dzięki niemu możesz nie tylko zobaczyć, jak wyglądają twoje parametry sieciowe, ale też je zmienić. W praktyce można tam ogarnąć ustawienia IP, DNS czy zaporę systemową. Na przykład, jak chcesz ustawić statyczny adres IP albo zmienić coś w DHCP, to właśnie netsh będzie najlepszym wyborem. Ciekawostka – administratorzy mogą nawet pisać skrypty, żeby zautomatyzować te procesy. To jest mega przydatne w zarządzaniu infrastrukturą IT. A jak coś nie działa w sieci, to często korzysta się z netsh do resetowania TCP/IP, co czasami naprawdę potrafi załatwić sprawę. W skrócie, znajomość netsh to must-have dla każdego, kto boryka się z administracją Windowsa.

Pytanie 38

Podczas konfigurowania oraz instalacji serwera DHCP w systemach z rodziny Windows Server można wprowadzać zastrzeżenia dotyczące adresów, które określą

A. konkretne adresy IP przydzielane urządzeniom na podstawie ich adresu MAC

B. adresy MAC, które nie będą przydzielane w obrębie zakresu DHCP

C. adresy początkowy i końcowy zakresu serwera DHCP

D. adresy IP, które będą przydzielane w ramach zakresu DHCP dopiero po ich autoryzacji

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zastrzeżenia adresów w serwerze DHCP to funkcja, która pozwala na przypisanie konkretnego adresu IP do urządzenia na podstawie jego adresu MAC. Ta technika jest niezwykle przydatna w środowiskach, gdzie niektóre urządzenia wymagają stałego adresu IP, na przykład serwery, drukarki sieciowe czy urządzenia IoT. Przypisanie adresu IP na podstawie adresu MAC zapewnia, że dane urządzenie zawsze otrzyma ten sam adres IP, co eliminuje problemy związane z zarządzaniem adresami i zwiększa stabilność sieci. Dobre praktyki zalecają wykorzystanie zastrzeżeń adresów IP w przypadku kluczowych urządzeń, aby uniknąć konfliktów adresów i zapewnić ich ciągłość operacyjną. Dodatkowo, proces ten ułatwia administrację siecią, umożliwiając administratorom łatwiejsze identyfikowanie urządzeń oraz ich lokalizacji w sieci. Zastosowanie tej metody jest zgodne z normami zarządzania siecią, co czyni ją standardem w wielu organizacjach.

Pytanie 39

W celu zwiększenia bezpieczeństwa sieci firmowej administrator wdrożył protokół 802.1X. Do czego służy ten protokół?

A. Zapewnia szyfrowanie transmisji danych wyłącznie w warstwie aplikacji.

B. Realizuje dynamiczne przydzielanie adresów IP w sieci lokalnej.

C. Służy do kontroli dostępu do sieci na poziomie portów przełącznika, umożliwiając uwierzytelnianie urządzeń przed przyznaniem im dostępu do sieci.

D. Monitoruje i analizuje przepustowość łącza internetowego w firmie.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
<strong>Protokół 802.1X</strong> to kluczowy element bezpieczeństwa nowoczesnych sieci komputerowych, szczególnie tych wykorzystywanych w środowiskach korporacyjnych i instytucjonalnych. Jego głównym zadaniem jest kontrola dostępu do sieci na najniższym poziomie, czyli na porcie przełącznika (lub punkcie dostępowym w przypadku sieci bezprzewodowych). Mechanizm ten wymaga, aby każde urządzenie próbujące połączyć się z siecią przeszło proces uwierzytelniania, zanim uzyska dostęp do zasobów sieciowych. Najczęściej wykorzystuje się tu serwer RADIUS do weryfikacji tożsamości użytkownika lub urządzenia, co znacząco redukuje ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Z mojego doświadczenia wdrożenie 802.1X to nie tylko podstawa zgodności z politykami bezpieczeństwa (np. ISO 27001), ale także skuteczny sposób na ograniczenie tzw. ataków typu „plug and play”, gdzie ktoś podpina nieautoryzowane urządzenie do wolnego portu. W praktyce, np. w dużych biurach czy na uczelniach, 802.1X umożliwia granularne zarządzanie dostępem i szybkie wycofanie uprawnień, jeśli pracownik opuszcza firmę. To rozwiązanie bardzo często łączy się z innymi technologiami, jak VLAN czy NAC (Network Access Control), co pozwala na jeszcze większą kontrolę i automatyzację procesów bezpieczeństwa. Najważniejsze, że 802.1X działa jeszcze zanim system operacyjny uzyska pełny dostęp do sieci, co czyni go wyjątkowo skutecznym narzędziem prewencji.

Pytanie 40

Który rysunek przedstawia ułożenie żył przewodu UTP we wtyku 8P8C zgodnie z normą TIA/EIA-568-A, sekwencją T568A?

A. C.

B. B.

C. A.

D. D.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź D jest poprawna, ponieważ przedstawia ułożenie żył w wtyku 8P8C zgodnie z normą TIA/EIA-568-A, sekwencją T568A. Sekwencja ta wymaga, aby żyły były ułożone w następującej kolejności: biało-zielony, zielony, biało-pomarańczowy, niebieski, biało-niebieski, pomarańczowy, biało-brązowy, brązowy. Użycie właściwej sekwencji jest kluczowe dla zapewnienia poprawnej transmisji danych w sieciach lokalnych. W praktyce, stosowanie standardu T568A zmniejsza ryzyko zakłóceń i błędów transmisyjnych, co jest szczególnie istotne w środowiskach, gdzie wiele urządzeń jest podłączonych do tej samej infrastruktury sieciowej. Znajomość tych standardów pozwala na prawidłowe wykonanie kabli sieciowych, co przekłada się na niezawodność i wydajność sieci. W sytuacji, gdy żyły są ułożone niezgodnie z normą, mogą wystąpić problemy z połączeniem, co może prowadzić do znacznych kosztów napraw i przestojów w pracy.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej