Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 19 listopada 2025 12:30
Data zakończenia: 19 listopada 2025 12:47

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby wykonać ręczne ustawienie interfejsu sieciowego w systemie LINUX, należy użyć polecenia

A. route add

B. ifconfig

C. ipconfig

D. eth0

Odpowiedzi takie jak 'eth0', 'ipconfig' oraz 'route add' są niewłaściwe w kontekście ręcznej konfiguracji interfejsu sieciowego w systemie Linux. 'eth0' odnosi się do jednego z typowych nazw interfejsów sieciowych, ale nie jest poleceniem, które można wykonać w terminalu. Użytkownicy często mylą tę nazwę z działaniem, co prowadzi do błędnych wniosków, że sama znajomość nazwy interfejsu wystarczy do jego konfiguracji. 'ipconfig' to polecenie używane w systemach Windows do wyświetlania i konfigurowania parametrów sieciowych, co nie ma zastosowania w środowisku Linux. Może to prowadzić do frustracji i błędów podczas pracy z siecią w systemie Linux, ponieważ użytkownicy mogą próbować używać narzędzi, które nie są zgodne z ich systemem. 'route add' jest poleceniem do modyfikacji tablicy routingu, a nie do konfigurowania interfejsów sieciowych. Często zdarza się, że nowi użytkownicy mylą zadania związane z konfiguracją interfejsów z zarządzaniem trasami sieciowymi, co prowadzi do nieefektywnego rozwiązywania problemów. Prawidłowe narzędzia i ich zrozumienie są kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią i uniknięcia pomyłek w przyszłości.

Pytanie 2

Jak nazywa się protokół odpowiedzialny za wysyłkę wiadomości e-mail?

A. Simple Mail Transfer Protocol

B. Internet Message Access Protocol

C. Post Office Protocol

D. File Transfer Protocol

Simple Mail Transfer Protocol (SMTP) jest standardowym protokołem używanym do wysyłania wiadomości e-mail przez Internet. SMTP działa na zasadzie klient-serwer, gdzie klient wysyła wiadomość do serwera pocztowego, a serwer następnie dostarcza ją do odpowiedniej skrzynki odbiorczej odbiorcy. Kluczowym elementem SMTP jest to, że został zaprojektowany z myślą o prostocie i niezawodności, co czyni go podstawowym protokołem dla komunikacji e-mailowej. Protokół ten wykorzystuje port 25, a w przypadku szyfrowanej komunikacji często port 587. SMTP jest również często stosowany w scenariuszach związanych z automatycznym wysyłaniem wiadomości, takich jak powiadomienia systemowe czy marketing e-mailowy, co pokazuje jego wszechstronność w praktyce. Ważnym aspektem jest również możliwość integracji SMTP z innymi protokołami, np. POP3 lub IMAP, które są używane do odbierania e-maili. Dobre praktyki w zakresie korzystania z SMTP obejmują stosowanie uwierzytelniania, aby zapobiec nieautoryzowanemu dostępowi oraz szyfrowanie komunikacji, co zwiększa bezpieczeństwo przesyłanych danych.

Pytanie 3

Jakie jest zadanie programu Wireshark?

A. ochrona komputera przed wirusami

B. uniemożliwienie dostępu do komputera przez sieć

C. analiza wydajności komponentów komputera

D. obserwacja działań użytkowników sieci

Wybór odpowiedzi sugerującej, iż Wireshark odpowiada za zabezpieczenie komputera przed wirusami, prowadzi do nieporozumienia dotyczącego funkcji tego narzędzia. Wireshark nie jest aplikacją zabezpieczającą, lecz narzędziem do analizy ruchu w sieci. Zabezpieczenia przed wirusami wymagają użycia programów antywirusowych, które są zaprojektowane do identyfikacji, blokowania i usuwania złośliwego oprogramowania. Wireshark dostarcza szczegółowych informacji na temat komunikacji w sieci, co może pomóc w wykrywaniu złośliwych działań, ale nie przeciwdziała im bezpośrednio. W kontekście monitorowania użytkowników, Wireshark oferuje jedynie pasywny wgląd w sieć, a nie aktywne nadzorowanie działań użytkowników, co jest innym rodzajem funkcji, często zarezerwowanym dla systemów zarządzania tożsamością lub usług zabezpieczeń sieciowych. Jeśli chodzi o sprawdzanie wydajności elementów komputera, Wireshark koncentruje się na analizie protokołów komunikacyjnych, a nie na wydajności sprzętu. Ostatnia sugestia, że Wireshark może zapobiegać dostępowi do komputera przez sieć, jest także błędna. Narzędzie to nie ma funkcji przerywania połączeń ani blokowania dostępu, a jedynie monitoruje i rejestruje ruch, co może być użyteczne w celu późniejszej analizy. W rezultacie, zrozumienie rzeczywistych funkcji Wiresharka jest kluczowe dla jego efektywnego wykorzystania w praktyce IT.

Pytanie 4

Jakie napięcie zasilające mogą mieć urządzenia wykorzystujące port USB 2.0?

A. 3,55V - 4,15V

B. 4,15V - 4,75V

C. 4,75V - 5,35V

D. 5,35V - 5,95V

Odpowiedzi 3,55V - 4,15V oraz 4,15V - 4,75V są błędne, ponieważ wartości te są zbyt niskie w porównaniu do wymagań standardu USB 2.0. Standardowe napięcie zasilania dla portu USB 2.0 wynosi 5V z tolerancją od 4,75V do 5,25V. Wartości poniżej 4,75V mogą prowadzić do problemów z zasilaniem podłączonych urządzeń, co w praktyce objawia się ich nieprawidłowym działaniem. Urządzenia, które zasilane są napięciem poniżej minimalnego progu, mogą nie działać wcale lub funkcjonować w trybie awaryjnym, co jest ogromnym ograniczeniem. Z kolei wartości 5,35V - 5,95V są również nieprawidłowe, ponieważ przekraczają maksymalny poziom napięcia określony przez standard USB 2.0. Zasilanie powyżej 5,25V może prowadzić do uszkodzenia podłączonego urządzenia z powodu nadmiernego napięcia, co jest częstym błędem myślowym, w którym użytkownicy myślą, że wyższe napięcie zawsze będzie korzystne. Istotne jest, aby zrozumieć, że standardy technologiczne, takie jak USB 2.0, zostały opracowane w celu zapewnienia kompatybilności i bezpieczeństwa urządzeń, dlatego kluczowe jest ich przestrzeganie w praktyce.

Pytanie 5

Który adres IP reprezentuje hosta działającego w sieci o adresie 192.168.160.224/28?

A. 192.168.160.239

B. 192.168.160.192

C. 192.168.160.240

D. 192.168.160.225

Adres IP 192.168.160.225 jest poprawnym adresem hosta w sieci o adresie 192.168.160.224/28, ponieważ ta sieć ma maskę podsieci 255.255.255.240, co oznacza, że z identyfikatora sieci można wydzielić 16 adresów IP. Adresy w tej podsieci to 192.168.160.224 (adres sieci), 192.168.160.225 (pierwszy adres hosta), przez 192.168.160.239 (ostatni adres hosta), a 192.168.160.240 to adres rozgłoszeniowy. W związku z tym, adres 192.168.160.225 jest pierwszym dostępny adresem hosta, co czyni go poprawnym wyborem. W praktyce, przydzielanie adresów IP w takiej sieci jest kluczowe w kontekście efektywnego zarządzania adresacją, a także w zapewnieniu, że każdy host w sieci ma unikalny adres. W standardach branżowych, takie podejście do adresacji IP jest zgodne z zasadami CIDR (Classless Inter-Domain Routing), które umożliwiają bardziej elastyczne podejście do podziału adresów IP i minimalizacji marnotrawstwa adresów.

Pytanie 6

Która z kopii w trakcie archiwizacji plików pozostawia ślad archiwizacji?

A. Przyrostowa

B. Całkowita

C. Zwykła

D. Różnicowa

Kopia różnicowa w procesie archiwizacji plików jest jednym z kluczowych podejść, które zapewniają efektywność w zarządzaniu danymi. Główna cecha kopii różnicowej polega na tym, że archiwizuje ona tylko te pliki, które zmieniły się od ostatniej pełnej kopii zapasowej, co pozwala zaoszczędzić czas i przestrzeń dyskową. W praktyce oznacza to, że po wykonaniu pełnej kopii zapasowej, każda kolejna kopia różnicowa będzie zawierała jedynie te dane, które zostały zmodyfikowane lub dodane po tej pełnej archiwizacji. Umożliwia to szybsze przywracanie danych, ponieważ użytkownik musi przywrócić tylko ostatnią pełną kopię oraz ostatnią kopię różnicową. W branży IT uznaje się, że takie podejście jest zgodne z zasadą 3-2-1, czyli posiadania trzech kopii danych w dwóch różnych miejscach, z jedną kopią przechowywaną w lokalizacji zewnętrznej. To nie tylko minimalizuje ryzyko utraty danych, ale również ułatwia ich ochronę i zarządzanie, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania danymi.

Pytanie 7

Aplikacją, która umożliwia wyświetlenie listy aktywnych urządzeń w sieci LAN, jest

A. Netstat

B. Advanced IP Scaner

C. Ace Utilities

D. Ultimate Boot

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji różnych narzędzi. Ultimate Boot to pakiet narzędzi diagnostycznych, który wspiera użytkowników w testowaniu sprzętu komputerowego, ale nie jest przeznaczony do skanowania sieci LAN. Brak zrozumienia tych różnic może prowadzić do błędnych wniosków, zwłaszcza gdy użytkownicy nie mają pełnej wiedzy o celach i zastosowaniach poszczególnych programów. Ace Utilities to program do optymalizacji systemu operacyjnego, który usuwa niepotrzebne pliki i poprawia wydajność komputera, ale również nie ma zastosowania w kontekście monitorowania urządzeń w sieci. Użytkownicy mogą mylić te programy, myśląc, że są one uniwersalne i oferują rozwiązania dla różnych problemów technicznych. Netstat, z kolei, to narzędzie wbudowane w systemy operacyjne, które pozwala na monitorowanie połączeń sieciowych oraz aktywnych portów, jednak nie wyświetla listy urządzeń w sieci LAN. To narzędzie jest bardziej ukierunkowane na analizę ruchu sieciowego i stanu połączeń, co jest zupełnie innym zastosowaniem niż identyfikacja urządzeń. Zrozumienie specyfiki tych narzędzi oraz ich rzeczywistych zastosowań jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania siecią oraz wybierania odpowiednich rozwiązań w różnych sytuacjach.

Pytanie 8

Jakie urządzenie należy zastosować do pomiaru mocy zużywanej przez komputer?

A. tester zasilaczy

B. amperomierz

C. watomierz

D. woltomierz

No więc, woltomierz, amperomierz i tester zasilaczy to różne przyrządy, ale niestety nie wystarczą do dokładnego pomiaru mocy, którą bierze komputer. Woltomierz pokazuje tylko napięcie, a to nie mówi nic o zużyciu energii samo w sobie. Amperomierz z kolei mierzy tylko natężenie prądu, a żeby uzyskać pełny obraz mocy, trzeba brać pod uwagę również napięcie i współczynnik mocy, który pokazuje, jak efektywnie energia jest wykorzystywana. Tester zasilaczy, mimo że potrafi sprawdzić stan zasilania, też nie da pełnego obrazu mocy. Dlatego wiele osób myśli, że pomiar jednego z tych parametrów jest wystarczający do oceny mocy, ale to nieprawda. Musisz mieć watomierz, który łączy te wszystkie dane, żeby dostać pełny obraz wydajności energetycznej. Zrozumienie tej różnicy jest naprawdę ważne, zwłaszcza dla osób zajmujących się elektroniką czy chcących mądrze gospodarować energią w komputerach.

Pytanie 9

Który z poniższych protokołów należy do warstwy aplikacji w modelu ISO/OSI?

A. FTP

B. TCP

C. ICMP

D. ARP

TCP (Transmission Control Protocol) nie jest protokołem warstwy aplikacji, lecz protokołem warstwy transportowej w modelu ISO/OSI. Jego zadaniem jest zapewnienie niezawodnej, uporządkowanej i kontrolowanej transmisji danych między aplikacjami działającymi na różnych hostach w sieci. TCP zajmuje się segmentacją danych i ich retransmisją w przypadku utraty pakietów, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, ale nie dostarcza funkcjonalności potrzebnej do przesyłania plików, jak robi to FTP. ARP (Address Resolution Protocol) jest protokołem używanym do przekształcania adresów IP na adresy MAC w warstwie łącza danych. Choć jest istotny dla komunikacji sieciowej, nie jest protokołem warstwy aplikacji i nie ma funkcji związanych z bezpośrednim przesyłaniem danych. ICMP (Internet Control Message Protocol) służy do przesyłania komunikatów kontrolnych i diagnostycznych w sieci, na przykład w przypadku wystąpienia błędów w transmisji danych. Tak jak ARP, ICMP działa na warstwie sieci i nie jest protokołem warstwy aplikacji. Zrozumienie, jaka jest rola każdego z protokołów w modelu ISO/OSI, pozwala uniknąć typowych błędów myślowych, takich jak mylenie protokołów transportowych z aplikacyjnymi. Wiedza ta jest kluczowa dla budowania i zarządzania efektywnymi i bezpiecznymi sieciami komputerowymi.

Pytanie 10

Czym nie jest program antywirusowy?

A. AVAST

B. NOD32

C. AVG

D. PacketFilter

Odpowiedzi AVG, NOD32 i AVAST to programy antywirusowe, które mają na celu ochronę systemów komputerowych przed złośliwym oprogramowaniem, wirusami, robakami i innymi zagrożeniami. Te aplikacje działają w oparciu o różnorodne metody detekcji, w tym skanowanie sygnatur, heurystykę oraz techniki oparte na chmurze. Na przykład, AVG wykorzystuje zarówno lokalne bazy danych do wykrywania znanych zagrożeń, jak i technologie chmurowe do identyfikacji nowych, nieznanych wirusów. NOD32 znany jest ze swojej efektywności oraz niskiego zużycia zasobów systemowych, co czyni go popularnym wyborem wśród użytkowników. AVAST, z kolei, często implementuje dodatkowe funkcje, takie jak tryb gry, aby nie zakłócać użytkownikom korzystania z gier oraz aplikacji w pełnym ekranie. Błędem jest zatem myślenie, że wszystkie odpowiedzi dotyczą tej samej kategorii oprogramowania. Podczas gdy programy antywirusowe są zaprojektowane do ochrony przed złośliwym oprogramowaniem, PacketFilter pełni zupełnie inną rolę w ekosystemie bezpieczeństwa sieciowego. Ważne jest zrozumienie, że różne narzędzia i technologie odgrywają kluczowe role w warstwach zabezpieczeń, a ich prawidłowe rozróżnienie jest fundamentem skutecznej ochrony przed zagrożeniami w cyberprzestrzeni.

Pytanie 11

Jeśli podczas podłączania stacji dysków elastycznych 1,44 MB kabel sygnałowy zostanie włożony odwrotnie, to

A. BIOS komputera rozpozna stację dysków jako 2,88 MB

B. BIOS komputera prawidłowo zidentyfikuje stację dysków

C. stacja dysków zostanie uszkodzona

D. BIOS komputera zgłosi błąd w podłączeniu stacji dysków

Odpowiedź wskazująca, że BIOS komputera zgłosi błąd podłączenia stacji dysków jest poprawna, ponieważ stacje dysków elastycznych, podobnie jak inne urządzenia peryferyjne, muszą być podłączone zgodnie z określonymi standardami złącz. W przypadku stacji dysków 1,44 MB, kabel danych ma określoną orientację, a odwrotne podłączenie spowoduje, że sygnały nie będą przesyłane prawidłowo. BIOS, jako oprogramowanie niskiego poziomu odpowiedzialne za inicjalizację sprzętu podczas uruchamiania komputera, wykonuje różne testy, w tym wykrywanie podłączonych urządzeń. W przypadku stacji dysków, jeśli sygnały są nieprawidłowe, BIOS nie jest w stanie ich zidentyfikować, co skutkuje błędem podłączenia. Praktyczny aspekt tej wiedzy odnosi się do codziennych czynności serwisowych, gdzie należy upewnić się, że wszystkie połączenia kablowe są przeprowadzone zgodnie z zaleceniami producenta. Wiedza ta jest kluczowa w kontekście napraw i konserwacji sprzętu komputerowego, gdzie błędne podłączenie urządzeń może prowadzić do nieprawidłowego działania systemu lub jego uszkodzenia.

Pytanie 12

Transmisję danych bezprzewodowo realizuje interfejs

A. IrDA

B. DVI

C. HDMI

D. LFH60

IrDA (Infrared Data Association) to standard bezprzewodowej transmisji danych wykorzystujący podczerwień. Jego główną zaletą jest możliwość wymiany informacji między urządzeniami, takimi jak telefony komórkowe, laptopy czy drukarki, w odległości do kilku metrów. IrDA jest szczególnie ceniona za niskie zużycie energii oraz prostotę wdrożenia, co czyni ją idealnym rozwiązaniem w urządzeniach mobilnych. W praktyce, standard ten był szeroko stosowany w urządzeniach osobistych do przesyłania plików, jak zdjęcia czy kontakty, bez potrzeby stosowania kabli. Jednakże, z biegiem lat, technologia ta została w dużej mierze zastąpiona przez inne metody przesyłania danych, takie jak Bluetooth czy Wi-Fi. Warto zaznaczyć, że IrDA wymaga bezpośredniej linii wzroku między urządzeniami, co może ograniczać jej zastosowanie w niektórych sytuacjach. Mimo to, ze względu na swoją prostotę i efektywność w określonych warunkach, IrDA pozostaje ważnym standardem w historii technologii komunikacyjnej.

Pytanie 13

Jaką standardową wartość maksymalnej odległości można zastosować pomiędzy urządzeniami sieciowymi, które są ze sobą połączone przewodem UTP kat.5e?

A. 1000 m

B. 100 m

C. 500 m

D. 10 m

Standardowa maksymalna odległość dla przewodów UTP kategorii 5e wynosi 100 metrów. Ta wartość jest określona w standardzie ANSI/TIA-568, który reguluje wymagania dotyczące instalacji okablowania strukturalnego w budynkach. Utrzymanie tej odległości jest kluczowe dla zachowania odpowiedniej jakości sygnału oraz minimalizacji strat sygnałowych, co z kolei wpływa na wydajność sieci. W praktyce, przy projektowaniu sieci lokalnych, instalatorzy muszą zwrócić szczególną uwagę na długości kabli, aby zapewnić optymalną wydajność. Na przykład, w biurach, gdzie wiele urządzeń jest podłączonych do sieci, stosowanie kabli UTP kat. 5e w maksymalnej zalecanej długości pozwala na stabilne i szybkie połączenia internetowe oraz efektywne przesyłanie danych. Warto również zauważyć, że przy używaniu przełączników, rozgałęźników lub innych urządzeń sieciowych, maksymalna długość 100 metrów odnosi się do całkowitej długości segmentu kablowego, co oznacza, że połączenia między urządzeniami powinny być starannie planowane.

Pytanie 14

Aby podłączyć kabel w module Keystone, jakie narzędzie należy zastosować?

A. bit imbusowy

B. narzędzie uderzeniowe

C. narzędzie ręczne do zaciskania

D. wkrętak typu Torx

Praska ręczna, wkrętak typu Torx oraz bit imbusowy to narzędzia, które mogą być używane w różnych kontekstach związanych z instalacjami elektrycznymi i datowymi, ale nie są one właściwe do podłączenia kabli w module Keystone. Użycie praski ręcznej, choć może wydawać się logiczne, nie zapewnia odpowiedniej precyzji i może prowadzić do uszkodzenia kabli lub modułu. Praska służy zazwyczaj do zaciskania wtyków RJ-45 na końcówkach kabli, a więc nie jest przeznaczona do efektywnego wpinania przewodów w moduł Keystone, który wymaga zastosowania narzędzia uderzeniowego. Co więcej, wkrętak typu Torx oraz bit imbusowy są narzędziami stosowanymi do montażu lub demontażu elementów przykręcanych, ale nie mają zastosowania w kontekście podłączania kabli. Powszechnym błędem jest mylenie różnych narzędzi ze względu na ich zastosowanie, co może prowadzić do niewłaściwych decyzji w trakcie instalacji. Właściwe podejście do wyboru narzędzi jest kluczowe dla uzyskania trwałych i bezpiecznych połączeń, dlatego zaleca się stosowanie narzędzi zgodnych z zaleceniami producentów oraz standardami branżowymi.

Pytanie 15

Jakie cechy posiadają procesory CISC?

A. małą liczbę metod adresowania

B. wielką liczbę instrukcji

C. prostą oraz szybką jednostkę zarządzającą

D. ograniczoną wymianę danych między pamięcią a procesorem

Jednostki sterujące w procesorach CISC nie są proste ani szybkie, ponieważ ich architektura wymaga obsługi złożonych rozkazów, co prowadzi do większego skomplikowania jednostek sterujących i dłuższego czasu wykonania instrukcji. Takie złożoności mogą wprowadzać opóźnienia, co jest sprzeczne z ideą szybkiego przetwarzania. W kontekście rozkazów, procesory CISC nie cechują się niewielką ich liczbą, ale wręcz przeciwnie: charakteryzują się dużą ich ilością, co sprawia, że programiści mają do dyspozycji wiele narzędzi do realizacji złożonych zadań. Ścisły związek pomiędzy pamięcią a procesorem w architekturze CISC jest również kluczowy – nie można mówić o ograniczonej komunikacji, gdyż złożony zestaw instrukcji wymaga rozbudowanej interakcji z pamięcią. Typowym błędem myślowym jest przyjęcie, że kompleksowość architektury oznacza prostotę i szybkość; w rzeczywistości złożoność architektury wpływa na wydajność i szybkość działania jednostek obliczeniowych. Wiedza na temat różnic między CISC a RISC (Reduced Instruction Set Computing) jest istotna dla zrozumienia, jak różne podejścia do projektowania procesorów wpływają na wydajność i złożoność kodu aplikacji.

Pytanie 16

Aby zdalnie i jednocześnie bezpiecznie zarządzać systemem Linux, należy zastosować protokół

A. SSH2

B. SMTP

C. Telnet

D. FTP

SMTP (Simple Mail Transfer Protocol) jest protokołem używanym do przesyłania wiadomości e-mail przez Internet, a nie do zdalnego administrowania systemami operacyjnymi. Nie zapewnia on żadnego szyfrowania ani zabezpieczeń, co czyni go nieodpowiednim do ochrony danych wrażliwych. FTP (File Transfer Protocol) z kolei jest protokołem zaprojektowanym do transferu plików, jednak również nie oferuje odpowiednich mechanizmów zabezpieczających, takich jak szyfrowanie. W przypadku korzystania z FTP, dane przesyłane w sieci mogą być przechwycone przez nieautoryzowane osoby, co stwarza poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa. Telnet, podobnie jak FTP, jest protokołem, który umożliwia zdalne logowanie, lecz nie zapewnia bezpieczeństwa ani szyfrowania przesyłanych danych. Połączenia Telnet są podatne na ataki typu man-in-the-middle oraz podsłuchiwanie, co sprawia, że nie są one zalecane w środowiskach wymagających ochrony danych. Zrozumienie różnic między tymi protokołami jest kluczowe dla administratorów systemów, którzy muszą podejmować świadome decyzje dotyczące ochrony danych oraz bezpieczeństwa w zdalnej administracji.

Pytanie 17

Która z poniższych form zapisu liczby 77(8) jest nieprawidłowa?

A. 11010(ZM)

B. 111111(2)

C. 63(10)

D. 3F(16)

Liczba 77 w systemie ósemkowym (77(8)) jest zapisana jako 7*8^1 + 7*8^0, co daje 56 + 7 = 63 w systemie dziesiętnym (63(10)). Odpowiedź 11010(ZM) oznacza zapis binarny liczby 26, co jest pojęciem niepoprawnym w odniesieniu do liczby 77(8). Wartość 11010 w systemie binarnym to 1*2^4 + 1*2^3 + 0*2^2 + 1*2^1 + 0*2^0 = 16 + 8 + 0 + 2 + 0 = 26. Dlatego odpowiedź 11010(ZM) jest niepoprawna, jako że odnosi się do innej liczby. Ustalając poprawne konwersje między systemami liczbowymi, można stosować standardowe metody, takie jak algorytm podzielności, który zapewnia dokładność i efektywność przeliczeń między różnymi systemami. Na przykład, aby skonwertować liczbę ósemkową na dziesiętną, należy pomnożyć każdą cyfrę przez odpowiednią potęgę bazy systemu. Dobrym przykładem jest przeliczenie liczby 77(8) na 63(10).

Pytanie 18

Instalacja serwera stron www w rodzinie systemów Windows Server jest możliwa dzięki roli

A. usług pulpitu zdalnego

B. usług plików

C. serwera sieci Web

D. serwera aplikacji

Serwer sieci Web w systemie Windows Server to rola, która umożliwia hostowanie aplikacji internetowych oraz stron WWW. W praktyce oznacza to, że administrator może zainstalować i skonfigurować serwer IIS (Internet Information Services), co jest standardem dla hostingu stron w środowiskach Windows. IIS jest nie tylko łatwy w użyciu, ale również oferuje wiele zaawansowanych funkcji, takich jak zarządzanie certyfikatami SSL, obsługa ASP.NET, czy integracja z bazami danych. Warto zaznaczyć, że standardowa konfiguracja serwera sieci Web pozwala na efektywne zarządzanie ruchem, monitorowanie wydajności oraz zabezpieczanie zasobów. Dzięki prawidłowej konfiguracji, przedsiębiorstwa mogą świadczyć usługi online, co wpisuje się w aktualne trendy digitalizacji i transformacji cyfrowej. Dodatkowo, administratorzy mogą korzystać z narzędzi takich jak Web Deploy do automatyzacji wdrożeń, co znacznie usprawnia proces aktualizacji aplikacji na serwerze.

Pytanie 19

Wyższą efektywność aplikacji multimedialnych w systemach z rodziny Windows zapewnia technologia

A. DirectX

B. GPU

C. jQuery

D. CUDA

Wybór odpowiedzi spośród jQuery, GPU oraz CUDA często wynika z niepełnego zrozumienia różnic między technologiami. jQuery jest biblioteką JavaScript, która została stworzona do ułatwienia manipulacji dokumentami HTML oraz obsługi zdarzeń w aplikacjach webowych. Nie ma jednak bezpośredniego wpływu na wydajność programów multimedialnych w systemie Windows, ponieważ nie obsługuje akceleracji sprzętowej wymaganej dla zaawansowanej grafiki. Z kolei GPU, czyli procesor graficzny, jest kluczowy w renderowaniu grafiki, ale sam w sobie nie jest technologią, która ustala standardy wydajności w kontekście programów multimedialnych; to, jak efektywnie wykorzystywany jest GPU, zależy od interfejsów API, takich jak DirectX. CUDA to platforma obliczeniowa stworzona przez NVIDIĘ do programowania równoległego na GPU, która głównie służy do obliczeń naukowych i inżynieryjnych, a niekoniecznie do aplikacji multimedialnych. Wybór tych opcji jako odpowiedzi może wynikać z zamieszania między różnymi technologiami i ich zastosowaniami, a także z braku znajomości sposobów, w jakie technologie takie jak DirectX optymalizują pracę z multimediami w systemie Windows. Zrozumienie różnic między tymi technologiami jest kluczowe dla poprawnego określenia, która z nich rzeczywiście wpływa na wydajność programów multimedialnych.

Pytanie 20

Jakie jest główne zadanie programu Wireshark?

A. ocena wydajności komponentów komputera

B. monitorowanie aktywności użytkowników sieci

C. zapobieganie nieautoryzowanemu dostępowi do komputera przez sieć

D. ochrona komputera przed złośliwym oprogramowaniem

Wybór odpowiedzi wskazujących na zapobieganie dostępowi do komputera przez sieć, sprawdzanie wydajności elementów komputera lub zabezpieczenie przed wirusami świadczy o nieporozumieniu dotyczącego funkcji Wireshark. Pierwsza z tych koncepcji odnosi się do mechanizmów zapory sieciowej, które działają na zasadzie przerywania nieautoryzowanego dostępu, a nie monitorowania danych w czasie rzeczywistym. Wireshark nie jest narzędziem zabezpieczającym, lecz analitycznym, które ma na celu zbieranie i interpretację danych, a nie ich blokowanie. Z kolei sprawdzanie wydajności komponentów komputera to obszar, który zazwyczaj dotyczy narzędzi do monitorowania systemu operacyjnego i sprzętu, co jest zupełnie inną funkcjonalnością. Wireshark skupia się na analizie pakietów, co nie ma bezpośredniego związku z monitorowaniem wydajności fizycznych komponentów. Ostatnia z wymienionych opcji, czyli zabezpieczenie komputera przed wirusami, również błędnie interpretuje zastosowanie Wireshark, które nie jest rozwiązaniem antywirusowym. Zamiast tego, Wireshark może być używany do monitorowania złośliwych działań w sieci, ale nie do ich eliminacji. Te nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia różnicy pomiędzy narzędziami analitycznymi a zabezpieczającymi, co jest kluczowe w zarządzaniu bezpieczeństwem IT.

Pytanie 21

Użytkownik systemu Windows napotyka komunikaty o zbyt małej ilości pamięci wirtualnej. W jaki sposób można rozwiązać ten problem?

A. dołożenie dodatkowej pamięci cache procesora

B. zwiększenie rozmiaru pliku virtualfile.sys

C. zwiększenie pamięci RAM

D. dołożenie dodatkowego dysku

Zamontowanie dodatkowej pamięci cache procesora nie rozwiązuje problemu z pamięcią wirtualną, ponieważ pamięć cache działa na zupełnie innym poziomie. Cache procesora jest pamięcią o wysokiej prędkości, która służy do tymczasowego przechowywania danych, które są często używane przez procesor, co przyspiesza ich przetwarzanie. Jednakże, zwiększenie pamięci cache nie wpływa na ogólną wydajność systemu w kontekście pamięci wirtualnej, gdyż ta ostatnia jest wykorzystywana głównie do zarządzania przestrzenią pamięci RAM i przechowywaniem danych, które nie mieszczą się w pamięci głównej. Zwiększenie rozmiaru pliku virtualfile.sys może chwilowo pomóc w rozwiązaniu problemów z pamięcią wirtualną, ale nie eliminuje podstawowej przyczyny problemu, jaką jest niewystarczająca ilość pamięci RAM. Montowanie dodatkowego dysku twardego także nie jest skutecznym rozwiązaniem w kontekście pamięci wirtualnej, ponieważ głównie służy do przechowywania danych, a nie poprawy wydajności pamięci operacyjnej. Typowym błędem jest myślenie, że zwiększenie pamięci podręcznej lub przestrzeni dyskowej bezpośrednio poprawi wydajność systemu. W rzeczywistości kluczowym aspektem jest zapewnienie odpowiedniej ilości pamięci RAM, co jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi optymalizacji systemów operacyjnych. Stąd, aby skutecznie radzić sobie z problemami z pamięcią wirtualną, należy skupić się na zwiększeniu pamięci RAM, co jest najbardziej efektywnym podejściem w kontekście poprawy wydajności systemu.

Pytanie 22

Jakie oznaczenie na schematach sieci LAN przypisuje się punktom rozdzielczym dystrybucyjnym znajdującym się na różnych kondygnacjach budynku według normy PN-EN 50173?

A. FD (Floor Distribution)

B. BD (BuildingDistributor)

C. CD (Campus Distribution)

D. MDF (Main Distribution Frame)

Odpowiedzi BD (Building Distributor), CD (Campus Distribution) oraz MDF (Main Distribution Frame) są nieprawidłowe w kontekście oznaczeń punktów rozdzielczych dystrybucyjnych na poszczególnych piętrach budynku. BD odnosi się do głównego punktu dystrybucyjnego w obrębie całego budynku, który obsługuje kilka pięter lub stref, ale nie jest precyzyjnie związany z lokalizacją na każdym piętrze. CD dotyczy z kolei bardziej rozległych instalacji, takich jak kampusy uniwersyteckie, gdzie sieci rozciągają się na wiele budynków, a ich struktura jest zorganizowana na poziomie kampusu, co nie odpowiada lokalnym potrzebom pięter. MDF to główny punkt rozdzielczy, który zazwyczaj znajduje się w pomieszczeniach technicznych lub serwerowniach, a jego rola polega na agregacji sygnałów z różnych FD i BD, a nie na ich dystrybucji na poziomie piętra. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylnego pojmowania struktury sieci oraz funkcji poszczególnych punktów dystrybucyjnych. Właściwe rozumienie klasyfikacji i funkcji w sieciach LAN jest kluczowe do efektywnego projektowania oraz zarządzania infrastrukturą, co z kolei wpływa na wydajność oraz niezawodność całego systemu. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne dla każdego specjalisty zajmującego się sieciami komputerowymi.

Pytanie 23

Które polecenie w systemie Windows Server 2008 pozwala na przekształcenie serwera w kontroler domeny?

A. dcpromo

B. gpedit

C. nslookup

D. gpresult

Wybór innych opcji, takich jak gpedit, gpresult i nslookup, może prowadzić do nieporozumień dotyczących ich funkcji i zastosowania w kontekście zarządzania domenami w systemie Windows Server. Narzędzie gpedit (Group Policy Editor) służy do zarządzania politykami grupowymi, które definiują ustawienia konfiguracyjne dla systemu operacyjnego i aplikacji w sieci. Chociaż przydatne w zarządzaniu politykami, nie jest odpowiednie do promowania serwera do roli kontrolera domeny, ponieważ nie oferuje możliwości konfiguracji Active Directory. Z kolei gpresult (Group Policy Result) jest używane do zbierania informacji na temat polityk grupowych, które zostały zastosowane do określonego użytkownika lub komputera, ale również nie ma związku z promowaniem serwera. Z kolei narzędzie nslookup jest wykorzystywane do diagnozowania problemów związanych z systemem DNS (Domain Name System) poprzez zapytania o rekordy DNS, co jest istotne w kontekście rozwiązywania problemów z dostępnością zasobów, ale nie ma zastosowania w procesie promowania serwera. Zrozumienie tych narzędzi jest ważne, ponieważ ich mylne stosowanie w kontekście promowania serwera do roli kontrolera domeny może prowadzić do nieefektywnego zarządzania infrastrukturą oraz błędów, które mogą wpłynąć na bezpieczeństwo i wydajność całej sieci.

Pytanie 24

Członkostwo komputera w danej sieci wirtualnej nie może być ustalane na podstawie

A. adresu MAC karty sieciowej danego komputera

B. nazwa komputera w sieci lokalnej

C. znacznika ramki Ethernet 802.1Q

D. numeru portu w przełączniku

Numer portu przełącznika jest kluczowym elementem w procesie przypisywania urządzeń do sieci wirtualnych. Każdy port przełącznika może być skonfigurowany tak, aby należał do określonego VLAN-u, co oznacza, że ruch z urządzenia podłączonego do tego portu będzie traktowany w kontekście danej sieci wirtualnej. W przypadku, gdy port jest przypisany do VLAN-u, wszystkie urządzenia podłączone do tego portu automatycznie dzielą zasoby sieciowe. Ponadto, znacznik ramki Ethernet 802.1Q jest standardem branżowym, który pozwala na obsługę wielu VLAN-ów na jednym fizycznym połączeniu. Dzięki temu, gdy ramka przechodzi przez przełącznik, znacznik 802.1Q umożliwia rozpoznanie, do którego VLAN-u powinna trafić, co pozwala na efektywną segregację ruchu i zwiększa bezpieczeństwo oraz wydajność sieci. Z kolei adres MAC karty sieciowej komputera identyfikuje urządzenie w warstwie łącza danych i jest używany przez przełączniki do kierowania ruchu w sieci. Różne adresy MAC są przypisywane do różnych interfejsów sieciowych, co również ma znaczenie w kontekście przynależności do VLAN-ów. Dlatego koncepcje bazujące na nazwie komputera w sieci lokalnej, które nie mają wpływu na techniczne aspekty przypisania do sieci wirtualnej, prowadzą do nieporozumień i błędów w rozumieniu funkcjonowania sieci komputerowych. W praktyce, zrozumienie, jak VLAN-y i porty przełączników współdziałają, jest kluczowe dla skutecznego projektowania i zarządzania nowoczesnymi sieciami.

Pytanie 25

Jaki akronim oznacza program do tworzenia graficznych wykresów ruchu, który odbywa się na interfejsach urządzeń sieciowych?

A. ICMP

B. SMTP

C. CDP

D. MRTG

Wybór innych akronimów, takich jak CDP, ICMP czy SMTP, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji oraz zastosowania tych protokołów w kontekście monitorowania ruchu sieciowego. CDP, czyli Cisco Discovery Protocol, jest używany do zbierania informacji o urządzeniach Cisco w sieci, ale nie służy do graficznego przedstawiania danych o ruchu. ICMP, czyli Internet Control Message Protocol, jest protokołem używanym głównie do diagnostyki i informowania o błędach w transmisji danych, a nie do monitorowania obciążenia interfejsów. Z kolei SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest protokołem do wysyłania wiadomości e-mail i nie ma żadnego zastosowania w kontekście monitorowania ruchu sieciowego. Wybierając niewłaściwy akronim, możemy popełnić podstawowy błąd myślowy, polegający na myleniu różnych warstw i funkcji protokołów w architekturze sieci. Zrozumienie, jakie są podstawowe różnice między tymi technologiami oraz ich rolą w zarządzaniu siecią, jest kluczowe dla skutecznego monitorowania i optymalizacji zasobów sieciowych. Uczy to również, jak ważne jest właściwe dobieranie narzędzi oraz protokołów do konkretnego zadania, co stanowi fundament efektywnego zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 26

Termin określający wyrównanie tekstu do prawego i lewego marginesu to

A. wersalikiem

B. kapitalikiem

C. justowaniem

D. interlinią

Interlinia odnosi się do odległości między wierszami tekstu, co ma wpływ na czytelność i estetykę układu tekstu, ale nie dotyczy wyrównania marginesów. Użycie interlinii w projektach graficznych jest ważne, ponieważ odpowiednio dobrana odległość między wierszami może znacząco poprawić komfort czytania, jednak nie ma ona nic wspólnego z procesem wyrównywania tekstu do marginesów. Wersaliki to duże, drukowane litery, które są najczęściej używane w nagłówkach lub wyróżnieniach, jednak nie są formą wyrównania tekstu. Użycie wersalików powinno być ograniczone, ponieważ nadmiar dużych liter może obniżyć czytelność tekstu. Kapitaliki, z kolei, to małe litery o wyglądzie podobnym do wersalików, ale nie są one odpowiednie do opisu wyrównania tekstu. Kapitaliki stosuje się, aby dodać elegancji lub wyróżnienia w tekście, ale ich użycie bezpośrednio nie wpływa na układ tekstu w odniesieniu do marginesów. Ogólnie rzecz biorąc, pomylenie tych terminów może prowadzić do nieporozumień w praktykach typograficznych, co może skutkować nieefektywnym projektowaniem tekstu i dokumentów, które nie są dostosowane do standardów branżowych.

Pytanie 27

Który z podanych adresów protokołu IPv4 jest adresem klasy D?

A. 239.255.203.1

B. 128.1.0.8

C. 10.0.3.5

D. 191.12.0.18

Wybór adresów 10.0.3.5, 128.1.0.8 oraz 191.12.0.18 jako adresów klasy D jest niepoprawny, ponieważ należą one do innych klas adresowych w protokole IPv4. Adres 10.0.3.5 znajduje się w klasie A, która obejmuje adresy od 0.0.0.0 do 127.255.255.255. Klasa A jest przeznaczona głównie dla dużych organizacji, które potrzebują dużej liczby adresów IP. Z kolei adres 128.1.0.8 to adres klasy B (od 128.0.0.0 do 191.255.255.255), a klasa B jest zazwyczaj wykorzystywana przez średniej wielkości organizacje, które nie potrzebują tak dużej przestrzeni adresowej jak klasa A. Ostatni adres, 191.12.0.18, także należy do klasy B. Typowym błędem jest mylenie klas adresowych i nieznajomość ich przeznaczenia. W praktyce, klasy adresowe mają kluczowe znaczenie dla routingu i efektywnego alokowania zasobów w sieciach komputerowych. Zrozumienie różnic między klasami A, B, C i D jest fundamentalne dla administratorów sieci, ponieważ wpływa na sposób, w jaki sieci są projektowane i zarządzane. Klasa D, przeznaczona dla transmisji multicastowych, ma zupełnie inną funkcję niż klasy A i B, które są skierowane do direkt komunikacji między pojedynczymi hostami.

Pytanie 28

Po zainstalowaniu systemu z domyślnymi parametrami, Windows XP nie obsługuje tego systemu plików.

A. EXT

B. FAT16

C. NTFS

D. FAT32

Wszystkie inne odpowiedzi wskazują na systemy plików, które są rzeczywiście obsługiwane przez system Windows XP. NTFS to nowoczesny system plików, który oferuje zaawansowane funkcje zarządzania danymi, takie jak uprawnienia do plików, kompresja czy szyfrowanie. Jest to zalecany wybór dla współczesnych instalacji systemów Windows, zwłaszcza dla systemów operacyjnych powyżej XP. FAT16 i FAT32 to starsze systemy plików, które były powszechnie używane w wcześniejszych wersjach Windows i są nadal wykorzystywane w niektórych urządzeniach przenośnych oraz do obsługi rozruchowych nośników USB. FAT32 ma ograniczenia dotyczące maksymalnego rozmiaru pliku (do 4 GB), dlatego w przypadku zarządzania dużymi zasobami danych lepszym wyborem byłby NTFS. Typowym błędem w rozumieniu systemów plików jest mylenie ich z ich zastosowaniami i funkcjonalnościami. Warto pamiętać, że wybór systemu plików powinien być uzależniony od wymagań użytkownika oraz środowiska, w którym system operacyjny będzie funkcjonował, a nie tylko od popularności danej technologii. System EXT, który jest wspierany przez wiele dystrybucji Linuksa, nie ma zastosowania w kontekście systemu Windows, co pokazuje, że kluczowe jest rozumienie, do jakiego systemu operacyjnego dany system plików jest dedykowany.

Pytanie 29

Wskaż ilustrację przedstawiającą materiał eksploatacyjny charakterystyczny dla drukarek żelowych?

A. rys. A

B. rys. D

C. rys. C

D. rys. B

Odpowiedź rys. C jest poprawna, ponieważ przedstawia kasetę z tuszem żelowym, która jest charakterystycznym materiałem eksploatacyjnym dla drukarek żelowych. Drukarki te, znane również jako drukarki z technologią GelJet, wykorzystują specjalny tusz o żelowej konsystencji. Tusz żelowy pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków, szczególnie w kontekście kolorowych dokumentów, gdzie kluczowe jest uzyskanie żywych kolorów i ostrości. Jest on mniej podatny na rozmazywanie i szybciej schnie w porównaniu do tradycyjnych tuszy wodnych. Technologia ta jest często wykorzystywana w środowiskach biurowych, gdzie wymaga się szybkiego i ekonomicznego druku w kolorze. Ponadto, drukarki żelowe są cenione za swoją efektywność energetyczną i niski koszt eksploatacji. Zastosowanie tuszów żelowych wpisuje się w dobre praktyki redukcji odpadów związanych z materiałami eksploatacyjnymi, co jest zgodne z trendami zrównoważonego rozwoju w branży drukarskiej.

Pytanie 30

W przypadku sieci strukturalnej rekomendowane jest zainstalowanie jednego punktu abonenckiego na obszarze wynoszącym

A. 10m2

B. 5m2

C. 20m2

D. 30m2

Wybór powierzchni 5m2 może wydawać się rozsądny w kontekście minimalizacji kosztów, jednak takie podejście prowadzi do istotnych problemów z jakością sygnału. Zbyt mała powierzchnia przypadająca na punkt abonencki skutkuje przeciążeniem sieci, co może prowadzić do opóźnień, utraty pakietów oraz ogólnego pogorszenia doświadczeń użytkowników. Natomiast powierzchnie 20m2 i 30m2 są niepraktyczne w kontekście współczesnych potrzeb użytkowników, ponieważ w miarę rozwoju technologii i wzrostu liczby urządzeń podłączonych do sieci, konieczne staje się zwiększenie liczby punktów abonenckich. Przy zbyt dużej powierzchni przypadającej na jeden punkt zmniejsza się gęstość sieci, co negatywnie wpływa na jej wydajność oraz stabilność. W praktyce, dla wielu zastosowań, jak na przykład w biurach czy szkołach, konieczne jest zapewnienie jednego punktu abonenckiego na 10m2, aby móc efektywnie obsługiwać rosnącą liczbę użytkowników oraz urządzeń mobilnych. Prawidłowe projektowanie sieci wymaga zrozumienia zasad dotyczących rozmieszczenia punktów abonenckich oraz standardów, takich jak te zawarte w dokumentach normatywnych, które wskazują, że zbyt mała lub zbyt duża powierzchnia przypadająca na jeden punkt abonencki prowadzi do problemów z wydajnością oraz niezawodnością sieci.

Pytanie 31

Jaką rolę należy przypisać serwerowi z rodziny Windows Server, aby mógł świadczyć usługi rutingu?

A. Usługi zasad i dostępu sieciowego

B. Usługi zarządzania dostępem w Active Directory

C. Serwer sieci Web (IIS)

D. Usługi domenowe w Active Directory

Usługi zasad i dostępu sieciowego to kluczowa rola w systemach operacyjnych z rodziny Windows Server, która umożliwia zarządzanie ruchem sieciowym oraz zapewnia funkcje rutingu. Dzięki tej roli, administratorzy mogą konfigurować serwer do działania jako router, co pozwala na przesyłanie pakietów pomiędzy różnymi segmentami sieci. Implementacja tej roli jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania infrastrukturą IT, umożliwiając integrację z usługami Active Directory i kontrolę dostępu w oparciu o zasady. Przykładowo, w środowisku przedsiębiorstwa, serwer z tą rolą może płynnie przesyłać ruch między różnymi lokalizacjami, co jest szczególnie ważne w przypadku rozbudowanych sieci z oddziałami rozproszonymi. Dzięki zastosowaniu modeli dostępu, takich jak RADIUS, administratorzy mogą również wdrażać polityki bezpieczeństwa, co podnosi poziom ochrony danych i ogranicza nieautoryzowany dostęp. Wszystko to sprawia, że usługi zasad i dostępu sieciowego są kluczowym elementem współczesnej infrastruktury sieciowej.

Pytanie 32

Norma TIA/EIA-568-B.2 definiuje parametry specyfikacji transmisyjnej

A. fal radiowych

B. kabli UTP

C. światłowodów

D. kabli koncentrycznych

Zarówno kable koncentryczne, jak i światłowody oraz fale radiowe nie są objęte normą TIA/EIA-568-B.2, co wskazuje na fundamentalne nieporozumienia w kontekście standardów transmisyjnych. Kable koncentryczne, choć użyteczne w niektórych aplikacjach, takich jak telewizja kablowa czy niektóre rodzaje sieci komputerowych, są regulowane przez inne standardy, które koncentrują się na ich specyficznych właściwościach i zastosowaniach. Światłowody, z kolei, wymagają zupełnie innych norm (np. TIA/EIA-568-C), które dotyczą ich różnorodnych parametrów optycznych, takich jak tłumienie i przepustowość. Fale radiowe, wykorzystywane w technologii bezprzewodowej, również nie mają zastosowania w kontekście opisanym przez TIA/EIA-568-B.2, ponieważ dotyczą one zupełnie innych metod transmisji danych, które nie są oparte na przewodach, a na sygnałach elektromagnetycznych. Typowe błędy myślowe w tym przypadku mogą obejmować mylenie różnych technologii transmisji i standardów, co prowadzi do niewłaściwego doboru rozwiązań w projektach sieciowych. Zrozumienie, że różne rodzaje transmisji wymagają różnych standardów, jest kluczowe dla inżynierów i techników zajmujących się budową i utrzymaniem systemów komunikacyjnych.

Pytanie 33

Drukarka, która zapewnia zdjęcia o wysokiej jakości to drukarka

A. sublimacyjna

B. igłowa

C. termiczna

D. termotransferowa

Wybór nieodpowiednich technologii druku do uzyskania wysokiej jakości fotografii może prowadzić do rozczarowujących rezultatów. Drukarki termiczne, mimo że używane w różnych zastosowaniach, takich jak druk etykiet czy paragonów, nie są przeznaczone do fotografii. Ich mechanizm oparty na podgrzewaniu termicznych elementów, co prowadzi do reakcji z papierem termoczułym, nie zapewnia odpowiedniej jakości kolorów ani szczegółowości, jaką wymaga fotografia. Z kolei drukarki termotransferowe, chociaż mogą oferować lepszą jakość niż drukarki termiczne, wciąż nie dorównują technologii sublimacyjnej w zakresie reprodukcji kolorów i gładkości tonalnej. Metoda ta polega na przenoszeniu barwnika z taśmy na papier, co ogranicza głębię kolorów i może prowadzić do efektu „ziarnistości” w porównaniu do sublimacji. Drukarki igłowe, znane z użycia w drukowaniu dokumentów oraz formularzy, także nie są odpowiednie do fotografii. Ich zasada działania bazuje na mechanizmie uderzeniowym, co skutkuje mniejszą precyzją i jakością wydruków. W przypadku druku fotograficznego, kluczowe jest zrozumienie, że technologie muszą być dostosowane do specyfiki materiałów oraz oczekiwań w zakresie jakości, co wyjaśnia, dlaczego inne technologie druku nie są w stanie spełnić wymagań fotografii wysokiej jakości.

Pytanie 34

W klasycznym adresowaniu, adres IP 74.100.7.8 przynależy do

A. klasy B

B. klasy D

C. klasy A

D. klasy C

Wybór adresu klasy B lub C może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zakresów adresowania oraz ich zastosowań. Klasa B obejmuje adresy od 128 do 191 w pierwszym oktecie i jest przeznaczona dla średniej wielkości sieci z maksymalnie 65 tysięcy hostów. Jeśli ktoś mylnie przypisuje adres IP 74.100.7.8 do tej klasy, może to sugerować, że nie zrozumiał podstawowych zasad podziału adresów IP na klasy. Z kolei klasa C, której zakres wynosi od 192 do 223, jest przeznaczona dla małych sieci, gdzie liczba hostów nie przekracza 254. Użytkownicy często biorą pod uwagę tylko ostatnie oktety adresu, co prowadzi do błędnych wniosków. Klasa D, z kolei, jest zarezerwowana dla multicastu, co kompletnie wyklucza zastosowanie tego adresu w typowym środowisku IP. Zrozumienie, jak działają poszczególne klasy adresów oraz ich przeznaczenie, jest niezbędne do poprawnego projektowania architektury sieciowej oraz do efektywnego zarządzania zasobami IP. Błędy w klasyfikacji adresów mogą prowadzić do poważnych problemów z komunikacją w sieci, co podkreśla znaczenie edukacji w tym zakresie.

Pytanie 35

Termin określający zdolność do rozbudowy sieci to

A. bezawaryjnością

B. kompatybilnością

C. skalowalnością

D. nadmiarowością

Nadmiarowość, bezawaryjność oraz kompatybilność to terminy, które często są mylone ze skalowalnością, ale w rzeczywistości odnoszą się do zupełnie innych koncepcji technicznych. Nadmiarowość dotyczy zapewnienia dodatkowych zasobów lub komponentów w systemie, aby mogły one przejąć funkcje w przypadku awarii. Oznacza to, że każdy element jest powielany, co zwiększa niezawodność systemu, ale niekoniecznie jego zdolność do rozbudowy. Bezawaryjność natomiast odnosi się do zdolności systemu do działania bez przerwy, nawet w obliczu awarii części jego składowych. Jest to istotna cecha, ale nie wpływa na fakt, czy system można łatwo rozszerzyć. Kompatybilność z kolei dotyczy zdolności różnych systemów lub aplikacji do współpracy ze sobą, co jest istotne w kontekście integracji, ale nie definiuje możliwości rozbudowy sieci. Często pojawiają się błędne przekonania, że dodawanie nowych elementów do istniejącej infrastruktury jest równoważne z jej skalowalnością, podczas gdy kluczowe jest, aby te nowe elementy mogły być włączane bez zakłócania działania całego systemu. Dlatego zrozumienie różnic między tymi pojęciami jest niezbędne do skutecznego projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 36

Wynikiem poprawnego pomnożenia dwóch liczb binarnych 111001102 oraz 000111102 jest wartość

A. 6900H

B. 64400O

C. 0110 1001 0000 00002

D. 690010

Wybór innej odpowiedzi niż 690010 może świadczyć o tym, że masz problem z konwersją między systemami czy z samym mnożeniem w systemie binarnym. Odpowiedzi jak 6900H czy 64400O po prostu nie mają sensu. 6900H sugeruje, że coś jest w systemie szesnastkowym, ale to nie pasuje do wyniku mnożenia. Z kolei 64400O to format, którego nie ma w standardowych systemach, więc jest totalnie błędny. No i odpowiedź 0110 1001 0000 00002 jest niepoprawna, bo w binarnym nie ma cyfry '2'. Ludzie często się mylą, mieszając systemy lub zapominając, że w każdym systemie używa się tylko odpowiednich cyfr. Zrozumienie, jak działa liczba binarna i umiejętność zmiany ich na inne systemy, to kluczowe umiejętności w informatyce. To jakby fundament pod algorytmy i rozumienie, jak działają komputery i procesory, które zawsze operują na danych binarnych.

Pytanie 37

Urządzenie przedstawione na ilustracji, wraz z podanymi danymi technicznymi, może być zastosowane do pomiarów systemów okablowania

A. światłowodowego

B. telefonicznego

C. koncentrycznego

D. skrętki cat. 5e/6

Wykorzystywanie niewłaściwego sprzętu do pomiaru okablowania może prowadzić do błędnych odczytów i diagnoz. W przypadku okablowania telefonicznego, stosowanego głównie w tradycyjnych systemach telekomunikacyjnych, pomiar odbywa się z użyciem testerów kabli miedzianych, które sprawdzają ciągłość przewodów czy obecność zakłóceń. Skrętka kategorii 5e/6, używana w sieciach komputerowych, wymaga testerów okablowania Ethernet, które są dostosowane do wykrywania błędów i zapewniania jakości sygnału w kablach miedzianych. Okablowanie koncentryczne, stosowane w transmisji telewizyjnej i internetowej, wymaga mierników sygnału RF, które są specjalizowane w analizie częstotliwości radiowych. W każdym z tych przypadków niewłaściwy wybór urządzenia może skutkować nieprawidłową diagnozą, ponieważ każdy typ okablowania ma specyficzne parametry transmisji i wymaga odpowiednich narzędzi pomiarowych. Pomiar światłowodowy wymaga urządzeń kalibrowanych pod konkretne długości fal optycznych, co jest szczególnie ważne w kontekście strat mocy i jakości sygnału w sieciach telekomunikacyjnych. Zrozumienie różnic między tymi technologiami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania sieciami i diagnostyki problemów transmisji danych. Wszystko to podkreśla znaczenie wyboru odpowiednich narzędzi do konkretnego rodzaju okablowania w celu uzyskania wiarygodnych wyników pomiarów i zapewnienia efektywnego działania sieci.

Pytanie 38

W trakcie instalacji systemu Windows, zaraz po rozpoczęciu instalatora w trybie graficznym, istnieje możliwość otwarcia Wiersza poleceń (konsoli) za pomocą kombinacji klawiszy

A. CTRL+SHIFT

B. ALT+F4

C. SHIFT+F10

D. CTRL+Z

Odpowiedź SHIFT+F10 jest prawidłowa, ponieważ ta kombinacja klawiszy uruchamia Wiersz poleceń w trakcie instalacji systemu Windows. Jest to przydatne w sytuacjach, gdy użytkownik potrzebuje dostępu do narzędzi diagnostycznych lub chce wprowadzić dodatkowe polecenia przed zakończeniem procesu instalacji. Umożliwia to również modyfikację ustawień systemowych oraz naprawę problemów, które mogą wystąpić podczas konfiguracji. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której użytkownik chce uruchomić narzędzie DISKPART do zarządzania partycjami dyskowymi, co pozwala na tworzenie, usuwanie lub formatowanie partycji przed zainstalowaniem systemu. Ta funkcjonalność jest zgodna z najlepszymi praktykami w zakresie instalacji systemów operacyjnych, gdzie dostęp do dodatkowych narzędzi może znacząco ułatwić proces oraz zwiększyć elastyczność konfiguracji. Warto również zaznaczyć, że ta kombinacja klawiszy jest standardem w różnych wersjach systemów Windows, co czyni ją zrozumiałą i uniwersalną dla użytkowników.

Pytanie 39

Oprogramowanie komputerowe, które jest dostępne bezpłatnie i bez ograniczeń czasowych, jest dystrybuowane na podstawie licencji typu

A. trial

B. shareware

C. donationware

D. public domain

Odpowiedź "public domain" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do oprogramowania, które jest dostępne dla każdego bez jakichkolwiek ograniczeń czasowych czy finansowych. Oprogramowanie w domenie publicznej jest uwolnione od wszelkich praw autorskich, co oznacza, że użytkownicy mogą je dowolnie modyfikować, kopiować i rozpowszechniać. Przykłady takiego oprogramowania to różne biblioteki kodów źródłowych, które są wykorzystywane w projektach open-source, jak np. zbiory przydatnych narzędzi programistycznych. W praktyce oznacza to, że programiści mogą korzystać z tych zasobów bez konieczności uzyskiwania zezwolenia, co sprzyja innowacyjności i współpracy w społeczności deweloperów. Standardy i dobre praktyki branżowe wskazują na znaczenie udostępniania oprogramowania w domenie publicznej jako sposobu na wspieranie edukacji oraz rozwoju technologii. Korzystanie z takich zasobów przyczynia się do szybszego rozwoju nowych aplikacji i narzędzi, a także umożliwia naukę poprzez praktyczne zastosowanie kodu źródłowego.

Pytanie 40

Jakie polecenie umożliwia wyświetlanie oraz modyfikację tabel translacji adresów IP do adresów fizycznych?

A. EXPAND

B. ARP

C. MMC

D. PATH

ARP (Address Resolution Protocol) jest protokołem służącym do mapowania adresów IP na adresy MAC (Media Access Control) w sieciach lokalnych. Jego głównym celem jest umożliwienie komunikacji pomiędzy urządzeniami w sieci, które korzystają z różnych warstw modelu OSI. W przypadku, gdy urządzenie A chce wysłać dane do urządzenia B, musi najpierw znać adres MAC urządzenia B. Protokół ARP umożliwia nawiązanie tej relacji poprzez zapytanie sieci, które adresy MAC odpowiadają określonemu adresowi IP. Przykładowo, gdy komputer lokalizuje serwer w sieci, najpierw wysyła zapytanie ARP, aby dowiedzieć się, jaki adres MAC odpowiada jego IP. Zapytania ARP są kluczowe w operacjach takich jak DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) oraz w ogólnej komunikacji w sieciach Ethernet. Zastosowanie ARP jest zgodne z normami IETF, co czyni go standardowym i uznawanym rozwiązaniem w branży.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej