Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rachunkowości
  • Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
  • Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 16:47
  • Data zakończenia: 17 grudnia 2025 17:07

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Gminy oraz powiaty otrzymują z budżetu państwowego na każdego ucznia

A. wsparcie finansowe
B. dotację
C. darowiznę
D. subwencję
Odpowiedzi takie jak dofinansowanie, darowizna czy dotacja, chociaż wydają się zrozumiałe, nie oddają właściwego znaczenia i kontekstu finansowania jednostek samorządu terytorialnego. Dofinansowanie jest często traktowane jako dodatkowe wsparcie, które może być przyznawane w formie krótkoterminowej i zazwyczaj nie ma stałego charakteru. Darowizna, z kolei, jest zazwyczaj jednostkowym wsparciem finansowym, które nie jest regulowane przez przepisy prawa lokalnego czy krajowego i zazwyczaj nie jest związane z systemem edukacyjnym. Dotacja jest bardziej zbliżona do subwencji, ale często odnosi się do konkretnych projektów lub działań, a nie do ogólnego wsparcia na ucznia. W przypadku finansowania edukacji, subwencja oświatowa ma na celu zapewnienie stabilnego, przewidywalnego i systematycznego wsparcia, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania systemu edukacji. Zrozumienie różnicy między tymi terminami jest istotne, aby unikać nieporozumień oraz błędnych interpretacji dotyczących źródeł finansowania. To również wskazuje na konieczność dokładnej analizy przepisów prawa oraz zasad finansowania w kontekście lokalnym i krajowym.
Pytanie 2

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż, która spółka ma najwyższą rentowność.

Lp.WyszczególnienieSpółki
A.B.C.D.
1.Zysk netto w zł1 000,002 500,002 000,005 500,00
2.Przychody ogółem w zł10 000,0050 000,0010 000,0050 000,00
A. B.
B. C.
C. A.
D. D.
Czasem wybór niewłaściwej odpowiedzi wynika z tego, że nie przeanalizowano wskaźników rentowności dobrze. Często ludzie, którzy muszą podejmować decyzje finansowe, skupiają się tylko na przychodach, zapominając o kosztach. Takie podejście sprawia, że spółki A, B lub D mogą wyglądać na atrakcyjne przez wyższe przychody, ale ich duże koszty sprawiają, że nie zarabiają na siebie. Warto pamiętać, że wysoka sprzedaż to nie wszystko – może się okazać, że firma tylko ledwo wychodzi na zero. Ten błąd zdarza się, gdy nie patrzy się na pełny obraz finansowy, co jest dalekie od dobrych praktyk analitycznych. Ważne, żeby analizować wskaźniki rentowności w kontekście danej branży, bo inaczej można łatwo się pomylić. Bez zrozumienia tych zasad, decyzje finansowe mogą być nietrafione, a to prowadzi do ryzykownych strategii inwestycyjnych.
Pytanie 3

Inwentaryzacja za pomocą spisu z natury dotyczy

A. wartości niematerialne oraz prawne
B. powierzone kontrahentom własne aktywa trwałe
C. środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym
D. środki pieniężne przechowywane w kasie jednostki
Metoda spisu z natury, znana również jako inwentaryzacja, odnosi się do procesu weryfikacji i oceny stanu posiadanych zasobów, w tym przypadku środków pieniężnych przechowywanych w kasie jednostki. Inwentaryzacja jest kluczowym elementem zarządzania finansami, ponieważ pozwala na precyzyjne ustalenie dostępnych środków, co jest niezbędne do podejmowania efektywnych decyzji operacyjnych. Przykładem zastosowania tej metody może być regularne przeprowadzanie inwentaryzacji kasy w celu wykrycia ewentualnych nieprawidłowości, takich jak braki czy nadwyżki, co może wskazywać na błędy w księgowaniach lub nieautoryzowane transakcje. Zgodnie z normami rachunkowości, każda jednostka powinna przeprowadzać inwentaryzację co najmniej raz w roku, a w sytuacjach nietypowych, jak zmiany w zarządzie czy podejrzenia o nadużycia, częściej. Dobrą praktyką jest prowadzenie protokołów z takich inwentaryzacji, które mogą stanowić ważny dokument w przypadku audytu.
Pytanie 4

O zdolności osoby do terminowego regulowania bieżących zobowiązań informuje wskaźnik

A. rentowności
B. sprawności działania
C. płynności finansowej
D. zadłużenia
Wskaźnik płynności finansowej to naprawdę ważne narzędzie, które pokazuje, czy firma potrafi na czas płacić swoje zobowiązania. Generalnie mówiąc, płynność finansowa to nic innego jak zdolność firmy do regulowania krótkoterminowych długów. To kluczowe, bo jak firma ma wysoką płynność, to znaczy, że bez problemu zapłaci dostawcom, co jest ważne, żeby budować dobre relacje bisnisowe i zaufanie w branży. Wskaźniki płynności, na przykład wskaźnik bieżący, to standardowe narzędzia w analizie finansowej. Firmy, które często patrzą na ten wskaźnik, mogą szybko zareagować, kiedy coś się zmienia na rynku i unikną problemów finansowych. Dbając o płynność finansową, firma ma również większe szanse na inwestowanie w swój rozwój, co jest kluczowe, jeśli myśli o sukcesie na dłuższą metę.
Pytanie 5

Jakie jest wewnętrzne potwierdzenie księgowe własne?

A. Pw - przyjęcie wyrobów
B. KP - kasa przyjmie
C. FVZ - faktura zakupu
D. WB - wyciąg bankowy
Niepoprawne odpowiedzi wskazują na nieporozumienia związane z typami dowodów księgowych oraz ich funkcjami. Wyciąg bankowy (WB) to zewnętrzny dokument potwierdzający wpływy i wydatki na rachunku bankowym przedsiębiorstwa, co czyni go dowodem zewnętrznym, a nie wewnętrznym. Z kolei faktura zakupu (FVZ) jest także dokumentem zewnętrznym, który stanowi potwierdzenie transakcji handlowej między dwoma podmiotami. Faktury muszą być wystawiane przez sprzedawców i zawierają informacje o sprzedaży towarów i usług, co jest całkowicie różne od wewnętrznych dowodów księgowych. Z kolei kasa przyjmie (KP) to dowód, który dokumentuje przyjęcie gotówki przez przedsiębiorstwo, jednakże wciąż jest to dokument zewnętrzny, ponieważ odnosi się do operacji finansowych związanych z płatnościami. W praktyce, niepoprawne odpowiedzi często wynikają z mylnego skojarzenia dokumentów z ich funkcjami w procesach księgowych. Zrozumienie różnicy między dowodami wewnętrznymi a zewnętrznymi jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia księgowości. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do błędów w ewidencji oraz w sprawozdawczości, co w konsekwencji może wpłynąć na wyniki finansowe oraz reputację firmy.
Pytanie 6

Jeżeli wskaźnik rotacji należności w dniach za ubiegły rok wyniósł 28, to oznacza, że

A. przedsiębiorstwo inkasowało swoje należności 28 razy w ciągu roku
B. przedsiębiorstwo uzyskało z 1 złotówki należności 28 groszy zysku netto
C. należności stanowiły 28% całkowitych aktywów
D. średni cykl inkasa należności wynosił 28 dni
Pojęcia związane z rotacją należności mogą być mylone, co prowadzi do nieprawidłowych interpretacji wskaźników finansowych. Pierwsza z błędnych koncepcji sugeruje, że wskaźnik rotacji należności w dniach odnosi się do zysku netto uzyskiwanego z każdej złotówki należności. W rzeczywistości wskaźnik ten nie ma bezpośredniego związku z zyskiem, lecz z czasem, jaki przedsiębiorstwo potrzebuje na odzyskanie należności. Ponadto stwierdzenie, że należności stanowią 28% aktywów ogółem, jest również mylne, ponieważ wskazuje to na proporcję, a nie na czas inkasa. Z kolei sugestia, że przedsiębiorstwo inkasowało swoje należności 28 razy w roku, może wynikać z błędnej interpretacji wskaźnika. W rzeczywistości, wyrażony w dniach wskaźnik rotacji odnosi się do czasu, a nie do liczby transakcji. Taki błąd myślowy może prowadzić do nieadekwatnych wniosków co do efektywności zarządzania należnościami. Właściwa analiza wskaźników rotacji należności wymaga zrozumienia ich znaczenia oraz kontekstu, w jakim są stosowane, aby przedsiębiorstwo mogło podejmować świadome decyzje dotyczące swojego zarządzania finansami.
Pytanie 7

Którą zasadę rachunkowości opisuje przedstawiony fragment ustawy o rachunkowości?

Fragment ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r.
Art. 6.

1. W księgach rachunkowych jednostki należy ująć wszystkie osiągnięte, przypadające na jej rzecz przychody i obciążające ją koszty związane z tymi przychodami dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich zapłaty.

A. Zasadę periodyzacji.
B. Zasadę memoriału.
C. Zasadę podmiotowości.
D. Zasadę ostrożnej wyceny.
Zasada memoriału, opisana w ustawie o rachunkowości, jest fundamentalnym elementem rachunkowości finansowej. Nakłada ona obowiązek ujmowania przychodów i kosztów w momencie, kiedy te zdarzenia mają miejsce, a nie w momencie ich rzeczywistego wpływu na rachunki bankowe. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której firma wystawia fakturę za wykonaną usługę w grudniu, ale płatność za nią otrzyma dopiero w styczniu. Zgodnie z zasadą memoriału, przychód z tej usługi powinien być ujęty w księgach za grudzień, co odzwierciedli rzeczywisty stan finansowy firmy w danym okresie. Taki sposób ujmowania przychodów i kosztów pozwala na lepsze monitorowanie wyników finansowych, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji zarządczych. Ustawa o rachunkowości oraz Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) podkreślają znaczenie tej zasady dla prawidłowego obrazowania sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, co sprzyja przejrzystości i rzetelności informacji finansowych.
Pytanie 8

Dla środka trwałego o początkowej wartości 24 000,00 zł oraz przy stawce amortyzacji wynoszącej 20%, ustalono miesięczny odpis amortyzacyjny na poziomie 400,00 zł. Jaką metodę amortyzacji zastosowano w tej sytuacji?

A. Degresywną
B. Jednorazową
C. Progresywną
D. Liniową
Wybór metody liniowej dla amortyzacji środka trwałego oznacza, że odpisy amortyzacyjne są dokonywane równomiernie przez cały okres użytkowania aktywu. W tym przypadku, mając wartość początkową środka trwałego wynoszącą 24 000,00 zł oraz stawkę amortyzacyjną 20%, obliczenia wskazują na miesięczny odpis w wysokości 400,00 zł. To wynika z podziału wartości początkowej przez czas życia aktywu, co odpowiada praktyce branżowej, w której często wybiera się metodę liniową z uwagi na jej prostotę i przewidywalność. Warto również zwrócić uwagę, że metoda ta jest szczególnie korzystna dla przedsiębiorstw, które preferują stabilne obciążenia finansowe w postaci amortyzacji, co ułatwia planowanie budżetu. W praktyce, metoda liniowa jest obserwowana w wielu branżach, jako najpopularniejszy sposób amortyzacji, co potwierdza jej zgodność z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF).
Pytanie 9

Na podstawie wybranych danych z bilansu przedsiębiorstwa X oblicz wskaźnik bieżącej płynności finansowej.

Wybrane dane z bilansu przedsiębiorstwa X
WyszczególnienieKwota w zł
Zapasy300 000,00
Należności z tytułu dostaw i usług200 000,00
Środki pieniężne25 000,00
Zobowiązania krótkoterminowe437 500,00
A. 1,14
B. 1,20
C. 0,69
D. 0,83
Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z niedokładnego zrozumienia zasad obliczania wskaźnika bieżącej płynności finansowej. Na przykład, odpowiedzi takie jak 0,83, 0,69 czy 1,14 mogą sugerować fałszywe przekonania o sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Wskaźnik bieżącej płynności jest kluczowym narzędziem w ocenie zdolności firmy do regulowania swoich zobowiązań w krótkim okresie. Odpowiedzi te mogą wynikać z niepoprawnych obliczeń, takich jak pomylenie aktywów obrotowych z zobowiązaniami krótkoterminowymi lub błędne przyjęcie wartości z bilansu. Często analitycy mylą się, nie uwzględniając wszystkich aktywów obrotowych, co prowadzi do zaniżenia wskaźnika. Z kolei zbyt niskie wskaźniki, takie jak 0,83 i 0,69, mogą dawać mylne wrażenie, że przedsiębiorstwo ma problemy z płynnością, podczas gdy w rzeczywistości może to być tylko efekt nadmiernego ostrożnego podejścia w ocenie zobowiązań. W praktyce, wskaźnik poniżej 1,0 może być alarmujący, sygnalizując potencjalne trudności w regulowaniu płatności. Warto również zwrócić uwagę na kontekst branżowy i historyczne wartości tego wskaźnika, aby prawidłowo zinterpretować jego wyniki. Przy ocenie płynności finansowej należy uwzględnić także inne wskaźniki, takie jak wskaźnik szybki czy wskaźnik gotówki, aby uzyskać pełniejszy obraz sytuacji finansowej przedsiębiorstwa.
Pytanie 10

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wskaźnik rentowności netto aktywów ogółem.

WyszczególnienieKwota w zł
Aktywa trwałe72 000,00
Aktywa obrotowe128 000,00
Zysk netto36 000,00
Zysk brutto48 000,00
Pasywa ogółem200 000,00
A. 0,24
B. 0,28
C. 0,50
D. 0,18
Poprawna odpowiedź to 0,18, co odpowiada wskaźnikowi rentowności netto aktywów ogółem wynoszącemu 18%. Wskaźnik rentowności netto aktywów ogółem jest kluczowym wskaźnikiem używanym do oceny efektywności wykorzystania aktywów przez przedsiębiorstwo. Oblicza się go jako stosunek zysku netto do aktywów ogółem. Im wyższy wskaźnik, tym lepsza rentowność, co oznacza, że firma efektywnie generuje zyski z posiadanych aktywów. W praktyce, wskaźnik ten jest istotny dla inwestorów, którzy chcą ocenić, jak dobrze firma wykorzystuje swoje zasoby do generowania zysków. Wartości wskaźnika mogą się różnić w zależności od branży, dlatego ważne jest porównanie wyników z firmami w tej samej branży. Ponadto, analiza trendów w czasie pozwala na identyfikację zmian w efektywności operacyjnej firmy, co jest istotne dla podejmowania decyzji inwestycyjnych.
Pytanie 11

Podczas inwentaryzacji zauważono:
‒ niezawiniony niedobór oleju rzepakowego – 16 sztuk w cenie 10,00 zł/szt.
‒ nadwyżkę oleju słonecznikowego – 18 sztuk w cenie 9,00 zł/szt.

Kierownik jednostki zdecydował o zrekompensowaniu niedoboru oleju rzepakowego nadwyżką oleju słonecznikowego. Oblicz wartość kompensacji, stosując zasadę mniejszej ilości oraz niższej ceny.

A. 160,00 zł
B. 144,00 zł
C. 162,00 zł
D. 90,00 zł
Wartość kompensaty w tym przypadku ustalamy zgodnie z zasadą mniejszej ilości i niższej ceny. Niezawiniony niedobór oleju rzepakowego wynosi 16 sztuk, a nadwyżka oleju słonecznikowego to 18 sztuk. Ceny jednostkowe to odpowiednio 10,00 zł/szt. dla oleju rzepakowego i 9,00 zł/szt. dla oleju słonecznikowego. Aby obliczyć wartość kompensaty, stosujemy zasadę, że porównujemy ilości i ceny, a następnie wybieramy mniejszą ilość i niższą cenę. Zatem bierzemy pod uwagę 16 sztuk oleju rzepakowego, co daje nam wartość 16 sztuk * 9,00 zł/szt. = 144,00 zł. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu zapasami, gdzie kompensacja niedoborów nadwyżkami powinna opierać się na najkorzystniejszych ekonomicznie warunkach, co w tym przypadku oznacza wybraną wartość 144,00 zł. W praktyce oznacza to, że kierownik jednostki podejmuje decyzje oparte na racjonalnych przesłankach finansowych, co jest kluczowe w efektywnym zarządzaniu gospodarką magazynową.
Pytanie 12

Dokumentowanie przyjęcia wyprodukowanych towarów do magazynu odbywa się za pomocą dowodu księgowego

A. Pw
B. Wz
C. Rw
D. Pz
Odpowiedź 'Pw' (Przyjęcie Wz) jest poprawna, ponieważ dokument ten jest używany do potwierdzenia przyjęcia wyrobów gotowych do magazynu. Dowód księgowy w postaci Pw jest kluczowy w procesie magazynowym, gdyż jego celem jest nie tylko udokumentowanie przyjęcia towaru, ale także zapewnienie zgodności z obowiązującymi normami rachunkowości. W praktyce, przyjęcie wyrobów gotowych może wynikać z zakończenia produkcji i wymaga sporządzenia dokumentów potwierdzających, że dany towar został fizycznie dostarczony. Przykładem zastosowania Pw może być sytuacja, w której zakład produkcyjny kończy cykl produkcyjny i dostarcza gotowe produkty do magazynu, co wymaga zarejestrowania w systemie ERP. Ponadto, stosowanie dokumentu Pw jest zgodne z ogólnymi zasadami obiegu dokumentów w przedsiębiorstwie, co ułatwia późniejszą kontrolę i audyt. Warto również zaznaczyć, że stosowanie prawidłowych dokumentów księgowych, takich jak Pw, jest zgodne z praktykami zarządzania jakością i normą ISO 9001, która kładzie nacisk na odpowiednią dokumentację procesów.
Pytanie 13

Niezlikwidowana część wartości początkowej komputera ofiarowanego szkole jako dar jest traktowana przez przedsiębiorstwo jako

A. strata brutto
B. strata nadzwyczajna
C. pozostały koszt operacyjny
D. koszt finansowy
Nieumorzona część wartości początkowej komputera przekazanego szkole w formie darowizny jest klasyfikowana jako pozostały koszt operacyjny przedsiębiorstwa. Zgodnie z standardami rachunkowości, darowizny są traktowane jako wydatki operacyjne, a ich wartość nieumorzona odzwierciedla rzeczywisty koszt, jaki firma poniosła na zakup tego sprzętu. Przykładowo, jeśli firma zakupiła komputer za 5000 zł, a umorzenie wyniosło 2000 zł, to nieumorzona wartość wynosi 3000 zł. Ta kwota zostaje uznana za koszt operacyjny, co wpływa na wyniki finansowe przedsiębiorstwa. W praktyce, taki zapis w księgach rachunkowych umożliwia przedsiębiorstwom efektywne zarządzanie kosztami oraz planowanie przyszłych wydatków. Przy odpowiednim ujęciu księgowym, firmy mogą również korzystać z ulg podatkowych związanych z darowiznami na rzecz organizacji non-profit, co jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa. Oszacowanie kosztów operacyjnych i ich dokładne ujęcie są kluczowe dla analizy rentowności oraz efektywności finansowej przedsiębiorstwa.
Pytanie 14

Przedstawiony fragment sprawozdania finansowego to rachunek

sporządzony za rok ........................
A. Przychody netto ze sprzedaży produktów, towarów i materiałów w tym:
I.Przychody netto ze sprzedaży wyrobów
II.Przychody netto ze sprzedaży towarów i materiałów
B. Koszty sprzedanych produktów, towarów i materiałów tym:
- jednostkom powiązanym
I.Koszt wytworzenia sprzedanych produktów
II.Wartość sprzedanych towarów i materiałów w cenie zakupu
A. przepływów pieniężnych - metoda bezpośrednia.
B. zysków i strat w wariancie porównawczym.
C. przepływów pieniężnych - metoda pośrednia.
D. zysków i strat w wariancie kalkulacyjnym.
Często ludzie mylą różne warianty rachunku zysków i strat, więc to nie jest dziwne. Wariant porównawczy to inna bajka - tu koszty są poukładane według rodzaju i zmiany stanu produktów, co w tym przypadku nie miało miejsca. Kolejnym błędem jest stosowanie metod przepływów pieniężnych, które tak naprawdę dotyczą innego sprawozdania - rachunku przepływów pieniężnych. Bezpośrednia metoda pokazuje wpływy i wydatki na sucho, a pośrednia zaczyna od wyniku netto i dostosowuje go o zmiany w aktywach i pasywach. Dlatego znajomość tych różnic jest kluczowa, żeby później nie popełniać błędów w analizie finansowej. Jak ktoś tego nie ogarnia, to może mieć spore problemy z podejmowaniem decyzji finansowych.
Pytanie 15

Analizą finansową nie obejmuje się analizy

A. zyskowności majątku
B. wyniku finansowego
C. płynności finansowej
D. zaopatrzenia materiałowego
Koncentracja na odpowiedziach dotyczących zyskowności majątku, wyniku finansowego i płynności finansowej wskazuje na istotne aspekty analizy finansowej. Analiza zyskowności majątku jest kluczowym narzędziem do oceny efektywności wykorzystania aktywów przez przedsiębiorstwo. Wskaźnik zwrotu z aktywów (ROA) pozwala na identyfikację, czy przedsiębiorstwo generuje wystarczające zyski w stosunku do posiadanych zasobów. Z kolei analiza wyniku finansowego dostarcza informacji o rentowności operacyjnej i ogólnej kondycji finansowej firmy. Uwzględniając wszystkie przychody i wydatki, przedsiębiorstwa mogą lepiej zrozumieć, które obszary działalności są zyskowne, a które wymagają poprawy. Płynność finansowa to z kolei zdolność firmy do regulowania bieżących zobowiązań, co jest kluczowe dla utrzymania stabilności finansowej i zapobiegania problemom z płynnością. Często niepoprawne wnioski dotyczące analizy finansowej wynikają z pomylenia różnych rodzajów analizy – na przykład mylenie analizy operacyjnej z finansową. Zrozumienie różnicy między tymi podejściami jest niezbędne dla właściwego zarządzania finansami przedsiębiorstwa.
Pytanie 16

Który wskaźnik rentowności wskazuje, jaka kwota zysku netto przypada na 1 złotówkę kapitału własnego wykorzystanego w działalności?

A. Wskaźnik rentowności netto sprzedaży.
B. Wskaźnik rentowności netto kapitału własnego.
C. Wskaźnik rentowności netto aktywów.
D. Wskaźnik rentowności brutto sprzedaży.
Wskaźniki rentowności netto aktywów, brutto sprzedaży oraz netto sprzedaży różnią się zasadniczo od wskaźnika rentowności netto kapitału własnego, co prowadzi do nieporozumień w ich interpretacji. Wskaźnik rentowności netto aktywów (ROA - Return on Assets) mierzy, jak skutecznie firma wykorzystuje swoje aktywa do generowania zysku. Oblicza się go, dzieląc zysk netto przez całkowite aktywa. Chociaż istotny, nie odnoszą się do kapitału własnego, a raczej do wszystkich aktywów firmy. Z kolei wskaźnik rentowności brutto sprzedaży wskazuje, jaką część przychodów ze sprzedaży stanowi zysk brutto, co nie uwzględnia kosztów operacyjnych ani podatków, i nie dostarcza informacji na temat efektywności wykorzystania kapitału własnego. Wskaźnik rentowności netto sprzedaży określa, jaki procent przychodów ze sprzedaży pozostaje jako zysk netto po odliczeniu wszystkich kosztów, co również nie odnosi się bezpośrednio do kapitału własnego. Często mylenie tych wskaźników wynika z niejasności w ich definicjach oraz braku zrozumienia ich zastosowania w analizie finansowej. Właściwe zrozumienie i umiejętność interpretacji tych wskaźników jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji inwestycyjnych i zarządzania finansami przedsiębiorstw.
Pytanie 17

W jednostce handlowej obroty wybranych kont na dzień 31.12.2015 r. przedstawiały się następująco. Oblicz wynik na sprzedaży.

– Przychody ze sprzedaży towarów280 000,00 zł
– Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu110 000,00 zł
– Koszty handlowe100 000,00 zł
– Pozostałe koszty operacyjne25 000,00 zł
– Przychody finansowe13 000,00 zł
A. 58 000,00 zł
B. 158 000,00 zł
C. 170 000,00 zł
D. 70 000,00 zł
Analizując odpowiedzi, które nie prowadzą do prawidłowego wyniku na sprzedaży, można zauważyć, że błędy często wynikają z nieprawidłowego zrozumienia podstawowych zasad księgowości oraz analizy finansowej. Na przykład, jedna z nieprawidłowych koncepcji może opierać się na założeniu, że przychody ze sprzedaży towarów są równoważne z wynikiem na sprzedaży, co jest dalekie od rzeczywistości. W rzeczywistości wynik na sprzedaży to różnica pomiędzy przychodami a kosztami bezpośrednio związanymi z tymi przychodami. Niezrozumienie tej zasady prowadzi do błędnych kalkulacji, które mogą zafałszować obraz sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Często mylnie przyjmowane są także założenia dotyczące metodologii kalkulacji kosztów, które mogą nie uwzględniać wszystkich istotnych wydatków. Z kolei, niewłaściwe oszacowanie wartości sprzedanych towarów w cenach zakupu i kosztów handlowych prowadzi do zawyżenia lub zaniżenia wyniku na sprzedaży. W praktyce, aby uniknąć takich błędów, zaleca się korzystanie z systemów księgowych, które automatyzują te procesy oraz regularne audyty finansowe, aby zapewnić dokładność danych. Zrozumienie i stosowanie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami w każdej jednostce handlowej.
Pytanie 18

Środki finansowe w kasie są inwentaryzowane przy użyciu metody

A. porównania z zapisami w księgowości
B. spisu z natury
C. potwierdzenia stanu przez kasjera
D. uzgodnienia sald
Środki pieniężne w kasie inwentaryzowane są metodą spisu z natury, ponieważ ta technika polega na rzeczywistym zliczeniu i skatalogowaniu posiadanych środków w danym momencie. Jest to kluczowy proces w zarządzaniu finansami, który zapewnia dokładność danych księgowych oraz pozwala na identyfikację ewentualnych rozbieżności między rzeczywistym stanem gotówki a zapisami księgowymi. W praktyce, spis z natury wykonuje się zazwyczaj na koniec roku obrotowego lub w innym ustalonym terminie, co jest zgodne z zasadami rachunkowości oraz audytu. Na przykład, podczas audytu finansowego, niezależny audytor może przeprowadzić spis z natury, aby potwierdzić saldo gotówki w kasie. Technika ta jest również zgodna z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), które nakładają obowiązek rzetelnego odzwierciedlenia aktywów w bilansie. Spis z natury jest istotny, aby upewnić się, że księgowość odzwierciedla rzeczywisty stan finansowy przedsiębiorstwa oraz aby zminimalizować ryzyko oszustw finansowych.
Pytanie 19

Na podstawie zapisów na koncie "Wynik finansowy" kwota podatku dochodowego, jaką zapłaci spółka z o.o. wyniesie

DtWynik finansowyCt
PK)20 000,0018 500,00 (PK
PK)3 000,001 500,00 (PK
PK)2 000,00
A. 3 800,00 zł
B. 1 500,00 zł
C. 950,00 zł
D. 0,00 zł
Odpowiedzi takie jak 950,00 zł, 1 500,00 zł oraz 3 800,00 zł są błędne, ponieważ opierają się na niepoprawnym zrozumieniu zasad naliczania podatku dochodowego. Kluczowym błędem jest założenie, że podatek powinien być płacony, niezależnie od osiągniętego wyniku finansowego. W rzeczywistości, w polskim systemie prawnym, podatek dochodowy od osób prawnych jest ustalany na podstawie zysku netto, a nie przychodów czy kosztów w oderwaniu od całości wyniku finansowego. W sytuacji, gdy firma ponosi stratę, nie tylko nie ma podstaw do naliczania podatku, ale wręcz przeciwnie, może korzystać z odliczeń, które mogą wpłynąć na przyszłe zobowiązania podatkowe. Wiele osób myli pojęcie zysku z przychodem, co prowadzi do mylnych wniosków o konieczności płacenia podatku nawet w obliczu strat. Z tego powodu, kluczowe jest zrozumienie, że podatek dochodowy oblicza się od zysku, a nie od przychodów, a także świadomość, że straty mogą być odliczane od przyszłych zysków, co jest korzystne z perspektywy długoterminowego zarządzania finansami firmy. Wiedza ta jest niezbędna nie tylko do prawidłowego wypełniania obowiązków podatkowych, ale także do skutecznego planowania finansowego w przedsiębiorstwie.
Pytanie 20

Na debetowe konto księgowe powinny zostać przeksięgowane uzasadnione wydatki wydziałowe na zakończenie okresu sprawozdawczego?

A. Koszty działalności podstawowej
B. Zestawienie kosztów
C. Wydatki na sprzedane produkty gotowe
D. Inne wydatki operacyjne
Odpowiedzi, które wskazują na "Pozostałe koszty operacyjne", "Rozliczenie kosztów" oraz "Koszt sprzedanych wyrobów gotowych", nie są prawidłowe, gdyż nie uwzględniają specyfiki uzasadnionych kosztów wydziałowych w kontekście działalności podstawowej przedsiębiorstwa. Pozostałe koszty operacyjne obejmują różne wydatki, które nie są bezpośrednio związane z produkcją, co może wprowadzać w błąd przy klasyfikowaniu wydatków. Klasyfikacja kosztów jest kluczowa dla analizy rachunkowości, ponieważ niewłaściwe przyporządkowanie kosztów może prowadzić do fałszywych wniosków dotyczących rentowności firmy. Rozliczenie kosztów odnosi się do procesu, w ramach którego koszty są przypisywane do odpowiednich kont, ale samo w sobie nie wskazuje na właściwą klasyfikację wydatków. Koszt sprzedanych wyrobów gotowych jest z kolei pojęciem, które dotyczy kosztów związanych z wytworzeniem towarów, które zostały sprzedane w danym okresie, ale nie obejmuje kosztów wydziałowych, które są bardziej ogólne i mogą dotyczyć całego procesu produkcji. Błędy w klasyfikacji kosztów mogą prowadzić do nieprawidłowej oceny wyników finansowych i decyzji zarządczych, co w dłuższej perspektywie może zaszkodzić stabilności finansowej przedsiębiorstwa.
Pytanie 21

Dokumentacja finansowa spółki akcyjnej, która jest poddawana weryfikacji przez biegłego rewidenta, składa się z bilansu, rachunku zysków i strat oraz

A. informacji dodatkowej oraz rachunku przepływów pieniężnych
B. informacji dodatkowej
C. informacji dodatkowej, zestawienia zmian w kapitale własnym i rachunku przepływów pieniężnych
D. zestawienia zmian w kapitale własnym
W sprawozdaniu finansowym spółki akcyjnej, zgodnie z przepisami i standardami rachunkowości, mamy trzy kluczowe elementy: bilans, rachunek zysków i strat oraz jeszcze informacje dodatkowe. Te dodatkowe informacje są naprawdę ważne, bo pomagają zrozumieć dane z pozostałych części i dają pełniejszy obraz sytuacji finansowej firmy. Zestawienie zmian w kapitale własnym pokazuje, jak kapitał się zmienia w ciągu roku, co jest przydatne dla inwestorów czy kredytodawców oceniających stabilność finansową spółki. Rachunek przepływów pieniężnych z kolei wskazuje, skąd firma ma gotówkę i jak ją wydaje, co jest kluczowe dla zrozumienia jej płynności finansowej. Takie podejście do sprawozdawczości finansowej na pewno sprzyja przejrzystości i odpowiedzialności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.
Pytanie 22

Zobowiązanie wobec zagranicznego dostawcy w wysokości 3 750,00 zł zostało spłacone przelewem z konta bankowego według kursu sprzedaży 1 000 USD po 3,50 zł. Różnicę kursową należy ująć m.in. na koncie

A. Koszty finansowe po stronie Dt
B. Koszty finansowe po stronie Ct
C. Przychody finansowe po stronie Dt
D. Przychody finansowe po stronie Ct
Wybór odpowiedzi związanych z kosztami finansowymi jest mylny, ponieważ sugeruje, że operacje walutowe prowadzą do utraty wartości, co jest niezgodne z rzeczywistością w omawianym przypadku. Koszty finansowe powinny odnosić się do sytuacji, w której spłata zobowiązania wiąże się z wyższym kursem walutowym, w rezultacie czego przedsiębiorstwo ponosi stratę. Zobowiązania wobec dostawców zagranicznych są wyrażane w walutach obcych, co oznacza, że kursy wymiany mają kluczowe znaczenie dla finalnej wartości transakcji. W sytuacji, gdy kurs wymiany sprzyja spłacie długu, powstaje przychód, a nie koszt. Dlatego też klasyfikowanie różnicy kursowej jako kosztów finansowych po stronie Dt. mija się z celem. W praktyce, błędne podejście do różnic kursowych może prowadzić do nieprawidłowego rozliczania finansów firmy, co w konsekwencji może wpłynąć na jej wyniki finansowe oraz decyzje strategiczne. Wiedza o poprawnym księgowaniu różnic kursowych jest niezbędna dla efektywnego zarządzania finansami i eliminacji ryzyka związanego z fluktuacjami walutowymi, co jest kluczowe dla przedsiębiorstw działających na rynku międzynarodowym.
Pytanie 23

Nieruchomości zakupione przez podmiot w celu osiągnięcia w długim terminie korzyści finansowych związanych z wzrostem ich wartości klasyfikuje się jako

A. środki trwałe w budowie
B. wartości niematerialne i prawne
C. inwestycje długoterminowe
D. środki trwałe
Nieruchomości nabyte przez jednostkę w celu uzyskania długoterminowych korzyści ekonomicznych wynikających z przyrostu ich wartości są klasyfikowane jako inwestycje długoterminowe. Tego rodzaju aktywa mają na celu generowanie przychodów w przyszłości, co czyni je kluczowym elementem strategii inwestycyjnych przedsiębiorstw. Przykładem mogą być grunty nabyte z zamiarem ich sprzedaży w przyszłości, gdy wzrośnie ich wartość, lub nieruchomości wynajmowane, które generują stały strumień dochodów. W kontekście rachunkowości, inwestycje długoterminowe są zazwyczaj klasyfikowane na aktywach trwałych w bilansie i podlegają szczególnym zasadom wyceny, często zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF). To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze zarządzania aktywami, które podkreślają znaczenie długoterminowej strategii inwestycyjnej dla stabilności finansowej jednostki.
Pytanie 24

Jakie działanie gospodarcze oddziałuje na zarówno aktywa, jak i pasywa w bilansie, zwiększając jego całkową wartość?

A. Gotówka została pobrana do kasy z konta bieżącego
B. Kredyt został spłacony z konta bieżącego
C. Towary zostały sprzedane z odroczoną płatnością
D. Wprowadzono nowego akcjonariusza, który wniósł swoją część na konto bieżące
Sprzedaż towarów z odroczonym terminem zapłaty wpływa na bilans, jednak nie prowadzi do równoczesnego wzrostu aktywów i pasywów. W takiej sytuacji, w momencie sprzedaży, aktywa wzrastają o wartość sprzedanych towarów, ale pasywa nie zmieniają się od razu, ponieważ przychód jest uznawany w księgach dopiero w momencie zapłaty. To prowadzi do mylnego wniosku, że obie strony bilansu zostały zwiększone. Spłata kredytu z rachunku bieżącego to operacja, która wpływa na zmniejszenie aktywów (gotówki) oraz pasywów (zadłużenia), co nie prowadzi do zwiększenia sumy bilansowej. Pobraniu gotówki do kasy z rachunku bieżącego z kolei nie zmienia wartości aktywów ani pasywów, ponieważ jest to jedynie przekształcenie formy aktywów. W kontekście analizy bilansu, kluczowe jest zrozumienie, że każda operacja gospodarcza powinna być analizowana pod kątem jej wpływu na obie strony bilansu. Typowym błędem jest brak rozróżnienia pomiędzy różnymi rodzajami operacji – inwestycje, sprzedaż i spłaty kredytów działają na bilans w odmienny sposób i mają różne konsekwencje dla struktury finansowej przedsiębiorstwa. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami firmy.
Pytanie 25

Kalkulacja wykonywana po zakończeniu rozliczenia kosztów produkcji w danym okresie sprawozdawczym, to kalkulacja

A. wstępna
B. wynikowa
C. ofertowa
D. normatywna
Kalkulacja wynikowa jest kluczowym narzędziem w zarządzaniu kosztami, które pozwala na podsumowanie rzeczywistych kosztów produkcji po zakończeniu okresu sprawozdawczego. W przeciwieństwie do kalkulacji wstępnej, która służy do oszacowania kosztów przed rozpoczęciem produkcji, kalkulacja wynikowa uwzględnia wszystkie koszty poniesione w rzeczywistości, co jest niezbędne do analizy rentowności i efektywności procesów produkcyjnych. Przykładowo, w branży produkcyjnej, firma może stosować kalkulację wynikową, aby ocenić, czy zrealizowane projekty przyniosły oczekiwany zysk. Pomaga to również w identyfikacji obszarów, w których można wprowadzić usprawnienia. Dobre praktyki wskazują, że regularne przeprowadzanie kalkulacji wynikowej pozwala na bieżąco monitorować sytuację finansową przedsiębiorstwa oraz podejmować lepsze decyzje strategiczne, co jest fundamentem skutecznego zarządzania finansami w każdej organizacji.
Pytanie 26

Jakie rodzaje dokumentów w przedsiębiorstwie powinny być trwale archiwizowane?

A. Zatwierdzone roczne raporty finansowe
B. Dokumenty związane z rękojmią i reklamacjami
C. Księgi rachunkowe
D. Wykazy wynagrodzeń pracowników
Jak się mówi o archiwizacji dokumentów w firmach, to wiadomo, że nie wszystkie trzeba trzymać wiecznie. Rękojmie i reklamacje zazwyczaj mają określony czas przechowywania, związany z przedawnieniem, więc nie muszą być w długim archiwum. Podobnie sprawa wygląda z kartami wynagrodzeń, które dotyczą raczej bieżących spraw i są przechowywane zgodnie z Kodeksem pracy, więc też nie muszą być archiwizowane na zawsze. Księgi rachunkowe są ważne, ale ich archiwizacja opiera się na przepisach prawnych i nie zawsze musi to być długoterminowe. Ważne jest, żeby wiedzieć, które dokumenty trzymać dłużej, żeby nie wprowadzać bałaganu w dokumentacji i przestrzegać zasad ochrony danych. Firmy powinny mieć jakieś zasady zarządzania dokumentami, żeby uniknąć zbędnego gromadzenia, bo to może prowadzić do problemów z dostępem do ważnych informacji.
Pytanie 27

Gospodarcza operacja opisana jako "sprzedaż towarów za gotówkę" została zarejestrowana w jednostce gospodarczej w poprawnych kwotach, lecz na niewłaściwych kontach: Materiały i Rozrachunki z odbiorcami. Aby skorygować błąd księgowy, unikając sztucznego zawyżenia obrotów na kontach, należy zastosować storno

A. czarnego całkowitego
B. czarnego częściowego
C. czerwonego częściowego
D. czerwonego całkowitego
Odpowiedź 'czerwonego całkowitego' jest poprawna, ponieważ w przypadku błędnego zaksięgowania operacji gospodarczej, konieczne jest dokonanie storna, które całkowicie anuluje błędne zapisy. W tym wypadku, gdy towary zostały sprzedane za gotówkę, a księgowania zostały dokonane na niewłaściwych kontach, storno całkowite pozwala na prawidłowe przesunięcie wartości do odpowiednich kont, takich jak 'Przychody ze sprzedaży' oraz 'Kasa' lub 'Bank'. Przykładowo, jeśli w systemie księgowym błędnie zaksięgowano przychód na koncie 'Materiały', wykonując storno całkowite na tym koncie, a następnie dokonując prawidłowej operacji, zapewniamy, że obroty na kontach są zgodne z rzeczywistością. Taki sposób postępowania jest zgodny z zasadami rachunkowości, które podkreślają konieczność precyzyjnego odzwierciedlania transakcji ekonomicznych. Dzięki temu unikamy nieprawidłowości w raportach finansowych oraz zachowujemy integralność danych księgowych.
Pytanie 28

Kosztowe rozdzielniki klasyfikowane są jako dowody

A. wtórne
B. pierwotne
C. kasowe
D. magazynowe
Odpowiedzi, które wskazują na dowody pierwotne, kasowe lub magazynowe, opierają się na mylnym zrozumieniu różnicy między różnymi rodzajami dokumentacji kosztowej. Dowody pierwotne są to dokumenty, które potwierdzają konkretne transakcje, takie jak faktury lub paragony. To one stanowią podstawę do ujęcia kosztów w księgowości, a ich rola jest kluczowa w procesie rejestracji finansowej. Z kolei dowody kasowe odnoszą się do ścisłego rejestrowania operacji gotówkowych, co również nie ma związku z rozdzielnikami kosztów, które nie dokumentują transakcji, a jedynie rozdzielają już poniesione wydatki. Odpowiedzi związane z dowodami magazynowymi dotyczą dokumentacji dotyczącej przyjęć i wydań towarów oraz surowców, co również nie odpowiada charakterystyce rozdzielników kosztów. Typowym błędem myślowym jest utożsamienie dowodów wtórnych z innymi rodzajami dowodów, co wynika z braku zrozumienia ich funkcji. W praktyce, rozdzielniki kosztów są niezbędne w celu precyzyjnej analizy struktury kosztów oraz efektywnego zarządzania finansami, co jest zgodne z zasadami rachunkowości zarządczej.
Pytanie 29

Firma zajmująca się produkcją, która prowadzi ewidencję kosztów wyłącznie w formie kalkulacji, powinna zaksięgować wynagrodzenie brutto pracownika na stanowisku produkcyjnym na koncie

A. Koszty działalności podstawowej
B. Koszty wydziałowe
C. Wynagrodzenia
D. Koszty ogólnego zarządu
Wynagrodzenie brutto pracownika bezpośredniego produkcyjnego powinno być zaksięgowane w ciężar konta kosztów działalności podstawowej, ponieważ stanowi bezpośredni koszt związany z procesem produkcyjnym. Koszty działalności podstawowej obejmują wszystkie wydatki, które są bezpośrednio związane z wytwarzaniem produktów, w tym wynagrodzenia pracowników, którzy uczestniczą w procesie produkcji. W praktyce, takie podejście pozwala na dokładne monitorowanie kosztów związanych z wytwarzanym towarem oraz na precyzyjne kalkulacje kosztów jednostkowych. Dzięki temu przedsiębiorstwo może lepiej zarządzać swoimi zasobami i podejmować świadome decyzje dotyczące cen sprzedaży oraz efektywności produkcji. Warto podkreślić, że zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR) oraz krajowymi regulacjami, poprawne klasyfikowanie kosztów jest kluczowe dla rzetelności sprawozdań finansowych oraz dla analizy rentowności poszczególnych produktów.
Pytanie 30

Wydatkowanie oraz koszt generują jednocześnie sytuacje, które mają miejsce w operacji o treści

A. przyjęto do magazynu nabyte materiały podstawowe
B. zapłacono przelewem za nabyte towary
C. zapłacono przelewem za zakupiony komputer
D. zapłacono gotówką za paliwo, które zatankowano do samochodu
W przypadku pozostałych odpowiedzi występują pewne nieporozumienia związane z definicją i koncepcją wydatków i kosztów. Przykład zapłaty przelewem za zakupione towary, mimo że jest to standardowa operacja handlowa, nie powoduje jednoczesnego powstania wydatku i kosztu. Płatność stanowi wydatek, lecz sam zakup towarów nie generuje kosztu w momencie zakupu – koszt powstaje w momencie, gdy towary te zostaną wprowadzone do obiegu firmy i ujęte w dokumentach księgowych. Podobna sytuacja zachodzi w przypadku przyjęcia do magazynu materiałów podstawowych. Choć dokonanie zakupu wiąże się z wydatkiem, koszt materialny nie jest uznawany do momentu, gdy materiały te zostaną zużyte w procesie produkcyjnym lub świadczenia usług. Ostatecznie, zapłata za zestaw komputerowy także nie prowadzi do równoczesnego powstania obu kategorii, ponieważ koszt zostanie uznany jedynie w momencie użycia lub amortyzacji tego zestawu. Kluczowym błędem w myśleniu jest nieodróżnienie momentu wydatku od momentu, w którym dany wydatek staje się kosztem w świetle księgowości. Zrozumienie tych koncepcji jest niezbędne do prawidłowego prowadzenia ksiąg rachunkowych, co jest szczególnie istotne w kontekście audytów finansowych oraz sporządzania rzetelnych sprawozdań finansowych.
Pytanie 31

Zasada rachunkowości, która wskazuje, że w księgach rachunkowych przedsiębiorstwa należy rejestrować wszystkie zdarzenia mające miejsce w danym roku obrotowym, to zasada

A. ciągłości
B. periodyzacji
C. kontynuacji działania
D. memoriałowa
Zasada memoriałowa jest fundamentalnym elementem rachunkowości, która zakłada, że wszystkie zdarzenia gospodarcze muszą być ujmowane w księgach rachunkowych w momencie ich zaistnienia, niezależnie od tego, czy nastąpiła wymiana gotówki. Oznacza to, że przychody i koszty są rozpoznawane w okresie, w którym miały miejsce, co zapewnia rzetelne i wierne przedstawienie sytuacji finansowej jednostki. Na przykład, jeśli firma dostarczyła towar w grudniu, ale zapłatę otrzyma w styczniu, przychód z tej transakcji powinien być ujęty w roku, w którym dostawa miała miejsce, a nie w momencie płatności. Zasada ta jest zgodna z międzynarodowymi standardami rachunkowości (MSR) oraz krajowymi regulacjami, które wymagają od jednostek gospodarczych przestrzegania zasady memoriałowej, aby zapewnić przejrzystość i porównywalność sprawozdań finansowych. Dzięki tej zasadzie możliwe jest dokładniejsze planowanie finansowe, monitorowanie wyników oraz podejmowanie świadomych decyzji zarządczych.
Pytanie 32

Jak należy zaksięgować operację przyjęcia wyrobów gotowych z produkcji do magazynu po ustalonym koszcie wytworzenia?

A. Wn Rozliczenie kosztów rodzajowych, Ma Wyroby gotowe
B. Wn Rozliczenie kosztów działalności, Ma Wyroby gotowe
C. Wn Wyroby gotowe, Ma Rozliczenie kosztów działalności
D. Wn Wyroby gotowe, Ma Pozostałe koszty operacyjne
Poprawna odpowiedź, czyli zaksięgowanie przyjęcia wyrobów gotowych do magazynu jako Wn Wyroby gotowe i Ma Rozliczenie kosztów działalności, jest zgodna z zasadami rachunkowości. W tym przypadku, przyjęcie wyrobów gotowych oznacza, że przedsiębiorstwo uzyskuje aktywa, które będą mogły być później sprzedane lub wykorzystane w dalszej produkcji. Księgowanie na Wn Wyroby gotowe zwiększa wartość aktywów w bilansie, co jest istotne dla przedstawienia rzetelnego obrazu finansowego przedsiębiorstwa. Przesunięcie wartości na Ma Rozliczenie kosztów działalności oznacza, że koszty związane z produkcją są teraz formalnie uznane, co jest zgodne z zasadą współmierności przychodów i kosztów. Przykładem zastosowania tej praktyki może być sytuacja, gdy firma produkuje określoną ilość wyrobów i na koniec okresu księgowania przyjmuje je do magazynu po ustalonej wartości kosztu wytworzenia, co pozwala na przeniesienie kosztów produkcji do odpowiednich rozliczeń.
Pytanie 33

Na podstawie podanych informacji oblicz wartość kapitału własnego.
- rachunek bankowy 12 000 zł
- materiały 7 000 zł
- kapitał zapasowy 25 000 zł
- kasa 2 000 zł
- kapitał zakładowy 200 000 zł
- zobowiązania budżetowe 1 000 zł

A. 225 000 zł
B. 239 000 zł
C. 232 000 zł
D. 267 000 zł
Wartość kapitałów własnych oblicza się według podstawowej formuły, która polega na odjęciu zobowiązań od aktywów. W przypadku podanych odpowiedzi można zaobserwować pewne typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do niepoprawnych wyników. Na przykład, niektórzy mogą zsumować wartości aktywów, ale zignorować lub błędnie zinterpretować zobowiązania. Inni mogą błędnie podsumować aktywa, pomijając kluczowe elementy, takie jak kapitał zapasowy lub kapitał zakładowy, co prowadzi do znacznych różnic w ostatecznym wyniku. Ponadto, w przypadku obliczeń finansowych, niezbędne jest zachowanie ostrożności oraz dokładności, aby uniknąć pomyłek, które mogą mieć poważne konsekwencje finansowe. W kontekście rachunkowości, kapitały własne są wskaźnikiem stabilności finansowej przedsiębiorstwa i jego zdolności do przetrwania w długim okresie. Właściwe obliczenie wartości kapitałów własnych jest istotne nie tylko dla zarządzania finansami firmy, ale także dla inwestorów i kredytodawców, którzy analizują sytuację finansową przedsiębiorstwa. Wartości te powinny być regularnie weryfikowane i analizowane, ponieważ odzwierciedlają one ogólny stan zdrowia finansowego organizacji.
Pytanie 34

Papiery wartościowe oraz środki pieniężne powinny być poddawane inwentaryzacji

A. na zakończenie roku kalendarzowego
B. raz w ciągu roku
C. cztery razy w roku
D. na koniec roku obrotowego
Odpowiedź ,na koniec roku obrotowego' jest jak najbardziej na miejscu. To ważne, bo zgodnie z zasadami rachunkowości wszystkie aktywa, w tym papiery wartościowe, muszą być inwentaryzowane na koniec roku obrotowego. Inwentaryzacja to kluczowy krok w sprawozdawczości finansowej, bo pozwala na realną ocenę sytuacji majątkowej firmy. W praktyce oznacza to, że firmy muszą zebrać i podsumować wszystkie swoje aktywa. Dzięki temu mogą zauważyć ewentualne różnice czy błędy. Na przykład, wartość papierów wartościowych może się zmieniać, więc ważne jest, żeby na koniec roku były wycenione według aktualnych cen rynkowych. To istotne dla tego, jak wiarygodny jest bilans. Warto pamiętać, że dobra praktyka rachunkowa zaleca regularne monitorowanie wartości aktywów, żeby wszystko zgadzało się na koniec roku.
Pytanie 35

Salda kont efektywnych są następujące:
Sprzedaż towarów 55 000,00 zł
Wartość sprzedanych towarów według kosztów nabycia 40 000,00 zł
Pozostałe przychody operacyjne 5 000,00 zł
Koszty finansowe 500,00 zł
Straty nadzwyczajne 200,00 zł

Jakie jest finansowe wyniku brutto?

A. 20 300 zł
B. 19 300 zł
C. 9 300 zł
D. 20 700 zł
Wynik finansowy brutto oblicza się, sumując przychody operacyjne i pozostałe przychody, a następnie odejmując koszty finansowe oraz straty nadzwyczajne. W analizowanym przypadku mamy: 55 000 zł ze sprzedaży towarów i 5 000 zł z pozostałych przychodów operacyjnych, co daje łącznie 60 000 zł przychodów. Koszt sprzedanych towarów wynosi 40 000 zł, więc zyskujemy 20 000 zł. Następnie odejmujemy koszty finansowe, które wynoszą 500 zł, i straty nadzwyczajne w wysokości 200 zł. Zatem: 20 000 zł - 500 zł - 200 zł = 19 300 zł. Zrozumienie tej procedury jest kluczowe w praktyce księgowej, ponieważ pozwala na właściwe zarządzanie finansami przedsiębiorstwa i podejmowanie świadomych decyzji. Dobrą praktyką jest regularne analizowanie wyników finansowych, co pozwala na identyfikację obszarów do poprawy i optymalizację kosztów, co w dłuższej perspektywie przyczynia się do zwiększenia rentowności.
Pytanie 36

Aktywa w bilansie są uporządkowane zgodnie z zasadą

A. malejącego stopnia wymagalności
B. wzrastającej płynności
C. malejącej płynności
D. wzrastającego stopnia wymagalności
Poprawna odpowiedź to 'wzrastająca płynność', co oznacza, że w bilansie aktywa są uporządkowane w kolejności od tych, które są najbardziej płynne, do tych, które są najmniej płynne. Płynność aktywów odnosi się do ich zdolności do przekształcenia w gotówkę w najbliższym czasie. Przykładem może być kolejność, w jakiej są prezentowane takie składniki jak gotówka, należności, zapasy oraz trwałe aktywa. W praktyce oznacza to, że firmy najpierw pokazują swoje aktywa, które mogą natychmiast przynieść gotówkę, co jest szczególnie istotne w kontekście analizy finansowej oraz oceny bieżącej sytuacji finansowej. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz polskimi zasadami rachunkowości, odpowiednie uporządkowanie aktywów w bilansie może zwiększyć przejrzystość oraz ułatwić inwestorom i analitykom zrozumienie struktury finansowej przedsiębiorstwa. Właściwe przedstawienie płynności aktywów ma kluczowe znaczenie dla oceny zdolności firmy do regulowania zobowiązań w krótkim okresie.
Pytanie 37

Kwota na koncie Koszty działalności podstawowej ustalona na zakończenie okresu sprawozdawczego oznacza wartość

A. wyrobów gotowych wprowadzonych do magazynu po rzeczywistym koszcie wytworzenia
B. wyrobów gotowych wprowadzonych do magazynu po przewidywanym koszcie wytworzenia
C. produktów przekazanych do wykorzystania w przedsiębiorstwie
D. produkcji, która nie została zakończona do dnia ustalenia tego salda
Saldo konta <i>Koszty działalności podstawowej</i> na koniec okresu sprawozdawczego to naprawdę ważny element w zarządzaniu kosztami firmy. Produkcja niezakończona, czyli te prace, które jeszcze się nie zakończyły, obejmuje wszystkie koszty, które zostały poniesione, ale nie przekuły się na gotowy produkt do tego momentu. W praktyce to znaczy, że wszelkie surowce, robocizna oraz inne koszty pośrednie, które są związane z produkcją, ale nie doprowadziły do skończonego wyrobu, są uznawane jako część kosztów działalności podstawowej. Weźmy na przykład branżę produkcyjną – tam ważne jest, żeby firmom na bieżąco śledzić, na jakim etapie jest produkcja, dzięki czemu lepiej zarządzają swoimi zasobami i mogą przewidywać przyszłe potrzeby finansowe. Dobra praktyka w rachunkowości wymaga, żeby koszty były właściwie klasyfikowane, co ma wpływ na analizę rentowności i cen produktów w dłuższej perspektywie. To naprawdę przekłada się na stabilność finansową firmy.
Pytanie 38

Tabela przedstawia wybrane dane finansowe jednostki gospodarczej. Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaźnik zyskowności kapitałów własnych w tej firmie wynosi

WyszczególnienieKwota w zł
Aktywa trwałe28 000,00
Aktywa obrotowe35 000,00
Kapitały własne33 000,00
Zobowiązania bieżące30 000,00
Przychody netto ze sprzedaży103 000,00
Koszty uzyskania przychodów61 000,00
Zysk netto38 000,00
A. 0,95
B. 0,87
C. 1,00
D. 1,15
Podczas analizy wskaźnika zyskowności kapitałów własnych (ROE), błędne interpretacje mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków o stanie finansowym firmy. Na przykład, wybór wartości 0,87 sugeruje, że na każdą złotówkę kapitału własnego przypada jedynie 0,87 zł zysku, co może być mylnie interpretowane jako wskaźnik umiarkowanej efektywności. Jednakże to podejście nie uwzględnia pełnego kontekstu finansowego oraz potencjału wzrostu, jakie niesie ze sobą wyższy ROE. Odpowiedź 0,95 dodatkowo bazuje na przekonaniu, że niska wartość ROE jest wystarczająca do oceny efektywności zarządzania, co jest błędne. Wartości te mogą zniekształcać rzeczywisty obraz zyskowności i nie odzwierciedlają optymalnego wykorzystania kapitału. Z kolei wybór wartości 1,00 mógłby sugerować, że zyski są równoznaczne z kapitałem własnym, co jest rzadko spotykanym przypadkiem. Należy pamiętać, że ROE jest wskaźnikiem, który ma na celu nie tylko wskazanie stanu obecnego, ale również umożliwienie porównań z innymi firmami w branży oraz w różnych okresach czasu. Często mylone może być również znaczenie zysku netto z całkowitym zwrotem na kapitale, co prowadzi do poważnych błędów w analizach finansowych. Przez to ważne jest, aby zrozumieć, że wyższy wskaźnik ROE jest pożądany, a wartości poniżej 1,00 mogą wskazywać na niską efektywność gospodarczą i niezdolność przedsiębiorstwa do generowania zysków w sposób, który przynosi realne korzyści jego właścicielom.
Pytanie 39

Gdy zyskowność całkowitego kapitału w firmie przewyższa koszty pozyskania kapitału obcego, to mamy do czynienia

A. z efektem dodatniej dźwigni finansowej
B. z poprawą rentowności sprzedaży
C. z efektem negatywnej dźwigni finansowej
D. z niekorzystnym wpływem kredytu na zyskowność
Zrozumienie wpływu dźwigni finansowej na zyskowność jest kluczowe w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa. Pierwsza z koncepcji, odnosząca się do negatywnego wpływu kredytu na zyskowność, sugeruje, że zaciąganie kredytów automatycznie prowadzi do spadku rentowności. To jednak niezwykle uproszczone podejście, które ignoruje podstawowe zasady dotyczące efektywności inwestycji. Kredyty mogą być korzystne, o ile są używane do finansowania projektów o wyższej stopie zwrotu niż koszt kapitału. Efekt ujemnej dźwigni finansowej, o którym wspomniało badanie, odnosi się do sytuacji, w której koszty kapitału przewyższają zyski. Taki stan rzeczy może wystąpić, gdy przedsiębiorstwo nie potrafi zainwestować pozyskanego kapitału w sposób przynoszący zyski, co prowadzi do obniżenia rentowności. Również koncepcja związana z poprawą rentowności sprzedaży myli dwa różne pojęcia – rentowność sprzedaży odnosi się do efektywności operacyjnej, natomiast dźwignia finansowa dotyczy struktury kapitału. W przypadku braku zrozumienia różnicy między tymi terminami, można dojść do błędnych wniosków, co może skutkować nieefektywnym zarządzaniem finansami. Podsumowując, kluczowe jest zrozumienie, że dźwignia finansowa, przy odpowiednim zarządzaniu, może przynieść korzyści finansowe, a niekoniecznie skutkować negatywnym wpływem na zyskowność, co jest powszechnym błędem w myśleniu o finansach przedsiębiorstwa.
Pytanie 40

Ile egzemplarzy powinno się sporządzać dla arkuszy spisu z natury?

A. w co najmniej trzech kopiach
B. tylko w wersji oryginalnej
C. w dwóch egzemplarzach
D. w minimum dwóch egzemplarzach
Odpowiedzi sugerujące, że arkusze spisu z natury powinny być sporządzane w minimum trzech egzemplarzach, tylko w oryginale lub w co najmniej dwóch kopiach, nie uwzględniają rzeczywistych wymogów oraz praktyk odnoszących się do dokumentacji spisowej. Twierdzenie, że potrzebne są trzy egzemplarze, może wynikać z mylnego zrozumienia zasad zarządzania dokumentami, gdzie nadmiarowa dokumentacja nie jest zawsze konieczna i może prowadzić do zamieszania, a także zwiększenia kosztów związanych z archiwizowaniem. Sugerowanie, że arkusze powinny być sporządzane tylko w oryginale, ignoruje praktyczną potrzebę posiadania kopii, co jest kluczowe w kontekście audytów i weryfikacji. Ponadto, odpowiedź mówiąca o 'co najmniej dwóch kopiach' jest myląca, ponieważ nie ma potrzeby sporządzania więcej niż dwóch egzemplarzy, co może wprowadzać w błąd co do efektywności zarządzania dokumentacją. Rekomendacje dotyczące liczby egzemplarzy powinny opierać się na rzeczywistych potrzebach organizacyjnych i zgodności z regulacjami prawnymi, które jasno określają, że dwa egzemplarze są wystarczające.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej