Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 18 listopada 2025 22:52
Data zakończenia: 18 listopada 2025 22:58

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Urządzenie pokazane na ilustracji to

A. Zaciskarka do wtyków RJ45

B. Tester diodowy kabla UTP

C. Narzędzie do uderzeń typu krone

D. Tester długości przewodów

Tester diodowy przewodu UTP jest niezbędnym narzędziem w diagnostyce i weryfikacji poprawności połączeń w kablach sieciowych. Działanie tego urządzenia polega na sprawdzaniu ciągłości przewodów oraz wykrywaniu ewentualnych błędów takich jak przerwy zwarcia czy niewłaściwe skręcenia żył. W przypadku sieci Ethernet poprawne połączenia są kluczowe dla zapewnienia niezawodnego przesyłu danych i utrzymania wysokiej jakości usług sieciowych. Tester diodowy jest często wykorzystywany podczas instalacji okablowania w nowych lokalizacjach oraz w trakcie konserwacji już istniejących sieci. Przykładem zastosowania może być testowanie patch cordów oraz kabli w strukturach sieciowych budynków biurowych. Standardowe testery mogą również sprawdzać zgodność z normami sieciowymi takimi jak TIA/EIA-568 i pomagają uniknąć problemów związanych z nieprawidłową transmisją danych. Dzięki jego użyciu można zidentyfikować i zlokalizować błędy bez konieczności wprowadzania zmian w konfiguracji sieci co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 2

Jaki sprzęt powinno się wybrać do pomiarów schematu okablowania strukturalnego sieci lokalnej?

A. Analizator protokołów

B. Analizator sieci LAN

C. Reflektometr OTDR

D. Monitor sieciowy

Analizator sieci LAN to kluczowe narzędzie w zarządzaniu i diagnozowaniu sieci lokalnych. Jego główną funkcją jest monitorowanie i analizowanie ruchu sieciowego, co pozwala na identyfikację problemów z wydajnością oraz ocenę stanu połączeń. W kontekście pomiarów mapy połączeń okablowania strukturalnego, analizator ten umożliwia zbieranie danych o użyciu pasma, opóźnieniach, a także błędach komunikacyjnych. Na przykład, podczas wdrażania nowej infrastruktury sieciowej, technik może wykorzystać analizator sieci LAN do przeprowadzenia testów wydajności i potwierdzenia, że wszystkie urządzenia są prawidłowo podłączone i komunikują się ze sobą. Dodatkowo, zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, takie jak standardy IEEE 802.3, regularne monitorowanie sieci przy użyciu analizatora LAN jest niezbędne dla zapewnienia niezawodności i efektywności działania sieci. To narzędzie pozwala także na wizualizację topologii sieci, co jest kluczowe w zarządzaniu złożonymi środowiskami IT.

Pytanie 3

Technika określana jako rytownictwo dotyczy zasady funkcjonowania plotera

A. grawerującego

B. solwentowego

C. tnącego

D. laserowego

Rytownictwo to technika, która odnosi się do działania ploterów grawerujących, wykorzystywanych do precyzyjnego cięcia i grawerowania materiałów. W procesie tym narzędzie skrawające, znane jako głowica grawerująca, porusza się w kontrolowany sposób, tworząc wzory lub napisy na powierzchni materiału. Grawerowanie jest szczególnie cenione w branżach, które wymagają wysokiej jakości wykończenia, takich jak jubilerstwo, produkcja trofeów, czy tworzenie personalizowanych przedmiotów. Przykłady zastosowań rytownictwa obejmują produkcję znaków, ozdób, a także artystyczne wyroby. Ploter grawerujący, w przeciwieństwie do ploterów tnących, jest zaprojektowany z myślą o pracy z różnymi materiałami, takimi jak drewno, metal, szkło czy tworzywa sztuczne. W kontekście standardów branżowych, technika ta często wykorzystuje oprogramowanie CAD/CAM do projektowania i optymalizacji procesów grawerowania, co pozwala na osiągnięcie powtarzalnych efektów w produkcji.

Pytanie 4

Aby podłączyć 6 komputerów do sieci przy użyciu światłowodu, potrzebny jest kabel z co najmniej taką ilością włókien:

A. 3

B. 6

C. 24

D. 12

Aby podłączyć 6 komputerów za pomocą światłowodu, konieczne jest posiadanie kabla z co najmniej 12 włóknami. Każdy komputer wymaga jednego włókna na transmisję i jednego na odbiór, co daje łącznie 12 włókien, by umożliwić pełne duplexowe połączenie. W praktyce, w przypadku większych instalacji, często stosuje się więcej włókien, aby zapewnić przyszłą rozbudowę lub dodatkowe połączenia. Standardy branżowe, takie jak IEEE 802.3, sugerują, aby w projektach sieciowych uwzględniać zapasowe włókna na wypadek awarii lub konieczności rozbudowy. Użycie włókien wielomodowych lub jednomodowych również ma znaczenie, w zależności od odległości, jaką sygnał musi pokonać. Na przykład, w przypadku dużych odległości, zastosowanie włókien jednomodowych jest bardziej opłacalne z uwagi na mniejsze straty sygnału. Takie praktyki zwiększają niezawodność i elastyczność sieci, co jest kluczowe w nowoczesnych środowiskach pracy.

Pytanie 5

Który typ drukarki powinien być wykorzystany w dziale sprzedaży hurtowni materiałów budowlanych do tworzenia faktur na papierze samokopiującym, aby uzyskać kopie wydruku?

A. Atramentowa

B. Sublimacyjna

C. Laserowa

D. Igłowa

Wybór drukarki atramentowej do generowania faktur na papierze samokopiującym jest błędny, ponieważ technologia atramentowa nie jest przystosowana do drukowania na wielu warstwach papieru jednocześnie. Atrament może nie przenikać w sposób wystarczający przez wszystkie warstwy, co skutkuje słabą jakością kopii, a w niektórych przypadkach ich całkowitym brakiem. Dodatkowo, koszt atramentu w dłuższym okresie użytkowania może być znaczący, co nie jest opłacalne przy dużej liczbie wydruków. Drukarka laserowa, choć charakteryzująca się wysoką jakością druku, również nie sprawdzi się w tym przypadku. Proces drukowania laserowego opiera się na tonera, który nie przenika przez papier w taki sposób, aby uzyskać kopie. Z kolei drukarka sublimacyjna, która jest używana głównie w fotografii, również nie jest przystosowana do druku na papierze samokopiującym. W rzeczywistości, nieprzemyślane podejście do wyboru technologii druku może prowadzić do frustracji użytkowników, którzy oczekują efektywności w codziennych operacjach. Konsekwentnie, należy zwracać uwagę na specyfikę zadań, dla których sprzęt jest przeznaczony, aby uniknąć inwestycji w niewłaściwe rozwiązania technologiczne.

Pytanie 6

Jakie ustawienia otrzyma interfejs sieciowy eth0 po wykonaniu poniższych komend w systemie Linux?

A. adres IP 10.0.0.100, maskę /22, bramę 10.0.0.10

B. adres IP 10.0.0.10, maskę /24, bramę 10.0.0.255

C. adres IP 10.0.0.100, maskę /24, bramę 10.0.0.10

D. adres IP 10.0.0.10, maskę /16, bramę 10.0.0.100

Odpowiedź wskazująca na adres IP 10.0.0.100, maskę /24 oraz bramę 10.0.0.10 jest prawidłowa, ponieważ polecenie 'ifconfig eth0 10.0.0.100 netmask 255.255.255.0 broadcast 10.0.0.255 up' ustawia adres IP interfejsu eth0 na 10.0.0.100 oraz maskę podsieci na 255.255.255.0, co odpowiada notacji CIDR /24. Oznacza to, że adresy w tej samej podsieci mogą mieć wartości od 10.0.0.1 do 10.0.0.254. Drugie polecenie 'route add default gw 10.0.0.10' ustawia domyślną bramę na 10.0.0.10, co jest istotne dla komunikacji z innymi sieciami. Zapewnienie poprawnych ustawień IP i maski podsieci jest kluczowe w zarządzaniu sieciami komputerowymi, ponieważ umożliwia efektywną komunikację w obrębie podsieci, a także między różnymi podsieciami. Przykładem praktycznego zastosowania tych ustawień może być konfiguracja serwera, który ma komunikować się z innymi urządzeniami w sieci lokalnej oraz z sieciami zewnętrznymi za pośrednictwem bramy.

Pytanie 7

Zgodnie z normą PN-EN 50174, maksymalna długość kabla poziomego kategorii 6 pomiędzy punktem abonenckim a punktem dystrybucji w panelu krosowym wynosi

A. 90 m

B. 100 m

C. 110 m

D. 150 m

Odpowiedź 90 m jest poprawna, ponieważ zgodnie z normą PN-EN 50174, maksymalna długość kabla poziomego kategorii 6 pomiędzy punktem abonenckim a punktem dystrybucyjnym wynosi właśnie 90 metrów. Taka długość została ustalona w celu zapewnienia optymalnej jakości sygnału oraz minimalizacji strat, które mogą wystąpić podczas przesyłu danych. Przykładem zastosowania tej normy może być instalacja sieci lokalnych w biurach, gdzie kluczowe jest zapewnienie stabilnego i niezawodnego połączenia dla komputerów i urządzeń peryferyjnych. Przesyłanie sygnałów na dłuższe odległości niż określone 90 m może prowadzić do zwiększonej podatności na zakłócenia elektromagnetyczne oraz zmniejszenia prędkości transferu danych. W praktyce, podczas projektowania sieci warto również uwzględnić długość kabli w pełnym obiegu, co oznacza, że całkowita długość kabla, w tym segmenty połączeniowe, nie powinna przekraczać 100 m, aby utrzymać wysoką jakość połączenia. Zastosowanie tej normy w projektowaniu infrastruktury telekomunikacyjnej jest kluczowe dla efektywnego funkcjonowania nowoczesnych systemów komunikacyjnych.

Pytanie 8

Który z podanych adresów IP jest adresem publicznym?

A. 172.168.0.16

B. 172.18.0.16

C. 192.168.168.16

D. 10.99.15.16

Wszystkie pozostałe odpowiedzi wskazują na adresy IP, które są zarezerwowane dla prywatnych sieci lokalnych, co sprawia, że nie mogą być używane jako publiczne adresy IP. Adres 10.99.15.16 należy do zakresu 10.0.0.0/8, który jest całkowicie zarezerwowany dla prywatnych sieci. Oznacza to, że urządzenia z tym adresem mogą komunikować się tylko w obrębie tej samej sieci lokalnej, a nie w Internecie. Podobnie, adres 172.18.0.16 jest częścią zakresu 172.16.0.0 do 172.31.255.255, także przeznaczonego dla sieci prywatnych. Ostatni adres, 192.168.168.16, również należy do zarezerwowanego zakresu 192.168.0.0/16 dla prywatnych sieci, co ogranicza jego użycie do lokalnych rozwiązań. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich niepoprawnych wniosków, często wynikają z braku zrozumienia różnicy między adresacją publiczną i prywatną. Użytkownicy mogą mylić te adresy z publicznymi z powodu podobieństw w ich formacie, jednak istotne jest, aby wiedzieć, że tylko adresy spoza zarezerwowanych zakresów mogą zostać użyte w sieci globalnej. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania sieciami oraz zapewnienia ich bezpieczeństwa.

Pytanie 9

Funkcja narzędzia tracert w systemach Windows polega na

A. pokazywaniu i modyfikowaniu tablicy trasowania pakietów w sieci

B. śledzeniu drogi przesyłania pakietów w sieci

C. uzyskiwaniu szczegółowych danych dotyczących serwerów DNS

D. nawiązywaniu połączenia ze zdalnym serwerem na wskazanym porcie

Odpowiedź dotycząca śledzenia trasy przesyłania pakietów w sieci jest prawidłowa, ponieważ narzędzie 'tracert' (trace route) jest używane do diagnozowania i analizy tras, jakie pokonują pakiety danych w sieci IP. Umożliwia ono identyfikację wszystkich urządzeń (routerów), przez które przechodzą pakiety, oraz pomiar czasu odpowiedzi na każdym etapie. Przykładowo, jeśli użytkownik doświadcza problemów z połączeniem do konkretnej witryny internetowej, może użyć 'tracert', aby sprawdzić, gdzie dokładnie występuje opóźnienie lub zablokowanie drogi. Takie narzędzie jest szczególnie pomocne w zarządzaniu sieciami, gdzie administratorzy mogą monitorować i optymalizować ruch, zapewniając lepszą wydajność i niezawodność. Oprócz tego, standardowe praktyki branżowe sugerują korzystanie z 'tracert' w połączeniu z innymi narzędziami diagnostycznymi, takimi jak 'ping' czy 'nslookup', aby uzyskać pełny obraz sytuacji w sieci i szybko lokalizować potencjalne problemy.

Pytanie 10

W sieci komputerowej działającej pod systemem Linux do udostępniania drukarek można zastosować serwer

A. Nginx

B. Firebird

C. Samba

D. Coda

Samba to oprogramowanie, które umożliwia współdzielenie zasobów między systemami operacyjnymi rodziny Unix (w tym Linux) a systemami Windows. Jest to implementacja protokołu SMB (Server Message Block), który pozwala na udostępnianie plików i drukarek w sieciach heterogenicznych. Dzięki Samba, użytkownicy systemów Linux mogą łatwo dzielić się drukarkami z komputerami działającymi w systemie Windows, co jest niezwykle praktyczne w środowiskach biurowych, gdzie różne systemy operacyjne współistnieją. Przykładem zastosowania Samba jest konfiguracja serwera druku, gdzie administratorzy mogą zdalnie zarządzać drukarkami oraz uprawnieniami użytkowników do korzystania z tych zasobów. W kontekście dobrych praktyk, Samba jest często używana w ramach infrastruktury sieciowej, aby zapewnić bezpieczne i efektywne zarządzanie zasobami, wspierając protokoły autoryzacji i szyfrowania. Dodatkowo, wprowadzenie Samba do środowiska IT może przyczynić się do redukcji kosztów operacyjnych, eliminując potrzebę posiadania osobnych serwerów druku dla różnych systemów operacyjnych, co w praktyce prowadzi do uproszczenia zarządzania systemami i zwiększenia efektywności pracy zespołów.

Pytanie 11

System limitów dyskowych, umożliwiający kontrolowanie wykorzystania zasobów dyskowych przez użytkowników, nazywany jest

A. spool

B. management

C. quota

D. release

Odpowiedź 'quota' jest poprawna, ponieważ odnosi się do mechanizmu zarządzania przydziałem zasobów dyskowych na poziomie użytkowników. System limitów dyskowych, znany jako 'quota', pozwala administratorom określać maksymalną ilość przestrzeni dyskowej, jaką mogą wykorzystać poszczególni użytkownicy lub grupy użytkowników. To praktyczne podejście jest niezwykle istotne w środowiskach wieloużytkownikowych, gdzie kontrola nad zasobami jest kluczowa dla utrzymania wydajności i sprawności systemu. Przykładem zastosowania limitów dyskowych może być organizacja, która przydziela użytkownikom określoną ilość gigabajtów na ich kontach, co pozwala uniknąć przeciążenia systemu i zapewnia równomierne rozłożenie zasobów. Dobre praktyki branżowe sugerują regularne monitorowanie i dostosowywanie tych limitów w odpowiedzi na zmiany w potrzebach użytkowników oraz rozwój technologii. Warto również zaznaczyć, że systemy operacyjne, takie jak Linux, oferują wbudowane narzędzia do zarządzania limitami dyskowymi, co ułatwia ich administrację.

Pytanie 12

Na ilustracji przedstawiono końcówkę wkrętaka typu

A. krzyżowego

B. torx

C. imbus

D. tri-wing

Grot typu torx charakteryzuje się specyficznym kształtem sześcioramiennej gwiazdy co odróżnia go od innych typów wkrętaków. Został zaprojektowany aby zapewnić lepsze przenoszenie momentu obrotowego co jest istotne w zastosowaniach przemysłowych i motoryzacyjnych. Wkrętaki torx są powszechnie stosowane w przemyśle elektronicznym i komputerowym gdzie wymagana jest precyzja i bezpieczeństwo montażu. Standardy branżowe podkreślają ich odporność na wyślizgiwanie się z łba śruby co zmniejsza ryzyko uszkodzenia powierzchni wokół łączenia. W praktyce wkrętaki torx są używane w montażu urządzeń elektrycznych i mechanicznych gdzie wymagana jest trwałość i niezawodność połączeń. Dzięki swojej konstrukcji umożliwiają zastosowanie wyższego momentu obrotowego bez ryzyka uszkodzenia elementów co jest często wymagane w profesjonalnych warsztatach i liniach montażowych. Używanie narzędzi torx zgodnie z zaleceniami producentów przyczynia się do wydłużenia żywotności sprzętu oraz poprawy efektywności procesów produkcyjnych.

Pytanie 13

W systemie Linux polecenie chmod służy do

A. pokazywania danych o ostatniej modyfikacji pliku

B. zmiany właściciela pliku

C. przywracania poprawności systemu plików

D. określenia praw dostępu do pliku

Polecenie chmod w systemie Linux jest kluczowym narzędziem służącym do zarządzania prawami dostępu do plików i katalogów. Umożliwia administratorom i użytkownikom systemu określenie, kto może odczytywać, zapisywać lub wykonywać dany plik. Prawa dostępu są reprezentowane przez trzy główne kategorie: właściciela pliku, grupy, do której należy plik, oraz pozostałych użytkowników. Przykładowo, komenda 'chmod 755 plik.txt' ustawia pełne prawa (czytanie, pisanie, wykonywanie) dla właściciela oraz prawa do czytania i wykonywania dla grupy i innych. Ważne jest, aby świadome zarządzanie prawami dostępu przyczyniło się do ochrony danych, a także do zapobiegania nieautoryzowanemu dostępowi do wrażliwych informacji. Dobrym nawykiem jest regularne audytowanie praw dostępu i dostosowywanie ich zgodnie z zasadą najmniejszych uprawnień, co jest praktyką rekomendowaną w bezpieczeństwie informatycznym.

Pytanie 14

Jaką rolę pełni serwer plików w sieciach komputerowych LAN?

A. udzielanie wspólnego dostępu do tych samych zasobów

B. kontrolowanie działania przełączników i ruterów

C. realizowanie obliczeń na komputerach lokalnych

D. zarządzanie danymi na komputerach lokalnych

Serwer plików w sieciach komputerowych LAN pełni kluczową rolę w umożliwieniu wspólnego użytkowania zasobów, takich jak pliki, foldery i aplikacje. Dzięki serwerom plików, użytkownicy mogą łatwo uzyskiwać dostęp do danych przechowywanych centralnie na serwerze, co znacząco ułatwia współpracę w zespołach oraz zarządzanie danymi. Przykładem może być firma, w której pracownicy korzystają z serwera plików do przechowywania dokumentów projektowych w jednym miejscu, co eliminuje problem wersjonowania i umożliwia jednoczesną pracę wielu osób nad tym samym plikiem. Standardy takie jak SMB (Server Message Block) czy NFS (Network File System) są powszechnie stosowane do udostępniania plików w sieciach lokalnych, co zapewnia interoperacyjność pomiędzy różnymi systemami operacyjnymi. Zastosowanie serwera plików wspiera również polityki backupu i bezpieczeństwa, gdyż centralizacja danych ułatwia ich zabezpieczanie oraz monitorowanie dostępu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi.

Pytanie 15

Która z poniższych czynności NIE przyczynia się do personalizacji systemu operacyjnego Windows?

A. Zmiana rozmiaru pliku wymiany

B. Konfiguracja opcji wyświetlania pasków menu oraz pasków narzędziowych

C. Dobór koloru lub kilku nakładających się kolorów jako tła pulpitu

D. Wybranie domyślnej przeglądarki internetowej

Ustawienie wielkości pliku wymiany jest związane z zarządzaniem pamięcią w systemie operacyjnym Windows, a nie z jego personalizacją. Plik wymiany, znany również jako plik stronicowania, pełni funkcję rozszerzenia pamięci RAM, umożliwiając systemowi operacyjnemu przechowywanie danych, które nie mieszczą się w pamięci fizycznej. Zmiana jego rozmiaru może wpływać na wydajność systemu, zwłaszcza w sytuacjach, gdy dostępna pamięć RAM jest niewystarczająca do uruchamiania aplikacji, ale nie ma to związku z indywidualnymi preferencjami użytkownika. Personalizacja systemu operacyjnego skupia się na dostosowywaniu interfejsu użytkownika do jego potrzeb, co obejmuje zmiany w wyglądzie i działaniu elementów graficznych. Przykłady personalizacji to zmiana tła pulpitu, kolorów okien czy ustawienia domyślnej przeglądarki internetowej, które wpływają na codzienne korzystanie z systemu i czynią go bardziej przyjaznym dla użytkownika.

Pytanie 16

Komenda dsadd pozwala na

A. usuwanie użytkowników, grup, komputerów, kontaktów oraz jednostek organizacyjnych z usługi Active Directory

B. modyfikację właściwości obiektów w katalogu

C. dodawanie użytkowników, grup, komputerów, kontaktów i jednostek organizacyjnych do usługi Active Directory

D. przenoszenie obiektów w ramach jednej domeny

Polecenie dsadd jest kluczowym narzędziem w kontekście zarządzania usługą Active Directory, które umożliwia dodawanie różnych typów obiektów, takich jak użytkownicy, grupy, komputery, kontakty i jednostki organizacyjne. W praktyce, administratorzy IT często używają dsadd do szybkiego i efektywnego wprowadzania nowych użytkowników do systemu, co jest niezbędne w środowiskach korporacyjnych, gdzie zarządzanie tożsamościami jest fundamentalne dla bezpieczeństwa i organizacji. Przykładowo, przy dodawaniu nowego pracownika do systemu, administrator może skorzystać z polecenia dsadd w skrypcie, co pozwala na automatyzację procesu i zminimalizowanie błędów ludzkich. Warto również zaznaczyć, że stosowanie dsadd zgodnie z najlepszymi praktykami, takimi jak tworzenie odpowiednich grup zabezpieczeń czy przypisywanie ról, wspiera politykę bezpieczeństwa organizacji. Dzięki temu możliwość centralnego zarządzania użytkownikami i zasobami w Active Directory staje się bardziej zorganizowana i bezpieczna, co jest zgodne z normami branżowymi w zakresie zarządzania infrastrukturą IT.

Pytanie 17

Która struktura partycji pozwala na stworzenie do 128 partycji podstawowych na pojedynczym dysku?

A. BOOT

B. GPT

C. MBR

D. NTLDR

Tablica partycji GPT (GUID Partition Table) jest nowoczesnym rozwiązaniem, które zastępuje starszą tablicę MBR (Master Boot Record). GPT umożliwia utworzenie do 128 partycji podstawowych na jednym dysku, co stanowi znaczące ulepszenie w porównaniu do MBR, który obsługuje tylko cztery partycje podstawowe. Użycie GPT staje się standardem w nowoczesnych systemach, szczególnie w kontekście dysków twardych o pojemności powyżej 2 TB, gdzie MBR przestaje być wystarczający. GPT jest również bardziej elastyczne w kwestii zarządzania przestrzenią dyskową, umożliwiając stosowanie partycji logicznych oraz lepszą ochronę przed uszkodzeniem danych dzięki redundancji i sumom kontrolnym. W praktyce, korzystając z GPT, można łatwo zarządzać dużymi zbiorami danych i instalować nowoczesne systemy operacyjne takie jak Windows 10, Linux czy macOS, które w pełni wykorzystują zalety tej tablicy partycji. Warto również pamiętać, że korzystanie z GPT wymaga wsparcia ze strony BIOS-u, co oznacza, że system powinien być uruchamiany w trybie UEFI.

Pytanie 18

Ilustracja pokazuje schemat fizycznej topologii będącej kombinacją topologii

A. magistrali i gwiazdy

B. siatki i magistrali

C. pierścienia i gwiazdy

D. siatki i gwiazdy

Topologia magistrali i gwiazdy to takie dwie popularne opcje w sieciach komputerowych, które mają swoje plusy i minusy. Topologia magistrali jest fajna, bo wszystkie urządzenia są podłączone do jednego kabla, co sprawia, że jest to tańsze i prostsze w zrobieniu. Ale z drugiej strony, jak ten kabel się uszkodzi, to cała sieć może leżeć. Dlatego teraz rzadziej się to stosuje. Z kolei topologia gwiazdy jest lepsza w tym względzie, bo każde urządzenie ma swoje połączenie z centralnym punktem, takim jak switch. To sprawia, że jak jeden kabel padnie, to reszta działa dalej, więc to bardziej niezawodne. Łącząc te dwie topologie, można stworzyć hybrydę, gdzie główne węzły są połączone magistralą, a segmenty urządzeń w gwiazdę. To daje większą elastyczność i lepszą skalowalność. Widziałem, że takie rozwiązania są popularne w firmach, gdzie ciągłość pracy i łatwość zarządzania są super ważne.

Pytanie 19

Za pomocą taśmy 60-pinowej pokazanej na ilustracji łączy się z płytą główną komputera

A. napędy ATAPI

B. wszystkie wymienione urządzenia

C. jedynie dyski EIDE

D. tylko dyski SCSI

Wybierając niepoprawne odpowiedzi często można spotkać się z błędnym rozumieniem roli i zastosowań różnych standardów interfejsów. ATAPI (ATA Packet Interface) jest rozszerzeniem dla standardu ATA i jest używane głównie do podłączania napędów optycznych jak CD-ROM czy DVD-ROM do systemów IDE. Standardy ATA lub IDE, w tym EIDE (Enhanced Integrated Drive Electronics), są przeznaczone do podłączania dysków twardych i nie korzystają z 60-pinowych taśm a ze złączy 40-pinowych. EIDE jest rozwinięciem IDE oferującym zwiększoną przepustowość i dodatkowe funkcje jak LBA (Logical Block Addressing). Ważnym aspektem w technologii dyskowej jest zrozumienie różnicy między tymi standardami oraz ich przeznaczeniem. Interfejsy ATA i ich warianty są powszechnie stosowane w komputerach osobistych ze względu na prostotę i niższe koszty produkcji. Natomiast SCSI z racji swojej wysokiej wydajności i możliwości podłączenia większej liczby urządzeń bezpośrednio do jednego kontrolera jest bardziej zaawansowanym rozwiązaniem stosowanym w serwerach i stacjach roboczych. Podsumowując wybór odpowiedniej technologii zależy od specyfiki zastosowania oraz wymagań wydajnościowych danego systemu komputerowego.

Pytanie 20

Protokołem umożliwiającym bezpołączeniowe przesyłanie datagramów jest

A. IP

B. TCP

C. UDP

D. ARP

UDP (User Datagram Protocol) to protokół komunikacji, który zapewnia bezpołączeniową transmisję datagramów w sieciach komputerowych. W przeciwieństwie do TCP (Transmission Control Protocol), UDP nie wymaga nawiązywania połączenia przed rozpoczęciem wymiany danych, co czyni go bardziej efektywnym w sytuacjach wymagających szybkiej wymiany informacji, takich jak strumieniowanie wideo, gry online czy VoIP. UDP jest również bardziej elastyczny, ponieważ pozwala na przesyłanie danych bez dodatkowych narzutów związanych z kontrolą błędów i potwierdzeniami dostarczenia. To sprawia, że jest idealny do zastosowań, gdzie minimalizacja opóźnień jest kluczowa, a utrata niektórych pakietów nie wpływa znacząco na ogólną jakość usługi. Protokół ten działa na bazie portów, co umożliwia jednoczesne działanie wielu aplikacji na jednym urządzeniu. W praktyce użycie UDP można zaobserwować w protokołach takich jak DNS czy DHCP, które wymagają szybkiej odpowiedzi, a niekoniecznie pełnej niezawodności.

Pytanie 21

Każdy następny router IP na drodze pakietu

A. zmniejsza wartość TTL przesyłanego pakietu o dwa

B. zmniejsza wartość TTL przesyłanego pakietu o jeden

C. zwiększa wartość TTL przesyłanego pakietu o jeden

D. zwiększa wartość TTL przesyłanego pakietu o dwa

Wybór opcji, która sugeruje, że router zmniejsza wartość TTL o dwa, jest błędny z kilku powodów. Po pierwsze, podstawową funkcją TTL jest ochrona przed niekontrolowanym krążeniem pakietów w sieci. W przypadku, gdyby router zmniejszał TTL o więcej niż jeden, mogłoby to szybko prowadzić do zbyt wczesnego odrzucania pakietów, co negatywnie wpłynęłoby na działanie całej sieci. Drugą nieprawidłową koncepcją jest myślenie, że routery mogą zwiększać wartość TTL. Takie podejście jest sprzeczne z tym, co określa protokół IP, który jednoznacznie wskazuje, że TTL jest zmniejszane, a nie zwiększane. Ostatnim błędem jest niezrozumienie znaczenia TTL jako narzędzia do zarządzania ruchem. TTL ma na celu ograniczenie liczby przeskoków, które pakiet może wykonać w sieci, co pomaga uniknąć pętli. Dlatego wszystkie koncepcje sugerujące, że TTL może być zwiększane lub, że jego zmniejszenie ma inną wartość, są oparte na mylnych założeniach i niezgodne z ustalonymi standardami w sieciach komputerowych.

Pytanie 22

Podczas procesu zamykania systemu operacyjnego na wyświetlaczu pojawił się błąd, znany jako bluescreen 0x000000F3 Bug Check 0xF3 DISORDERLY_SHUTDOWN - nieudane zakończenie pracy systemu, spowodowane brakiem pamięci. Co może sugerować ten błąd?

A. przegrzanie procesora

B. uszkodzenie partycji systemowej

C. uruchamianie zbyt wielu aplikacji przy starcie komputera

D. niewystarczający rozmiar pamięci wirtualnej

Błąd 0x000000F3, znany jako DISORDERLY_SHUTDOWN, wskazuje na problemy związane z brakiem pamięci podczas zamykania systemu operacyjnego. W kontekście tej odpowiedzi, niewystarczający rozmiar pamięci wirtualnej jest kluczowym czynnikiem, który może prowadzić do tego błędu. Pamięć wirtualna jest mechanizmem, który pozwala systemowi operacyjnemu na użycie przestrzeni dyskowej jako rozszerzenia pamięci RAM. Gdy dostępna pamięć RAM jest niewystarczająca do obsługi uruchomionych aplikacji i procesów, system operacyjny wykorzystuje pamięć wirtualną, aby zaspokoić te potrzeby. Jeśli jednak rozmiar pamięci wirtualnej jest zbyt mały, system może napotkać problemy z zamykaniem aplikacji i zwalnianiem zasobów, co prowadzi do błędów, takich jak ten opisany w pytaniu. Aby uniknąć takich sytuacji, zaleca się regularne monitorowanie użycia pamięci oraz dostosowywanie ustawień pamięci wirtualnej zgodnie z zaleceniami producenta systemu operacyjnego. Dobrym standardem jest zapewnienie, że pamięć wirtualna jest ustawiona na co najmniej 1,5 razy większą niż fizyczna pamięć RAM w systemie.

Pytanie 23

PoE to norma

A. uziemienia urządzeń w sieciach LAN

B. zasilania aktywnych urządzeń przez sieć LAN

C. zasilania aktywnych urządzeń przez sieć WAN

D. zasilania aktywnych urządzeń przez sieć WLAN

PoE, czyli Power over Ethernet, to standard, który umożliwia zasilanie urządzeń aktywnych w sieciach LAN (Local Area Network) za pośrednictwem istniejącej infrastruktury kablowej Ethernet. Dzięki PoE, urządzenia takie jak kamery IP, telefony VoIP czy punkty dostępu bezprzewodowego mogą być zasilane bezpośrednio przez kabel Ethernet, eliminując potrzebę stosowania oddzielnych kabli zasilających. Takie podejście nie tylko upraszcza instalację, ale również zwiększa elastyczność w rozmieszczaniu urządzeń, co jest kluczowe w dynamicznie zmieniających się środowiskach biurowych. Standard PoE opiera się na normach IEEE 802.3af, 802.3at, oraz 802.3bt, które określają maksymalne napięcie i moc, jaką można przesyłać przez kabel. Praktyczne zastosowania PoE obejmują instalacje w inteligentnych budynkach, gdzie zasilanie i dane są przesyłane w jednym kablu, co znacząco redukuje koszty instalacyjne i zwiększa efektywność systemów zarządzających. Warto również zwrócić uwagę na rozwój technologii PoE+, która pozwala na przesył większej mocy, co jest istotne w kontekście nowoczesnych urządzeń wymagających większego zasilania.

Pytanie 24

Aby komputery mogły udostępniać swoje zasoby w sieci, muszą mieć przypisane różne

A. maski podsieci.

B. adresy IP.

C. serwery DNS.

D. grupy robocze.

Adres IP (Internet Protocol Address) jest unikalnym identyfikatorem przypisywanym każdemu urządzeniu podłączonemu do sieci komputerowej. Aby komputery mogły komunikować się w Internecie, każdy z nich musi mieć przypisany unikalny adres IP. W przeciwnym razie, gdy dwa urządzenia mają ten sam adres IP, dochodzi do konfliktu adresów, co uniemożliwia prawidłowe przesyłanie danych. W praktyce, na przykład w sieciach domowych, router przypisuje adresy IP urządzeniom za pomocą DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), co zapewnia unikalność adresów. Dobre praktyki w zarządzaniu sieciami zalecają użycie rezerwacji DHCP dla urządzeń, które muszą mieć stały adres IP, co zapobiega konfliktom. Zrozumienie roli adresów IP jest kluczowe dla administrowania sieciami i zapewnienia ich prawidłowego działania, co jest istotne szczególnie w kontekście coraz bardziej złożonych systemów informatycznych i Internetu Rzeczy (IoT).

Pytanie 25

W trakcie instalacji oraz konfiguracji serwera DHCP w systemach z rodziny Windows Server, można wprowadzić zastrzeżenia dla adresów, które będą definiować

A. konkretne adresy IP przypisane urządzeniom na podstawie ich adresu MAC

B. adresy MAC, które nie zostaną przypisane w obrębie zakresu DHCP

C. adresy IP, które będą przydzielane w ramach zakresu DHCP dopiero po ich zatwierdzeniu

D. adresy początkowy i końcowy puli serwera DHCP

Zastrzeżenia adresów w serwerze DHCP to sposób na przypisywanie konkretnych adresów IP do urządzeń, a robi się to na podstawie adresów MAC, które są unikalne dla każdego urządzenia. To jest ważne, bo dzięki temu administratorzy mogą mieć pewność, że na przykład drukarki czy serwery zawsze dostają ten sam adres IP. To może być kluczowe w pracy, bo jak coś często używasz, to lepiej, żeby to zawsze działało na tym samym adresie. Żeby dodać takie zastrzeżenie, administrator musi wprowadzić w konsoli MAC urządzenia i adres IP, który ma być przypisany. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami, bo zmniejsza ryzyko konfliktów IP i ułatwia zarządzanie siecią. Ważne standardy, jak RFC 2131, określają, jak działa DHCP, a zastrzeżenia adresów to jedna z najlepszych metod na efektywne wykorzystanie tego protokołu.

Pytanie 26

Przekształć liczbę dziesiętną 129(10) na reprezentację binarną.

A. 1000001(2)

B. 100000001(2)

C. 10000001(2)

D. 1000000001(2)

Odpowiedź 10000001(2) jest poprawna, ponieważ reprezentuje liczbę dziesiętną 129 w systemie binarnym. Aby dokonać konwersji, należy dzielić liczbę przez 2, zapisując reszty z dzielenia. Dzieląc 129 przez 2, otrzymujemy 64 z resztą 1. Kolejne dzielenie 64 przez 2 daje 32 z resztą 0, następnie 32 przez 2 daje 16 z resztą 0, 16 przez 2 daje 8 z resztą 0, 8 przez 2 daje 4 z resztą 0, 4 przez 2 daje 2 z resztą 0, a 2 przez 2 daje 1 z resztą 0. Ostatnie dzielenie 1 przez 2 daje 0 z resztą 1. Zapisując reszty od dołu do góry, otrzymujemy 10000001. W praktyce, konwersja ta jest użyteczna w programowaniu, gdzie często wykorzystuje się system binarny do reprezentowania danych oraz w elektronice cyfrowej, gdzie wykorzystuje się bity do kodowania informacji. Poznanie sposobu konwersji może pomóc w lepszym zrozumieniu działania algorytmów oraz architektur komputerowych, co jest niezbędne w takich dziedzinach jak informatyka czy inżynieria komputerowa.

Pytanie 27

Kiedy użytkownik wpisuje w przeglądarkę adres www.egzamin.pl, nie ma on możliwości otwarcia strony WWW, natomiast wpisujący adres 211.0.12.41 zyskuje dostęp do tej strony. Problem ten wynika z nieprawidłowej konfiguracji serwera

A. SQL

B. DHCP

C. WWW

D. DNS

Odpowiedź DNS jest prawidłowa, ponieważ system DNS (Domain Name System) jest odpowiedzialny za tłumaczenie nazw domenowych, takich jak www.egzamin.pl, na odpowiadające im adresy IP. Gdy wpisujesz w przeglądarkę nazwę domeny, komputer wysyła zapytanie do serwera DNS, aby uzyskać właściwy adres IP, który jest potrzebny do nawiązania połączenia z odpowiednim serwerem. W przypadku braku skonfigurowanego serwera DNS, zapytanie nie zostanie zrealizowane, co skutkuje brakiem dostępu do strony internetowej. Przykładem zastosowania poprawnej konfiguracji DNS jest możliwość korzystania z przyjaznych nazw domen dla użytkowników, zamiast pamiętania skomplikowanych adresów IP. Dobre praktyki obejmują zapewnienie redundancji serwerów DNS oraz ich regularne aktualizowanie, aby uniknąć problemów z dostępem do usług internetowych.

Pytanie 28

Aby telefon VoIP działał poprawnie, należy skonfigurować adres

A. rozgłoszeniowy.

B. IP

C. MAR/MAV

D. centrali ISDN

Aby telefon VoIP (Voice over Internet Protocol) mógł prawidłowo funkcjonować, kluczowym elementem jest skonfigurowanie adresu IP. VoIP umożliwia przesyłanie głosu za pomocą internetu, co oznacza, że wszystkie dane muszą być przesyłane przez sieć IP. Adres IP identyfikuje urządzenie w sieci oraz pozwala na nawiązywanie połączeń z innymi urządzeniami VoIP. W praktyce, odpowiednia konfiguracja adresu IP zapewnia stabilność i jakość połączeń głosowych, co jest szczególnie ważne w zastosowaniach komercyjnych, gdzie jakość komunikacji jest kluczowa. W kontekście standardów branżowych, VoIP często korzysta z protokołów takich jak SIP (Session Initiation Protocol) i RTP (Real-time Transport Protocol), które również opierają się na komunikacji przez sieć IP. Dlatego zrozumienie i prawidłowe skonfigurowanie adresu IP jest niezbędne do efektywnego korzystania z technologii VoIP, co przekłada się na wydajność i jakość komunikacji w firmach oraz w codziennym użytkowaniu.

Pytanie 29

Najlepszym sposobem na zabezpieczenie domowej sieci Wi-Fi jest

A. stosowanie szyfrowania WPA-PSK

B. zmiana nazwy identyfikatora SSID

C. zmiana adresu MAC routera

D. wdrażanie szyfrowania WEP

Zabezpieczenie domowej sieci Wi-Fi wymaga przemyślanej strategii, a wiele popularnych metod może być mylnie uznawanych za skuteczne. Zmiana identyfikatora SSID (Service Set Identifier) jest jednym z pierwszych kroków, które użytkownicy podejmują, aby ukryć swoją sieć przed potencjalnymi intruzami. Jednak SSID to jedynie nazwa sieci, a jego zmiana nie wpływa na bezpieczeństwo samej transmisji danych. W rzeczywistości, wielu zaawansowanych hakerów jest w stanie przechwycić i zidentyfikować sieci nawet w przypadku zmienionych SSID. Szyfrowanie WEP, mimo że jest często mylone z efektywnym zabezpieczeniem, jest przestarzałe i podatne na różnorodne ataki, w tym ataki typu packet sniffing, co sprawia, że jest w praktyce niewystarczające dla ochrony danych. Zmiana adresu MAC rutera może być uznawana za dobry krok, ponieważ utrudnia niektórym atakom, jednak sama w sobie nie zabezpiecza transmisji danych i nie chroni przed dostępem do sieci. Aby skutecznie chronić swoją sieć Wi-Fi, należy stosować szyfrowanie WPA-PSK lub nowsze standardy, a nie skupiać się na metodach, które nie zapewniają realnej ochrony danych. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla skutecznej ochrony przed zagrożeniami, które mogą pojawić się w sieci Wi-Fi.

Pytanie 30

Jakie jest odpowiednik maski 255.255.252.0 w postaci prefiksu?

A. /24

B. /22

C. /25

D. /23

Odpowiednik maski 255.255.252.0 to prefiks /22, co oznacza, że pierwsze 22 bity adresów IP są używane do identyfikacji sieci, a pozostałe bity są przeznaczone dla hostów w tej sieci. Maskę sieciową można zrozumieć jako sposób na podział większej przestrzeni adresowej na mniejsze podsieci, co jest kluczowe w zarządzaniu adresowaniem IP i efektywnym wykorzystaniu dostępnych adresów. Maska 255.255.252.0 pozwala na utworzenie 4 096 adresów IP w danej podsieci (2^(32-22)), z czego 4 094 mogą być używane dla hostów, co czyni ją bardzo użyteczną w dużych sieciach. W praktyce, taka maska może być stosowana w organizacjach, które potrzebują większej liczby adresów w ramach jednej sieci, na przykład w firmach z dużymi działami IT. Standardy, takie jak RFC 4632, podkreślają znaczenie używania odpowiednich masek podsieci dla optymalizacji routingu oraz zarządzania adresami w sieci. Zrozumienie tego zagadnienia jest kluczowe dla każdego specjalisty zajmującego się sieciami komputerowymi.

Pytanie 31

Aby zrealizować aktualizację zainstalowanego systemu operacyjnego Linux Ubuntu, należy wykonać polecenie

A. system update

B. kernel update

C. yum upgrade

D. apt-get upgrade

Polecenie 'apt-get upgrade' jest standardowym narzędziem używanym w systemach opartych na Debianie, w tym w Ubuntu, do aktualizacji zainstalowanych pakietów oprogramowania. Umożliwia ono pobranie i zainstalowanie nowszych wersji pakietów, które są już zainstalowane w systemie, zachowując istniejące zależności. Przykładowo, po wydaniu polecenia, system skanuje dostępne repozytoria w poszukiwaniu aktualizacji, a następnie wyświetla listę pakietów, które mogą być zaktualizowane. Użytkownik ma możliwość zaakceptowania lub odrzucenia tych aktualizacji. Dobre praktyki wskazują na regularne aktualizowanie systemu operacyjnego, aby zapewnić bezpieczeństwo i stabilność systemu. W przypadku Ubuntu, rekomenduje się również użycie polecenia 'apt-get update' przed 'apt-get upgrade', aby upewnić się, że lista pakietów jest aktualna. Dzięki systematycznym aktualizacjom, użytkownicy mogą korzystać z najnowszych funkcji i poprawek błędów, co jest kluczowe dla utrzymania infrastruktury IT w dobrym stanie.

Pytanie 32

AES (ang. Advanced Encryption Standard) to standard szyfrowania, który?

A. nie może być wdrożony w sprzęcie

B. nie może być stosowany do szyfrowania plików

C. wykorzystuje symetryczny algorytm szyfrujący

D. jest następcą DES (ang. Data Encryption Standard)

Wybrane odpowiedzi sugerują błędne zrozumienie zasad działania algorytmu AES oraz kontekstu jego wykorzystania. Stwierdzenie, że AES nie może być wykorzystany przy szyfrowaniu plików, jest nieprawdziwe, ponieważ algorytm ten znalazł szerokie zastosowanie w różnych formatach plików, w tym w dokumentach, zdjęciach, a także w archiwach. Wręcz przeciwnie, wiele systemów plików i aplikacji do przechowywania danych opiera się na AES, aby zapewnić ich bezpieczeństwo. Ponadto, twierdzenie, że AES jest poprzednikiem DES, jest mylące, ponieważ to DES był wcześniejszym standardem, a AES został opracowany jako jego następca, który oferuje większe bezpieczeństwo i lepszą wydajność. Z kolei informacja o tym, że AES nie może być zaimplementowany sprzętowo, jest fałszywa; AES jest efektywnie implementowany w wielu urządzeniach sprzętowych, takich jak procesory i dedykowane układy scalone, co pozwala na szybką i wydajną obsługę szyfrowania. Te nieprawidłowe przekonania mogą prowadzić do dezinformacji na temat możliwości i zastosowań algorytmu AES, co jest niebezpieczne w kontekście planowania architektur bezpieczeństwa danych.

Pytanie 33

Czym charakteryzuje się technologia Hot swap?

A. transfer danych wyłącznie w jednym kierunku, lecz z większą prędkością

B. równoczesne przesyłanie i odbieranie informacji

C. umożliwienie automatycznego wgrywania sterowników po podłączeniu urządzenia

D. opcja podłączenia urządzenia do działającego komputera

Technologia hot swap to coś super, bo pozwala na podłączanie i odłączanie różnych urządzeń do działającego komputera bez wyłączania go. To naprawdę ułatwia życie, zwłaszcza jak trzeba zmienić dyski twarde, podłączyć urządzenia USB czy karty rozszerzeń. Wyobraź sobie, że w pracy jako administrator możesz dodać nowy dysk do macierzy RAID, a serwer dalej działa, nie ma przestojów. W branży IT czas to pieniądz, więc każdy, kto się tym zajmuje, powinien znać hot swap. Używa się go często w serwerach i urządzeniach sieciowych - bo jak serwer jest wyłączony, to mogą być spore straty. Standardy jak SATA czy PCI Express to zasady, które określają, jak to wszystko działa, co jest ważne dla pewności w działaniu. Dlatego warto ogarnąć tę technologię, jak się chce być dobrym w IT.

Pytanie 34

Złącze widoczne na ilustracji służy do podłączenia

A. modemu

B. drukarki

C. myszy

D. monitora

Złącze przedstawione na zdjęciu to złącze VGA (Video Graphics Array) które jest standardowym typem połączenia wykorzystywanym do podłączania monitorów do komputerów. VGA jest analogowym standardem przesyłania sygnału wideo który został wprowadzony w 1987 roku przez firmę IBM. Charakteryzuje się 15 pinami ułożonymi w trzy rzędy. Choć obecnie coraz częściej zastępowane jest przez złącza cyfrowe takie jak HDMI czy DisplayPort nadal znajduje zastosowanie w przypadku starszych monitorów projektorów czy kart graficznych. Złącze VGA przesyła sygnały wideo RGB oraz sygnały synchronizacji poziomej i pionowej co pozwala na obsługę różnych rozdzielczości ekranu. Podczas podłączania urządzeń za pomocą tego złącza kluczowe jest wykorzystanie odpowiedniego kabla VGA aby uniknąć zakłóceń sygnału i zapewnić dobrą jakość obrazu. W praktyce stosowanie złącza VGA w środowiskach gdzie wymagana jest wysoka jakość obrazu na przykład w prezentacjach lub przy pracy graficznej może wymagać dodatkowych konwerterów sygnału na cyfrowe aby zapewnić najwyższą jakość obrazu. Pomimo rozwoju technologii VGA nadal pozostaje szeroko wykorzystywany w wielu aplikacjach przemysłowych i edukacyjnych.

Pytanie 35

Przed dokonaniem zmian w rejestrze systemu Windows, w celu zapewnienia bezpieczeństwa pracy, należy najpierw

A. uruchomić system w trybie awaryjnym

B. wykonać kopię zapasową istotnych dokumentów

C. wykonać kopię zapasową rejestru

D. sprawdzić, czy komputer jest wolny od wirusów

Podjęcie decyzji o modyfikacji rejestru Windows wymaga przemyślenia kilku aspektów. Na przykład, sprawdzenie, czy na komputerze nie ma wirusów, to ważny krok w utrzymaniu bezpieczeństwa, ale nie jest bezpośrednio związane z modyfikacją rejestru. W rzeczywistości wirusy mogą wchodzić w interakcje z rejestrem, ale nawet jeśli komputer jest wolny od złośliwego oprogramowania, każda modyfikacja rejestru nadal niesie ze sobą ryzyko. Wykonanie kopii zapasowej ważnych dokumentów również jest ważne, ale takie działania powinny być podejmowane regularnie, a nie tylko przed zmianami rejestru. Z kolei uruchamianie komputera w trybie awaryjnym może być pomocne w problemach z systemem, ale nie jest bezpośrednio związane z procesem modyfikacji rejestru i nie zapewnia ochrony przed skutkami niewłaściwych zmian. Podstawowym błędem myślowym jest przekonanie, że inne działania mogą zastąpić potrzebę zabezpieczenia samego rejestru. Zamiast tego, każda modyfikacja powinna być poprzedzona przygotowaniem, które obejmuje przede wszystkim utworzenie kopii zapasowej rejestru. Bez tego kroku, podejmowanie prób modyfikacji może prowadzić do nieodwracalnych zmian w systemie, a tym samym do utraty danych i funkcjonalności systemu operacyjnego.

Pytanie 36

Element obliczeń zmiennoprzecinkowych to

A. RPU

B. AND

C. ALU

D. FPU

Jednostka obliczeń zmiennoprzecinkowych, znana jako FPU (Floating Point Unit), jest specjalizowanym komponentem w architekturze komputerowej, który jest odpowiedzialny za realizację operacji arytmetycznych na liczbach zmiennoprzecinkowych. FPU obsługuje obliczenia, które są kluczowe w wielu dziedzinach, takich jak grafika komputerowa, obliczenia naukowe, a także w aplikacjach inżynieryjnych, gdzie precyzja operacji matematycznych jest niezwykle istotna. Przykładem zastosowania FPU może być renderowanie grafiki w grach komputerowych, gdzie operacje na liczbach zmiennoprzecinkowych są używane do obliczeń związanych z oświetleniem i cieniowaniem. FPU działa równolegle z jednostką arytmetyczną (ALU), co pozwala na zwiększenie wydajności obliczeń. W standardach takich jak IEEE 754 określono zasady reprezentacji i operacji na liczbach zmiennoprzecinkowych, co zapewnia ich zgodność i przewidywalność w obliczeniach między różnymi systemami.

Pytanie 37

Jaką inną formą można zapisać 2^32 bajtów?

A. 4 GiB

B. 1 GiB

C. 2 GB

D. 8 GB

Równoważny zapis 2^32 bajtów to 4 GiB. W celu zrozumienia tego przeliczenia, warto zwrócić uwagę na różnice między jednostkami miary. GiB (gibibajt) i GB (gigabajt) to różne jednostki, które są często mylone. 1 GiB odpowiada 2^30 bajtom, podczas gdy 1 GB to 10^9 bajtów (1 000 000 000 bajtów). Dlatego, przeliczając 2^32 bajtów na GiB, wykonujemy obliczenie: 2^32 / 2^30 = 2^2 = 4 GiB. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest zarządzanie pamięcią w systemach komputerowych, gdzie precyzyjne określenie wielkości pamięci RAM oraz przestrzeni dyskowej ma kluczowe znaczenie dla wydajności systemu operacyjnego. W branży IT, stosowanie jednostek zgodnych z danymi standardami, takimi jak IEC 60027-2, jest istotne, aby uniknąć nieporozumień.

Pytanie 38

Jaki protokół mailowy pozwala między innymi na przechowywanie odbieranych wiadomości e-mail na serwerze, zarządzanie wieloma katalogami, usuwanie wiadomości oraz przenoszenie ich pomiędzy katalogami?

A. Post Office Protocol (POP)

B. Multipurpose Internet Mail Extensions (MIME)

C. Internet Message Access Protocol (IMAP)

D. Simple Mail Transfer Protocol (SMTP)

Post Office Protocol (POP) to protokół używany do pobierania wiadomości e-mail z serwera na lokalne urządzenie, lecz nie oferuje zaawansowanych funkcji zarządzania wiadomościami, takich jak organizowanie ich w foldery czy synchronizacja zmian. Główną różnicą w porównaniu do IMAP jest to, że POP zazwyczaj pobiera wiadomości i usuwa je z serwera, co ogranicza elastyczność użytkownika, zwłaszcza gdy chce on uzyskać dostęp do swoich e-maili z różnych urządzeń. Multipurpose Internet Mail Extensions (MIME) z kolei to standard, który rozszerza możliwości przesyłania wiadomości e-mail, pozwalając na dodawanie załączników i formatowanie tekstu, ale nie jest protokołem do zarządzania wiadomościami. Zastosowanie SMTP, który jest protokołem wykorzystywanym do wysyłania wiadomości, również nie odpowiada na potrzeby użytkowników dotyczące odbierania i organizacji e-maili. Wybór niewłaściwego protokołu może prowadzić do frustracji użytkowników, którzy oczekują pełnej kontroli nad swoimi wiadomościami e-mail, a błędne zrozumienie funkcji każdego z protokołów może skutkować nieefektywnym korzystaniem z systemów pocztowych. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi protokołami jest kluczowe dla skutecznego zarządzania komunikacją oraz bezpieczeństwa danych w środowisku cyfrowym.

Pytanie 39

Przesyłanie danych przez router, które wiąże się ze zmianą adresów IP źródłowych lub docelowych, określa się skrótem

A. NAT

B. IANA

C. IIS

D. FTP

NAT, czyli Network Address Translation, to taka fajna technologia, która działa w routerach. Dzięki niej możemy zmieniać adresy IP w pakietach danych, co pozwala na przesyłanie ruchu sieciowego między różnymi sieciami. W sumie NAT jest naprawdę ważny dla internetu, zwłaszcza jeśli chodzi o ochronę prywatności i zarządzanie adresami IP. Weźmy na przykład sytuację, w której kilka urządzeń w domu korzysta z jednego publicznego adresu IP. To pozwala zaoszczędzić adresy IPv4. Działa to tak, że NAT tłumaczy adresy lokalne na publiczny, kiedy wysyłamy dane na zewnątrz, a potem robi odwrotnie, gdy przyjmuje dane z internetu. Są różne typy NAT, jak statyczny, który przypisuje jeden publiczny adres do jednego prywatnego, oraz dynamiczny, który korzysta z puli dostępnych adresów. Dzięki temu zarządzanie ruchem staje się łatwiejsze, a sieć jest bardziej bezpieczna, co zmniejsza ryzyko ataków z zewnątrz. Dlatego NAT jest naprawdę ważnym narzędziem w nowoczesnych sieciach komputerowych.

Pytanie 40

Przyczyną niekontrolowanego wypełnienia przestrzeni na dysku może być

A. wirus komputerowy

B. zbyt małe jednostki alokacji plików

C. niewłaściwie skonfigurowana pamięć wirtualna

D. częste defragmentowanie

Wirus komputerowy może być powodem niekontrolowanego zapełnienia dysku, ponieważ złośliwe oprogramowanie często generuje ogromne ilości danych, które mogą zajmować przestrzeń na dysku twardym. Przykładowo, wirusy mogą tworzyć duplikaty plików, pobierać niepożądane dane z internetu lub zainstalować dodatkowe oprogramowanie, które również zajmuje miejsce. W niektórych przypadkach, złośliwe oprogramowanie może wykorzystywać techniki takie jak keylogging, co prowadzi do zbierania danych w sposób, który może nie tylko zapełniać dysk, ale również stwarzać zagrożenie dla prywatności użytkownika. Aby skutecznie zapobiegać takim sytuacjom, zaleca się regularne skanowanie systemu antywirusowego, aktualizowanie oprogramowania oraz zachowanie ostrożności podczas pobierania plików z nieznanych źródeł. Przestrzeganie tych dobrych praktyk może pomóc w utrzymaniu systemu w dobrym stanie i ograniczeniu ryzyka związanym z wirusami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej