Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:06
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:31

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką całkowitą masę ładunku należy podać w liście przewozowym, odnosząc się do transportu 72 kartonów, gdzie każdy z nich ma masę brutto 50 kg, rozmieszczonych na 6 paletach o jednostkowej masie własnej 25 kg?

A. 3 750 kg

B. 3 450 kg

C. 3 600 kg

D. 3 900 kg

Aby obliczyć masę brutto ładunku, należy uwzględnić masę wszystkich kartonów oraz masę palet, na których są one transportowane. W tym przypadku mamy 72 kartony, z których każdy waży 50 kg. Całkowita masa kartonów wynosi więc 72 x 50 kg = 3600 kg. Dodatkowo, każdy z 6 palet ma masę własną 25 kg, co daje łącznie 6 x 25 kg = 150 kg. Łącząc te dwie wartości, uzyskujemy całkowitą masę brutto ładunku równą 3600 kg + 150 kg = 3750 kg. Ta metoda obliczeń jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży logistycznej, gdzie precyzyjne określenie masy brutto jest kluczowe dla skutecznego planowania transportu i spełnienia standardów bezpieczeństwa. Zrozumienie tych obliczeń jest istotne w kontekście zarządzania łańcuchem dostaw, ponieważ wpływa na optymalizację kosztów transportu oraz przestrzeganie regulacji dotyczących maksymalnych dopuszczalnych mas ładunków.

Pytanie 2

Jednostka miary czasu wykorzystania środków transportowych do realizacji określonych zadań, obliczana jako różnica pomiędzy momentem zakończenia a rozpoczęcia, nazywana jest

A. wozokilometr

B. motogodzina

C. tonokilometr

D. wozogodzina

Tonokilometr i wozokilometr to jednostki miary stosowane w transporcie, jednak nie odnoszą się do czasu, a do odległości i masy ładunku. Tonokilometr definiuje ilość transportowanej masy w tonach pomnożoną przez pokonaną odległość w kilometrach, co sprawia, że jest parametrem używanym do oceny efektywności przewozów w kontekście ładunku. Wozokilometr z kolei odnosi się do odległości przebytej przez pojazd, niezależnie od ładunku, co również nie ma związku z czasem. W praktyce zakłada się, że te jednostki są bardziej przydatne do oceny wydajności transportu w kontekście obciążenia i dystansu, a nie czasu. Motogodzina z kolei odnosi się do czasu pracy silnika pojazdu, ale nie jest miarą zaangażowania całego pojazdu w czynności transportowe, co czyni ją niewłaściwym wyborem w tym kontekście. Kluczowym błędem w rozumowaniu, które prowadzi do wyboru tonokilometra, wozokilometra lub motogodziny jako odpowiedzi, jest pomylenie jednostek miary czasu z jednostkami oceniającymi wydajność transportu na podstawie masy ładunku czy pokonanej odległości. W związku z tym, w kontekście czasu zaangażowania środka transportu, wozogodzina jest jedyną właściwą jednostką, ponieważ ściśle odnosi się do czasu realizacji zadania transportowego.

Pytanie 3

W tabeli zawarta jest charakterystyka

Opis drogi
Jest to droga o ograniczonej dostępności, czyli nie każdy pojazd może się po niej poruszać. Dla ruchu odbywającego się w przeciwnych kierunkach posiada ona jezdnie rozdzielone od siebie pasem terenu i najczęściej barierą. Drogi tej klasy są pozbawione jednopoziomowych, kolizyjnych skrzyżowań, sygnalizacji świetlnej, przejazdów kolejowych, chodników, czy przejść dla pieszych. Obowiązuje na nich zakaz ruchu poprzecznego, zawracania, zatrzymywania się poza pasem awaryjnym, poruszania się pieszo, pojazdami wolnobieżnymi i zaprzęgowymi oraz rowerami. Połączenie tej drogi z innymi drogami odbywa się poprzez węzeł drogowy.

Opis drogi

Jest to droga o ograniczonej dostępności, czyli nie każdy pojazd może się po niej poruszać. Dla ruchu odbywającego się w przeciwnych kierunkach posiada ona jezdnie rozdzielone od siebie pasem terenu i najczęściej barierą. Drogi tej klasy są pozbawione jednopoziomowych, kolizyjnych skrzyżowań, sygnalizacji świetlnej, przejazdów kolejowych, chodników, czy przejść dla pieszych. Obowiązuje na nich zakaz ruchu poprzecznego, zawracania, zatrzymywania się poza pasem awaryjnym, poruszania się pieszo, pojazdami wolnobieżnymi i zaprzęgowymi oraz rowerami. Połączenie tej drogi z innymi drogami odbywa się poprzez węzeł drogowy.

A. drogi ogólnodostępnej.

B. drogi zakładowej.

C. drogi ekspresowej.

D. autostrady.

Odpowiedzi "droga zakładowa", "droga ekspresowa" oraz "droga ogólnodostępna" są nieprawidłowe z kilku powodów. Drogi zakładowe są zazwyczaj przeznaczone do transportu wewnętrznego w obrębie zakładów przemysłowych, co oznacza, że nie spełniają kryteriów opisanych w tabeli, takich jak ograniczona dostępność i brak skrzyżowań. Drogi ekspresowe, choć również mają oddzielone pasy ruchu, różnią się od autostrad szczegółami takimi jak możliwość wprowadzania skrzyżowań oświetlonych sygnalizacją świetlną oraz dozwolony ruch pieszy w niektórych przypadkach. Z kolei drogi ogólnodostępne to kategorie dróg, które mają na celu umożliwienie dostępu dla wszystkich typów pojazdów, w tym pieszych i rowerzystów, co całkowicie kłóci się z cechami autostrady. Takie nieprecyzyjne myślenie może prowadzić do błędnych wniosków, gdyż pomija kluczowe różnice w funkcji i regulacjach dotyczących poszczególnych kategorii dróg. Warto zatem zwrócić uwagę na normy klasyfikacji dróg oraz ich zastosowanie w praktyce, aby uniknąć podobnych nieporozumień w przyszłości.

Pytanie 4

W międzynarodowej konwencji ustalono zasady dotyczące minimalnego wieku kierowcy, czasu prowadzenia pojazdu, przerw oraz odpoczynków kierowcy, a także obowiązek montażu i korzystania z urządzenia kontrolnego?

A. AETR

B. ADR

C. TIR

D. ATP

Odpowiedź AETR (Umowa europejska dotycząca pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowy transport drogowy) jest prawidłowa, ponieważ reguluje ona zasady dotyczące minimalnego wieku kierowcy, czasu prowadzenia pojazdu oraz przerw i odpoczynków. Konwencja AETR została ustanowiona w celu zapewnienia bezpieczeństwa na drogach oraz poprawy warunków pracy kierowców. Na przykład, zgodnie z AETR, kierowcy muszą przestrzegać przepisów dotyczących maksymalnego czasu jazdy oraz minimalnych okresów odpoczynku, co ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania zmęczeniu i zwiększania bezpieczeństwa. Standardy te są zgodne z praktykami branżowymi, w tym regulacjami unijnymi, które również dążą do harmonizacji przepisów dotyczących transportu drogowego w Europie. Wprowadzenie i użycie urządzeń kontrolnych, takich jak tachografy, jest również wymagane w celu monitorowania czasu pracy i odpoczynku kierowców. W praktyce oznacza to, że firmy transportowe muszą być świadome tych regulacji, aby uniknąć potencjalnych kar i zapewnić efektywne zarządzanie czasem pracy swoich kierowców.

Pytanie 5

Dobierz optymalną naczepę podkontenerową do transportu kontenera 40 ft o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 12,2 x 2,4 x 2,6 m i masie własnej 3 000 kg, w którym umieszczono 23 t ładunku?

Parametry naczepy: − długość: 9 379 mm − masa własna: 3 100 kg − maksymalna ładowność: 18,5 t	Parametry naczepy: − długość: 10 816 mm − masa własna: 3 800 kg − maksymalna ładowność: 24,0 t
A.	B.
Parametry naczepy: − długość: 12 382 mm − masa własna: 4 100 kg − maksymalna ładowność: 27,0 t	Parametry naczepy: − długość: 11 060 mm − masa własna: 5 400 kg − maksymalna ładowność: 36,5 t
C.	D.

A. C.

B. A.

C. B.

D. D.

Optymalna naczepa podkontenerowa do transportu kontenera 40 ft musi spełniać kluczowe wymagania dotyczące ładowności i wymiarów. W przypadku naczepy C, jej ładowność wynosząca 27,0 t jest wystarczająca, aby pomieścić całkowitą masę kontenera oraz ładunku, która wynosi 26 t (3 000 kg masy własnej kontenera plus 23 000 kg ładunku). Dodatkowo, naczepa C oferuje odpowiednią długość, aby obsłużyć kontener o długości 12,2 m, co jest istotne z punktu widzenia stabilności podczas transportu. Dobrą praktyką w branży transportowej jest upewnienie się, że naczepa nie tylko spełnia wymogi ładunkowe, ale także jest zgodna z przepisami dotyczącymi transportu, w tym z normami bezpieczeństwa. Nieprawidłowy dobór naczepy może prowadzić do problemów z legalnością transportu oraz zwiększonego ryzyka uszkodzenia ładunku. Używając naczepy C, zapewniasz sobie nie tylko zgodność z normami, ale również efektywność operacyjną, co jest kluczowe w branży logistycznej.

Pytanie 6

Jaka będzie cena netto jednostkowa przewozu towaru na dystans 1 km, jeśli przewoźnik wystawił fakturę na kwotę 861,00 zł brutto za przewóz towaru na odległość 200 km, a usługa ta podlega 23% stawce VAT?

A. 2,50 zł

B. 4,30 zł

C. 3,50 zł

D. 5,30 zł

Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że wiele z nich opiera się na błędnych kalkulacjach lub nieprawidłowych założeniach. Odpowiedzi, które sugerują ceny jednostkowe na poziomie 2,50 zł, 4,30 zł i 5,30 zł, wynikają z pomyłek w obliczeniach związanych z wartością netto usługi transportowej. Niezrozumienie, jak obliczyć wartość netto z kwoty brutto, prowadzi do nieprawidłowych wyników. Kluczowym błędem jest także ignorowanie wpływu podatku VAT; nieprawidłowe podejście do jego obliczeń skutkuje odmiennymi wartościami niż te, które powinny być uwzględnione w procesie kalkulacji kosztów. Przykładowo, 2,50 zł/km mogłoby powstać przez podzielenie kwoty brutto przez zaniżoną liczbę kilometrów, co jest błędne z punktu widzenia standardów rachunkowości podatkowej. Warto zauważyć, że 4,30 zł i 5,30 zł mogą wynikać z próby interpretacji wartości brutto jako już netto lub zastosowania błędnych stawek VAT. W praktyce, za pomocą poprawnych wzorów i zrozumienia zasad rachunkowości, można uniknąć tych typowych pomyłek, co jest niezwykle istotne w profesjonalnym zarządzaniu kosztami w branży transportowej.

Pytanie 7

Przedstawiona tablica informuje o przewozie

A. materiałów niebezpiecznych.

B. ładunków w ramach uproszczonych procedur celnych.

C. towarów szybko psujących się.

D. ładunków w ramach bimodalnego przewozu krajowego.

Poprawna odpowiedź odnosi się do konwencji TIR, która jest istotnym elementem międzynarodowego transportu drogowego. System TIR, znany jako Transport International Routier, został stworzony w celu uproszczenia procedur celnych dla towarów transportowanych pomiędzy krajami. Dzięki zastosowaniu specjalnych carnetów TIR, przewoźnicy mogą przemieszczać ładunki przez granice z minimalnymi formalnościami celnymi, co znacząco przyspiesza proces transportu. Przykładowo, gdy transportuje się towary do różnych krajów w Europie, posiadanie carnetu TIR pozwala na jednorazowe odprawienie towarów w kraju wyjścia, co eliminuje konieczność przeprowadzania odpraw celnych w każdym z państw na trasie. Takie uproszczenie jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży logistycznej, które dążą do zwiększenia efektywności i redukcji kosztów. Wiedza na temat konwencji TIR jest niezbędna dla każdego profesjonalisty zajmującego się logistyką i transportem międzynarodowym, ponieważ pozwala na optymalizację procesów i lepsze zarządzanie łańcuchem dostaw.

Pytanie 8

Firma zajmująca się transportem uzyskuje zysk jednostkowy wynoszący 0,15 zł/tkm. Aby zrealizować zamierzony zysk całkowity na poziomie 15 000,00 zł, przedsiębiorstwo powinno zrealizować przewozy w wielkości

A. 100 000 tkm

B. l0 000 pkm

C. 100000 pkm

D. 10 000 tkm

Aby obliczyć ilość usług przewozowych potrzebnych do osiągnięcia planowanego zysku ogółem, należy zastosować wzór: Zysk ogółem = Zysk jednostkowy x Ilość przewozów. W naszym przypadku zysk jednostkowy wynosi 0,15 zł/tkm, a planowany zysk ogółem to 15 000,00 zł. Przekształcając wzór, otrzymujemy: Ilość przewozów = Zysk ogółem / Zysk jednostkowy. Po podstawieniu wartości: Ilość przewozów = 15 000,00 zł / 0,15 zł/tkm = 100 000 tkm. Przeanalizowanie tej sytuacji w kontekście branży transportowej pokazuje, jak ważne jest precyzyjne planowanie i kalkulacja kosztów oraz zysków. W praktyce, przedsiębiorstwa transportowe często muszą dostosowywać swoje usługi do zmiennych warunków rynkowych, a zrozumienie, jak zysk jednostkowy wpływa na całkowity zysk, jest kluczowe dla utrzymania rentowności. Takie umiejętności są niezbędne, aby skutecznie zarządzać flotą i optymalizować procesy transportowe, co prowadzi do lepszej efektywności operacyjnej i większej konkurencyjności na rynku.

Pytanie 9

Oblicz, ile wynosi koszt brutto wynajmu przez przedsiębiorstwo suwnicy wraz z operatorem do przeprowadzenia załadunku kontenerów na 2 dni po 12 godzin pracy dziennie w oparciu o dane zamieszczone w cenniku.

Cennik najmu urządzeń do mechanizacji prac ładunkowych (bez 23% podatek VAT):

– każdy dzień wynajmu bez operatora: 80 zł

– każdy dzień wynajmu z operatorem: 70 zł + 15 zł za każdą godzinę pracy operatora

– kara umowna za każdy dzień opóźnienia: 100 zł + opłata za dodatkowy dzień wynajmu zgodna z cennikiem

A. 196,80 zł

B. 160,00 zł

C. 500,00 zł

D. 615,00 zł

Kiedy wybierasz błędne odpowiedzi, często wynika to z nieporozumień w obliczaniu kosztów wynajmu sprzętu budowlanego. Wiele osób ma tendencję do fudlowania kosztów i wybiera takie odpowiedzi jak 196,80 zł czy 160,00 zł, co sugeruje, że nie do końca rozumieją stawki lub czas wynajmu. To się właśnie bierze z tego, że nie analizuje się dobrze cennika, a tam są przecież kluczowe informacje o stawkach i dodatkowych opłatach. Z kolei odpowiedź 500,00 zł też jest błędna, bo nie uwzględnia VAT-u. Każdy w branży wie, że zawsze trzeba liczyć ceny końcowe z wszelkimi dodatkami, żeby mieć pełny obraz kosztów. Ignorowanie podatków prowadzi do nieporozumień w planowaniu budżetu i może źle wpływać na decyzje finansowe firmy. Dlatego warto korzystać z wiarygodnych źródeł informacji i dokładnie przemyśleć wszystkie elementy, które wpływają na całkowity koszt usługi.

Pytanie 10

Zgodnie z przedstawionym fragmentem ustawy, ładunek wystający poza płaszczyznę obrysu pojazdu o szerokości 2,55 m nie może wystawać z jednej strony boku pojazdu na odległość większą niż

Fragment ustawy Prawo o ruchu drogowym
Art. 61.
1. Ładunek nie może powodować przekroczenia dopuszczalnej masy całkowitej lub dopuszczalnej ładowności pojazdu. (...)
3. Ładunek umieszczony na pojeździe powinien być zabezpieczony przed zmianą położenia lub wywoływaniem nadmiernego hałasu. Nie może on mieć odrażającego wyglądu lub wydzielać odrażającej woni.
4. Urządzenia służące do mocowania ładunku powinny być zabezpieczone przed rozluźnieniem się, swobodnym zwisaniem lub spadnięciem podczas jazdy.
5. Ładunek sypki może być umieszczony tylko w szczelnej skrzyni ładunkowej, zabezpieczonej dodatkowo odpowiednimi zasłonami uniemożliwiającymi wysypywanie się ładunku na drogę.
6. Ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków:
1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm;
2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy;
3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.

A. 3,00 m

B. 1,50 m

C. 0,23 m

D. 0,50 m

Odpowiedź 0,23 m jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami zawartymi w Prawie o ruchu drogowym, dopuszczalna odległość, na jaką ładunek może wystawać z jednej strony pojazdu o szerokości 2,55 m, nie może przekraczać 0,23 m. Przepisy te mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach, zarówno dla kierowcy, jak i dla innych uczestników ruchu. Przykładowo, jeśli ładunek wystaje zbyt daleko, może to prowadzić do sytuacji, w których inni kierowcy nie będą w stanie odpowiednio ocenić odległości do pojazdu, co zwiększa ryzyko kolizji. Dodatkowo, w przypadku kontroli drogowych, nadmierne wystawanie ładunku może skutkować nałożeniem kar na kierowcę. Dlatego ważne jest, aby zawsze przestrzegać tych norm, aby uniknąć niebezpiecznych sytuacji na drodze oraz zapewnić zgodność z przepisami prawa.

Pytanie 11

Zanim zacznie się korzystać z urządzenia wymagającego nadzoru technicznego, osoba eksploatująca to urządzenie

A. realizuje badanie specjalne, określone w dokumentacji projektowej urządzenia lub w technicznie uzasadnionych przypadkach, na żądanie odpowiedniego organu dozoru technicznego

B. wykonuje próby techniczne przed rozpoczęciem działania urządzenia oraz w warunkach pracy ustalonych w technicznych zasadach nadzoru technicznego i przekazuje wyniki do nadzoru technicznego

C. sama przeprowadza ocenę urządzenia poprzez weryfikację zgodności jego wykonania z dokumentacją oraz warunkami technicznymi nadzoru technicznego

D. zgłasza na piśmie urządzenie do odpowiedniego organu jednostki nadzoru technicznego w celu uzyskania decyzji o zezwoleniu na eksploatację

Wiele osób mogących być odpowiedzialnych za eksploatację urządzeń podlegających dozorowi technicznemu często ma błędne wyobrażenie o tym, jakie obowiązki na nich spoczywają przed rozpoczęciem użytkowania. Często pojawia się przekonanie, że wystarczy przeprowadzić rutynowe kontrole lub próby techniczne, aby móc rozpocząć eksploatację urządzenia. Jednak takie podejście nie uwzględnia kluczowego momentu, jakim jest formalne zgłoszenie urządzenia do odpowiedniego organu dozoru technicznego. Odpowiedź wskazująca na przeprowadzenie badań specjalnych, badania urządzenia czy prób technicznych pomija fundamentalny obowiązek zgłoszenia, który jest niezbędny do uzyskania zezwolenia na eksploatację. Zgłoszenie to jest pierwszym krokiem, który uruchamia procedurę oceny technicznej, a bez tego działania, nawet najlepiej przeprowadzone badania mogą okazać się niewystarczające. Niestety, nieznajomość lub ignorowanie tego wymogu może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zagrożeń dla bezpieczeństwa. Eksploatacja urządzeń bez odpowiedniego zgłoszenia i zezwolenia naraża użytkowników na nieprzewidziane sytuacje, mogące skutkować wypadkami, szkodami materialnymi oraz karami finansowymi. Dlatego tak ważne jest, aby zrozumieć, że każdy aspekt eksploatacji urządzenia musi być zgodny z wymaganiami prawnymi oraz standardami bezpieczeństwa, a zgłoszenie to kluczowy element tego procesu.

Pytanie 12

Który typ kontenera pozwala na transport ładunków wrażliwych na zmiany temperatury w warunkach kontrolowanych?

A. Refrigerated container

B. Platform container

C. Open top container

D. Open sided container

Kontener chłodniczy to taki specyficzny pojemnik, który świetnie nadaje się do transportu rzeczy, które nie mogą się nagrzewać. Dzięki systemowi chłodzenia, w środku trzymana jest stała temperatura, co jest mega ważne dla produktów jak świeża żywność czy różne leki. Bez tego kontenery by się nie sprawdzały, bo niektóre rzeczy psują się bardzo szybko. Cortona i drogą, i koleją - wszędzie tam te chłodnicze kontenery są wykorzystywane, a ich użycie musi być zgodne z normami bezpieczeństwa. Przykładowo, przewozi się w nich ryby, owoce, a nawet mleko, które muszą być w odpowiednich warunkach, żeby nic się z nimi nie stało. Dlatego korzystanie z nich jest naprawdę kluczowe, żeby zachować jakość produktów i chronić zdrowie ludzi.

Pytanie 13

Transport gazu płynnego za pomocą cysterny samochodowej klasyfikuje się jako przewóz

A. masowego ciekłego

B. drobnicowego sypkiego

C. masowego sypkiego

D. drobnicowego ciekłego

Przewóz gazu płynnego cysterną samochodową kwalifikuje się do transportu masowego ciekłego, ponieważ gaz płynny, w tej formie, jest transportowany w dużych ilościach i w stanie skroplonym. Zgodnie z definicją transportu masowego, odnosi się on do przewozu materiałów, które są jednorodne i transportowane w dużych objętościach. W przypadku gazów płynnych, takich jak propan czy butan, ich transport wymaga specjalistycznych cystern, które są odpowiednio przystosowane do zachowania ich stanu ciekłego. Taki transport jest kluczowy w branży energetycznej oraz przemysłowej, gdzie gaz płynny jest wykorzystywany jako surowiec do produkcji energii, chemikaliów czy paliw. Przykładem zastosowania transportu masowego ciekłego jest dostarczanie gazu do stacji paliw lub zakładów przemysłowych. Zgodność z normami bezpieczeństwa, jak ADR (Umowa o Międzynarodowym Przewozie Towarów Niebezpiecznych Drogą Lądową), jest niezbędna, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno podczas transportu, jak i załadunku oraz rozładunku.

Pytanie 14

Dokument regulujący międzynarodowy transport szybko psujących się artykułów spożywczych oraz specjalnych urządzeń wykorzystywanych do ich przewozu to

A. AGC

B. ADR

C. ADN

D. ATP

Umowa ATP (Accord Transport Perissable) to międzynarodowa umowa, która reguluje przewozy szybko psujących się produktów żywnościowych oraz specjalnych urządzeń do ich transportu. Została stworzona, aby zapewnić odpowiednie warunki transportu, co jest niezwykle istotne dla zachowania jakości i bezpieczeństwa żywności. Umowa ta określa wymagania dotyczące pojazdów, systemów chłodniczych oraz praktyk transportowych, które muszą być przestrzegane przez przewoźników. Przykładowo, zgodnie z ATP, pojazdy muszą być wyposażone w odpowiednie urządzenia do kontroli temperatury, a także muszą spełniać normy sanitarno-epidemiologiczne. Przewoźnicy, którzy stosują się do norm ATP, przyczyniają się do minimalizacji strat żywności oraz zapewnienia wysokiej jakości produktów na rynku. Zrozumienie i przestrzeganie norm ATP jest kluczowe nie tylko dla producentów, ale również dla konsumentów, którzy oczekują wysokiej jakości żywności.

Pytanie 15

Korzystając z informacji ujętych w tabeli oblicz, łączny koszt załadunku 240 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) do kontenera przy użyciu wózka widłowego i przeładunku 10 kontenerów, jeżeli wydajność suwnicy wynosi 5 kontenerów na 1 godzinę.

Cennik
Rodzaj usługi	Stawka
Załadunek jednej pjł przy użyciu wózka widłowego	2,00 zł/szt.
Przeładunek kontenera przy użyciu suwnicy	250,00 zł/godz.

A. 1 250,00 zł

B. 730,00 zł

C. 980,00 zł

D. 1 730,00 zł

Poprawna odpowiedź wynosi 980,00 zł, co można obliczyć sumując koszty załadunku i przeładunku. Koszt załadunku 240 paletowych jednostek ładunkowych to 480 zł, a koszt przeładunku 10 kontenerów wynosi 500 zł. Dlatego całkowity koszt wynosi 480 zł + 500 zł = 980 zł. W praktyce, przy zarządzaniu logistyką, ważne jest uwzględnienie wszystkich składników kosztów, takich jak wynajem sprzętu, pensje pracowników oraz koszty transportu. W branży logistycznej stosowane są standardowe procedury do kalkulacji kosztów, co pozwala na dokładne planowanie budżetu i optymalizację procesów. Zrozumienie kosztów operacyjnych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw i osiągania zysków. Warto również pamiętać o analizach rentowności, które pomagają w podejmowaniu świadomych decyzji biznesowych.

Pytanie 16

Firma zamierza zrealizować transport 960 ton towarów w nadchodzących 30 dniach. Czas trwania jednego kursu pojazdu wynosi 3 dni. Ile pojazdów o ładowności 24 ton powinno posiadać przedsiębiorstwo, aby zrealizować planowane przewozy, jeżeli ładowność pojazdu wykorzystywana jest średnio w 80%?

A. 5 pojazdami

B. 2 pojazdami

C. 3 pojazdami

D. 4 pojazdami

Aby obliczyć potrzebną liczbę pojazdów do przewozu 960 ton ładunku w ciągu 30 dni, należy uwzględnić ładowność pojazdów oraz efektywność ich wykorzystania. Ładowność jednego pojazdu wynosi 24 tony, a przy założeniu 80% wykorzystania mamy do dyspozycji 19,2 tony na kurs (24 tony * 0,8). W ciągu 30 dni każdy pojazd może wykonać 10 kursów (30 dni / 3 dni na kurs). Zatem całkowita ilość ładunku, który jeden pojazd może przewieźć w ciągu 30 dni wynosi 192 tony (19,2 tony * 10 kursów). Aby przewieźć 960 ton, potrzebujemy 5 pojazdów (960 ton / 192 tony na pojazd). Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w logistyce, gdzie planowanie floty uwzględnia zarówno ładowność, jak i dostępność pojazdów. Optymalne planowanie przewozów pozwala na maksymalne wykorzystanie zasobów, co z kolei przekłada się na efektywność operacyjną i minimalizację kosztów.

Pytanie 17

Jaką minimalną liczbę wózków widłowych należy wykorzystać do rozładunku 160 pjł, jeśli średni czas cyklu transportowego wynosi 6 minut, każdy wózek obsługuje równocześnie 2 palety, a zadanie ma być zrealizowane w ciągu 4 godzin?

A. 3 wózki

B. 2 wózki

C. 4 wózki

D. 5 wózków

Aby obliczyć minimalną liczbę wózków widłowych potrzebnych do rozładunku 160 palet jednocześnie, należy najpierw określić całkowity czas potrzebny na rozładunek. Średni cykl transportowy wynosi 6 minut, co oznacza, że w ciągu godziny jeden wózek może wykonać 10 cykli (60 minut / 6 minut). Ponieważ każdy wózek obsługuje jednocześnie 2 palety, w ciągu godziny jeden wózek jest w stanie rozładować 20 palet (10 cykli * 2 palety). Magazyn ma wykonać pracę w ciągu 4 godzin, co daje łącznie 80 palet na jeden wózek (4 godziny * 20 palet). Aby rozładować 160 palet, potrzebujemy 2 wózków (160 palet / 80 palet na wózek = 2). Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w logistyce, gdzie efektywność operacyjna odgrywa kluczową rolę. W praktyce, wykorzystanie odpowiedniej liczby wózków minimalizuje czas przestoju i zwiększa wydajność procesu rozładunku, co jest niezbędne w branżach o dużym obrocie towarów.

Pytanie 18

Sprzedawca ma obowiązek udostępnić towar kupującemu w miejscu wydania, nie ponosząc dodatkowych kosztów, zgodnie z formułą

A. CFR

B. DDU

C. FCA

D. EXW

Formuła EXW (Ex Works) oznacza, że sprzedający zaspokaja swoje obowiązki poprzez udostępnienie towaru kupującemu w swoim zakładzie lub w innym wskazanym miejscu (np. magazynie). To oznacza, że kupujący ponosi wszystkie koszty i ryzyko związane z transportem towaru od momentu, gdy sprzedający postawi towar do dyspozycji. Przykładem zastosowania EXW może być sytuacja, w której producent maszyn wystawia swoje produkty na sprzedaż, a kupujący odpowiada za zorganizowanie transportu do swojej fabryki. Warto zauważyć, że w przypadku EXW sprzedający nie jest zobowiązany do załatwienia formalności celnych ani do przewozu towaru, co czyni tę formułę korzystną dla sprzedawców, ale wymaga od kupujących dobrej znajomości logistyki i przepisów celnych. EXW jest często używane w międzynarodowych transakcjach handlowych, ponieważ jasno definiuje odpowiedzialność stron, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Zrozumienie tej formuły jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień i błędów w procesie zakupowym.

Pytanie 19

Jakie ładunki wymagają przewozu w specjalnym nadwoziu?

A. Meble do biura

B. Paliwo

C. Obuwie

D. Sprzęt do gospodarstwa domowego

Paliwo to przykład ładunku niebezpiecznego, który musi być przewożony w specjalnie przystosowanym nadwoziu. Chodzi tutaj głównie o kwestie bezpieczeństwa – paliwa są substancjami łatwopalnymi, często również toksycznymi, a ich niewłaściwy transport może prowadzić do pożaru, wybuchu czy skażenia środowiska. W branży transportowej obowiązują konkretne przepisy – choćby umowa ADR, która dotyczy przewozu towarów niebezpiecznych w Europie. Specjalne nadwozia, takie jak cysterny ADR, są wyposażone w odpowiednie systemy wentylacyjne, zabezpieczenia przed wyciekiem oraz oznakowanie ostrzegawcze. Przewoźnicy muszą posiadać też odpowiednie certyfikaty i przeszkolić kierowców. W praktyce to właśnie transport paliw, gazów, chemikaliów czy materiałów wybuchowych wymaga takiego sprzętu – zwykła plandeka albo skrzynia ładunkowa nie spełni norm bezpieczeństwa. Moim zdaniem, kto choć raz widział cysternę na stacji benzynowej, ten wie, jak poważnie podchodzi się do ochrony przed wyciekiem czy iskrzeniem. Warto też pamiętać, że nie chodzi tylko o bezpieczeństwo kierowcy, ale i innych uczestników ruchu oraz środowiska. To wszystko pokazuje, jak ważne są te specjalistyczne wymogi w przewozie paliw.

Pytanie 20

Jak określa się szczegółowy spis ładunku na statku, który zawiera numery konosamentów, oznaczenia i ilość sztuk towaru, nazwiska załadowców oraz odbiorców, całkowitą masę ładunku, wysokość frachtu i miejsce jego uiszczenia?

A. List przewozowy

B. Nota bukingowa

C. Kwit sternika

D. Manifest ładunkowy

Wybór innych odpowiedzi mógł wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz, czym różnią się dokumenty w transporcie morskim. Spójrz, kwit sternika dotyczy umowy o przewóz towaru, ale nie zawiera szczegółowych informacji o ładunku, tak jak manifest ładunkowy. Nota bukingowa to potwierdzenie, że masz zarezerwowane miejsce na statku, ale też brak tam wszystkich detali o ładunku. Wiadomo, że jest bardziej administracyjna niż operacyjna. List przewozowy to takie ogólne określenie dla dokumentów przewozowych, ale w transporcie morskim zazwyczaj chodzi o konosament, który także nie ma pełnego zestawienia wszystkich towarów. Często ludzie mylą te dokumenty i ich rolę. Zrozumienie ich funkcji jest kluczowe, żeby zarządzać logistyką i być zgodnym z przepisami. Wiedza o każdym z tych dokumentów pomoże uniknąć pomyłek i opóźnień w transporcie, co jest naprawdę ważne dla sprawnego działania logistyki.

Pytanie 21

Który dokument przewozowy poświadcza zawarcie umowy dotyczącej transportu ładunków w transporcie lotniczym?

A. CMR

B. CIM

C. SMGS

D. MAWB

MAWB, czyli Master Air Waybill, to kluczowy dokument w transporcie lotniczym, który potwierdza zawarcie umowy o przewóz ładunków między nadawcą a przewoźnikiem. MAWB jest nie tylko dowodem na przyjęcie towaru do transportu, ale również zawiera szczegółowe informacje dotyczące ładunku, takie jak waga, rodzaj, miejsce nadania i przeznaczenia, a także dane kontaktowe strony nadawczej i odbiorczej. W praktyce, MAWB jest niezbędny do odprawy celnej, a jego poprawne wypełnienie i dołączenie do dokumentacji transportowej przyczynia się do sprawnego przebiegu całego procesu logistycznego. Zgodnie z Międzynarodowymi Zasadami Przewozu Lotniczego, MAWB powinien być wystawiony przez przewoźnika lub jego agenta, co gwarantuje, że umowa o przewóz jest zgodna ze standardami branżowymi i regulacjami prawa lotniczego. Warto również zauważyć, że MAWB jest dokumentem nieprzenośnym, co oznacza, że nie może być przekazywany osobie trzeciej, co zwiększa bezpieczeństwo transportu.

Pytanie 22

Do transportu naczep siodłowych przy użyciu kolei w systemie "na barana" należy wykorzystać wagony

A. platformy

B. kłonicowe

C. kieszeniowe

D. samowyładowcze

Wybór wagonów kłonicowych lub samowyładowczych do transportu naczep siodłowych w systemie 'na barana' nie jest odpowiedni z kilku powodów. Wagony kłonicowe, choć przystosowane do przewozu ładunków o większych wymiarach, nie są zaprojektowane do wsparcia naczep w taki sposób, jak wagony kieszeniowe. Brak odpowiedniego dno w wagonach kłonicowych często prowadzi do niestabilności ładunku, co może skutkować uszkodzeniem naczepy oraz zwiększonym ryzykiem wypadków. Samowyładowcze wagony, z kolei, są przeznaczone do transportu materiałów sypkich, co czyni je zupełnie nieodpowiednimi do przewozu naczep, które wymagają stabilnego i bezpiecznego podparcia. Ponadto, platformy, mimo że są często używane do transportu różnorodnych ładunków, nie posiadają wbudowanych mechanizmów zabezpieczających naczepy w układzie 'na barana', co może prowadzić do przesunięć ładunku w trakcie jazdy. Wybór odpowiedniego typu wagonu jest kluczowy nie tylko dla bezpieczeństwa, ale również dla efektywności operacji transportowych. Niewłaściwe podejście do doboru wagonów może prowadzić do znacznych kosztów związanych z uszkodzeniem ładunku, opóźnieniami w dostawach oraz obniżeniem zaufania klientów do świadczonych usług transportowych.

Pytanie 23

Konosament, w którym pozostawiono rubrykę "Consignee" pustą lub wpisano "to bearer", określa się jako konosament

A. czysty

B. na zlecenie

C. na okaziciela

D. imienny

Wybierając odpowiedź imienny, można pomylić koncepcję wystawiania konosamentu. Konosament imienny jest dokumentem, który wskazuje konkretnego odbiorcę, co oznacza, że tylko ta osoba może odebrać towar. W przypadku niekompletnego wpisu w rubryce 'Consignee' lub użycia sformułowania 'to bearer', dokument zmienia swoją naturę i nie jest już imienny. Postrzeganie konosamentu na okaziciela jako imiennego może prowadzić do nieporozumień, szczególnie w kontekście transakcji międzynarodowych, gdzie właściciele towaru muszą mieć jasność co do praw do jego odbioru. Wybór odpowiedzi na zlecenie również wykazuje nieporozumienie. Konosament na zlecenie jest dokumentem, który umożliwia przeniesienie praw do odbioru towaru na inną osobę, ale wymaga to formalnego zlecenia, które nie jest zgodne z założeniami konosamentu na okaziciela. Oprócz tego, konosament czysty, będący dokumentem potwierdzającym, że towar jest dostarczany w dobrym stanie, nie ma związku z brakiem wskazania odbiorcy. Tego rodzaju błędne wybory mogą wynikać z niepełnego zrozumienia terminologii stosowanej w branży logistycznej oraz z braku znajomości różnic między różnymi typami konosamentów, co jest kluczowe w praktyce spedycyjnej.

Pytanie 24

Na podstawie wykresu określ, w którym roku nastąpił największy przyrost przychodów przedsiębiorstw z branży TSL, w stosunku do roku poprzedniego

A. w 2018 r.

B. w 2019 r.

C. w 2015 r.

D. w 2017 r.

Wybór roku 2018 jako momentu największego przyrostu przychodów przedsiębiorstw z branży TSL jest prawidłowy, ponieważ analizy wykresu wykazują, że przychody wzrosły o 7,73 mld zł w porównaniu do roku 2017. Taki wzrost jest znaczący i wskazuje na dynamiczny rozwój sektora transportu i logistyki w Polsce. Warto zauważyć, że wzrost w tym roku był wynikiem kilku czynników, takich jak rosnące zapotrzebowanie na usługi transportowe, zwiększenie efektywności operacyjnej oraz rozwój infrastruktury transportowej. Praktycznie, znajomość tych danych jest istotna dla analityków rynkowych, którzy muszą podejmować decyzje o inwestycjach oraz strategiach rozwoju. Zrozumienie trendów przychodowych pozwala również na lepsze prognozowanie przyszłych wyników finansowych i planowanie działań marketingowych zgodnych z rynkowymi potrzebami. Ponadto, raporty branżowe oraz analizy rynku, bazujące na takich danych, są kluczowe dla kształtowania polityki transportowej i logistycznej w kraju, co wpisuje się w standardy dobrych praktyk w zarządzaniu przedsiębiorstwami w branży TSL.

Pytanie 25

Na podstawie cennika oblicz cenę usługi transportowej, polegającej na przewozie 20 ton ładunku na odległość 500 km.

Cennik przewozu
do 50 km	0,20 zł/tkm
do 200 km	0,30 zł/tkm
do 400 km	0,40 zł/tkm
do 600 km	0,50 zł/tkm

A. 4 000,00 zł

B. 2 000,00 zł

C. 5 000,00 zł

D. 3 000,00 zł

Dobra robota z wyliczeniem kosztu! W zasadzie, żeby obliczyć całkowity koszt przewozu 20 ton na 500 km, musisz pomnożyć wagę przez odległość i stawkę, która w tym wypadku wynosi 0,50 zł za tonokilometr. Więc wychodzi: 20 ton x 500 km x 0,50 zł/tkm = 5 000,00 zł. To jest taka standardowa metoda w transporcie i pokazuje, jak ważne jest rozumienie, że ceny są ustalane w zależności od wagi i dystansu. Fajnie jest też sprawdzić cenniki przed zleceniem transportu, bo to pomaga kontrolować wydatki i porównywać oferty różnych przewoźników. To naprawdę istotny krok w logistyce, jeśli chcesz mieć wszystko pod kontrolą i znaleźć najlepszą opcję.

Pytanie 26

Każda jednostka logistyczna posiada swój identyfikator, którym jest

A. ITF

B. GLN

C. GS1

D. SSCC

GS1 to organizacja odpowiedzialna za ustalanie i promowanie standardów dla kodów kreskowych i identyfikacji produktów, ale sama w sobie nie jest numerem identyfikacyjnym jednostki logistycznej. Odpowiedzi takie jak ITF i GLN dotyczą innych typów identyfikacji, ale nie są bezpośrednio związane z jednostkami logistycznymi. ITF, czyli Interleaved 2 of 5, to typ kodu kreskowego, który może być używany do oznaczania produktów, ale nie pełni funkcji identyfikacyjnej jednostek transportowych w kontekście logistyki. Z kolei GLN, czyli Global Location Number, identyfikuje lokalizacje w łańcuchu dostaw, takie jak magazyny czy punkty sprzedaży, a nie same jednostki logistyczne. Te błędne odpowiedzi wynikają z mylnego zrozumienia funkcji poszczególnych systemów identyfikacyjnych w logistyce oraz ich zastosowań. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że efektywna identyfikacja jednostek logistycznych wymaga zastosowania konkretnego standardu, jakim jest SSCC, który oferuje jednocześnie unikalność i spójność w śledzeniu towarów. Wiedza na temat różnorodnych kodów i identyfikatorów jest niezbędna, aby uniknąć frustracji związanej z błędnym przypisaniem funkcji do poszczególnych systemów. Właściwe zrozumienie różnic między tymi terminami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami logistycznymi.

Pytanie 27

Co rozumie się przez termin formuły handlowe?

A. kodeks handlowy określający formy oraz realizację umów pomiędzy spedytorem a przewoźnikiem

B. zasady, które określają podział kosztów, obowiązków i ryzyka dostawy towaru pomiędzy stronami zawierającymi umowę

C. regulacje prawne odnoszące się do relacji między zleceniodawcą, spedytorem a przewoźnikiem

D. akty prawne wydawane oraz aktualizowane przez Ministerstwo Finansów

Formuły handlowe to kluczowy element w obszarze umów handlowych, który reguluje podział kosztów, obowiązków oraz ryzyk związanych z dostawą towaru. Odpowiedź podkreśla, że w każdej umowie między stronami dochodzi do wyznaczenia jasnych reguł dotyczących odpowiedzialności, co ma fundamentalne znaczenie dla zapewnienia przejrzystości i bezpieczeństwa transakcji. Przykładem zastosowania formuł handlowych może być kontrakt sprzedaży, w którym szczegółowo określa się, kto ponosi odpowiedzialność za uszkodzenia towaru w trakcie transportu. W praktyce branżowej powszechnie stosowane są standardy INCOTERMS, które definiują obowiązki sprzedającego i kupującego w zakresie dostawy, ryzyka oraz kosztów. Poprawne zrozumienie i stosowanie tych formuł pozwala na minimalizację sporów oraz nieporozumień pomiędzy stronami, co jest kluczowym elementem efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 28

Koszt transportu 20 ton ładunku na dystansie 250 km wynosi 2 500,00 zł. Ile wyniesie opłata za przewóz 1 tkm?

A. 25,00 zł

B. 0,50 zł

C. 125,00 zł

D. 10,00 zł

Odpowiedź 0,50 zł na koszt przewozu za 1 tkm jest prawidłowa, ponieważ obliczenia opierają się na podstawowej definicji tkm (tonokilometr), która jest miarą wydajności transportu. Aby obliczyć koszt przewozu za 1 tkm, należy podzielić całkowity koszt przewozu przez iloczyn masy ładunku i odległości. W tym przypadku, całkowity koszt wynosi 2500 zł, a ładunek to 20 ton transportowany na 250 km. Zatem liczba tkm wynosi: 20 t * 250 km = 5000 tkm. Koszt przewozu za 1 tkm obliczamy, dzieląc 2500 zł przez 5000 tkm, co daje 0,50 zł/tkm. W praktyce, znajomość kosztów tkm jest niezbędna dla optymalizacji procesów logistycznych i podejmowania decyzji o wyborze najbardziej ekonomicznych metod transportu. Pomaga to również w ustaleniu cen usług transportowych, co jest kluczowe dla konkurencyjności na rynku. Warto również zauważyć, że obliczenia tkm są integralną częścią analizy kosztów w sektorze transportu, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 29

Transport bimodalny polega na przewozie

A. naczep siodłowych z ciągnikami na niskopodwoziowych wagonach kolejowych

B. specjalnych naczep samochodowych bez konieczności przeładunku ich zawartości po torach kolejowych na dedykowanych wózkach wagonowych

C. samochodów ciężarowych jednostkowych oraz z przyczepami, gdzie kierowcy towarzyszą pojazdom, zajmując miejsca w wagonie do spania

D. naczep siodłowych, przyczep oraz nadwozi wymiennych na wagonach kolejowych, przy czym kierowcy i ciągniki nie towarzyszą przewożonym ładunkom

W kilku odpowiedziach pojawiają się błędne koncepcje dotyczące transportu bimodalnego. Na przykład, w przypadku przewozu naczep siodłowych z ciągnikami, istnieje konieczność przestawienia się na transport drogowy, co jest sprzeczne z ideą bimodalności, która ma na celu efektywne wykorzystanie obu środków transportu bez potrzeby ich łączenia podczas transportu. Kolejnym błędem jest założenie, że samochody ciężarowe, w tym jednoczłonowe i z przyczepami, mogą być transportowane w systemie bimodalnym. W rzeczywistości, ten system opiera się na transporcie naczep, a nie pełnych pojazdów, co wynika z ograniczeń technicznych i regulacji dotyczących transportu kolejowego. Dodatkowo, nieprawidłowe jest twierdzenie, że kierowcy towarzyszą przewożonym ładunkom, ponieważ w rozwiązaniach bimodalnych ich obecność nie jest wymagana w trakcie transportu na torach kolejowych. W ten sposób, wiele koncepcji związanych z transportem bimodalnym opiera się na nieporozumieniach dotyczących definicji i zasad działania tego systemu, co może prowadzić do nieefektywnych praktyk w logistyce i transporcie.

Pytanie 30

Proces łączenia małych przesyłek (w tym od różnych dostawców, skierowanych do różnych odbiorców) w celu przewozu ich w jednym kontenerze nosi nazwę

A. zlecenie spedycyjne

B. dekonsolidacja

C. konsolidacja

D. potrzeba transportowa

Odpowiedzi takie jak potrzeba transportowa, dekonsolidacja i zlecenie spedycyjne, choć mogą wydawać się związane z tematem, nie oddają istoty procesu łączenia przesyłek w celu ich transportu. Potrzeba transportowa odnosi się do potrzeby przewozu towarów, co jest jedynie wstępnym etapem w procesie logistycznym, a nie jego konkretnym działaniem. Dekonsolidacja, na odwrót, to proces rozdzielania przesyłek, co jest sprzeczne z definicją konsolidacji i nie uwzględnia celu efektywnego transportu. Zlecenie spedycyjne dotyczy formalnego procesu organizacji transportu przez spedytora, ale nie odnosi się bezpośrednio do samego łączenia przesyłek. Kluczowym błędem w myśleniu jest zrozumienie, że konsolidacja skupia się na integracji zasobów w celu optymalizacji kosztów i logistyki, podczas gdy wymienione koncepcje nie odzwierciedlają tego działania. W logistyce, proces konsolidacji poprawia efektywność operacyjną oraz zmniejsza koszty transportu, co jest fundamentalne dla konkurencyjności przedsiębiorstw na rynku. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 31

Nadawca przesyłki wskazał osiem kryteriów, które powinny zostać spełnione podczas transportu urządzeń AGD. Firma transportowa, która przyjęła to zamówienie, nie zrealizowała czterech z tych warunków. W jakim zakresie wymagania postawione przez klienta zostały spełnione?

A. 40%

B. 80%

C. 50%

D. 70%

Odpowiedź 50% jest prawidłowa, ponieważ nadawca towaru określił osiem wymagań dotyczących przewozu sprzętu AGD, a przedsiębiorstwo transportowe nie dotrzymało czterech z nich. W związku z tym, spełnione zostały tylko cztery wymagania, co stanowi dokładnie 50% wszystkich wymagań. Takie podejście jest zgodne z zasadami zarządzania jakością, które zakładają, że ocena poziomu realizacji wymagań powinna być dokładnie obliczona na podstawie liczby spełnionych i niespełnionych warunków. W praktyce, w branży transportowej jest to niezwykle ważne, ponieważ niewłaściwe realizowanie warunków przewozu może prowadzić do uszkodzenia towaru, co w efekcie wpływa na reputację firmy oraz wiąże się z dodatkowymi kosztami naprawy lub rekompensaty. Dobre praktyki w obszarze logistyki i transportu sugerują, aby przed przyjęciem zlecenia przedsiębiorstwo dokładnie analizowało wymagania klienta oraz regularnie monitorowało zgodność ze standardami przewozu, co pozwala na minimalizację ryzyk związanych z ewentualnymi reklamacjami.

Pytanie 32

Do działań związanych z procesem transportowym realizowanych w miejscu docelowym ładunku należą

A. rozładunek

B. zabezpieczenie ładunku w środku transportu

C. odbiór ładunku od nadawcy

D. załadunek

Rozładunek to naprawdę ważny etap w całym procesie transportowym. Dzieje się to w miejscu, gdzie ładunek ma trafić. Generalnie chodzi o to, żeby wyjąć towary z pojazdu i przenieść je do docelowego miejsca. Bez tego nie ma mowy o dalszym przetwarzaniu i dystrybucji. Ważne, żeby robić to według standardów bezpieczeństwa, żeby nie uszkodzić ładunku i by wszystkim było bezpiecznie. Fajnie jest używać odpowiednich narzędzi, na przykład wózków widłowych, a także dobrze jest mieć na uwadze, jak oznakowujemy i segregujemy towary. W logistyce to często łączy się z dokumentacją, jak protokoły odbioru, które mówią, że towar, który przyszedł, zgadza się z zamówieniem. Zrozumienie, jak działa rozładunek i dlaczego jest taki ważny w całym łańcuchu dostaw, naprawdę pomaga lepiej zarządzać logistyką.

Pytanie 33

Jak długo minimalnie potrwa rozładunek 92 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), przy użyciu 4 wózków widłowych, które mogą unieść po jednej palecie, jeśli czas cyklu transportowego jednego z wózków wynosi 2 minuty?

A. 46 minut

B. 86 minut

C. 13 minut

D. 23 minuty

Aby obliczyć minimalny czas potrzebny na rozładunek 92 paletowych jednostek ładunkowych przy użyciu 4 wózków widłowych, każdy z czasem cyklu transportowego wynoszącym 2 minuty, należy najpierw ustalić, ile palet jeden wózek może rozładować w danym czasie. Każdy wózek rozładowuje jedną paletę co 2 minuty, co oznacza, że w ciągu 2 minut 4 wózki rozładują 4 palety. Aby obliczyć całkowity czas, możemy podzielić łączną liczbę palet przez liczbę palet, które są rozładowywane co 2 minuty. Czas potrzebny na rozładunek wszystkich 92 palet wyniesie 92 palety podzielone przez 4 palety rozładowywane co 2 minuty, co daje 23 cykle transportowe. Ponieważ każdy cykl trwa 2 minuty, całkowity czas to 23 cykle razy 2 minuty, co daje 46 minut. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w logistyce i zarządzaniu magazynem, ponieważ pozwala na efektywne planowanie procesów rozładunkowych zgodnie z normami optymalizacji czasu pracy i minimalizacji kosztów. Zrozumienie tego procesu prowadzi do lepszej organizacji pracy i zwiększenia wydajności operacyjnej.

Pytanie 34

Czym jest Reachstacker?

A. wywrotnicą obrotową

B. suwnicą półbramową

C. wozem kontenerowym

D. wozem bramowym

Reachstacker to taki specjalny wóz kontenerowy, który naprawdę ułatwia życie w portach i terminalach intermodalnych. Służy do podnoszenia i transportowania kontenerów, więc jest mega ważny w logistyce i transporcie morskim. Jego konstrukcja pozwala na pracę w wąskich miejscach, gdzie inne ciężarówki czy suwnice nie dają rady. Na przykład, terminal kontenerowy to idealne miejsce użycia Reachstackera – przenosi kontenery między statkami a magazynami, co robi dużą różnicę w wydajności pracy. Warto pamiętać, że obsługa takiego wozu wymaga przestrzegania zasad bezpieczeństwa. To naprawdę ważne, bo w portach jest sporo ludzi i niebezpiecznie, jak się nie uważa na takie rzeczy.

Pytanie 35

Firma transportowa wystawiła rachunek na 615,00 zł brutto za przewóz 20 ton ładunku na dystansie 100 kilometrów. Usługa ta podlega 23% stawce VAT. Jaka jest cena jednostkowa netto za jeden tonokilometr?

A. 25,00 zł

B. 500,00 zł

C. 0,25 zł

D. 5,00 zł

Aby obliczyć cenę jednostkową netto za jeden tonokilometr, należy najpierw wyliczyć wartość netto faktury. Kwota brutto wynosi 615,00 zł, a stawka VAT to 23%. Możemy obliczyć wartość netto, korzystając ze wzoru: wartość netto = wartość brutto / (1 + stawka VAT). W naszym przypadku mamy: 615,00 zł / 1,23 = 500,00 zł. Następnie, aby uzyskać cenę jednostkową netto za jeden tonokilometr, musimy podzielić wartość netto przez całkowitą liczbę tonokilometrów. Całkowita liczba tonokilometrów to masa ładunku (20 ton) pomnożona przez odległość (100 kilometrów), co daje 2000 tonokilometrów. Zatem cena jednostkowa netto za jeden tonokilometr wynosi 500,00 zł / 2000 = 0,25 zł. Tego typu obliczenia są niezwykle istotne w branży transportowej, ponieważ pozwalają na prawidłowe ustalanie cen usług oraz efektywne zarządzanie kosztami, co jest kluczowe dla rentowności przedsiębiorstwa.

Pytanie 36

Sztauowanie ładunku to proces jego

A. transportu wewnętrznego bez zabezpieczenia przed rozformowaniem

B. właściwym rozmieszczeniu i umocowaniu na sutku

C. oznakowania w celu automatycznej identyfikacji w kanale dystrybucji

D. ubezpieczenia na czas transportu

Sztauowanie ładunku to kluczowy proces w logistyce, który polega na odpowiednim rozmieszczeniu i umocowaniu ładunku na środku transportowym, takim jak ciężarówka, statek czy kontener. Celem sztauowania jest zapewnienie stabilności ładunku podczas transportu, co przekłada się na bezpieczeństwo zarówno ładunku, jak i osób znajdujących się w pobliżu. Odpowiednie rozmieszczenie ładunku pozwala na równomierne rozłożenie ciężaru, co minimalizuje ryzyko przewrócenia się pojazdu lub uszkodzenia towaru. Dobre praktyki w sztauowaniu obejmują stosowanie podpór, pasów mocujących oraz innych systemów zabezpieczeń, które pomagają utrzymać ładunek w stabilnej pozycji. Na przykład, w transporcie kontenerowym, zastosowanie tzw. „dunnage” (materiału amortyzującego) jest powszechną praktyką, aby zapobiec ruchom ładunku w kontenerze. Ponadto, przy sztauowaniu należy również uwzględnić przepisy dotyczące maksymalnych obciążeń oraz zasady dotyczące transportu materiałów niebezpiecznych, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i zgodności z normami branżowymi.

Pytanie 37

Firma zajmująca się transportem uzyskała wskaźnik niezawodności dostaw na poziomie 90%. To oznacza, że z 250 złożonych zleceń transportowych firma nie wykonała na czas

A. 90 zleceń

B. 10 zleceń

C. 225 zleceń

D. 25 zleceń

Wskaźnik niezawodności dostaw wynoszący 90% oznacza, że przedsiębiorstwo zrealizowało na czas 90% zleceń, co w przypadku 250 zleceń oznacza 225 zrealizowanych na czas. Pozostałe zlecenia, które nie zostały zrealizowane na czas, to 10% zleceń. Aby obliczyć liczbę nieterminowych dostaw, należy pomnożyć 250 przez 10%, co daje 25. Taki poziom niezawodności jest zgodny z dobrą praktyką w branży transportowej, gdzie często za cel stawia się osiągnięcie minimum 95% niezawodności. Wysoki wskaźnik niezawodności jest kluczowy dla utrzymania zaufania klientów oraz konkurencyjności na rynku. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być analiza efektywności procesów logistycznych w przedsiębiorstwie, co prowadzi do wprowadzenia usprawnień w zarządzaniu łańcuchem dostaw, poprawy planowania tras oraz monitorowania czasu dostaw.

Pytanie 38

Zasady zawarte w umowie handlowej według INCOTERMS 2010 Ex Works (EXW) nakładają

A. większe obowiązki na sprzedającym

B. na sprzedającym obowiązek ubezpieczenia ładunku

C. jednakowe obowiązki na kupującym i sprzedającym

D. większe obowiązki na kupującym

Formuła INCOTERMS 2010 Ex Works (EXW) rzeczywiście nakłada na kupującego większe obowiązki, ponieważ sprzedający dostarcza towar tylko do swojego zakładu, a wszelkie koszty i ryzyka związane z transportem, ubezpieczeniem i formalnościami celno-skarbowymi spoczywają na kupującym. Oznacza to, że kupujący musi samodzielnie zorganizować transport oraz ponieść odpowiedzialność za towar od momentu, gdy stanie się on dostępny w miejscu sprzedawcy. W praktyce, w przypadku Ex Works, kupujący powinien uwzględnić dodatkowe koszty związane z transportem, ubezpieczeniem oraz odprawą celną, co może zwiększyć całkowity koszt zakupu. Dlatego kluczowe jest, aby kupujący był dobrze przygotowany do zarządzania tymi aspektami, co jest zgodne z dobrą praktyką w międzynarodowym handlu. Warto również znać inne formuły INCOTERMS, aby móc lepiej negocjować warunki umowy i dostosować je do swoich potrzeb.

Pytanie 39

Firma transportowa zużyła 45 000 litrów paliwa do przeprowadzenia przewozów na całkowitą odległość 300 000 km. Jakie jest przeciętne zużycie paliwa na 100 km w tej firmie transportowej?

A. 7,0 litrów

B. 7,5 litra

C. 30,0 litrów

D. 15,0 litrów

Średnie zużycie paliwa na 100 km obliczamy, dzieląc całkowite zużycie paliwa przez łączną odległość, a następnie mnożąc przez 100. W tym przypadku, zużycie paliwa wynosi 45 000 litrów, a odległość to 300 000 km. Wzór wygląda następująco: (45 000 litrów / 300 000 km) * 100 = 15 litrów. Takie obliczenia są kluczowe w branży transportowej, ponieważ pozwalają na efektywne zarządzanie kosztami operacyjnymi i planowanie budżetu. Wysoka efektywność spalania paliwa jest pożądana, a monitorowanie zużycia paliwa może pomóc w identyfikacji możliwości poprawy wydajności floty. Ponadto, regularne analizowanie średniego zużycia paliwa pozwala na lepsze podejmowanie decyzji dotyczących zakupu nowych pojazdów, które mogą oferować lepsze osiągi paliwowe zgodnie z normami ekologicznymi, co jest coraz istotniejsze w kontekście zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 40

Czynności dotyczące obsługi ładunków oraz procesu transportu, takie jak: załadunek towaru na środek transportowy, zabezpieczenie ładunku, przewóz oraz rozładunek, należą do działań

A. logistycznych

B. handlowych

C. organizacyjnych

D. wykonawczych

Wybór odpowiedzi związanych z czynnościami handlowymi, logistycznymi lub organizacyjnymi może prowadzić do nieporozumień dotyczących roli, jaką odgrywają różne aspekty w transportach i magazynowaniu. Czynności handlowe zazwyczaj koncentrują się na sprzedaży, marketingu i relacjach z klientami, co nie ma bezpośredniego związku z faktycznymi operacjami transportowymi. Podobnie, czynności logistyczne obejmują szerszy kontekst zarządzania przepływem towarów, informacji i usług, ale nie koncentrują się na konkretnych działaniach wykonawczych. Z kolei pojęcie czynności organizacyjnych odnosi się do zarządzania strukturą i zasobami w firmie, co również odbiega od praktycznych czynności związanych z obsługą ładunku. Wprowadza to nieporozumienia w zrozumieniu, jakie konkretne działania są podejmowane na poziomie operacyjnym. Aby lepiej zrozumieć, warto zauważyć, że wiele osób myli pojęcia związane z logistyką z ogólnymi koncepcjami zarządzania, co prowadzi do błędów w klasyfikacji działań. Czynności wykonawcze, takie jak zabezpieczenie ładunku, załadunek i rozładunek, wymagają nie tylko znajomości praktycznych aspektów, ale także zrozumienia wpływu tych działań na cały łańcuch dostaw. Zatem kluczowe jest zrozumienie, że efektywne zarządzanie tymi czynnościami ma kluczowe znaczenie dla sukcesu operacyjnego i może bezpośrednio wpływać na zadowolenie klienta i ogólną efektywność procesów logistycznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej