Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 15:16
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 15:32

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Sale oraz pomieszczenia w ogrodach stanowią typowy element aranżacji ogrodów?

A. romantycznych

B. barokowych

C. modernistycznych

D. średniowiecznych

Sale i gabinety ogrodowe, typowe dla stylu barokowego, charakteryzują się bogatym zdobnictwem oraz harmonijnymi proporcjami, co sprawia, że są one centralnym punktem ogrodowych aranżacji. Barok to okres, w którym przywiązywano ogromną wagę do detali, a ogrody stały się przestrzenią nie tylko do relaksu, ale także do reprezentacji statusu społecznego. W ogrodach barokowych często można spotkać eleganckie altany, które służą jako miejsca spotkań i wypoczynku. Przykładem może być słynny Ogród Wersalski, gdzie sale ogrodowe są nieodłącznym elementem architektury krajobrazu. Takie przestrzenie projektowano z myślą o zachwyceniu gości i stworzeniu harmonijnej całości z naturą. Dlatego też, znając charakterystykę stylów ogrodowych, można efektywnie planować i aranżować przestrzenie zielone w duchu baroku, co wpływa na estetykę oraz funkcjonalność ogrodu.

Pytanie 2

Aby zamontować papę na drewnianej konstrukcji dachu altany, konieczne jest użycie młotka

A. ciesielskiego

B. ślusarskiego

C. dekarskiego

D. brukarskiego

Młotek dekarski jest narzędziem specjalistycznym, które zostało zaprojektowane z myślą o pracy z materiałami takimi jak papa. Jego konstrukcja umożliwia precyzyjne i skuteczne przybijanie gwoździ, co jest kluczowe podczas montażu pokryć dachowych. Dobrze dobrany młotek dekarski ma cięższy łeb, co pozwala na większą siłę uderzenia przy mniejszych ruchach nadgarstka, co z kolei minimalizuje zmęczenie podczas długotrwałej pracy. Przykładem zastosowania młotka dekarskiego jest przybijanie gwoździ mocujących papę do konstrukcji dachu altany, co zapewnia szczelność i trwałość pokrycia. W branży dekarskiej panują określone normy, które zalecają używanie odpowiednich narzędzi do konkretnych zadań, aby uniknąć uszkodzeń materiału i zagwarantować bezpieczeństwo pracy. Młotek dekarski nie tylko ułatwia pracę, ale również zmniejsza ryzyko błędów, które mogą wystąpić przy użyciu niewłaściwego narzędzia.

Pytanie 3

W jakiej porze roku najlepiej przeprowadzać konserwację drewnianych elementów małej architektury, takich jak ławki czy pergole?

A. Latem

B. Wiosną

C. Zimą

D. Jesienią

Wybór niewłaściwej pory roku na konserwację drewnianych elementów może prowadzić do nieskuteczności tych działań. Zima, mimo że teoretycznie jest okresem mniejszego użytkowania elementów takich jak ławki czy pergole, nie jest idealnym czasem na konserwację. Niskie temperatury i wysoka wilgotność powietrza mogą negatywnie wpływać na proces schnięcia farb i lakierów, co może prowadzić do ich pękania i łuszczenia się. Latem, choć warunki atmosferyczne mogą być korzystne, intensywne użytkowanie drewnianych elementów i wysokie temperatury utrudniają przeprowadzenie dokładnej konserwacji. Dodatkowo, promieniowanie UV jest najwyższe, co może powodować szybsze starzenie się materiałów, jeśli nie są właściwie zabezpieczone. Jesień z kolei, mimo że mogłaby być czasem na przygotowanie elementów na zimę, często charakteryzuje się większą wilgotnością i spadkiem temperatur, co również nie sprzyja skutecznej konserwacji. Wybór wiosny jako najlepszego okresu na takie prace jest optymalny, ponieważ pozwala na pełne wykorzystanie sezonu letniego, kiedy elementy te są najczęściej używane.

Pytanie 4

Który z produktów nie jest wykorzystywany w procesie odnawiania metalowych elementów w architekturze krajobrazu?

A. Grunt reaktywny

B. Bejca rustykalna

C. Farba ftalowa

D. Farba epoksydowa

Bejca rustykalna nie jest środkiem przeznaczonym do odnawiania metalowych elementów, ponieważ jej głównym zastosowaniem jest nadanie estetycznego wykończenia drewnu. Bejce są używane do podkreślenia naturalnego usłojenia drewna i są wytwarzane na bazie rozpuszczalników lub wody. W przypadku metalu, niezbędne są środki, które oferują ochronę przed korozją oraz zapewniają odpowiednią przyczepność. W kontekście odnawiania metalowych struktur architektury krajobrazu, właściwe będą farby epoksydowe i ftalowe, które tworzą trwałe, odporne na czynniki atmosferyczne powłoki. Farby epoksydowe są szczególnie cenione za swoje właściwości adhezyjne i odporność chemiczną, co czyni je idealnym rozwiązaniem w przypadku powierzchni metalowych. Grunt reaktywny również ma na celu poprawę przyczepności i ochrony metalu przed korozją. Zgodnie z dobrymi praktykami w konserwacji, wybór odpowiednich materiałów jest kluczowy dla zapewnienia długowieczności i estetyki metalowych elementów.

Pytanie 5

Jaki materiał jest niewskazany do wykonania nawierzchni wokół sprzętów do zabawy na placach zabaw?

A. Maty gumowe

B. Piasek

C. Sztuczna trawa

D. Kamień łamany

Kamień łamany nie jest zalecanym materiałem do budowy nawierzchni wokół urządzeń zabawowych na placach zabaw z kilku istotnych powodów. Przede wszystkim, nawierzchnie powinny zapewniać odpowiednią amortyzację w przypadku upadków dzieci, co znacząco redukuje ryzyko poważnych kontuzji. Kamień łamany jest twardym i sztywnym materiałem, który nie spełnia wymagań dotyczących bezpieczeństwa, określonych w normach EN 1176 i EN 1177, które regulują kwestie związane z urządzeniami zabawowymi i ich otoczeniem. W przypadku upadku z wysokości, dzieci narażone są na poważne urazy, a kamień łamany nie zapewnia właściwej absorpcji energii. Materiały takie jak maty gumowe, sztuczna trawa czy piasek są preferowane, ponieważ oferują lepszą amortyzację i są bardziej przyjazne dla dzieci. Przykładowo, maty gumowe są powszechnie stosowane na placach zabaw z uwagi na ich właściwości amortyzujące oraz łatwość w utrzymaniu czystości. Dodatkowo, materiały te są często poddawane testom w celu potwierdzenia ich właściwości bezpieczeństwa, co jest kluczowe dla placów zabaw. Dlatego, wybór odpowiedniego materiału jest niezbędny dla zapewnienia bezpieczeństwa dzieci.

Pytanie 6

Jakiego typu nawierzchnię należy zalecić do stworzenia ścieżki rowerowej w Parku Narodowym, aby była zgodna z otaczającym krajobrazem?

A. Poliuretanową

B. Żwirową

C. Betonową

D. Asfaltową

Żwirowa nawierzchnia jest idealnym rozwiązaniem dla ścieżek rowerowych w Parkach Narodowych, gdyż harmonizuje z naturalnym krajobrazem. Jest to materiał, który doskonale wpasowuje się w otoczenie, co pozwala ograniczyć wpływ na lokalne ekosystemy. Żwir jest materiałem przepuszczalnym, co sprzyja naturalnemu odprowadzaniu wody deszczowej, minimalizując ryzyko erozji gleby oraz powstawania kałuż. Odpowiednia struktura nawierzchni żwirowej zapewnia także dobrą przyczepność, co jest kluczowe dla rowerzystów, a jej elastyczność pozwala na łatwe dostosowanie do ukształtowania terenu. Przykłady zastosowania to ścieżki w rezerwatach przyrody, które zostały zaprojektowane w taki sposób, aby zminimalizować ingerencję w środowisko. Na takich trasach stosuje się standardy branżowe, które zalecają użycie materiałów lokalnych i ekologicznych, co wpływa na ochronę bioróżnorodności oraz estetykę miejsca. Dodatkowo, żwirowe nawierzchnie mogą być łatwo naprawiane i konserwowane, co czyni je praktycznym wyborem na długoterminowe użytkowanie.

Pytanie 7

Na warstwę użytkową rowerowego szlaku w obszarze miejskim należy zastosować nawierzchnię

A. gruntową

B. tłuczniową

C. żwirową

D. bitumiczną

Wybór nawierzchni bitumicznej dla ścieżki rowerowej w terenie miejskim jest uzasadniony jej licznymi zaletami, które wpływają na bezpieczeństwo oraz komfort użytkowników. Nawierzchnie bitumiczne charakteryzują się wysoką odpornością na różne warunki atmosferyczne, co zapewnia ich trwałość i długowieczność. Dzięki gładkiej powierzchni, jazda na rowerze staje się bardziej płynna, minimalizując ryzyko uszkodzeń rowerów oraz kontuzji rowerzystów. Dodatkowo, bitumiczne nawierzchnie są łatwe w utrzymaniu, co jest szczególnie istotne w obszarach miejskich, gdzie czynniki zewnętrzne mogą wpływać na stan dróg. Zgodnie z normami projektowania infrastruktury rowerowej, bitumiczne nawierzchnie są rekomendowane tam, gdzie ruch rowerowy jest intensywny, a wymogi bezpieczeństwa są kluczowe. Przykładami zastosowania nawierzchni bitumicznej są popularne trasy rowerowe w miastach, które łączą różne części aglomeracji i ułatwiają codzienne dojazdy. Tego rodzaju nawierzchnia zmniejsza również hałas związany z ruchem, co wpływa pozytywnie na otoczenie. To sprawia, że bitumiczne nawierzchnie stają się standardem w nowoczesnym projektowaniu ścieżek rowerowych.

Pytanie 8

Jaka jest poprawna sekwencja działań do realizacji nawierzchni z kostki brukowej na gruncie przepuszczalnym?

A. Wykorytowanie podłoża, osadzenie obrzeży, wykonanie dwóch warstw podbudowy z klińca, ułożenie kostki brukowej

B. Wykorytowanie podłoża, wykonanie wylewki betonowej, ułożenie kostki brukowej

C. Wykorytowanie podłoża, osadzenie obrzeży, wykonanie warstwy podbudowy z piasku, ułożenie kostki brukowej

D. Wykorytowanie podłoża, osadzenie obrzeży, wykonanie dwóch warstw podbudowy z tłucznia, ułożenie kostki brukowej

Dobra robota! Twoja odpowiedź pokazuje, że wiesz, jak powinny wyglądać etapy układania kostki brukowej na gruncie, który dobrze przepuszcza wodę. Zaczynamy od wykorytowania podłoża – to ważny krok, bo dzięki temu usuwamy górną warstwę gleby i zapewniamy odpowiednią głębokość dla podbudowy. Później osadzamy obrzeża, które pomogą utrzymać kostkę w jednym miejscu i nie pozwolą jej się przesuwać. Następnie ważna jest warstwa podbudowy z piasku, bo ona daje stability i ułatwia odprowadzenie wody. Piasek jest tu najlepszy, bo na gruntach przepuszczalnych pozwala na swobodny przepływ wody, a to zmniejsza ryzyko kałuż i erozji. Na końcu układamy kostkę, pamiętając o spasowaniu i poziomowaniu. Całość, jak widać, jest zgodna z dobrymi praktykami budowlanymi i standardami, co jest super ważne.

Pytanie 9

Jakie kruszywo jest zalecane do budowy podbudowy drogi?

A. Grys marmurowy

B. Grys bazaltowy

C. Tłuczeń dolomitowy

D. Tłuczeń granitowy

Tłuczeń granitowy jest materiałem, który idealnie nadaje się do wykonania podbudowy drogi jezdnej ze względu na swoje właściwości mechaniczne oraz trwałość. Granit jako skała magmowa charakteryzuje się wysoką twardością i odpornością na ściskanie, co sprawia, że jest bardzo wytrzymały na obciążenia dynamiczne i statyczne. Stosowanie tłucznia granitowego w budownictwie drogowym jest zgodne z normami, takimi jak PN-EN 13242, które określają wymagania dotyczące kruszyw do zastosowań w budownictwie. Jego interlocking (zatrzaskujący się charakter) pozwala na tworzenie stabilnej, nośnej warstwy, co jest kluczowe dla długotrwałości nawierzchni. Przykłady zastosowania tłucznia granitowego obejmują nie tylko podbudowy dróg, ale również uzupełnianie warstw w systemach drenażowych oraz budowę placów i parkingów. Odpowiedni dobór kruszywa wpływa na poprawę właściwości mechanicznych konstrukcji oraz zwiększa ich żywotność, co czyni tłuczeń granitowy najlepszym wyborem w tym kontekście.

Pytanie 10

Najbardziej trwałe umocnienie brzegów naturalnego zbiornika wodnego o zmieniającym się poziomie lustra wody można uzyskać poprzez

A. cegły budowlane

B. kiszki faszynowe

C. narzut kamienny

D. drewnianą palisadę

Narzut kamienny jest jednym z najbardziej efektywnych rozwiązań w kontekście umacniania brzegów naturalnych zbiorników wodnych, zwłaszcza tych o zmiennym poziomie lustra wody. Dzięki swojej masywności, narzut kamienny skutecznie opiera się na siłach hydrodynamicznych, które działają na brzeg zbiornika, minimalizując erozję oraz osuwanie się gruntu. Kamienie umieszczone w sposób nienapowietrzony w strefie linii brzegowej tworzą stabilną strukturę, która jest odporna na działanie fal oraz zmiany poziomu wody. Przykłady zastosowania narzutu kamiennego można znaleźć w wielu projektach hydrotechnicznych, takich jak budowy zapór, zbiorników retencyjnych oraz w systemach ochrony przed powodziami. Standardy budowlane, takie jak Eurokod 7, podkreślają, że wybór odpowiednich materiałów, w tym kamieni, powinien być zgodny z analizą geotechniczną terenu, co zapewnia trwałość oraz skuteczność zabezpieczeń. Narzut kamienny nie tylko stabilizuje brzegi, ale również może stanowić habitat dla fauny i flory wodnej, co wpisuje się w zasady zrównoważonego rozwoju w zarządzaniu wodami.

Pytanie 11

Aby zrealizować warstwę podbudowy dla nawierzchni pieszej, wykonanej z drewnianej kostki brukowej na gruntach przepuszczalnych, należy zastosować

A. tłucznia

B. chudego betonu

C. klińca

D. podsypki piaskowej

Podsypka piaskowa jest materiałem, który idealnie nadaje się do wykonania warstwy podbudowy nawierzchni pieszej, zwłaszcza jeśli jest ona z drewnianej kostki brukowej. Piasek, jako materiał naturalny, ma doskonałe właściwości przepuszczalności, co jest kluczowe w przypadku gruntów przepuszczalnych. Dzięki zastosowaniu podsypki piaskowej, uzyskuje się odpowiednią stabilizację kostki oraz możliwość swobodnego odprowadzania wody, co zapobiega powstawaniu kałuż oraz erozji struktury podbudowy. W praktyce, podsypka piaskowa powinna być nakładana na odpowiednio przygotowaną i zagęszczoną powierzchnię, co zapewnia równomierne osiadanie kostki. Dodatkowo, zgodnie z normami budowlanymi, ważne jest, aby materiał był czysty i nie zawierał zanieczyszczeń organicznych, co mogłoby osłabić jego właściwości. W kontekście podbudowy nawierzchni pieszej, podsypka piaskowa nie tylko pełni funkcję wsparcia dla kostki, ale także wpływa na komfort użytkowania nawierzchni, co czyni ją najlepszym wyborem w tym zastosowaniu.

Pytanie 12

Jaki materiał byłby odpowiedni do budowy ogrodzenia na placu zabaw w stylu naturalnym?

A. Moduły betonowe

B. Wiklinę

C. Siatkę

D. Cegły klinkierowe

Wiklina to naprawdę fajny materiał, jeśli chodzi o naturalne ogrodzenia. Można z niej tworzyć różne ciekawe kształty, które ładnie komponują się z otoczeniem. To ważne, zwłaszcza w miejscach, gdzie bawią się dzieci. Poza tym, dzięki swojej przewiewności, pozwala na lepszy obieg powietrza, co jest też istotne dla bezpieczeństwa maluchów. A do tego jest biodegradowalna, co wpisuje się w obecne ekologiczne trendy. Można ją wykorzystać w różnorodny sposób, na przykład w formie paneli albo luźniejszych konstrukcji, co daje dużą swobodę w projektowaniu placów zabaw. I co ważne, zgodnie z normami bezpieczeństwa, ogrodzenia muszą być z materiałów, które są bezpieczne dla dzieci, więc wiklina ma tu przewagę nad syntetykami. Stosując ją w przestrzeni dla dzieci, nie tylko spełniamy wymogi estetyczne, ale też wspieramy rozwój w bliskim kontakcie z naturą.

Pytanie 13

Aby uzyskać idealnie gładką powierzchnię na tynkowanej ścianie, co należy zrobić?

A. wygładzić otynkowaną ścianę pacą na sucho

B. obficie zwilżyć otynkowaną ścianę wodą

C. posypać otynkowaną ścianę suchym cementem

D. wygładzić otynkowaną ścianę pacą na mokro

Zatarty tynk na mokro to bardzo ważny krok w wykończeniu ściany, bo dzięki temu uzyskujemy gładką i ładną powierzchnię. Użycie pacy na mokro pomaga rozprowadzić tynk równomiernie, a przy okazji eliminuje różne nierówności i drobne wady. Warto pamiętać, że woda w tynku ułatwia pracę, bo ziarna lepiej się wtapiają w podłoże, co sprawia, że wszystko lepiej się trzyma. Najlepiej zatrzeć tynk zaraz po nałożeniu, zanim zacznie twardnieć, co zwykle zdarza się w ciągu doby. Używając pacę na mokro, możemy uzyskać naprawdę gładką powierzchnię, co jest super ważne przed malowaniem czy tapetowaniem. Dobrym pomysłem jest też stosowanie okrężnych ruchów przy zatracaniu, bo to dodatkowo poprawia wygląd.

Pytanie 14

W trakcie projektowania ścieżek zakłada się, że jedna sprawna osoba zajmuje przestrzeń o szerokości

A. 60 cm

B. 120 cm

C. 100 cm

D. 80 cm

Odpowiedź 60 cm jest prawidłowa, ponieważ w projektowaniu przestrzeni dla ruchu osób przyjmuje się, że jedna pełnosprawna osoba zajmuje średnio 60 cm szerokości. Taki wymiar jest zgodny z normami i standardami projektowania przestrzeni publicznych oraz budynków, takich jak norma PN-EN 14788. W praktyce oznacza to, że podczas projektowania ścieżek, chodników czy innych przestrzeni, należy uwzględnić ten wymiar, aby zapewnić komfort i bezpieczeństwo użytkowników. Przykładem zastosowania tej zasady mogą być ciągi piesze w miastach, gdzie muszą one być wystarczająco szerokie, aby umożliwić swobodne poruszanie się pieszym, w tym osobom z niepełnosprawnościami. Zastosowanie wymiaru 60 cm pozwala również na praktyczne rozmieszczenie mebli miejskich, takich jak ławki, kosze na śmieci czy inne elementy infrastruktury, nie zakłócając jednocześnie ruchu pieszych. Taki projekt minimalizuje ryzyko kolizji oraz zwiększa ogólną funkcjonalność przestrzeni.

Pytanie 15

Park kulturowy ustanawia się po uzyskaniu opinii wojewódzkiego konserwatora zabytków, przez kogo?

A. Prezydenta Miasta

B. Radę Gminy

C. Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

D. Miejskiego Konserwatora Zabytków

Wybór odpowiedzi dotyczących powoływania parków kulturowych, które wskazują na inne organy, takie jak Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Prezydent Miasta czy Miejski Konserwator Zabytków, opiera się na niepełnym zrozumieniu struktury administracyjnej odpowiedzialnej za ochronę zabytków. Minister Kultury ma szerokie kompetencje w zakresie polityki kulturalnej i ochrony dziedzictwa narodowego, lecz nie dokonuje on lokalnych decyzji o powołaniu parków kulturowych. Prezydent Miasta, jako przedstawiciel władz lokalnych, również nie jest organem odpowiedzialnym za tego typu decyzje, a jego rola ogranicza się do realizacji polityki miejskiej w ramach istniejących przepisów. Miejski Konserwator Zabytków, choć pełni ważną rolę w ochronie lokalnych zabytków, działa w ramach już ustalonych regulacji i nie ma kompetencji do samodzielnego powoływania parków kulturowych. Powszechny błąd polega na mylnym przekonaniu, że organy centralne lub lokalne mogą bezpośrednio wpływać na taką decyzję, podczas gdy odpowiedzialność za te działania spoczywa na Radzie Gminy, która działa w imieniu społeczności lokalnej. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do zaniechań w ochronie lokalnego dziedzictwa i utraty wartości kulturowych, jeśli nie zostaną podjęte właściwe kroki przez właściwe organy.

Pytanie 16

Pokazany na rysunku symbol graficzny jest stosowany do zaznaczenia na mapach zasadniczych

A. latarni.

B. studni.

C. pomnika.

D. fontanny.

Symbol graficzny przedstawiony na zdjęciu, czyli okrąg z kropką w środku, jest standardowym oznaczeniem stosowanym na mapach zasadniczych do zaznaczania studni. W kontekście kartografii, oznaczenia te są ściśle określone w normach takich jak PN-EN ISO 19117, które definiują przestrzenne dane geograficzne oraz ich wizualizację. Użycie tego symbolu na mapach topograficznych ma na celu ułatwienie użytkownikom orientacji w terenie oraz szybkiego lokalizowania źródeł wody. W praktyce, oznaczenia studni są kluczowe w obszarach wiejskich, gdzie dostęp do wody pitnej jest istotny dla mieszkańców. Zrozumienie takich symboli zwiększa efektywność korzystania z map i pozwala na lepsze planowanie w zakresie gospodarowania wodą, co jest niezbędne w kontekście ochrony zasobów naturalnych i zarządzania przestrzenią.

Pytanie 17

Gdy okrągłe oczko wodne w planie ogrodu o skali 1:250 ma średnicę 1,40 cm, jaki jest jego rzeczywisty promień?

A. 2,50 m

B. 1,75 m

C. 7,50 m

D. 3,75 m

Aby obliczyć rzeczywisty promień okrągłego oczka wodnego na planie ogrodu w skali 1:250, musimy przeliczyć długość średnicy na rzeczywiste wymiary. Wartość 1,40 cm na planie oznacza, że w rzeczywistości oczko wodne będzie miało średnicę równą 1,40 cm * 250. To daje nam 350 cm, czyli 3,5 m. Promień to połowa średnicy, więc dzielimy 3,5 m przez 2, co daje nam 1,75 m. Tego typu przeliczenia są bardzo istotne w projektowaniu ogrodów, gdyż pozwalają na dokładne odwzorowanie elementów małej architektury. W praktyce, znajomość skali jest kluczowa, ponieważ pozwala na precyzyjne planowanie przestrzeni oraz obliczenia dotyczące materiałów potrzebnych do realizacji projektu, co jest zgodne z zasadami architektury krajobrazu i inżynierii lądowej. Ponadto zrozumienie skali to również fundament w inwentaryzacji oraz analizach przestrzennych, co pomaga w efektywnym zarządzaniu przestrzenią.

Pytanie 18

Parki uzdrowiskowe to elementy architektury krajobrazowej, które powstają na obszarach charakteryzujących się walorami

A. dydaktycznymi

B. użytkowymi

C. uzdrowiskowymi

D. historycznymi

Parki zdrojowe to specyficzne obiekty architektury krajobrazu, które powstają na terenach o walorach uzdrowiskowych, co oznacza, że ich lokalizacja jest ściśle związana z występowaniem naturalnych źródeł wód mineralnych, borowin czy innych surowców o właściwościach leczniczych. Zwykle są one projektowane w taki sposób, aby wspierać procesy rehabilitacji i zdrowienia, a także promować zdrowy styl życia poprzez udostępnienie przestrzeni do wypoczynku oraz aktywności fizycznej. Przykładem mogą być parki zdrojowe w takich miejscowościach jak Krynica-Zdrój czy Żywiec, gdzie infrastruktura parkowa jest odpowiednio dostosowana do potrzeb kuracjuszy. W parkach tych często znajdują się alejki spacerowe, strefy relaksu, tereny zielone oraz miejsca do wykonywania ćwiczeń rehabilitacyjnych. Standardy projektowania parków zdrojowych podkreślają znaczenie harmonijnej integracji natury z infrastrukturą uzdrowiskową, co wpływa na dobre samopoczucie odwiedzających. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują zrównoważone zarządzanie zielenią, edukację ekologiczną oraz promocję lokalnych walorów przyrodniczych.

Pytanie 19

Jaki element można wykorzystać do osłonięcia kompostownika w niewielkim ogrodzie?

A. Pergola

B. Bindaż

C. Trejaż

D. Gabion

Trejaż to konstrukcja, która nie tylko pełni rolę dekoracyjną, ale także funkcjonalną w ogrodzie. Jest to idealny sposób na przesłonięcie kompostownika, ponieważ umożliwia odpowiednią cyrkulację powietrza, co jest kluczowe dla procesu kompostowania. Dobrze zaprojektowany trejaż może wspierać rośliny pnące, które mogą maskować kompostownik, jednocześnie zapewniając estetyczny wygląd ogrodu. Stosowanie trejażu w tej roli jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, pozwala na wykorzystanie przestrzeni oraz wspiera różnorodność biologiczną w ogrodzie. Dodatkowo, roślinność na trejażu może pomóc w ukryciu kompostownika przed wzrokiem sąsiadów, co jest często pożądane w małych ogrodach. Warto również pamiętać, że prawidłowe umiejscowienie trejażu w stosunku do źródła światła oraz innych elementów ogrodu jest kluczowe dla jego efektywności.

Pytanie 20

Aby uzyskać konkretne wnętrze ogrodowe, należy tak zaprojektować przestrzeń, aby procent otwarć ścian

A. był większy niż 60%

B. wynosił od 50% do 60%

C. wynosił od 31% do 45%

D. był mniejszy niż 30%

Wybierając odpowiedzi, które wskazują na wyższy procent otwarć ścian, można wprowadzić w błąd w kontekście projektowania przestrzeni ogrodowych. Propozycje przewidujące, że procent otwarć powinien wynosić więcej niż 60% lub od 50% do 60%, mogą prowadzić do narażenia użytkowników na nadmierną ekspozycję na warunki atmosferyczne, co skutkuje obniżeniem komfortu korzystania z przestrzeni. Wysoki procent otwarć sprzyja również hałasowi z zewnątrz, co wpływa na jakość wypoczynku. Dodatkowo, koncepcje te mogą nie uwzględniać aspektów prywatności, które są kluczowe w kontekście ogrodów i przestrzeni wypoczynkowych. W praktyce, projektanci starają się osiągnąć harmonię między otwartością a zamknięciem przestrzeni, co najlepiej realizuje się poprzez utrzymywanie niskiego procentu otwarć. Zrozumienie tej zasady jest niezbędne, aby unikać typowych błędów projektowych, które mogą wpływać na funkcjonalność i estetykę wnętrz ogrodowych. Dlatego kluczowe jest stosowanie się do dobrych praktyk architektonicznych, które podkreślają znaczenie równowagi w projektowaniu przestrzeni.

Pytanie 21

Warstwę podbudowy ścieżki pieszej o szerokości 1,0 m należy odpowiednio zagęścić

A. zagęszczarką płytową

B. wałem Campbella

C. młotem pneumatycznym

D. wałem strunowym

Wybór narzędzi do ubijania podbudowy jest kluczowy dla uzyskania stabilnej konstrukcji. Wał Campbella, mimo że skutecznie ubija większe obszary, nie jest odpowiedni do wąskich przestrzeni, takich jak ścieżki o szerokości 1,0 m. Jego stosowanie w takich warunkach może prowadzić do nierównomiernego zagęszczenia, a tym samym do osiadania nawierzchni. Z kolei wał strunowy, który jest często używany w budownictwie drogowym, również nie nadaje się do tak małych powierzchni, gdyż jego efektywność w zagęszczaniu wąskich obszarów jest ograniczona. Młot pneumatyczny, chociaż potężne narzędzie, służy głównie do kruszenia i nie jest przeznaczony do ubijania podbudowy. Jego użycie do takich prac może prowadzić do nadmiernego rozluźnienia materiału, co jest przeciwwskazane w kontekście ubijania. Wybór niewłaściwego narzędzia do zagęszczania potrafi prowadzić do poważnych problemów, takich jak niestabilne podłoże czy zniekształcenia nawierzchni, co podkreśla znaczenie znajomości odpowiednich metod i narzędzi w budownictwie.

Pytanie 22

Węgielnica to narzędzie wykorzystywane do wytyczania w terenie

A. kątów prostych

B. kątów ostrych

C. wysokości obiektów

D. długości obiektów

Węgielnica jest niezbędnym narzędziem w geodezji oraz budownictwie, służącym do wytyczania kątów prostych w terenie. Jest to przyrząd, który umożliwia precyzyjne określenie kątów 90 stopni, co jest kluczowe w wielu pracach budowlanych i projektowych. W praktyce, węgielnica jest często wykorzystywana do stawiania fundamentów, budowy murów czy wytyczania linii zabudowy. Wyróżniamy różne rodzaje węgielnic, w tym węgielnice murarskie i geodezyjne, które różnią się dokładnością oraz zastosowaniem. W kontekście budownictwa, wytyczenie kąta prostego jest niezbędne dla zapewnienia stabilności i estetyki konstrukcji. Przykładem może być stawianie ścian, gdzie nieprawidłowo wytyczony kąt prosty może prowadzić do krzywizny budynku. W branży budowlanej przestrzeganie norm, takich jak PN-EN 1991, jest istotne dla uzyskania odpowiednich wyników, a węgielnica odgrywa kluczową rolę w ich realizacji.

Pytanie 23

Kamienne płyty chodnikowe o faktycznych wymiarach 70 x 70 x 6 cm na ilustracji przedstawionej w skali 1:50 będą miały wymiary odpowiednio

A. 2,4 x 2,4 x 0,42 cm

B. 2,1 x 2,1 x 0,25 cm

C. 1,4 x 1,4 x 0,12 cm

D. 1,6 x 1,6 x 0,25 cm

Odpowiedź 1,4 x 1,4 x 0,12 cm jest prawidłowa, ponieważ przy obliczaniu wymiarów obiektów w skali 1:50 należy podzielić rzeczywiste wymiary przez współczynnik skali. Rzeczywiste wymiary kamiennych płyt chodnikowych wynoszą 70 cm x 70 cm x 6 cm. Dzieląc każdy z tych wymiarów przez 50, otrzymujemy: 70 cm / 50 = 1,4 cm, 70 cm / 50 = 1,4 cm, 6 cm / 50 = 0,12 cm. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie i przygotowywanie planów architektonicznych oraz aranżacji przestrzeni publicznych, gdzie skala jest kluczowa do właściwego przedstawienia proporcji obiektów. Stosowanie odpowiednich skal jest istotne w budownictwie i architekturze, ponieważ pozwala na dokładne odwzorowanie wymiarów w rzeczywistości, co jest niezbędne do zapewnienia zgodności z normami budowlanymi oraz precyzyjnego wykonania projektów zgodnie z oczekiwaniami inwestorów. W praktyce, znajomość zasad skalowania i umiejętność precyzyjnego przeliczania wymiarów to podstawowe kompetencje wymagane w zawodach związanych z projektowaniem oraz budownictwem.

Pytanie 24

Jaki element infrastruktury parku powinien znajdować się przy jego wjeździe?

A. Zadaszenie

B. Karmnik dla ptaków

C. Tablica z regulaminem

D. Altanka

Tablica z regulaminem to kluczowy element wyposażenia parku, który powinien być umieszczony przy wejściu. Taki dokument informacyjny pełni funkcję orientacyjną oraz edukacyjną, przekazując odwiedzającym zasady korzystania z parku, takie jak zakazy palenia, zasady dotyczące psów czy godziny otwarcia. Przykładowo, w wielu parkach miejskich zastosowanie tablic z regulaminem zyskało na znaczeniu, ponieważ pomaga w utrzymaniu porządku oraz bezpieczeństwa. Dobrą praktyką jest również umieszczanie na takiej tablicy informacji o dostępnych atrakcjach, ścieżkach spacerowych czy lokalnych wydarzeniach. Odwiedzający zyskują jasny i łatwy dostęp do ważnych informacji, co wpływa na pozytywne postrzeganie przestrzeni publicznej. Zgodnie z wytycznymi instytucji zajmujących się zarządzaniem przestrzenią publiczną, tablice informacyjne powinny być czytelne, estetyczne i dostosowane do wymogów estetyki otoczenia, co czyni je nieodzownym elementem każdego parku.

Pytanie 25

Z obszaru 100 m2 usunięto warstwę żyznej gleby o grubości 0,25 m. Jaka będzie objętość usuniętej warstwy gleby?

A. 2,50 m3

B. 25,00 m3

C. 250,00 m3

D. 0,25 m3

Aby obliczyć objętość zdjętej warstwy ziemi, musimy zastosować wzór na objętość prostopadłościanu, który jest równy długości razy szerokości razy wysokości. W tym przypadku długość to 100 m² (powierzchnia) i grubość warstwy to 0,25 m. Zatem, objętość można obliczyć jako: V = 100 m² * 0,25 m = 25 m³. Tego typu obliczenia są niezwykle istotne w praktyce, na przykład w budownictwie, gdzie precyzyjne wyliczenia mas ziemi do wykopów czy nasypów są kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności projektów. W przemyśle ogrodniczym oraz rolnictwie, znajomość objętości gleby pozwala na lepsze planowanie i zarządzanie zasobami, co przekłada się na efektywność upraw. Warto również zauważyć, że standardy dotyczące obliczeń objętości ziemi są ściśle związane z normami budowlanymi oraz ekologicznymi, co podkreśla znaczenie tych umiejętności.

Pytanie 26

Który element wyposażenia parku miejskiego, zlokalizowany wzdłuż alei parkowej, będzie pomocny w uwydatnieniu jej linearnego wyglądu?

A. Postument z rzeźbą

B. Tablica upamiętniająca

C. Kanał wodny

D. Fontanna o okrągłym kształcie

Kanał wodny, jako element architektury krajobrazu, doskonale podkreśla linearność alei parkowej, tworząc wizualne połączenia oraz kierując wzrok odwiedzających wzdłuż ścieżki. Wody w kanale mogą odbijać otaczające je rośliny i niebo, co wzmacnia efekt przestrzenności oraz optycznie wydłuża trasę spacerową. Dodatkowo, wprowadzenie kanału wodnego do przestrzeni publicznej wspiera bioróżnorodność, stanowiąc habitat dla różnych gatunków fauny i flory. Przykładem dobrego zastosowania kanałów wodnych są parki miejskie w Amsterdamie, gdzie woda integruje różne elementy przestrzeni, a także sprzyja rekreacji w postaci spacerów wzdłuż brzegów. Zgodnie z zasadami projektowania przestrzeni publicznych, takie rozwiązania powinny uwzględniać nie tylko estetykę, ale także funkcjonalność, co czyni kanał wodny optymalnym wyborem, by poprawić jakość życia mieszkańców oraz zachęcać do aktywności na świeżym powietrzu.

Pytanie 27

Który element w ogrodzie ma jedynie funkcję dekoracyjną?

A. Ławka

B. Pergola

C. Murek

D. Rzeźba

Rzeźba ogrodowa to element, który pełni wyłącznie funkcję estetyczną, mając na celu wzbogacenie wizualne przestrzeni. Rzeźby mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak kamień, metal czy ceramika, co pozwala na ich dostosowanie do stylu ogrodu oraz indywidualnych upodobań właściciela. W ogrodach o tematyce klasycznej rzeźby przedstawiają często postacie mitologiczne lub zwierzęta, podczas gdy w ogrodach nowoczesnych można spotkać abstrakcyjne formy. Warto zauważyć, że dobrze dobrana rzeźba nie tylko przyciąga wzrok, ale również może pełnić rolę punktu centralnego w aranżacji ogrodu. Podczas projektowania przestrzeni ogrodowej, stosuje się zasady kompozycji, takie jak równowaga, proporcja i rytm, co sprawia, że rzeźby mogą harmonijnie współgrać z innymi elementami, takimi jak roślinność czy meble ogrodowe. Wybór rzeźby powinien być przemyślany, ponieważ jej obecność może znacząco wpłynąć na charakter całego ogrodu, nadając mu unikalny styl.

Pytanie 28

Najważniejszą funkcją bulwarów jest funkcja

A. rekreacyjna

B. klimatyczna

C. gospodarcza

D. ochronna

Dominującą funkcją bulwarów jest funkcja rekreacyjna, co wynika z ich projektowania oraz przeznaczenia w kontekście przestrzeni miejskiej. Bulwary, jako elementy infrastruktury, mają na celu stworzenie przyjemnego miejsca do wypoczynku i rekreacji dla mieszkańców oraz turystów. Przykłady zastosowania bulwarów obejmują tereny spacerowe, ścieżki rowerowe, miejsca do uprawiania sportów wodnych oraz strefy relaksu. W wielu miastach, takich jak Warszawa czy Wrocław, bulwary nad rzekami są wykorzystywane do organizowania wydarzeń kulturalnych, festiwali, a także jako miejsca spotkań towarzyskich. Zgodnie z dobrymi praktykami urbanistycznymi, projektowanie bulwarów uwzględnia nie tylko aspekty estetyczne, ale także funkcjonalne. Właściwie zaprojektowane bulwary przyczyniają się do poprawy jakości życia mieszkańców, wpływają na zdrowie publiczne poprzez promowanie aktywności fizycznej oraz zwiększają atrakcyjność danego obszaru dla inwestycji. Wspierają również ekologię, oferując przestrzeń dla lokalnej flory i fauny oraz poprawiając mikroklimat miejski.

Pytanie 29

Która kategoria ochrony krajobrazu ma na celu zachowanie wartości estetycznych zarówno w kontekście krajobrazu naturalnego, jak i kulturowego?

A. Zespół przyrodniczo-krajobrazowy

B. Stanowisko dokumentacyjne

C. Pomnik przyrody

D. Użytek ekologiczny

Wybór innych form ochrony krajobrazu, takich jak pomnik przyrody, użytek ekologiczny czy stanowisko dokumentacyjne, nie odpowiada celom zachowania wartości estetycznych krajobrazu w sposób kompleksowy. Pomnik przyrody koncentruje się na ochronie pojedynczych obiektów przyrodniczych o szczególnej wartości, takich jak stare drzewa czy skały, co nie obejmuje szerokiego kontekstu krajobrazowego. Użytek ekologiczny natomiast dotyczy terenów o szczególnym znaczeniu przyrodniczym, ale nie uwzględnia aspektów estetycznych ani kulturowych, skupiając się głównie na ochronie różnorodności biologicznej. Stanowisko dokumentacyjne ma na celu gromadzenie danych i informacji o danym obszarze, jednak nie ma na celu aktywnej ochrony krajobrazu, a zatem nie przyczynia się do jego estetyzacji. Wybierając te formy ochrony, można popełnić błąd myślowy, polegający na niedostrzeganiu znaczenia synergii między elementami przyrodniczymi i kulturowymi w kontekście estetyki krajobrazu, co prowadzi do ograniczonego podejścia do zarządzania tymi wartościami. Właściwe zrozumienie różnic między tymi formami ochrony jest kluczowe dla efektywnego zarządzania krajobrazami, które pozostają istotne zarówno dla ochrony przyrody, jak i dla zachowania dziedzictwa kulturowego.

Pytanie 30

Która z technik rysunkowych nie będzie użyteczna w celu przygotowania wizualizacji różnorodności kolorystycznej ogrodu w trakcie roku?

A. Technika kredek akwarelowych

B. Technika kredek świecowych

C. Technika pasteli

D. Technika ołówka

Technika ołówka jest odpowiednia, gdyż jej możliwości ograniczają się w głównej mierze do precyzyjnego rysowania konturów oraz detali. Nie dostarcza ona jednak bogatej palety kolorów ani nie pozwala na efektywne oddanie subtelnych zmian tonacji barw, co jest kluczowe w wizualizacji kolorystycznej ogrodu w ciągu roku. W przypadku przedstawiania zmienności kolorystycznej, istotne jest uchwycenie różnorodności barw, co można osiągnąć dzięki technikom takim jak kredki świecowe, pasteli czy kredki akwarelowe, które oferują większe możliwości w zakresie mieszania kolorów oraz ich intensywności. Na przykład, technika pasteli umożliwia tworzenie miękkich przejść kolorystycznych, co może doskonale oddać zmieniające się odcienie roślinności w różnych porach roku. Używając tych technik, artyści mogą generować wizualizacje, które są bardziej realistyczne i estetycznie atrakcyjne. W związku z tym, technika ołówka nie jest odpowiednia do tego celu, gdyż nie spełnia wymagań dotyczących wyrazistości kolorystycznej.

Pytanie 31

Katalog KNR o numerze 2-21 zawiera

A. spisy norm budowlanych, które dotyczą realizacji na terenach zieleni

B. wykaz dostawców usług, materiałów oraz sprzętu, związanych z terenami zielonymi

C. ceny rynkowe robocizny, materiałów i sprzętu, odnoszące się do terenów zielonych

D. nakłady rzeczowe na robociznę, materiały oraz sprzęt, dotyczące terenów zieleni

Katalog KNR nr 2-21 rzeczywiście dotyczy nakładów rzeczowych, robocizny, materiałów i sprzętu związanych z terenami zieleni. To ważna informacja, bo dla osób zajmujących się projektowaniem i realizacją prac w tej dziedzinie to narzędzie jest wręcz niezbędne. Dzięki temu katalogowi, można lepiej planować budżet i kalkulować koszty projektów dotyczących zagospodarowania zieleni. Projektanci i wykonawcy dzięki KNR mogą dokładnie określać, jakie materiały i jaka robocizna będą potrzebne, co przyspiesza zarządzanie projektem. W branży to jest chyba kluczowe, żeby mieć precyzyjne kalkulacje kosztów, bo dzięki temu unikniesz nieprzewidzianych wydatków czy opóźnień. Katalogi KNR są też super przydatne do porównywania ofert różnych wykonawców, co pozwala na wybór tej najlepszej, bazując na wiarygodnych danych. Z mojego doświadczenia, znajomość KNR nr 2-21 jest naprawdę istotna dla wszystkich, którzy pracują z terenami zieleni, bo to pozwala na skuteczną realizację projektów i zgodność z normami.

Pytanie 32

Jaką kwotę stanowi kosztorys dla 850 m2 kostki brukowej, jeśli jej cena rynkowa to 83,50 zł/ m2?

A. 70 975,00 zł

B. 7 097,50 zł

C. 7 970,00 zł

D. 70 970,00 zł

Aby obliczyć wartość kosztorysową 850 m2 kostki brukowej przy cenie rynkowej wynoszącej 83,50 zł/m2, należy pomnożyć powierzchnię przez cenę jednostkową. Wzór na obliczenie kosztorysu to: koszt = powierzchnia × cena za m2. Zatem, 850 m2 × 83,50 zł/m2 = 70 975,00 zł. Prawidłowe oszacowanie kosztów budowlanych jest kluczowe w branży budowlanej, aby zapobiec niedoszacowaniu wydatków, co może prowadzić do problemów finansowych podczas realizacji projektu. Wiedza o cenach materiałów budowlanych oraz umiejętność ich obliczania jest niezbędna dla projektantów, inżynierów i wykonawców. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest przygotowanie ofert dla klientów, gdzie precyzyjne obliczenie kosztów pozwala na lepsze planowanie finansowe i zwiększa konkurencyjność firmy na rynku.

Pytanie 33

Jakie materiały oraz narzędzia są wymagane do odnowienia i ochrony przed korozją biologiczną kamiennego pokrycia murka oporowego?

A. Farba antykorozyjna, szczotka druciana

B. Lakierobejca, gąbka ścierna

C. Impregnat na bazie żywicy, myjka ciśnieniowa

D. Bejca, szczotka z tworzywa sztucznego

Impregnat na bazie żywicy jest kluczowym materiałem do ochrony kamiennej okładziny murka oporowego przed korozją biologiczną. Jego główną zaletą jest głęboka penetracja w strukturę kamienia, co zapewnia skuteczną barierę przed wilgocią oraz mikroorganizmami, które mogą prowadzić do degradacji materiału. Myjka ciśnieniowa z kolei jest niezwykle przydatna podczas wstępnego czyszczenia powierzchni, co pozwala na usunięcie brudu, osadów oraz wszelkich organicznych zanieczyszczeń. Usunięcie tych zanieczyszczeń jest niezbędne, aby impregnacja była skuteczna i długotrwała. Zastosowanie impregnatu na bazie żywicy należy do dobrych praktyk w konserwacji obiektów budowlanych, zgodnie z normami ochrony zabytków oraz wytycznymi dotyczącymi konserwacji murów. Przykładem mogą być renowacje murów w zabytkowych obiektach, gdzie nie tylko estetyka, ale i trwałość materiałów ma kluczowe znaczenie. Właściwe użycie tych materiałów i sprzętu przyczynia się do przedłużenia żywotności struktury oraz jej estetycznego wyglądu.

Pytanie 34

Który z wymienionych kroków w procesie budowy słupa ogrodzeniowego z cegły klinkierowej realizowany jest najpóźniej?

A. Ułożenie cegieł klinkierowych

B. Wylanie fundamentów

C. Fugowanie

D. Ułożenie ceramicznych daszków

Fugowanie to ostatni etap budowy słupa ogrodzeniowego z cegły klinkierowej, który polega na wypełnieniu spoin pomiędzy cegłami odpowiednią zaprawą. Ten proces nie tylko poprawia estetykę konstrukcji, ale również zwiększa jej trwałość i odporność na warunki atmosferyczne. Fugowanie zapobiega wnikaniu wody do wnętrza spoin, co mogłoby prowadzić do erozji materiału oraz rozwoju pleśni. W praktyce, po zakończeniu układania cegieł klinkierowych, należy poczekać, aż zaprawa wiążąca ciecz całkowicie wyschnie, co jest kluczowym krokiem w zapewnieniu stabilności całej struktury. Standardy budowlane zalecają użycie zaprawy o odpowiednich parametrach, co zapewnia długotrwałość i estetykę ogrodzenia. Przykładowo, zastosowanie odpowiedniego rodzaju fugi może wpłynąć na trwałość konstrukcji, co ma kluczowe znaczenie w przypadku słupów ogrodzeniowych narażonych na różne warunki atmosferyczne.

Pytanie 35

Aby stworzyć powierzchnię odporną na poślizgnięcia na tarasie, należy zastosować deski

A. przecierane

B. ryflowane

C. heblowane

D. polerowane

Deski ryflowane są najlepszym wyborem do budowy powierzchni antypoślizgowej tarasu, ponieważ ich charakterystyczne żłobienia zwiększają przyczepność, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa użytkowników. Dzięki ryflowanej powierzchni woda oraz inne substancje, które mogą powodować poślizg, skuteczniej spływają, co znacząco redukuje ryzyko wypadków. Przykładem zastosowania desek ryflowanych są tarasy przy basenach lub w miejscach narażonych na kontakt z wodą. Wybór tego typu desek powinien być zgodny z normami bezpieczeństwa, które zalecają stosowanie materiałów o odpowiednich właściwościach antypoślizgowych. Dobrą praktyką jest także regularne sprawdzanie stanu desek oraz ich konserwacja, co pozwala na utrzymanie właściwości antypoślizgowych przez długi czas. Warto również wspomnieć, że deski ryflowane mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak drewno kompozytowe czy naturalne, co dodatkowo zwiększa ich wszechstronność w zastosowaniach zewnętrznych.

Pytanie 36

Aby uzyskać statyczny charakter kompozycji w krajobrazie, należy zastosować w jej projektowaniu

A. symetrię i kontrastowe barwy

B. asymetrię i kontrastowe barwy

C. asymetrię i delikatne kolory

D. symetrię i delikatne kolory

Odpowiedź 'symetrię i barwy stonowane' jest prawidłowa, ponieważ w projektowaniu wnętrz krajobrazowych elementy te są kluczowe dla uzyskania statycznego charakteru kompozycji. Symetria wprowadza harmonię i równowagę, co jest istotne w tworzeniu spokojnych i uporządkowanych przestrzeni. Przykłady zastosowania symetrii można znaleźć w klasycznych ogrodach, gdzie elementy takie jak aleje drzew, fontanny czy rabaty są rozmieszczone w równych odległościach, co sprzyja odczuciu stabilności. Barwy stonowane, z kolei, takie jak odcienie szarości, beżu czy zieleni, nie przyciągają nadmiernej uwagi i wspierają poczucie spokoju oraz harmonii. W praktyce architektonicznej często stosuje się palety kolorystyczne oparte na tonach ziemi, które w naturalny sposób wpisują się w otoczenie i minimalizują kontrasty. Te elementy nie tylko wpływają na estetykę, ale także na psychologię przestrzeni, co jest zgodne z zasadami projektowania zgodnie z teorią Gestalt, która podkreśla znaczenie postrzegania całości w kontekście detali. Takie podejście jest fundamentalne w tworzeniu funkcjonalnych i estetycznie przyjemnych przestrzeni życiowych.

Pytanie 37

Brama księżycowa jest charakterystycznym elementem wystroju ogrodu?

A. francuskiego

B. chińskiego

C. angielskiego

D. włoskiego

Brama księżycowa to charakterystyczny element architektury ogrodowej w stylu chińskim, który odzwierciedla głębokie powiązania tego stylu z filozofią feng shui oraz estetyką natury. Tego typu bramy, często dekorowane ornamentami przedstawiającymi smoki czy inne symbole szczęścia, nie tylko pełnią funkcję estetyczną, ale także praktyczną, wyznaczając granice przestrzeni i tworząc harmonijne połączenie między ogrodem a otoczeniem. W ogrodach chińskich brama księżycowa może być umiejscowiona w strategicznych punktach, aby kierować wzrokiem i energią w określone miejsca, co jest zgodne z zasadami feng shui. Użytkownicy mogą spotkać się z tym elementem w różnych formach, od prostych łuków po bogato zdobione struktury, które mogą być używane do tworzenia intymnych zakątków w ogrodzie. Warto również dodać, że brama księżycowa może być inspiracją dla współczesnych projektów ogrodowych, w których dąży się do integracji architektury z naturą, co jest istotnym kierunkiem w nowoczesnym projektowaniu przestrzeni zewnętrznych.

Pytanie 38

Aby stworzyć betonowy murek o szarej powierzchni, należy wykorzystać mieszankę betonową z dodatkiem grysu

A. bazaltowego

B. marmurowego

C. porfirowego

D. granitowego

Granitowy grys jest idealnym materiałem do produkcji betonu o szarej powierzchni ze względu na swoje właściwości fizykochemiczne. Granit charakteryzuje się wysoką twardością oraz odpornością na działanie warunków atmosferycznych, co sprawia, że beton wykonany z jego użyciem jest wyjątkowo trwały i odporny na ścieranie. W praktycznych zastosowaniach, granitowy grys często stosowany jest w budownictwie drogowym, przy produkcji prefabrykatów betonowych oraz w konstrukcjach architektonicznych, gdzie estetyka i wytrzymałość są kluczowe. Dodatkowo, granitowa mieszanka betonowa dobrze współpracuje z różnymi dodatkami chemicznymi, co pozwala na uzyskanie betonu o pożądanych parametrach, takich jak zwiększona wytrzymałość na ściskanie czy poprawione właściwości izolacyjne. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 206 dotyczące betonu, wskazują na granit jako preferowany materiał do uzyskania wysokiej jakości mieszanki betonowej, co czyni go odpowiednim wyborem dla budowy murek betonowych o szarej powierzchni.

Pytanie 39

Teodolit jest narzędziem geodezyjnym służącym do wykonywania pomiarów

A. kąta pionowego oraz wysokości

B. kąta poziomego oraz odległości

C. kąta pionowego oraz poziomego

D. kąta poziomego oraz wysokości

Podczas analizy błędnych odpowiedzi, można zauważyć pewne nieporozumienia dotyczące funkcji teodolitu. Odpowiedzi wskazujące na pomiar kątów tylko w jednym kierunku, jak kąty poziome i wysokości, są błędne, ponieważ teodolit nie jest zaprojektowany do pomiaru wysokości w sposób niezależny. Wysokość jest zazwyczaj określana poprzez kombinację pomiarów kątów pionowych oraz odległości, co pozwala na obliczenie różnic wysokości między punktami. Propozycje, które koncentrują się wyłącznie na jednym rodzaju pomiaru, nie uwzględniają całościowego działania teodolitu i jego zastosowania w geodezji. Ważnym aspektem jest to, że pomiar kątów pionowych jest kluczowy dla określenia nachyleń i kątów wzniesienia obiektów, co jest niezbędne w budownictwie. Przyjmowanie, że teodolit może być używany do pomiaru odległości, jest również mylące, ponieważ tradycyjnie to inne instrumenty, takie jak dalmierze, są odpowiedzialne za takie pomiary. Dlatego istotne jest, aby dobrze zrozumieć, jakie są możliwości i ograniczenia teodolitu, co pozwala uniknąć typowych błędów myślowych i lepiej wykorzystać ten instrument w praktyce geodezyjnej.

Pytanie 40

Formowanie spadków poprzecznych podczas budowy nawierzchni drogowej powinno być rozpoczęte na etapie

A. zagęszczania warstwy wiążącej

B. niwelacji koryta drogi

C. układania warstwy ścieralnej

D. ustalania warstwy podbudowy

Układanie warstwy ścieralnej to etap, który odbywa się na samym końcu procesu budowy nawierzchni drogowej, co oznacza, że formowanie spadków poprzecznych na tym etapie byłoby nieefektywne i niezgodne z najlepszymi praktykami budowlanymi. Warstwa ścieralna jest ostatnią warstwą nawierzchni, która jest odpowiedzialna za bezpośredni kontakt z pojazdami. Wcześniejsze etapy, takie jak zagęszczanie warstwy wiążącej, nie powinny być mylone z formowaniem spadków, ponieważ ich głównym celem jest zapewnienie odpowiedniej struktury i nośności nawierzchni, a nie kształtowanie profilu poprzecznego. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że spadki można formować w dowolnym momencie budowy, podczas gdy ich precyzyjne uformowanie na etapie niwelacji koryta jest podstawą dla całej konstrukcji. Również równanie warstwy podbudowy nie jest momentem odpowiednim do wprowadzenia spadków poprzecznych, ponieważ na tym etapie kładzie się nacisk na uzyskanie odpowiednich parametrów nośności podbudowy, a nie na formowanie geometrii nawierzchni. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że formowanie spadków poprzecznych to proces wymagający wcześniejszego zaplanowania i musi być realizowane w odpowiedniej kolejności.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej