Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 21:11
  • Data zakończenia: 7 grudnia 2025 22:04

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Zamieszczona tabela zawiera informacje dotyczące zatrudnienia pracowników w instytucji ubezpieczeniowej w grudniu 2016 r. wg rodzaju umowy. Osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych stanowiły w tej instytucji

Rodzaj umowyLiczba zatrudnionych
Umowa o pracę na czas nieokreślony32
Umowa o pracę na czas określony8
Umowa agencyjna4
Umowa zlecenia6
Razem50
A. 20% ogółu zatrudnionych.
B. 36% ogółu zatrudnionych,
C. 80% ogółu zatrudnionych.
D. 12% ogółu zatrudnionych.
Zgadza się, poprawna odpowiedź to 20% ogółu zatrudnionych. Żeby to policzyć, musimy podzielić liczbę pracowników na umowach cywilnoprawnych przez łączną liczbę zatrudnionych i pomnożyć przez 100%. Ważne, żeby mieć pewność, że dane, które używamy, są dokładne, bo to wpływa na wiarygodność obliczeń. Poza tym, warto zrozumieć, jak te różne formy zatrudnienia wpływają na całą strukturę firm, zwłaszcza w branżach, jak ubezpieczenia. Umowy cywilnoprawne mogą być super dla pracodawców, bo dają większą elastyczność, ale z drugiej strony, jeśli są nadużywane, to mogą zaszkodzić pracownikom, bo brakuje im wtedy zabezpieczeń socjalnych. Kluczowe jest, żeby znaleźć równowagę między elastycznością a bezpieczeństwem, bo to ułatwia podejmowanie mądrych decyzji dotyczących kadr.

Pytanie 2

Podejście marketingowe, które opiera się na wprowadzaniu w krótkim czasie wysokich cen dla nowatorskich produktów, wprowadzanych na rynek, to podejście

A. zbierania śmietanki
B. ekspansywnego kształtowania cen
C. prewencyjnego kształtowania cen
D. penetracji
Wybór strategii ekspansywnego kształtowania cen wskazuje na błędne zrozumienie kontekstu strategii cenowych. Ekspansywne kształtowanie cen polega na ustalaniu cen na poziomie, który ma na celu szybkie zdobycie udziału w rynku. Celem tego podejścia jest przyciągnięcie jak największej liczby klientów poprzez oferowanie niskich cen, co jest sprzeczne z ideą zbierania śmietanki, gdzie celem jest maksymalizacja przychodów z segmentu premium. Podobnie, wybór strategii penetracji, która również koncentruje się na niskich cenach w celu zdobycia rynku, jest nieodpowiedni w kontekście innowacyjnych produktów, które z założenia mają wyższą wartość. Strategia prewencyjnego kształtowania cen także nie odnosi się do wprowadzenia produktów innowacyjnych, gdyż skupia się na zapobieganiu obniżaniu cen w otoczeniu konkurencyjnym. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami obejmują mylenie celów strategii cenowych oraz nieodpowiednie przypisanie wartości produktów. Zrozumienie, które z podejść cenowych są adekwatne w różnych kontekstach produktowych, jest kluczowe w efektywnym zarządzaniu strategią marketingową.

Pytanie 3

Grzegorz Rak od 2020 r. prowadzi w Gdańsku jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług fryzjerskich dla mężczyzn i chłopców. Zatrudnia jednego pracownika. Do rozliczania się z podatku dochodowego wybrał kartę podatkową. Na podstawie fragmentu tabeli stawek podatku dochodowego w formie karty podatkowej, wskaż kwotę, która będzie określona w decyzji naczelnika urzędu skarbowego o wymiarze podatku.

Tabela miesięcznych stawek podatku dochodowego w formie karty podatkowej (fragment)
Zakres działalnościOznaczenie stawek
(cyfry oznaczają liczbę zatrudnionych pracowników)
W miejscowości o liczbie mieszkańców
(wysokość stawek w złotych)
do 5000powyżej 5000 do 50 000powyżej 50 000
usługi
fryzjerskie
dla mężczyzn
i chłopców
0152,00152,00179,00
1331,00389,00439,00
2521,00578,00651,00
3651,00699,00752,00
4665,00731,00785,00
5835,00913,001044,00
A. 439,00 zł
B. 152,00 zł
C. 179,00 zł
D. 389,00 zł
Poprawna odpowiedź wynika z analizy specyfiki działalności Grzegorza Raka oraz obowiązujących stawek podatku dochodowego w formie karty podatkowej. Osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług fryzjerskich są zobowiązane do stosowania stawek określonych w tabeli kart podatkowych, która uwzględnia różne czynniki, takie jak lokalizacja oraz liczba zatrudnionych pracowników. W przypadku Gdańska, miasta z populacją przekraczającą 50 000 mieszkańców, stawka miesięczna wynosi 439,00 zł, co jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa. Wybór karty podatkowej jako formy rozliczenia jest korzystny dla przedsiębiorców, którzy preferują prostotę i stabilność w zarządzaniu swoimi obowiązkami podatkowymi. Przykładowo, przedsiębiorcy korzystający z karty podatkowej nie muszą prowadzić skomplikowanej księgowości, co znacząco zmniejsza ich obciążenie administracyjne, a także pozwala na lepsze planowanie finansowe. Zrozumienie i prawidłowe stosowanie przepisów dotyczących podatków jest kluczowe dla każdego przedsiębiorcy, aby uniknąć nieporozumień oraz problemów z organami skarbowymi.

Pytanie 4

Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, w przypadku pracy w godzinach nadliczbowych przypadkach w niedzielę i święta, które nie są dniami pracy dla pracownika zgodnie z jego rozkładem czasu pracy, pracownikowi należy się, oprócz standardowego wynagrodzenia, dodatek w wysokości

A. 70% wynagrodzenia
B. 80% wynagrodzenia
C. 100% wynagrodzenia
D. 50% wynagrodzenia
Odpowiedź 100% wynagrodzenia jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Kodeksem pracy, pracownikowi przysługuje dodatek w wysokości 100% wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, które przypadają w niedzielę oraz święta, które nie są dla niego dniami pracy. W praktyce oznacza to, że pracownik, który świadczy pracę w tych specyficznych warunkach, otrzymuje podwójne wynagrodzenie za każdą godzinę nadliczbową. Jest to istotne dla zachowania równowagi między życiem zawodowym a prywatnym oraz dla wynagrodzenia wysiłku pracowników, którzy są zobowiązani do pracy w dni, które tradycyjnie są uznawane za dni odpoczynku. Takie regulacje są zgodne z międzynarodowymi standardami pracy i mają na celu ochronę praw pracowników, a także promowanie przestrzegania zasad sprawiedliwości w zatrudnieniu. Warto również zauważyć, że pracodawcy muszą być świadomi tych przepisów, aby unikać potencjalnych sporów prawnych oraz zapewnić sprawiedliwe warunki pracy.

Pytanie 5

Zestawienie obrazuje rzeczywiste i księgowe stany zapasów wyrobów gotowych w magazynie. Wartość niedoboru wyrobów gotowych wynosi

Nazwa wyrobu gotowegoJedn. miaryCena jedn.(zł)Stan wg spisu z naturyStan wg ksiąg rachunkowychWartość różnicy
IlośćWartośćIlośćWartośćIlośćWartość
Wyrób Akg5100500120600
Wyrób Bszt.3150450100300
A. 170 zł
B. 150 zł
C. 120 zł
D. 100 zł
Nieprawidłowe odpowiedzi, takie jak 150 zł, 120 zł i 170 zł, wynikają z niepoprawnego zrozumienia zasad obliczania niedoborów zapasów. Często w praktyce można spotkać się z sytuacjami, w których nadmiar lub niedobór zapasów jest mylony z całkowitym stanem magazynowym, co prowadzi do błędnych kalkulacji. Na przykład, odpowiedź 150 zł może sugerować, że brano pod uwagę inne wyroby, które nie wpływają na wartość niedoboru, co jest błędne. Wyroby, które mają nadwyżki, jak wyrób B, nie powinny być wliczane do obliczeń niedoboru. Warto również podkreślić, że każdy błąd w kalkulacji zapasów może prowadzić do negatywnych konsekwencji, takich jak zablokowanie środków finansowych w nadwyżkach lub, co gorsza, utrata klientów z powodu brakującego towaru. Właściwe podejście do zarządzania zapasami powinno opierać się na ścisłej analizie stanów rzeczywistych oraz ich porównaniu ze stanami księgowymi, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze logistyki i zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 6

W tabeli zamieszczono wybrane informacje o instytucjach administracji rządowej i samorządowej. Które z nich dotyczą powiatu?

A.B.
– jest jednostką podziału terytorialnego pierwszego stopnia
– organem wykonawczym jest wójt, burmistrz, prezydent
– jest jednostką podziału terytorialnego drugiego stopnia
– organem wykonawczym jest starosta
C.D.
– jest regionalną wspólnotą samorządową
– organem wykonawczym jest marszałek
– określa strategie rozwoju województw
– za wykonanie polityki rządu na swoim terenie odpowiada wojewoda
A. A.
B. C.
C. D.
D. B.
Odpowiedź B jest poprawna, ponieważ odnosi się do kluczowych aspektów funkcjonowania administracji samorządowej w Polsce. Powiat to jednostka podziału terytorialnego drugiego stopnia, zaraz po gminach, które są jednostkami pierwszego stopnia. W strukturze administracyjnej powiatu wyróżnia się organy wykonawcze i uchwałodawcze. Starosta, jako organ wykonawczy powiatu, odpowiada za realizację zadań powiatu, w tym m.in. za zarządzanie drogami powiatowymi, ochronę zdrowia oraz wspieranie lokalnego rozwoju. Zrozumienie roli powiatu w systemie administracyjnym jest kluczowe dla skutecznego funkcjonowania lokalnych instytucji, które z kolei przyczyniają się do zaspokajania potrzeb mieszkańców. Powiaty pełnią również ważne funkcje w zakresie koordynacji zadań gmin, co pozwala na efektywniejsze wykorzystanie zasobów lokalnych w celu rozwoju społeczno-gospodarczego.

Pytanie 7

Przykładem finansowego rynku jest

A. rynek pracy
B. rynek kapitałowy
C. rynek nieruchomości
D. rynek paliwowy
Rynek kapitałowy jest kluczowym elementem rynku finansowego, stanowiącym platformę, na której inwestorzy mogą kupować i sprzedawać różne instrumenty finansowe, takie jak akcje i obligacje. Jego podstawową funkcją jest umożliwienie firmom pozyskiwania kapitału poprzez emisję papierów wartościowych, co z kolei umożliwia inwestorom udział w zyskach generowanych przez te przedsiębiorstwa. Przykłady zastosowania rynku kapitałowego obejmują IPO (pierwszą ofertę publiczną), w której firma po raz pierwszy sprzedaje swoje akcje, oraz emisję obligacji, które służą jako forma pożyczki dla emitenta. Z perspektywy inwestycyjnej, rynek kapitałowy jest istotny dla dywersyfikacji portfela, ponieważ inwestycje w różne aktywa mogą zredukować ryzyko. Dobre praktyki branżowe wskazują na konieczność przeprowadzania analizy fundamentalnej i technicznej przed podjęciem decyzji inwestycyjnych, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania ryzykiem i osiągania zysków.

Pytanie 8

Przepisy Kodeksu spółek handlowych wymagają wniesienia kapitału zakładowego w wysokości minimum 100 000,00 zł do spółki

A. akcyjnej
B. z ograniczoną odpowiedzialnością
C. komandytowo-akcyjnej
D. komandytowej
Odpowiedź, którą zaznaczyłeś, jest zupełnie ok. Mówiąc prościej, w spółce akcyjnej, żeby ją założyć, musisz mieć przynajmniej 100 000 zł kapitału zakładowego. To wynika z Kodeksu spółek handlowych. Spółka akcyjna to taka forma działalności, która zbiera pieniądze od różnych inwestorów przez emisję akcji. To z kolei sprawia, że łatwiej jest obracać tymi akcjami na rynku. To znaczy, że jeśli chcesz założyć taką spółkę, musisz mieć te środki, żeby zapewnić, że wierzyciele dostaną swoje pieniądze. Co więcej, zarządzanie spółką akcyjną jest trochę bardziej skomplikowane, co wiąże się z różnymi obowiązkami sprawozdawczymi. Duże firmy często decydują się na tę formę prawną, bo łatwiej im zdobyć kapitał i ograniczyć własną odpowiedzialność do wartości akcji, które wnieśli.

Pytanie 9

Podczas inwentaryzacji zauważono brak towarów w magazynie, którego wartość zakupu wynosi 1000 zł. Magazynier na piśmie zgodził się na uregulowanie tej kwoty po cenie sprzedaży (marża 20% od ceny zakupu) i wpłacił do kasy połowę wartości braku w wysokości

A. 500 zł
B. 1 000 zł
C. 600 zł
D. 1 200 zł
Dobra robota z wyborem 600 zł! Wiesz, że obliczenia dotyczące marży i ceny sprzedaży są mega ważne, kiedy mówimy o zarządzaniu magazynem? W przypadku niedoboru towarów za 1000 zł i przy marży 20%, cena sprzedaży towaru wychodzi na 1200 zł (czyli 1000 zł plus 20% z tej kwoty). Jak potem podzielisz tę cenę na pół, to dostajesz 600 zł. To jakby standardowe podejście do zarządzania ryzykiem i odpowiedzialnością finansową w firmach. A tak ogólnie, warto pamiętać, że inwentaryzacja to nie tylko sprawdzanie, co jest na stanie, ale trzeba też regularnie aktualizować procedury, żeby uniknąć niedoborów i strat finansowych. Dobre zarządzanie marżą oraz obliczenia wartości towarów są kluczowe dla utrzymania firm w dobrej kondycji finansowej.

Pytanie 10

Osoba pracująca w firmie, dzwoniąc do kontrahenta, powinna po uprzednim przywitaniu przedstawić

A. nazwę firmy, w której pracuje, oraz cel rozmowy telefonicznej.
B. imię i nazwisko swojego przełożonego oraz zagadnienie, w sprawie którego dzwoni.
C. swoje imię i nazwisko oraz kwestię, której dotyczy rozmowa.
D. swoje imię i nazwisko, tytuł zawodowy oraz nazwę firmy.
Podczas rozmowy telefonicznej z kontrahentem, jeśli ktoś niepoprawnie się przedstawia, może to prowadzić do nieporozumień i psuć wrażenie o firmie. Mówienie o swoim szefie i problemie, z którym dzwoni pracownik, nie jest najlepszym pomysłem. Taka praktyka może wprowadzać zamieszanie, bo kontrahent raczej nie zna dzwoniącego szefa i nie rozumie, dlaczego ta informacja jest ważna. Z drugiej strony, wspomnienie tylko nazwy firmy i powodu rozmowy może być za mało konkretne i nie dawać wystarczających informacji, żeby zbudować zaufanie i skutecznie prowadzić rozmowę. Ograniczając się tylko do imienia i nazwiska oraz tematu rozmowy, nie dajemy słuchaczowi pełnego obrazu naszej roli, a to jest ważne w kontekście rozmowy biznesowej. W komunikacji telefonicznej ważne jest, żeby szybko zbudować kontekst i zaufanie przez pełne przedstawienie się - to standard w wielu branżach. Jak się tego nie przestrzega, to można sprawiać wrażenie nieprofesjonalnego, a rozmowa może być mniej efektywna.

Pytanie 11

Jakie są niektóre z zadań banków komercyjnych?

A. emitowanie środków pieniężnych
B. zarządzanie budżetem państwa
C. przyjmowanie depozytów pieniężnych od osób fizycznych
D. refinansowanie innych banków komercyjnych
Banki komercyjne mają naprawdę ważną rolę w naszym systemie finansowym. Jednym z ich głównych zadań jest przyjmowanie depozytów od ludzi, co jest istotne dla tego, aby bank mógł funkcjonować sprawnie i zapewniać bezpieczeństwo finansowe swoim klientom. Te depozyty mogą być różne, na przykład rachunki oszczędnościowe, bieżące czy lokaty. Dzięki tym wkładom banki zbierają kapitał, który później wykorzystują do udzielania kredytów. To z kolei wspiera rozwój całej gospodarki. W Polsce mamy też system gwarancji depozytów, który chroni oszczędności do pewnej kwoty, co zwiększa zaufanie do banków. Tak więc, przyjmowanie wkładów to podstawa ich działalności i ma ogromny wpływ na stabilność banków oraz całego sektora finansowego.

Pytanie 12

Pracodawca przerywa z pracownikiem stosunek pracy wynikający z umowy o pracę na czas nieokreślony i nie planuje nawiązać z nim nowego stosunku pracy. W takiej sytuacji pracodawca jest zobowiązany do wydania pracownikowi świadectwa pracy

A. w dowolnie ustalonym terminie z pracownikiem
B. po wcześniejszym rozliczeniu się pracownika z pracodawcą
C. po złożeniu przez pracownika pisemnego wniosku
D. niezwłocznie, w dniu zakończenia stosunku pracy
Odpowiedź, że pracodawca powinien wydać pracownikowi świadectwo pracy niezwłocznie, w dniu rozwiązania stosunku pracy, jest zgodna z przepisami Kodeksu pracy. Pracodawca ma obowiązek przekazać świadectwo pracy w momencie ustania stosunku pracy, co jest kluczowe dla pracowników poszukujących nowego zatrudnienia. Świadectwo pracy zawiera istotne informacje na temat przebiegu zatrudnienia, takie jak okres zatrudnienia, rodzaj wykonywanej pracy oraz ewentualne informacje o rozwiązaniu umowy. W praktyce, pracodawcy powinni być świadomi, że opóźnienia w wydaniu świadectwa mogą wpływać na sytuację prawną pracownika oraz jego możliwości na rynku pracy. Przykładem może być sytuacja, w której pracownik stara się o nową posadę, a brak świadectwa pracy opóźnia cały proces rekrutacji. Z tego względu, zgodność z przepisami oraz dobra praktyka wskazują na konieczność niezwłocznego wydania świadectwa w dniu rozwiązania umowy o pracę, co nie tylko zabezpiecza interesy pracownika, ale także świadczy o profesjonalizmie pracodawcy.

Pytanie 13

Zgromadzenie większej ilości cukru z uwagi na spodziewany wzrost cen, aby później sprzedać go po wyższej stawce, określa się mianem zapasu

A. promocyjny
B. cykliczny
C. sezonowy
D. spekulacyjny
Zgromadzenie dodatkowej ilości cukru w celu odsprzedaży po wyższej cenie jest klasyfikowane jako zapas spekulacyjny. Tego rodzaju zapasy są gromadzone z myślą o przewidywanych zmianach cen rynkowych, co oznacza, że inwestorzy, przedsiębiorcy czy detaliści starają się zyskać na przyszłych transakcjach poprzez zakup towarów w momencie, gdy ceny są obecnie niższe. Przykładowo, jeżeli analizy rynkowe wskazują na nadchodzący wzrost cen cukru na skutek zmniejszenia plonów rolnych lub zwiększonego popytu, przedsiębiorca może zainwestować w większe ilości tego surowca, mając nadzieję na zysk. Takie praktyki są istotne w kontekście zarządzania ryzykiem oraz strategii inwestycyjnych, które polegają na przewidywaniu trendów rynkowych. Warto zaznaczyć, że efektywne zarządzanie zapasami spekulacyjnymi wymaga dobrej analizy rynku oraz znajomości mechanizmów ekonomicznych, takich jak popyt i podaż, co jest kluczowe dla sukcesu biznesowego w branży handlu.

Pytanie 14

W hurtowni papierniczej przeprowadzono inwentaryzację, która wykazała niedobór zeszytów w kratkę o wartości 300,00 zł oraz nadwyżkę zeszytów w linię na łączną kwotę 250,00 zł. Po zaksięgowaniu kompensaty w wysokości 230,00 zł, ile pozostanie do rozliczenia?

A. niedobór na kwotę 30,00 zł i nadwyżka na kwotę 80,00 zł
B. niedobór na kwotę 80,00 zł i nadwyżka na kwotę 30,00 zł
C. niedobór na kwotę 70,00 zł i nadwyżka na kwotę 20,00 zł
D. niedobór na kwotę 20,00 zł i nadwyżka na kwotę 70,00 zł
Twoja odpowiedź, w której wskazałeś niedobór na 70,00 zł i nadwyżkę na 20,00 zł, jest całkiem trafna. Udało Ci się dobrze uwzględnić wartości niedoboru i nadwyżki po kompensacie. Zobacz, w tym przypadku mieliśmy niedobór zeszytów w kratkę o wartości 300,00 zł i nadwyżkę zeszytów w linię za 250,00 zł. Po odjęciu kompensaty 230,00 zł, robi się jasno. Z niedoboru 300,00 zł odejmujemy kompensatę i wychodzi, że zostaje nam 70,00 zł. Co do nadwyżki, po odjęciu kompensaty to mamy 20,00 zł. Ważne, żeby dobrze zarządzać takimi stanami, żeby minimalizować straty i nadwyżki, bo to się przydaje w inwentaryzacji i w ogóle w zarządzaniu zapasami.

Pytanie 15

Anna Kłosowska ukończyła zasadniczą szkołę zawodową i ma dwuletnie doświadczenie zawodowe. Od 1 września 2013 r. zmieniła miejsce zatrudnienia. W poprzedniej firmie wykorzystała 14 dni urlopu wypoczynkowego za rok 2013. Ile dni urlopu przysługiwało jej do wykorzystania za rok 2013 w nowym miejscu zatrudnienia?

A. 10 dni
B. 6 dni
C. 4 dni
D. 8 dni
Anna Kłosowska, jako absolwentka zasadniczej szkoły zawodowej z dwuletnim stażem pracy, ma prawo do urlopu wypoczynkowego. W Polsce standardowo przysługuje 20 dni urlopu rocznie przy pełnoetatowym zatrudnieniu dla pracowników z wykształceniem zasadniczym. Obliczając ilość dni przysługujących jej na 2013 rok, bierzemy pod uwagę, że zmiana pracodawcy miała miejsce 1 września. Zatem do końca roku, pozostały 4 miesiące (wrzesień, październik, listopad, grudzień). Pracownikowi przysługuje 1/12 rocznego wymiaru urlopu za każdy przepracowany miesiąc. W tym przypadku, za 4 miesiące przysługuje 20 dni / 12 miesięcy * 4 miesiące = 6,67 dni, co zaokrągla się do 6 dni. W nowym miejscu pracy Anna ma prawo do wykorzystania 6 dni urlopu, z czego 14 dni wykorzystano w poprzedniej pracy, co oznacza, że pozostało jej 6 dni do wykorzystania w nowym miejscu pracy. Zrozumienie zasad przydzielania urlopu jest kluczowe nie tylko dla prawidłowego planowania czasu wolnego, ale także dla zarządzania odpowiedzialnością pracodawcy wobec pracowników. W sytuacjach, gdy pracownik zmienia miejsce pracy, kluczowe jest uwzględnienie dni urlopu, które już zostały wykorzystane, co jest zgodne z przepisami prawa pracy.

Pytanie 16

Kto przyznaje numer identyfikacyjny REGON?

A. Powiatowy Urząd Pracy.
B. Gmina.
C. Urząd Statystyczny.
D. Kasa Skarbowa.
Numery identyfikacyjne, takie jak REGON, są kluczowymi elementami systemu rejestracji przedsiębiorstw w Polsce, a ich nadawanie nie leży w gestii Urzędów Gminy, Urzędów Skarbowych ani Urzędów Pracy. Często pojawia się mylne przekonanie o tym, że lokalne urzędy mają kompetencje do nadawania numerów REGON, co jest niezgodne z rzeczywistością. Urząd Gminy zajmuje się głównie sprawami rejestracji działalności gospodarczej na poziomie lokalnym, jednakże nie posiada uprawnień do generowania numerów statystycznych, które są zarezerwowane dla Urzędów Statystycznych. Z kolei Urząd Skarbowy koncentruje się na kwestiach związanych z opodatkowaniem i kontrolą podatników, nie mając w swoich kompetencjach nadawania numerów REGON. Pomoc Urzędu Pracy polega na wspieraniu osób poszukujących pracy oraz przedsiębiorców w zakresie zatrudniania, a nie na rejestracji podmiotów gospodarczych. Takie błędne rozumienie roli tych instytucji może prowadzić do nieporozumień oraz opóźnień w procesach rejestracyjnych. Kluczowe jest zrozumienie, że REGON jest spójnym elementem krajowej statystyki, który jest nadawany w sposób centralny, co pozwala na skuteczne zarządzanie danymi na poziomie krajowym oraz regionalnym. Takie zrozumienie wpływa na poprawność realizacji procesów związanych z rejestracją i funkcjonowaniem przedsiębiorstw w Polsce.

Pytanie 17

Jakie obowiązki ma Główny Urząd Statystyczny?

A. realizacja bankowej obsługi budżetu państwa
B. ustalanie i weryfikowanie obowiązków ubezpieczeń społecznych
C. zbieranie, gromadzenie i opracowywanie danych statystycznych
D. prowadzenie rejestru podatników
Główny Urząd Statystyczny (GUS) jest centralnym organem statystycznym w Polsce, którego podstawowym zadaniem jest zbieranie, gromadzenie oraz opracowywanie danych statystycznych. Te działania są kluczowe dla monitorowania i analizy zjawisk społecznych, gospodarczych oraz demograficznych w kraju. Zbieranie danych może obejmować m.in. prowadzenie badań ankietowych, spisów ludności oraz analizę danych z różnych źródeł. Przykładem może być roczny spis powszechny, który dostarcza informacji o liczbie ludności, strukturze demograficznej oraz warunkach życia. Dobre praktyki statystyczne wymagają stosowania standardów metodologicznych, takich jak klasyfikacje statystyczne czy normy dotyczące jakości danych. Opracowane przez GUS statystyki są wykorzystywane przez rząd, naukowców oraz przedsiębiorców do podejmowania decyzji politycznych i biznesowych, co podkreśla znaczenie tych działań dla funkcjonowania społeczeństwa.

Pytanie 18

Jakie obciążenie podatkowe należy do lokalnych podatków i opłat?

A. Podatek dochodowy od osób fizycznych
B. Podatek od czynności cywilnoprawnych
C. Podatek dochodowy od osób prawnych
D. Podatek od towarów i usług
Podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC) jest jednym z kluczowych obciążeń podatkowych zaliczanych do lokalnych podatków i opłat. PCC jest pobierany od określonych czynności prawnych, takich jak sprzedaż nieruchomości, umowy darowizny, czy umowy spółki. Wysokość podatku jest ustalana na podstawie wartości przedmiotu czynności, co oznacza, że im wyższa wartość transakcji, tym wyższy podatek. Praktycznie, ten podatek wpływa na lokalne budżety gmin, które wykorzystują te środki na finansowanie różnych inwestycji i usług publicznych, takich jak infrastruktura czy edukacja. Ważne jest, aby przedsiębiorcy oraz osoby fizyczne były świadome obowiązków związanych z PCC, ponieważ jego niedopełnienie może prowadzić do sankcji prawnych. Warto również zaznaczyć, że różne gminy mogą mieć różne stawki podatku, co daje pewną elastyczność w jego administracji.

Pytanie 19

Organizacją, która nie dąży do osiągania zysku w swojej działalności, a działa na zasadach non-profit, jest

A. spółka komandytowa
B. stowarzyszenie
C. spółdzielnia
D. spółka partnerska
Spółdzielnia, spółka partnerska i spółka komandytowa to formy organizacji, które różnią się zasadniczo od stowarzyszeń pod względem celu działalności oraz struktury prawnej. Spółdzielnia jest organizacją, która działa na rzecz swoich członków, często dążąc do wzrostu zysków, które są dzielone między członków, co wyklucza ją z kategorii organizacji non-profit. Celem spółdzielni jest nie tylko wspieranie lokalnych społeczności, ale także zaspokajanie potrzeb ekonomicznych, co implikuje dążenie do zysków. Spółka partnerska oraz spółka komandytowa to formy prawne przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej, które również mają na celu generowanie zysków dla swoich właścicieli lub partnerów. Błędne zrozumienie różnicy między organizacjami non-profit a tymi nastawionymi na zysk może prowadzić do mylnych wniosków na temat ich funkcji i celów. Kluczowym błędem jest postrzeganie wszystkich form organizacji jako równoważnych, co prowadzi do nieprawidłowych wyborów w kontekście planowania działalności prospołecznej czy charytatywnej. Warto zwrócić uwagę na definicje i regulacje prawne dotyczące każdej z tych form, aby skutecznie angażować się w działalność non-profit oraz zrozumieć ich specyfikę i ograniczenia.

Pytanie 20

Podczas inwentaryzacji w Hurtowni KOLA ustalono:
- nadmiar wafli orzechowych 3 kg w cenie 20 zł/kg,
- brak wafli migdałowych 2 kg w cenie 22 zł/kg.
Komisja inwentaryzacyjna zdecydowała o zrekompensowaniu braków nadwyżką. Jaka była wartość rekompensaty?

A. 66,00 zł
B. 44,00 zł
C. 40,00 zł
D. 60,00 zł
Wartościowa analiza błędów w podejściu do tego problemu wskazuje na kilka kluczowych pomyłek w obliczeniach. Wiele osób mogłoby błędnie przyjąć, że całkowita wartość kompensaty to po prostu suma wartości nadwyżki i niedoboru, co prowadzi do niepoprawnych wyników, takich jak 44 zł czy 66 zł. Wartości te są wynikiem niepoprawnego połączenia danych, gdzie suma 44 zł (niedobór wafli migdałowych) i 20 zł (cena za kg wafli orzechowych) wskazuje na zrozumienie kompensacji jako dodawania, a nie przesunięcia w ramach jednego asortymentu. W rzeczywistości kompensacja polega na zrównoważeniu niedoboru towaru przy użyciu dostępnych nadwyżek, co oznacza, że nie można sumować wartości obu produktów, gdyż to nie odzwierciedla rzeczywistej operacji finansowej. Ponadto, zrozumienie, że wartość kompensaty nie jest wartością sprzedaży, ale stratą, która jest rekompensowana dostępnymi zapasami, jest kluczowe. Również błędne zrozumienie przelicznika kg na złotówki oraz braku zaawansowanej analizy wartości zapasów przy inwentaryzacji mogą prowadzić do błędnych decyzji finansowych. Opanowanie tematu inwentaryzacji i kompensacji jest istotne, ponieważ niewłaściwe podejście może skutkować nieefektywnym zarządzaniem zapasami i potencjalnymi stratami finansowymi. Dlatego ważne jest, aby podejść do analizy zapasów z pełnym zrozumieniem wartości i sposobów ich kompensacji.

Pytanie 21

Zapas, który jest zgromadzony w celu uzyskania korzyści z powodu zmiany cen, to

A. zapas cykliczny
B. zapas bieżący
C. zapas sezonowy
D. zapas spekulacyjny
Zapas sezonowy to po prostu zbieranie produktów lub surowców na czas, gdy ich sprzedaż rośnie, na przykład przed świętami czy w czasie zmiany pór roku. Na myśl przychodzi mi odzież zimowa, która jest gromadzona latem, żeby zaspokoić większe zapotrzebowanie zimą. To jest ważne dla łańcucha dostaw, ale nie chodzi tu o spekulację. Zapas bieżący to ten, który jest potrzebny na co dzień, żeby klienci mogli dostać to, czego chcą. Dobrze zorganizowany bieżący zapas zapobiega brakom, ale nie ma na celu zarabiania na zmianach cen. Zapas cykliczny to z kolei zapasy tworzone na podstawie cykli popytu, co też nie jest spekulacją. Często mylimy te pojęcia, bo źle rozumiemy, czemu służą zapasy – musimy zrozumieć, że każdy typ zapasu ma inny cel w zarządzaniu firmą, i to jest kluczowe dla sprawnego działania łańcucha dostaw.

Pytanie 22

Przedsiębiorca nabył 1 000,00 euro po kursie 4,20 zł/euro, a następnie sprzedał je po kursie 4,40 zł/euro. W wyniku tej transakcji

A. osiągnął zysk w wysokości 200,00 zł
B. poniósł stratę w wysokości 200,00 zł
C. poniósł stratę w wysokości 20,00 zł
D. osiągnął zysk w wysokości 20,00 zł
Przedsiębiorca dokonał transakcji zakupu 1 000,00 euro po kursie 4,20 zł/euro, co oznacza, że wydał 4 200,00 zł (1 000,00 euro * 4,20 zł/euro). Następnie sprzedał te euro po kursie 4,40 zł/euro, uzyskując 4 400,00 zł (1 000,00 euro * 4,40 zł/euro). Zysk z transakcji obliczamy, odejmując koszt zakupu od przychodu ze sprzedaży: 4 400,00 zł - 4 200,00 zł = 200,00 zł. Warto zwrócić uwagę, że takie transakcje są typowe dla przedsiębiorców zajmujących się handlem walutami, gdzie różnice kursowe mogą prowadzić do zysków lub strat. W praktyce, umiejętność zarządzania ryzykiem walutowym oraz analiza trendów na rynku walutowym są kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w takiej działalności. Dobrą praktyką jest także stosowanie hedgingu, czyli zabezpieczania się przed niekorzystnymi zmianami kursów, co może pomóc w minimalizacji ryzyka finansowego.

Pytanie 23

Zamieszczona interpretacja dotyczy wskaźnika

n n nn
n „Wskaźnik ten informuje, ile razy w danym okresie jednostka gospodarcza otrzymuje środki pieniężne za sprzedane wyroby, towary, usługi albo ile dni trwa średni okres inkasowania środków za sprzedane wyroby, towary, usługi"n
A. rentowności sprzedaży.
B. zadłużenia.
C. rotacji należności.
D. płynności.
Wybór odpowiedzi dotyczącej rentowności sprzedaży, zadłużenia lub płynności jest błędny, ponieważ te wskaźniki nie odnoszą się bezpośrednio do tematu rotacji należności. Rentowność sprzedaży koncentruje się na relacji między przychodami a kosztami, co nie ma związku z czasem, w jakim firma otrzymuje płatności. Z kolei wskaźnik zadłużenia dotyczy struktury kapitałowej przedsiębiorstwa i nie uwzględnia cykli inkasowania należności. W kontekście płynności, wskaźniki takie jak current ratio czy quick ratio analizują zdolność firmy do regulowania bieżących zobowiązań, ale nie pokazują skuteczności w ściąganiu należności. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest mylenie różnych typów wskaźników finansowych oraz ich zastosowań. Zrozumienie, że wskaźnik rotacji należności jest odrębnym narzędziem oceny efektywności zarządzania finansami, jest kluczowe dla właściwej analizy sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. W praktyce należy zwracać uwagę na wyraźne różnice między tymi wskaźnikami i ich funkcjami w zarządzaniu finansami.

Pytanie 24

Właściciel firmy planuje zlecić osobie spoza swojego zespołu stworzenie logo przedsiębiorstwa. Jaką umowę powinien zawrzeć z wykonawcą logo?

A. Umowę o dzieło
B. Umowę-zlecenie
C. Umowę agencyjną
D. Umowę o pracę
Umowa o pracę nie jest odpowiednia w tym kontekście, ponieważ reguluje stosunek pracy, który wiąże się z wykonaniem obowiązków w ramach etatu, a nie z realizacją konkretnego zadania na zlecenie. Zatrudniając osobę na umowę o pracę, właściciel przedsiębiorstwa zobowiązuje się do zapewnienia jej miejsca pracy oraz płacenia wynagrodzenia niezależnie od efektów pracy, co nie jest zgodne z intencją zlecenia wykonania logo. Umowa-zlecenie, chociaż może wydawać się właściwa, odnosi się do świadczenia usług, które niekoniecznie muszą mieć charakter dzieła, a taki rodzaj umowy nie przewiduje przeniesienia praw autorskich do wykonanego dzieła na zamawiającego. Umowa agencyjna natomiast dotyczy pośrednictwa w sprzedaży lub świadczeniu usług, co również nie pasuje do sytuacji, w której zamawiający potrzebuje jedynie stworzenia logo. Wybierając niewłaściwy typ umowy, można narazić się na problemy prawne, w tym w zakresie praw autorskich i wywiązania się z obowiązków wobec wykonawcy. W praktyce, kluczowe jest, aby umowa odpowiadała rzeczywistemu charakterowi zleconych prac, co w przypadku projektowania logo najlepiej realizuje umowa o dzieło.

Pytanie 25

Firma zajmująca się przetwórstwem owoców i warzyw, której oferta obejmowała dżemy i konfitury, rozszerzyła asortyment, wprowadzając nowy produkt - soki. Jaką strategię rozwoju przyjęła?

A. Dywersyfikacji
B. Penetracji rynku
C. Modyfikacji produktu
D. Przetrwania
Wybór strategii dywersyfikacji, przetrwania lub penetracji rynku w kontekście wprowadzenia soków jest błędny z kilku powodów. Dywersyfikacja odnosi się do wprowadzania nowych produktów na rynek w zupełnie innej kategorii lub branży, co w tym przypadku nie ma miejsca, gdyż soki są naturalnym rozszerzeniem oferty owoców i warzyw. Zatem, klasyfikacja tego działania jako dywersyfikacji nie uwzględnia faktu, że firma pozostaje w swojej podstawowej branży, koncentrując się na przetwórstwie. Strategia przetrwania dotyczy działań podejmowanych w sytuacjach kryzysowych, takich jak zmniejszenie kosztów, które nie mają zastosowania w kontekście wprowadzania nowego produktu. Z kolei penetracja rynku polega na zwiększeniu udziału w rynku istniejących produktów, co również nie opisuje sytuacji, gdyż wprowadzono nowy produkt. Błędem jest więc mylenie tych strategii i niewłaściwe przypisanie ich do działań, które polegają na naturalnym rozwijaniu oferty, a nie na dostosowywaniu się do kryzysu czy poszukiwaniu nowych rynków. Kluczowe jest zrozumienie, że wprowadzenie soków jako nowego produktu w ramach istniejącej kategorii konsekwentnie wspiera strategię modyfikacji produktu, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży.

Pytanie 26

Kierownik w przedsiębiorstwie buduje atmosferę wzajemnego zaufania i wspólnoty, która koncentruje się na realizowanych zadaniach. Motywuje do rozmów oraz wspólnego podejmowania decyzji odnośnie do celów, przedmiotu i zakresu działań podwładnych. Przed podjęciem kluczowych decyzji korzysta z cennych wskazówek i sugestii pracowników. Przedstawiony kierownik wykazuje cechy charakterystyczne dla stylu

A. autokraty.
B. biernego.
C. liberała.
D. demokraty.
Odpowiedź 'demokraty' jest prawidłowa, ponieważ opisany przełożony wykazuje cechy typowe dla demokratycznego stylu zarządzania. W tym stylu liderzy angażują swoich pracowników w proces podejmowania decyzji, co przekłada się na większe zaufanie i zaangażowanie zespołu. Demokratyczne podejście opiera się na otwartej komunikacji, w której pracownicy są zachęcani do wyrażania swoich opinii oraz przedstawiania pomysłów. Dzięki temu przełożony może korzystać z różnorodnych perspektyw, co prowadzi do lepszych decyzji oraz wyższej efektywności realizowanych zadań. Przykładem takiego działania mogą być regularne spotkania zespołowe, podczas których omawiane są cele i zadania, a każdy członek zespołu ma możliwość wniesienia swoich uwag. Wprowadzenie takich praktyk wspiera budowanie zespołowej kultury opartej na współpracy i wzajemnym szacunku, co jest zgodne z nowoczesnymi standardami zarządzania, promującymi innowacyjność i adaptacyjność w organizacjach.

Pytanie 27

Który formularz trzeba wypełnić, aby zgłosić osobę zatrudnioną na umowę zlecenie wyłącznie do ubezpieczenia zdrowotnego?

A. ZUS ZUIA
B. ZUS WUA
C. ZUS ZZA
D. ZUS ZUA
Formularz ZUS ZZA to ten, który powinno się stosować, jeśli chcemy zgłosić kogoś zatrudnionego na umowę zlecenie tylko do ubezpieczenia zdrowotnego. Wypełniając go, rejestrujemy płatnika składek i pracownika w systemie ubezpieczeń społecznych, ale pamiętaj, że w przypadku ZZA zgłaszamy tylko ubezpieczenie zdrowotne. To ważna sprawa dla osób, które pracują na umowach cywilnoprawnych. Na przykład, jeśli zleceniobiorca wykonuje zlecenie dla firmy i nie zarabia na tyle, żeby musieć opłacać składki na ubezpieczenie społeczne, pracodawca może go zgłosić do ubezpieczenia zdrowotnego tym formularzem. Warto, żeby przedsiębiorcy dobrze przemyśleli, jaką formę zatrudnienia wybierają, bo to wpływa na ich obowiązki i koszty związane z ubezpieczeniami. No i dobrze też śledzić zmiany w przepisach dotyczących ubezpieczeń zdrowotnych, żeby być na bieżąco z tym, co trzeba robić.

Pytanie 28

Zgodnie z Kodeksem pracy, szczególną ochroną objęta jest praca kobiet, co obejmuje zakaz zatrudniania kobiet w ciąży

A. w nadgodzinach oraz w godzinach nocnych
B. jedynie w nadgodzinach
C. wyłącznie w godzinach nocnych
D. bez jej zgody w nadgodzinach oraz w godzinach nocnych
To, że wskazałeś zakaz zatrudniania kobiet w ciąży w nocy i w nadgodzinach, to całkiem dobra odpowiedź. Przepisy w Kodeksie pracy rzeczywiście to regulują, a dokładnie w artykule 178. Chodzi tu o zdrowie matki i dziecka, co jest bardzo ważne. W praktyce pracodawcy czasami muszą dostosowywać grafik, żeby nie złamać tych zasad. Dobrze, żeby informowali kobiety o ich prawach, to też jest ważne w dobrej firmie. Oprócz tego, warto wiedzieć, że kobiety ciężarne mają prawo do dodatkowych przerw i mogą zmieniać stanowisko, jeśli ich obecna praca jest niezdrowa. Fajnie, że się tym interesujesz, bo to istotne tematy w zarządzaniu ludźmi.

Pytanie 29

Na podstawie zestawienia planowanego i wykorzystanego urlopu wypoczynkowego przez Jana Głowackiego w roku 2017 ustal liczbę dni urlopu do przeniesienia na rok 2018.

Zestawienie planowanego i wykorzystanego urlopu wypoczynkowego
Nazwisko i imięLiczba dni urlopu z rokuPlanowany urlop w roku 2017Wykorzystany urlop w roku 2017Liczba dni urlopu do przeniesienia na rok 2018
ubiegłegobieżącegoliczba dniod dniado dnialiczba dniod dniado dnia
Głowacki Jan4202419 czerwca20 lipca2219 czerwca18 lipca?
A. 22 dni.
B. 2 dni.
C. 4 dni.
D. 24 dni.
Odpowiedź 2 dni jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z zestawieniem Jan Głowacki miał prawo do 24 dni urlopu w roku 2017, a wykorzystał jedynie 22 dni. Aby obliczyć liczbę dni urlopu do przeniesienia, należy od całości dni urlopu odjąć dni wykorzystane. Zatem 24 dni minus 22 dni daje 2 dni. To podejście jest zgodne z ogólnie przyjętymi praktykami w zarządzaniu urlopami, które wymagają systematycznego monitorowania wykorzystania dni wolnych od pracy. Pracownicy powinni być informowani o stanie swojego urlopu, co pozwala na efektywne planowanie czasu wolnego, minimalizując ryzyko niewykorzystania przysługujących dni. Ponadto, zgodnie z Kodeksem pracy, niewykorzystany urlop powinien być przenoszony na kolejny rok, co podkreśla znaczenie utrzymania przejrzystości w zarządzaniu dniami urlopowymi. Warto również zaznaczyć, że planowanie urlopu jest kluczowe dla utrzymania równowagi między pracą a życiem prywatnym.

Pytanie 30

Dokument finansowy wydawany przez Skarb Państwa, który potwierdza zaciągnięcie kredytu na czas dłuższy niż jeden rok, to

A. weksel skarbowy.
B. udział.
C. bony pieniężne NBP
D. obligacja.
Weksel skarbowy to papier wartościowy, który różni się od obligacji w zakresie emisji i celu. Jest to instrument finansowy, który potwierdza zobowiązanie do zapłaty określonej kwoty w przyszłości, ale zazwyczaj na krótszy okres, rzadko przekraczający rok. Akcje natomiast są udziałami w kapitale spółki, co oznacza, że inwestorzy stają się współwłaścicielami firmy, a nie pożyczkodawcami. W przypadku akcji nie ma gwarancji zwrotu zainwestowanego kapitału, a ich wartość może znacznie fluktuować w zależności od wyników finansowych spółki oraz warunków rynkowych. Bony pieniężne NBP to krótkoterminowe papiery wartościowe emitowane przez Narodowy Bank Polski, wykorzystywane głównie w operacjach otwartego rynku, a ich okres zapadalności również nie przekracza jednego roku. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych różnych instrumentów, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich funkcji oraz charakterystyki. Zrozumienie różnic między tymi instrumentami jest kluczowe dla skutecznego inwestowania i zarządzania ryzykiem finansowym.

Pytanie 31

W jakiej fazie cyklu życia produktu działania marketingowe mają na celu maksymalizację zysków ze sprzedaży oraz utrzymanie dotychczasowego udziału w rynku?

A. W fazie dojrzałości produktu (nasycenia rynku)
B. W fazie wzrostu sprzedaży produktu
C. W fazie schyłkowej produktu (spadku sprzedaży)
D. W fazie wprowadzenia produktu na rynek
Wybór fazy schyłku produktu jako odpowiedzi na to pytanie jest mylący, ponieważ w tym etapie cyklu życia produktu następuje spadek sprzedaży i zysków. Główne działania marketingowe w tej fazie skupiają się na zarządzaniu kosztami oraz minimalizacji strat, a nie na maksymalizacji zysków. Firmy często muszą podejmować decyzje dotyczące ograniczenia produkcji lub wycofania produktu z rynku, co stoi w sprzeczności z celem, jakim jest maksymalizacja zysków. Przykładem mogą być marki, które decydują się na wyprzedaże lub wprowadzanie nowych modeli, aby zredukować zapasy. Faza rozwoju sprzedaży produktu koncentruje się na zwiększaniu świadomości i pozyskiwaniu klientów, co również nie jest zgodne z celem maksymalizacji zysków, ponieważ na tym etapie koszty marketingu mogą być znaczne. Faza wprowadzenia produktu na rynek jest etapem, w którym produkt jest dopiero wprowadzany, a działania marketingowe koncentrują się na budowaniu bazy klientów i zdobywaniu udziału w rynku, a nie na jego utrzymaniu. Takie nieporozumienia mogą wynikać z braku znajomości podstawowych zasad cyklu życia produktu oraz z mylnego przekonania, że wszystkie etapy są zbliżone pod względem celów marketingowych. Właściwe zrozumienie cyklu życia produktu jest kluczowe dla skutecznego planowania strategii marketingowych i podejmowania właściwych decyzji biznesowych.

Pytanie 32

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli ustal przeciętne miesięczne zatrudnienie w przedsiębiorstwie w I kwartale 2018 roku metodą średniej arytmetycznej.

Zestawienie liczby pracowników w poszczególnych miesiącach I półrocza 2018 roku według wykształcenia
WykształcenieStyczeńLutyMarzecKwiecieńMajCzerwiec
zasadnicze zawodowe104108120115120130
średnie350355368371368360
wyższe787073737970
Razem532533561559567560
A. 552 osoby.
B. 542 osoby.
C. 358 osób.
D. 362 osoby.
Wybór błędnej odpowiedzi na to pytanie może wynikać z kilku typowych nieporozumień dotyczących obliczeń statystycznych. Odpowiedzi takie jak 362 osoby, 358 osób czy 552 osoby mogą sugerować różne błędy w interpretacji danych lub w obliczeniach. Na przykład, odpowiedź 362 osoby mogła wynikać z błędnego zsumowania miesięcznego zatrudnienia, gdzie pominięto jednego z pracowników lub zrozumiano, że to liczba pracowników w jednym z miesięcy, a nie średnia. Z kolei 358 osób mogło być wynikiem błędnego podzielenia sumy zatrudnienia, co może zdarzyć się, gdy ktoś niepoprawnie ocenia liczbę miesięcy. Z drugiej strony, odpowiedź 552 osoby może wynikać z błędnego założenia, że liczba ta reprezentuje wyższy poziom zatrudnienia w jednym z miesięcy, co prowadzi do zawyżenia średniej. Kluczowe jest zrozumienie, że średnia arytmetyczna jest miarą tendencji centralnej, która wymaga poprawnego zsumowania wszystkich wartości oraz ich podziału przez liczbę elementów w zbiorze. Dlatego przy obliczaniu przeciętnego miesięcznego zatrudnienia należy zachować szczególną ostrożność i upewnić się, że wszystkie dane są prawidłowo zebrane i przeliczone. W praktyce obliczania średniej ważne jest również, aby nie mylić przeciętnej z medianą lub innymi miarami, co może prowadzić do poważnych błędów w analizie danych zatrudnienia.

Pytanie 33

Średnia sprzedaż towarów w ciągu dnia wynosi 300 sztuk, a dostawy realizowane są przeciętnie co 15 dni. Aby zapewnić ciągłość sprzedaży pomiędzy dostawami, jaki powinien być minimalny zapas towarów w magazynie?

A. 4 500 szt.
B. 200 szt.
C. 5 000 szt.
D. 300 szt.
Prawidłowa odpowiedź to 4 500 sztuk, co wynika z obliczenia zapasu towarów potrzebnego do zapewnienia ciągłości sprzedaży. Średnia dzienna sprzedaż wynosi 300 sztuk, a dostawy towarów mają miejsce co 15 dni. Aby obliczyć, jaki zapas towarów jest wymagany, należy pomnożyć średnią dzienną sprzedaż przez liczbę dni między dostawami. W tym przypadku będzie to 300 sztuk/dzień * 15 dni = 4 500 sztuk. Utrzymywanie takiego zapasu jest kluczowe, aby uniknąć przerw w sprzedaży, które mogą prowadzić do niezadowolenia klientów i utraty przychodów. W praktyce, firmy często stosują metody zarządzania zapasami, takie jak Just-In-Time (JIT) czy Economic Order Quantity (EOQ), aby zoptymalizować poziom zapasów i zasoby. Poprawne zarządzanie zapasami nie tylko wspiera ciągłość sprzedaży, ale także przyczynia się do efektywności operacyjnej oraz redukcji kosztów magazynowania.

Pytanie 34

W firmie w ciągu miesiąca 20 pracowników wyprodukowało 280 szt. towarów. Na podstawie tych danych można obliczyć

A. wydajność pracy
B. zdolność produkcyjną urządzeń
C. normę zużycia surowców
D. rytmiczność wytwarzania
Poprawna odpowiedź to wydajność pracy, ponieważ odnosi się do ilości wyrobów wytworzonych przez pracowników w określonym czasie. Wydajność pracy jest miarą efektywności, która określa, ilu pracowników jest potrzebnych do produkcji określonej liczby wyrobów w danym okresie. W podanym przykładzie 20 pracowników wytworzyło 280 sztuk wyrobów w ciągu miesiąca, co oznacza, że każdy pracownik wytworzył średnio 14 sztuk w ciągu miesiąca. Wydajność pracy można obliczyć jako stosunek liczby wyrobów do liczby pracowników oraz czasu pracy, co pozwala na analizę i optymalizację procesów produkcyjnych. W praktyce wysoka wydajność pracy przekłada się na niższe koszty produkcji i lepsze wykorzystanie zasobów ludzkich. Firmy często stosują benchmarki, aby porównywać swoją wydajność z innymi przedsiębiorstwami w branży, co pozwala na identyfikację obszarów do poprawy oraz wprowadzanie innowacji w procesach produkcyjnych.

Pytanie 35

W wyniku poziomego podziału konto "Towary" zostało podzielone na oddzielne konta dla każdego towaru osobno. Konta, które powstały w wyniku tego podziału, określa się mianem konta

A. wynikowymi
B. analitycznymi
C. korygujących
D. pozabilansowych
Odpowiedź "analitycznymi" jest poprawna, ponieważ konta analityczne są stosowane w rachunkowości do szczegółowego rejestrowania operacji związanych z różnymi kategoriami aktywów lub pasywów. W procesie podziału konta "Towary" na odrębne konta każdego z towarów, zyskujemy większą precyzję w monitorowaniu stanów magazynowych, co jest kluczowe dla zarządzania finansami i kontrolowania kosztów. Przykładowo, jeśli firma sprzedaje różne produkty, posiadanie kont analitycznych pozwala na dokładne śledzenie przychodów i kosztów związanych z każdym z tych produktów, co ułatwia podejmowanie decyzji strategicznych. Taki system jest zgodny z dobrymi praktykami rachunkowości, w tym standardami krajowymi i międzynarodowymi, które zalecają szczegółowe śledzenie transakcji, co przyczynia się do lepszego zarządzania finansami i zwiększenia efektywności operacyjnej. W rezultacie, korzystanie z kont analitycznych w procesie ewidencji księgowej jest kluczowym elementem umożliwiającym firmom analizowanie rentowności produktów oraz efektywności działań sprzedażowych.

Pytanie 36

Jakie sankcje, według Kodeksu pracy, może nałożyć pracodawca na pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę, który złamał obowiązki służbowe?

A. Upomnienie, karę pieniężną lub pracę w godzinach nadliczbowych
B. Skrócenie wymiaru urlopu, karę pieniężną lub naganę
C. Naganę, upomnienie lub wstrzymanie wypłaty wynagrodzenia
D. Upomnienie, naganę lub karę pieniężną
Odpowiedź 'Upomnienie, naganę lub karę pieniężną' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Kodeksem pracy, pracodawca ma prawo nakładać na pracowników te formy kar za naruszenie obowiązków pracowniczych. Upomnienie i nagana to kary porządkowe, które mają na celu poprawę zachowań pracownika i są stosowane w sytuacjach, gdy naruszenia mają charakter mniej poważny. Z kolei kara pieniężna może być zastosowana w przypadku poważniejszych naruszeń, które wpływają na efektywność pracy lub bezpieczeństwo w firmie. Na przykład, jeśli pracownik wielokrotnie spóźnia się do pracy, pracodawca może zastosować najpierw upomnienie, a w przypadku braku poprawy, naganę. W sytuacji, gdy naruszenie skutkuje szkodą finansową dla pracodawcy, możliwe jest nałożenie kary pieniężnej. Ważne jest, aby każda z tych kar była odpowiednio udokumentowana i zgodna z regulaminem pracy, co stanowi dobrą praktykę w obszarze zarządzania zasobami ludzkimi.

Pytanie 37

Osobie, która zaczyna pracę o 22:00 i wykonuje ją przez 8 godzin do 6:00 następnego dnia, przysługuje zgodnie z Kodeksem pracy dodatek do wynagrodzenia wynoszący

A. 60% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę
B. 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę
C. 50% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę
D. 100% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę
Wybór innej wartości dodatku do wynagrodzenia może wynikać z nieporozumienia dotyczącego zasad przyznawania dodatków za pracę w nocy. Odpowiedzi, które sugerują 50%, 60% lub 100% stawki godzinowej minimalnego wynagrodzenia, są błędne, ponieważ nie odpowiadają rzeczywistym regulacjom prawnym opisanym w Kodeksie pracy. Warto zauważyć, że wysokość dodatku za pracę w porze nocnej nie może przekraczać 20%, co jest wynikiem odpowiednich regulacji mających na celu ochronę pracowników. Typowym błędem myślowym jest mylenie dodatku za pracę w nocy z innymi, bardziej specyficznymi dodatkami, które mogą być przyznawane w różnych sytuacjach, takich jak praca w nadgodzinach czy w szczególnie uciążliwych warunkach. Istotne jest również zrozumienie, że każdy pracodawca jest zobowiązany do przestrzegania prawa pracy, a nieprzestrzeganie tych przepisów może prowadzić do problemów prawnych oraz finansowych. Dlatego tak ważne jest, aby pracownicy zdawali sobie sprawę z przysługujących im praw oraz aby pracodawcy odpowiednio regulowali wynagrodzenia, uwzględniając obowiązujące normy prawne.

Pytanie 38

Kiedy hurtownia sprzedaje 2 400 sztuk towarów w ciągu miesiąca (30 dni), a dostawy są realizowane co 6 dni zgodnie z umową, jaką wartość powinien mieć minimalny zapas?

A. 480 sztuk
B. 400 sztuk
C. 13 sztuk
D. 80 sztuk
Aby obliczyć minimalny zapas towaru, należy najpierw ustalić, ile towaru hurtownia sprzedaje w ciągu jednego dnia. Z danych wynika, że w ciągu miesiąca sprzedaje 2400 sztuk, co daje średnią sprzedaż wynoszącą 80 sztuk dziennie (2400 sztuk / 30 dni). Następnie, mając informację, że dostawy realizowane są co 6 dni, można obliczyć, ile towaru zostanie sprzedane w tym okresie. W ciągu 6 dni sprzedaż wynosi 480 sztuk (80 sztuk dziennie * 6 dni). Dlatego minimalny zapas towaru musi wynosić przynajmniej 480 sztuk, aby zaspokoić popyt na czas oczekiwania na nową dostawę. W praktyce, odpowiedni poziom zapasu jest kluczowy dla płynności operacyjnej hurtowni i uniknięcia braków towarowych. Utrzymywanie minimalnego zapasu zgodnego z obliczeniami pozwala na zabezpieczenie sprzedaży, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania zapasami w logistyce, które wskazują na konieczność analizy rotacji towarów oraz cyklu dostaw.

Pytanie 39

W zamieszczonej tabeli opisano sposób postępowania czterech kierowników. Wskaż, który z nich jest kierownikiem demokratą.

Kierownik 1.Kierownik 2.
– daje członkom zespołu swobodę
– nie przedstawia własnych koncepcji
– troszczy się o wykonanie zadań
– wykazuje brak zainteresowania funkcją kierowniczą
– wyznacza cele
– kieruje aktywnością grupy
– ustala zakres czynności bez udziału zainteresowanych
– dokonuje oceny bez podania kryteriów
Kierownik 3.Kierownik 4.
– współdecyduje o celach
– nie zwraca uwagę na kwalifikacje
– unika oceny pracowników
– pobudza pracowników do nowych propozycji
– zachęca pracowników do dyskusji
– informuje o istotnych problemach zakładu i zadaniach
– wykorzystuje propozycje i rady pracowników
– obiektywnie ocenia pracę pracowników
A. Kierownik 2
B. Kierownik 1
C. Kierownik 4
D. Kierownik 3
Kierownik 4 jest przykładem lidera demokratycznego, co oznacza, że angażuje swoich pracowników w proces podejmowania decyzji. W jego praktyce kierowniczej, współpraca i otwartość na różnorodne opinie są kluczowymi elementami. Przykładem zastosowania tego stylu może być regularne organizowanie spotkań zespołowych, na których pracownicy mają możliwość przedstawienia swoich pomysłów i sugestii dotyczących bieżących wyzwań. Taki sposób działania nie tylko zwiększa zaangażowanie pracowników, ale również przyczynia się do lepszego zrozumienia problemów firmy. Dodatkowo, demokratyczny styl zarządzania sprzyja innowacyjności i kreatywności, ponieważ każdy członek zespołu czuje się doceniany i ma przestrzeń do wyrażania swoich myśli. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują ustanawianie jasnych zasad komunikacji oraz zapewnienie, że każda opinia jest brana pod uwagę, co buduje zaufanie i zespołową atmosferę. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z teorią przywództwa, liderzy demokratyczni często osiągają lepsze wyniki w długoterminowej perspektywie, co potwierdzają liczne badania dotyczące efektywności pracy zespołowej.

Pytanie 40

Z danych zamieszczonych w tabeli wynika, że pracownicy zajmujący stanowiska nierobotnicze stanowią

Zatrudnienie pracowników wg grup pracowniczych
Lp.Wyszczególnienie grup pracowniczychLiczba zatrudnionych
1Kierownictwo5
2Pracownicy techniczni12
3Pracownicy ekonomiczni8
4Pracownicy administracyjni11
5Robotnicy84
Razem zatrudnionych120
A. 50% ogółu zatrudnionych.
B. 70% ogółu zatrudnionych.
C. 10% ogółu zatrudnionych.
D. 30% ogółu zatrudnionych.
Odpowiedź 30% ogółu zatrudnionych jest prawidłowa, ponieważ dokładnie odzwierciedla strukturę zatrudnienia w analizowanej tabeli. Pracownicy zajmujący stanowiska nierobotnicze, tacy jak kierownictwo, pracownicy techniczni, administracyjni i ekonomiczni, stanowią 36 osób z ogólnej liczby 120 zatrudnionych. Aby obliczyć procent, należy zastosować wzór: (liczba pracowników nierobotniczych / całkowita liczba pracowników) * 100, co daje (36 / 120) * 100 = 30%. Zrozumienie struktury zatrudnienia jest kluczowe w zarządzaniu zasobami ludzkimi i planowaniu organizacyjnym. Dobre praktyki w zakresie analizy danych kadrowych wymagają nie tylko zbierania danych, ale również ich interpretacji, co pozwala na lepsze podejmowanie decyzji dotyczących alokacji zasobów. W kontekście standardów branżowych, stosowanie takich analiz może wspierać zarządzanie talentami i strategię rozwoju organizacji.