Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik elektronik
Kwalifikacja: ELM.05 - Eksploatacja urządzeń elektronicznych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 09:30
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:09

Egzamin niezdany

Wynik: 16/40 punktów (40,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Do czego służy urządzenie pokazane na ilustracji?

A. Pomiaru parametrów elektrycznych elementów SMD.

B. Chwytania elementów SMD z kontrolowaną elektronicznie siłą ścisku.

C. Dwupunktowego pomiaru temperatury.

D. Lutowania elementów SMD.

Odpowiedź ta jest prawidłowa, ponieważ urządzenie widoczne na zdjęciu rzeczywiście służy do pomiaru parametrów elektrycznych elementów SMD (Surface-Mount Device). Tego typu urządzenia, często określane jako mierniki parametrów elektrycznych, umożliwiają inżynierom i technikom szybkie i dokładne sprawdzenie wartości takich jak napięcie, rezystywność, a także pojemność w komponentach SMD. Przykładowo, mogą być one używane w procesie testowania płytek PCB, co jest kluczowym etapem w zapewnieniu jakości i niezawodności produktów elektronicznych. W praktyce, urządzenia te są często wykorzystywane w laboratoriach badawczych oraz w produkcji, aby weryfikować, czy elementy SMD działają zgodnie z określonymi specyfikacjami. Warto zaznaczyć, że pomiar parametrów elektrycznych jest niezbędny do diagnozowania problemów w obwodach elektronicznych oraz optymalizacji ich działania, co jest kluczowe w kontekście nowoczesnych standardów jakości w branży elektronicznej.

Pytanie 2

Podczas fachowej wymiany uszkodzonego układu scalonego SMD – kontrolera przetwornicy impulsowej w odbiorniku TV – powinno się zastosować

A. stację na gorące powietrze

B. lutownicę gazową

C. stację lutowniczą grzałkową

D. lutownicę transformatorową

Wybór stacji lutowniczej grzałkowej zamiast stacji na gorące powietrze może prowadzić do trudności w precyzyjnym odlutowywaniu lub wymianie układów scalonych SMD. Lutownice grzałkowe, choć skuteczne do lutowania elementów przez wprowadzenie ciepła bezpośrednio w miejsce połączenia, mogą być zbyt agresywne w przypadku delikatnych komponentów SMD. Użycie lutownicy transformatorowej w tym kontekście również nie jest zalecane, ponieważ jest to narzędzie przeznaczone głównie do lutowania większych elementów, a jego wysoka moc i temperatura mogą uszkodzić delikatne układy scalone oraz ich połączenia. Lutownice gazowe, z kolei, są mniej precyzyjne i zazwyczaj nie osiągają wystarczająco niskiej temperatury, co utrudnia kontrolę ciepłoty w procesie lutowania SMD. Zastosowanie tych narzędzi może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń, co w konsekwencji przekłada się na zwiększone koszty napraw oraz straty materiałowe. Dlatego istotne jest stosowanie odpowiednich narzędzi zgodnych z technologią SMD, aby zapewnić wysoką jakość i niezawodność napraw w elektronice.

Pytanie 3

W regulatorze PID wystąpiła awaria, która powoduje, że uchyb ustalony nie zmierza do 0. Przyczyną problemu może być uszkodzenie w elemencie

A. inercyjnym

B. proporcjonalnym

C. różniczkującym

D. całkującym

Zgłoszone odpowiedzi dotyczące innych członów regulatora PID, tj. inercyjnego, proporcjonalnego i różniczkującego, wskazują na nieporozumienia w zrozumieniu funkcji tych elementów w kontekście regulacji. Człon proporcjonalny odpowiada za bieżącą reakcję na uchyb, co wpływa na szybkość reakcji regulatora, ale nie eliminuje uchybów ustalonych. W przypadku wystąpienia stałego uchyb, jego działanie nie wystarczy do skompensowania błędu, co może prowadzić do tzw. błędu ustalonego. Człon różniczkujący, z kolei, reaguje na szybkość zmiany uchybu, co jest istotne w redukcji oscylacji, ale także nie adresuje problemu długoterminowego uchybu ustalonego. W kontekście członu inercyjnego, należy podkreślić, że jest on odpowiedzialny za reakcję systemu na przeszłe wartości, co może wprowadzać dodatkowe opóźnienia, ale nie wpływa na eliminację stałego uchybu. Często błędy w analizie występują z braku zrozumienia, że każda część regulatora ma swoje unikalne funkcje i nie można ich mylić ani traktować jako zamienników. Aby uniknąć takich nieporozumień, ważne jest przeszkolenie w zakresie teorii regulacji oraz praktycznego zastosowania regulatorów PID, co pozwoli na skuteczniejsze zarządzanie procesami i systemami przemysłowymi.

Pytanie 4

Układ cyfrowy sekwencyjny wyróżnia się tym, że sygnał na wyjściu

A. nie jest uzależniony od aktualnej informacji wejściowej, natomiast zależy od uprzednich informacji wyjściowych

B. nie jest uzależniony od aktualnej informacji wejściowej ani od uprzednich informacji wyjściowych

C. jest uzależniony od aktualnej informacji wejściowej oraz od uprzednich informacji wyjściowych

D. jest uzależniony od aktualnej informacji wejściowej, ale nie jest uzależniony od uprzednich informacji wyjściowych

Układ cyfrowy sekwencyjny to kluczowy element w projektowaniu systemów cyfrowych, który różni się od układów kombinacyjnych tym, że jego sygnał wyjściowy jest uzależniony zarówno od aktualnych sygnałów wejściowych, jak i od wcześniejszych stanów wyjściowych. W praktyce oznacza to, że układy sekwencyjne, takie jak przerzutniki, rejestry czy liczniki, mają zdolność do 'zapamiętywania' informacji. Przykładem zastosowania układów sekwencyjnych mogą być systemy sterowania, w których wymagane jest śledzenie stanu urządzeń. Na przykład, w automatyce przemysłowej, układy sekwencyjne są wykorzystywane do zarządzania procesami produkcyjnymi, gdzie zachowanie urządzeń zależy od wcześniejszych działań. Dobrą praktyką w projektowaniu układów sekwencyjnych jest stosowanie diagramów stanów, co pozwala na wizualizację i lepsze zrozumienie relacji pomiędzy stanami oraz ich przejściami. W kontekście standardów, projektowanie takich układów powinno opierać się na zasadach logiki sekwencyjnej, co zapewnia ich niezawodność i efektywność działania. Dlatego poprawna odpowiedź to stwierdzenie, że sygnał wyjściowy układu sekwencyjnego zależy od bieżącej informacji wejściowej i od poprzednich informacji wyjściowych.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Jaką kluczową rolę w tunerze satelitarnym pełni moduł CI (Common Interface)?

A. Funkcjonuje jako czytnik kart dostępu.

B. Pozwala na podłączenie pamięci zewnętrznej.

C. Służy do łączenia urządzeń audio-video.

D. Daje możliwość aktualizacji oprogramowania tunera.

Odpowiedzi sugerujące, że moduł CI służy do podłączenia pamięci zewnętrznej, aktualizacji oprogramowania tunera lub podłączenia urządzeń audio-video, są błędne, ponieważ pomijają fundamentalną rolę, jaką odgrywa ten moduł w kontekście dostępu do zaszyfrowanych kanałów. Moduł CI nie jest przeznaczony do obsługi pamięci zewnętrznych; zamiast tego, jego głównym celem jest dekodowanie sygnałów z kart kodowych. Podłączenie pamięci zewnętrznej do tunera może być realizowane za pomocą portów USB, ale nie jest związane z funkcjonalnością modułu CI. Również aktualizacja oprogramowania tunera najczęściej realizowana jest poprzez internet lub zewnętrzne nośniki danych, a nie przez CI, który pełni rolę jedynie w kontekście zarządzania dostępem do treści. Co więcej, podłączenie urządzeń audio-video, takich jak odtwarzacze Blu-ray czy kina domowe, odbywa się zazwyczaj za pomocą HDMI lub innych standardowych złączy, a nie za pośrednictwem modułu CI. W ten sposób można dostrzec, że wiele błędnych odpowiedzi wynika z pomylenia ról różnych komponentów systemu telewizyjnego oraz braku zrozumienia, jakie funkcje pełnią poszczególne elementy w zapewnieniu dostępu do treści multimedialnych.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 9

W przedstawionym układzie D₁ = D₂, R_C1 = R_C2, R_B1 = R_B2, C₁ = C₂, T₁ = T₂. Po podłączeniu napięcia świeci światłem przerywanym wyłącznie dioda D . Może to oznaczać, że

A. napięcie zasilania jest za duże.

B. dioda D2 jest zwarta.

C. dioda D1 jest zwarta.

D. napięcie zasilania jest za małe.

Zrozumienie, jak działają układy z diodami LED, to podstawa, żeby móc dobrze diagnozować problemy. Jeśli mówimy o nadmiernym czy zbyt niskim napięciu, to nie do końca jest trafne, bo w układach z diodami to stan diody najbardziej wpływa na to, czy świeci. Oczywiście zbyt wysokie napięcie może spalić diodę, ale w tej sytuacji, gdy świeci tylko jedna, to znaczy, że druga jest zwarta, a nie ma problemu z napięciem. Gdyby napięcie było za niskie, to obie diody świeciłyby słabiej, a nie wcale. Pamiętaj, że jak jedna dioda w układzie jest uszkodzona, to może to totalnie zablokować prąd w innych diodach. Dlatego tak ważne jest, żeby przy projektowaniu używać sprawdzonych części i regularnie je testować. Często popełniamy błąd, myśląc, że napięcie to klucz do sukcesu, ale tak naprawdę stan każdej diody jest kluczowy. Właściwe testowanie i diagnostyka to podstawa, żeby rozwiązywać problemy w układach elektronicznych.

Pytanie 10

Mostek wykorzystywany jest do pomiaru parametrów cewek indukcyjnych?

A. Wheatstone'a

B. Maxwella

C. Thomsona

D. Wiena

Mostek Maxwella to naprawdę fajny układ do pomiarów cewek. Dzięki niemu można zmierzyć różne parametry, jak indukcyjność czy rezystancję, a wszystko to w miarę dokładnie. Działa na zasadzie równowagi, więc można określić indukcyjność bez zakłócania innych wartości w obwodzie. W laboratoriach elektronicznych i inżynieryjnych jest wykorzystywany do testowania różnych komponentów, jak transformatory czy dławiki. Ważne jest też, że mostek Maxwella spełnia normy IEC i IEEE, co daje nam pewność, że pomiary są rzetelne. W porównaniu do mostka Wheatstone'a, który skupia się głównie na rezystancji, mostek Maxwella ma szersze możliwości, jeśli chodzi o analizę cewek. I jeszcze jedna rzecz – dzięki pomiarom można ocenić, jak czynniki jakości (Q) wpływają na wydajność układów indukcyjnych, co jest naprawdę istotne w projektowaniu obwodów elektronicznych. Moim zdaniem, jeśli zajmujesz się elektroniką, warto znać ten mostek.

Pytanie 11

Aby dwukrotnie zmniejszyć wzmocnienie członu inercyjnego pierwszego rzędu z transmitancją G(s) = k / (1 + sT), konieczne jest

A. podwoić wartość k

B. podwoić wartość T

C. zmniejszyć wartość k dwukrotnie

D. zmniejszyć wartość T dwukrotnie

Aby dwukrotnie zmniejszyć wzmocnienie członu inercyjnego pierwszego rzędu opisanego transmitancją G(s) = k / (1 + sT), należy zmniejszyć wzmocnienie k o połowę. Transmitancja systemu pokazuje, że wzmocnienie k jest kluczowym parametrem wpływającym na odpowiedź systemu. Zmniejszając k, zmniejszamy amplitudę odpowiedzi, co odpowiada zmniejszeniu wzmocnienia systemu. Przykładem zastosowania tej zmiany może być regulacja kontrolera PID w automatyce, gdzie obniżenie wzmocnienia w celu redukcji oscylacji lub przechyłów w odpowiedzi systemu może być konieczne, aby osiągnąć stabilność. W praktyce, zmniejszenie wzmocnienia pozwala na lepsze dopasowanie odpowiedzi systemu do oczekiwanego zachowania, co jest zgodne z zasadami projektowania systemów sterowania, gdzie dąży się do uzyskania stabilnej i precyzyjnej regulacji. Warto również zauważyć, że zmniejszając k, system staje się mniej czuły na zakłócenia, co jest istotne w wielu aplikacjach inżynieryjnych.

Pytanie 12

Wykonano pomiary rezystancji R_ab czujki ruchu typu NC połączonej w konfiguracji 2EOL/NC z rezystorami R₁ = R₂ = 1,1 kΩ zgodnie ze schematem. Na podstawie zamieszczonych w tabeli wyników pomiarów oraz schematu połączeń można stwierdzić, że

Stan styków	naruszenie	sabotaż	naruszenie i sabotaż	brak naruszenia i sabotażu
R_ab [kΩ]	2,2	∞	∞	1,1

A. uszkodzony jest wyłącznie styk NC.

B. czujka ruchu działa poprawnie.

C. uszkodzony jest wyłącznie styk TMP.

D. uszkodzone są styki NC i TMP.

Czujka ruchu działa poprawnie, co zostało potwierdzone pomiarami rezystancji R_ab wynoszącymi 1,1 kΩ w stanie braku naruszenia i sabotażu. Taka wartość odpowiada oczekiwanym wartościom dla sprawnych czujek tego typu, które powinny wykazywać stabilną rezystancję w czasie normalnej pracy. Dobrą praktyką w systemach zabezpieczeń jest regularne sprawdzanie rezystancji obwodów czujników, co pozwala na wczesne wykrywanie ewentualnych usterek. Na przykład, w instalacjach alarmowych, regularna konserwacja i testowanie czujników pozwala na zapewnienie ich niezawodności. Oprócz pomiarów rezystancji, warto również zwracać uwagę na inne parametry, takie jak czas reakcji czujnika czy jego zasięg działania. W przypadku czujek ruchu, zgodność z wartościami określonymi przez producenta jest kluczowa, ponieważ niewielkie odchylenia mogą wskazywać na problemy, które mogą zagrażać bezpieczeństwu. Dlatego też, w kontekście wymagań branżowych, zaleca się stosowanie odpowiednich protokołów testowania oraz dokumentowanie wyników, co przyczynia się do ogólnej poprawy efektywności systemów zabezpieczeń.

Pytanie 13

Z uwagi na efektywność połączenia wzmacniacza z głośnikiem, konieczne jest, aby impedancja wyjściowa wzmacniacza była

A. jak najniższa

B. niższa od impedancji głośnika

C. zgodna z impedancją głośnika

D. wyższa od impedancji głośnika

Analizując odpowiedzi, które są błędne, można dostrzec kilka istotnych nieporozumień. Na przykład, jeśli ktoś myśli, że impedancja wyjściowa wzmacniacza powinna być jak najniższa, to to jest mylne podejście. Niska impedancja wyjściowa zamiast poprawić wydajność, może wręcz zaszkodzić, prowadząc do dużych strat energii i zniekształceń dźwięku. Są też opinie, że impedancja wzmacniacza powinna być mniejsza niż głośnika, co jest jeszcze gorsze. To może doprowadzić do przesterowania, a w rezultacie do uszkodzenia sprzętu. Z drugiej strony, myślenie, że impedancja wzmacniacza powinna być większa od głośnika, też jest błędne, bo wtedy transfer energii nie działa jak należy, co przekłada się na zniekształcenia dźwięku. Ważne jest, żeby zrozumieć, że impedancja musi być dopasowana, żeby system audio działał jak najlepiej.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Indywidualny zestaw satelitarny odbiera programy telewizyjne nadawane wyłącznie w polaryzacji "V". Napięcia zasilające i sterujące konwerterem oraz głowicą tunera satelitarnego są zgodne z dokumentacją techniczną. Uszkodzeniu uległ

A. modulator w.cz. tunera SAT.

B. moduł głowicy w.cz. tunera SAT.

C. przewód koncentryczny łączący konwerter z tunerem.

D. konwertor zamontowany w antenie satelitarnej.

Wybór odpowiedzi dotyczących modułu głowicy w.cz. tunera SAT lub przewodu koncentrycznego łączącego konwerter z tunerem może wynikać z nieporozumienia na temat funkcji poszczególnych komponentów systemu satelitarnego. Głowica tunera jest odpowiedzialna za przetwarzanie sygnału, który otrzymuje z konwertera, a jej uszkodzenie zazwyczaj prowadzi do problemów z dekodowaniem sygnału, co nie jest zgodne z opisanymi w pytaniu symptomami. Z kolei przewód koncentryczny, choć istotny, nie jest źródłem problemu, jeśli napięcia zasilające są zgodne z dokumentacją techniczną, co wskazuje na jego prawidłowe działanie. Często zdarza się, że użytkownicy mylą objawy uszkodzenia konwertera z problemami w innych częściach systemu. Ponadto, wybór modulatora w.cz. tunera SAT również jest nietrafiony, gdyż modulator odpowiada za generowanie sygnału, który jest przekazywany do telewizyjnego odbiornika, a nie za jego odbiór. Kluczowe jest zrozumienie, że w systemach satelitarnych konwerter jest pierwszym elementem, który przetwarza sygnał, a jego uszkodzenie ma bezpośredni wpływ na jakość odbioru. Dlatego identyfikacja rzeczywistego źródła problemu wymaga znajomości funkcji poszczególnych komponentów oraz ich wzajemnych interakcji.

Pytanie 16

Do detektorów gazów nie wlicza się detektor

A. gazów usypiających

B. gaz ziemny

C. dymu i ciepła

D. tlenku węgla

Wybór odpowiedzi, która odnosi się do czujek innych niż gazów, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji i zastosowania różnych typów czujek. Czujki tlenku węgla, gazów usypiających oraz gazu ziemnego są specjalistycznie zaprojektowane do detekcji konkretnych substancji chemicznych, które w sytuacjach awaryjnych mogą zagrażać życiu i zdrowiu użytkowników. Tlenek węgla, jako bezwonny i bezbarwny gaz, jest szczególnie niebezpieczny, gdyż może prowadzić do zatrucia, a jego wykrycie wymaga specjalnych czujek, które nie mają nic wspólnego z dymem czy ciepłem. Gazy usypiające, takie jak dwutlenek węgla, również wymagają wyspecjalizowanych technologii detekcji, aby zmniejszyć ryzyko utraty przytomności w wyniku ich niekontrolowanej koncentracji w powietrzu. Stąd wybór czujek gazów powinien być zgodny z ich przeznaczeniem, a nie mylony z urządzeniami do wykrywania dymu czy ognia. W praktyce, wiele osób popełnia błąd, sądząc, że czujki dymu mogą także wykrywać obecność gazów. To zrozumienie jest kluczowe dla zapewnienia skutecznej ochrony w domach i miejscach pracy. Dlatego istotne jest, aby być świadomym funkcji i zastosowania każdego rodzaju czujki, co jest zgodne z zaleceniami organizacji zajmujących się bezpieczeństwem, takich jak National Fire Protection Association (NFPA) oraz Europejska Organizacja Normalizacyjna (CEN), które promują stosowanie odpowiednich urządzeń w odpowiednich kontekstach.

Pytanie 17

Jakie urządzenie pozwala na podłączenie wielu urządzeń sieciowych do jednej sieci LAN?

A. Serwer.

B. Modulator.

C. Przełącznik.

D. Wzmacniak.

Wybór innego urządzenia jako rozwiązania problemu podłączenia wielu urządzeń sieciowych do jednej sieci LAN jest niepoprawny, ponieważ każde z tych urządzeń pełni inną rolę w architekturze sieciowej. Modulator, na przykład, jest używany w komunikacji analogowej do przekształcania sygnałów cyfrowych w analogowe, co nie ma związku z bezpośrednim łączeniem urządzeń sieciowych w lokalnej sieci. Takie zamieszanie może prowadzić do mylnego postrzegania funkcji poszczególnych urządzeń i ich zastosowania w praktyce. Wzmacniak, który zwiększa sygnał w sieci, również nie ma możliwości jednoczesnego łączenia wielu urządzeń – jego rola ogranicza się do poprawy jakości sygnału, co jest istotne w przypadku dużych odległości, ale nie wpływa na zarządzanie ruchem danych. Serwer, z drugiej strony, to komputer, który świadczy usługi innym komputerom w sieci, ale nie pełni funkcji łączenia wielu urządzeń w ramach lokalnej sieci. Często błędne wnioski wynikają z niepełnego zrozumienia hierarchii i funkcji poszczególnych komponentów sieciowych. Właściwe zrozumienie roli przełącznika i innych urządzeń w sieci jest kluczowe dla efektywnego projektowania i zarządzania sieciami, co podkreśla znaczenie edukacji w tym zakresie. W kontekście najlepszych praktyk, stosowanie przełączników w sieciach LAN jest standardem, podczas gdy pozostałe urządzenia mają swoje wyspecjalizowane zastosowania.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Adresy fizyczne MAC w sieciach komputerowych są początkowo przydzielane przez

A. indywidualnego użytkownika sieci

B. producenta karty sieciowej

C. zarządcę sieci lokalnej

D. dostawcę usług internetowych

Adresy fizyczne MAC (Media Access Control) są unikalnymi identyfikatorami przypisywanymi do interfejsów sieciowych urządzeń. Te adresy są nadawane przez producenta karty sieciowej i są zapisywane w trwałej pamięci sprzętowej urządzenia, co zapewnia ich unikalność i stałość. Adres MAC składa się z 48-bitowego numeru, który jest zazwyczaj przedstawiany w postaci 12-cyfrowego heksadecymalnego ciągu, podzielonego na sześć par. Standard IEEE 802.3 definiuje sposób komunikacji w sieciach lokalnych oraz znaczenie adresów MAC. Przykładem zastosowania adresów MAC jest ich użycie w protokołach takich jak Ethernet, gdzie umożliwiają one identyfikację urządzeń w sieci i kierowanie danych w odpowiednie miejsca. W praktyce, jeśli dwa urządzenia chcą wymienić informacje w sieci lokalnej, adres MAC jednego z nich będzie wskazywał, do którego urządzenia mają być przekazywane dane, co jest kluczowe dla poprawnego działania komunikacji w sieci.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Podczas konserwacji systemu sygnalizacji włamania i napadu nie jest konieczne sprawdzenie

A. poziomu naładowania akumulatora

B. działania obwodów sabotażowych

C. działania czujek alarmowych

D. wysokości zamontowania manipulatora

Odpowiedzi, które wskazują na konieczność sprawdzenia poziomu naładowania akumulatora, działania obwodów sabotażowych lub czujek alarmowych, mogą sugerować pewne zrozumienie funkcji tych elementów, jednak nie uwzględniają one kluczowego aspektu konserwacji systemu. Poziom naładowania akumulatora jest istotny z punktu widzenia ciągłości zasilania, ponieważ w przypadku awarii sieci zasilającej akumulator stanowi zabezpieczenie dla prawidłowego działania systemu alarmowego. Działanie obwodów sabotażowych jest kluczowym elementem zapewniającym, że wszelkie próby manipulacji systemem będą wykrywane, co podnosi bezpieczeństwo całego systemu. Czujki alarmowe, będące bądź to pasywne, bądź aktywne, odpowiadają za detekcję ruchu lub zmian w otoczeniu, więc ich stan również ma zasadnicze znaczenie dla funkcjonalności systemu. Zrozumienie tych elementów i ich roli jest kluczowe dla prawidłowego przeprowadzenia konserwacji. Typowym błędem myślowym jest mylenie wysokości montażu manipulatora z jego funkcjonalnością; manipulatory są projektowane z uwzględnieniem ergonomii użytkowania, ale ich wysokość montażu nie wpływa na działanie systemu alarmowego. Dlatego skupienie się na tych aspektach, które nie wpływają na działanie systemu, prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących konserwacji i skuteczności systemu.

Pytanie 22

Obniżenie stałej czasowej T_i w regulatorze PI spowoduje

A. redukcję przeregulowania oraz skrócenie czasu regulacji

B. wzrost przeregulowania oraz wydłużenie czasu regulacji

C. redukcję przeregulowania oraz wydłużenie czasu regulacji

D. wzrost przeregulowania oraz skrócenie czasu regulacji

W przypadku zmniejszenia stałej czasowej Ti w regulatorze PI wiele osób mylnie zakłada, że prowadzi to do zmniejszenia przeregulowania oraz wydłużenia czasu regulacji, co nie znajduje uzasadnienia w teorii i praktyce regulacji. Zmniejszanie Ti oznacza, że składnik całkujący w regulatorze reaguje szybciej na zmiany błędu, co w rezultacie przyspiesza odpowiedź systemu. Jednakże, ta szybkość reakcji nie jest bezpośrednio proporcjonalna do stabilności układu. W rzeczywistości, im bardziej agresywnie układ reaguje na zmiany, tym większe ryzyko przeregulowania. Zmiana wartości Ti powinna być starannie przemyślana, a nie oparta na intuicji. Zbyt niska stała czasowa może prowadzić do niestabilności systemu, a proces regulacji może stać się nieprzewidywalny. W praktyce, błędne interpretacje często prowadzą do zastosowania niewłaściwych parametrów w procesie strojenia regulatorów, co kończy się niepożądanymi skutkami, takimi jak częste wahania w regulowanym parametrem. W standardach branżowych kładzie się duży nacisk na zastosowanie technik analizy stabilności, takich jak kryteria Nyquista czy Bodego, aby zrozumieć wpływ każdej zmiany na charakterystyki układu. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie szybkości reakcji z jakością regulacji, co może prowadzić do nieefektywnych rozwiązań w inżynierii automatyki.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Podczas oceny instalacji cyfrowego domofonu, po włączeniu zasilania stwierdzono, że w słuchawce słychać piski, a rozmowa jest ledwie słyszalna. Jak można usunąć tę usterkę?

A. podwyższyć napięcie zasilania elektrozaczepu

B. wyczyścić przyciski w kasecie rozmów

C. obniżyć poziom głośności dzwonka w unifonie

D. wyregulować poziom głośności w centrali

Regulacja poziomu głośności w centrali jest kluczowym krokiem w diagnozowaniu problemów z jakością dźwięku w systemach domofonowych. W przypadku, gdy w słuchawce domofonu słychać piski lub dźwięk jest słabo słyszalny, jedno z najczęstszych źródeł problemów może wynikać z niewłaściwych ustawień głośności. W centrach domofonowych zazwyczaj znajdują się potencjometry, które pozwalają na precyzyjne dostosowanie głośności zarówno dla dźwięku wywołania, jak i dla rozmowy. Odpowiednia regulacja tych ustawień może znacząco poprawić jakość dźwięku oraz zminimalizować zakłócenia. Warto również zapoznać się z dokumentacją producenta, która często zawiera szczegółowe instrukcje dotyczące optymalnego ustawienia poziomów głośności. Praktyka pokazuje, że niezależnie od typu systemu domofonowego, regularne sprawdzanie i kalibracja tych ustawień są istotnym elementem utrzymania prawidłowego funkcjonowania urządzeń.

Pytanie 25

Układ do pomiaru rezystancji metoda techniczną z poprawnie mierzonym prądem jest przedstawiony na rysunku

A. D.

B. B.

C. C.

D. A.

Odpowiedź C jest prawidłowa, ponieważ poprawna metoda pomiaru rezystancji wymaga odpowiedniego podłączenia instrumentów pomiarowych. Woltomierz musi być podłączony równolegle do mierzonego rezystora, co pozwala na zmierzenie napięcia na tym rezystorze, a amperomierz musi być włączony szeregowo z rezystorem, aby zmierzyć przepływający przez niego prąd. Tylko w takim układzie możemy zastosować prawo Ohma, które stanowi podstawę dla obliczeń rezystancji (R = U/I, gdzie U to napięcie, a I to prąd). W praktyce, takie podejście jest szeroko stosowane w laboratoriach oraz w przemyśle, gdzie precyzyjny pomiar rezystancji jest kluczowy, na przykład w testowaniu komponentów elektronicznych, w układach zasilających czy w diagnostyce urządzeń. Warto również pamiętać, że zgodnie z normami IEC 61010, należy przestrzegać zasad bezpieczeństwa podczas pomiarów, co dodatkowo podkreśla znaczenie właściwego podłączenia urządzeń pomiarowych.

Pytanie 26

Stopniowo zmniejszający się zasięg działania bezprzewodowych urządzeń do zdalnego sterowania pracujących w paśmie 433 MHz może świadczyć o

A. utonie pojemności baterii zasilającej nadajniki

B. niewystarczającym napięciu zasilającym odbiornik

C. usterce w obwodzie anteny nadajników

D. pogarszających się warunkach atmosferycznych

Pogarszające się warunki atmosferyczne mogą wpływać na zasięg sygnału bezprzewodowego, jednak w przypadku zdalnego sterowania w paśmie 433 MHz, ich wpływ jest zazwyczaj minimalny. Zmiany temperatury, opady deszczu czy śniegu mogą wprawdzie powodować pewne zakłócenia sygnału, ale nie prowadzą do stopniowego zmniejszania się zasięgu na przestrzeni wielu dni, co sugeruje problem z zasilaniem urządzeń. Zbyt niskie napięcie zasilające odbiornik mogłoby prowadzić do niepoprawnej pracy odbiornika, ale nie jest to bezpośredni czynnik wpływający na zasięg sygnału. W rzeczywistości, jeśli napięcie zasilające odbiornik jest zbyt niskie, urządzenie może całkowicie przestać działać, a nie jedynie zmniejszyć zasięg. Usterka w obwodzie anteny nadajników, chociaż możliwa, również nie jest najczęstszą przyczyną stopniowego spadku zasięgu. Zazwyczaj usterki te objawiają się nagłym, a nie stopniowym spadkiem jakości sygnału. W praktyce, wiele osób myli objawy związane z wyczerpującymi się bateriami z innymi problemami technicznymi, co prowadzi do niewłaściwych diagnoz i nieefektywnego rozwiązywania problemów. Właściwe zrozumienie tych kwestii jest kluczowe dla utrzymania efektywności i niezawodności urządzeń zdalnego sterowania.

Pytanie 27

Jaką ilość energii wykorzystało urządzenie o mocy 150 W, działające przez 12 godzin?

A. 0,6 kWh

B. 1,2 kWh

C. 0,18 kWh

D. 1,8 kWh

Żeby obliczyć, ile energii zużywa jakieś urządzenie, trzeba użyć wzoru: energia (w kWh) to moc (w kW) razy czas (w h). Weźmy na przykład sprzęt o mocy 150 W. Najpierw musimy tę moc przeliczyć na kilowaty, co wychodzi nam 0,15 kW. Potem, gdy pomnożymy to przez czas pracy, czyli 12 godzin, mamy 0,15 kW razy 12 h, co daje 1,8 kWh. To ważne, bo takie obliczenia pomagają nam oszczędzać energię i lepiej zarządzać wydatkami na prąd. Jak dobrze rozumiemy, jak to wszystko działa, łatwiej planować, ile wydamy na rachunki oraz podejmować mądre decyzje, jeśli chodzi o kupno energooszczędnych sprzętów. W praktyce, te wszystkie liczby są też podstawą etykiet energetycznych, które pokazują, jak efektywne są urządzenia. Warto więc regularnie patrzeć na to, ile energii zużywamy, bo to nie tylko pomoże zaoszczędzić pieniądze, ale też zmniejszyć nasz wpływ na środowisko.

Pytanie 28

HbbTV to skrót oznaczający standard telewizji

A. analogowej

B. dozorowej

C. hybrydowej

D. kablowej

Wybór odpowiedzi związanej z telewizją analogową jest nieprawidłowy, ponieważ HbbTV jest standardem opartym na technologii cyfrowej, wymaga bowiem połączenia z internetem, co nie jest możliwe w przypadku telewizji analogowej. Telewizja analogowa charakteryzuje się przesyłaniem sygnału w formie fal elektromagnetycznych, co nie pozwala na integrację z internetem ani na korzystanie z interaktywnych treści. Z kolei odpowiedź dotycząca telewizji dozorowej jest myląca, gdyż ta forma telewizji skupia się na monitorowaniu i nadzorze w zamkniętych obiektach, a nie na standardach nadawania. Telewizja kablowa to inny typ dystrybucji sygnału, który także nie obejmuje interaktywności typowej dla HbbTV. Warto zauważyć, że błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylnych założeń, że wszystkie standardy telewizyjne muszą być ze sobą ściśle powiązane. HbbTV, jako standard hybrydowy, łączy elementy nadawania i dostępu do treści internetowych, co odróżnia go od innych form telewizji. Zrozumienie różnic między analogowym a cyfrowym przesyłem sygnału oraz różnorodności formatów telewizji jest kluczowe dla prawidłowego rozpoznawania standardów w branży mediów.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 30

Ile wejść adresowych posiada multiplekser 8-wejściowy?

A. 5 wejść adresowych

B. 3 wejścia adresowe

C. 4 wejścia adresowe

D. 2 wejścia adresowe

Odpowiedzi sugerujące 2, 4 lub 5 wejść adresowych są błędne, ponieważ nie uwzględniają właściwości binarnych systemu adresowania w kontekście multiplekserów. Multiplekser 8-wejściowy z definicji musi mieć możliwość wyboru spośród ośmiu różnych sygnałów. Aby to osiągnąć, przeprowadzamy analizę binarną, która wskazuje, że potrzebujemy 3 bity adresowe. Dla 2 wejść adresowych moglibyśmy zarządzać tylko 4 sygnałami (2^2), co w pełni nie wykorzystałoby możliwości multipleksera przeznaczonego na 8 sygnałów. Odpowiedź mówiąca o 4 wejściach adresowych sugeruje, że moglibyśmy zarządzać 16 sygnałami (2^4), co również jest niepoprawne, gdyż w przypadku multipleksera 8-wejściowego nie ma możliwości ich dodatkowego rozszerzenia. Wybór 5 wejść adresowych również prowadzi do nadmiaru, ponieważ daje to 32 możliwe sygnały, co znacznie przekracza liczbę 8. Kluczowym błędem myślowym jest tutaj nieuwzględnienie podstawowych zasad logiki binarnej i zrozumienia zadania multipleksera. W praktycznych zastosowaniach w inżynierii elektronicznej, projektanci muszą starannie dobierać liczbę adresów do liczby sygnałów, co jest kluczowe w zapewnieniu optymalnej wydajności systemu. W kontekście standardów przemysłowych, niewłaściwe przypisanie adresów może prowadzić do nieefektywności w przesyłaniu danych oraz zwiększonego ryzyka błędów w komunikacji.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Rodzaj metody pomiarowej, w której wartość mierzonej wielkości uzyskuje się na podstawie pomiarów innych, powiązanych z nią wielkości, zgodnie z zależnością funkcyjną teoretyczną lub doświadczalną, to metoda

A. bezpośrednia

B. względna

C. bezwzględna

D. pośrednia

Pojęcie metod pomiarowych jest złożone i może prowadzić do nieporozumień, szczególnie w kontekście różnych typów metod. Propozycja zastosowania metody bezwzględnej odnosi się do pomiarów, które są dokonywane bezpośrednio na badanej wielkości, co nie jest zgodne z treścią pytania. Metoda ta polega na bezpośrednim określeniu wartości wielkości, bez potrzeby odniesienia do innych parametrów, co czyni ją niewłaściwą w kontekście opisywanego zagadnienia. W przypadku metody względnej, pomiar także polega na odniesieniu do innej, lecz niekoniecznie stosuje się przy tym funkcje matematyczne, które określają tę zależność. Metoda bezpośrednia, jak sama nazwa wskazuje, odnosi się do sytuacji, w której wartość mierzona jest określane bezpośrednio, na przykład poprzez użycie tradycyjnego przyrządu pomiarowego, co kontrastuje z ideą metody pośredniej, która wymaga więcej kroków w celu uzyskania finalnego wyniku. Błędem jest mylenie tych koncepcji, co może wynikać z nieprecyzyjnego zrozumienia podstawowych zasad pomiarów. Również, uznawanie metod bezpośrednich i względnych jako takich, które mogą być stosowane zamiennie z metodą pośrednią, prowadzi do dezinformacji i zniekształcenia zrozumienia procesów pomiarowych. W praktyce, ważne jest, aby rozróżniać te metody, aby stosować je w odpowiednich kontekstach oraz zapewnić dokładność i wiarygodność wyników pomiarów.

Pytanie 39

Jak nazywa się przedstawione na ilustracji urządzenie?

A. Rozlutownica.

B. Grzałka.

C. Lutownica.

D. Odsysacz.

Lutownica to narzędzie, które wykorzystuje ciepło do łączenia metali poprzez spoiwo lutownicze. Na zdjęciu widzimy charakterystyczny kształt lutownicy, która składa się z metalowej końcówki, rękojeści oraz przewodu elektrycznego. Lutownice są powszechnie używane w elektronice do lutowania komponentów na płytkach drukowanych. Standardowe lutownice mają różne moce, co pozwala na dostosowanie ich do specyficznych potrzeb. Przykładowo, lutownice o mocy 20-30W są idealne do delikatnych prac z małymi elementami, podczas gdy mocniejsze urządzenia, powyżej 50W, są przeznaczone do lutowania większych elementów. W praktyce ważne jest, aby stosować odpowiednie techniki, takie jak właściwe nagrzewanie elementów oraz używanie odpowiedniego spoiwa lutowniczego, co zapewnia trwałe połączenia oraz minimalizuje ryzyko uszkodzenia komponentów. Dobrą praktyką jest również stosowanie podstawek do lutownic, co zwiększa bezpieczeństwo pracy. Zrozumienie działania lutownicy oraz jej zastosowań jest kluczowe w pracy każdego elektronika.

Pytanie 40

Na podstawie analizy instalacji telewizyjnej nie jest możliwe określenie

A. uszkodzeń elektroniki konwertera

B. zniekształceń lustra czaszy anteny

C. korozji czaszy anteny

D. uszkodzenia powłoki kabla

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że uszkodzenia zniekształcenia lustra czaszy anteny, uszkodzenia powłoki kabla i skorodowanie czaszy anteny to wszystkie problemy, które mogą być zidentyfikowane podczas wizualnych oględzin instalacji telewizyjnej. Zniekształcenia lustra czaszy anteny mogą wystąpić na skutek uderzeń, działanie warunków atmosferycznych czy nieodpowiedniego montażu. Tego rodzaju uszkodzenia zazwyczaj można zauważyć gołym okiem, co sprawia, że są łatwiejsze do zdiagnozowania. Uszkodzenia powłoki kabla mogą prowadzić do utraty sygnału, a ich obecność często jest widoczna w postaci przetarć lub uszkodzeń mechanicznych. Skorodowanie czaszy anteny, szczególnie w przypadku instalacji eksponowanych na niekorzystne warunki atmosferyczne, również może być dostrzegalne. Ponadto, użytkownicy powinni być świadomi, że wiele z tych problemów może wpływać na jakość odbioru sygnału, co podkreśla znaczenie regularnych przeglądów oraz właściwej konserwacji instalacji telewizyjnych. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do nieprawidłowych odpowiedzi, często wynikają z założenia, że wszystkie uszkodzenia muszą być widoczne, co jest mylną interpretacją. Dobra praktyka w diagnostyce to holistyczne podejście, które łączy zarówno analizy wizualne, jak i testy funkcjonalne, co pozwala na dokładniejszą ocenę stanu instalacji.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej