Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik programista
Kwalifikacja: INF.04 - Projektowanie, programowanie i testowanie aplikacji
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 15:02
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 15:13

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie z wymienionych czynności może zagrażać cyfrowej tożsamości?

A. Klikanie w podejrzane linki w wiadomościach e-mail

B. Cykliczna zmiana haseł do kont

C. Tworzenie unikalnych oraz mocnych haseł

D. Aktywacja uwierzytelniania dwuskładnikowego

Klikanie w podejrzane linki w wiadomościach e-mail to jedno z najczęstszych źródeł infekcji i naruszenia cyfrowej tożsamości. Cyberprzestępcy często wykorzystują phishing, czyli technikę polegającą na wysyłaniu fałszywych wiadomości, które wyglądają na autentyczne. Kliknięcie w link może prowadzić do zainstalowania złośliwego oprogramowania lub przekierowania na stronę wyłudzającą dane logowania. Aby uniknąć tego zagrożenia, zaleca się sprawdzanie adresu nadawcy, unikanie otwierania załączników z nieznanych źródeł i korzystanie z filtrów antyphishingowych.

Pytanie 2

Zaprezentowany kod zawiera pola danej klasy. Które pole (pola) mogą być dostępne z poziomu głównego programu poprzez odwołanie w formie nazwaObiektu.nazwaPola?

private int p1;
private short p2;
public string p3;
protected string p4;
protected float p5;

A. p3 i p4

B. jedynie p3

C. wyłącznie p3, p4, p5

D. p1

To jest właśnie sedno sprawy z modyfikatorami dostępu w programowaniu obiektowym, szczególnie w językach takich jak Java czy C#. Kiedy masz pole oznaczone jako public, jak w przypadku p3, to znaczy, że możesz się do niego odwołać z poziomu dowolnego innego kodu, czyli np. z głównego programu poprzez konstrukcję nazwaObiektu.nazwaPola. To jest bardzo wygodne, choć uczciwie mówiąc, nie zawsze bezpieczne – branżowo najczęściej rekomenduje się stosowanie enkapsulacji, czyli raczej private i dostęp przez gettery/settery. Moim zdaniem lepiej rozumieć, dlaczego public coś udostępnia, a protected czy private już nie. Protected pozwala na dostęp tylko w klasach pochodnych, więc w samym głównym programie (po prostu mając obiekt tej klasy) nie masz do niego dostępu. Private – to już w ogóle, jedynie sama klasa może się dobrać do własnych pól, cała reszta odpada. To, co często zaskakuje, to fakt, że nawet jeśli coś jest protected, to nie zrobisz obiekt.protectedPole w zwykłym programie – musiałbyś pisać klasę dziedziczącą. Praktycznie public daje największą swobodę, ale z mojego doświadczenia, jeśli nie musisz, nie rób wszystkiego na public. W tym przykładzie jedynie p3 można bezpośrednio wywołać z głównego programu przez nazwaObiektu.p3 – reszta jest ukryta przez modyfikatory dostępu, i to jest zdecydowanie zgodne ze sztuką programowania obiektowego i zasadą hermetyzacji.

Pytanie 3

Które z wymienionych działań zwiększa bezpieczeństwo transakcji online?

A. Zastosowanie publicznego Wi-Fi do logowania się na konto bankowe

B. Udostępnianie informacji o karcie kredytowej w e-mailach

C. Nieaktualizowanie oprogramowania przeglądarki

D. Weryfikowanie certyfikatów SSL na stronach zajmujących się transakcjami

Sprawdzanie certyfikatów SSL na stronach transakcyjnych to jeden z najważniejszych kroków w zapewnieniu bezpieczeństwa transakcji internetowych. Certyfikat SSL szyfruje dane przesyłane między użytkownikiem a serwerem, chroniąc je przed przechwyceniem przez osoby trzecie. Adresy stron z certyfikatem SSL zaczynają się od 'https', co wskazuje na bezpieczne połączenie. Certyfikaty SSL zapewniają integralność danych i są podstawą dla każdej strony internetowej obsługującej płatności lub przechowującej dane użytkowników. Zignorowanie tej kwestii naraża użytkowników na ataki typu man-in-the-middle i phishing.

Pytanie 4

W jakiej topologii sieciowe wszystkie urządzenia są bezpośrednio powiązane z każdym innym?

A. Topologia magistrali

B. Topologia gwiazdy

C. Topologia pierścienia

D. Topologia siatki

Topologia siatki to jedna z najbardziej wydajnych i wszechstronnych struktur sieciowych, w której każde urządzenie (węzeł) jest połączone bezpośrednio z każdym innym węzłem. Tego typu topologia zapewnia wysoką dostępność i odporność na awarie, ponieważ awaria jednego połączenia nie wpływa na komunikację pozostałych węzłów. W praktyce ma to zastosowanie w dużych, zaawansowanych sieciach komputerowych, takich jak sieci miejskie (MAN) czy sieci szerokopasmowe. Istnieją dwie główne formy topologii siatki: siatka pełna, gdzie każde urządzenie ma bezpośrednie połączenia z wszystkimi innymi, oraz siatka częściowa, gdzie nie wszystkie węzły są ze sobą bezpośrednio połączone, ale komunikacja jest możliwa przez inne węzły. Topologia siatki, z uwagi na swoje zalety, jest często wykorzystywana w standardach sieciowych, takich jak Ethernet, oraz w systemach rozproszonych, gdzie kluczowe są niezawodność i efektywność przesyłania danych. Dodatkowo, w kontekście Internetu rzeczy (IoT), topologia siatki umożliwia efektywne zarządzanie dużą liczbą urządzeń, co jest kluczowe w inteligentnych miastach i automatyzacji domowej.

Pytanie 5

Który z frameworków pozwala na tworzenie aplikacji z graficznym interfejsem użytkownika oraz obsługą wydarzeń?

A. Qt

B. Django

C. TensorFlow

D. Express.js

Qt to framework umożliwiający projektowanie aplikacji z graficznym interfejsem użytkownika (GUI) oraz obsługą zdarzeń. Qt oferuje narzędzia takie jak Qt Designer, które umożliwiają tworzenie interfejsów metodą 'przeciągnij i upuść'. Jest to jedno z najbardziej wszechstronnych narzędzi do budowy aplikacji wieloplatformowych, umożliwiające tworzenie oprogramowania dla Windows, macOS, Linux oraz urządzeń mobilnych. Qt obsługuje zdarzenia użytkownika, animacje, grafikę 3D i inne zaawansowane funkcjonalności, co czyni go idealnym narzędziem do budowy nowoczesnych aplikacji desktopowych i mobilnych.

Pytanie 6

Jakie kroki należy podjąć, aby skutecznie zabezpieczyć dane na komputerze?

A. Dzielić się hasłami do plików z współpracownikami

B. Systematycznie aktualizować oprogramowanie i wykonywać kopie zapasowe

C. Przechowywać dane na niezabezpieczonych nośnikach przenośnych

D. Nie używać kopii zapasowych

Regularne aktualizowanie oprogramowania oraz tworzenie kopii zapasowych to kluczowe działania zapewniające bezpieczeństwo danych na komputerze. Aktualizacje łatają luki w zabezpieczeniach i eliminują błędy, które mogą zostać wykorzystane przez hakerów. Kopie zapasowe chronią dane przed utratą spowodowaną awarią sprzętu, atakiem ransomware lub przypadkowym usunięciem. Najlepszą praktyką jest przechowywanie kopii zapasowych w różnych miejscach – lokalnie i w chmurze – co dodatkowo zwiększa poziom zabezpieczenia przed nieprzewidzianymi sytuacjami.

Pytanie 7

Co to jest ESLint?

A. System zarządzania zależnościami w projektach Node.js

B. Framework do testowania aplikacji napisanych w JavaScript

C. Kompilator kodu ECMAScript do starszych wersji JavaScript

D. Narzędzie do statycznej analizy kodu i identyfikacji problemów w kodzie JavaScript

ESLint to zaawansowane narzędzie do statycznej analizy kodu, które koncentruje się na identyfikacji problemów w kodzie JavaScript. Jego głównym celem jest poprawa jakości kodu poprzez wykrywanie potencjalnych błędów oraz niezgodności ze standardami programowania. ESLint pozwala programistom na definiowanie reguł dotyczących stylu kodu, co ułatwia utrzymanie spójności w projekcie. Narzędzie to wspiera również proces refaktoryzacji kodu, co jest kluczowe dla długoterminowej wydajności aplikacji. Przykładowo, jeśli programista użyje zmiennej, która nie została wcześniej zdefiniowana, ESLint ostrzeże go przed tym błędem, co może zapobiec krytycznym awariom w aplikacji. ESLint jest zgodny z popularnymi standardami, takimi jak Airbnb czy Google JavaScript Style Guide, co czyni go wszechstronnym narzędziem, które można łatwo dostosować do indywidualnych potrzeb zespołu. Dzięki integracji z popularnymi edytorami kodu, takimi jak Visual Studio Code, programiści mogą na bieżąco otrzymywać informacje zwrotne na temat jakości swojego kodu, co przyspiesza proces programowania i zwiększa efektywność pracy zespołowej.

Pytanie 8

Jedną z dolegliwości, która pojawia się u programistów w wyniku długotrwałego korzystania z myszki komputerowej lub klawiatury, objawiającą się bólem, drętwieniem oraz zaburzeniami czucia w rejonie 1-3 palca ręki jest

A. dyskopatia

B. zespół cieśni kanału nadgarstka

C. zespół suchego oka

D. kifoza

Zespół cieśni kanału nadgarstka to jedna z najczęstszych chorób zawodowych wśród osób pracujących przy komputerze, zwłaszcza programistów czy grafików. Objawia się on bólem, drętwieniem oraz czasem nawet zaburzeniami czucia w obrębie pierwszych trzech palców ręki – dokładnie tak, jak opisano w pytaniu. Dzieje się tak dlatego, że nerw pośrodkowy, który przebiega przez wąski kanał w nadgarstku, jest uciskany na skutek długotrwałego powtarzania tych samych ruchów albo nieprawidłowego ułożenia dłoni na myszce czy klawiaturze. Moim zdaniem temat jest mega ważny, bo wiele osób bagatelizuje drobne drętwienia, a potem kończy się to nawet koniecznością zabiegu! W praktyce najlepiej stosować ergonomiczną klawiaturę i myszkę, robić krótkie przerwy co godzinę i ćwiczyć rozluźnianie nadgarstków. W branży IT coraz częściej zwraca się uwagę na profilaktykę tych schorzeń – nawet firmy zapewniają konsultacje z fizjoterapeutą, a niektórzy znajomi mają specjalne podkładki pod nadgarstki. No i jeszcze jedno – ignorowanie objawów może prowadzić do trwałego uszkodzenia nerwu, więc naprawdę warto od razu reagować na pierwsze sygnały. W literaturze branżowej (np. w wytycznych BHP dla programistów) podkreśla się, że ergonomiczne miejsce pracy i właściwe nawyki to klucz, żeby nie nabawić się tej przypadłości. Z mojego doświadczenia, nawet zmiana kąta nachylenia klawiatury potrafi zrobić dużą różnicę.

Pytanie 9

Który z protokołów w modelu TCP/IP odpowiada za pewne przesyłanie danych?

A. TCP

B. UDP

C. HTTP

D. IP

Protokół IP (Internet Protocol) działa na poziomie sieci i jest odpowiedzialny za adresowanie oraz routing pakietów w sieci, ale nie zapewnia niezawodności w przesyłaniu danych. IP może dostarczać pakiety w dowolnej kolejności, a także nie oferuje mechanizmów do ponownego przesyłania utraconych danych. Z tego powodu nie jest odpowiedni do zastosowań wymagających gwarancji dostarczenia. Z kolei UDP (User Datagram Protocol) jest protokołem transportowym, który również nie zapewnia niezawodności. UDP umożliwia szybkie przesyłanie danych bez ustanawiania połączenia, co czyni go idealnym dla aplikacji takich jak strumieniowanie audio i wideo, gdzie opóźnienia są mniej krytyczne niż utrata niektórych pakietów. Wreszcie, HTTP (Hypertext Transfer Protocol) jest protokołem aplikacyjnym, który działa na szczycie TCP, ale nie jest odpowiedzialny za przesyłanie danych w niezawodny sposób samodzielnie, ponieważ korzysta z TCP, aby zapewnić te funkcje. HTTP używa TCP do transportu danych, co oznacza, że niezawodność komunikacji nie jest bezpośrednio przypisana do HTTP, ale raczej do protokołu, na którym jest oparty.

Pytanie 10

Jaki będzie rezultat operacji logicznej AND dla wartości binarnych 1010 oraz 1100?

A. 1000

B. 1100

C. 1110

D. 1010

Wszystkie inne proponowane odpowiedzi są nieprawidłowe z różnych powodów. Odpowiedź 1110 jest niepoprawna, ponieważ wynikiem operacji AND nie może być 1 na pozycji bitu, gdzie przynajmniej jeden z porównywanych bitów wynosi 0. W tej operacji, gdy bierzemy pod uwagę drugi i trzeci bit, oba są odpowiednio 0 i 1, co daje wynik 0, a nie 1. Kolejna nieprawidłowość dotyczy odpowiedzi 1100. W tej odpowiedzi otrzymujemy 1 w pierwszym i drugim bicie, co jest sprzeczne z zasadą operacji AND, gdzie jeden z porównywanych bitów również musi być 0. W związku z tym, operacja AND dla tych bitów powinna również zwrócić 0 w tych pozycjach. Ostatnią niepoprawną odpowiedzią jest 1010. Choć ta liczba jest jedną z operowanych i rzeczywiście zawiera bity 1 i 0, wynik operacji AND nie powinien być równy któremuś z oryginalnych operandów, ale rezultatem zgodnym z zasadami logiki binarnej. To pokazuje, że niektóre odpowiedzi mogą zawierać bity, które są zgodne z jednym z operandów, jednak nie są wynikiem właściwej operacji AND. W kontekście systemów logicznych oraz algorytmów cyfrowych, zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla prawidłowego manipulowania danymi i projektowania układów cyfrowych.

Pytanie 11

Jakie jest rozwiązanie dla dodawania binarnego liczb 1011 oraz 110?

A. 10001

B. 11101

C. 11001

D. 10101

Dodawanie binarne to podstawowa operacja w systemie liczbowym, który używa tylko dwóch cyfr: 0 i 1. W przypadku dodawania liczb binarnych, proces ten przypomina dodawanie w systemie dziesiętnym, jednak z pewnymi różnicami ze względu na ograniczony zestaw cyfr. Gdy dodajemy liczby 1011 i 110, należy ustawić je w kolumnach, podobnie jak w dodawaniu dziesiętnym. Zaczynamy od najmniej znaczącej cyfry. W pierwszej kolumnie mamy 1 + 0, co daje 1. W drugiej kolumnie mamy 1 + 1, co daje 0, ale musimy przenieść 1 do następnej kolumny (przeniesienie jest kluczowym elementem w dodawaniu binarnym). W trzeciej kolumnie dodajemy 1 (przeniesienie) + 0 + 1, co daje 0 i przenosimy 1 do następnej kolumny. W czwartej kolumnie dodajemy przeniesienie 1 + 1 (z liczby 1011), co daje 10 w systemie binarnym, co oznacza 0 i przeniesienie 1. Końcowym wynikiem dodawania daje 10001 w systemie binarnym. To podejście jest zgodne z zasadami arytmetyki binarnej, które są fundamentem działania komputerów i systemów cyfrowych, w których operacje na danych są realizowane w systemie binarnym.

Pytanie 12

Co to jest algorytm QuickSort?

A. Wydajny algorytm sortowania oparty na strategii 'dziel i zwyciężaj'

B. Technika przeszukiwania grafu wszerz

C. Metoda kompresji danych bez strat

D. Algorytm wyszukiwania binarnego w posortowanej tablicy

Algorytm QuickSort to jeden z najbardziej popularnych i efektywnych algorytmów sortowania, który opiera się na strategii 'dziel i zwyciężaj'. W praktyce działa w ten sposób, że wybiera element zwany pivotem (osią) i dzieli zbiór na dwie części: jeden z elementami mniejszymi od pivota, a drugi z elementami większymi. Następnie rekurencyjnie sortuje te podzbiory. QuickSort jest niezwykle szybki i wydajny, zwłaszcza dla dużych zbiorów danych, a jego średnia złożoność czasowa wynosi O(n log n). Używa się go w wielu aplikacjach, gdzie istotne jest szybkie przetwarzanie danych, takich jak sortowanie list w aplikacjach webowych czy organizacja danych w bazach. Warto jednak pamiętać, że w najgorszym przypadku, gdy pivot jest źle wybierany, złożoność może wynosić O(n^2), co występuje na przykład w przypadku już posortowanej tablicy. W kontekście praktycznym, dobre praktyki obejmują dobór odpowiedniej metody wyboru pivota, co może znacznie poprawić wydajność algorytmu.

Pytanie 13

Celem mechanizmu obietnic (ang. promises) w języku JavaScript jest

A. zarządzanie przechwytywaniem błędów aplikacji

B. ulepszenie czytelności kodu synchronicznego

C. zastąpienie mechanizmu dziedziczenia w programowaniu obiektowym

D. zarządzanie funkcjonalnością związaną z kodem asynchronicznym

Mechanizm obietnic (promises) w JavaScript to, moim zdaniem, jedno z najważniejszych udogodnień, które pojawiły się w języku, żeby ogarnąć cały ten chaos wokół asynchroniczności. Typowa sytuacja kiedyś wyglądała tak, że w kodzie robiło się „callback hell” – zagnieżdżone funkcje wywołujące się nawzajem, co mocno utrudniało życie. Promise pozwala na o wiele czytelniejsze i wygodniejsze zarządzanie operacjami, które kończą się „kiedyś”, np. pobieraniem danych z API, zapisem do pliku, czy czekaniem na odpowiedź użytkownika. Z mojego doświadczenia wynika, że dzięki promises jest dużo łatwiej obsłużyć zarówno sukces, jak i błędy – możesz skorzystać z then(), catch(), a nawet łańcuchować kilka asynchronicznych zadań bez gubienia się w kodzie. Szczególnie przydatne jest to w pracy z fetch(), gdzie bez promises cała obsługa sieci wyglądałaby strasznie topornie. Dodatkowo promises są w pełni zgodne ze standardem ECMAScript 2015 (ES6) i stanowią podstawę dla nowocześniejszych rozwiązań, takich jak async/await. Praktycznie każdy zawodowy frontendowiec czy backendowiec pracujący z Node.js powinien je znać, bo to już nie fanaberia, a codzienność. Dobra praktyka to właśnie korzystanie z promises tam, gdzie tylko mamy do czynienia z nieblokującymi operacjami. Takie podejście nie tylko poprawia czytelność kodu, ale znacząco ułatwia jego utrzymanie i debugowanie.

Pytanie 14

Który z wymienionych dysków oferuje najszybszy dostęp do danych?

A. SSD NVMe PCIe 3.0, prędkość odczytu do 3500 MB/s

B. HDD 7200 RPM, SATA III, 64 MB Cache

C. SSD SATA III, prędkość odczytu do 550 MB/s

D. HDD 5400 RPM, SATA II, 32 MB Cache

Odpowiedź wskazująca na SSD NVMe PCIe 3.0 jako najszybszy dysk do odczytu danych jest zgodna z obecnymi standardami technologii przechowywania. Dyski SSD (Solid State Drive) korzystają z pamięci flash, co pozwala na znacznie szybszy dostęp do danych w porównaniu do tradycyjnych dysków HDD (Hard Disk Drive), które działają na zasadzie mechanicznych ruchomych elementów. Dyski NVMe (Non-Volatile Memory Express) są szczególnie wydajne, ponieważ wykorzystują interfejs PCIe (Peripheral Component Interconnect Express), co umożliwia znacznie wyższe prędkości transferu danych. W przypadku SSD NVMe PCIe 3.0, prędkość odczytu może osiągać do 3500 MB/s, co jest znaczącą różnicą w porównaniu do prędkości odczytu w dyskach HDD i SSD SATA. Przykładowo, w zastosowaniach takich jak edycja wideo, renderowanie grafiki 3D czy gry komputerowe, wyższa prędkość odczytu przekłada się na szybsze ładowanie danych i lepszą wydajność systemu. Standardy SATA III dla HDD również mają swoje ograniczenia, ponieważ maksymalna teoretyczna prędkość transferu wynosi 6 Gb/s, co jest dalekie od osiągów oferowanych przez NVMe. Dlatego SSD NVMe PCIe 3.0 jest zdecydowanym liderem w kontekście wydajności odczytu danych w porównaniu do pozostałych opcji.

Pytanie 15

Którą funkcję w C++ można zastosować do dynamicznego przydzielania pamięci dla tablicy?

A. free()

B. delete[]

C. malloc()

D. sizeof()

Funkcja 'malloc()' w języku C i C++ służy do dynamicznego alokowania pamięci dla tablic i innych struktur danych. Jest to kluczowa funkcja pozwalająca na przydzielenie określonej ilości bajtów w czasie wykonywania programu, co zwiększa elastyczność zarządzania pamięcią. Używając 'malloc()', programista może utworzyć tablicę o zmiennym rozmiarze, który nie musi być znany w czasie kompilacji. Dynamiczne alokowanie pamięci jest powszechnie stosowane w aplikacjach wymagających dużych ilości danych lub wtedy, gdy konieczne jest efektywne wykorzystanie zasobów systemowych.

Pytanie 16

Jaką rolę odgrywa interpreter w kontekście programowania?

A. Łączy kod źródłowy z zewnętrznymi bibliotekami

B. Przekłada kod źródłowy na język maszynowy w trakcie działania programu

C. Generuje plik wykonywalny dla systemu operacyjnego

D. Zoptymalizowuje wydajność aplikacji w środowisku produkcyjnym

Interpreter tłumaczy kod źródłowy na język maszynowy instrukcja po instrukcji, co oznacza, że każda linia kodu jest analizowana i wykonywana na bieżąco. Dzięki temu programy interpretowane, takie jak te w Pythonie, Ruby czy JavaScript, mogą być szybko testowane i uruchamiane bez konieczności wcześniejszej kompilacji. Interpretacja pozwala na elastyczność w procesie rozwoju, ponieważ zmiany w kodzie są widoczne natychmiast po zapisaniu pliku. To czyni interpreter idealnym narzędziem do prototypowania i budowania aplikacji w dynamicznych środowiskach.

Pytanie 17

Które z wymienionych działań stanowi zagrożenie dla emocjonalnego dobrostanu człowieka w sieci?

A. Przesyłanie niezaszyfrowanych plików

B. Nadmierne korzystanie z mediów społecznościowych

C. Cyberstalking

D. Zła postawa podczas pracy przy komputerze

Cyberstalking to groźne zjawisko polegające na uporczywym prześladowaniu, nękaniu lub groźbach w przestrzeni internetowej. Może prowadzić do poważnych problemów emocjonalnych, takich jak lęki, depresja, a nawet zespół stresu pourazowego (PTSD). Cyberstalking narusza prywatność ofiary, wywołując poczucie zagrożenia i bezradności. Walka z tym zjawiskiem obejmuje zgłaszanie przypadków organom ścigania, blokowanie prześladowców i korzystanie z narzędzi ochrony prywatności.

Pytanie 18

Co to jest local storage w kontekście aplikacji webowych?

A. Technologia przechowywania danych w pamięci RAM aplikacji

B. System plików tymczasowych używany przez przeglądarkę

C. Baza danych NoSQL działająca na serwerze aplikacji

D. Mechanizm pozwalający na przechowywanie danych w przeglądarce użytkownika bez określonego czasu wygaśnięcia

Local storage to mechanizm dostępny w przeglądarkach internetowych, który pozwala na przechowywanie danych w formacie klucz-wartość. W przeciwieństwie do cookies, które mają czas wygaśnięcia, dane w local storage są przechowywane bezterminowo, co oznacza, że pozostają dostępne nawet po zamknięciu przeglądarki. Dzięki temu deweloperzy mogą tworzyć aplikacje webowe, które pamiętają preferencje użytkowników, stany formularzy czy inne istotne informacje. Typowym zastosowaniem local storage może być zapisywanie ustawień użytkownika w grach przeglądarkowych lub aplikacjach do zarządzania zadaniami. Warto również wspomnieć, że local storage ma limit pojemności wynoszący zazwyczaj około 5 MB na domenę, co czyni go odpowiednim dla przechowywania małych ilości danych. Ponadto, korzystając z local storage, deweloperzy powinni pamiętać o kwestiach bezpieczeństwa, takich jak unikanie przechowywania wrażliwych danych, a także o stosowaniu technik takich jak serializacja danych w formacie JSON, co ułatwia ich późniejsze wykorzystanie.

Pytanie 19

Jakie polecenie w Gicie jest używane do zapisywania zmian w lokalnym repozytorium?

A. git clone

B. git pull

C. git commit

D. git push

Polecenie 'git commit' zapisuje zmiany w lokalnym repozytorium Git. Jest to kluczowy krok w procesie kontroli wersji, ponieważ każdy commit tworzy nową migawkę (snapshot) projektu, która może być w przyszłości przywrócona lub porównana z innymi wersjami. Polecenie to jest często używane razem z opcją -m, która umożliwia dodanie wiadomości opisującej zmiany. Dzięki temu możliwe jest efektywne śledzenie historii zmian w projekcie i przywracanie wcześniejszych wersji w razie potrzeby. Git commit to podstawowe narzędzie w pracy zespołowej nad kodem, szczególnie w środowisku deweloperskim, gdzie wersjonowanie jest niezbędne do zapewnienia stabilności kodu i łatwej współpracy.

Pytanie 20

Jakie cechy posiada kod dopełniający do dwóch?

A. Reprezentuje liczbę w odwrotnej formie binarnej

B. Umożliwia reprezentację liczb ujemnych w systemie binarnym

C. Służy do przekształcania liczb binarnych na dziesiętne

D. Umożliwia konwersję systemu binarnego na szesnastkowy

Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje, że kod uzupełnieniowy do dwóch przedstawia liczbę w postaci odwrotnej binarnej. Chociaż odwracanie bitów jest częścią konwersji do kodu uzupełnieniowego, to jednak nie jest to jedyny krok. Kod uzupełnieniowy do dwóch polega na odwróceniu bitów w liczbie binarnej oraz dodaniu 1, co czyni tę odpowiedź nieprecyzyjną. Druga niepoprawna odpowiedź twierdzi, że kod uzupełnieniowy służy do konwersji liczb binarnych na liczby dziesiętne. W rzeczywistości konwersja z systemu binarnego na dziesiętny polega na zsumowaniu wartości bitów pomnożonych przez odpowiednie potęgi liczby 2, a nie na zastosowaniu kodu uzupełnieniowego. Ostatnia niepoprawna odpowiedź sugeruje, że kod uzupełnieniowy umożliwia zamianę systemu binarnego na szesnastkowy. W rzeczywistości konwersja z systemu binarnego na szesnastkowy opiera się na grupowaniu bitów w zestawy po cztery, co nie ma nic wspólnego z kodem uzupełnieniowym. Kod uzupełnieniowy do dwóch jest zatem techniką reprezentacji liczb, a nie narzędziem do konwersji między różnymi systemami liczbowymi.

Pytanie 21

Pierwszym krokiem w procesie tworzenia aplikacji jest

A. opracowanie architektury systemu

B. analiza wymagań klienta

C. wybór zestawu typów i zmiennych dla aplikacji

D. stworzenie przypadków testowych

Analiza wymagań klienta to taki trochę fundament całego procesu tworzenia aplikacji. Bez niej ciężko ruszyć dalej, bo nie wiadomo, co właściwie trzeba zbudować i jakie cele ma spełniać projekt. Z mojego doświadczenia wynika, że rozmowy z klientem potrafią odkryć wiele niewypowiedzianych oczekiwań – czasem nawet takie, o których sam klient nie pomyślał, ale są kluczowe dla sukcesu produktu. Bez szczegółowego zrozumienia, czego dokładnie potrzebuje użytkownik końcowy, łatwo wpaść w pułapkę budowania funkcjonalności na ślepo lub tworzenia rozwiązań, które nikomu się nie przydadzą. W branży IT mówi się, że im lepsza analiza na starcie, tym mniej poprawek i niespodzianek później w trakcie realizacji. Standardy takie jak IEEE 830 czy metodyki typu Agile i Scrum mocno podkreślają rolę rozmów z klientem oraz dokumentowania wymagań, zanim przejdzie się dalej. Praktycznie każda większa firma najpierw zbiera wymagania – czy to poprzez warsztaty, wywiady, czy analizę procesów biznesowych. Takie podejście pozwala lepiej zaplanować zakres projektu, oszacować koszty i ustalić priorytety. Bez tego nawet najlepsza architektura czy testy nie uratują projektu przed nieporozumieniami i opóźnieniami.

Pytanie 22

W celu wdrożenia w aplikacji internetowej mechanizmu zbierania danych statystycznych na komputerach użytkowników, można użyć

A. ciasteczka

B. sesje

C. formulacje

D. buforowanie

Ciasteczka, czyli tzw. cookies, to naprawdę podstawowy, a zarazem bardzo skuteczny mechanizm wykorzystywany w aplikacjach internetowych właśnie do zbierania i przechowywania danych statystycznych na komputerach użytkowników. Przeglądarki obsługują je praktycznie od zawsze i każda strona, która chce śledzić zachowanie odwiedzających, korzysta z cookies – choćby do zapamiętywania wizyt, identyfikowania użytkowników czy przechowywania preferencji. Co istotne, ciasteczka działają po stronie klienta, więc idealnie nadają się do przechowywania niewielkich ilości informacji bez konieczności ciągłego odpytywania serwera. W praktyce branżowej cookies są fundamentem dla narzędzi analitycznych, takich jak Google Analytics – to właśnie tam są zapisywane unikalne identyfikatory użytkowników, sesji czy kanałów ruchu. Z mojego doświadczenia mogę dodać, że jeśli ktoś kiedyś chciałby zbudować własny system analityczny, to zacznie właśnie od ciasteczek, bo są łatwo dostępne przez JavaScript i bardzo dobrze wspierane przez standardy sieciowe (np. RFC 6265). Warto też pamiętać o kwestiach prywatności i RODO, bo dzisiaj strony muszą informować użytkowników o użyciu cookies. Niemniej, jeśli chodzi o mechanizm zbierania statystyk na komputerze użytkownika, to cookies są wręcz nie do zastąpienia.

Pytanie 23

Jakie korzyści płyną z użycia pseudokodu przy tworzeniu algorytmu?

A. Generowanie dynamicznych struktur danych

B. Łatwość w zmianie kodu maszynowego

C. Możliwość szybkie zrealizowania algorytmu w którymkolwiek języku

D. Zrozumiałość dla osób nieznających się na programowaniu

Zaletą wykorzystania pseudokodu podczas projektowania algorytmu jest jego czytelność i prostota, dzięki czemu jest zrozumiały nawet dla osób, które nie są biegłe w programowaniu. Pseudokod pozwala skupić się na logice działania algorytmu bez konieczności przestrzegania ścisłej składni konkretnego języka programowania. Dzięki temu proces projektowania jest szybszy, a algorytm można łatwo przełożyć na dowolny język programowania. Pseudokod ułatwia również współpracę między programistami i analitykami, wspierając tworzenie i dokumentowanie złożonych rozwiązań.

Pytanie 24

Co to jest GraphQL?

A. Język zapytań do API oraz środowisko wykonawcze do obsługi tych zapytań

B. Biblioteka do tworzenia grafów i diagramów w aplikacjach webowych

C. Format danych podobny do JSON używany w komunikacji między aplikacjami

D. System zarządzania bazami grafowymi

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że GraphQL jest biblioteką do tworzenia grafów i diagramów w aplikacjach webowych, jest mylący, ponieważ nie uwzględnia fundamentalnych cech i funkcji tego narzędzia. GraphQL nie jest narzędziem graficznym, lecz technologią służącą do efektywnego zarządzania zapytaniami w API. Odpowiedź wskazująca na system zarządzania bazami grafowymi również nie odzwierciedla rzeczywistości, ponieważ GraphQL nie jest systemem bazodanowym, lecz interfejsem do komunikacji z różnymi źródłami danych, które mogą być zrealizowane przy użyciu różnych baz danych, w tym relacyjnych, NoSQL czy grafowych. Ponadto, w przypadku odpowiedzi sugerującej, że GraphQL to format danych podobny do JSON, należy podkreślić, że choć GraphQL używa JSON do przesyłania danych, jego istotą jest definicja zapytań oraz struktura danych, a nie tylko ich format. Często mylone to jest z protokołami komunikacyjnymi, takimi jak REST, które również mogą wykorzystywać JSON, ale nie oferują takiej elastyczności w zakresie kształtowania odpowiedzi, jaką zapewnia GraphQL. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do niewłaściwego zrozumienia architektury aplikacji oraz potencjalnych ograniczeń w wydajności i użyteczności implementacji API.

Pytanie 25

Jakie jest wymagane minimalne natężenie światła w biurze na stanowisku pracy?

A. 100 lx

B. 200 lx

C. 500 lx

D. 800 lx

Minimalne natężenie oświetlenia, jakie powinno być w biurze, to 500 lx (luksów). To taki standard, który ustalono w normach BHP i ergonomii. Dzięki temu lepiej się pracuje przy komputerze i łatwiej robić zadania, które wymagają dobrego wzroku. Odpowiednie oświetlenie zdecydowanie zmniejsza zmęczenie oczu i poprawia koncentrację, co jest istotne, żeby uniknąć bólów głowy i być bardziej efektywnym w pracy. Ważne, żeby światło było równomierne i nie odbijało się na monitorze, bo to może rozpraszać. Warto dbać o takie warunki, bo to zmniejsza ryzyko problemów ze wzrokiem, a komfort pracy jest mega ważny, zwłaszcza gdy ktoś spędza dużo czasu przed komputerem.

Pytanie 26

Wzorzec projektowy "Metoda szablonowa" (Template method) stosuje się do:

A. określenia szkieletu algorytmu i pozostawienia szczegółów implementacji dla podklas

B. centralizacji zarządzania wieloma instancjami obiektów

C. organizowania obiektów w hierarchiczne struktury drzewiaste

D. gromadzenia obiektów w jednorodnej kolekcji

Wzorzec projektowy 'Metoda szablonowa' to naprawdę sprytna sprawa, szczególnie w programowaniu obiektowym. Ten wzorzec pozwala zdefiniować ogólną strukturę algorytmu w klasie bazowej, a szczegóły implementacji przekazać do podklas. Brzmi jak coś z teorii, ale w praktyce często się przydaje, bo daje kontrolę nad przepływem działania algorytmu, nie tracąc elastyczności. To taki kompromis: masz szkielet (np. metoda w klasie abstrakcyjnej), ale nie zamykasz drogi na własne pomysły w podklasach. Typowym przykładem może być system obsługi płatności: cała procedura (np. przetwarzanie zamówienia) jest ustalona, ale poszczególne kroki typu 'autoryzuj', 'zrealizuj' czy 'zatwierdź' można nadpisywać. Daje to porządek i spójność kodu, a przy okazji nie zamyka na zmiany. Moim zdaniem, jeśli w projekcie pojawia się powtarzalny schemat postępowania, który tylko w detalach się różni, to Metoda szablonowa jest jednym z najczystszych rozwiązań. Warto pamiętać, że to podejście zgodne z zasadą Hollywood: „Don’t call us, we’ll call you” – to szkielet decyduje, kiedy wywołać szczegóły. Wielu seniorów poleca ten wzorzec, bo upraszcza utrzymanie i rozwijanie kodu, a IDE typu IntelliJ czy Visual Studio świetnie ogarniają takie abstrakcyjne klasy. Szczerze – w wielu firmach to po prostu standard.

Pytanie 27

Który z wymienionych elementów UI w aplikacjach mobilnych jest odpowiedzialny za przechodzenie pomiędzy ekranami?

A. Navigation Drawer

B. ListView

C. Przycisk

D. Pasek narzędziowy

Przycisk (Button) jest podstawowym elementem interfejsu użytkownika, ale nie spełnia funkcji nawigacyjnej na poziomie strukturalnym – jego zastosowanie ogranicza się do wywoływania pojedynczych akcji po kliknięciu. ListView to komponent wyświetlający listę elementów, ale nie odpowiada za nawigację pomiędzy ekranami aplikacji, a jedynie za prezentację danych. Pasek narzędziowy (Toolbar) to element, który zwykle znajduje się na górze ekranu i umożliwia dostęp do opcji takich jak wyszukiwanie lub ustawienia, ale nie pełni funkcji bocznego menu nawigacyjnego, jak Navigation Drawer.

Pytanie 28

Co to jest Cypress?

A. Framework do testowania end-to-end aplikacji webowych

B. Narzędzie do kompilacji kodu TypeScript

C. Biblioteka komponentów UI dla React

D. System zarządzania bazami danych dla aplikacji mobilnych

Cypress to popularny framework do testowania aplikacji webowych, skoncentrowany na testach end-to-end, co oznacza, że pozwala na symulowanie rzeczywistego użytkownika w interakcji z aplikacją. Jego architektura oparta na JavaScript i łatwość integracji z innymi narzędziami sprawiają, że jest chętnie wybierany przez zespoły developerskie. Cypress umożliwia szybkie pisanie testów, które mogą być uruchamiane bezpośrednio w przeglądarce, co ułatwia debugowanie. Przykładem zastosowania może być testowanie formularzy na stronie internetowej, gdzie można sprawdzić, czy wszystkie pola działają poprawnie, czy błędne dane są odpowiednio walidowane oraz czy interfejs użytkownika reaguje jak oczekiwano. Dobrą praktyką jest pisanie testów w sposób, który odzwierciedla rzeczywiste scenariusze użytkowników, co zwiększa jakość i niezawodność aplikacji. Cypress zyskał uznanie w branży dzięki swojej wydajności i możliwościom wizualizacji testów, co czyni go jednym z wiodących narzędzi w obszarze automatyzacji testów.

Pytanie 29

Co to jest API w kontekście programowania?

A. Metoda kompresji danych w aplikacjach webowych

B. Narzędzie do testowania interfejsu użytkownika aplikacji

C. System zarządzania relacyjnymi bazami danych

D. Interfejs programistyczny aplikacji, który definiuje sposób komunikacji między różnymi komponentami oprogramowania

API, czyli Interfejs Programistyczny Aplikacji, to zestaw reguł i protokołów, które umożliwiają różnym komponentom oprogramowania komunikację ze sobą. W praktyce API działa jako most między różnymi systemami, pozwalając na wymianę danych oraz funkcji. Na przykład, API może być wykorzystywane do integracji z zewnętrznymi serwisami, takimi jak systemy płatności, co pozwala na łatwe wdrożenie funkcji zakupów online w aplikacji. Stosowanie API zgodnie z zasadami RESTful czy GraphQL jest powszechną praktyką, ponieważ ułatwia rozwój i utrzymanie aplikacji, umożliwiając tworzenie skalowalnych rozwiązań. Co więcej, dobrze zdefiniowane API zwiększa bezpieczeństwo aplikacji, ograniczając bezpośredni dostęp do wewnętrznych mechanizmów oraz danych. Firmy często tworzą dokumentację API, aby programiści mogli szybko zrozumieć, jak z niego korzystać, co jest zgodne z zasadami dobrych praktyk w branży programistycznej.

Pytanie 30

W jakim języku został stworzony framework Angular?

A. Typescript

B. PHP

C. C#

D. Postscript

Angular został stworzony w języku TypeScript, który to w sumie można uznać za rozszerzenie JavaScriptu – dodaje on typowanie statyczne i sporo udogodnień znanych z języków obiektowych. Moim zdaniem to był strzał w dziesiątkę, bo dzięki temu kod aplikacji Angular jest czytelniejszy, łatwiejszy w utrzymaniu i mniej podatny na takie typowe błędy, które się pojawiały w czystym JS. W praktyce, kiedy piszesz komponenty czy serwisy w Angularze, natychmiast korzystasz z silnych typów, interfejsów czy mechanizmów takich jak dekoratory. To nie tylko poprawia bezpieczeństwo kodu, ale też pomaga zespołom programistycznym lepiej się dogadywać i szybciej wdrażać nowe funkcjonalności. Przemysł poszedł tą drogą, bo TypeScript daje lepsze wsparcie narzędziowe, np. podpowiedzi w edytorach, refaktoryzację czy automatyczne wykrywanie błędów. Wbrew pozorom, nie jest trudno się przestawić z JS na TS – nawet dla osób, które programowały wcześniej tylko w czystym JavaScript. Poza tym, Angular to nie tylko framework do weba – aplikacje tworzone w TypeScript można kompilować na różne platformy, co jest już praktyką w dużych firmach. Takie podejście wpisuje się w obecne trendy w branży, gdzie typowanie i czytelność kodu to podstawa.

Pytanie 31

W zamieszczonej ramce znajdują się notatki testera dotyczące przeprowadzanych testów aplikacji. Jakiego typu testy planuje przeprowadzić tester?

zmierzyć czas zalogowania się użytkownika ustalić domyślną liczbę produktów na stronie, dla której renderowanie jest akceptowalne czasowo czy wizualizacja danych na mapie przebiega bez opóźnień? czy czas logowania wzrasta znacznie przy logowaniu 10 użytkowników, 100, 1000? jaka minimalna prędkość pobierania jest wymagana, aby aplikacja była zaakceptowana przez klienta?

A. Interfejsu

B. Bezpieczeństwa

C. Jednostkowe

D. Wydajnościowe

Testy wydajnościowe są kluczowe dla zapewnienia, że system działa sprawnie pod różnym obciążeniem. Są one wykonywane, aby zrozumieć, jak aplikacja zachowuje się w warunkach rzeczywistych, kiedy wiele użytkowników korzysta z niej jednocześnie. W pytaniu wymienione zostały zadania takie jak mierzenie czasu logowania się użytkowników oraz sprawdzanie, czy czas ten wzrasta wraz ze wzrostem liczby użytkowników. To typowe aspekty testów wydajnościowych. Takie testy pomagają określić limity skalowalności i zapewniają, że aplikacja może obsługiwać oczekiwaną liczbę użytkowników bez spadku wydajności. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 25010, zwracają uwagę na konieczność testowania wydajności, by zidentyfikować potencjalne wąskie gardła i zapewnić satysfakcjonujące doświadczenia użytkownikom. Dobrymi praktykami są używanie narzędzi takich jak JMeter czy LoadRunner, które umożliwiają symulację obciążenia i analizę wyników w celu optymalizacji kodu i infrastruktury. Tego typu testy są nieodzowne przed wdrożeniem aplikacji produkcyjnej, aby zapewnić jej niezawodne działanie.

Pytanie 32

Która z wymienionych bibliotek pozwala na obsługę zdarzeń związanych z myszą w aplikacjach desktopowych?

A. Numpy

B. Django

C. Qt

D. TensorFlow

Qt to jedna z najpopularniejszych bibliotek, która umożliwia obsługę zdarzeń myszy i klawiatury w aplikacjach desktopowych. Dzięki Qt możliwe jest tworzenie interaktywnych aplikacji, które reagują na kliknięcia, przesunięcia kursora oraz inne zdarzenia generowane przez urządzenia wejściowe. Qt oferuje obszerną dokumentację i gotowe klasy, takie jak QPushButton, QLabel czy QSlider, które mogą nasłuchiwać zdarzeń i dynamicznie zmieniać stan aplikacji. Co więcej, Qt pozwala na implementację niestandardowych zdarzeń i tworzenie zaawansowanych interfejsów graficznych, które są w pełni interaktywne i responsywne.

Pytanie 33

Metodyka zwinna (ang. agile) opiera się na

A. zaplanowaniu całej aplikacji na początku projektu i jej tworzeniu na przemian z testowaniem

B. dekompozycji przedsięwzięcia na elementy, które są niezależnie projektowane, wytwarzane i testowane w krótkich iteracjach

C. podzieleniu projektu na kolejne etapy: planowanie, programowanie, testowanie, z ciągłym oszacowaniem ryzyka projektu

D. przygotowaniu testów dla całego projektu, a następnie wprowadzaniu kolejnych jego fragmentów

Podejście kaskadowe (waterfall) zakłada podział projektu na kolejne etapy (projekt, programowanie, testy), ale nie dopuszcza powrotu do wcześniejszych faz, co czyni je mniej elastycznym niż agile. Projektowanie całej aplikacji na początku jest charakterystyczne dla tradycyjnych metodyk, takich jak V-model, ale nie odzwierciedla idei iteracyjnego rozwoju stosowanego w agile. Implementowanie testów po zakończeniu całości projektu ogranicza możliwość szybkiego reagowania na błędy i jest sprzeczne z filozofią agile, gdzie testy są integralną częścią każdego etapu iteracji.

Pytanie 34

Jaką nazwę kontrolki powinno się umieścić w początkowej linii kodu, w miejscu <???, aby została ona wyświetlona w podany sposób?

A. Switch

B. Spinner

C. SeekBar

D. RatinoBar

Switch to kontrolka używana w Androidzie do stworzenia elementu interfejsu użytkownika, który pozwala użytkownikowi przełączać się między dwoma stanami. Domyślnie stany te są identyfikowane jako włączone i wyłączone, co jest szczególnie przydatne w przypadku funkcji wymagających prostego wyboru binarnego, jak na przykład włączanie lub wyłączanie ustawień. Kod XML użyty w pytaniu zawiera atrybuty android:textOff i android:textOn, które są typowe dla klasy Switch i pozwalają zdefiniować tekst, jaki ma być wyświetlany w stanie wyłączonym i włączonym. W praktyce Switch jest często stosowany w aplikacjach mobilnych do kontroli ustawień użytkownika, co pozwala na łatwą i intuicyjną obsługę. Dobrymi praktykami jest używanie Switch w kontekście jednoznacznego wyboru, aby nie wprowadzać użytkownika w błąd. Warto również zadbać o dostępność i odpowiednie etykietowanie kontrolki, co zapewnia jej zrozumiałość dla wszystkich użytkowników.

Pytanie 35

Jakie oprogramowanie służy do monitorowania błędów oraz zarządzania projektami?

A. Git

B. Jasmine

C. Bugzilla

D. Jira

Jira to zaawansowane oprogramowanie do zarządzania projektami oraz śledzenia błędów, stworzone przez firmę Atlassian. Jest powszechnie stosowane w zespołach zajmujących się rozwijaniem oprogramowania, ale również znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach, takich jak zarządzanie projektami, wsparcie techniczne oraz śledzenie zadań. Jira oferuje bogaty zestaw funkcji, które umożliwiają planowanie sprintów, monitorowanie postępów prac, zarządzanie backlogiem oraz raportowanie wydajności zespołu. Użytkownicy mogą tworzyć niestandardowe workflow, co pozwala dostosować procesy pracy do specyficznych potrzeb organizacji. Dzięki integracji z innymi narzędziami Atlassian, takimi jak Confluence czy Bitbucket, Jira jest elementem ekosystemu, który wspiera współpracę w zespołach. Przykładem zastosowania Jira może być zarządzanie cyklem życia produktu, gdzie zespół deweloperski wykorzystuje to narzędzie do śledzenia błędów, zarządzania wymaganiami oraz planowania wydań. Korzystanie z Jira wspiera podejście Agile, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami zarządzania projektami.

Pytanie 36

Który element HTML5 służy do osadzania wideo na stronie?

A. <video>

B. <player>

C. <movie>

D. <media>

Element HTML5 <video> jest standardowym tagiem służącym do osadzania wideo na stronach internetowych. Umożliwia on integrację multimediów w sposób, który jest zgodny z aktualnymi standardami sieciowymi. W porównaniu do starszych metod, które wymagały użycia zewnętrznych wtyczek, takich jak Flash, <video> pozwala na bezproblemowe odtwarzanie wideo w przeglądarkach nowej generacji, co zwiększa bezpieczeństwo i wydajność. Element ten oferuje wiele atrybutów, takich jak controls, autoplay, loop, preload, oraz width i height, które pozwalają na dostosowanie odtwarzacza do potrzeb użytkownika. Na przykład, używając atrybutu controls, można dodać przyciski odtwarzania, zatrzymywania lub regulacji głośności, co poprawia interaktywność i użyteczność. Dodatkowo, aby zapewnić dostępność treści wideo, warto stosować atrybuty takie jak <track>, który umożliwia dodawanie napisów, co jest szczególnie ważne dla osób z niepełnosprawnościami słuchowymi. Używanie <video> w projektach webowych to najlepsza praktyka, która wspiera rozwój dostępnych i przyjaznych dla użytkownika doświadczeń wizualnych.

Pytanie 37

Która z wymienionych właściwości odnosi się do klasy pochodnej?

A. Dziedziczy atrybuty i metody z klasy bazowej

B. Nie ma możliwości dodawania nowych metod

C. Jest automatycznie usuwana po zakończeniu działania programu

D. Nie może być zastosowana w strukturze dziedziczenia

Cechą klasy pochodnej jest dziedziczenie pól i metod z klasy bazowej, co oznacza, że klasa pochodna automatycznie uzyskuje dostęp do wszystkich publicznych i chronionych składowych klasy nadrzędnej. Dzięki temu programista może rozwijać i modyfikować funkcjonalność istniejących klas, tworząc bardziej wyspecjalizowane obiekty. Dziedziczenie to kluczowy mechanizm umożliwiający wielokrotne użycie kodu, co prowadzi do zmniejszenia duplikacji i zwiększenia efektywności w zarządzaniu projektem. Klasa pochodna może również nadpisywać metody klasy bazowej, dostosowując ich działanie do swoich specyficznych potrzeb.

Pytanie 38

Która z poniższych metod nie należy do cyklu życia komponentu w React.js?

A. componentDidUpdate()

B. componentDidMount()

C. componentWillPublish()

D. componentWillUnmount()

Dla osób pracujących z React.js kluczowe jest zrozumienie cyklu życia komponentów, który składa się z określonych metod umożliwiających zarządzanie stanem komponentów w różnych momentach ich życia. Wśród powszechnie używanych metod znajdują się componentDidMount(), componentDidUpdate() oraz componentWillUnmount(). Każda z tych metod pełni istotną rolę w kontekście zarządzania komponentami. Metoda componentDidMount() jest pierwszym momentem, kiedy komponent jest dostępny w DOM, co sprawia, że jest idealna do wykonywania wszelkich operacji związanych z inicjalizacją, takich jak pobieranie danych z serwera. Z kolei componentDidUpdate() umożliwia reagowanie na zmiany stanu lub propów, co jest niezbędne w dynamicznych interfejsach użytkownika. Metoda componentWillUnmount() pozwala na odpowiednie czyszczenie zasobów, co zapobiega wyciekom pamięci, na przykład poprzez usuwanie nasłuchiwaczy. Użytkownicy mogą błędnie interpretować metodę componentWillPublish(), sądząc, że jest ona częścią standardowego cyklu życia komponentów, jednak nie jest to zgodne ze specyfikacją React. Kluczowe jest, aby nie mylić terminologii i zrozumieć, że właściwe metody cyklu życia są jasno zdefiniowane w dokumentacji React. Ignorowanie tego aspektu może prowadzić do problemów w zarządzaniu komponentami, ich stanem oraz interakcjami z użytkownikiem, co w dłuższej perspektywie wpływa na jakość i wydajność aplikacji.

Pytanie 39

Która z wymienionych cech dotyczy klasy statycznej?

A. Może być dziedziczona przez klasy potomne

B. Może zawierać wyłącznie statyczne pola i metody

C. Jest automatycznie usuwana po zakończeniu działania programu

D. Nie może zawierać ani zmiennych, ani metod

Klasa statyczna to klasa, która może zawierać tylko statyczne pola i metody. Tego rodzaju klasy są często wykorzystywane do implementacji narzędziowych funkcji, które nie wymagają tworzenia instancji obiektu. Klasy statyczne są typowe dla języków takich jak C# czy Java, gdzie mogą one pełnić rolę kontenerów na metody pomocnicze (np. klasa 'Math' w C#). Główną zaletą klas statycznych jest to, że można je wywoływać bez konieczności tworzenia instancji, co znacząco upraszcza kod i zwiększa jego czytelność. Klasy statyczne zapewniają również bezpieczeństwo w dostępie do danych, ponieważ eliminują ryzyko przypadkowego zmodyfikowania instancji obiektu.

Pytanie 40

Ile kilobajtów (KB) znajduje się w jednym megabajcie (MB)?

A. 100

B. 10

C. 1024

D. 1000

W informatyce jednostki pamięci są często używane do określenia pojemności danych. 1 megabajt (MB) równa się 1024 kilobajtom (KB) w systemie binarnym, który jest podstawowym systemem liczbowym używanym w komputerach. Wynika to z faktu, że komputery operują w systemie binarnym, gdzie wartości są potęgami liczby 2. Z definicji, 1 MB to 2 do potęgi 20 bajtów, co daje 1048576 bajtów. Kiedy dzielimy tę wartość przez 1024, otrzymujemy 1024 kilobajty. W praktyce, ta konwersja jest niezwykle istotna w kontekście zarządzania pamięcią oraz określania rozmiarów plików. Na przykład, przy pobieraniu plików z internetu, znając tę konwersję, można lepiej oszacować czas pobierania oraz zarządzanie przestrzenią dyskową. Warto również zauważyć, że niektóre systemy operacyjne i producenci sprzętu używają systemu dziesiętnego, w którym 1 MB to 1000 KB, co prowadzi do nieporozumień. Dlatego znajomość różnic między systemami binarnym i dziesiętnym jest kluczowa dla zrozumienia pojemności pamięci komputerowej i odpowiednich jednostek.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej