Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:39
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 14:55

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Druk składający się z kilku arkuszy złożonych i włożonych jeden w drugi, bez połączeń między nimi, to

A. oprawa złożona.

B. druk łączony.

C. oprawa prosta.

D. druk luźny.

Druk luźny to pojęcie, które często pojawia się w poligrafii i szeroko pojętym introligatorstwie. To taki rodzaj wydruku, gdzie arkusze są złożone i wsunięte jeden w drugi, ale nie są ze sobą trwale połączone, np. zszywkami, klejem czy innymi metodami oprawy. Takie rozwiązanie ma swoje plusy, szczególnie gdy potrzebujemy elastyczności – na przykład przy testowych wydrukach broszur, książek w wersji próbnej czy materiałów konferencyjnych, które później mogą być dowolnie kompletowane lub uzupełniane. W branży drukarskiej to coś normalnego, szczególnie przy krótkich nakładach albo w sytuacjach, gdzie przewiduje się zmiany treści. Z mojego doświadczenia wynika, że druk luźny idealnie sprawdza się jako forma robocza, ponieważ daje swobodę reorganizacji. Warto też pamiętać, że tego typu złożenie nie spełnia wymagań trwałej oprawy, co w niektórych sytuacjach może być plusem – łatwo rozdzielić arkusze, wymienić pojedyncze strony itp. Jest to zgodne z dobrą praktyką w pracy warsztatowej, gdzie elastyczność i możliwość szybkiej korekty są kluczowe. Moim zdaniem znajomość tego typu rozwiązań bardzo się przydaje, szczególnie na etapie przygotowania do właściwej produkcji lub prototypowania.

Pytanie 2

Zdefiniowany format naświetlania formy kopiowej w technologii CtF powinien być

A. równy formatowi zdefiniowanej strony w projekcie.

B. większy od formatu zdefiniowanej strony w projekcie.

C. mniejszy od formatu zdefiniowanej strony w projekcie.

D. równy maksymalnemu formatowi danej naświetlarki.

To jest naprawdę ważny aspekt w przygotowywaniu form kopiowych w technologii CtF (Computer to Film). Chodzi o to, że format naświetlania formy musi być większy od ostatecznego formatu strony zdefiniowanej w projekcie, ponieważ potrzebujemy tzw. spadów oraz marginesów technologicznych. Dzięki temu mamy miejsce na pasery, kontrolne paski kolorystyczne, znaczniki cięcia czy inne elementy techniczne, które są niezbędne podczas dalszej obróbki drukarskiej. W praktyce, jeśli projektujesz stronę na format A4, to forma kopiowa powinna mieć zapas, np. kilka milimetrów z każdej strony — to się nazywa spad. Bez tego grafika, która dochodzi do krawędzi, może zostać nieestetycznie obcięta. W branży to już taki standard, bo pozwala uniknąć błędów przy docinaniu i znacznie ułatwia kontrolę jakości druku. Moim zdaniem, takie podejście pokazuje po prostu profesjonalizm drukarza i operatora prepressu. Z doświadczenia powiem, że czasem te zapasy ratują skórę przy nieoczekiwanych przesunięciach podczas montażu czy cięcia. Poza tym, zgodnie z normami ISO i zaleceniami producentów naświetlarek, zawsze lepiej mieć trochę większą formę niż ryzykować zbyt ciasne dopasowanie. Warto zwrócić uwagę, że nie chodzi tylko o druk offsetowy – w cyfrowych technologiach też się to przydaje, bo masz pewność, że niczego istotnego nie utracisz na etapie produkcji.

Pytanie 3

Jaki format koperty nadaje się do umieszczenia dyplomu A4 bez jego zginania?

A. A5

B. B5

C. C4

D. A4

Format koperty C4 jest idealny do zapakowania dokumentów formatu A4 bez konieczności ich składania. Wynika to z wymiarów kopert - format C4 ma wymiary 229 x 324 mm, co umożliwia swobodne umieszczenie w niej dokumentów A4 (210 x 297 mm) w pozycji poziomej. Dzięki temu rozwiązaniu, nie tylko zachowujemy estetykę dokumentu, ale również zapewniamy jego lepszą ochronę przed zagnieceniami i uszkodzeniami. W praktyce, stosowanie odpowiedniego formatu koperty jest kluczowe w kontekście profesjonalnej korespondencji, szczególnie w sytuacjach, gdy przesyłane dokumenty są ważne, jak dyplomy, certyfikaty czy umowy. W branży biurowej i w działaniach związanych z marketingiem, dbałość o detale, takie jak odpowiedni format koperty, odgrywa istotną rolę w budowaniu wizerunku firmy. Warto również pamiętać, że stosowanie standardowych formatów, takich jak A4 i C4, jest zgodne z międzynarodowymi normami ISO, co ułatwia współpracę między różnymi krajami i organizacjami.

Pytanie 4

Którym skrótem oznaczana jest technologia pozyskiwania tekstu edytowalnego w oparciu o zeskanowany dokument lub bitmapę?

A. OCR

B. CMS

C. ICC

D. CTA

Technologia oznaczana skrótem OCR, czyli Optical Character Recognition, to naprawdę bardzo praktyczne narzędzie w codziennej pracy z dokumentami. Moim zdaniem to już standard, zwłaszcza w biurach i wszędzie tam, gdzie jest potrzeba przetwarzania dużych ilości papierowych dokumentów na edytowalny tekst. OCR umożliwia zeskanowanie papierowego dokumentu, np. faktury, umowy albo nawet starych notatek i przekonwertowanie go na tekst cyfrowy, który można następnie przeszukiwać, edytować czy archiwizować. Najlepsze systemy OCR potrafią rozpoznawać nawet różne czcionki, układy stron czy języki, co naprawdę ułatwia życie. W branży IT i administracji korzystanie z OCR to podstawa usprawniania procesów, digitalizacji zasobów i automatyzacji obiegu dokumentów. Warto wiedzieć, że OCR jest stosowany nie tylko w skanowaniu dokumentów, ale także w aplikacjach mobilnych, rejestratorach kasowych i systemach bezpieczeństwa, choćby do odczytu tablic rejestracyjnych (ANPR). Dobrą praktyką jest zawsze sprawdzić jakość skanu oraz dobrać odpowiednie oprogramowanie OCR, by uniknąć błędów rozpoznania tekstu. Z doświadczenia powiem, że bez tej technologii digitalizacja papierowych archiwów byłaby właściwie niemożliwa albo trwałaby wieki. Fajnie też, że OCR wciąż się rozwija i coraz lepiej radzi sobie z trudniejszymi dokumentami, np. ze złożonym układem czy słabą jakością skanu.

Pytanie 5

W pokazanym na rysunku okienku poleceń dostępnym w programie do składu i łamania tekstu można określić

A. krój pisma i orientację oraz rozmiar strony.

B. krój pisma i oblewanie tekstu.

C. wyłącznie krój pisma.

D. krój pisma i interlinie oraz kerning.

Wybrana odpowiedź jest poprawna, ponieważ okienko poleceń 'Typografia' w programie do składu i łamania tekstu rzeczywiście umożliwia użytkownikowi wybór kroju pisma, regulację interlinii oraz kerningu. Krój pisma to podstawowy element typografii, który wpływa na estetykę oraz czytelność tekstu. Przykładowo, różne kroje pisma mogą być używane w projektach graficznych, aby nadać im określony charakter lub styl. Regulacja interlinii, czyli odstępu między wierszami, jest kluczowa dla przejrzystości tekstu; zbyt mały odstęp może prowadzić do trudności w czytaniu. Kerning, czyli dostosowanie odstępów między poszczególnymi literami, jest istotny dla estetyki tekstu, wpływając na jego ogólną kompozycję. Standardy typograficzne, takie jak te opracowane przez American Institute of Graphic Arts (AIGA), zalecają dbałość o te elementy, aby zapewnić wysoką jakość projektów graficznych oraz komunikację wizualną.

Pytanie 6

Podaj wymiary brutto plakatu, gdy format netto wynosi A2, a spady mają długość 3 mm?

A. 426 x 600 mm

B. 297 x 420 mm

C. 600 x 847 mm

D. 423 x 597 mm

Odpowiedź 426 x 600 mm jest prawidłowa, ponieważ wymiary brutto plakatu oblicza się, dodając do wymiarów netto odpowiednią wartość spadów. Format A2 ma wymiary 420 x 594 mm. Aby obliczyć wymiary brutto, należy dodać spady do każdej strony. Dla spadów rzędu 3 mm dodajemy 3 mm z każdej strony. Zatem: szerokość brutto wynosi 420 mm + 2 x 3 mm = 426 mm, a wysokość brutto wynosi 594 mm + 2 x 3 mm = 600 mm. W branży poligraficznej, uwzględnianie spadów jest kluczowe, ponieważ zapobiega to powstawaniu białych krawędzi, kiedy plakat jest przycinany na końcowym etapie produkcji. Użycie odpowiednich wymiarów brutto jest standardem w przygotowaniu plików do druku, co zapewnia profesjonalny wygląd i wysoką jakość wykonania. Przykładem praktycznym może być drukowanie plakatów do kampanii reklamowych, gdzie estetyka i precyzyjne wykonanie są kluczowe dla sukcesu projektu.

Pytanie 7

Które operacje technologiczne należy uwzględnić w procesie wykonywania 10 000 sztuk przedstawionych na rysunku opakowań?

A. Wykonanie odbitki próbnej, kopiowanie, drukowanie tampondrukowe, złamywanie.

B. Obróbkę OCR, drukowanie cyfrowe, kaszerowanie, gumowanie.

C. Obróbkę pliku DWG, impozycję, drukowanie sitowe, okrawanie.

D. Wykonanie form ctp, drukowanie offsetowe, wykrawanie, lakierowanie.

Wybrana odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ podano kluczowe operacje technologiczne niezbędne do produkcji opakowań w dużych nakładach, takich jak 10 000 sztuk. Wykonanie form CTP (computer to plate) to proces, który umożliwia przeniesienie cyfrowego obrazu na płytę drukową, co jest kluczowe w druku offsetowym - standardowej technologii używanej w produkcji dużych serii. Druk offsetowy charakteryzuje się wysoką jakością wydruku oraz efektywnością kosztową, co czyni go idealnym wyborem dla dużych nakładów. Wykrawanie jest następnie niezbędne do nadania opakowaniom odpowiednich kształtów, co jest istotne dla ich funkcji ochronnych oraz estetyki. Lakierowanie z kolei zabezpiecza druk przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz wpływami zewnętrznymi, a także nadaje opakowaniom pożądany wygląd. Te operacje są zgodne z obowiązującymi standardami w branży opakowaniowej i stanowią fundamenty efektywnego procesu produkcyjnego, który zapewnia nie tylko jakość, ale także efektywność oraz trwałość opakowań.

Pytanie 8

Z obrazu można odczytać, że impozycji poddana została

A. 8-stronicowa broszura w formacie 210 x 148, oprawa klejona.

B. 4-stronicowa broszura w formacie 210 x 148, oprawa klejona.

C. 4-stronicowa broszura w formacie 210 x 148, oprawa zeszytowa.

D. 8-stronicowa broszura w formacie 210 x 148, oprawa zeszytowa.

W temacie impozycji broszur, kluczowe jest prawidłowe rozpoznanie zarówno liczby stron, jak i typu oprawy oraz formatu. Dość często zdarza się, że mylące są podobne parametry – np. format 210 x 148 mm wykorzystywany jest zarówno w broszurach 4-, jak i 8-stronicowych, ale układ impozycji i dobór oprawy już znacząco się różni. Broszura 4-stronicowa w tej konfiguracji właściwie nie wymaga typowej impozycji arkuszowej – to po prostu pojedynczy arkusz składany na pół, a nie składka w klasycznym rozumieniu. Oprawa klejona dla tak małej liczby stron jest całkowicie niepraktyczna i niezgodna z branżowymi standardami – stosuje się ją przy dużo grubszych publikacjach, gdzie zszywki nie zdałyby egzaminu. Podobnie, 8-stronicowa broszura, ale z oprawą klejoną, to rzadkość – impozycja pokazywana na ekranie ewidentnie wskazuje na składkę zeszytową, czyli zszywki. Sporo osób błędnie utożsamia każdą impozycję broszurową z oprawą klejoną, ale moim zdaniem wynika to z niepełnego zrozumienia technologii introligatorskich. W rzeczywistości oprawa zeszytowa jest dużo częściej stosowana przy niskich paginacjach, bo jest po prostu tańsza, szybsza i mniej skomplikowana. Typowym błędem jest też nieuwzględnienie liczby stron podzielnej przez 4 przy planowaniu broszur zeszytowych – tu komputer jasno pokazuje, że rozkładka musi odpowiadać tej zasadzie. Szczególnie warto zwrócić uwagę na praktyczne aspekty, bo przy złym dobraniu rodzaju oprawy do liczby stron można nie tylko narazić się na niepotrzebne koszty, ale i na techniczne problemy z wykonaniem publikacji. Podsumowując, jeżeli na podglądzie mamy 8-stronicową broszurę w formacie A5 i wyraźnie zaznaczoną oprawę zeszytową, to każda inna kombinacja najzwyczajniej nie pasuje do tej konkretnej sytuacji i nie spełnia branżowych standardów.

Pytanie 9

Aby przygotować 2 000 plakatów o wymiarach 500 x 700 mm w kolorystyce 4 + 0, należy skorzystać z

A. cyfrowej maszyny drukarskiej o formacie SRA3.

B. szerokowstęgowej, 8-kolorowej maszyny fleksograficznej.

C. półformatowej, 4-kolorowej maszyny offsetowej.

D. solwentowego plotera drukującego o szerokości zadruku 1,8 m.

Półformatowa, 4-kolorowa maszyna offsetowa jest najlepszym wyborem do produkcji 2000 plakatów o wymiarach 500 x 700 mm w kolorystyce 4 + 0. Druk offsetowy charakteryzuje się wysoką jakością reprodukcji kolorów oraz dużą efektywnością przy dużych nakładach. W przypadku plakatu o takiej wielkości, offset pozwala na uzyskanie wyraźnych i intensywnych kolorów, co jest niezbędne w materiałach reklamowych. Dodatkowo, przy dużych zamówieniach, koszt jednostkowy druku offsetowego maleje, co czyni go bardziej opłacalnym rozwiązaniem. W praktyce, maszyny offsetowe używane do takich zleceń są w stanie zadrukować duże arkusze papieru, co również przyspiesza proces produkcji. Przykładowo, maszyny takie jak Heidelberg czy Komori są standardem w branży, umożliwiając jednoczesne nanoszenie czterech kolorów na arkusz. W przypadku plakatu 4 + 0, co oznacza cztery kolory zadruku i brak druku z tyłu, offset idealnie spełnia te wymagania, oferując możliwość zastosowania różnych rodzajów papieru, co zwiększa atrakcyjność finalnego produktu.

Pytanie 10

Określ technologiczny zapis barw dla akcydensu zadrukowanego z jednej strony na złoto, a z drugiej na czarno i srebrnie.

A. 1 + 3

B. 1 + 2

C. 1 + 4

D. 2 + 2

Odpowiedzi 1 i 2 są w porządku, bo pokazują, jak fajnie można łączyć kolory w druku. Kolor złoty, jako metaliczny, zazwyczaj dostaje numer 2, a czarny i srebrny to odpowiednio 1 i 3. To wszystko działa w ramach systemu Pantone, który w drukarstwie jest bardzo popularny – pomaga w precyzyjnym określaniu kolorów. Technologia druku, jak offset, sprawia, że kolory są intensywne i mają efekty metaliczne, co jest ważne w reklamie czy opakowaniach. Dobrze dobrane kolory nie tylko ładnie wyglądają, ale też wpływają na to, jak klienci postrzegają produkt. Dlatego warto znać te oznaczenia i umieć je dobrze wykorzystać, żeby wszystko wyglądało tak, jak powinno.

Pytanie 11

Aby pozbyć się plam i zarysowań na bitmapie, w programie Photoshop należy wykorzystać narzędzie

A. wyostrzanie

B. falowanie

C. rasteryzowanie

D. stempel

Narzędzie stempel w programie Photoshop, znane również jako klonowanie, jest niezwykle efektywne w usuwaniu plam i zarysowań z bitmap. Działa na zasadzie kopiowania pikseli z jednego obszaru obrazu i nanoszenia ich na inny, co pozwala na wypełnienie wadliwych elementów tłem lub innymi odpowiednimi fragmentami. Jako praktyczny przykład, jeśli na zdjęciu znajduje się plama na twarzy, można użyć narzędzia stempel, aby sklonować zdrową skórę z sąsiedniego obszaru, tworząc gładką powierzchnię. Dobre praktyki przy użyciu tego narzędzia obejmują odpowiednie ustawienie twardości pędzla, aby uzyskać naturalny efekt oraz regularne zmienianie źródła klonowania, aby uniknąć widocznych powtórzeń. Narzędzie stempel jest wszechstronne i może być również stosowane do retuszu zdjęć, eliminacji niepożądanych obiektów oraz poprawy ogólnej estetyki obrazu. W branży graficznej stempel jest powszechnie uznawany za jedno z podstawowych narzędzi w edytorach graficznych oraz jest kluczowe w procesie retuszu fotograficznego.

Pytanie 12

Jakie urządzenie umożliwia certyfikację proofa?

A. Ekspozytory.

B. Skaner.

C. Spektrofotometr.

D. Kolorymetr.

Spektrofotometr to urządzenie, które analizuje światło przechodzące przez substancję, mierząc jego intensywność w różnych długościach fal. Jest to kluczowe w procesie certyfikacji proofa, ponieważ pozwala na dokładne określenie właściwości optycznych materiałów. Umożliwia to pomiar parametrów takich jak współczynnik odbicia, przepuszczalność oraz barwa, co jest niezbędne w wielu zastosowaniach przemysłowych, od druku cyfrowego po produkcję farb i lakierów. Przykładem zastosowania spektrofotometru jest certyfikacja kolorów w procesie produkcji materiałów reklamowych, gdzie precyzyjna zgodność kolorystyczna jest niezbędna. Dobre praktyki branżowe wskazują na konieczność regularnej kalibracji spektrofotometrów oraz porównywania wyników z ustalonymi standardami, takimi jak ISO 12647, które określają kryteria jakości w druku. Dzięki zastosowaniu spektrofotometrów możliwe jest utrzymanie wysokiej jakości produktów oraz zgodności z wymaganiami klientów.

Pytanie 13

Którą operację technologiczną ilustruje zrzut przedstawiony na rysunku?

A. Rozmieszczenie stronic na arkuszu drukarskim.

B. Archiwizację prac w postaci cyfrowej.

C. Kontrolę kolorystyczną poszczególnych użytków.

D. Rasteryzację elementów barwnych publikacji.

Wybór odpowiedzi, która dotyczy rasteryzacji, kontroli kolorystycznej lub archiwizacji, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego procesów przygotowawczych w druku. Rasteryzacja elementów barwnych publikacji jest procesem, w którym obrazy wektorowe są przekształcane w siatkę pikseli, co jest kluczowe dla uzyskania wyraźnych i szczegółowych wydruków. Jednakże nie jest to tożsame z rozmieszczeniem stronic, które odnosi się do organizacji treści na arkuszu przed wydrukiem. Kontrola kolorystyczna poszczególnych użytków to kolejny ważny aspekt, który skupia się na odpowiednim odwzorowaniu kolorów w druku oraz zapewnieniu, że kolory są spójne w różnych elementach publikacji. Choć te procesy są istotne w poligrafii, nie dotyczą bezpośrednio rozmieszczenia stronic, które jest podstawowym zadaniem w przygotowaniach do druku. Archiwizacja prac w postaci cyfrowej to praktyka, która koncentruje się na zachowywaniu dokumentów w formie elektronicznej, co jest istotne z perspektywy zarządzania dokumentacją, ale również nie ma związku z samym procesem imposycji. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych różnych etapów produkcji, co może prowadzić do niedokładnych wniosków na temat ich funkcji w procesie przygotowania do druku.

Pytanie 14

Koszt zadrukowania 1 m² siatki mesh wynosi 30 zł. Jaki będzie całkowity wydatek na wydruk banera składającego się z dwóch pasów o wymiarach 300 x 150 cm każdy?

A. 540 zł

B. 90 zł

C. 58 zł

D. 270 zł

Odpowiedź 270 zł jest poprawna, ponieważ aby obliczyć całkowity koszt zadrukowania banera, należy najpierw obliczyć jego powierzchnię. Baner składa się z dwóch pasów o wymiarach 300 cm x 150 cm każdy. Powierzchnia jednego pasa wynosi: 300 cm * 150 cm = 45000 cm², co w przeliczeniu na metry kwadratowe (1 m² = 10000 cm²) daje 4,5 m². Dla dwóch pasów powierzchnia wynosi: 2 * 4,5 m² = 9 m². Koszt zadrukowania wynosi 30 zł za m², więc całkowity koszt to 9 m² * 30 zł/m² = 270 zł. W praktyce, znajomość kosztów druku jest kluczowa w branży reklamowej, ponieważ pozwala na precyzyjne budżetowanie projektów graficznych oraz optymalizację kosztów produkcji. Warto również pamiętać, że przy zamówieniach większych ilości istnieje możliwość negocjacji ceny, co jest standardem w branży. Takie podejście do obliczeń kosztów zadrukowania pomoże w efektywnym zarządzaniu budżetem i planowaniu kampanii reklamowych.

Pytanie 15

Wskaż rodzaj oryginału, którego reprodukcję przedstawiono na rysunku.

A. Negatyw, transparentny, wielotonalny.

B. Negatyw, refleksyjny, jednotonalny.

C. Diapozytyw, transparentny, jednotonalny.

D. Diapozytyw, refleksyjny, wielotonalny.

Odpowiedź "Negatyw, transparentny, wielotonalny" jest prawidłowa, ponieważ przedstawiony materiał fotograficzny jest negatywem, który cechuje się przezroczystością oraz zdolnością do rejestrowania wielu odcieni, co jest kluczowe dla uzyskania bogatej skali tonów w finalnym obrazie. Negatywy, które są stosowane w tradycyjnym fotografowaniu, pozwalają na uchwycenie szczegółów w różnych zakresach tonalnych, co jest niezbędne do późniejszej obróbki oraz projekcji. W praktyce, negatywy są często używane w laboratoriach fotograficznych do tworzenia odbitek na papierze fotograficznym, gdzie ich transparentność umożliwia przepuszczanie światła. Warto również zwrócić uwagę na zastosowania profesjonalne, takie jak fotografia artystyczna czy dokumentalna, gdzie wysokiej jakości negatywy wielotonalne pozwalają na uzyskanie niezwykle szczegółowych i wyrazistych prac. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej, dobranie odpowiednich materiałów negatywowych jest kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów artystycznych oraz technicznych.

Pytanie 16

Ilość arkuszy drukarskich dla książki liczącej 480 stron w formacie A5 wynosi

A. 60 szt.

B. 30 szt.

C. 45 szt.

D. 15 szt.

Dobra robota! Poprawna odpowiedź to 30 sztuk arkuszy drukarskich. Jak to obliczamy? No więc, mamy 480 stron w książce, a każdy arkusz ma 4 strony - dwie z przodu i dwie z tyłu. Więc żeby znaleźć liczbę arkuszy, dzielimy 480 przez 4, co daje nam 120. Ale tu jeszcze musimy wziąć pod uwagę, że dwa arkusze idą w jeden zestaw, kiedy to szyjemy albo kleimy, więc 120 dzielimy przez 2 i wychodzi 60. Pamiętajmy, że w druku książek zwykle liczy się w sztukach arkuszy. Dlatego, żeby uzyskać 480 stron, potrzebujemy 30 arkuszy. Fajnie, że zwróciłeś uwagę na te szczegóły w obliczeniach, bo to naprawdę jest kluczowe w poligrafii!

Pytanie 17

Jakie podłoże najlepiej nadaje się do drukowania folderów reklamowych na cyfrowej drukarce elektrofotograficznej?

A. Tektura lita 420 g/m2

B. Papier syntetyczny 60 g/m2

C. Karton powlekany 250 g/m2

D. Papier niepowlekany offsetowy 150 g/m2

Karton powlekany 250 g/m2 jest optymalnym wyborem do wydrukowania folderów reklamowych na cyfrowej drukarce elektrofotograficznej z kilku kluczowych powodów. Przede wszystkim, karton powlekany charakteryzuje się wysoką jakością powierzchni, co pozwala na uzyskanie wyraźnych i żywych kolorów, które są niezwykle ważne w materiałach reklamowych. Ponadto, grubość 250 g/m2 zapewnia odpowiednią sztywność, co jest istotne dla folderów, które mają być estetyczne i trwałe. Zastosowanie druku elektrofotograficznego na tym podłożu wyniknie w doskonałej rejestracji detali, co jest niezbędne w przypadku skomplikowanych grafik czy zdjęć. W branży reklamowej ważne jest także, aby materiały były odporne na zniszczenia i zarysowania; karton powlekany spełnia te wymagania, dzięki czemu foldery zachowują swoją atrakcyjność wizualną przez dłuższy czas. Dodatkowo, stosowanie kartonu powlekanego jest zgodne z dobrymi praktykami w branży druku, a także z normami jakości, co podkreśla znaczenie wyboru odpowiednich materiałów do produkcji. Przykładem zastosowania takiego podłoża mogą być foldery promujące wydarzenia, które wymagają wysokiej jakości wizualnej oraz odporności na uszkodzenia podczas transportu.

Pytanie 18

Aby zabezpieczyć publikację stworzoną w programie InDesign przed utratą niektórych danych (takich jak fonty czy połączone obrazy) podczas otwierania jej do edycji na innym komputerze, należy

A. stworzyć pakiet

B. zrobić zrzuty ekranu

C. zapisć ją w formacie PDF

D. przenieść jedynie plik INDD

Utworzenie pakietu w programie InDesign to najlepszy sposób na zabezpieczenie publikacji przed utratą informacji, takich jak fonty czy połączona grafika, podczas modyfikacji na innym komputerze. Proces ten polega na skompresowaniu wszystkich niezbędnych plików, w tym dokumentu INDD, używanych fontów oraz obrazów, w jednym folderze. Dzięki temu, gdy przeniesiemy pakiet na inny komputer, wszystko, co jest potrzebne do otwarcia dokumentu, jest dostępne w jednym miejscu, co minimalizuje ryzyko błędów związanych z brakującymi zasobami. Praktyczne zastosowanie pakietu jest kluczowe, gdy współpracujemy z zespołem, gdzie różne osoby mogą używać różnych komputerów. Dobrą praktyką jest także regularne tworzenie pakietów przed przesyłaniem pracy do klienta lub współpracownika, co pozwala uniknąć problemów z kompatybilnością. Stosując standardy branżowe, takie jak tworzenie pakietów, zwiększamy efektywność pracy i zapewniamy wysoką jakość dostarczanych materiałów.

Pytanie 19

Ile form wydruków trzeba przygotować do zrealizowania ulotki w formacie A4, w kolorze 2 + 2 na półformatowej maszynie arkuszowej przy użyciu technologii odwracania przez margines?

A. 4 formy

B. 2 formy

C. 3 formy

D. 8 form

Wybór niepoprawnej liczby form drukowych, jak np. 3, 4 lub 8, wynika z błędnego zrozumienia zastosowania technologii druku oraz właściwości maszyn arkuszowych. Przy założeniu druku ulotki formatu A4 w kolorystyce 2 + 2, z zastosowaniem technologii odwracania przez margines, istnieje potrzeba zrozumienia, że każda forma drukowa może obsługiwać cały arkusz, co w połączeniu z odwracaniem pozwala na wykorzystanie tego samego zestawu form do druku obu stron ulotki. Często popełnianym błędem jest zakładanie, że każda strona wymaga oddzielnej formy, podczas gdy w rzeczywistości technologia druku pozwala na optymalizację produkcji, co przekłada się na niższe koszty i szybszą realizację. Inne odpowiedzi, które sugerują większą liczbę form, mogą wskazywać na niedostateczne zrozumienie procesu druku oraz zastosowanie nieefektywnych praktyk. W przemyśle drukarskim kluczowe jest, aby osoby zajmujące się przygotowaniem produkcji posiadały umiejętności analizy i optymalizacji, co pozwala na efektywne wykorzystanie zasobów oraz poprawę jakości finalnych produktów.

Pytanie 20

Które operacje technologiczne należy wykonać, aby otrzymać pokazane na rysunku opakowanie?

A. Drukowanie, wykrawanie, klejenie.

B. Drukowanie, cięcie, klejenie.

C. Drukowanie, składanie, klejenie.

D. Drukowanie, nagniatanie, klejenie.

Wybór operacji w produkcji opakowań jest mega ważny, bo ma wpływ na to, jak dobre będzie końcowe wyroby. Na przykład składanie, które wymieniłeś jako drugą odpowiedź, wcale nie zastępuje wykrawania, bo to pierwsze po prostu nie daje odpowiednich kształtów ani zakładek. Składanie to tylko proces, który nie działa solo. Podobnie z cięciem, jak w czwartej odpowiedzi – cięcie nie jest precyzyjne jak wykrawanie, więc efektem są kiepskie kontury i gorsza jakość. Klejenie, które zaproponowano w trzeciej odpowiedzi, jest ważne, ale wykrawanie zawsze musi być wcześniejsze, żeby wszystko trzymało się kupy. W branży są jasne normy i procedury, których trzeba się trzymać, żeby opakowania działały jak należy i ładnie wyglądały. Jak się tego nie rozumie, to mogą się zdarzyć poważne problemy i na pewno obniży to jakość produktów.

Pytanie 21

Które oprogramowanie jest stosowane do rozpoznawania pisma w graficznym pliku bitmapowym podczas skanowania oraz przekształcania go w edytowalny tekst?

A. RIP

B. OCR

C. CAD

D. ZIP

Rozwiązaniem tej kwestii jest właśnie OCR, czyli Optical Character Recognition. To oprogramowanie, które służy do przekształcania zeskanowanych obrazów tekstu (np. zdjęć, plików .bmp, .jpg) w edytowalny tekst komputerowy. W praktyce bardzo często spotykam się z OCR-em podczas digitalizacji dokumentów w biurze – wystarczy zeskanować papierową fakturę albo umowę i w kilka chwil system przetwarza ją na plik tekstowy, który można dalej edytować np. w Wordzie. To narzędzie kluczowe zarówno w archiwizacji dokumentów papierowych, jak i automatyzacji wprowadzania danych. Standardy branżowe, takie jak ISO 19005 (PDF/A), wręcz zalecają stosowanie OCR do przygotowania cyfrowych archiwaliów. OCR radzi sobie coraz lepiej z różnymi fontami, układami tekstu, nawet z lekkimi szumami i zagięciami papieru, choć wiadomo – nie zawsze jest idealnie, szczególnie przy ręcznym piśmie czy kiepskiej jakości skanach. Moim zdaniem OCR bardzo ułatwia życie i pozwala zaoszczędzić masę czasu, bo nie trzeba wszystkiego przepisywać ręcznie. Warto znać to narzędzie i umieć z niego korzystać, bo jest szeroko wykorzystywane zarówno w korporacjach, jak i w małych firmach czy szkołach.

Pytanie 22

W jakiej przestrzeni barw należy przygotować grafikę, która ma być publikowana w sieci?

A. HSL

B. RGB

C. HSB

D. LAB

Odpowiedź RGB jest poprawna, ponieważ przestrzeń barw RGB (Red, Green, Blue) jest standardem używanym w tworzeniu grafiki przeznaczonej do wyświetlania na ekranach, takich jak monitory komputerowe, telewizory czy urządzenia mobilne. W tej przestrzeni kolory są tworzone poprzez mieszanie trzech podstawowych kolorów światła: czerwonego, zielonego i niebieskiego, co idealnie odpowiada fizyce wyświetlania kolorów na ekranach. Przygotowując grafikę do publikacji w Internecie, należy pamiętać, że wiele przeglądarek internetowych oraz platform społecznościowych opiera się właśnie na przestrzeni RGB, zapewniając użytkownikom bogate i intensywne kolory. Przykładowo, w przypadku tworzenia grafik na stronę WWW lub media społecznościowe, wykorzystanie RGB pozwala na uzyskanie efektów wizualnych, które są zgodne z oczekiwaniami użytkowników, a także z urządzeniami, na których będą one wyświetlane. Stosując tę przestrzeń, projektanci mogą również lepiej zarządzać kontrastem i jasnością, co jest kluczowe dla użyteczności i estetyki grafiki. Dodatkowo, przestrzeń RGB jest szeroko wspierana przez oprogramowanie graficzne, co ułatwia pracę projektantów.

Pytanie 23

Który znak typograficzny wskazano w zamieszczonym tekście czerwoną strzałką?

A. Spację.

B. Ligaturę.

C. Pauzę.

D. Dywiz.

Ligatura, dywiz i spacja to trzy różne znaki typograficzne, które często są mylone z pauzą, co prowadzi do błędnych wniosków. Ligatura to połączenie dwóch lub więcej liter w jeden znak, co ma na celu poprawę estetyki tekstu oraz zwiększenie jego czytelności. Typowe przykłady to formy takie jak 'fi' czy 'fl', które mogą występować w niektórych czcionkach. Użycie ligatur w typografii ma swoje miejsce, jednak nie jest to ten przypadek. Dywiz to symbol, który najczęściej stosuje się do łączenia wyrazów, na przykład w przypadku złożonych przymiotników, takich jak 'czarno-biały'. Ponadto, dywiz jest znacznie krótszy niż pauza i pełni inną funkcję. Spacja to z kolei przerwa pomiędzy wyrazami, która nie ma charakteru interpunkcyjnego. Jej rola polega na oddzieleniu wyrazów, a nie na oznaczaniu przerwy czy wtrącenia w zdaniu. Typowe błędy, które prowadzą do mylenia tych znaków, to niewłaściwe zrozumienie ich funkcji oraz nieznajomość ich zastosowania w kontekście typograficznym. Każdy z tych znaków ma swoje szczególne przeznaczenie, a ich właściwe rozpoznanie i użycie ma kluczowe znaczenie dla jakości tekstu w wydawnictwach i komunikacji pisemnej.

Pytanie 24

Jakie będą koszty przygotowania form drukowych wymaganych do wydania jednokolorowego wkładu książkowego liczącego 160 stron w formacie A5 na maszynie półformatowej, jeśli cena wykonania jednej formy wynosi 30,00 zł?

A. 300,00 zł

B. 600,00 zł

C. 540,00 zł

D. 480,00 zł

Poprawna odpowiedź to 600,00 zł, co wynika z konieczności wykonania 20 form drukowych dla jednokolorowego wkładu książkowego o objętości 160 stron formatu A5. Przemnażając 20 form przez koszt jednostkowy jednej formy, który wynosi 30,00 zł, otrzymujemy 600,00 zł. W praktyce, przy druku książek, istotne jest, by zrozumieć, że liczba form potrzebnych do wydruku zależy od liczby stron oraz formatu druku. Użycie maszyn półformatowych może wpłynąć na efektywność produkcji i koszty, dlatego znajomość technologii druku oraz analizy kosztów jest kluczowa dla branży poligraficznej. Zgodnie z dobrymi praktykami, przy planowaniu produkcji należy uwzględnić nie tylko koszty form, ale także inne elementy, takie jak materiały eksploatacyjne, czas pracy oraz zużycie energii. Wiedza ta jest niezbędna do optymalizacji kosztów i zapewnienia efektywności ekonomicznej przedsięwzięcia.

Pytanie 25

Które narzędzie selekcji stosowane w programie Adobe Photoshop jest odpowiednie do zaznaczenia kształtu białego niedźwiedzia spacerującego po śniegu?

A. Zaznaczanie eliptyczne.

B. Różdżka.

C. Szybkie zaznaczanie.

D. Lasso.

Narzędzie Lasso w Photoshopie to taki trochę klasyk, jeśli chodzi o ręczne zaznaczanie trudnych kształtów. Szczególnie dobrze sprawdza się właśnie tam, gdzie granica pomiędzy obiektem a tłem jest bardzo subtelna – no i tutaj mamy przykład: biały niedźwiedź na śniegu. Automatyczne narzędzia selekcji, jak Różdżka czy Szybkie zaznaczanie, często zawodzą, gdy kontrast jest minimalny – one po prostu nie bardzo wiedzą, gdzie kończy się niedźwiedź, a zaczyna śnieg. Natomiast z Lassiem to my decydujemy, gdzie przebiega krawędź zaznaczenia. Moim zdaniem, choć wymaga to trochę wprawy i cierpliwości, daje największą kontrolę. W praktyce, np. przy retuszu zdjęć do reklamy czy fotomontażach, profesjonaliści bardzo często korzystają z Lasso do precyzyjnych wycinanek w takich właśnie sytuacjach. Z mojego doświadczenia wynika, że technika 'Lasso + maska warstwy' to jeden z najskuteczniejszych sposobów na selekcjonowanie trudnych konturów. Warto jeszcze pamiętać o opcji „Wygładzanie” (Feather), która pozwala uniknąć twardych, sztucznie wyglądających krawędzi. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli zależy Ci na jakości i pełnej kontroli, to właśnie Lasso jest tu najbardziej sensownym wyborem – tak uczą też na kursach grafiki komputerowej i w profesjonalnych workflow.

Pytanie 26

Jaką masę ma 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm oraz gramaturze 100 g/m2?

A. 70 kg

B. 35 kg

C. 95 kg

D. 50 kg

Aby obliczyć masę 1 000 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm i gramaturze 100 g/m2, należy najpierw obliczyć powierzchnię jednego arkusza. Powierzchnia wynosi 0,7 m * 1,0 m = 0,7 m2. Następnie, wykorzystując gramaturę, można obliczyć masę jednego arkusza: 0,7 m2 * 100 g/m2 = 70 g. W przypadku 1 000 arkuszy, masa będzie wynosić 1 000 * 70 g = 70 000 g, co odpowiada 70 kg. To obliczenie jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi w obliczeniach dotyczących materiałów papierowych, które zazwyczaj wykorzystują gramaturę do określenia masy. W praktyce, wiedza ta jest niezwykle użyteczna dla osób pracujących w branży poligraficznej oraz w logistyce, gdzie precyzyjne obliczenia masy materiałów są kluczowe dla transportu oraz kosztów produkcji.

Pytanie 27

Jakie są podstawowe kolory używane w druku offsetowym?

A. Red, Green, Blue, Yellow (RGBY)

B. Cyan, Yellow, Black (CYK)

C. Cyan, Magenta, Yellow, Black (CMYK)

D. Red, Green, Blue (RGB)

CMYK to akronim od Cyan, Magenta, Yellow i Key (czyli Black), co oznacza zestaw kolorów używanych w druku offsetowym. Każda z tych barw reprezentuje podstawowe kolory atramentu stosowanego w procesie drukarskim. Druk w tym modelu kolorystycznym polega na nakładaniu na siebie odpowiednich ilości każdego z tych kolorów, co pozwala na uzyskanie szerokiej gamy barw. Zastosowanie koloru czarnego, znanego jako Key, pozwala na uzyskanie głębszej tonacji i kontrastu, co jest kluczowe w przypadku tekstu oraz ciemnych elementów graficznych. Proces ten jest standardem w branży drukarskiej i wykorzystywany jest w druku wielonakładowym, takim jak książki, czasopisma czy ulotki. Model CMYK jest subtraktywny, co oznacza, że kolory są odejmowane od białego światła, aby uzyskać pożądany odcień. Na przykład, połączenie cyjan i magenta tworzy kolor niebieski. CMYK jest bardziej efektywny niż RGB w kontekście druku, ponieważ lepiej oddaje rzeczywiste kolory na papierze, które są bardziej bliskie naturalnym barwom postrzeganym przez ludzkie oko.

Pytanie 28

W procesach przygotowawczych (prepress) przygotowanie rozmieszczenia kompozycji graficzno-tekstowej pokazanej na rysunku określa się terminem

A. złam.

B. kolofon.

C. frontyspis.

D. layout.

Odpowiedź "layout" jest poprawna, ponieważ określa układ graficzny, w jakim rozmieszczane są elementy tekstowe i wizualne na stronie. W procesach prepress, odpowiedni layout jest kluczowy dla estetyki oraz funkcjonalności publikacji. Dobry layout nie tylko przyciąga wzrok, ale także prowadzi użytkownika przez treść w sposób intuicyjny. Przykładowo, w projektowaniu magazynów czy broszur, layout może określać, gdzie znajdą się nagłówki, zdjęcia i tekst, co wpływa na czytelność całej publikacji. Standardy branżowe, takie jak zasady kompozycji, proporcje złotego podziału czy siatki typograficzne, pomagają w tworzeniu efektywnych layoutów. Ułatwia to również proces druku, ponieważ dobrze zorganizowany layout zapewnia optymalne rozmieszczenie elementów na stronie, minimalizując ryzyko błędów. Warto również zauważyć, że w erze cyfrowej, zrozumienie layoutu jest niezbędne do tworzenia stron internetowych, gdzie układ elementów ma kluczowe znaczenie dla doświadczeń użytkowników.

Pytanie 29

Jakie oznaczenie w dokumencie technologicznym dotyczy druku z obu stron w kolorach CMYK oraz dodatkowo z metaliczną srebrną farbą na pierwszej stronie?

A. 5 + 0

B. 5 + 4

C. 4 + 1

D. 4 + 4

Odpowiedź 5 + 4 jest prawidłowa, ponieważ opisuje projekt, w którym materiał jest zadrukowany z obu stron w pełnym zakresie kolorów CMYK, co oznacza, że każda z czterech podstawowych kolorów (cyjan, magenta, żółty i czarny) jest używana do drukowania. Dodatkowo, zapis 5 + 4 wskazuje na zastosowanie metalicznej srebrnej farby na pierwszej stronie, co jest istotnym elementem w kontekście druku specjalnego. W praktyce, użycie metalicznych farb może dodać wyjątkowego efektu wizualnego, co czyni projekt bardziej atrakcyjnym dla odbiorcy. W standardach druku, takich jak ISO 12647, zaleca się przestrzeganie odpowiednich norm jakościowych, co pozwala na uzyskanie pełnej gamy kolorów oraz efektywności druku. W przypadku projektów komercyjnych często korzysta się z dodatkowych efektów wykończeniowych, takich jak lakierowanie czy foliowanie, które również mogą być uwzględnione w specyfikacji produktu. Zrozumienie tych zapisów jest kluczowe do odpowiedniego przygotowania dokumentacji technologicznej i komunikacji z drukarnią.

Pytanie 30

Impozycja to inaczej nazywana

A. wektoryzacja grafiki bitmapowej

B. korekcja barwna grafiki bitmapowej

C. montaż elektroniczny

D. rastrowanie obrazu ciągłotonalnego

Impozycja to proces wmontowywania różnych elementów graficznych w jeden spójny obraz, co jest kluczowe w montażu elektronicznym. W kontekście produkcji wideo oraz grafiki, impozycja odnosi się do łączenia warstw wizualnych w celu uzyskania finalnego efektu, na przykład w programach do edycji filmów, takich jak Adobe Premiere Pro czy Final Cut Pro. Jednym z zastosowań impozycji jest tworzenie efektów specjalnych, gdzie różne warstwy wideo są łączone w celu osiągnięcia pożądanego rezultatu wizualnego. Dobre praktyki w montażu obejmują umiejętność zarządzania tymi warstwami, co pozwala na uzyskanie estetycznych i funkcjonalnych rezultatów. Ponadto impozycja pozwala na precyzyjne dostosowanie parametrów takich jak przezroczystość, kolor czy rozmiar poszczególnych elementów, co jest niezbędne w profesjonalnej produkcji multimedialnej. Zrozumienie impozycji jest nie tylko istotne dla operatorów montażu, ale również dla grafików, którzy współpracują z wideo, aby zapewnić spójność wizualną i wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 31

Który z poniższych zapisów jest skonstruowany zgodnie z zasadami pisowni?

A. Czarno—biały

B. Czarno - biały

C. Czarno-biały

D. Czarno - biały

Błędne odpowiedzi, takie jak "Czarno - biały", "Czarno—biały" i "Czarno - biały", wskazują na nieporozumienie dotyczące zasad pisowni wyrażeń złożonych w języku polskim. W pierwszym przypadku, obecność spacji przed i po myślniku jest niezgodna z regułami ortograficznymi, które jasno określają, że myślnik powinien łączyć elementy bez odstępu. W polskim piśmiennictwie, szczególnie w tekstach formalnych, przestrzeganie zasad interpunkcyjnych jest kluczowe dla zachowania profesjonalizmu. Kolejna z wymienionych odpowiedzi, "Czarno—biały", ma mylnie zastosowany długi myślnik (em dash), który nie jest odpowiedni w kontekście łączenia wyrazów w języku polskim. W standardach typograficznych właściwe jest używanie myślnika (en dash) do łączenia przymiotników, co jest powszechnie akceptowane w literaturze oraz dokumentacji. Zrozumienie tych różnic jest ważne dla uniknięcia błędów, które mogą prowadzić do nieporozumień w komunikacji, szczególnie w środowiskach profesjonalnych, gdzie precyzja ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 32

Jakie urządzenie pozwala na digitalizację zdjęć z filmu?

A. drukarka natryskowa

B. naświetlarka

C. skaner

D. aparat fotograficzny analogowy

Aparat fotograficzny analogowy nie ma możliwości digitalizacji zdjęć z negatywu. Jego funkcja polega na rejestrowaniu obrazu na filmie, co jest procesem analogowym, a nie cyfrowym. W przeciwieństwie do skanera, aparat nie przekształca obrazu w postać cyfrową, lecz tworzy fizyczny negatyw, który następnie można wykorzystać do wywołania zdjęć. Naświetlarka, choć może być używana do naświetlania papieru fotograficznego, również nie jest narzędziem do digitalizacji. Jej główną funkcją jest tworzenie odbitek zdjęć na papierze, a nie przekształcanie negatywu w format cyfrowy. Drukarka natryskowa to urządzenie przeznaczone do reprodukcji już istniejących obrazów w formacie cyfrowym, a nie do skanowania negatywów. Wybór tych urządzeń w kontekście digitalizacji może wynikać z nieporozumienia dotyczącego ich funkcji. Właściwe zrozumienie różnic pomiędzy technologiami analogowymi i cyfrowymi jest kluczowe, aby uniknąć błędnych wniosków. Aby efektywnie digitalizować zdjęcia z negatywów, konieczne jest korzystanie z odpowiednich narzędzi, takich jak skanery, które są zaprojektowane z myślą o tej konkretnej funkcji, co zapewnia wysoką jakość i precyzję odwzorowania obrazu.

Pytanie 33

Broszura to publikacja nieperiodyczna, która zawiera ilość stron

A. od 4 do 48

B. od 8 do 68

C. od 4 do 64

D. od 2 do 128

Broszura jest klasyfikowana jako wydawnictwo nieperiodyczne, co oznacza, że nie jest publikowana cyklicznie, jak magazyny czy gazety. Definicja broszury wskazuje, że jej objętość powinna wynosić od 4 do 48 stron. Taki zakres jest zgodny z powszechnie akceptowanymi standardami w branży wydawniczej. Broszury są często używane do celów marketingowych, edukacyjnych lub informacyjnych, aby dostarczyć skondensowane informacje na temat produktu, usługi lub wydarzenia. Przykładowo, broszury mogą być bezużyteczne w kampaniach promocyjnych, gdzie kluczowe jest przedstawienie najważniejszych informacji w przystępnej formie. W kontekście dobrych praktyk, projektowanie broszur powinno uwzględniać atrakcyjną szatę graficzną, jasne komunikaty oraz odpowiednią ilość treści, aby nie przytłoczyć odbiorcy nadmiarem informacji. Oprócz tego, broszury mogą spełniać rolę materiałów pomocniczych w szkoleniach lub jako elementy wspierające sprzedaż, co podkreśla ich wartość w praktyce biznesowej.

Pytanie 34

Projekty graficzne, które mają być drukowane metodą offsetową, powinny być opracowywane w przestrzeni kolorystycznej

A. HSB

B. LAB

C. HSV

D. CMYK

Odpowiedź CMYK jest poprawna, ponieważ projekty graficzne przeznaczone do druku offsetowego powinny być przygotowane w przestrzeni barwnej CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black). Ta przestrzeń barwna odpowiada procesom druku kolorowego, w którym kolory są uzyskiwane przez nakładanie na siebie podstawowych atramentów. Dzięki temu, kiedy projekt jest tworzony w CMYK, projektanci mogą dokładniej przewidzieć, jak kolory będą wyglądać po wydrukowaniu, eliminując ryzyko niezgodności kolorystycznych. W praktyce, aby zapewnić najlepsze rezultaty druku, zaleca się także stosowanie profili kolorów ICC, które pomagają w zarządzaniu kolorami i ich reprodukcji na różnych urządzeniach. Na przykład, wiele drukarni wymaga dostarczenia plików w formacie PDF, gdzie kolory są już skonwertowane do CMYK, aby uniknąć problemów z kolorami RGB, które mogą wyglądać inaczej na ekranie, niż w druku. Przygotowanie projektów w przestrzeni CMYK jest standardową praktyką w branży graficznej i jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wydruków.

Pytanie 35

Model przestrzeni barw polegający na addytywnym mieszaniu trzech barw pierwszorzędowych określa się akronimem

A. CIE

B. RGB

C. HSL

D. HSB

RGB to właściwy skrót, jeśli chodzi o model barw, gdzie mieszamy światło trzech barw podstawowych: czerwonej (R – Red), zielonej (G – Green) i niebieskiej (B – Blue). To jest właśnie tzw. model addytywny, czyli taki, gdzie kolory powstają przez dodawanie światła. Im więcej tych kolorów nałożymy, tym jaśniejszy efekt, a w teorii, jakby nałożyć wszystkie trzy w maksymalnej wartości, dostaniemy czystą biel – to takie trochę magiczne, ale tak działa większość ekranów, projektorów czy monitorów. Stąd RGB to podstawa w grafice komputerowej, fotografii cyfrowej czy programowaniu gier. Branża używa RGB praktycznie wszędzie, gdzie mamy do czynienia z generowaniem barw światłem – to po prostu standard, jak ISO w fotografii. Co ciekawe, niektóre programy graficzne, jak Photoshop czy GIMP, dają możliwość pracy zarówno w RGB, jak i w modelach subtraktywnych, jak CMYK, który z kolei służy do druku. Moim zdaniem, jeśli ktoś chce poważnie myśleć o grafice komputerowej czy multimediach, to znajomość RGB to absolutna podstawa, trochę jak tabliczka mnożenia w matematyce. W praktyce, kiedy np. projektujesz stronę www i dobierasz kolory, zawsze masz gdzieś w tle wartości RGB dla każdego z nich, nawet jeśli używasz kodów szesnastkowych – one też opierają się na RGB.

Pytanie 36

Na ilustracji przedstawiono operację

A. korekty obiektywu.

B. tworzenia maski przycinającej.

C. kadrowania bitmapy.

D. selekcji obszaru.

Na ilustracji widać narzędzie kadrowania bitmapy, czyli tzw. crop tool w programie graficznym (tutaj Photoshop). To rozwiązanie jest standardem branżowym w podstawowej obróbce zdjęć i grafiki rastrowej. Kadrowanie polega na przycięciu obrazu do wybranego fragmentu, dzięki czemu łatwo eliminować zbędne elementy, dostosować proporcje kadru czy poprawić kompozycję. Szczególnie zwraca uwagę siatka kadrowania oparta na regule trójpodziału – to bardzo dobra praktyka, która ułatwia uzyskanie estetycznego i harmonijnego układu obrazu, zgodnie z wieloma zasadami sztuki wizualnej. Moim zdaniem, przycinanie bitmapy to jedna z tych podstawowych operacji, która jest wykorzystywana chyba przez każdego grafika czy fotografa – zarówno przy przygotowaniu zdjęć do internetu, jak i do druku. Warto pamiętać, że po kadrowaniu obraz traci raz na zawsze usunięte piksele (chyba, że pracujemy na kopii lub warstwie inteligentnej). Z mojego doświadczenia, dobrze jest zachować oryginał przed kadrowaniem, bo czasem do niego się wraca. Kadrowanie pozwala też poprawić odbiór graficzny zdjęcia, np. jeśli chcemy mocniej wyeksponować główny obiekt, jak tu – głowę zwierzęcia. To narzędzie wydaje się banalne, ale jego prawidłowe wykorzystanie robi ogromną różnicę w profesjonalnej edycji fotografii.

Pytanie 37

Na trzeciej stronie czwórki tytułowej publikacji znajdują się między innymi

A. numer ISBN

B. dedykacja

C. nazwisko autora

D. wakat

Wybór dedykacji, numeru ISBN czy wakatu jako elementów umieszczanych na trzeciej stronie czwórki tytułowej książki odzwierciedla nieporozumienia dotyczące struktury i celu tego dokumentu. Dedykacja, chociaż osobista i ważna dla autora, nie jest standardowym elementem czwórki tytułowej. Zazwyczaj dedykacje znajdują się na stronie przedtytułowej lub w innej części książki, ponieważ ich głównym celem jest wyrażenie uznania wobec konkretnej osoby, a nie informowanie o autorze. Numer ISBN, który jest kluczowy dla identyfikacji publikacji w systemie wydawniczym, nie pojawia się na czwórce tytułowej, lecz zazwyczaj na stronie tytułowej lub w danych bibliograficznych. Pomimo że jego obecność jest niezwykle istotna dla działań związanych z dystrybucją i sprzedażą książek, stanowi zbyt techniczny element, aby znajdować się w sekcji identyfikacyjnej na czwórce tytułowej. Wakat, z kolei, odnosi się do braku lub możliwości w zatrudnieniu, co jest całkowicie nieadekwatne w kontekście wydawniczym. Zrozumienie struktury czwórki tytułowej jest kluczowe dla produkcji i promocji książek, a pomylenie tych elementów z informacjami o autorze prowadzi do niepełnego i niejasnego przedstawienia dzieła literackiego. Przygotowując publikację, należy zawsze odnosić się do dobrych praktyk branżowych, które jasno określają, jakie informacje powinny być umieszczane w danej sekcji dokumentu.

Pytanie 38

Wskaż charakterystyczne parametry układu typograficznego strony przedstawionej na ilustracji.

A. Jedna kolumna, dwa łamy.

B. Jedna kolumna, cztery łamy.

C. Jeden łam, dwie kolumny.

D. Cztery kolumny, jeden łam.

Wybór odpowiedzi, która sugeruje więcej niż jedną kolumnę lub nieodpowiednią liczbę łamów, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące podstawowych zasad układu typograficznego. W przypadku układów z wieloma kolumnami, jak w odpowiedziach sugerujących cztery kolumny z jednym łamem czy dwie kolumny z jednym łamem, kluczowym problemem jest to, iż prowadzi to do rozproszenia uwagi czytelnika. Tego typu struktury nie są efektywne w przypadku prezentacji treści, która powinna być czytelna i łatwa do przyswojenia. Zbyt wiele kolumn ogranicza widoczność tekstu i może prowadzić do tzw. 'zmęczenia wzroku', co jest szczególnie niepożądane w kontekście dokumentów, które mają dostarczać ważne informacje. Ponadto, odpowiedzi te nie uwzględniają zasad optymalizacji przestrzeni na stronie oraz ergonomii czytania. Warto zauważyć, że typografia to nie tylko rozmieszczenie tekstu, ale również świadome kształtowanie doświadczeń użytkowników. Dlatego też należy przestrzegać norm i praktyk, które promują czytelność i zrozumiałość, zamiast koncentrować się na bardziej skomplikowanych układach, które w rzeczywistości mogą obniżać jakość prezentacji treści. Osoby projektujące układy typograficzne, powinny mieć na uwadze, że prostota często sprzyja efektywności komunikacji wizualnej, w zgodzie z zasadami stosowanymi w najlepszych praktykach projektowania.

Pytanie 39

Jaka liniatura rastra jest zalecana do drukowania folderu reklamowego o wysokiej jakości na papierze powlekanym?

A. 500 lpi

B. 1 200 lpi

C. 80 lpi

D. 150 lpi

Odpowiedź 150 lpi (linii na cal) jest właściwa do drukowania wysokiej jakości folderów reklamowych na papierze powlekanym, ponieważ ta liniatura zapewnia odpowiedni balans między szczegółowością a gęstością rastra. W przypadku folderów reklamowych, które często zawierają zdjęcia oraz bogate grafiki, linia rastra w granicach 150 lpi umożliwia uzyskanie wyraźnych i ostrych detali, a jednocześnie minimalizuje efekt moiré, który może wystąpić przy użyciu zbyt grubych linii rastra. Praktyczne zastosowanie tej wartości można zaobserwować w produkcji materiałów marketingowych, gdzie wysoka jakość druku jest kluczowa dla przyciągnięcia uwagi klientów. W branży poligraficznej standardy jakościowe, takie jak ISO 12647, wskazują, że dla papierów powlekanych, które charakteryzują się gładką powierzchnią, optymalna liniatura rastra wynosi właśnie 150 lpi, co zapewnia doskonałą reprodukcję kolorów oraz detali. Dobrze dobrana liniatura na pewno przyczyni się do efektywności komunikacji wizualnej folderów reklamowych, które są istotnym narzędziem w promocji produktów i usług."

Pytanie 40

Jaką konwersję przestrzeni kolorów należy przeprowadzić, aby przystosować zdjęcie do druku w technologii offsetowej?

A. RGB na CMYK

B. CMYK na RGB

C. RGB na HSB

D. RGB na LAB

Aby przygotować zdjęcie do wydruku w technice offsetowej, konieczne jest przekształcenie przestrzeni barw RGB na CMYK. RGB (Red, Green, Blue) to model kolorów używany głównie w urządzeniach wyświetlających, takich jak monitory i telewizory, gdzie kolory są tworzone przez mieszanie światła. W przeciwieństwie do tego, CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Black) jest modelem kolorów stosowanym w druku, gdzie kolory są tworzone przez nałożenie tuszy na papier. Przeniesienie obrazu z RGB do CMYK pozwala na uzyskanie wiernego odwzorowania kolorów w druku, ponieważ tusze CMYK mają ograniczoną gamę kolorów w porównaniu do światła RGB. W praktyce, konwersja RGB na CMYK powinna być przeprowadzona z uwzględnieniem profilu kolorów, aby zminimalizować różnice w kolorze, które mogą wystąpić podczas druku. Standardowe profile kolorów, takie jak FOGRA dla druku w Europie, pomagają w uzyskaniu optymalnych wyników. Dobrą praktyką jest również wykonanie próby druku przed finalnym wydaniem, aby upewnić się, że kolory są zgodne z oczekiwaniami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej