Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 10 grudnia 2025 12:29
  • Data zakończenia: 10 grudnia 2025 12:49

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby uzyskać idealnie gładką powierzchnię na tynkowanej ścianie, co należy zrobić?

A. posypać otynkowaną ścianę suchym cementem
B. wygładzić otynkowaną ścianę pacą na mokro
C. wygładzić otynkowaną ścianę pacą na sucho
D. obficie zwilżyć otynkowaną ścianę wodą
Zatarty tynk na mokro to bardzo ważny krok w wykończeniu ściany, bo dzięki temu uzyskujemy gładką i ładną powierzchnię. Użycie pacy na mokro pomaga rozprowadzić tynk równomiernie, a przy okazji eliminuje różne nierówności i drobne wady. Warto pamiętać, że woda w tynku ułatwia pracę, bo ziarna lepiej się wtapiają w podłoże, co sprawia, że wszystko lepiej się trzyma. Najlepiej zatrzeć tynk zaraz po nałożeniu, zanim zacznie twardnieć, co zwykle zdarza się w ciągu doby. Używając pacę na mokro, możemy uzyskać naprawdę gładką powierzchnię, co jest super ważne przed malowaniem czy tapetowaniem. Dobrym pomysłem jest też stosowanie okrężnych ruchów przy zatracaniu, bo to dodatkowo poprawia wygląd.
Pytanie 2

Użycie koloru czerwonego w kompozycji umożliwia osiągnięcie efektu

A. oddalenia
B. przybliżenia
C. rozszerzenia
D. zawężenia
Czerwony to jeden z tych kolorów, które naprawdę przyciągają wzrok. Używając go w projektach graficznych, można stworzyć efekt bliskości, bo po prostu zwraca uwagę. Z punktu widzenia psychologii kolorów, czerwień kojarzy się z pasją, miłością i energią, co sprawia, że jeszcze bardziej działa na odbiorców. W praktyce, projektanci często sięgają po czerwień w reklamach, żeby zwiększyć zainteresowanie i podkreślić ważne elementy, jak np. przyciski akcji. Gdy stosuje się czerwień w interfejsach, można zwiększyć konwersje, bo zwraca uwagę na kluczowe opcje, takie jak 'Kup teraz' czy 'Zarejestruj się'. W sztuce czerwień również często wzbudza silne emocje i przyciąga wzrok. Na przykład w plakatach filmowych czerwień może skierować uwagę na tytuł lub głównych bohaterów, co robi dużą różnicę w atrakcyjności wizualnej.
Pytanie 3

Jaka jest wysokość podstopnicy w projektowanych schodach, jeśli średnia długość kroku wynosi 62 cm, a długość stopnicy 36 cm, obliczona na podstawie wzoru K=2h+b (gdzie K - średnia długość kroku, h - wysokość podstopnicy, b - długość stopnicy)?

A. 11 cm
B. 14 cm
C. 12 cm
D. 13 cm
Aby obliczyć wysokość podstopnicy schodów przy użyciu wzoru K=2h+b, gdzie K to średnia długość kroku, h to wysokość podstopnicy, a b to długość stopnicy, musimy podstawić wartości: K=62 cm i b=36 cm. Przekształcamy wzór do postaci h=(K-b)/2. Podstawiając wartości, otrzymujemy h=(62 cm - 36 cm) / 2 = 13 cm. Wysokość podstopnicy wynosząca 13 cm jest zgodna z zaleceniami norm budowlanych oraz z zasadami ergonomii, które sugerują, że optymalna wysokość podstopnicy powinna mieścić się w zakresie od 12 do 16 cm. Wartości te są ważne, gdyż zbyt niski lub zbyt wysoki stopień może prowadzić do dyskomfortu oraz zwiększonego ryzyka potknięć. W praktyce, przy projektowaniu schodów, wysokość podstopnicy powinna być dostosowana do średniego kroku użytkowników, co pozwala na naturalny ruch i komfort podczas wchodzenia oraz schodzenia. W związku z tym, odpowiedź 13 cm jest nie tylko poprawna matematycznie, ale również praktycznie uzasadniona.
Pytanie 4

Którego rodzaju murka dotyczy wykaz planowanych prac?

Wykaz planowanych prac
Lp.Rodzaj robót
1.Prace organizacyjne i porządkowe.
2.Wytyczenie murka w terenie zgodnie z projektem.
3.Wykonanie wykopu.
4.Wylanie fundamentu.
5.Dobór odpowiedniej wielkości kamienia.
6.Budowa murka przy użyciu zaprawy.
7.Ułożenie płyt zwieńczających.
A. Wolnostojącego kamiennego suchego.
B. Oporowego murowanego z elementów kamiennych prefabrykowanych.
C. Wolnostojącego murowanego z kamieni.
D. Oporowego betonowego licowanego kamieniami.
Podczas analizy dostępnych odpowiedzi warto zauważyć, że odpowiedzi związane z murkami wolnostojącymi kamiennymi suchymi oraz oporowymi nie są właściwe w kontekście przedstawionego wykazu planowanych prac. Mur wolnostojący kamienny suchy jest konstrukcją, która nie wykorzystuje zaprawy, co czyni go niewłaściwym w tej sytuacji. Tego rodzaju murki mogą być stosowane w ogrodach, jednak ich stabilność jest ograniczona, co może prowadzić do osunięć w przypadku niekorzystnych warunków atmosferycznych. Z kolei mury oporowe, niezależnie od tego, czy są betonowe, licowane kamieniami, czy murowane z prefabrykatów, są projektowane w celu wsparcia gruntu lub innych obciążeń, co wymaga innych prac przygotowawczych i konstrukcyjnych. Ich budowa wiąże się z koniecznością zaprojektowania odpowiednich fundamentów oraz analizy obciążeń, co jest niezbędne dla zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa całej konstrukcji. Typowym błędem w podejściu do takich pytań jest mylenie funkcji konstrukcyjnych - mur oporowy i mur wolnostojący pełnią zupełnie różne role i wymagają odmiennych technologii budowy. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego podejścia do projektowania oraz realizacji robót budowlanych.
Pytanie 5

Kruszywo, które można wykorzystać jako podsypkę pod kostkę granitową, nie powinno mieć frakcji większej niż

A. 10 mm
B. 2 mm
C. 12 mm
D. 6 mm
Wybór kruszywa o frakcji większej niż 2 mm, jak w przypadku odpowiedzi 6 mm, 10 mm czy 12 mm, jest niewłaściwy z kilku powodów. Kruszywo o większych frakcjach ma tendencję do tworzenia szczelin między ziarnami, co prowadzi do niestabilności całego układu. Duże ziarna są bardziej podatne na przesuwanie się i nie zapewniają odpowiedniego wsparcia dla kostki granitowej, co może skutkować jej nieprawidłowym osadzeniem i w konsekwencji uszkodzeniami. Ponadto, większe frakcje kruszywa mogą utrudniać odprowadzanie wody, co zwiększa ryzyko powstawania kałuż i erozji w trakcie intensywnych opadów. Użytkownicy często mylnie zakładają, że większe ziarno zapewni lepsze wsparcie, jednak praktyka i normy budowlane jasno wskazują, że niewłaściwy wybór frakcji może prowadzić do kosztownych napraw i przedwczesnej degradacji nawierzchni. W przypadku kostki granitowej, która jest materiałem o dużej twardości i masie, wybór kruszywa o frakcji do 2 mm jest kluczowy dla zapewnienia trwałości i estetyki wykonanej nawierzchni. Dlatego tak ważne jest, aby stosować się do zaleceń specjalistów i norm branżowych, aby uniknąć typowych błędów w doborze materiałów.
Pytanie 6

Najbardziej wytrzymałe wzmocnienie brzegów naturalnego zbiornika wodnego o zmiennym poziomie wody można osiągnąć dzięki

A. faszynowym kiszkami.
B. narzutowi kamiennemu.
C. cegłom budowlanym.
D. drewnianemu ogrodzeniu.
Drewniana palisada, choć stosunkowo popularna w budowie umocnień brzegowych, ma swoje ograniczenia związane z trwałością. Drewno jest materiałem organicznym, który z czasem ulega degradacji pod wpływem wilgoci, działania grzybów oraz owadów. W warunkach zmiennego poziomu lustra wody, palisady mogą szybko stracić swoje właściwości nośne, co prowadzi do konieczności częstej konserwacji lub wymiany. Z kolei cegły budowlane, mimo swojej wytrzymałości, nie są przystosowane do pracy w warunkach wodnych. Ich nasiąkliwość i zmniejszona odporność na działanie wody mogą prowadzić do pęknięć, co z kolei wpłynie negatywnie na stabilność umocnienia. Kiszek faszynowych, mimo że są stosowane w ecotechnologii, nie zapewniają odpowiedniego wsparcia w przypadku dużych wahań poziomu wody. Co więcej, ich efektywność jest ograniczona i często wymagają dodatkowych materiałów dla uzyskania odpowiedniej stabilności. Te podejścia do umocnienia brzegów wykazują słabą efektywność w długoterminowej ochronie, co stanowi kluczowy błąd w myśleniu o trwałych rozwiązaniach w gospodarce wodnej. Właściwy wybór materiałów budowlanych, takich jak narzut kamienny, jest niezbędny do zapewnienia skutecznej i długotrwałej ochrony brzegów zbiorników wodnych.
Pytanie 7

Jaką nawierzchnię warto wykorzystać w lesie parkowym?

A. Gruntową
B. Tłuczniową
C. Betonową
D. Bitumiczną
Odpowiedź gruntowa jest prawidłowa, ponieważ nawierzchnie gruntowe są najbardziej odpowiednie dla parków leśnych ze względu na ich naturalny charakter. Tego rodzaju nawierzchnia pozwala na lepsze wchłanianie wody, co przyczynia się do zachowania lokalnego mikroklimatu oraz sprzyja życiu roślin i zwierząt. Dodatkowo, nawierzchnie gruntowe są mniej inwazyjne dla ekosystemu, co minimalizuje ryzyko degradacji środowiska. Przykładowo, w wielu parkach narodowych stosuje się ścieżki gruntowe, które umożliwiają spacerowiczom poruszanie się w bliskim kontakcie z naturą, a także zmniejszają ryzyko erozji gleby. Dobrze zaprojektowane i utrzymane nawierzchnie gruntowe mogą być dostosowane do zmieniających się warunków atmosferycznych oraz obciążeń ruchu. Istotne jest, aby przed wyborem nawierzchni gruntowej przeprowadzić odpowiednie badania gleby i hydrologii, co pozwoli na optymalne dopasowanie techniczne do lokalnych warunków.
Pytanie 8

Jakie kruszywo jest zalecane do budowy podbudowy drogi?

A. Tłuczeń dolomitowy
B. Grys marmurowy
C. Tłuczeń granitowy
D. Grys bazaltowy
Tłuczeń granitowy jest materiałem, który idealnie nadaje się do wykonania podbudowy drogi jezdnej ze względu na swoje właściwości mechaniczne oraz trwałość. Granit jako skała magmowa charakteryzuje się wysoką twardością i odpornością na ściskanie, co sprawia, że jest bardzo wytrzymały na obciążenia dynamiczne i statyczne. Stosowanie tłucznia granitowego w budownictwie drogowym jest zgodne z normami, takimi jak PN-EN 13242, które określają wymagania dotyczące kruszyw do zastosowań w budownictwie. Jego interlocking (zatrzaskujący się charakter) pozwala na tworzenie stabilnej, nośnej warstwy, co jest kluczowe dla długotrwałości nawierzchni. Przykłady zastosowania tłucznia granitowego obejmują nie tylko podbudowy dróg, ale również uzupełnianie warstw w systemach drenażowych oraz budowę placów i parkingów. Odpowiedni dobór kruszywa wpływa na poprawę właściwości mechanicznych konstrukcji oraz zwiększa ich żywotność, co czyni tłuczeń granitowy najlepszym wyborem w tym kontekście.
Pytanie 9

W jakiej strefie funkcjonalno-przestrzennej w ogrodzie przydomowym powinna być umiejscowiona szopa na narzędzia?

A. Użytkowej
B. Rekreacyjnej
C. Wypoczynkowej
D. Reprezentacyjnej
Odpowiedź 'Użytkowa' jest prawidłowa, ponieważ w ogrodzie przydomowym szopa na narzędzia pełni kluczową funkcję w strefie użytkowej, która jest dedykowana do przechowywania i obsługi sprzętu oraz narzędzi ogrodniczych. Szopa powinna być zlokalizowana blisko obszarów roboczych, takich jak rabaty czy grządki, aby zapewnić łatwy dostęp do narzędzi i materiałów potrzebnych do pracy w ogrodzie. To pozwala na efektywne zarządzanie czasem oraz zwiększa wygodę podczas wykonywania czynności ogrodniczych. Dobrą praktyką jest również, aby szopa była odpowiednio wentylowana oraz dobrze zorganizowana wewnętrznie, co umożliwia łatwe odnalezienie niezbędnych narzędzi. Ponadto, korzystanie z materiałów odpornych na warunki atmosferyczne oraz zapewnienie odpowiedniej izolacji termicznej zwiększa trwałość obiektu. W kontekście ogrodów, zgodnie z zasadami projektowania przestrzeni, strefa użytkowa powinna być funkcjonalna i sprzyjać efektywnemu użytkowaniu, co czyni ją idealnym miejscem na szopę.
Pytanie 10

Odpowiednią bazą do ustanowienia osnowy w pomiarach geodezyjnych jest

A. ogrodzenie działki
B. podziemna linia energetyczna
C. brzeg rzeki
D. krawędź drogi gruntowej
Ogrodzenie działki stanowi solidną podstawę do założenia osnowy pomiarów geodezyjnych, ponieważ jest to wyraźny i trwały element, który można łatwo zidentyfikować w terenie. Osnowa geodezyjna powinna być tworzona na podstawie obiektów o stałej lokalizacji, co jest kluczowe dla dokładności pomiarów. W przypadku ogrodzenia, jego granice są dobrze określone, co ułatwia orientację w terenie i zapewnia stabilność punktów pomiarowych. Przykładem zastosowania może być pomiar działki budowlanej, gdzie ogrodzenie wyznacza granice terenu, a geodeci mogą na jego podstawie precyzyjnie określić położenie budynków czy innych obiektów. W branży geodezyjnej ogrodzenia wykorzystywane są także jako punkty odniesienia w przypadku korygowania danych pomiarowych. Warto również zauważyć, że zgodnie z normami i dobrymi praktykami, przy zakładaniu osnowy geodezyjnej powinno się używać obiektów stałych, co zwiększa wiarygodność wyników pomiarów.
Pytanie 11

Betonową palisadę używaną do budowy schodów terenowych należy osadzić na głębokości

A. 1/4 wysokości elementu
B. 1/3 wysokości elementu
C. 1/2 wysokości elementu
D. 2/3 wysokości elementu
Wybór niewłaściwej głębokości zakopania palisady betonowej, jak sugerują inne odpowiedzi, może prowadzić do poważnych problemów konstrukcyjnych. Zakopanie palisady na głębokość 1/3 wysokości elementu jest niewystarczające i może skutkować niestabilnością, ponieważ większość elementu pozostaje na powierzchni, co czyni konstrukcję podatną na przesunięcia pod wpływem obciążeń. Wykopanie palisady na głębokość 1/2 wysokości również nie zapewni odpowiedniej stabilności, zwłaszcza w warunkach niekorzystnych, takich jak grunt mokry czy skłonny do osuwisk. Z kolei wybór 1/4 wysokości elementu to podejście skrajnie nieodpowiedzialne, które w praktyce nie ma uzasadnienia w standardach budowlanych i prowadzi do szybkiego zużycia oraz uszkodzeń konstrukcji. Zdarza się, że osoby podejmujące takie decyzje kierują się intuicją lub brakiem wiedzy w zakresie inżynierii budowlanej, co w konsekwencji skutkuje nieprawidłowym oszacowaniem wymagań dotyczących stabilności. Warto również zauważyć, że różnorodność warunków gruntowych może wpłynąć na decyzje dotyczące głębokości zakopania. Z tego względu, w przypadku projektowania schodów terenowych, zawsze należy kierować się zasadami inżynieryjnymi oraz standardami budowlanymi, aby zapewnić bezpieczeństwo oraz trwałość konstrukcji.
Pytanie 12

W jakim stuleciu zaczęły się tworzyć ogrody o specyficznym układzie dróg obwodnicowych, znanym również jako obwarzankowy?

A. w XIX wieku
B. w XVIII wieku
C. w XVI wieku
D. w XVII wieku
Odpowiedzi takie jak XVII, XVIII czy XVI wiek nie uwzględniają odpowiednich kontekstów historycznych i kulturowych, w jakich rozwijał się styl ogrodów obwarzankowych. W XVII wieku dominowały ogrody formalne, znane z precyzyjnych układów geometrycznych, które były charakterystyczne dla stylu francuskiego. Wówczas, zamiast obwodnic, stawiano na symetrię i porządek, co nie sprzyjało powstawaniu ogrodów z luźniejszymi układami dróg. Z kolei XVIII wiek przyniósł rozwój ogrodów krajobrazowych, ale sama koncepcja obwarzankowa nie była jeszcze w pełni rozwinięta. W XVI wieku, który charakteryzował się renesansowym podejściem do ogrodów, skupiano się głównie na klasycznych wzorcach europejskich, co również nie prowadziło do powstawania układów dróg obwodnicowych. Typowe błędy myślowe, prowadzące do tych niepoprawnych odpowiedzi, obejmują mylne utożsamienie różnych stylów ogrodowych z ich funkcjami oraz niewłaściwe odniesienie do czasów historycznych. Zrozumienie ewolucji ogrodów i ich układów wymaga znajomości kontekstu społeczno-kulturowego danego okresu, co pozwala na dokładniejsze przypisanie charakterystycznych cech do odpowiednich stuleci.
Pytanie 13

Kształt kwietnika dywanowego można najlepiej zobrazować w perspektywie

A. z lotu ptaka
B. równoległej
C. żabiej
D. ukośnej
Odpowiedź 'z lotu ptaka' jest prawidłowa, ponieważ pozwala na najlepsze zobrazowanie wzoru kwietnika dywanowego z perspektywy, która ukazuje całość kompozycji w sposób holistyczny. Widok z góry umożliwia dostrzeżenie układu roślin, ich rozmieszczenia oraz interakcji między poszczególnymi elementami aranżacji ogrodowej. Taki sposób prezentacji jest stosowany w projektowaniu krajobrazu i architekturze ogrodowej, gdzie kluczowe jest zrozumienie, jak różne elementy współdziałają w przestrzeni. W praktycznym zastosowaniu, architekci krajobrazu często korzystają z map, zdjęć lotniczych lub wizualizacji 3D, aby dokładnie przedstawić koncepcję projektu. Wzór kwietnika dywanowego, który zazwyczaj ma skomplikowaną, wielowarstwową strukturę, jest znacznie łatwiejszy do analizy, gdy można zobaczyć go w całości. Zastosowanie takiej perspektywy sprzyja lepszemu planowaniu, aby zapewnić estetyczny i funkcjonalny układ ogrodu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie.
Pytanie 14

Aby zaprezentować na jednym rysunku budowę altany ogrodowej wraz z fundamentami, należy wykorzystać

A. widok aksonometryczny.
B. rzut.
C. przekrój.
D. widok z boku.
Przekrój to jeden z najważniejszych rysunków technicznych, który umożliwia przedstawienie obiektu w sposób ukazujący jego wnętrze oraz konstrukcję. W przypadku altany ogrodowej, rysunek przekroju pozwala na zobrazowanie nie tylko samej konstrukcji, ale także fundamentów, co jest niezwykle istotne dla zrozumienia budowy i stabilności obiektu. Przekrój pozwala na szczegółowe odwzorowanie warstw materiałowych, takich jak beton fundamentowy, drewno konstrukcyjne czy pokrycie dachu, co ułatwia dalsze prace projektowe oraz wykonawcze. W praktyce, architekci i inżynierowie często korzystają z przekrojów, aby przedstawić różne aspekty budowy, takie jak wysokości pomieszczeń, grubości ścian czy lokalizację instalacji. Przykładem może być projektowanie domów jednorodzinnych, gdzie przekroje są kluczowe dla zrozumienia układu budowli i jej funkcjonalności. W ramach standardów branżowych, przekroje powinny być zgodne z wytycznymi określonymi w normach rysunków budowlanych, co zapewnia ich poprawność i czytelność.
Pytanie 15

Aby uzyskać konkretne wnętrze ogrodowe, należy tak zaprojektować przestrzeń, aby procent otwarć ścian

A. był większy niż 60%
B. wynosił od 50% do 60%
C. wynosił od 31% do 45%
D. był mniejszy niż 30%
Wybierając odpowiedzi, które wskazują na wyższy procent otwarć ścian, można wprowadzić w błąd w kontekście projektowania przestrzeni ogrodowych. Propozycje przewidujące, że procent otwarć powinien wynosić więcej niż 60% lub od 50% do 60%, mogą prowadzić do narażenia użytkowników na nadmierną ekspozycję na warunki atmosferyczne, co skutkuje obniżeniem komfortu korzystania z przestrzeni. Wysoki procent otwarć sprzyja również hałasowi z zewnątrz, co wpływa na jakość wypoczynku. Dodatkowo, koncepcje te mogą nie uwzględniać aspektów prywatności, które są kluczowe w kontekście ogrodów i przestrzeni wypoczynkowych. W praktyce, projektanci starają się osiągnąć harmonię między otwartością a zamknięciem przestrzeni, co najlepiej realizuje się poprzez utrzymywanie niskiego procentu otwarć. Zrozumienie tej zasady jest niezbędne, aby unikać typowych błędów projektowych, które mogą wpływać na funkcjonalność i estetykę wnętrz ogrodowych. Dlatego kluczowe jest stosowanie się do dobrych praktyk architektonicznych, które podkreślają znaczenie równowagi w projektowaniu przestrzeni.
Pytanie 16

Który materiał budowlany charakteryzuje się największą odpornością na czynniki atmosferyczne?

A. drewno
B. stal
C. plastik
D. granit
Chociaż stal, drewno i plastik mają swoje zastosowania w budownictwie, każde z tych materiałów ma ograniczenia, które wpływają na ich odporność na warunki atmosferyczne. Stal, pomimo swojej wysokiej wytrzymałości, jest podatna na korozję, szczególnie w środowiskach o dużej wilgotności lub w obecności soli. Aby zminimalizować te skutki, stal często wymaga stosowania powłok ochronnych, co zwiększa koszty i wymaga regularnej konserwacji. Drewno, będąc materiałem organicznym, jest narażone na działanie grzybów, insektów oraz wilgoci, co może prowadzić do jego szybkiego niszczenia. Aby zwiększyć jego trwałość, często stosuje się impregnaty, ale to również wiąże się z dodatkowymi kosztami i koniecznością regularnej konserwacji. Plastik, chociaż odporny na korozję, może ulegać degradacji pod wpływem promieniowania UV, co ogranicza jego zastosowanie w długoterminowych projektach budowlanych. Dodatkowo, materiały plastikowe mogą być mniej wytrzymałe mechanicznie niż granit. W związku z powyższym, podejmowanie decyzji o wyborze materiałów budowlanych powinno opierać się na ich długoterminowej wydajności oraz odporności na zmienne warunki atmosferyczne, co czyni granit najlepszym wyborem w tej kategorii.
Pytanie 17

Formowanie spadków poprzecznych podczas budowy nawierzchni drogowej powinno być rozpoczęte na etapie

A. zagęszczania warstwy wiążącej
B. niwelacji koryta drogi
C. ustalania warstwy podbudowy
D. układania warstwy ścieralnej
Formowanie spadków poprzecznych nawierzchni drogowej powinno rozpoczynać się na etapie niwelacji koryta drogi, ponieważ to właśnie w tym momencie tworzone są podstawy dla dalszych warstw nawierzchni. Spadki poprzeczne są kluczowe dla odwadniania nawierzchni, co zapobiega gromadzeniu się wody na drodze, a w konsekwencji wpływa na jej trwałość i bezpieczeństwo. Właściwe uformowanie spadków umożliwia skuteczne odprowadzanie wody deszczowej, co stanowi istotny aspekt w projektowaniu dróg zgodnie z europejskimi standardami EN 13108 dotyczącymi materiałów do budowy nawierzchni. Przykładowo, w projektach infrastrukturalnych, takich jak budowa autostrad, wstępne formowanie koryta drogi pozwala na precyzyjne uformowanie profilu poprzecznego, co w efekcie zmniejsza ryzyko uszkodzeń nawierzchni w wyniku działania wody. Dlatego właściwe niwelowanie koryta drogi, na którym później układane będą kolejne warstwy, ma kluczowe znaczenie dla całej konstrukcji drogowej.
Pytanie 18

"Ważka" stanowi charakterystyczny element umeblowania

A. terenów turystycznych
B. ogrodów botanicznych
C. placów zabaw
D. zadrzewień izolacyjnych
Wybór odpowiedzi 'placów zabaw' jako typowego elementu wyposażenia, w kontekście ważki, jest poprawny, ponieważ ważki są często używane jako elementy dekoracyjne oraz edukacyjne w przestrzeniach dla dzieci. Przykładowo, w projektowaniu placów zabaw, ważka może pełnić rolę atrakcyjnej do zabawy konstrukcji, która jednocześnie wprowadza elementy przyrody, umożliwiając dzieciom naukę o owadach i ich ekosystemach. Ponadto, zgodnie z normami bezpieczeństwa i zdrowia, takie wyposażenie powinno być wykonane z materiałów odpowiednich dla dzieci, co może obejmować również formy stylizowane na ważki, które są bezpieczne i dostosowane do aktywności dziecięcych. W praktyce, takie elementy sprzyjają rozwijaniu koordynacji, motoryki oraz wyobraźni dzieci, co jest zgodne z zaleceniami dotyczących tworzenia przyjaznych i stymulujących przestrzeni do zabawy dla najmłodszych.
Pytanie 19

Jakie kolory mogą podkreślić dynamiczny charakter tworzonej kompozycji?

A. Zimne.
B. Monochromatyczne.
C. Złamane.
D. Kontrastowe.
Wybór barw zimnych, złamanych lub monochromatycznych nie przyczynia się do wzmocnienia dynamicznego charakteru kompozycji w taki sposób, jak ma to miejsce w przypadku kolorów kontrastowych. Barwy zimne, takie jak niebieski czy zielony, często kojarzone są ze spokojem i chłodem, co może wywoływać wrażenie stagnacji. W kontekście designu, ich obecność może przynieść efekt uspokajający, a nie energetyzujący. Złamanie koloru, polegające na dodaniu do barwy odcienia szarości, zmniejsza jej intensywność i może prowadzić do powstania efektu przytłumienia, co z kolei osłabia dynamikę wizualną. Monochromatyczne zestawienia, chociaż eleganckie, ograniczają różnorodność i kontrast, co może sprawić, że kompozycja stanie się jednorodna i mniej interesująca. W przypadku projektowania, zgodne z zasadami harmonii i kontrastu, stosowanie jedynie jednego odcienia lub bliskich sobie kolorów nie stymuluje zmysłów w taki sposób, jak zróżnicowanie kolorystyczne. Zrozumienie różnicy między tymi strategiami kolorystycznymi jest kluczowe dla efektywnego projektowania, a wybór kontrastowych barw powinien być priorytetem w celu osiągnięcia dynamicznych i przyciągających uwagę kompozycji.
Pytanie 20

W trakcie projektowania ścieżek zakłada się, że jedna sprawna osoba zajmuje przestrzeń o szerokości

A. 100 cm
B. 60 cm
C. 120 cm
D. 80 cm
Odpowiedź 60 cm jest prawidłowa, ponieważ w projektowaniu przestrzeni dla ruchu osób przyjmuje się, że jedna pełnosprawna osoba zajmuje średnio 60 cm szerokości. Taki wymiar jest zgodny z normami i standardami projektowania przestrzeni publicznych oraz budynków, takich jak norma PN-EN 14788. W praktyce oznacza to, że podczas projektowania ścieżek, chodników czy innych przestrzeni, należy uwzględnić ten wymiar, aby zapewnić komfort i bezpieczeństwo użytkowników. Przykładem zastosowania tej zasady mogą być ciągi piesze w miastach, gdzie muszą one być wystarczająco szerokie, aby umożliwić swobodne poruszanie się pieszym, w tym osobom z niepełnosprawnościami. Zastosowanie wymiaru 60 cm pozwala również na praktyczne rozmieszczenie mebli miejskich, takich jak ławki, kosze na śmieci czy inne elementy infrastruktury, nie zakłócając jednocześnie ruchu pieszych. Taki projekt minimalizuje ryzyko kolizji oraz zwiększa ogólną funkcjonalność przestrzeni.
Pytanie 21

Jaki element infrastruktury parku powinien znajdować się przy jego wjeździe?

A. Tablica z regulaminem
B. Zadaszenie
C. Altanka
D. Karmnik dla ptaków
Tablica z regulaminem to kluczowy element wyposażenia parku, który powinien być umieszczony przy wejściu. Taki dokument informacyjny pełni funkcję orientacyjną oraz edukacyjną, przekazując odwiedzającym zasady korzystania z parku, takie jak zakazy palenia, zasady dotyczące psów czy godziny otwarcia. Przykładowo, w wielu parkach miejskich zastosowanie tablic z regulaminem zyskało na znaczeniu, ponieważ pomaga w utrzymaniu porządku oraz bezpieczeństwa. Dobrą praktyką jest również umieszczanie na takiej tablicy informacji o dostępnych atrakcjach, ścieżkach spacerowych czy lokalnych wydarzeniach. Odwiedzający zyskują jasny i łatwy dostęp do ważnych informacji, co wpływa na pozytywne postrzeganie przestrzeni publicznej. Zgodnie z wytycznymi instytucji zajmujących się zarządzaniem przestrzenią publiczną, tablice informacyjne powinny być czytelne, estetyczne i dostosowane do wymogów estetyki otoczenia, co czyni je nieodzownym elementem każdego parku.
Pytanie 22

Ile wynosi nakład robocizny na budowę ścian prostokątnych piaskownic z betonu żwirowego, jeśli koszt robocizny na 1 m3 to 13,53 r-g, a wymiary ściany to szerokość 20 cm, wysokość 50 cm i długość 10 m?

A. 135,3 r-g
B. 0,1353 r-g
C. 13,53 r-g
D. 1,353 r-g
Wiele z błędnych odpowiedzi wynika z niepoprawnego zrozumienia jednostek oraz zasad obliczania robocizny. Odpowiedzi wskazujące wartości takie jak 1,353 r-g, 0,1353 r-g oraz 135,3 r-g sugerują błędne interpretacje związane z objętością ściany oraz nakładem robocizny. Na przykład, 1,353 r-g można by uznać za wynik obliczenia, które pomijałoby odpowiednią konwersję jednostek lub nieprawidłowo traktowało objętość. Warto zauważyć, że w kontekście budownictwa, nakład robocizny podawany jest zawsze w odniesieniu do pełnej jednostki objętości, w tym przypadku 1 m3. Podobnie, odpowiedź 0,1353 r-g sugeruje, że ktoś prawdopodobnie mylił się w obliczeniach, dzieląc lub mnożąc przez niewłaściwe wartości, co prowadzi do dramatycznego zaniżenia nakładu robocizny, a 135,3 r-g to z kolei znacząca nadwyżka, co również jest wynikiem błędnej kalkulacji. Zrozumienie, jak obliczać objętość oraz stosować odpowiednie wartości nakładów robocizny to kluczowe kompetencje w branży budowlanej, które wpływają na efektywność zarządzania projektami. Dlatego ważne jest, aby przed podjęciem decyzji, dokładnie przeliczyć wszystkie dane oraz zrozumieć koncepcje związane z kosztami robocizny.
Pytanie 23

Który typ płytek nie nadaje się do wykorzystania jako okładzina betonowego muru oporowego?

A. Płytki gipsowe
B. Płytki klinkierowe
C. Płytki gresowe
D. Płytki kamienne
Gipsowe płytki nie są stosowane jako okładzina betonowych murek oporowych z kilku kluczowych powodów. Przede wszystkim, gips jest materiałem podatnym na działanie wilgoci, co czyni go niewłaściwym wyborem w warunkach, gdzie istnieje ryzyko kontaktu z wodą lub wilgocią, jak w przypadku murków oporowych. W przypadku takiej okładziny, odpowiednie materiały powinny być odporne na zmiany warunków atmosferycznych oraz na działanie wody, aby zapobiec degradacji struktury. Płytki kamienne, gresowe czy klinkierowe są znacznie bardziej odpowiednie, ponieważ charakteryzują się wysoką odpornością na czynniki zewnętrzne i są często wykorzystywane w budownictwie ze względu na swoją trwałość i estetykę. Dodatkowo, w projektach budowlanych powinno się stosować materiały zgodne z normami budowlanymi, które gwarantują bezpieczeństwo i długowieczność konstrukcji. Dlatego korzystanie z gipsowych płytek w takich zastosowaniach jest zdecydowanie niezasadne.
Pytanie 24

Najbardziej wytrzymały materiał powłokowy, który można zastosować do uszczelnienia sztucznego zbiornika wodnego, to

A. folia polietylenowa
B. folia PVC
C. wykładzina EPDM
D. wykładzina butylowa
Wykładzina EPDM, folia PVC oraz folia polietylenowa, choć szeroko używane w budownictwie, nie dorównują butylowi pod względem trwałości i odporności na czynniki zewnętrzne. Wykładzina EPDM, choć elastyczna i odporna na warunki atmosferyczne, może mieć ograniczoną odporność na niektóre chemikalia, co sprawia, że nie jest idealnym wyborem w przypadku zbiorników wodnych, gdzie mogą występować różnorodne substancje. Folia PVC, z kolei, jest materiałem mniej odpornym na promieniowanie UV, co prowadzi do jej degradacji w dłuższym okresie eksploatacji. Z kolei folia polietylenowa, choć kosztowo atrakcyjna, jest znana z ograniczonej odporności na wysokie temperatury i różnorodne chemikalia, co czyni ją mniej trwałą opcją. Użytkowanie tych materiałów w kontekście zbiorników wodnych może prowadzić do wycieków oraz uszkodzenia struktury zbiornika, co jest nieakceptowalne w sytuacjach wymagających długotrwałej szczelności. Wybór odpowiedniego materiału powłokowego powinien opierać się na szczegółowych analizach technicznych oraz zgodności z normami, co w przypadku butylu jest jednoznaczne z wysokimi standardami jakości i bezpieczeństwa. Warto pamiętać, że niewłaściwy wybór materiału może prowadzić do kosztownych napraw i negatywnego wpływu na środowisko, dlatego kluczowe jest stosowanie materiałów o udowodnionej trwałości i niezawodności w długoterminowych zastosowaniach.
Pytanie 25

Aby wykonać domiar prostokątny w terenie przy użyciu węgielnicy, ile tyczek jest potrzebnych?

A. dwie tyczki
B. jedna tyczka
C. trzy tyczki
D. cztery tyczki
Wykorzystywanie innej liczby tyczek, takiej jak dwie, jedna czy cztery, może prowadzić do błędów w pomiarach i niewłaściwego wyznaczania kątów prostych. W przypadku użycia tylko dwóch tyczek, brak trzeciej uniemożliwia precyzyjne określenie kąta prostego, co jest kluczowe przy wykonywaniu domiarów prostokątnych. Dwie tyczki mogą jedynie wyznaczyć linię prostą, ale nie umożliwiają określenia kąta 90 stopni, co jest niezbędne w wielu zastosowaniach budowlanych oraz geodezyjnych. Z kolei użycie jednej tyczki ogranicza nasze możliwości pomiarowe do jednego punktu, co jest niewystarczające do stworzenia formy prostokątnej. Przy czterech tyczkach, chociaż pozornie wydaje się, że mamy więcej opcji, w rzeczywistości wprowadza to zbędną komplikację w pomiarach. Więcej tyczek nie zawsze przekłada się na większa dokładność; wręcz przeciwnie, może prowadzić to do nieporozumień i błędów w wyznaczaniu linii. Kluczowym punktem jest zrozumienie, że efektywne użycie narzędzi pomiarowych opiera się na zasadach geometrycznych i praktykach inżynieryjnych, które jasno definiują, ilu lub jakich narzędzi należy używać do uzyskania precyzyjnych wyników.
Pytanie 26

Gumowy młotek jest niezbędny do tworzenia nawierzchni

A. betonowej
B. żwirowej
C. bitumicznej
D. z kostki brukowej
Gumowy młotek jest narzędziem niezbędnym podczas układania nawierzchni z kostki brukowej, ponieważ jego konstrukcja minimalizuje ryzyko uszkodzenia samej kostki. Dzięki elastycznej powierzchni, gumowy młotek pozwala na precyzyjne dopasowanie kostek do wymaganych kształtów i linii bez ryzyka ich pęknięcia. W praktyce, gumowy młotek stosuje się do delikatnych uderzeń, które pomagają w osadzaniu kostki w odpowiedniej pozycji oraz w eliminacji niewielkich nierówności. W branży budowlanej, dobrym standardem jest używanie gumowego młotka w połączeniu z poziomicą i sznurem, co zapewnia równą linię i poziom na całej powierzchni. Dodatkowo, gumowe młotki są również stosowane przy innych pracach, takich jak montaż płyt gipsowo-kartonowych czy w pracy ze sprzętem do kładzenia płytek, co potwierdza ich wszechstronność i znaczenie w branży budowlanej.
Pytanie 27

Jaka jest typowa sekwencja działań przy budowie panelowego ogrodzenia metalowego?

A. Wykonanie wykopu, zalanie wykopu mieszanką betonową, mocowanie paneli ogrodzeniowych, ustawienie słupków
B. Wykonanie wykopu, ustawienie słupków, zalanie wykopu mieszanką betonową, mocowanie paneli ogrodzeniowych
C. Wykonanie wykopu, wylanie fundamentu, ustawienie słupków, mocowanie paneli ogrodzeniowych
D. Wykonanie wykopu, ustawienie słupków, mocowanie paneli ogrodzeniowych, zalanie wykopu mieszanką betonową
Poprawna odpowiedź wskazuje na typową kolejność prac przy budowie metalowego ogrodzenia panelowego. Pierwszym krokiem jest wykonanie wykopu, co pozwala na przygotowanie fundamentu dla słupków. Ustawienie słupków jest kluczowe, ponieważ to one stanowią główną podporę dla całej konstrukcji. Następnie, zalanie wykopu mieszanką betonową zapewnia stabilność i trwałość umocowania słupków, co jest zgodne z zaleceniami branżowymi dotyczącymi fundamentacji ogrodzeń. Ostatecznym etapem jest mocowanie paneli ogrodzeniowych, co łączy wszystkie elementy w funkcjonalną całość. Taka sekwencja działań nie tylko zwiększa wytrzymałość ogrodzenia, ale także ułatwia jego montaż oraz późniejsze ewentualne prace konserwacyjne. Przykładem zastosowania tej metody jest budowa ogrodzeń w obiektach przemysłowych, gdzie stabilność i odporność na warunki atmosferyczne są kluczowe dla bezpieczeństwa i estetyki otoczenia.
Pytanie 28

Która metoda rysunkowa nie będzie użyteczna do stworzenia wizualizacji zmienności kolorów w ogrodzie w ciągu roku?

A. Technika ołówka
B. Technika kredek akwarelowych
C. Technika pasteli
D. Technika kredek świecowych
Technika ołówka nie jest odpowiednia do wizualizacji zmienności kolorystycznej ogrodu w ciągu roku, ponieważ ogranicza się głównie do przedstawiania form i konturów, a nie kolorów. Rysunki wykonane ołówkiem cechują się monochromatyzmem i brakiem możliwości oddania bogactwa barw, co jest kluczowe w przypadku wizualizacji, gdzie zmienność kolorów roślinności, kwiatów i liści jest istotna. Przykłady zastosowania techniki ołówka mogą obejmować rysunki techniczne, szkice koncepcyjne lub plany zagospodarowania przestrzennego, gdzie forma jest ważniejsza niż kolor. W przypadku wizualizacji ogrodu, bardziej odpowiednie będą techniki, które pozwalają na uzyskanie pełnej palety kolorów, takie jak pastele, kredki akwarelowe czy kredki świecowe. Odpowiednie wykorzystanie technik rysunkowych zgodnych z celami projektu jest kluczowe dla skutecznej komunikacji wizualnej w architekturze krajobrazu.
Pytanie 29

Którego działania nie wymaga pielęgnacja nawierzchni żwirowej?

A. Wałowania
B. Wyrównywania
C. Odchwaszczania
D. Betonowania
Betonowanie nie jest zabiegiem wymaganym przy konserwacji nawierzchni żwirowej, ponieważ żwir stanowi naturalny materiał, który nie potrzebuje dodatkowej sztywności czy trwałości, jaką oferuje beton. Nawierzchnie żwirowe są często wykorzystywane w zastosowaniach, gdzie istotne są aspekty związane z odprowadzaniem wody oraz zmniejszeniem erozji. Wałowanie, wyrównywanie i odchwaszczanie są kluczowymi czynnościami, które pomagają utrzymać odpowiednią strukturę oraz estetykę nawierzchni żwirowej. Wałowanie pomaga w zagęszczeniu materiału, co zapobiega powstawaniu nierówności. Wyrównywanie jest istotne dla zapewnienia odpowiedniego odprowadzania wody, natomiast odchwaszczanie pozwala na utrzymanie czystości powierzchni, co jest ważne dla estetyki oraz funkcjonalności materiału. W praktyce, odpowiednia konserwacja nawierzchni żwirowej przekłada się na dłuższą żywotność oraz minimalizację kosztów napraw. Odrzucając betonowanie, możemy wykorzystać zalety żwiru w sposób optymalny.
Pytanie 30

Jaki element przestrzenny wyróżnia klasztorne założenia ogrodowe z okresu średniowiecza?

A. Grota
B. Wgłębnik
C. Wirydarz
D. Wzgórze
Wirydarz to centralny element przestrzenny w średniowiecznych klasztornych ogrodach, który pełnił zarówno funkcje estetyczne, jak i praktyczne. Był to zazwyczaj prostokątny dziedziniec otoczony krużgankami, który służył mnichom jako miejsce do medytacji, modlitwy oraz codziennych aktywności. Wirydarz często był zagospodarowany zielenią, w tym ziołami i roślinami leczniczymi, co miało znaczenie nie tylko w kontekście duchowym, ale także w praktycznym użytkowaniu, gdyż dostarczał mnichom składników do posiłków oraz leków. W kontekście współczesnego projektowania przestrzeni ogrodowych można zauważyć, że wirydarz inspiruje nowoczesne koncepcje ogrodowe, które łączą estetykę z funkcjonalnością, takie jak ogrody sensoryczne czy terapeutyczne. Zrozumienie roli wirydarza w średniowieczu pozwala na lepsze zaprojektowanie przestrzeni, które sprzyjają zarówno kontemplacji, jak i aktywności fizycznej, co jest zgodne z aktualnymi trendami w architekturze krajobrazu.
Pytanie 31

Który element wyposażenia parku miejskiego, zlokalizowany wzdłuż alei parkowej, będzie pomocny w uwydatnieniu jej linearnego wyglądu?

A. Postument z rzeźbą
B. Fontanna o okrągłym kształcie
C. Kanał wodny
D. Tablica upamiętniająca
Kanał wodny, jako element architektury krajobrazu, doskonale podkreśla linearność alei parkowej, tworząc wizualne połączenia oraz kierując wzrok odwiedzających wzdłuż ścieżki. Wody w kanale mogą odbijać otaczające je rośliny i niebo, co wzmacnia efekt przestrzenności oraz optycznie wydłuża trasę spacerową. Dodatkowo, wprowadzenie kanału wodnego do przestrzeni publicznej wspiera bioróżnorodność, stanowiąc habitat dla różnych gatunków fauny i flory. Przykładem dobrego zastosowania kanałów wodnych są parki miejskie w Amsterdamie, gdzie woda integruje różne elementy przestrzeni, a także sprzyja rekreacji w postaci spacerów wzdłuż brzegów. Zgodnie z zasadami projektowania przestrzeni publicznych, takie rozwiązania powinny uwzględniać nie tylko estetykę, ale także funkcjonalność, co czyni kanał wodny optymalnym wyborem, by poprawić jakość życia mieszkańców oraz zachęcać do aktywności na świeżym powietrzu.
Pytanie 32

Podczas konstruowania murowanego murka oporowego o wysokości 1,00 m trzeba pamiętać, aby kąt nachylenia ściany frontowej w stronę skarpy wynosił

A. od 4% do 8%
B. od 1% do 3%
C. od 30% do 35%
D. od 10% do 15%
Nachylenie ściany licowej ku skarpie w murkach oporowych murowanych powinno wynosić od 10% do 15%. Taki kąt nachylenia zapewnia odpowiednią stabilność konstrukcji, minimalizując ryzyko osunięcia się gruntu oraz przeciwdziałając negatywnym działaniom sił hydrostatycznych. W praktyce budowlanej nachylenie w tym zakresie jest zalecane przez normy budowlane, które uwzględniają zarówno obciążenia statyczne, jak i dynamiczne. Dla murków oporowych o wysokości 1,00 m, odpowiednie nachylenie sprzyja lepszemu rozkładowi ciśnień gruntowych oraz zwiększa odporność na erozję. Przykładem zastosowania takiego nachylenia może być budowa murków w ogrodach, gdzie stabilność jest kluczowa dla zachowania estetyki i funkcjonalności terenu. Dobrze zaprojektowany murek oporowy z odpowiednim nachyleniem nie tylko pełni funkcję ochronną, ale również estetyczną, wpływając na krajobraz.
Pytanie 33

Jakie rozwiązanie najlepiej wykorzystać do zabezpieczenia brzegów szybko płynącego strumienia?

A. palisady drewniane
B. narzut kamienny
C. zadarnione rynny
D. dren faszynowy
Narzut kamienny jest skutecznym rozwiązaniem w zabezpieczeniu brzegów wartkiego strumienia ze względu na swoje właściwości hydrodynamiczne i fizyczne. Ponieważ strumienie o dużym przepływie mogą powodować erozję brzegów, zastosowanie narzutu kamiennego pozwala na rozproszenie energii wody, co znacznie zmniejsza ryzyko ich uszkodzenia. Kamienie wykorzystane w narzucie muszą być odpowiednio dobrane pod względem wielkości i masy, aby mogły skutecznie opierać się sile wody. Przykładem zastosowania narzutu kamiennego są wzmocnienia brzegów rzek w regionach narażonych na powodzie, gdzie utrzymanie stabilności terenu jest kluczowe. Warto także zauważyć, że narzut kamienny jest zgodny z dobrą praktyką inżynieryjną, która podkreśla znaczenie ochrony naturalnych ekosystemów hydrologicznych. Dodatkowo, zastosowanie narzutu kamiennego jest często preferowane ze względu na jego trwałość oraz możliwość integracji z otoczeniem, co sprzyja zachowaniu lokalnej fauny i flory.
Pytanie 34

Jaką domieszkę powinno się dodać do mieszanki betonowej, aby uzyskać beton odporny na wodę, przeznaczony do budowy oczka wodnego?

A. Przyspieszającą wiązanie
B. Opóźniającą wiązanie
C. Barwiącą
D. Uszczelniającą
Uszczelniająca domieszka jest kluczowym elementem w procesie produkcji wodoszczelnego betonu, szczególnie w zastosowaniach takich jak budowa oczek wodnych. Te specjalistyczne domieszki mają na celu zmniejszenie porowatości betonu, co skutkuje zwiększoną odpornością na przenikanie wody. Przykładem mogą być preparaty na bazie polimerów, które wnikają w mikropory betonu, tworząc barierę, która skutecznie zapobiega przedostawaniu się wody. Zgodnie z normami budowlanymi, takimi jak PN-EN 206, wodoszczelność betonu jest kluczowym wymogiem w projektach, gdzie kontakt z wodą jest nieunikniony. Dobre praktyki inżynieryjne sugerują korzystanie z uszczelniających domieszek, które nie tylko poprawiają wodoszczelność, ale również wzmacniają strukturę betonu. W przypadku budowy oczka wodnego, istotne jest również odpowiednie dobranie klasy betonu, aby zapewnić trwałość i zabezpieczenie przed erozją.
Pytanie 35

Jakiego typu pręty powinno się zastosować do budowy żelbetowego murka oporowego?

A. Gwintowane
B. Żebrowane
C. Gładkie
D. Sześciokątne
Wybór prętów gładkich do wykonania żelbetowego murka oporowego jest nieodpowiedni, ponieważ pręty te mają ograniczoną przyczepność do betonu. W przypadku obciążeń dynamicznych lub statycznych, jakie występują w murkach oporowych, pręty gładkie mogą ulegać przemieszczeniu, co prowadzi do osłabienia całej konstrukcji. Z kolei pręty sześciokątne, mimo że mogą wydawać się atrakcyjne z estetycznego punktu widzenia, nie są standardem w budownictwie żelbetowym. Ich kształt nie zapewnia odpowiednich właściwości mechanicznych wymaganych dla konstrukcji oporowych, a dodatkowo ich produkcja jest mniej ekonomiczna. Zastosowanie prętów gwintowanych w murkach oporowych jest również niewłaściwe, ponieważ tego typu pręty są przeznaczone do zastosowań wymagających połączeń śrubowych, a nie do wbetonowywania w masy betonowe. Typowym błędem myślowym przy wyborze prętów do żelbetu jest skupienie się na estetyce lub nietypowych rozwiązaniach konstrukcyjnych, które nie spełniają podstawowych wymogów inżynieryjnych. W praktyce budowlanej, zawsze należy kierować się zasadami sztuki budowlanej oraz normami, które precyzyjnie określają, jakie materiały powinny być używane w danym kontekście, a ignorowanie tych wytycznych może prowadzić do niebezpieczeństwa i awarii konstrukcji.
Pytanie 36

Najbardziej wytrzymałym materiałem stosowanym przy budowie ścieżki w ogrodzie jest

A. płyta betonowa
B. łupek kamienny
C. cegła budowlana
D. kostka granitowa
Kostka granitowa jest uznawana za najtrwalszy materiał do budowy ścieżek ogrodowych ze względu na swoje niezwykle korzystne właściwości fizyczne i chemiczne. Granit jest skałą magmową, która charakteryzuje się dużą twardością, odpornością na ścieranie oraz działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych, takich jak deszcz, śnieg czy mróz. Dzięki tym cechom kostka granitowa nie podlega deformacjom ani nie traci swoich właściwości estetycznych z upływem czasu. Ponadto, granit jest materiałem naturalnym, co w kontekście architektury krajobrazu zyskuje na wartości, gdyż wpisuje się w ideę zrównoważonego rozwoju. Wykorzystanie kostki granitowej w ogrodach może obejmować różnorodne formy, od ścieżek po podjazdy, a także schody ogrodowe. Warto dodać, że dzięki różnorodności kolorystycznej i fakturowej granitu, można uzyskać efektowne aranżacje, które harmonijnie wkomponują się w otoczenie. W kontekście standardów budowlanych, korzystanie z materiałów takich jak kostka granitowa jest zalecane w projektach, które stawiają na trwałość i estetykę, co jest zgodne z wymaganiami norm europejskich dotyczących materiałów budowlanych.
Pytanie 37

Ogród wewnętrzny, w którym posadzka ma formę kwadratowego dziedzińca z fontanną w centralnym punkcie, a mury zbudowane są z cegieł tworzących solidny mur, można określić jako przestrzeń

A. subiektywne złożone
B. subiektywne centralne
C. konkretne centralne
D. konkretne złożone
Wnętrze ogrodowe, które charakteryzuje się kwadratowym placem z fontanną oraz ścianami z cegieł, jest przykładem wnętrza konkretnego centralnego. Termin 'konkretne' odnosi się do obiektów fizycznych, które można zidentyfikować i opisać, a 'centralne' wskazuje na umiejscowienie elementów w przestrzeni. W tym przypadku, kwadratowy plac pełni funkcję centralną, a fontanna stanowi akcentujący element, który przyciąga uwagę. Takie wnętrza są często projektowane z myślą o estetyce, funkcjonalności i harmonii ze środowiskiem. Przykładem zastosowania takiego wnętrza może być przestrzeń publiczna, jak park czy ogród botaniczny, gdzie centralne elementy, takie jak fontanny lub rzeźby, pełnią rolę zarówno wizualną, jak i społeczną, sprzyjając integracji społecznej i relaksowi. W projektowaniu przestrzeni zewnętrznych kluczowe jest uwzględnienie zarówno funkcjonalności, jak i estetyki, co potwierdzają standardy architektury krajobrazu, takie jak te opracowane przez American Society of Landscape Architects (ASLA).
Pytanie 38

Jaką wartość kosztorysową uzyskamy dla ułożenia 300 m2 kostki brukowej betonowej, jeśli do ułożenia 100 m2 tej kostki potrzeba 119,57 r-g, a cena za 1 r-g wynosi 20,00 zł?

A. 717,42 zł
B. 2 391,40 zł
C. 7 174,20 zł
D. 23 914,00 zł
Aby obliczyć wartość kosztorysową ułożenia 300 m2 kostki brukowej betonowej, najpierw musimy ustalić, ile r-g (roboczogodzin) potrzeba do ułożenia tej powierzchni. Z danych wynika, że na 100 m2 kostki potrzeba 119,57 r-g. Zatem, dla 300 m2 obliczamy: 300 m2 / 100 m2 * 119,57 r-g = 358,71 r-g. Następnie, mając stawkę za 1 r-g równą 20,00 zł, przeliczamy całkowity koszt: 358,71 r-g * 20,00 zł = 7 174,20 zł. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży budowlanej, gdzie istotne jest precyzyjne szacowanie kosztów i roboczogodzin, aby uniknąć przekroczenia budżetu. Przykładowo, w praktyce wykonawcy często korzystają z takich obliczeń przy tworzeniu ofert dla inwestorów, co pozwala na dokładniejsze planowanie i zarządzanie projektem. Ostatecznie, znajomość procedur kosztorysowania jest kluczowa, aby zapewnić efektywne i opłacalne realizacje budowlane.
Pytanie 39

Termin rekultywacji dotyczy działań mających na celu

A. odtworzenie historycznego ogrodu zgodnie z materiałami archiwalnymi
B. zapewnienie funkcji pierwotnej terenom poddanym degradacji
C. usunięcie bieżących uszkodzeń struktury zabytkowej
D. odzyskanie wartości użytkowej terenów zdegradowanych
Odpowiedź dotycząca przywrócenia wartości użytkowej terenom zdegradowanym jest prawidłowa, ponieważ rekultywacja to proces mający na celu restaurację ekosystemów, które uległy degradacji z powodu działalności człowieka, takich jak przemysł, rolnictwo czy urbanizacja. Celem rekultywacji jest przywrócenie tych terenów do stanu, który umożliwia ich ponowne wykorzystanie. W praktyce może to obejmować działania takie jak oczyszczanie gleby z zanieczyszczeń, przywracanie naturalnych siedlisk oraz rekonstrukcję elementów krajobrazu. Kluczową rolę w tym procesie odgrywają standardy takie jak ISO 14001 dotyczące zarządzania środowiskowego, które promują zrównoważony rozwój i odpowiedzialne gospodarowanie zasobami. Przykładem może być rekultywacja terenów pokopalnianych, gdzie zniszczone obszary są przekształcane w tereny zielone, parki lub tereny rekreacyjne, co przynosi korzyści nie tylko środowisku, ale również lokalnej społeczności.
Pytanie 40

Podczas projektowania ogrodzenia z paneli drewnianych o wysokości 2 m, jakie powinny być minimalne wymiary słupków, aby zapewnić stabilność konstrukcji?

A. 10 cm x 10 cm
B. 20 cm x 2 cm
C. 5 cm x 5 cm
D. 15 cm x 5 cm
Wybór niewłaściwych wymiarów słupków do konstrukcji ogrodzenia może prowadzić do problemów ze stabilnością i trwałością całej konstrukcji. Słupki o wymiarach 5 cm x 5 cm są zbyt wąskie, aby zapewnić odpowiednią stabilność dla ogrodzenia o wysokości 2 m. Tego typu słupki mogą się łatwo wyginać lub łamać pod wpływem wiatru czy innych obciążeń, co oznacza, że konstrukcja będzie wymagała częstych napraw. Z kolei słupki o wymiarach 15 cm x 5 cm nie mają wystarczającej szerokości, aby równomiernie rozłożyć obciążenie, co również może prowadzić do uszkodzeń. Natomiast słupki o wymiarach 20 cm x 2 cm są zbyt cienkie i nie mają odpowiedniej powierzchni przekroju, aby wytrzymać obciążenia występujące przy takiej wysokości ogrodzenia. W praktyce, dobór właściwego wymiaru słupków powinien uwzględniać nie tylko wytrzymałość materiałową, ale również estetykę i harmonizację z otoczeniem. Warto zwrócić uwagę na lokalne regulacje i standardy budowlane, które mogą określać minimalne wymagania co do wymiarów elementów konstrukcyjnych w kontekście bezpieczeństwa i trwałości użytkowania.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej