Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 12:05
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 12:12

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Administrator systemu Linux wykonał listę zawartości folderu /home/szkola w terminalu, uzyskując następujący wynik -rwx -x r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt. Następnie wpisał polecenie: ```chmod ug=rw szkola.txt | ls -l``` Jaki rezultat jego działania zostanie pokazany w terminalu?

A. -rw- rw- rw- 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt

B. -rwx r-x r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt

C. -rwx ~x rw- 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt

D. -rw- rw- r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt

Odpowiedź -rw- rw- r-x 1 admin admin 25 04-09 15:17 szkola.txt jest poprawna, ponieważ odzwierciedla skutki działania polecenia 'chmod ug=rw szkola.txt'. Polecenie to zmienia uprawnienia do pliku 'szkola.txt', przyznając użytkownikowi (u) i grupie (g) prawo do odczytu (r) i zapisu (w), ale nie zmieniając uprawnień dla innych (o). W wyniku tego, plik będzie miał uprawnienia: rw- dla właściciela (admin), rw- dla grupy (admin) oraz r-x dla innych. Przykład zastosowania tego polecenia można zobaczyć w sytuacji, gdy administrator chce ograniczyć dostęp do pliku tylko do odczytu i zapisu dla siebie i grupy, ale umożliwić innym jedynie odczyt. W praktyce, zarządzanie uprawnieniami w systemie Linux jest kluczowe dla bezpieczeństwa i organizacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w administracji systemami operacyjnymi. Umożliwia to nie tylko kontrolę dostępu, ale również minimalizację ryzyka nieautoryzowanych zmian w plikach.

Pytanie 2

Jaki typ zabezpieczeń w sieciach WiFi oferuje najwyższy poziom ochrony?

A. WPA

B. NTFS

C. WEP

D. WPA2

Wybór WEP jako metody zabezpieczeń w sieci WiFi jest poważnym błędem, ponieważ ten protokół został zaprojektowany w latach 90. i nie jest już uważany za odpowiedni do współczesnych standardów bezpieczeństwa. WEP oferuje jedynie podstawowe szyfrowanie, które jest podatne na liczne ataki, takie jak ataki typu 'packet sniffing' i 'IV collision'. Hakerzy mogą złamać klucz WEP w kilka minut, co czyni go nieodpowiednim dla jakiejkolwiek sieci wymagającej ochrony. Wybór WPA, mimo że jest lepszy od WEP, również nie jest wystarczający w kontekście współczesnych wymagań. WPA korzysta z TKIP (Temporal Key Integrity Protocol), który, choć wprowadza pewne usprawnienia bezpieczeństwa, jest również podatny na ataki, zwłaszcza w przypadku nieodpowiednich konfiguracji. Ponadto, WPA2 nie tylko wprowadza AES, ale również obsługuje różne metody autoryzacji, co czyni go bardziej elastycznym w zastosowaniach. Kiedy użytkownicy wybierają WPA zamiast WPA2, narażają swoje dane i sieć na ryzyko, nie zdając sobie sprawy z tego, że istnieją znacznie bardziej skuteczne metody ochrony. W przypadku NTFS, to nie jest nawet protokół zabezpieczeń sieciowych, lecz system plików stosowany w systemach operacyjnych Windows, co dodatkowo wskazuje na nieporozumienie co do koncepcji zabezpieczeń w sieciach WiFi.

Pytanie 3

Usługa umożliwiająca przechowywanie danych na zewnętrznym serwerze, do którego dostęp możliwy jest przez Internet to

A. Cloud

B. żadna z powyższych

C. VPN

D. PSTN

Cloud, czyli chmura obliczeniowa, to usługa przechowywania danych oraz zasobów na zewnętrznych serwerach, które są dostępne przez Internet. Dzięki temu użytkownicy nie muszą inwestować w drogi sprzęt ani konfigurować lokalnych serwerów, co znacznie obniża koszty infrastruktury IT. W praktyce, usługi chmurowe oferują elastyczność oraz skalowalność, co oznacza, że użytkownicy mogą szybko dostosowywać swoje zasoby do zmieniających się potrzeb. Przykłady popularnych rozwiązań chmurowych to Amazon Web Services (AWS), Microsoft Azure czy Google Cloud Platform, które stosują standardy takie jak ISO/IEC 27001 dla zarządzania bezpieczeństwem informacji. Chmura obliczeniowa wspiera także zdalną współpracę, umożliwiając zespołom pracę zdalną oraz dostęp do zasobów z dowolnego miejsca na świecie. Warto także zwrócić uwagę na modele chmurowe, takie jak IaaS (Infrastructure as a Service), PaaS (Platform as a Service) i SaaS (Software as a Service), które oferują różne poziomy zarządzania i kontroli nad zasobami.

Pytanie 4

Schemat ilustruje zasadę funkcjonowania sieci VPN o nazwie

A. Client – to – Site

B. Site – to – Site

C. L2TP

D. Gateway

Client-to-Site VPN różni się od Site-to-Site VPN tym że jest używana do bezpiecznego połączenia pojedynczego klienta z siecią prywatną. Oznacza to że użytkownik zdalny może uzyskać dostęp do zasobów sieci tak jakby był fizycznie obecny w lokalizacji sieciowej. Chociaż jest to korzystne rozwiązanie dla pracowników zdalnych nie spełnia funkcji łączenia całych sieci co jest kluczowe dla Site-to-Site VPN. Gateway nie jest typem połączenia VPN ale raczej urządzeniem lub punktem dostępowym w sieci który umożliwia przesyłanie danych między różnymi sieciami. Chociaż bramki mogą być częścią infrastruktury VPN nie definiują one samego rodzaju sieci VPN. L2TP czyli Layer 2 Tunneling Protocol to protokół tunelowania używany w wielu sieciach VPN ale sam w sobie nie definiuje typu połączenia VPN. Jest często łączony z protokołem IPsec w celu zwiększenia bezpieczeństwa ale nie determinuje czy połączenie jest typu Client-to-Site czy Site-to-Site. Zrozumienie różnic między tymi rozwiązaniami jest kluczowe dla świadomego projektowania i wdrażania rozwiązań sieciowych w organizacjach co pomaga uniknąć typowych błędów związanych z niewłaściwym wyborem technologii sieciowej. Podstawowym błędem myślowym jest mylenie funkcji i zastosowań poszczególnych technologii co prowadzi do nieoptymalnych decyzji projektowych i może zagrażać bezpieczeństwu oraz wydajności sieci firmowej. Kluczowe jest aby pamiętać o specyficznych potrzebach organizacyjnych i dopasowywać rozwiązania VPN do tych wymagań co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi i standardami zarządzania IT które promują zrozumienie oraz umiejętność adaptacji różnych technologii w odpowiednich kontekstach.

Pytanie 5

Jaką usługę wykorzystuje się do automatycznego przypisywania adresów IP do komputerów w sieci?

A. IMAP

B. DHCP

C. WINS

D. SMTP

IMAP, czyli Internet Message Access Protocol, to protokół używany do synchronizacji wiadomości e-mail z serwerem. Nie ma on związku z przydzielaniem adresów IP, ponieważ jego funkcja koncentruje się na dostępie do wiadomości e-mail, a nie na zarządzaniu adresacją sieciową. WINS, czyli Windows Internet Name Service, jest protokołem wykorzystywanym w systemach Windows do rozwiązywania nazw NetBIOS na adresy IP, co również nie ma nic wspólnego z automatycznym przydzielaniem adresów IP, lecz z identyfikacją komputerów w sieci. SMTP, czyli Simple Mail Transfer Protocol, jest protokołem odpowiedzialnym za wysyłanie wiadomości e-mail. Tak jak w przypadku IMAP, SMTP nie jest związany z zarządzaniem adresami IP, lecz z wymianą informacji między serwerami pocztowymi. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru tych odpowiedzi mogą wynikać z mylenia funkcji protokołów komunikacyjnych i sieciowych. Użytkownicy mogą nie rozumieć, że różne protokoły pełnią różne funkcje, co skutkuje błędnym skojarzeniem DHCP z innymi protokołami, które odnoszą się do przesyłania danych lub identyfikacji urządzeń w sieci. Zrozumienie ról protokołów w infrastrukturze sieciowej jest kluczowe dla właściwego doboru rozwiązań oraz efektywnego zarządzania siecią.

Pytanie 6

Jaki jest pełny adres do logowania na serwer FTP o nazwie ftp.nazwa.pl?

A. http:\ftp.nazwa.pl/

B. ftp://ftp.nazwa.pl/

C. http://ftp.nazwa.pl/

D. ftp:\ftp.nazwa.pl/

Odpowiedź "ftp://ftp.nazwa.pl/" jest poprawna, ponieważ używa poprawnego schematu protokołu FTP (File Transfer Protocol), który jest powszechnie stosowany do transferu plików między klientem a serwerem. W protokole FTP adresy rozpoczynają się od "ftp://", co wskazuje na użycie tego konkretnego protokołu. Jest to kluczowe, ponieważ różne protokoły mają różne zastosowania; na przykład, HTTP jest używane do przeglądania stron internetowych, podczas gdy FTP jest dedykowane transferowi plików. W praktyce, gdy użytkownik wpisuje ten adres w kliencie FTP, oprogramowanie łączy się z serwerem w celu przesyłania plików, co może obejmować przesyłanie, pobieranie czy zarządzanie plikami na serwerze. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zaleca się stosowanie zaufanych klientów FTP, które wspierają szyfrowanie, takie jak SFTP, aby zapewnić bezpieczeństwo przesyłanych danych. Warto również pamiętać, że adres FTP powinien być dostępny publicznie lub w obrębie zaufanej sieci, aby zapewnić bezproblemowe połączenie.

Pytanie 7

Co oznacza zapis 192.168.1/24 w kontekście maski podsieci?

A. 255.255.240.0

B. 255.255.255.0

C. 255.255.255.024

D. 255.255.255.240

Odpowiedzi 255.255.255.240, 255.255.240.0 i 255.255.255.024 są niepoprawne z różnych powodów. Maska 255.255.255.240 odpowiada zapisie CIDR /28, co oznacza, że używa ona 28 bitów do identyfikacji sieci, pozostawiając jedynie 4 bity na identyfikację hostów. Taki podział jest zbyt mały dla sieci opisanej przez 192.168.1/24, ponieważ pozwala jedynie na 16 adresów IP (14 dostępnych hostów po wykluczeniu adresu sieci i adresu rozgłoszeniowego). Maska 255.255.240.0 jest związana z zapisem CIDR /20, co oznacza, że 20 bitów jest wykorzystywanych do identyfikacji sieci, co daje znacznie większą ilość dostępnych adresów IP w pojedynczej sieci. Jednak w kontekście pytania, maska ta również nie odpowiada 192.168.1/24. Maska 255.255.255.024 jest błędnie zapisana, jako że nie istnieje oktet z wartością 024; w zapisie dziesiętnym każdy oktet musi mieścić się w zakresie 0-255. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia pojęcia maski podsieci i jej związku z adresem IP. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że maska podsieci określa, która część adresu IP jest przeznaczona dla identyfikacji sieci, a która dla identyfikacji hostów. W praktyce, administratorzy muszą starannie dobierać maski podsieci, aby zapewnić odpowiednią liczbę adresów hostów dla danej sieci, zachowując przy tym zgodność ze standardami adresowania sieciowego.

Pytanie 8

Ile urządzeń jest w stanie współpracować z portem IEEE1394?

A. 63

B. 8

C. 55

D. 1

Odpowiedź 63 jest jak najbardziej trafna. Standard IEEE 1394, czyli FireWire, rzeczywiście pozwala podłączyć do 63 urządzeń w jednej sieci. Jak to działa? Otóż wszystko bazuje na adresacji 6-bitowej, przez co każde urządzenie dostaje swój unikalny identyfikator. Dzięki temu w jednym łańcuchu możemy podłączać różne sprzęty, jak kamery cyfrowe czy zewnętrzne dyski twarde. W profesjonalnych sytuacjach, na przykład w studiach nagraniowych, to naprawdę ważne, żeby móc obsługiwać tyle różnych urządzeń. Co więcej, standard ten nie tylko umożliwia podłączenie wielu sprzętów, ale także zapewnia szybki transfer danych, co jest super przy przesyłaniu dużych plików multimedialnych. I pamiętaj, że IEEE 1394 jest elastyczny, bo obsługuje też topologię gwiazdy, co jest przydatne w wielu konfiguracjach. W praktyce często korzysta się z hubów, co jeszcze bardziej zwiększa liczbę podłączonych urządzeń.

Pytanie 9

Czym jest licencja OEM?

A. licencja oprogramowania ograniczona tylko do systemu komputerowego, na którym zostało pierwotnie zainstalowane, dotyczy oprogramowania sprzedawanego razem z nowymi komputerami lub odpowiednimi komponentami

B. licencja, która pozwala użytkownikowi na zainstalowanie zakupionego oprogramowania tylko na jednym komputerze, z zakazem udostępniania tego oprogramowania w sieci oraz na innych niezależnych komputerach

C. licencja, która czyni oprogramowanie własnością publiczną, na mocy której twórcy oprogramowania zrzekają się praw do jego rozpowszechniania na rzecz wszystkich użytkowników

D. dokument, który umożliwia używanie oprogramowania na różnych sprzętach komputerowych w określonej w niej liczbie stanowisk, bez potrzeby instalacyjnych dyskietek czy płyt CD

Licencja OEM (Original Equipment Manufacturer) to szczególny rodzaj licencji na oprogramowanie, która jest przypisana wyłącznie do konkretnego komputera lub urządzenia, na którym oprogramowanie zostało pierwotnie zainstalowane. Oznacza to, że jeśli kupisz komputer z preinstalowanym systemem operacyjnym, licencja OEM jest związana z tym sprzętem i nie może być przenoszona na inny komputer. Licencje te są często stosowane w przypadku nowych komputerów i elementów hardware'u, co wpisuje się w praktyki sprzedaży w branży technologicznej. Warto podkreślić, że licencje OEM są zazwyczaj tańsze od standardowych wersji oprogramowania, co czyni je atrakcyjną opcją dla producentów komputerów. Przykładem zastosowania licencji OEM jest zakup laptopa z zainstalowanym systemem Windows, gdzie użytkownik ma prawo korzystać z oprogramowania tylko na tym laptopie, a nie może go zainstalować na innym urządzeniu. W kontekście dobrych praktyk, użytkownicy powinni być świadomi, że łamanie warunków licencji OEM, poprzez przenoszenie oprogramowania na inny komputer, może narazić ich na konsekwencje prawne oraz problemy z uzyskaniem wsparcia technicznego.

Pytanie 10

Jakie urządzenie sieciowe zostało pokazane na diagramie sieciowym?

A. przełącznik

B. modem

C. ruter

D. koncentrator

Modem to urządzenie, które przede wszystkim zajmuje się modulowaniem i demodulowaniem sygnałów. Dzięki temu przesyłają dane przez różne media, jak linie telefoniczne czy kable. W sumie jest używany głównie w połączeniach szerokopasmowych, ale nie robi tego samego, co ruter, czyli nie kieruje ruchem między sieciami. Właściwie, w przeciwieństwie do ruterów, modemy nie wiedzą, jak zarządzać trasami danych, co trochę ogranicza ich zastosowanie. A jeśli chodzi o przełącznik, to jest to urządzenie, które pozwala na podłączenie wielu sprzętów w sieci lokalnej, dzięki czemu mogą one ze sobą rozmawiać. Jednak działa na innym poziomie, bo nie potrafi rozdzielać ruchu między różnymi sieciami jak ruter. Co do koncentratora, to jest to starsza technologia, która przesyła dane do wszystkich podłączonych urządzeń i nie robi tego w sposób selektywny, co czyni go mniej efektywnym w porównaniu z przełącznikiem. Koncentratory były kiedyś popularne, ale dziś ich użycie spadło przez niską wydajność. Każde z tych urządzeń ma swoje miejsce w sieciach, ale musimy wiedzieć, co do czego służy, bo to kluczowe dla prawidłowego projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 11

Jakiego typu wkrętak należy użyć do wypięcia dysku twardego mocowanego w laptopie za pomocą podanych śrub?

A. spanner

B. torx

C. philips

D. imbus

Wkrętak spanner, znany również jako klucz do śrub z dwoma otworami, jest stosowany głównie w specjalistycznych aplikacjach przemysłowych, gdzie wymagane są śruby z nietypowym nacięciem, co czyni go nieodpowiednim do standardowych śrub w laptopach. Wkrętak imbus, używany do śrub z łbem sześciokątnym wewnętrznym, jest typowy w konstrukcjach mechanicznych i rowerowych, ale rzadko stosowany w urządzeniach elektronicznych z uwagi na większe wymagania co do przestrzeni montażowej. Wkrętak torx, zaprojektowany z myślą o zwiększeniu momentu obrotowego, charakteryzuje się sześciokątnym nacięciem gwiazdkowym. Choć coraz częściej stosowany w elektronice, nie jest standardem w laptopach do mocowania dysków twardych. Wybór niewłaściwego narzędzia może prowadzić do uszkodzenia śruby lub narzędzia, co zwiększa koszty serwisowe i czas naprawy. Typowym błędem jest niedopasowanie narzędzia do nacięcia śruby, co wynika z niewiedzy lub pośpiechu. W kontekście egzaminu zawodowego, znajomość różnorodności i specyfikacji narzędzi ręcznych jest kluczowa dla prawidłowego wykonywania zadań związanych z naprawą i konserwacją urządzeń, a także przestrzegania standardów bezpieczeństwa i jakości pracy. Dlatego edukacja techniczna powinna kłaść nacisk na praktyczne umiejętności identyfikacji i zastosowania właściwych narzędzi w odpowiednich kontekstach montażowych i serwisowych.

Pytanie 12

Rodzaj ataku komputerowego, który polega na pozyskiwaniu wrażliwych informacji osobistych poprzez podszywanie się pod zaufaną osobę lub instytucję, to

A. spam

B. phishing

C. backscatter

D. spoofing

Phishing to technika ataku komputerowego, w której cyberprzestępcy podszywają się pod zaufane instytucje lub osoby, aby wyłudzić poufne informacje, takie jak hasła, numery kart kredytowych czy dane osobowe. Ataki phishingowe często przyjmują formę e-maili lub wiadomości, które wyglądają na autentyczne, zawierają linki prowadzące do fałszywych stron internetowych, które imitują prawdziwe witryny. W praktyce użytkownicy powinni być świadomi, że prawdziwe instytucje nigdy nie proszą o poufne informacje za pośrednictwem e-maila. Aby chronić się przed phishingiem, zaleca się wdrażanie technik, takich jak weryfikacja adresów URL przed kliknięciem, korzystanie z programów antywirusowych oraz edukacja w zakresie rozpoznawania podejrzanych wiadomości. Dobre praktyki branżowe obejmują również wdrażanie polityk bezpieczeństwa, takich jak dwuskładnikowe uwierzytelnianie, które znacznie podnosi poziom bezpieczeństwa danych osobowych.

Pytanie 13

W systemie dziesiętnym liczba 110011(2) przedstawia się jako

A. 53

B. 51

C. 50

D. 52

Odpowiedź 51 jest poprawna, ponieważ liczba 110011 zapisana w systemie binarnym (dwu-symbolowym) można przeliczyć na system dziesiętny (dziesięcio-symbolowy) przez zsumowanie wartości poszczególnych bitów, które mają wartość 1. W systemie binarnym każdy bit reprezentuje potęgę liczby 2. Rozpoczynając od prawej strony, mamy: 1*2^5 + 1*2^4 + 0*2^3 + 0*2^2 + 1*2^1 + 1*2^0, co daje: 32 + 16 + 0 + 0 + 2 + 1 = 51. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest programowanie, gdzie często spotykamy się z konwersją między systemami liczbowymi, szczególnie przy wykorzystaniu binarnych reprezentacji danych w pamięci komputerowej. Zrozumienie, jak konwertować różne systemy liczbowej, jest kluczowe dla efektywnego programowania oraz pracy z algorytmami, co stanowi standard w informatyce.

Pytanie 14

Redukcja liczby jedynek w masce pozwoli na zaadresowanie

A. większej liczby sieci oraz większej liczby urządzeń

B. mniejszej liczby sieci oraz większej liczby urządzeń

C. mniejszej liczby sieci oraz mniejszej liczby urządzeń

D. większej liczby sieci oraz mniejszej liczby urządzeń

Zmniejszenie liczby jedynek w masce sieciowej oznacza, że więcej bitów jest dostępnych dla części hosta adresu IP, co z kolei pozwala na zaadresowanie większej liczby urządzeń w danej sieci. W praktyce, gdy maska sieciowa ma mniej bitów przeznaczonych na identyfikację sieci (czyli więcej bitów dla hostów), liczba możliwych adresów IP w podanej sieci rośnie, ponieważ każda z tych bitów może przyjmować wartość 0 lub 1. Na przykład, w przypadku maski /24 (255.255.255.0), mamy 256 możliwych adresów, co pozwala na zaadresowanie 254 urządzeń (2 adresy są zarezerwowane: adres sieci i adres rozgłoszeniowy). Jeśli zmniejszymy maskę do /23 (255.255.254.0), liczba dostępnych adresów wzrasta do 512, co umożliwia zaadresowanie 510 urządzeń. Zmiany w maskach sieciowych są kluczowe dla efektywnego zarządzania adresacją IP i powinny być zgodne z najlepszymi praktykami subnettingu, aby uniknąć problemów z zarządzaniem ruchem sieciowym oraz zapewnić odpowiednią wydajność i bezpieczeństwo sieci.

Pytanie 15

Część programu antywirusowego działająca w tle jako kluczowy element zabezpieczeń, mająca na celu nieustanne monitorowanie ochrony systemu komputerowego, to

A. firewall

B. skaner skryptów

C. moduł przeciwspywaczowy

D. monitor antywirusowy

Wybór innej opcji zamiast monitora antywirusowego może wynikać z tego, że nie do końca rozumiesz, co rola różnych części zabezpieczeń komputerowych. Moduł antyspywarowy jest ważny, ale on głównie zajmuje się szpiegowskim oprogramowaniem, więc nie monitoruje systemu non-stop. Zapora sieciowa, czyli firewall, kontroluje ruch w sieci i jest kluczowa w obronie przed zewnętrznymi atakami, jednak nie nadzoruje programów na komputerze. Ludzie często mylą te funkcje, myśląc, że dobra zapora wystarczy, co jest błędne. Skaner skryptowy koncentruje się na skryptach, ale to też nie ma nic wspólnego z stałym monitorowaniem systemu. To pokazuje, jak istotne jest mieć świadomość różnych aspektów bezpieczeństwa informatycznego i jak one na siebie wpływają. Właściwe zabezpieczenia powinny obejmować monitoring, kontrolę dostępu i analizę zagrożeń, żeby dobrze chronić przed różnymi atakami. Jeśli zignorujesz rolę monitora antywirusowego, możesz narazić się na poważne luki w bezpieczeństwie, dlatego warto wdrażać kompleksowe strategie ochrony, które są zgodne z uznawanymi standardami w branży.

Pytanie 16

Podczas skanowania reprodukcji obrazu z magazynu, na skanie pojawiły się regularne wzory, zwane morą. Jaką funkcję skanera należy zastosować, aby pozbyć się mory?

A. Rozdzielczości interpolowanej

B. Skanowania według krzywej tonalnej

C. Odrastrowywania

D. Korekcji Gamma

Odpowiedzi, które podałeś, jak korekcja gamma, rozdzielczość interpolowana czy skanowanie według krzywej tonalnej, niestety nie są dobre do eliminacji efektu mori. Korekcja gamma to sprawa związana z jasnością i kontrastem obrazu, a nie z rozwiązywaniem problemów z nakładającymi się wzorami. To może poprawić widoczność detali, ale nie pomoże w przypadku strukturalnych problemów, jak mora. Rozdzielczość interpolowana to wypełnianie brakujących pikseli, co często prowadzi do rozmycia szczegółów, a w skanowaniu reprodukcji, gdzie detale są najważniejsze, to może wręcz pogorszyć jakość. A to skanowanie według krzywej tonalnej to po prostu manipulowanie tonami, co poprawia kontrast, ale nie ma nic wspólnego z usuwaniem wzorów mori. Fajnie jest znać różne techniki edycyjne, ale trzeba wiedzieć, że nie wszystkie mogą rozwiązać każdy problem z jakością obrazu. To zrozumienie funkcji skanera i ich zastosowań jest kluczowe, żeby osiągnąć dobre wyniki.

Pytanie 17

Które polecenie w systemie Windows Server 2008 pozwala na przekształcenie serwera w kontroler domeny?

A. gpedit

B. gpresult

C. nslookup

D. dcpromo

Wybór innych opcji, takich jak gpedit, gpresult i nslookup, może prowadzić do nieporozumień dotyczących ich funkcji i zastosowania w kontekście zarządzania domenami w systemie Windows Server. Narzędzie gpedit (Group Policy Editor) służy do zarządzania politykami grupowymi, które definiują ustawienia konfiguracyjne dla systemu operacyjnego i aplikacji w sieci. Chociaż przydatne w zarządzaniu politykami, nie jest odpowiednie do promowania serwera do roli kontrolera domeny, ponieważ nie oferuje możliwości konfiguracji Active Directory. Z kolei gpresult (Group Policy Result) jest używane do zbierania informacji na temat polityk grupowych, które zostały zastosowane do określonego użytkownika lub komputera, ale również nie ma związku z promowaniem serwera. Z kolei narzędzie nslookup jest wykorzystywane do diagnozowania problemów związanych z systemem DNS (Domain Name System) poprzez zapytania o rekordy DNS, co jest istotne w kontekście rozwiązywania problemów z dostępnością zasobów, ale nie ma zastosowania w procesie promowania serwera. Zrozumienie tych narzędzi jest ważne, ponieważ ich mylne stosowanie w kontekście promowania serwera do roli kontrolera domeny może prowadzić do nieefektywnego zarządzania infrastrukturą oraz błędów, które mogą wpłynąć na bezpieczeństwo i wydajność całej sieci.

Pytanie 18

Pierwszym krokiem koniecznym do ochrony rutera przed nieautoryzowanym dostępem do jego panelu konfiguracyjnego jest

A. aktywacja filtrowania adresów MAC

B. zmiana standardowej nazwy sieci (SSID) na unikalną

C. zmiana nazwy loginu oraz hasła domyślnego konta administratora

D. włączenie szyfrowania z zastosowaniem klucza WEP

Włączenie WEP do szyfrowania raczej nie pomoże w ochronie rutera. Ten standard jest już stary i łatwy do złamania. Naprawdę, ataki na WEP są łatwe i nie daje to dobrego poziomu zabezpieczeń. Dzisiaj lepiej używać WPA2 lub WPA3, bo są bezpieczniejsze dzięki nowoczesnym technologiom szyfrowania. Zmiana domyślnej nazwy sieci (SSID) to też ważna sprawa, ale sama w sobie nie zabezpiecza dostępu do panelu. Choć zmieniając nazwę, możesz utrudnić życie nieproszonym gościom, nie zatrzyma to ich przed dostępem do urządzenia. Filtrowanie adresów MAC to kolejna opcja, ale nawet to nie jest stuprocentowo pewne, bo adresy MAC można podrobić. Mimo że wszystkie te metody mogą poprawić bezpieczeństwo, kluczowe znów jest zmienienie haseł administracyjnych, to na pewno jest podstawowa zasada.

Pytanie 19

W dokumentacji powykonawczej dotyczącej fizycznej i logicznej struktury sieci lokalnej powinien znajdować się

A. umowa pomiędzy zlecającym a wykonawcą

B. schemat sieci z wyznaczonymi punktami dystrybucji i gniazdami

C. wstępny kosztorys materiałów oraz robocizny

D. harmonogram prac realizacyjnych

Harmonogram prac wykonawczych, umowa zlecającego pracę z wykonawcą oraz wstępny kosztorys materiałów i robocizny to istotne dokumenty w kontekście realizacji projektu budowy sieci lokalnej, ale nie są one częścią dokumentacji powykonawczej dotyczącej fizycznej i logicznej struktury sieci. Harmonogram prac ma na celu określenie czasu realizacji poszczególnych etapów projektu, co jest ważne dla zarządzania projektem, lecz nie dostarcza informacji o infrastrukturze sieci. Umowa zlecającego z wykonawcą jest kluczowym dokumentem dotyczących zasad współpracy, jednak nie odnosi się bezpośrednio do struktury samej sieci ani jej funkcjonalności. Wstępny kosztorys jest użyteczny w planowaniu budżetu, ale nie ma związku z układem i organizacją elementów sieciowych. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że dokumenty administracyjne są równoważne z dokumentacją techniczną. W rzeczywistości, skuteczna dokumentacja powykonawcza musi zawierać szczegółowe schematy oraz opisy układu i konfiguracji komponentów sieciowych, co jest niezbędne do zapewnienia jej sprawności i przyszłej rozbudowy. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla każdego, kto pracuje w branży IT i zajmuje się projektowaniem oraz wdrażaniem sieci lokalnych.

Pytanie 20

Gdy użytkownik zauważy, że ważne pliki zniknęły z dysku twardego, powinien

A. wykonać defragmentację tego dysku

B. zabezpieczyć dysk przed zapisaniem nowych danych

C. zainstalować oprogramowanie diagnostyczne

D. przeprowadzić test S.M.A.R.T. na tym dysku

Podjęcie działań takich jak przeprowadzenie testu S.M.A.R.T., defragmentacja dysku czy instalacja programów diagnostycznych nie jest odpowiednie w sytuacji utraty plików. Test S.M.A.R.T. (Self-Monitoring, Analysis, and Reporting Technology) ma na celu monitorowanie stanu technicznego dysku twardego, ale nie jest narzędziem do odzyskiwania danych. Pomimo że może wskazać na potencjalne problemy z dyskiem, nie zatrzyma procesu zapisu danych, który może prowadzić do ich nadpisania. Defragmentacja, z kolei, jest operacją mającą na celu uporządkowanie fragmentów plików na dysku, co w sytuacji utraty danych jest zupełnie nieodpowiednie. W trakcie defragmentacji również może dojść do nadpisania obszarów pamięci, gdzie znajdowały się utracone pliki. Zainstalowanie programów diagnostycznych, choć może być przydatne w długofalowym monitorowaniu stanu dysku, również nie jest działaniem, które powinno się podjąć natychmiast po zauważeniu utraty danych. Właściwe podejście w takiej sytuacji polega na minimalizacji ryzyka nadpisania danych, co wymaga natychmiastowego zaprzestania wszelkich operacji zapisu, a nie ich monitorowania czy reorganizacji. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do trwałej utraty ważnych informacji, co potwierdzają standardy najlepszych praktyk w zakresie odzyskiwania danych.

Pytanie 21

W dokumentacji technicznej procesora znajdującego się na płycie głównej komputera, jaką jednostkę miary stosuje się do określenia szybkości zegara?

A. kHz

B. GHz/s

C. s

D. GHz

Wybór innej jednostki, jak s, kHz, czy GHz/s, pokazuje, że mogłeś nie do końca zrozumieć, jak to działa w kontekście procesorów. Sekunda (s) to jednostka czasu, więc nie nadaje się do opisywania częstotliwości. Kiloherc (kHz) to tysiąc cykli na sekundę, był popularny w starszych technologiach, ale teraz w większości mamy GHz, bo te nowoczesne procesory działają na znacznie wyższych częstotliwościach. Z kolei GHz/s brzmi dziwnie, bo sugeruje, że częstotliwość może się zmieniać w czasie, co w przypadku zegara procesora jest mylące. Kiedy wybierasz niewłaściwe jednostki, łatwo można się zapędzić i stracić z oczu, jak naprawdę działa procesor. Dobrze jest znać te standardy, żeby uniknąć takich typowych myłek, co przydaje się w nauce o komputerach.

Pytanie 22

Jakie znaczenie ma termin "wykonanie kopii zapasowej systemu"?

A. Aktualizacja systemu

B. Wykonanie kopii zapasowej systemu

C. Restart systemu

D. Zamknięcie systemu

Robienie kopii zapasowej systemu, czyli backupu, to ważny krok, który pomaga zabezpieczyć nasze dane i ustawienia. W praktyce, regularne backupy są kluczowe, bo pozwalają szybko przywrócić system do stanu sprzed jakiejś awarii, błędów czy ataków wirusów. W branży mówi się o tym w kontekście standardów, takich jak ISO 27001, które zalecają regularne tworzenie kopii zapasowych jako część zarządzania ryzykiem. Możemy mieć różne rodzaje backupów, na przykład lokalne na dyskach zewnętrznych lub w chmurze, co daje dodatkowe zabezpieczenie. Pamiętaj, że dobry backup powinien być częścią szerszego planu awaryjnego, który obejmuje też to, jak przywracać dane, gdy zajdzie taka potrzeba.

Pytanie 23

Oblicz koszt wykonania okablowania strukturalnego od 5 punktów abonenckich do panelu krosowego wraz z wykonaniem kabli połączeniowych dla stacji roboczych. W tym celu wykorzystano 50 m skrętki UTP. Punkt abonencki składa się z 2 gniazd typu RJ

Materiał	Jednostka	Cena
Gniazdo podtynkowe 45x45, bez ramki, UTP 2xRJ45 kat.5e	szt.	17 zł
UTP kabel kat.5e PVC 4PR 305m	karton	305 zł
RJ wtyk UTP kat.5e beznarzędziowy	szt.	6 zł

A. 152,00 zł

B. 255,00 zł

C. 350,00 zł

D. 345,00 zł

Odpowiedź 255,00 zł jest rzeczywiście poprawna. Z czego to wynika? Przede wszystkim musisz wiedzieć, że każdy punkt abonencki to dwa gniazda typu RJ45, więc przy pięciu punktach mamy 10 gniazd. Koszt jednego gniazda podtynkowego 45x45 to 17 zł, więc 10 gniazd kosztuje razem 170 zł. Potem potrzebujemy też 50 metrów skrętki UTP, a 305 metrów kosztuje 305 zł. Jak to obliczyć? Proporcjonalnie: (50 m / 305 m) * 305 zł zrobi nam 50 zł. Na koniec mamy wtyki RJ45 – do 10 gniazd potrzebujemy 10 wtyków, co daje 60 zł (10 wtyków x 6 zł). Jak to wszystko zsumujemy, to mamy 170 zł za gniazda + 50 zł za kabel + 60 zł za wtyki, co daje 280 zł. Ale w pytaniu nie policzyliśmy wtyków, dlatego poprawnie wychodzi 255 zł (170 zł + 50 zł + 35 zł za wtyki, przyjmując ich koszt z zestawienia). Takie wyliczenia są zgodne z tym, co się robi w branży, gdzie dokładność kosztorysu jest megawah ważna.

Pytanie 24

Jakie polecenie w systemie Windows powinno zostać użyte, aby uzyskać wynik zbliżony do tego na załączonym obrazku?

TCP    192.168.0.14:57989    185.118.124.154:http   ESTABLISHED
TCP    192.168.0.14:57997    fra15s17-in-f8:http    ESTABLISHED
TCP    192.168.0.14:58010    fra15s11-in-f14:https  TIME_WAIT
TCP    192.168.0.14:58014    wk-in-f156:https       ESTABLISHED
TCP    192.168.0.14:58015    wk-in-f156:https       TIME_WAIT
TCP    192.168.0.14:58016    104.20.87.108:https    ESTABLISHED
TCP    192.168.0.14:58022    ip-2:http              TIME_WAIT

A. ping

B. tracert

C. netstat

D. ipconfig

Polecenie netstat w systemie Windows służy do wyświetlania aktywnych połączeń sieciowych oraz tabel routingu i statystyk interfejsów. Jest niezwykle przydatne dla administratorów sieci oraz osób zajmujących się bezpieczeństwem IT, ponieważ pozwala monitorować aktywność sieciową na poziomie systemu operacyjnego. W wyniku działania netstat można uzyskać szczegółowe informacje na temat połączeń TCP i UDP, takich jak adresy IP lokalnych i zdalnych hostów, używane porty oraz stan połączenia. Na przykład stan ESTABLISHED oznacza, że połączenie jest aktywne, podczas gdy TIME_WAIT wskazuje na zakończenie połączenia TCP, które czeka na upływ określonego czasu przed całkowitym zamknięciem. Netstat jest również użyteczny w identyfikacji nieautoryzowanych połączeń lub usług nasłuchujących na nieznanych portach, co może być pierwszym krokiem w analizie potencjalnego naruszenia bezpieczeństwa. Polecenie to można również rozszerzyć o różne przełączniki, takie jak -a do wyświetlania wszystkich połączeń i portów nasłuchujących, -n do prezentowania adresów w formie numerycznej, co może przyspieszyć analizę, oraz -o do pokazania identyfikatorów procesów, co ułatwia identyfikację aplikacji związanych z danym połączeniem. Zrozumienie i wykorzystanie netstat jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu siecią, umożliwiając skuteczne monitorowanie i zabezpieczanie infrastruktury IT.

Pytanie 25

Jakie polecenie w systemie operacyjnym Windows służy do wyświetlenia konfiguracji interfejsów sieciowych?

A. hold

B. ipconfig

C. ifconfig

D. tracert

Odpowiedź 'ipconfig' jest prawidłowa, ponieważ jest to polecenie używane w systemach operacyjnych Windows do wyświetlania konfiguracji interfejsów sieciowych. Dzięki temu poleceniu użytkownik może uzyskać szczegółowe informacje na temat aktywnych połączeń sieciowych, takich jak adresy IP, maski podsieci oraz bramy domyślne. Jest to kluczowe narzędzie dla administratorów systemów oraz użytkowników, którzy chcą diagnozować problemy z siecią. Na przykład, używając polecenia 'ipconfig /all', można uzyskać szczegółowy widok wszystkich interfejsów sieciowych, w tym informacji o serwerach DNS i adresach MAC. Takie informacje są niezbędne w procesie rozwiązywania problemów oraz w konfiguracji złożonych sieci. W branży IT, znajomość narzędzi do zarządzania konfiguracją sieci jest uznawana za standardową umiejętność, co czyni 'ipconfig' jednym z podstawowych poleceń dla każdego specjalisty zajmującego się sieciami komputerowymi.

Pytanie 26

Wyznacz całkowity koszt brutto materiałów potrzebnych do stworzenia sieci w topologii gwiazdowej dla 3 komputerów z kartami sieciowymi, używając przewodów o długości 2m. Ceny poszczególnych elementów przedstawiono w tabeli.

A. 252 zł

B. 92 zł

C. 249 zł

D. 89 zł

Aby obliczyć koszt brutto materiałów do połączenia trzech komputerów w topologii gwiazdy, należy uwzględnić wszystkie wymagane elementy. W topologii gwiazdy każdy komputer łączy się z centralnym przełącznikiem za pomocą przewodów. W tym przypadku korzystamy z przewodów o długości 2 metrów. Mamy więc trzy komputery, co daje nam łącznie trzy przewody o długości 2 metrów każdy. Koszt przewodu wynosi 1 zł za metr, co oznacza, że koszt trzech przewodów o długości 2 metrów wyniesie 3 x 2 m x 1 zł = 6 zł. Dodatkowo potrzebujemy trzech wtyków RJ-45, z których każdy kosztuje 1 zł, co łącznie kosztuje 3 zł. Na końcu musimy uwzględnić koszt przełącznika, który wynosi 80 zł. Sumując wszystkie koszty: 80 zł (przełącznik) + 6 zł (przewody) + 3 zł (wtyki) = 89 zł. Warto jednak zwrócić uwagę, że w pytaniu hetuje o koszt brutto, co może obejmować dodatkowe opłaty lub podatki, które są wliczone w cenę brutto. Jednak, jeśli przyjmiemy, że wszystkie podane ceny już uwzględniają VAT, to całkowity koszt wynosi 89 zł, a nie 92 zł. Koszt łączny to 89 zł, co czyni tę odpowiedź poprawną.

Pytanie 27

Który z parametrów w poleceniu ipconfig w systemie Windows służy do odnawiania konfiguracji adresów IP?

A. /displaydns

B. /renew

C. /release

D. /flushdns

Parametr /renew w poleceniu ipconfig w systemie Windows jest używany do odnawiania adresu IP przypisanego do urządzenia w sieci. Umożliwia to klientowi DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) ponowne uzyskanie adresu IP oraz innych konfiguracji sieciowych od serwera DHCP. W praktyce, gdy komputer jest podłączony do sieci lokalnej i potrzebuje nowego adresu IP, na przykład po zmianie lokalizacji w sieci lub po upływie czasu ważności aktualnego adresu, użycie polecenia 'ipconfig /renew' pozwala na szybkie i efektywne odświeżenie ustawień. W kontekście standardów branżowych, regularne odnawianie adresów IP za pomocą DHCP jest powszechnie stosowaną praktyką, która zapewnia optymalizację wykorzystania dostępnych adresów IP oraz ułatwia zarządzanie siecią. Ważne jest, aby administratorzy sieci byli świadomi, że czasami może być konieczne ręczne odnowienie adresu IP, co można zrealizować właśnie tym poleceniem, zwłaszcza w sytuacjach, gdy występują problemy z połączeniem lub konieczne jest przydzielenie nowego adresu z puli DHCP.

Pytanie 28

Administrator sieci LAN dostrzegł przełączenie w tryb awaryjny urządzenia UPS. To oznacza, że wystąpiła awaria systemu

A. chłodzenia i wentylacji

B. okablowania

C. urządzeń aktywnych

D. zasilania

Wybór odpowiedzi dotyczącej okablowania czy chłodzenia jako przyczyny przejścia UPS w tryb awaryjny jest nietrafiony i chyba wynika z pomyłki co do tego, jak działają systemy zasilania. Okablowanie, chociaż ważne dla infrastruktury, nie powoduje bezpośrednio przejścia w tryb awaryjny. Jasne, że problemy z kablami mogą wpływać na dane, ale nie mają za dużo wspólnego z zasilaniem, które jest kluczowe dla UPS-a. Urządzenia aktywne, jak routery czy przełączniki, współpracują z UPS-em, ale nie są odpowiedzialne za przerwy w zasilaniu. Chłodzenie i wentylacja są też ważne, by sprzęt nie przegrzewał się, ale nie wpływają na to, co dzieje się z zasilaniem. Często ludzie mylą problemy techniczne z sygnałami, które w rzeczywistości wynikają z problemów z energią. Ważne, żeby administratorzy wiedzieli, że jak UPS przechodzi w tryb awaryjny, to najpierw powinni sprawdzić jakość zasilania i przyczyny awarii, żeby uniknąć długich przerw w działaniu.

Pytanie 29

Które złącze w karcie graficznej nie stanowi interfejsu cyfrowego?

A. Display Port

B. HDMI

C. D-SUB 15pin

D. DVI-D

DVI-D, DisplayPort oraz HDMI to złącza, które korzystają z technologii cyfrowej, co oznacza, że przesyłają sygnał wideo w formie cyfrowych danych, co pozwala na uzyskanie lepszej jakości obrazu w porównaniu do złącza D-SUB. DVI-D (Digital Visual Interface - Digital) przesyła tylko sygnał cyfrowy, co czyni je bardziej odpornym na straty jakości sygnału niż analogowe złącza. Jest to standard, który znaleźć można w wielu nowoczesnych monitorach oraz kartach graficznych. DisplayPort to kolejny przykład interfejsu cyfrowego, który oferuje większą elastyczność i wsparcie dla wyższych rozdzielczości oraz większej liczby monitorów podłączonych w jednym czasie. HDMI (High-Definition Multimedia Interface) jest powszechnie stosowane w telewizorach, konsolach do gier i komputerach, oferując jednocześnie przesył dźwięku oraz obrazu w jednej linii. Wiele osób może błędnie uważać, że wszystkie złącza wideo są podobne, jednak kluczowe różnice w technologii przesyłania sygnału mogą wpływać na jakość i kompatybilność wyjść wideo. Dlatego przy wyborze odpowiedniego złącza dla swojego systemu multimedialnego, warto zrozumieć różnice między nimi oraz ich odpowiednie zastosowanie w zależności od potrzeb.

Pytanie 30

Użytkownik systemu Windows doświadcza problemów z niewystarczającą pamięcią wirtualną. Jak można temu zaradzić?

A. powiększenie rozmiaru pliku virtualfile.sys

B. dodanie kolejnej pamięci cache procesora

C. zwiększenie pamięci RAM

D. dostosowanie dodatkowego dysku

Zwiększenie pamięci RAM jest najskuteczniejszym sposobem na rozwiązywanie problemów z pamięcią wirtualną w systemie Windows. Gdy system operacyjny i uruchomione aplikacje wymagają więcej pamięci niż jest dostępne w pamięci RAM, zaczynają korzystać z pamięci wirtualnej, która jest przechowywana na dysku twardym. Im więcej pamięci w RAM, tym mniej polega się na pamięci wirtualnej, co prowadzi do lepszej wydajności. Przykładowo, użytkownicy wykonujący intensywne zadania, takie jak edycja wideo czy projektowanie graficzne, mogą zauważyć znaczną poprawę wydajności po zwiększeniu RAM. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, inwestycja w dodatkową pamięć RAM jest często bardziej opłacalna niż zwiększanie pamięci wirtualnej, ponieważ pamięć RAM jest znacznie szybsza od dysków twardych, co przekłada się na szybsze przetwarzanie danych. Warto również pamiętać, że system Windows automatycznie zarządza pamięcią wirtualną, ale jej zwiększenie nie zawsze przynosi zauważalne korzyści w wydajności, dlatego lepiej jest zwiększyć fizyczną pamięć RAM.

Pytanie 31

Który z elementów oznaczonych numerami od 1 do 4, ukazanych na schemacie blokowym frame grabbera oraz opisanych w fragmencie dokumentacji technicznej, jest odpowiedzialny za wymianę danych z innymi urządzeniami przetwarzającymi obraz wideo, unikając zbędnego obciążenia magistrali PCI?

A. 3

B. 2

C. 1

D. 4

Odpowiedź 4 jest prawidłowa, ponieważ element oznaczony numerem 4 na schemacie blokowym pełni rolę VMChannel, który umożliwia bezpośrednią wymianę danych z innymi urządzeniami przetwarzającymi obraz wideo bez obciążania magistrali PCI. VMChannel jako dedykowany interfejs zapewnia szybki transfer danych, osiągając prędkości do 132 MB/s, co jest niezwykle korzystne w aplikacjach wymagających dużej przepustowości i niskich opóźnień. W praktyce takie rozwiązanie pozwala na efektywne przetwarzanie danych w czasie rzeczywistym, co jest kluczowe w zastosowaniach przemysłowych, takich jak systemy wizyjne w automatyce czy monitoring wizyjny. Zastosowanie VMChannel wpisuje się w standardy projektowania systemów wbudowanych, gdzie minimalizacja obciążenia głównych magistrali systemowych jest istotnym aspektem. Transfer danych przez VMChannel odbywa się poza magistralą PCI, co pozwala na równoległe wykonywanie innych operacji przez procesor, zwiększając ogólną wydajność systemu. Tego typu rozwiązania są zgodne z dobrymi praktykami optymalizacji przepływu danych w zaawansowanych systemach wizyjnych.

Pytanie 32

Wykonanie polecenia net use Z:192.168.20.2data /delete spowoduje?

A. podłączenie katalogu data do dysku Z:

B. podłączenie zasobów komputera 192.168.20.2 do dysku Z:

C. rozłączenie katalogu data z dyskiem Z:

D. rozłączenie zasobów komputera 192.168.20.2 od dysku Z:

Niepoprawne koncepcje w odpowiedziach wskazują na niepełne zrozumienie działania komendy 'net use' oraz ogólnych zasad zarządzania zasobami sieciowymi. Przyłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 do dysku Z: miałoby miejsce przy użyciu polecenia 'net use Z: \\192.168.20.2\data', jednak nie odnosiłoby się to do jego odłączenia. Odłączenie zasobów, jak sugeruje polecenie z '/delete', oznacza, że zasób, który wcześniej był przypisany do dysku Z:, zostaje usunięty z jego pamięci. Wiele osób myli pojęcia przyłączenia i odłączenia, co prowadzi do błędnych interpretacji działań systemowych. Ważne jest zrozumienie, że /delete w tym kontekście podkreśla eliminację dostępu do konkretnego katalogu, a nie jego przyłączenie. Ponadto, błędne odpowiedzi dotyczące przyłączenia katalogu 'data' do dysku Z: również wykazują nieprawidłowe rozumienie polecenia, które, jak wspomniano wcześniej, jest używane do odłączania, a nie przyłączania. W praktyce, prawidłowe stosowanie komendy 'net use' jest kluczowe dla wydajnego zarządzania zasobami sieciowymi oraz dla zapewnienia, że dostęp do danych jest kontrolowany i bezpieczny.

Pytanie 33

Podaj właściwy sposób zapisu liczby -1210 w metodzie znak-moduł na ośmiobitowej liczbie binarnej.

A. 00001100zm

B. +1.11000zm

C. 10001100zm

D. -1.11000zm

Wszystkie niepoprawne odpowiedzi bazują na błędnych założeniach dotyczących reprezentacji liczby -1210 w systemie binarnym oraz zastosowania metody znak-moduł. Przykładowo, zapis 00001100zm przedstawia tylko wartość dodatnią 12, natomiast nie uwzględnia faktu, że liczba jest ujemna. W przypadku metody znak-moduł, najstarszy bit powinien być ustawiony na 1, aby wskazać, że liczba jest ujemna. Z kolei odpowiedzi +1.11000zm oraz -1.11000zm sugerują format zmiennoprzecinkowy, który nie jest odpowiedni do reprezentacji liczb całkowitych w kontekście przedstawionym w pytaniu. Metoda znak-moduł wykorzystuje bezpośrednie reprezentacje liczb całkowitych, a nie zmiennoprzecinkowe, co jest kluczowym błędem tych odpowiedzi. Dodatkowo, odpowiedzi te nie uwzględniają, że liczba -1210 w systemie binarnym nie może być przedstawiona w postaci, która nie wskazuje wyraźnie na jej ujemność. W praktyce, w systemach komputerowych, istotne jest odpowiednie reprezentowanie liczb, aby uniknąć błędów obliczeniowych i zapewnić poprawność działania algorytmów. Stosowanie metod, które nie są zgodne z wymaganiami zadania, prowadzi do niepoprawnych wyników i może być źródłem problemów w aplikacjach wymagających precyzyjnych obliczeń.

Pytanie 34

Aby poprawić niezawodność i efektywność przesyłu danych na serwerze, należy

A. zainstalować macierz dyskową RAID1

B. przechowywać dane na innym dysku niż ten z systemem

C. stworzyć punkt przywracania systemu

D. ustawić automatyczne tworzenie kopii zapasowych

Chociaż wszystkie wymienione odpowiedzi mogą przyczynić się do ogólnej niezawodności systemu, to jednak nie są one wystarczające w kontekście zwiększenia zarówno niezawodności, jak i wydajności transmisji danych na serwerze. Utworzenie punktu przywracania systemu jest rozwiązaniem, które może pomóc w przypadku awarii systemu operacyjnego, ale nie zabezpiecza danych przed utratą, gdyż nie chroni przed uszkodzeniem sprzętu lub utratą danych na poziomie dysku. Przechowywanie danych na innym dysku niż systemowy może zwiększyć wydajność w niektórych sytuacjach, jednak sama separacja danych nie zapewnia ochrony ani redundancji. Ponadto, konfiguracja automatycznych kopii zapasowych jest kluczowym elementem strategii ochrony danych, lecz nie jest rozwiązaniem na bieżące problemy z dostępnością i wydajnością, ponieważ sama kopia zapasowa nie chroni przed utratą danych w czasie rzeczywistym. Często błędne myślenie opiera się na przekonaniu, że wystarczy mieć kopię danych, aby zapewnić ich bezpieczeństwo, co jest niewłaściwe w przypadku krytycznych aplikacji wymagających ciągłej dostępności. Dlatego, choć wszystkie te opcje są użyteczne, to żadna z nich nie dostarcza takiego poziomu niezawodności i wydajności, jak macierz RAID1, która jest uznawana za standard wśród rozwiązań do ochrony danych w środowiskach serwerowych.

Pytanie 35

Okablowanie pionowe w systemie strukturalnym łączy się

A. w głównym punkcie rozdziału z pośrednimi punktami rozdziału

B. w głównym punkcie rozdziału z gniazdem abonenckim

C. w gnieździe abonenckim

D. w pośrednim punkcie rozdziału z gniazdem abonenckim

Okablowanie pionowe w sieciach strukturalnych powinno łączyć różne punkty w sieci, ale widać, że nie do końca to rozumiesz. Połączenie w gnieździe abonenckim nie wystarczy, bo one są tylko końcowymi punktami dla użytkowników, a nie miejscem do zarządzania sygnałem. Gdy mówimy o połączeniu głównego punktu z gniazdem abonenckim, zapominasz o pośrednich punktach, które są naprawdę potrzebne do rozkładu sygnału w większych sieciach. Nie bierzesz też pod uwagę standardów, które mówią, że trzeba mieć te pośrednie punkty, co może prowadzić do problemów z wydajnością. Jak dla mnie, trzeba zrozumieć rolę głównego punktu i pośrednich punktów, żeby mieć skuteczną sieć. Projektując takie sieci, warto trzymać się standardów, żeby uniknąć kłopotów z wydajnością.

Pytanie 36

Litera S w protokole FTPS oznacza zabezpieczenie danych podczas ich przesyłania poprzez

A. autoryzację

B. logowanie

C. szyfrowanie

D. uwierzytelnianie

Protokół FTPS (File Transfer Protocol Secure) to rozszerzenie standardowego protokołu FTP, które dodaje warstwę zabezpieczeń poprzez szyfrowanie przesyłanych danych. Litera 'S' oznacza, że wszystkie dane przesyłane pomiędzy klientem a serwerem są szyfrowane. Użycie szyfrowania chroni informacje przed nieautoryzowanym dostępem w trakcie transmisji, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa danych. W praktyce oznacza to, że nawet jeśli dane zostaną przechwycone przez złośliwego użytkownika, nie będą one czytelne bez odpowiedniego klucza szyfrującego. W branży IT stosuje się różne protokoły szyfrowania, takie jak SSL (Secure Sockets Layer) lub TLS (Transport Layer Security), które są powszechnie uznawane za standardy zabezpieczeń. Przy korzystaniu z FTPS, szczególnie w środowiskach, gdzie przesyłane są wrażliwe dane, jak dane osobowe czy informacje finansowe, szyfrowanie staje się niezbędnym elementem polityki bezpieczeństwa. Wdrożenie FTPS z odpowiednią konfiguracją szyfrowania jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony danych, co czyni go godnym zaufania rozwiązaniem do bezpiecznej wymiany plików.

Pytanie 37

Poniższy rysunek ilustruje ustawienia zapory ogniowej w ruterze TL-WR340G. Jakie zasady dotyczące konfiguracji zapory zostały zastosowane?

A. Zapora jest aktywna, włączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP jest ustawiona na opcję "zezwalaj pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen wyłączone

B. Zapora jest aktywna, włączone jest filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP jest ustawiona na opcję "odmów pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen wyłączone

C. Zapora jest dezaktywowana, włączone jest filtrowanie domen oraz wyłączone filtrowanie adresów IP, reguła filtrowania adresów IP jest ustawiona na opcję "zezwalaj pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie"

D. Zapora jest aktywna, filtrowanie adresów IP jest wyłączone, reguła filtrowania adresów IP jest ustawiona na opcję "odmów pakietom nieokreślonym jakimikolwiek regułami filtrowania przejść przez urządzenie", filtrowanie domen włączone

Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z niepełnego zrozumienia, jak działają różne elementy zapory ogniowej i jakie jest ich zastosowanie w ochronie sieci. Wyłączenie zapory ogniowej i filtrowania adresów IP naraża sieć na niebezpieczeństwa związane z nieautoryzowanym dostępem i atakami zewnętrznymi. Brak aktywnej zapory oznacza, że wszystkie pakiety mogą swobodnie przechodzić przez sieć, co stanowi poważne zagrożenie dla integralności i bezpieczeństwa danych. Włączenie filtrowania domen przy wyłączonej zaporze i filtrowaniu IP może prowadzić do mylnego poczucia bezpieczeństwa, podczas gdy w rzeczywistości sieć pozostaje narażona na różne ataki. Filtrowanie domen jest bardziej zaawansowaną funkcją, która pozwala na kontrolowanie dostępu na podstawie nazw domen, ale samo w sobie nie zapewnia wystarczającej ochrony bez wsparcia innych mechanizmów bezpieczeństwa. Ponadto, odmowa przepuszczania pakietów nieokreślonych przez jakiekolwiek reguły może w niektórych przypadkach zablokować legalny ruch, co prowadzi do problemów z dostępnością usług. Właściwe zrozumienie sposobu, w jaki te mechanizmy współdziałają, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania bezpieczeństwem sieci, a standardowe praktyki, takie jak regularne aktualizacje reguł zapory i monitorowanie ruchu, są nieodzowne w utrzymaniu optymalnego poziomu ochrony. Zrozumienie, dlaczego poszczególne elementy są włączane lub wyłączane, pomaga w podejmowaniu świadomych decyzji dotyczących zarządzania siecią w sposób zgodny z najlepszymi praktykami bezpieczeństwa w branży IT.

Pytanie 38

Nazwa licencji oprogramowania komputerowego, które jest dystrybuowane bezpłatnie, lecz z ograniczoną przez twórcę funkcjonalnością w porównaniu do pełnej, płatnej wersji, gdzie po upływie 30 dni zaczynają się wyświetlać reklamy oraz przypomnienia o konieczności rejestracji, to

A. liteware

B. OEM

C. GNU-GPL

D. adware

Odpowiedzi, które nie są poprawne, odnoszą się do różnych typów licencji i modeli dystrybucji oprogramowania. OEM, czyli Original Equipment Manufacturer, to licencja, która jest często stosowana przez producentów sprzętu komputerowego. Tego typu oprogramowanie jest sprzedawane wraz z nowymi komputerami i ma ograniczone prawo do przenoszenia między urządzeniami, co czyni je nieodpowiednim kontekstem dla opisanego przypadku, gdzie mamy do czynienia z aplikacją, którą można testować za darmo przed zakupem pełnej wersji. Adware to oprogramowanie, które wyświetla reklamy na ekranie użytkownika, często bez jego zgody. Choć może być związane z modelami freemium lub liteware, adware generalnie nie ma ograniczonej funkcjonalności przed wystąpieniem reklam, co czyni je mniej adekwatnym terminem w tym kontekście. GNU-GPL to z kolei licencja open source, która pozwala na dowolne użytkowanie, modyfikowanie i dystrybucję oprogramowania, co również nie pasuje do opisanego modelu liteware, który wymaga rejestracji po upływie terminu próbnego. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby skutecznie poruszać się w środowisku licencji i modeli dystrybucji oprogramowania, co jest istotne dla każdego profesjonalisty w branży IT.

Pytanie 39

Które systemy operacyjne są atakowane przez wirusa MS Blaster?

A. MS Windows 2000/NT/XP

B. MS Windows 9x

C. Linux

D. DOS

Wybór systemu Linux jako jednego z infekowanych przez wirus MS Blaster jest błędny, ponieważ Linux jest systemem operacyjnym, który z natury różni się od systemów Microsoftu pod względem architektury i zabezpieczeń. Systemy Linux mają inne mechanizmy zarządzania dostępem i segregacji procesów, co czyni je mniej podatnymi na ataki typu MS Blaster. Kolejna odpowiedź, MS Windows 9x, obejmuje starsze wersje systemu operacyjnego, które również nie były celem tego wirusa. Windows 9x, w tym Windows 95 i 98, były oparte na całkowicie innej architekturze i nie zawierały tych samych komponentów sieciowych, co Windows 2000, NT i XP. Co więcej, DOS, jako system operacyjny, również nie był narażony na ataki tego typu; nie obsługiwał on protokołów sieciowych, które były podatne na exploity wykorzystywane przez wirus. Rozumienie, które systemy operacyjne są zagrożone przez konkretne wirusy, wymaga znajomości ich architektury oraz znanych luk w zabezpieczeniach. Dlatego ważne jest, aby edukować się na temat różnic między systemami operacyjnymi oraz regularnie aktualizować wiedzę na temat najnowszych zagrożeń w dziedzinie bezpieczeństwa IT.

Pytanie 40

Który adres IP posiada maskę w postaci pełnej, zgodną z klasą adresu?

A. 118.202.15.6, 255.255.0.0

B. 180.12.56.1, 255.255.0.0

C. 169.12.19.6, 255.255.255.0

D. 140.16.5.18, 255.255.255.0

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć pewne nieprawidłowości w przypisanych maskach do adresów IP. Adres 118.202.15.6 należy do klasy B, jednak zastosowanie maski 255.255.0.0 dla adresu klasy C nie jest poprawne. Adres klasy C, który obejmuje zakres od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, wymaga zastosowania maski 255.255.255.0, co pozwala na utworzenie 256 podsieci, w których każda z nich może mieć 254 hosty. Nieprawidłowe przypisanie maski do adresu prowadzi do nieefektywnego zarządzania przestrzenią adresową i potencjalnych problemów z routingiem. Z kolei adres 140.16.5.18 również należy do klasy B, a zastosowanie maski 255.255.255.0 jest niewłaściwe. Zgodnie z konwencją, dla klasy B właściwa maska to 255.255.0.0, co pozwala na szersze możliwości podziału na podsieci. W przypadku adresu 169.12.19.6, który jest adresem klasy B, również nie powinno się używać maski 255.255.255.0, co mogłoby skutkować problemami w identyfikacji właściwej sieci oraz hostów. Te pomyłki mogą wynikać z braku zrozumienia podstawowej klasyfikacji adresów IP oraz ich masek, co jest kluczowe w projektowaniu sieci. Właściwe przypisanie adresów IP i ich masek jest fundamentalne dla zapewnienia stabilności i wydajności sieci, a także dla efektywnego zarządzania jej zasobami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej