Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.12 - Wykonywanie weterynaryjnych czynności pomocniczych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 01:08
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 01:15

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jak długo po kryciu suki można przeprowadzić badanie ultrasonograficzne w celu potwierdzenia ciąży?

A. 5 dni

B. 10 dni

C. 21 dni

D. 14 dni

Odpowiedź 21 dni jest jak najbardziej trafna. Co do ciąży suki, badanie ultrasonograficzne dobrze działa dopiero po tym czasie. W pierwszych trzech tygodniach po kryciu, zarodek raczej nie jest jeszcze wystarczająco rozwinięty, żeby można go było zauważyć. Po 21 dniach jest już lepiej, bo można wtedy zobaczyć pęcherzyki ciążowe. Weterynarze często polecają to badanie, bo jest mało inwazyjne i wyniki dostajemy szybko. Warto to robić właśnie po 21 dniach, aby uniknąć fałszywych wyników, które mogą się zdarzyć, gdy badanie zrobimy wcześniej. I nie zapominaj, że odpowiednia opieka nad suką w ciąży jest ważna dla niej i dla szczeniąt. Im wcześniej potwierdzisz ciążę, tym lepiej zorganizujesz jej opiekę.

Pytanie 2

Tkanki uznawane za SRM pochodzą od

A. byków

B. nutrii

C. ptactwa

D. świnie

Wybór tkanek pozyskiwanych od trzody, drobiu czy nutrii jako źródła SRM jest nieprawidłowy, ponieważ SRM odnosi się wyłącznie do specyficznych tkanek bydła. Trzoda chlewna, czyli świnie, nie dostarcza tkanek uznawanych za SRM, a ich wydobycie nie wiąże się z tym samym ryzykiem zdrowotnym, co w przypadku bydła. Z kolei drób, jak kury czy gęsi, nie jest źródłem SRM w kontekście regulacji zdrowotnych; ich tkanki nie są klasyfikowane jako potencjalnie zjadliwe białko pochodzenia zwierzęcego. Nutrie, będące ssakami wodnymi, również nie są związane z tym terminem. Istotnym błędem myślowym jest utożsamianie różnych gatunków zwierząt na podstawie ich użytkowości w produkcji żywności. Zrozumienie, które tkanki są uznawane za SRM, jest kluczowe w kontekście bioasekuracji i regulacji dotyczących bezpieczeństwa żywności. Nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych i naruszenia przepisów rynkowych, co podkreśla rolę edukacji w zakresie zdrowia zwierząt oraz bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 3

Jakie działanie jest niezbędne do przeprowadzenia przy saneczkowaniu psa?

A. usunięcie wydzieliny z gruczołów okołoodbytowych

B. wykonanie zdjęcia RTG kręgosłupa

C. podanie środków na przeczyszczenie

D. podanie kontrastu przez odbyt

Usunięcie wydzieliny z gruczołów okołoodbytowych jest kluczowym zabiegiem, który powinien być przeprowadzony, gdy pies ma problemy z saneczkowaniem. Gruczoły okołoodbytowe, które znajdują się po obu stronach odbytu, produkują wydzielinę, która ma na celu ułatwienie defekacji oraz oznaczanie terytorium. Gdy gruczoły te są zablokowane lub przepełnione, mogą powodować ból, dyskomfort oraz prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak zapalenie gruczołów. W sytuacjach, gdy pies saneczkowuje, co może być oznaką dyskomfortu, może to sugerować, że gruczoły wymagają interwencji. Regularne sprawdzanie i ewentualne opróżnianie tych gruczołów powinno być częścią rutynowej opieki nad psem, zwłaszcza u ras predysponowanych do takich problemów. To postępowanie jest zgodne z zaleceniami weterynaryjnymi i standardami opieki nad zwierzętami, co podkreśla jego znaczenie w kontekście zdrowia i komfortu pupila.

Pytanie 4

Jaka jest optymalna temperatura wewnętrzna psa?

A. 36,6°C

B. 38,5°C

C. 39,9°C

D. 40,5°C

Optymalna temperatura wewnętrzna ciała psa wynosi około 38,5°C, co mieści się w zakresie uznawanym za normalny dla większości psów. Prawidłowa temperatura ciała jest kluczowym wskaźnikiem zdrowia zwierzęcia. Utrzymanie tej temperatury jest istotne dla prawidłowego funkcjonowania organów wewnętrznych oraz układu metabolicznego. W przypadku psów, temperatura ciała może się różnić w zależności od rasy, wieku oraz poziomu aktywności fizycznej. Na przykład, szczenięta mogą mieć nieco wyższą temperaturę, a psy starsze mogą wykazywać niższe wartości. W praktyce weterynaryjnej, monitorowanie temperatury ciała jest ważnym elementem diagnostyki. W przypadku zauważenia odchyleń od normy, zaleca się konsultację z lekarzem weterynarii, aby ocenić stan zdrowia psa i wykluczyć ewentualne choroby. Warto również wiedzieć, że niektóre rasy, takie jak buldogi, mogą być bardziej podatne na problemy związane z regulacją ciepłoty ciała ze względu na swoją budowę anatomiczną.

Pytanie 5

Na kim spoczywa obowiązek rejestrowania zwierząt gospodarskich?

A. właścicielu zwierząt

B. wójcie lub sołtysie

C. Powiatowym Lekarzu Weterynarii

D. inspektorze ARiMR

Właściciel zwierząt gospodarskich ponosi obowiązek rejestracji swoich zwierząt w odpowiednich rejestrach, co jest kluczowe dla zapewnienia zdrowia publicznego oraz bioasekuracji. Rejestracja pozwala na monitorowanie stanu zdrowia zwierząt, zapobieganie rozprzestrzenianiu się chorób oraz umożliwia szybkie działania interwencyjne w przypadku wykrycia nieprawidłowości. Zgodnie z przepisami prawa, każdy właściciel powinien zgłaszać swoje zwierzęta do Powiatowego Lekarza Weterynarii, co jest zgodne z Ustawą o ochronie zwierząt oraz regulacjami krajowymi i unijnymi. Przykładowo, w przypadku wystąpienia ognisk chorób zakaźnych, takich jak afrykański pomór świń, dokładna rejestracja zwierząt pozwala na precyzyjne określenie obszaru zagrożonego oraz na szybsze wdrożenie działań kontrolnych. Właściciele powinni być świadomi swoich obowiązków oraz regularnie aktualizować rejestrację, co jest nie tylko obowiązkiem prawnym, ale także najlepszą praktyką w zarządzaniu zdrowiem zwierząt.

Pytanie 6

Bladość śluzówek może być spowodowana

A. zatruciem dwutlenkiem węgla

B. udarem cieplnym

C. niewydolnością wątroby

D. krwotoku

Niewydolność wątroby, zatrucie dwutlenkiem węgla i udar cieplny mogą również prowadzić do zmian w wyglądzie błon śluzowych, ale nie są one bezpośrednimi przyczynami bladości. Niewydolność wątroby często objawia się żółtaczką, co jest wynikiem gromadzenia się bilirubiny we krwi. W przypadku zatrucia dwutlenkiem węgla, pacjenci mogą wykazywać objawy takie jak zaczerwienienie skóry oraz objawy neurologiczne, a nie bladość błon śluzowych. Udar cieplny z kolei prowadzi do przegrzania organizmu, co może skutkować odwodnieniem, ale również niekoniecznie objawia się bladością. To nieporozumienie wynika z braku zrozumienia mechanizmów fizjologicznych oraz klinicznych efektów tych stanów. Przy ocenie stanu pacjenta kluczowe jest zrozumienie, że różne schorzenia mają różne mechanizmy działania i objawy. Błędem jest generalizowanie i zakładanie, że bladość zawsze wskazuje na problemy z krążeniem, gdyż może być ona wynikiem wielu różnych procesów patologicznych. Zrozumienie tych mechanizmów jest niezbędne dla profesjonalistów medycznych, aby właściwie diagnozować i podejmować decyzje terapeutyczne.

Pytanie 7

Termohigrometr pozwala na pomiar

A. temperatury oraz wilgotności

B. wilgotności oraz ciśnienia

C. ciśnienia oraz temperatury

D. przepływu powietrza wraz z temperaturą

Pomiar ciśnienia, temperatury czy przepływu powietrza to ważne aspekty monitorowania warunków atmosferycznych, ale nie są one funkcjami termohigrometru, co prowadzi do błędnych wniosków. Ciśnienie atmosferyczne mierzono by za pomocą barometrów, które są zaprojektowane specjalnie do detekcji zmian w ciśnieniu powietrza, na przykład przy użyciu zasady syfonu lub podciśnienia. W kontekście termohigrometru, mylenie jego roli z innymi instrumentami pomiarowymi, takimi jak manometry czy anemometry, może wynikać z niepełnego zrozumienia jego funkcji. Kolejnym typowym błędem jest zakładanie, że wszystkie urządzenia pomiarowe związane z powietrzem mają podobne zastosowanie; tymczasem każdy instrument ma swoje unikalne właściwości i zastosowania. Termohigrometr został specjalnie zaprojektowany do dwóch parametrów – temperatury i wilgotności – co oznacza, że jego działanie jest ściśle związane z tymi dwoma zmiennymi. Bez właściwego zrozumienia różnic między tymi instrumentami, można łatwo popełnić błąd w doborze narzędzi do określonych zastosowań, co może prowadzić do nieprawidłowych wyników i trudności w analizie danych.

Pytanie 8

Jaki odczyn powinien mieć prawidłowy mocz bydła?

A. zasadowy

B. obojętny

C. bardzo kwaśny

D. lekko kwaśny

Prawidłowy mocz bydła charakteryzuje się odczynem zasadowym, co jest wynikiem diety bogatej w włókna i mineralne składniki. Wysoki poziom alkaliczności moczu wynika z metabolizmu zielonej paszy, która jest głównym składnikiem żywienia bydła. W praktyce, monitorowanie odczynu moczu jest kluczowe dla oceny stanu zdrowia zwierząt oraz ich diety. Utrzymanie odpowiedniego odczynu moczu zapobiega problemom zdrowotnym, takim jak kamica moczowa. W przypadku bydła mlecznego, zasadowy odczyn moczu może także wpływać na jakość mleka. Standardy weterynaryjne rekomendują regularne badania moczu, zwłaszcza u zwierząt narażonych na stres lub zmiany w diecie, aby dostosować żywienie i zapobiegać ewentualnym schorzeniom. W kontekście hodowli bydła, znajomość norm pH moczu jest niezbędna do optymalizacji zdrowia oraz wydajności produkcyjnej zwierząt.

Pytanie 9

Podstawowe badanie weterynaryjne przedubojowe zwierząt rzeźnych jest badaniem

A. sekcyjnym skróconym

B. klinicznie szczegółowym

C. klinicznie skróconym

D. mikroskopowym

Podstawowe badanie przedubojowe zwierząt rzeźnych klasyfikowane jest jako badanie kliniczne skrócone, co oznacza, że jego celem jest szybka ocena stanu zdrowia zwierzęcia przed jego ubiciem. W ramach tego badania oceniane są podstawowe parametry życiowe, zachowanie zwierzęcia, a także jego wygląd zewnętrzny. Dzięki tym informacjom można wykryć ewentualne objawy chorób i podjąć decyzję o dopuszczeniu do uboju lub skierowaniu do dalszych badań. Praktyczne zastosowanie tego badania jest kluczowe w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego oraz ochrony zdrowia publicznego. Warto zaznaczyć, że zgodnie z regulacjami unijnymi oraz krajowymi, przed każdym ubojem zwierząt rzeźnych takie badanie jest obligatoryjne, co podkreśla jego znaczenie w branży mięsnej. Podczas tego badania weterynarze kierują się wytycznymi zawartymi w dokumentach prawnych, które precyzują, jakie objawy powinny być brane pod uwagę oraz jakie procedury należy stosować w przypadku wykrycia nieprawidłowości.

Pytanie 10

Jakie produkty pochodzą od zwierząt?

A. margaryna i mleko

B. miód oraz soja

C. miód oraz margaryna

D. mleko i miód

Odpowiedź 'mleko i miód' jest prawidłowa, ponieważ oba te produkty są pochodzenia zwierzęcego i roślinnego. Mleko jest bezpośrednim produktem odzwierzęcym, pochodzącym od ssaków takich jak krowy, kozy czy owce. Zawiera istotne składniki odżywcze, w tym białka, tłuszcze, witaminy i minerały, co czyni je podstawowym składnikiem diety w wielu kulturach. Miód, choć wytwarzany przez pszczoły, również jest klasyfikowany jako produkt pochodzenia zwierzęcego, gdyż pszczoły są organizmami żywymi i ich proces produkcji miodu polega na zbieraniu nektaru z kwiatów, co jest biologiczną interakcją. Zrozumienie różnicy pomiędzy produktami pochodzenia zwierzęcego a roślinnego jest kluczowe w kontekście dietetyki, przetwórstwa żywności i etyki związanej z hodowlą zwierząt. Przykładowo, dieta wegetariańska często wyklucza produkty zwierzęce, ale może obejmować mleko i miód, co wymaga świadomego podejścia do wyborów żywieniowych.

Pytanie 11

Jakie informacje dotyczące pomiaru hałasu w pomieszczeniach, w których trzymane są zwierzęta, są zgodne z zaleceniami?

A. Pomiar należy wykonać po tym, jak zwierzęta opuszczą pomieszczenie.

B. Pomiar musi być przeprowadzony przy wyłączonych wszystkich urządzeniach obecnych w danym pomieszczeniu.

C. Pomiar powinien odbywać się na wysokości głowy danego zwierzęcia.

D. W przypadku zwierząt przetrzymywanych w klatkach w systemie bateryjnym, pomiar powinien być przeprowadzany na poziomie najwyżej usytuowanej klatki.

Pomiar hałasu w pomieszczeniach, w których przetrzymywane są zwierzęta, powinien być przeprowadzany na wysokości głowy zwierzęcia, ponieważ to właśnie na tym poziomie zwierzęta są najbardziej narażone na wpływ hałasu. Wysokość ta zapewnia, że wyniki pomiarów będą odzwierciedlać rzeczywiste warunki, w jakich zwierzęta przebywają. Przykładowo, w przypadku ptaków, które spędzają większość czasu w klatkach, hałas na poziomie ich głowy może wpływać na ich zachowanie, zdrowie i dobrostan. Standardy dotyczące ochrony zwierząt, takie jak te opracowane przez Międzynarodową Organizację Zdrowia Zwierząt (OIE), podkreślają znaczenie odpowiednich warunków środowiskowych dla dobrostanu zwierząt, w tym zarządzania poziomem hałasu. Umożliwiając przeprowadzenie pomiarów na tym poziomie, można lepiej ocenić wpływ hałasu na zwierzęta, co jest kluczowe dla ich zdrowia psychicznego i fizycznego. W związku z tym, dla prawidłowej oceny warunków przetrzymywania zwierząt, pomiar hałasu na wysokości ich głowy jest najlepszą praktyką.

Pytanie 12

Określ, przez ile dni należy obserwować zwierzę podejrzane o wściekliznę, jeśli miało styczność z człowiekiem?

A. 14 dni

B. 7 dni

C. 5 dni

D. 15 dni

Wybór 14 dni, 7 dni, lub 5 dni jako okresu obserwacji zwierzęcia podejrzanego o wściekliznę jest niezgodny z obowiązującymi normami zdrowotnymi. Zbyt krótki czas obserwacji, np. 5 dni, jest niewystarczający, aby zidentyfikować ewentualne objawy wścieklizny, które mogą wystąpić w późniejszym czasie. Wścieklizna jest chorobą wirusową, której objawy mogą rozwijać się stopniowo, a pełne spektrum symptomów może się ujawniać przez dłuższy czas. Ponadto, wybierając 7 dni, można stracić z oczu kluczowe znaki, które wymagają natychmiastowej reakcji. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że krótsze okresy są wystarczające, co może prowadzić do opóźnień w leczeniu i zwiększać ryzyko zakażenia wśród ludzi. Warto również zwrócić uwagę na to, że zalecenia dotyczące obserwacji zwierząt podejrzanych o wściekliznę mają na celu nie tylko ochronę zdrowia danej osoby, ale także całej społeczności. W praktyce, zalecany czas 15 dni uwzględnia typowy czas inkubacji wirusa oraz pozwala na odpowiednie monitorowanie stanu zdrowia zwierzęcia. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do błędnych decyzji w sytuacjach kryzysowych, co z kolei zwiększa ryzyko szerzenia się wścieklizny, będącej chorobą niebezpieczną i często śmiertelną.

Pytanie 13

Który rodzaj zwierząt jest najmniej odporny na stres związany z transportem?

A. Owce

B. Świnie

C. Bydło

D. Drób

Drób to naprawdę ciekawe zwierzęta, ale niestety też mocno narażone na stres, szczególnie podczas transportu. Jak to się mówi, ptaki mają lekką budowę, przez co łatwiej im się coś stać. Przykładowo, drób rzeźny często przeżywa spory stres przy zmianie miejsca, co może znacząco wpłynąć na smak mięsa. Z tego, co wiem, bardzo ważne jest, żeby w transporcie drobiu zadbać o mniejszy hałas i dobrą wentylację. Dzięki temu ptaki mogą się mniej stresować. Dobrze też, żeby przed podróżą były odpowiednio przygotowane, np. żeby nie karmić ich na parę godzin przed. Takie rzeczy mają ogromne znaczenie nie tylko dla dobrostanu zwierząt, ale też jakości tego, co ostatecznie dostajemy na talerzu. W sumie, dbanie o te aspekty jest kluczowe w przemyśle spożywczym.

Pytanie 14

Nadzór dotyczący brucelozy obejmuje

A. świnie

B. konie

C. ptactwo

D. bydło

Bruceloza jest chorobą zakaźną, którą wywołują bakterie z rodzaju Brucella. Najczęściej dotyka bydło, co czyni monitoring w kierunku brucelozy w tej grupie zwierząt kluczowym elementem zapewnienia zdrowia publicznego oraz bezpieczeństwa produkcji zwierzęcej. Monitoring polega na regularnym badaniu zwierząt, co pozwala na wczesne wykrywanie przypadków zakażeń oraz ich kontrolowanie. Na przykład, w wielu krajach europejskich stosuje się rutynowe testy serologiczne w gospodarstwach, gdzie utrzymuje się bydło. W przypadku wykrycia zakażonych osobników, przeprowadza się dalsze działania, takie jak eliminacja chorych zwierząt i wprowadzenie ścisłych procedur sanitarno-epidemiologicznych. W Polsce kontrola brucelozy bydła jest regulowana przez odpowiednie przepisy prawa, które nakładają obowiązek monitorowania oraz ścisłej rejestracji przypadków choroby. Tego typu działania są zgodne z normami europejskimi i międzynarodowymi, co przyczynia się do ograniczenia ryzyka rozprzestrzenienia się tej choroby oraz ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 15

Kto przeprowadza badanie przedubojowe bydła, które potwierdza brak chorób zakaźnych?

A. pracownik rzeźni

B. właściciel zwierząt

C. urzędowy lekarz weterynarii

D. inspektor ARiMR

Właściciel zwierząt ma na prawdę ważną rolę, ale nie może przeprowadzać oficjalnych badań przedubojowych. To nie jest jego zadanie, bo to urzędowy lekarz weterynarii decyduje o zdrowiu zwierząt i ich możliwości uboju. Pracownik rzeźni też nie ma odpowiednich kwalifikacji, więc tylko przetwarza mięso zgodnie z normami, ale nie bada zwierząt. Inspektor ARiMR ma zupełnie inną rolę, związaną z wsparciem rolników, a nie zdrowiem zwierząt. Często ludzie mylą te role i kompetencje różnych instytucji, a to ważne, żeby zrozumieć, że badania weterynaryjne to poważna sprawa, potrzebująca specjalistycznej wiedzy. Tylko urzędowy lekarz weterynarii ma odpowiednie uprawnienia do takich badań, co jest kluczowe, żeby zapewnić bezpieczeństwo zwierząt i ludzi.

Pytanie 16

Który z podanych środków ma działanie przeciwko ektopasożytom?

A. Betamox

B. Fiprex

C. Ketamina

D. Rabisin

Fiprex to preparat przeznaczony do zwalczania ektopasożytów, takich jak pchły, kleszcze oraz wszy. Jego skuteczność wynika z działania substancji czynnej, która zakłóca funkcje układu nerwowego pasożytów, prowadząc do ich śmierci. Fiprex jest stosowany nie tylko w weterynarii, ale również w domach, gdzie jest istotnym elementem profilaktyki i leczenia infestacji pasożytami. Przykładowo, u psów i kotów regularne stosowanie preparatu Fiprex może znacząco zredukować ryzyko wystąpienia chorób przenoszonych przez kleszcze, takich jak borelioza. Zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi, preparat powinien być stosowany zgodnie z instrukcją, aby zapewnić maksymalną efektywność i bezpieczeństwo dla zwierzęcia. W praktyce, regularne stosowanie Fiprex jako profilaktyki co kilka tygodni pozwala na utrzymanie zdrowia naszych pupili oraz ograniczenie ryzyka infestacji w otoczeniu. Biorąc pod uwagę standardy branżowe, preparaty przeciw ektopasożytom, takie jak Fiprex, są rekomendowane przez specjalistów weterynarii jako kluczowy element opieki nad zwierzętami domowymi.

Pytanie 17

Na podstawie zamieszczonej informacji określ w latach wiek bydła podlegającego obowiązkowemu badaniu w kierunku BSE, poddanego normalnemu ubojowi.

Informacja Głównego Lekarza Weterynarii dotycząca podwyższenia wieku bydła badanego w kierunku BSE.

Podniesienie wieku bydła badanego w kierunku BSE:

- powyżej 96 miesięcy, w przypadku bydła poddanego normalnemu ubojowi
oraz

- powyżej 48 miesięcy, w przypadku bydła należącego do tzw. grupy ryzyka tj. bydła padłego, poddanego ubojowi z konieczności lub ubitego/zabitego w ramach zwalczania chorób.

A. 2 lata.

B. 8 lat.

C. 3 lata.

D. 7 lat.

Odpowiedź 8 lat jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami, bydło, które jest poddawane normalnemu ubojowi, musi mieć więcej niż 96 miesięcy, co odpowiada 8 latom. Badania w kierunku BSE (szalonych krów) są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywnościowego. W praktyce oznacza to, że zwierzęta te muszą być kontrolowane w celu wykrycia ewentualnych przypadków choroby. Przykładowo, w Europie, wprowadzenie takich regulacji miało na celu ochronę konsumentów oraz stabilność rynku mięsa. Właściwe przeprowadzanie badań jest zgodne z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji Epizootycznej (OIE), która promuje zdrowie zwierząt i bezpieczeństwo żywności. W związku z tym, przestrzeganie tych zasad jest kluczowe dla wszystkich producentów i przetwórców w branży mięsnej.

Pytanie 18

Minimalna temperatura wody w sterylizatorach umiejscowionych w rzeźniach powinna wynosić co najmniej

A. 82°C

B. 63°C

C. 55°C

D. 100°C

Temperatura 82°C w sterylizatorach używanych w rzeźniach jest kluczowa dla skutecznej eliminacji patogenów, takich jak bakterie, wirusy oraz inne mikroorganizmy, które mogą zagrażać bezpieczeństwu żywności. Wysoka temperatura zapewnia denaturację białek i zniszczenie błon komórkowych patogenów, co jest niezbędne do osiągnięcia higieny na poziomie wymaganym przez przepisy sanitarno-epidemiologiczne oraz standardy branżowe, takie jak HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points). Przykładem praktycznego zastosowania tej temperatury może być proces obróbki mięsa, w którym zapewnienie odpowiedniej temperatury w trakcie sterylizacji jest kluczowe dla zapobiegania rozwojowi chorób przenoszonych przez żywność, takich jak salmonelloza czy listerioza. Dodatkowo, wiele krajowych regulacji dotyczących bezpieczeństwa żywności określa minimalne normy temperaturowe dla obróbki termicznej, co czyni 82°C standardem w branży mięsnej. Takie praktyki przyczyniają się do wzmocnienia zaufania konsumentów oraz zapewnienia, że produkty mięsne są nie tylko smaczne, ale przede wszystkim bezpieczne do spożycia.

Pytanie 19

Jakim przyrządem dokonuje się pomiaru wilgotności powietrza w pomieszczeniu inwentarskim?

A. barometrem

B. termometrem

C. aerometrem

D. higrometrem

Higrometr to naprawdę ważne urządzenie, które mierzy wilgotność powietrza. W pomieszczeniach, gdzie trzymamy zwierzęta, jak na przykład w chlewniach czy kurnikach, musimy dbać o odpowiednią wilgotność, bo to wpływa na zdrowie naszych podopiecznych. Za wysoka wilgotność może powodować pleśń i bakterie, a to się przekłada na choroby u zwierząt. Z drugiej strony, jak jest za sucha, to może być im niewygodnie i też mogą mieć problemy zdrowotne. Weźmy na przykład hodowlę kur – tam optymalny poziom wilgotności to około 60-70%, co jest ważne dla ich wzrostu. Regularne sprawdzanie tych parametrów to dobra praktyka, żeby zapewnić zwierzakom jak najlepsze warunki. Nowoczesne higrometry mają też funkcje monitorowania zdalnego, co jest super, bo pozwala na szybką reakcję na zmiany.

Pytanie 20

Obecność galaretowatych skłaczeń w mleku podczas przeprowadzania TOK wskazuje na zakażenie

A. grzybiczym

B. pasożytniczym

C. bakteryjnym

D. wirusowym

Pojawienie się galaretowatych skłaczeń w mleku podczas wykonania testu na obecność bakterii, znanego jako TOK (Test Oznaczania Kwasowości), świadczy o zakażeniu bakteryjnym, ponieważ bakterie mogą powodować denaturację białek mleka, co prowadzi do tworzenia niepożądanych zmian w jego strukturze. W praktyce, jeżeli w mleku wykrywane są galaretowate skłaczenia, sugeruje to, że produkt został zainfekowany przez patogenne mikroorganizmy, takie jak bakterie z rodziny Enterobacteriaceae lub Lactococcus. Takie zmiany są istotnym wskaźnikiem jakości mleka, a ich obecność może prowadzić do obniżenia wartości odżywczej oraz bezpieczeństwa mikrobiologicznego produktu. W branży mleczarskiej, stosowanie testów jakości, takich jak TOK, jest zgodne z normami sanitarno-epidemiologicznymi oraz standardami HACCP, co ma na celu minimalizowanie ryzyka zakażeń i zapewnienie konsumentom produktów o wysokiej jakości.

Pytanie 21

Elektrokardiografia to procedura, która wykorzystuje graficzny zapis zmian potencjałów związanych z depolaryzacją oraz repolaryzacją komórek mięśnia sercowego, co określa się skrótem

A. EMG

B. EEG

C. EKG

D. KTG

Elektrokardiografia (EKG) jest kluczowym badaniem, które pozwala na ocenę aktywności elektrycznej serca poprzez graficzny zapis zmian potencjałów elektrycznych podczas depolaryzacji i repolaryzacji komórek mięśnia sercowego. Skrót EKG pochodzi od niemieckiego „Elektrokardiogramm”. EKG odgrywa znaczącą rolę w diagnostyce chorób sercowo-naczyniowych, takich jak choroba wieńcowa, arytmie, oraz w ocenie stanu pacjentów po zawałach serca. Badanie to jest przeprowadzane za pomocą elektrod umieszczonych na skórze pacjenta, które rejestrują elektryczne impulsy serca. Praktyczne zastosowanie EKG obejmuje monitorowanie pacjentów w szpitalach, a także w przypadku osób z ryzykiem wystąpienia chorób serca. Zgodnie z wytycznymi Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego, EKG powinno być wykonywane rutynowo w przypadku pacjentów z objawami kardiologicznymi, co stanowi standard praktyki w diagnostyce medycznej.

Pytanie 22

Najniższa dozwolona temperatura w oborze dla krów trzymanych na uwięzi nie powinna wynosić mniej niż

A. 4°C

B. 6°C

C. 10°C

D. 16°C

Odpowiedzi sugerujące temperatury wyższe niż 6°C, takie jak 10°C, 16°C czy 4°C, są niewłaściwe w kontekście minimalnych wymagań dla dobrostanu krów. Wybór 10°C lub 16°C jako minimalnej temperatury obory zakłada, że zwierzęta mogą funkcjonować w wyższych temperaturach, co jest mylne, biorąc pod uwagę, że krowy są bardziej narażone na stres cieplny, gdy temperatury spadają poniżej 6°C. Warto zauważyć, że krowy są zwierzętami, które najlepiej czują się w umiarkowanych warunkach, a ich zdolność do radzenia sobie z niskimi temperaturami jest ograniczona. W przypadku 4°C, choć może wydawać się to odpowiednie w niektórych okolicznościach, zbadania wskazują, że takie wartości mogą prowadzić do osłabienia zdrowia zwierząt oraz ich obniżonej wydajności. Zdarza się, że hodowcy błędnie interpretują pojęcie 'minimum' w kontekście dobrostanu zwierząt, myląc je z tolerancją. Zgodnie z normami opracowanymi przez organizacje zajmujące się dobrostanem zwierząt, kluczowe jest, aby nie tylko unikać ekstremalnych warunków, ale także zapewnić komfortowe warunki, które promują zdrowie i wydajność zwierząt. Dlatego ważne jest, aby mieć na uwadze, że optymalne warunki są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania i rozwoju bydła.

Pytanie 23

Choroba bakteryjna o charakterze zakaźnym i zaraźliwym, manifestująca się w postaci ostrej posocznicy, podostrej w formie pokrzywki oraz przewlekłej jako proces zapalny w stawach i sercu oraz martwicą tkanek, to

A. afrykański pomór świń

B. choroba Aujeszkyego

C. różyca świń

D. klasyczny pomór świń

Różyca świń (erysipelas) jest zakaźną chorobą bakteryjną wywoływaną przez bakterię Erysipelothrix rhusiopathiae. Charakteryzuje się ona różnorodnymi objawami klinicznymi, w tym ostrym przebiegiem, który może przejawiać się posocznicą, a także podostrymi formami z objawami pokrzywkowymi. W przewlekłych przypadkach, różyca świń może prowadzić do procesów zapalnych w stawach i sercu, co jest wynikiem bakteriemii i późniejszej lokalizacji bakterii w tych tkankach. Martwica skóry to kolejny istotny objaw, który może wystąpić w wyniku wtórnych zakażeń oraz szoku septycznego. Praktyczne zastosowanie wiedzy na temat różycy świń obejmuje monitorowanie zdrowia zwierząt w gospodarstwie, wprowadzenie skutecznych programów szczepień oraz przestrzeganie dobrych praktyk bioasekuracyjnych. W przypadku wykrycia objawów, niezbędne jest szybkie działanie w celu zminimalizowania rozprzestrzenienia się choroby i uniknięcia strat ekonomicznych. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), regularne kontrole weterynaryjne i edukacja hodowców są kluczowe dla zarządzania tym problemem.

Pytanie 24

Czynnością pielęgnacyjną wykonaną na bydle nie jest

A. usuwanie rogów

B. kurtyzacja ogona

C. regulacja racic

D. mycie zwierzęcia

Kurtyzacja ogona nie jest standardową metodą pielęgnacyjną dla bydła. W hodowli chodzi o różne działania, które mają na celu dobrostan i zdrowie zwierząt. Kąpiel to jeden z tych ważnych zabiegów, bo poprawia higienę i samopoczucie bydła. Dekornizacja rogów to też istotna sprawa – pomaga uniknąć kontuzji zarówno u zwierząt, jak i osób pracujących z nimi. A korekcja racic? To już w ogóle kluczowa rzecz, bo dba o zdrowie nóg bydła i zapobiega wielu chorobom. Z moich obserwacji wynika, że kurtyzacja ogona nie jest uzasadniona w kontekście dobrostanu, więc nie wchodzi w standardy właściwej pielęgnacji bydła.

Pytanie 25

Jaka powinna być względna wilgotność w pomieszczeniach dla zwierząt?

A. 10-15%

B. 70-80%

C. 20-30%

D. 40-50%

Odpowiedzi wskazujące na zbyt niską wilgotność, takie jak 20-30% czy 10-15%, są nieodpowiednie i mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych u zwierząt. Zbyt niska wilgotność powietrza ma negatywny wpływ na układ oddechowy zwierząt. Zmniejsza zdolność ich organizmów do nawilżania dróg oddechowych, co zwiększa ryzyko infekcji. W szczególności u małych i młodych zwierząt, takich jak pisklęta, niska wilgotność może prowadzić do osłabienia układu immunologicznego, co przyczynia się do większej podatności na choroby. Warto także zauważyć, że zbyt niska wilgotność wpływa na jakość podłoża w pomieszczeniach hodowlanych, co z kolei może prowadzić do zwiększonego występowania amoniaku i innych szkodliwych substancji, które mogą być niebezpieczne dla zdrowia zwierząt. Z kolei zbyt wysoka wilgotność, na poziomie zbliżonym do 90%, również jest niepożądana, gdyż sprzyja rozwojowi grzybów i pleśni, co może prowadzić do chorób zakaźnych i alergii. Ogólnie rzecz biorąc, zrozumienie roli wilgotności w hodowli zwierząt jest kluczowe do zapewnienia ich zdrowia i dobrostanu, a utrzymanie jej w zalecanym zakresie 70-80% powinno być standardem w każdej hodowli.

Pytanie 26

Jakie organy tworzą ośrodek bydła?

A. Język, przełyk, tchawica, serce, wątroba, płuca

B. Przełyk, tchawica, serce, płuca, wątroba, resztki przepony

C. Język, przełyk, tchawica, serce, płuca, wątroba, resztki przepony

D. Migdałki, przełyk, tchawica, serce, płuca, wątroba

Wybór odpowiedzi, który nie uwzględnia resztek przepony, pomija istotny aspekt anatomiczno-fizjologiczny bydła. Narządy takie jak migdałki, język, a także resztki przepony pełnią specyficzne role w organizmie zwierząt. Migdałki, na przykład, są częścią układu limfatycznego, jednak ich funkcja w kontekście ośrodka bydła jest ograniczona w porównaniu do roli przełyku czy tchawicy. Język, choć istotny dla procesu spożywania pokarmu, nie jest kluczowym elementem w układzie narządów, które są decydujące dla transportu i obróbki pokarmu. Niektóre z odpowiedzi błędnie uwzględniają również resztki przepony jako odrębny organ, co może prowadzić do nieporozumień w zrozumieniu anatomii bydła. W kontekście hodowli bydła, zrozumienie funkcji i interakcji wszystkich narządów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania żywieniem i zdrowiem zwierząt. Dobrym przykładem jest zrozumienie, jak nieprawidłowe funkcjonowanie tchawicy lub płuc może wpłynąć na wydajność zwierzęcia oraz jego ogólny stan zdrowia. Dlatego istotne jest unikanie uproszczeń w rozumieniu anatomii i fizjologii bydła oraz odwoływanie się do sprawdzonych źródeł wiedzy w tej dziedzinie.

Pytanie 27

Wprowadzenie do paszy kokcydiostatyków ma na celu wyeliminowanie

A. nicieni

B. tasiemców

C. pierwotniaków

D. włośni

Dodanie kokcydiostatyków do paszy ma na celu zwalczanie pierwotniaków, szczególnie z rodzaju Eimeria, które są odpowiedzialne za kokcydiozę u zwierząt hodowlanych, takich jak drób. Kokcydioza prowadzi do poważnych problemów zdrowotnych, w tym biegunek, osłabienia i znacznych strat w przyroście masy ciała. Wprowadzenie kokcydiostatyków do diety zwierząt jest zgodne z dobrymi praktykami w hodowli, mając na celu zarówno poprawę zdrowia, jak i wydajności produkcyjnej. Przykładem zastosowania kokcydiostatyków jest ich stosowanie w chowie brojlerów, gdzie ich zastosowanie może znacząco zmniejszyć występowanie chorób związanych z infekcją Eimeria. Warto również dodać, że stosowanie tych substancji powinno odbywać się zgodnie z zaleceniami weterynaryjnymi oraz regulacjami prawnymi, aby uniknąć problemów z opornością i zapewnić bezpieczeństwo żywności.

Pytanie 28

Lampa Wooda jest wykorzystywana w celu diagnozowania chorób skóry o charakterze

A. wirusowym

B. bakteryjnym

C. grzybiczym

D. pasożytniczym

Lampa Wooda jest narzędziem diagnostycznym, które wykorzystuje promieniowanie ultrafioletowe (UV) do identyfikacji chorób skóry o podłożu grzybiczym. Gdy skóra jest oświetlana tym światłem, niektóre patogeny grzybicze emitują charakterystyczne fluorescencyjne światło, co pozwala na ich zauważenie. Przykładem zastosowania lampy Wooda jest diagnostyka grzybicy skóry, takiej jak grzybica stóp czy grzybica paznokci, gdzie zmienione chorobowo tkanki mogą świecić w określonym kolorze pod wpływem UV. Tego typu badania są zgodne z zaleceniami dermatologicznymi i są często stosowane jako uzupełnienie innych metod diagnostycznych. Lampa ta pozwala na szybkie i nieinwazyjne określenie potencjalnych chorób skórnych, co znacznie ułatwia dalszą diagnostykę i leczenie pacjentów. Warto również dodać, że w przypadku niektórych infekcji grzybiczych, takich jak te wywołane przez Microsporum canis, wynik fluorescencji jest niezwykle pomocny w postawieniu odpowiedniej diagnozy, co może przyczynić się do szybszego wdrożenia skutecznego leczenia i zapobiegania rozprzestrzenieniu się infekcji.

Pytanie 29

Ile ml antybiotyku powinno się podać podskórnie kotu o masie 5 kg po kastracji, jeśli zalecana dawka preparatu wynosi 1 ml na 10 kg masy ciała?

A. 12,5 ml

B. 0,5 ml

C. 5,0 ml

D. 1,0 ml

Odpowiedź 0,5 ml jest jak najbardziej trafna. Wynika to z obliczeń dotyczących dawki antybiotyku dla kota, który waży 5 kg. Dawkowanie to 1 ml na 10 kg masy, więc dla naszego kota potrzeba połowy tego, czyli 0,5 ml. Po prostu dzielimy wagę przez 10: 5 kg podzielone przez 10 kg/ml daje nam 0,5 ml. To ważne, bo podawanie leków w weterynarii wymaga dokładności, a błędy w obliczeniach mogą być groźne dla zdrowia zwierzęcia. Weterynarze mają swoje zasady, na przykład „mniej znaczy więcej”, co oznacza, że często dostosowują dawki do konkretnego pacjenta. I pamiętaj, że każdy lek ma swoje zasady dawkowania, więc zawsze dobrze jest sprawdzić ulotkę lub porozmawiać z weterynarzem przed podaniem czegokolwiek. Obliczenia są kluczowe dla bezpieczeństwa i skuteczności leczenia.

Pytanie 30

Jakie choroby są przedmiotem badań monitoringowych bydła?

A. gruźlicy i ASF

B. ASF i białaczki

C. białaczki i gruźlicy

D. pryszczycy i gruźlicy

Analizując inne odpowiedzi, które nie są poprawne, należy zwrócić uwagę na to, że ASF (afrykański pomór świń) nie jest chorobą bydła, a odnosi się do świń. Dlatego wszelkie badania monitoringowe w kierunku ASF nie mają zastosowania w kontekście bydła. Białaczki i gruźlicy dotyczą tylko tych chorób, które mogą występować u bydła, a nie w przypadku chorób dotykających inne gatunki zwierząt. Inne kombinacje, takie jak pryszczyca i gruźlica, również są niepoprawne, ponieważ pryszczyca dotyczy głównie bydła, ale nie jest przedmiotem monitoringu równolegle z gruźlicą w standardowych protokołach zdrowotnych. Gruźlica, jak wspomniano wcześniej, jest istotnym zagrożeniem zdrowotnym dla bydła, natomiast białaczka jest jedną z chorób, które są regularnie monitorowane z powodu ich wpływu na całe stado. Znajomość tych chorób i ich specyfiki, a także różnic w podejściu do monitorowania chorób u różnych gatunków zwierząt, jest kluczowa dla hodowców bydła, aby mogli oni skutecznie zarządzać zdrowiem swoich zwierząt oraz podejmować odpowiednie kroki w celu ich ochrony.

Pytanie 31

Standardowe badanie przedubojowe obejmuje

A. pobranie próbek do badań bakteriologicznych

B. osłuchanie szmerów oddechowych

C. ocenę wskaźników krwi

D. rozpoznanie wysokiej ciąży

Rozpoznanie wysokiej ciąży jest fundamentalnym elementem rutynowego badania przedubojowego, szczególnie w kontekście zwierząt hodowlanych. Wysoka ciąża oznacza, że samica jest w zaawansowanym etapie ciąży, co ma istotne znaczenie dla dalszego postępowania, w tym decyzji o ewentualnym uboju. W praktyce, identyfikacja wysokiej ciąży umożliwia lekarzom weterynarii ocenę stanu zdrowia zwierzęcia oraz wpływa na dobrostan zwierząt. Standardy weterynaryjne, takie jak te określone przez Światową Organizację Zdrowia Zwierząt (OIE), zalecają regularne monitorowanie stanu ciąży u samic, co jest kluczowe dla zapewnienia zgodności z przepisami prawa. Wysoka ciąża może wymagać dodatkowych interwencji, takich jak zmiana diety, a także dostosowanie warunków hodowli, co ma na celu minimalizację stresu i ryzyk zdrowotnych. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest sytuacja, w której lekarz weterynarii musi podjąć decyzję o czasie uboju, biorąc pod uwagę stan ciąży, aby uniknąć niezgodności z normami etycznymi i prawnymi.

Pytanie 32

Ciąża rzekoma najczęściej występuje u

A. suk.

B. macior.

C. koteczek.

D. krów.

Ciąża urojona, albo jak się to inaczej mówi, pseudociąża, to zjawisko, które najczęściej zdarza się u suk. To tak jakby pieski miały objawy ciąży, mimo że nie były w ciąży. Mogą mieć powiększony brzuszek, zachowywać się inaczej, na przykład opiekować się jakimiś przedmiotami przypominającymi szczenięta, a nawet produkować mleko. To wszystko wiąże się z ich cyklem hormonalnym, szczególnie ze wzrostem progesteronu po owulacji. Dobrze, żeby właściciele psów mieli świadomość tego tematu, bo uniknie to mylnych diagnoz i niepotrzebnego stresu dla zwierzaka i jego opiekuna. Jak zauważysz takie objawy, lepiej skonsultować się z weterynarzem. On oceni, co się dzieje z sunią i podejmie jakieś kroki, jeśli trzeba. Właśnie dlatego warto uczyć właścicieli psów o cyklach reprodukcyjnych ich pupili, bo to naprawdę jest ważne.

Pytanie 33

W procesie uboju rytualnego nie występuje etap

A. skórowania

B. wytrzewiania

C. wykrwawiania

D. oszałamiania

W uboju rytualnym, jednym z kluczowych elementów jest brak zastosowania oszałamiania zwierząt przed ubojem. Metoda ta polega na szybkim i skutecznym wykrwawieniu zwierzęcia, co jest zgodne z prawodawstwem w wielu krajach, które uznaje rytualny ubój za praktykę kulturową. Oszałamianie, które ma na celu zredukowanie cierpienia zwierząt poprzez ich tymczasowe unieruchomienie, nie jest stosowane w tradycyjnym uboju rytualnym, jak na przykład w metodzie halal czy koszernej. W tych przypadkach, zgodnie z normami i dobrymi praktykami, zwierzęta muszą być zabijane w sposób, który jest zgodny z zasadami religijnymi, co nie przewiduje wcześniejszego oszałamania. Z tego powodu, właściwe zrozumienie różnic między różnymi metodami uboju jest kluczowe zarówno z perspektywy etycznej, jak i prawnej, a także dla zapewnienia, że proces odbywa się w sposób zgodny z przyjętymi normami.

Pytanie 34

Materiałem wykorzystywanym w badaniach dotyczących choroby Aujeszkyego jest

A. filar przepony

B. pień mózgu

C. krew

D. mocz

Krew jest kluczowym materiałem do badań w kierunku choroby Aujeszkyego, ponieważ jest to wirusowa choroba zakaźna, która najczęściej dotyka świń, a wirus może być obecny w krwiobiegu zakażonych zwierząt. W diagnostyce choroby Aujeszkyego wykorzystuje się różne metody, w tym testy serologiczne, które pozwalają na wykrycie przeciwciał przeciwko wirusowi w surowicy krwi. To podejście jest zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia Zdrowia Zwierząt (OIE), które zalecają regularne monitorowanie stad świn w celu wczesnego wykrywania i kontroli chorób zakaźnych. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy obejmuje nie tylko diagnostykę, ale także bioasekurację oraz zapobieganie rozprzestrzenianiu się wirusa w populacjach zwierząt. Właściwe pobieranie i przechowywanie próbek krwi jest kluczowe dla uzyskania wiarygodnych wyników, co podkreśla znaczenie dobrej praktyki laboratoryjnej w badaniach weterynaryjnych.

Pytanie 35

Aby przeprowadzić badanie wątroby małych zwierząt, należy zbadać obszar

A. śródbrzuszną

B. lędźwiową

C. podżebrową

D. pachwinową

Odpowiedzi, które wskazują na inne obszary, takie jak pachwinowa, lędźwiowa czy śródbrzuszna, nie są właściwe w kontekście badania wątroby. Okolica pachwinowa znajduje się w dolnej części brzucha, a narządy w niej obecne, takie jak jajniki u samic czy jądra u samców, nie mają bezpośredniego związku z funkcjonowaniem wątroby. W przypadku lędźwiowej, ten obszar dotyczy okolicy krzyżowej i nerek, które są odległe od wątroby, co czyni tę odpowiedź nieadekwatną do omawianego problemu. Z kolei omacując okolicę śródbrzuszną, można co prawda ocenić wiele organów, lecz wątroba leży w górnej części brzucha, co sprawia, że badanie podżebrowe jest znacznie bardziej efektywne w ocenie jej stanu. Często zdarza się, że osoby próbujące ocenić stan wątroby mylą lokalizację narządu, co prowadzi do niewłaściwej diagnostyki i opóźnienia w leczeniu. Właściwe zrozumienie anatomii oraz umiejętność lokalizacji wątroby są niezbędne dla skutecznej oceny jej funkcji oraz stanu zdrowia zwierzęcia. Dlatego tak ważne jest, aby zwrócić uwagę na precyzyjną lokalizację narządów podczas badań klinicznych.

Pytanie 36

Zawartość układu pokarmowego zwierząt rzeźnych klasyfikowana jest jako materiał

A. kategorii 3

B. kategorii 2

C. SRM

D. kategorii 1

Odpowiedzi sugerujące klasyfikację "kategorii 1" oraz "kategorii 3" zawierają istotne nieporozumienia dotyczące regulacji dotyczących materiałów pochodzenia zwierzęcego. Materiał kategorii 1 obejmuje odpady, które są uważane za wysokiego ryzyka, mogące przenosić choroby zakaźne, a ich przetwarzanie jest ściśle zabronione w kontekście wykorzystania w paszach czy nawozach. Przykłady to zwierzęta zarażone chorobami, jak BSE. Klasyfikacja ta jest bardzo restrykcyjna, ponieważ ma na celu ochronę zdrowia publicznego i bioasekuracji. Z kolei materiał kategorii 3 to odpady pochodzące z ubój zwierząt, które są zdrowe i mogą być używane do produkcji produktów spożywczych lub pasz, ale są uważane za mniej wartościowe niż te z kategorii 2. Wybór niewłaściwej kategorii może prowadzić do błędnych założeń dotyczących bezpieczeństwa i przetwarzania, co w praktyce zagraża zdrowiu ludzi i zwierząt. Zrozumienie różnic między tymi kategoriami jest kluczowe, aby unikać typowych błędów myślowych, jak błędne utożsamienie materiałów o różnym ryzyku w kontekście ich utylizacji czy przetwarzania. Użytkownicy powinni być świadomi, że klasyfikacja i odpowiedzialne podejście do zarządzania odpadami zwierzęcymi mają ogromne znaczenie dla szerszej perspektywy ochrony zdrowia publicznego oraz działania zgodnie z normami i regulacjami prawnymi.

Pytanie 37

Jak długo, maksymalnie w minutach, może minąć od momentu zawieszenia do utraty świadomości podczas uboju kur?

A. maksymalnie 5 minut

B. maksymalnie 2 minuty

C. maksymalnie 1 minuta

D. maksymalnie 3 minuty

Odpowiedzi sugerujące, że maksymalny czas od podwieszenia do utraty przytomności wynosi 2, 3 lub 5 minut, opierają się na błędnych założeniach dotyczących dobrostanu zwierząt. Czas ten jest kluczowy, ponieważ dłuższe interwały mogą prowadzić do niepotrzebnego cierpienia zwierząt, co jest niezgodne z etycznymi standardami współczesnego uboju. Utrata przytomności powinna następować tak szybko, jak to możliwe, aby zminimalizować stres i ból. W praktyce, jeśli proces uboju trwa dłużej niż 1 minutę, zwierzęta mogą doświadczać znacznego dyskomfortu, co jest niepożądane nie tylko z perspektywy etyki, ale także w kontekście jakości końcowego produktu mięsnego. Ponadto, normy prawne w wielu krajach, w tym w Unii Europejskiej, nakładają obowiązek przestrzegania ściśle określonych ram czasowych, aby zapewnić humanitarne traktowanie zwierząt. Ignorowanie tych wytycznych może prowadzić do niezgodności z przepisami oraz negatywnych konsekwencji prawnych dla producentów. Właściwe zrozumienie i przestrzeganie zasad dotyczących czasu utraty przytomności jest zatem nie tylko kwestią etyki, ale również kluczowym aspektem zarządzania jakości w branży mięsnej.

Pytanie 38

Referencyjną metodą wykrywania włośnia jest

A. test sztucznego trawienia do identyfikacji larw włośnia w próbkach mięsa PrioCHECK Trichinella AAD Kit

B. metoda wytrawiania próby zbiorczej z wykorzystaniem magnetycznego mieszania

C. metoda mechanicznie wspomaganego wytrawiania prób zbiorczych/technika sedymentacji

D. metoda mechanicznie wspomaganego wytrawiania prób zbiorczych/technika izolacji filtrowej

Metoda wytrawiania próby zbiorczej z zastosowaniem magnetycznego mieszania jest jednym z najskuteczniejszych sposobów wykrywania włośni w mięsie. W tej metodzie próbki mięsa są poddawane odpowiednim procesom wymiany ciepła i mieszania, co zapewnia efektywne rozpuszczenie tkanek i uwolnienie larw włośni. Magnetyczne mieszanie pozwala na równomierne rozprowadzenie enzymów i reagentów w próbce, co zwiększa efektywność procesu wytrawiania. Dzięki temu można uzyskać wyższy współczynnik wykrycia włośni, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa żywności oraz ochrony zdrowia publicznego. W zastosowaniach przemysłowych, ta metoda jest preferowana ze względu na jej wydajność oraz zdolność do przetwarzania większych ilości próbek, co jest istotne w kontekście inspekcji jakości w przemyśle mięsnym. Ponadto, zgodnie z normami Międzynarodowej Organizacji ds. Żywności (FAO) oraz Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), skuteczne metody wykrywania włośni są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego konsumentów i eliminacji ryzyka zakażeń pasożytniczych.

Pytanie 39

Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. dotyczącą ochrony zdrowia zwierząt oraz zwalczania chorób zakaźnych u zwierząt, obowiązkowemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie podlegają

A. lisy żyjące na wolności w całym kraju

B. koty wychodzące, które mają więcej niż 6 miesięcy

C. wszystkie psy, które są starsze niż 3 miesiące

D. fretki mające paszport

Odpowiedź, że wszystkie psy w wieku powyżej 3 miesiąca podlegają obowiązkowemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie, jest zgodna z przepisami zawartymi w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. W Polsce szczepienie psów przeciwko wściekliźnie jest regulowane w celu zapobiegania rozprzestrzenieniu się tej niebezpiecznej choroby, która zagraża nie tylko zdrowiu zwierząt, ale również ludzi. Przykładowo, psy, które często przebywają na zewnątrz lub mają styczność z innymi zwierzętami, powinny być regularnie szczepione, aby zminimalizować ryzyko zakażenia. Właściciele są zobowiązani do przechowywania dokumentacji potwierdzającej szczepienie oraz do przestrzegania ustalonych terminów kolejnych szczepień. Dobrą praktyką jest również informowanie innych właścicieli o statusie szczepienia swoich zwierząt, co zwiększa bezpieczeństwo wśród społeczności. Ponadto, zgodnie z przepisami, psy muszą być szczepione co najmniej raz na trzy lata po ukończeniu pierwszego cyklu szczepień, co stanowi istotny element profilaktyki zdrowotnej.

Pytanie 40

Typowe miejsca występowania wągrów bydlęcych w tuszy to

A. mięśnie uda, przepona

B. mięśnie międzyżebrowe, mięśnie brzucha

C. serce, mięśnie żwacze

D. serce, przepona

Zrozumienie miejsc występowania wągrów bydlęcych jest istotne, aby uchronić się przed nieprawidłowościami w produkcji mięsa. Odpowiedzi, które wskazują na inne lokalizacje, takie jak mięśnie uda czy mięśnie międzyżebrowe, nie są zgodne z rzeczywistością biologiczną tasiemca. Mięśnie uda, choć również są tkanką mięśniową, nie są preferencyjnym siedliskiem dla wągrów, ponieważ ich rozwój jest bardziej skorelowany z tkankami o intensywnym użyciu, co w tym przypadku nie dotyczy mięśni udowych. W przypadku mięśni międzyżebrowych, chociaż są one używane do oddychania, ich struktura i funkcja nie sprzyjają osiedlaniu się larw pasożytniczych. W kontekście mięśni brzucha, również nie są one miejscem typowym dla występowania wągrów, co wskazuje na brak zrozumienia naturalnych preferencji tasiemców do mięśni o większej aktywności fizycznej. Dlatego istotne jest, aby w edukacji weterynaryjnej i mięsnej kłaść nacisk na poprawne zrozumienie biologii pasożytów i ich preferencji w kontekście patologii mięsnych, co pozwala na skuteczniejsze zarządzanie zdrowiem zwierząt oraz jakością produktów mięsnych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej