Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik agrobiznesu
Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
Data rozpoczęcia: 22 października 2025 16:15
Data zakończenia: 22 października 2025 16:46

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Na ilość wody zgromadzonej w glebie w czasie zimowym korzystnie wpływa

A. orka wiosenna

B. kultywatorowanie

C. orka przedzimowa

D. włókowanie

Orka wiosenna nie jest korzystna dla gromadzenia wody w glebie w okresie zimowym, ponieważ często prowadzi do zbyt wczesnego uprawienia gleby, co może skutkować jej nadmiernym wysychaniem. Wiosenna orka może powodować, że woda opadowa nie ma możliwości efektywnego wnikania w glebę, a zamiast tego paruje, co prowadzi do jej niedoboru podczas najważniejszych faz wzrostu roślin. Włókowanie, z kolei, koncentruje się na powierzchownym uprawieniu gleby, co nie wpływa na poprawę struktury podglebia. Technika ta może prowadzić do zjawiska zwanego „skorupą glebową”, która ogranicza infiltrację wody. Kultywatorowanie, podobnie jak włókowanie, jest procesem płytkim i również nie sprzyja zatrzymywaniu wody w glebie. W rzeczywistości, podejścia te mogą prowadzić do odwrotnego efektu, gdzie woda opadowa nie zostaje zatrzymana, a gleba staje się bardziej podatna na erozję. Dobrą praktyką jest unikanie prac wiosennych, które mogą zakłócić naturalne procesy glebowe w okresie zimowym, co jest kluczowe dla zachowania równowagi w systemie ekologicznym oraz dla efektywności rolnictwa. Warto zatem zwrócić uwagę na właściwe techniki uprawy, które wspierają długofalową retencję wody w glebie.

Pytanie 2

Wskaż zestaw nawozów, które są wykorzystywane do odkwaszania gleby?

A. Wapno tlenkowe i saletra amonowa

B. Saletrzak i wapno węglanowe

C. Polifoska i kainit magnezowy

D. Wapno wodorotlenkowe i tlenkowe

Wybór nawozów, które nie służą odkwaszaniu gleby, może prowadzić do poważnych błędów agronomicznych. Polifoska i kainit magnezowy to nawozy kompleksowe, które zawierają różne składniki pokarmowe, ale ich głównym celem nie jest neutralizacja kwasowości gleby. Polifoska dostarcza fosfor, potas i mikroelementy, a kainit magnezowy jest źródłem magnezu oraz potasu. Ich zastosowanie może przynieść korzyści w zakresie nawożenia, ale nie wpłyną na poprawę pH gleby, co jest kluczowe dla zdrowia roślin. Użycie saletry amonowej jako nawozu azotowego również nie przyczyni się do odkwaszenia, a wręcz przeciwnie, może prowadzić do dalszego zakwaszenia gleby poprzez procesy nitrifikacji. Z kolei saletrzak i wapno węglanowe to mieszanka, która nie jest dedykowana odkwaszaniu, a wapno węglanowe, mimo że ma właściwości alkalizujące, nie jest tak efektywne jak wapno tlenkowe. Typowym błędem w takich rozważaniach jest mylenie nawozów mineralnych z ich efektem na pH gleby, co może prowadzić do nieodpowiednich praktyk agronomicznych i pogorszenia stanu gleby, a w konsekwencji do spadku plonów.

Pytanie 3

Wyznacz koszty wytworzenia 1 litra mleka w gospodarstwie o uśrednionej wydajności 6.000 I mleka w ciągu roku, jeżeli na jedną krowę poniesiono następujące wydatki:
- koszt pasz - 3240 zł,
- wydatki na leczenie - 240 zł,
- koszty remontu stada - 720 zł,
- inne wydatki - 300 zł

A. 0,54 zł

B. 0,66 zł

C. 0,75 zł

D. 0,70 zł

Aby obliczyć koszty produkcji 1 litra mleka w gospodarstwie o przeciętnej wydajności 6.000 litrów mleka rocznie, należy zsumować wszystkie poniesione koszty związane z produkcją. W naszym przypadku są to: wartość pasz (3240 zł), leczenie (240 zł), remont stada (720 zł) oraz pozostałe koszty (300 zł). Łączna suma tych kosztów wynosi 4320 zł (3240 + 240 + 720 + 300). Następnie, aby obliczyć koszt produkcji 1 litra mleka, dzielimy całkowite koszty przez wydajność, czyli 4320 zł / 6000 l = 0,72 zł. Warto zauważyć, że odpowiedź 0,75 zł jest bliska obliczonej wartości, ale zmiana ceny pasz lub innych kosztów może wpłynąć na ostateczne wyniki. W praktyce, obliczanie kosztów produkcji jest kluczowe w zarządzaniu gospodarstwem rolnym, ponieważ pozwala na dokładne oszacowanie rentowności produkcji mleka oraz podejmowanie decyzji o ewentualnych zmianach w technologii produkcji lub wyborze pasz. Przykładowo, stosując metody analizy kosztów, rolnicy mogą zidentyfikować obszary, w których mogą wprowadzić oszczędności, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży rolniczej.

Pytanie 4

Technologiczny odpad, który może być wartościową paszą dla zwierząt i wykorzystywany w żywieniu ludzi, to

A. otręby zbożowe

B. płatki zbożowe

C. mąka tortowa

D. kaszka makaronowa

Wybór płatków zbożowych, kaszki makaronowej czy mąki tortowej jako potencjalnych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące klasyfikacji i wartości odżywczej tych produktów. Płatki zbożowe, choć zawierają składniki odżywcze, są często przetwarzane, co może prowadzić do utraty błonnika oraz innych cennych substancji. W zależności od metody produkcji, mogą być także wzbogacane cukrami lub tłuszczami, co obniża ich wartość jako zdrowej paszy. Kaszka makaronowa, będąca produktem na bazie mąki, jest głównie źródłem węglowodanów, ale nie dostarcza takiej samej ilości błonnika jak otręby zbożowe. Mąka tortowa, wykorzystywana głównie w piekarnictwie, jest wysokoprzetworzonym produktem, który zawiera mało błonnika i składników odżywczych w porównaniu do otrębów. Wybór tych produktów jako alternatywy dla otrębów zbożowych pokazuje niedostateczne zrozumienie ich wartości w kontekście zdrowego żywienia, zarówno ludzi, jak i zwierząt. Właściwe zastosowanie otrębów może stanowić kluczowy element w dietach, które mają na celu zwiększenie spożycia błonnika i poprawę ogólnego stanu zdrowia.

Pytanie 5

Jaką wartość wskaźnika pokrycia majątku kapitałem własnym należy przyjąć, aby przedsiębiorstwo mogło cieszyć się wysoką niezależnością finansową?

A. 0,8

B. 0,5

C. 0,9

D. 0,7

Wybór wskaźników pokrycia kapitałem własnym, takich jak 0,8, 0,7 czy 0,5, wskazuje na niepełne zrozumienie roli, jaką kapitał własny odgrywa w finansowaniu przedsiębiorstw. Wartości te mogą sugerować, że przedsiębiorstwo nie jest w pełni zabezpieczone poprzez kapitał własny, a zbyt duża zależność od kapitału obcego może prowadzić do zwiększonego ryzyka finansowego. Przykładowo, wskaźnik 0,8 oznacza, że 80% aktywów jest finansowanych kapitałem własnym, co wciąż pozostawia 20% na finansowanie długiem. Wysoki poziom zadłużenia może być niebezpieczny, szczególnie w trudnych warunkach rynkowych, gdzie spadek przychodów może prowadzić do problemów z płynnością finansową. Konsekwencje zbyt niskiego poziomu kapitału własnego mogą obejmować zwiększone koszty pozyskania finansowania, w tym wyższe oprocentowanie kredytów, a także ograniczenia w możliwościach inwestycyjnych, co negatywnie wpływa na rozwój firmy. Z kolei wskaźnik 0,5 świadczy o tym, że tylko połowa aktywów jest zabezpieczona kapitałem własnym, co jest wyraźnym sygnałem dla inwestorów o wyższym ryzyku związanym z inwestowaniem w takie przedsiębiorstwo. Dlatego kluczowe jest dążenie do optymalizacji struktury kapitałowej, aby zminimalizować ryzyko finansowe i zapewnić stabilność rozwoju.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Ile wynosi czystość nasion ziania pszenicy ustalona na podstawie wyodrębnionych zanieczyszczeń przy ocenie organoleptycznej 250 g próbki?

Rodzaj zanieczyszczeń	Masa (g)
Ziarna połamane	7,5
Martwe owady	0,5
Ziarna porośnięte	5
Nasiona obce	2

A. 95%

B. 96%

C. 98%

D. 94%

Czystość nasion pszenicy oblicza się poprzez odjęcie masy zanieczyszczeń od całkowitej masy próbki, a następnie dzieląc wynik przez masę próbki i mnożąc przez 100%. W przypadku próby wynoszącej 250 g, jeśli masa zanieczyszczeń wynosi 15 g, czystość nasion można obliczyć w następujący sposób: (250 g - 15 g) / 250 g * 100% = 94%. Ta wartość jest zgodna z obowiązującymi standardami oceny czystości nasion, które są kluczowe w branży rolniczej oraz nasiennej. Utrzymanie wysokiej czystości nasion jest istotne, ponieważ wpływa na jakość plonów oraz ich zdrowotność. Organizacje takie jak ISTA (International Seed Testing Association) promują najlepsze praktyki w zakresie testowania czystości nasion, aby zapewnić, że rolnicy otrzymują nasiona o odpowiednich parametrach. Dlatego znajomość metody obliczania czystości nasion jest nie tylko teoretycznym zagadnieniem, ale praktyczną umiejętnością niezbędną w pracy z materiałem siewnym.

Pytanie 8

Do dolistnego nawożenia zbóż azotem można użyć roztworu

A. mocznika

B. saletrzaku

C. saletry amonowej

D. saletrzano-amonowego

Mocznik, jako forma nawozu azotowego, jest doskonałym środkiem do dolistnego nawożenia zbóż. Charakteryzuje się wysoką zawartością azotu (około 46% N), co sprawia, że jest bardzo efektywny w poprawie plonów. Jego zastosowanie w formie roztworu umożliwia szybkie przyswajanie azotu przez rośliny. Mocznik jest znany z tego, że nie tylko dostarcza niezbędny azot, ale także działa jako biostymulator, poprawiając kondycję roślin i ich zdolność do obrony przed stresem. W praktyce, dolistne nawożenie mocznikiem zaleca się szczególnie w okresach intensywnego wzrostu, gdy zapotrzebowanie na azot jest najwyższe, na przykład w fazach krzewienia lub kłoszenia. Ważne jest, aby stosować go w odpowiednich stężeniach, aby uniknąć poparzenia liści. Dobrym standardem jest stosowanie roztworu mocznika w stężeniu od 2 do 4% w zależności od fazy wzrostu, co zapewnia optymalne przyswajanie azotu.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Jakiego ciągnika najlepiej użyć do działań pielęgnacyjnych w uprawach międzyrzędowych?

A. z małym prześwitem i niezmiennym rozstawie kół

B. z małym prześwitem i zmiennym rozstawie kół

C. z dużym prześwitem i niezmiennym rozstawie kół

D. z dużym prześwitem i zmiennym rozstawie kół

Wybór ciągnika z dużym prześwitem i zmiennym rozstawem kół do prac w uprawach międzyrzędowych to naprawdę dobry pomysł. Duży prześwit pozwala na swobodne przejazdy, co jest kluczowe, żeby nie uszkodzić roślin. Dzięki temu unikamy problemów z liśćmi i innymi częściami roślin, co ma znaczenie zwłaszcza w intensywnych uprawach. Zmienny rozstaw kół daje nam możliwość dostosowania pojazdu do różnych warunków glebowych i rozstawu roślin, więc pracuje się dużo lepiej. Na przykład, przy uprawie warzyw, różne rzędy mogą wymagać różnych szerokości przejazdu. To zdecydowanie ułatwia manewrowanie w trudnych warunkach i sprawia, że zabiegi agrotechniczne są bardziej precyzyjne. Co więcej, ta metoda pomaga w utrzymaniu jakości gleby, bo ogranicza kompaktację i nadmierne ubijanie, co jest teraz bardzo ważne w zrównoważonym rolnictwie.

Pytanie 11

O problemie z funkcjonowaniem sieci drenarskiej świadczą

A. wypływania z wylotu drenarskiego klarownej, czystej wody

B. brak lub minimalny odpływ wody z wylotów drenarskich podczas intensywnych opadów

C. szybkie wysychanie gleby na wiosnę

D. silny odpływ wody z wylotów drenarskich przy obfitym deszczu

Brak lub niewielki odpływ wody z wylotów drenarskich w czasie obfitego deszczu jest kluczowym wskaźnikiem wadliwego działania sieci drenarskiej. W prawidłowo działającym systemie drenarskim, woda deszczowa powinna być skutecznie odprowadzana z terenu, aby zapobiec jego zalewaniu oraz erozji gleby. Kiedy wyloty drenarskie nie są w stanie odprowadzić wody, może to sugerować zatykanie się rur drenarskich, niewłaściwą ich lokalizację, a także niedostateczną głębokość instalacji. Takie sytuacje mogą prowadzić do nadmiernej wilgoci w glebie, co jest niekorzystne dla roślinności oraz może przyczyniać się do rozwoju chorób roślin. W praktyce, inżynierowie zajmujący się projektowaniem systemów drenarskich powinni regularnie przeprowadzać inspekcje oraz testy wydajności, aby upewnić się, że odpływ wody jest zgodny z przewidywanymi standardami. W przypadku wykrycia problemów, konieczne może być przeprowadzenie konserwacji lub modyfikacji systemu, aby zapewnić jego prawidłowe funkcjonowanie i zgodność z dobrymi praktykami inżynieryjnymi.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Zimny wiatr, w przypadku braku pokrywy śnieżnej, prowadzi zimą na uprawach roślin ozimych do

A. wymarzania

B. wyprzenia

C. wymakania

D. wysmalania

Wysmalanie to proces, który zachodzi w wyniku działania niskich temperatur i silnych wiatrów, prowadząc do osuszania i uszkodzenia roślin ozimych. W przypadku braku okrywy śnieżnej, rośliny są narażone na bezpośrednie działanie mroźnego wiatru, co może prowadzić do ich obumierania. Wysmalanie najczęściej dotyczy roślin, które nie mają wystarczającej ochrony przed ekstremalnymi warunkami atmosferycznymi. Przykładem może być uprawa pszenicy ozimej, która w takich warunkach może znacznie stracić na wydajności. Aby zminimalizować ryzyko wysmalania, stosuje się różne metody ochrony, takie jak okrywanie roślin ściółką lub agrowłókniną. Zgodnie z dobrą praktyką rolniczą, warto również monitorować warunki pogodowe, aby odpowiednio reagować na zmiany temperatur i wilgotności. Odpowiednie zabiegi agrotechniczne, takie jak nawożenie potasowe, mogą zwiększyć odporność roślin na stresy abiotyczne, co jest kluczowe dla zachowania ich zdrowia w trudnych warunkach zimowych.

Pytanie 14

Rośliną uznawaną za chwast, mającą ciemnoniebieskie, różowe lub białe kwiaty (koszyczki) i występującą m.in. w zbożach, jest

A. chaber bławatek

B. powój zwyczajny

C. chwastnica jednostronna

D. przytulia czepna

Chaber bławatek (Centaurea cyanus) jest rośliną występującą głównie na terenach uprawnych, w tym w zbożach, co czyni go istotnym elementem ekosystemów rolniczych. Jego kwiaty mogą mieć intensywną, ciemnoniebieską barwę, ale również występują różowe i białe odmiany. Znajomość chabra bławatek jest kluczowa dla rolników, ponieważ może on wpływać na plony zbóż. W praktyce, chaber bławatek jest często postrzegany jako chwast, jednak jego obecność w polach może przyciągać pożyteczne owady, takie jak pszczoły, co sprzyja zapylaniu. Dobrą praktyką jest monitorowanie populacji tej rośliny, aby ocenić jej wpływ na uprawy i zarządzać nią w sposób zrównoważony, uwzględniając zarówno aspekty ochrony roślin, jak i bioróżnorodności. Warto także zauważyć, że chaber bławatek jest rośliną jednoroczną, co oznacza, że jego cykl życia trwa tylko jeden rok, co może wpływać na strategie zarządzania chwastami w długoterminowych uprawach.

Pytanie 15

Przygotowując ciągnik do prac polowych, który wcześniej był używany w transporcie, należy go wyposażyć w

A. szerokie opony i podwyższyć ciśnienie

B. wąskie opony i zmniejszyć ciśnienie

C. szerokie opony i obniżyć ciśnienie

D. wąskie opony i zwiększyć ciśnienie

Szerokie opony i obniżone ciśnienie są kluczowe w kontekście prac polowych, ponieważ ich zastosowanie sprzyja lepszemu rozkładowi ciężaru na powierzchni gleby, co pozwala zminimalizować ugniatanie i uszkodzenia struktury gleby. Dzięki temu zwiększa się porowatość gleby, co sprzyja lepszemu wchłanianiu wody oraz powietrza, co jest niezwykle istotne dla zdrowia roślin. Przykładowo, w przypadku upraw w trudnych warunkach glebowych, takich jak gleby gliniaste, zastosowanie szerokich opon z obniżonym ciśnieniem pozwala na swobodniejsze poruszanie się ciągnika bez ryzyka zapadania się w glebę. Dodatkowo, obniżone ciśnienie zwiększa powierzchnię kontaktu opon z podłożem, co przekłada się na lepszą przyczepność i stabilność podczas manewrowania w trudnym terenie. Warto również zauważyć, że szerokie opony są standardowym rozwiązaniem w wielu nowoczesnych ciągnikach używanych w rolnictwie, co zostało potwierdzone przez instytucje zajmujące się badaniami nad techniką rolniczą.

Pytanie 16

W czasie, gdy w chlewni występuje wiele much, należy przeprowadzić zabieg

A. dezynfekcji

B. deratyzacji

C. dezynsekcji

D. detoksykacji

Zabieg dezynsekcji jest kluczowy w przypadku masowego występowania much w chlewni, ponieważ ma na celu eliminację owadów, które mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia zwierząt oraz jakości produktów pochodzenia zwierzęcego. Muchy mogą przenosić patogeny, które prowadzą do chorób zakaźnych, a ich obecność w chlewni może wpływać negatywnie na dobrostan zwierząt. Przykładowo, w przypadku hodowli trzody chlewnej, zwiększona liczba much może prowadzić do stresu u zwierząt, co w konsekwencji może obniżyć ich wydajność produkcyjną. Podstawowe metody dezynsekcji obejmują stosowanie środków owadobójczych, które powinny być aplikowane zgodnie z zaleceniami producentów oraz obowiązującymi przepisami prawa. Zastosowanie monitorowania na obecność owadów oraz regularne utrzymywanie czystości w chlewni są również kluczowymi elementami strategii zarządzania szkodnikami, co pomaga w minimalizacji ryzyka masowego wystąpienia much. Warto również zaznaczyć, że dezynsekcja powinna być częścią szerszego programu zarządzania zdrowiem zwierząt, który obejmuje profilaktykę i kontrolę chorób.

Pytanie 17

Oblicz minimalną powierzchnię wybiegu dla stada 20 szt. kóz i dwóch kozłów zapewniającą dobrostan zwierząt.

Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 28 czerwca 2010 r.
w sprawie minimalnych warunków utrzymywania gatunków zwierząt gospodarskich

Minimalne warunki utrzymywania kóz
§ 18.ust.4 Powierzchnia wybiegu, w przeliczeniu na jedną kozę, powinna wynosić - co najmniej 4 m², a w przypadku kozłów - co najmniej 6 m².

A. 68 m2

B. 12 m2

C. 80 m2

D. 92 m2

Powinno być 92 m2, bo według przepisów o dobrostanie zwierząt, kozy i kozły muszą mieć odpowiednią przestrzeń. Zgodnie z tym, każda koza potrzebuje około 4 m2, a kozioł 6 m2. Jak pomyślisz, dla 20 kóz to wypada 80 m2, a dla 2 kozłów jeszcze 12 m2, więc razem wychodzi właśnie te 92 m2. W praktyce, dbanie o odpowiednią przestrzeń to nie tylko kwestia przepisów, ale też zdrowia i wydajności zwierząt. Złe warunki mogą prowadzić do stresu, a to z kolei obniża mleczność i przyrosty. Dlatego warto trzymać się tych norm w hodowli, bo to ma ogromne znaczenie.

Pytanie 18

Dokument księgowy Wz, używany w obrocie materiałami, stanowi potwierdzenie

A. wydania materiałów z magazynu do użycia w produkcji

B. przesunięcia materiałów do innego magazynu w tej samej firmie

C. wydania materiałów z magazynu na sprzedaż dla klienta

D. przyjęcia materiałów do magazynu z zakupu

Wybór innej odpowiedzi mógł wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji różnych dokumentów księgowych. Na przykład, wydanie materiałów z magazynu do zużycia w produkcji, choć jest typowym działaniem w firmach produkcyjnych, nie jest potwierdzane przez dokument WZ, ale przez inne dokumenty, takie jak WZ wytworzenia. Dokument WZ jest ściśle związany z wydawaniem towarów na zewnątrz, co oznacza, że nie dotyczy on materiałów przeznaczonych do wewnętrznego użytku produkcyjnego. Podobnie, przyjęcie do magazynu materiałów pochodzących z zakupu dokumentuje się za pomocą dokumentu PZ (Przyjęcie Zewnętrzne), a nie WZ. Przesunięcie materiałów do innego magazynu w tej samej firmie również nie wymaga dokumentu WZ, lecz zazwyczaj dokumentu PM (Przesunięcie Między-magazynowe). Zrozumienie roli i funkcji poszczególnych dokumentów księgowych jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia ewidencji oraz zapewnienia zgodności z przepisami prawa. W praktyce, wielu pracowników z obszaru logistyki i księgowości może popełniać błąd, myląc te dokumenty i ich zastosowanie, co może prowadzić do niepoprawnych rozliczeń oraz problemów z audytem. Kluczowe jest, aby dobrze znać różnice między tymi dokumentami oraz ich właściwe zastosowanie w procesach biznesowych.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Czym są probiotyki?

A. antybiotyki stosowane w paszach

B. mieszanki pełnoporcjowe

C. koncentraty białkowe

D. preparaty bakteryjne

Wybór odpowiedzi dotyczący koncentratów białkowych, antybiotyków paszowych oraz mieszanek pełnoporcjowych wskazuje na pewne nieporozumienia w zakresie podstawowych definicji w dziedzinie suplementacji i żywienia. Koncentraty białkowe to preparaty zawierające wysokie stężenie białka, które są głównie stosowane w celu wspierania wzrostu masy mięśniowej oraz regeneracji po wysiłku, a nie mają nic wspólnego z funkcjonowaniem mikroflory jelitowej. Antybiotyki paszowe to substancje stosowane w hodowli zwierząt, aby zapobiegać chorobom oraz wspierać wzrost, co również nie ma zastosowania w kontekście probiotyków. Mieszanki pełnoporcjowe są to z kolei zbilansowane diety dla zwierząt, zawierające wszystkie niezbędne składniki odżywcze, ale niekoniecznie zawierające probiotyki. Kluczowym błędem myślowym jest pomylenie tych terminów z pojęciem probiotyków, które mają na celu poprawę zdrowia poprzez dostarczanie korzystnych mikroorganizmów, a nie jedynie dostarczanie białka czy innych składników odżywczych. Zrozumienie różnic między tymi kategoriami jest niezwykle istotne, aby efektywnie korzystać z ich właściwości i zastosowań w praktyce.

Pytanie 21

Jakie są końcowe produkty rozkładu białek w jelicie cienkim u zwierząt monogastrycznych?

A. polipeptydy

B. cukry proste

C. aminokwasy

D. kwasy tłuszczowe

Wybór odpowiedzi nie jest prawidłowy, ponieważ zamiast aminokwasów, inne wskazane opcje nie odzwierciedlają końcowych produktów trawienia białek. Polipeptydy, będące częściami białek, są produktem pośrednim w procesie trawienia, a nie końcowym. Ich obecność wskazuje jedynie na to, że proces trawienia nie został zakończony. Cukry proste to związki powiązane z metabolizmem węglowodanów, a nie białek, co oznacza, że ich wybór nie ma zastosowania w kontekście trawienia białek. Kwasy tłuszczowe z kolei są produktami trawienia lipidów, a nie białek, co jest kolejnym błędem myślowym. Typowym błędem jest mylenie rodzajów makroskładników, co prowadzi do nieporozumienia w zakresie ich trawienia. Właściwe zrozumienie procesów trawiennych i metabolicznych jest kluczowe, zwłaszcza w kontekście żywienia zwierząt i ich wymagań dietetycznych. Odpowiednia edukacja w zakresie biochemii odgrywa istotną rolę w zrozumieniu, jak białka są przekształcane w organizmach zwierzęcych oraz jakie są ich funkcje w organizmie. Właściwe zrozumienie cyklu trawienia białek jest niezbędne dla każdej osoby zajmującej się hodowlą zwierząt lub żywieniem.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Firma mleczarska planuje wprowadzenie na rynek innowacyjnych serków o różnych smakach. Z uwagi na dużą konkurencję w tej branży, na początku zamierza oferować te produkty w cenie o 20% niższej niż u rywali. Tego typu działanie jest przykładem strategii marketingu

A. masowego

B. penetracyjnego

C. skoncentrowanego

D. zróżnicowanego

Tak, strategie marketingowe mogą być różne – zróżnicowana, masowa, skoncentrowana i inne – każda z nich ma swoje cele i podejścia. Zróżnicowana strategia to jakby oferowanie różnych produktów dla różnych grup klientów, co pozwala trafić do większej liczby ludzi, ale nie zawsze chodzi o cenę. Przykład? Marka, która ma kilka smaków serków, każda z inną ceną. To może być atrakcyjne, ale niekoniecznie rywalizuje bezpośrednio z konkurencją w kwestii ceny. Masowa strategia to z kolei próba dotarcia do jak największej liczby klientów z jednym produktem i ceną. Tu cena często nie jest kluczowa, tylko dostępność i marka. Skoncentrowana strategia z kolei skupia się na jednym małym segmencie rynku. W przypadku serków smakowych, ta niższa cena w strategii penetracyjnej jest naprawdę ważna, bo przyciąga klientów, którzy szukają dobrej oferty. Inne strategie bardziej koncentrują się na różnicach w produkcie, co nie zawsze zapewnia szybki wzrost udziału w rynku. Mylenie strategii cenowej z innymi to duży błąd w analizie.

Pytanie 25

Czas chowania kaczek typu brojler nie powinien przekraczać 9 tygodni, ponieważ po tym okresie u kaczek

A. zaczyna się przepierzanie i nie przyrastają na wadze

B. zaczyna się nieśność

C. gromadzi się tylko tkanka tłuszczowa

D. wzrasta zachorowalność

Wybór odpowiedzi, że po 9 tygodniach odchowu kaczek wzrasta zachorowalność, jest błędny, ponieważ nie jest to główny powód ograniczenia czasu odchowu. Choć choroby mogą wpływać na zdrowie ptaków, nie są one bezpośrednio związane z wiekiem, ale raczej z warunkami hodowlanymi, żywieniem i zarządzaniem stadem. Zachorowalność może wzrastać w przypadku niewłaściwego żywienia, stresu, niewłaściwych warunków środowiskowych, ale nie jest to zjawisko automatycznie związane z wiekiem. Ponadto, twierdzenie, że rozpoczyna się nieśność, jest również mylące, ponieważ kaczki brojlerowe, które są hodowane głównie w celu uzyskania mięsa, zwykle nie są wykorzystywane do produkcji jaj. Ich genetyka i sposób hodowli są dostosowane do szybkiego przyrostu masy ciała, a nie do produkcji jaj. Dodatkowo zakładanie, że po 9 tygodniach odkłada się wyłącznie tkanka tłuszczowa, jest uproszczeniem. W rzeczywistości, w tym okresie, kaczki nadal rosną i rozwijają mięśnie, ale ich przyrost wagi i kondycji jest coraz mniej wydajny. Każdy hodowca powinien zrozumieć, że optymalizacja okresu odchowu jest kluczowa dla zapewnienia efektywności produkcji oraz zdrowia ptaków, a nie tylko unikania schorzeń.

Pytanie 26

Podwyższona zawartość azotanów w jadalnych częściach roślin, wynikająca z nadmiernego nawożenia, może prowadzić u ludzi do wystąpienia chorób

A. wirusowych

B. nowotworowych

C. bakteryjnych

D. reumatycznych

Zwiększona zawartość azotanów w roślinach, wynikająca z nadmiernego nawożenia, jest poważnym zagadnieniem w kontekście zdrowia publicznego. Azotany same w sobie nie są szkodliwe, jednak w organizmie człowieka mogą być przekształcane w azotyny, które w wysokich stężeniach prowadzą do powstania substancji rakotwórczych. Badania wykazały, że długotrwałe spożycie produktów z wysoką zawartością azotanów może zwiększać ryzyko wystąpienia nowotworów, w tym raka żołądka i jelita grubego. W związku z tym, normy dotyczące maksymalnych poziomów azotanów w żywności są ściśle regulowane przez organizacje takie jak WHO i EFSA. Przykładem mogą być warzywa liściaste, które często akumulują azotany, dlatego ważne jest, aby stosować właściwe praktyki uprawowe, takie jak rotacja upraw i odpowiednie nawożenie, aby zminimalizować te ryzyko. Świadomość na temat zawartości azotanów w żywności jest kluczowa dla konsumentów oraz rolników, aby zapewnić bezpieczeństwo żywnościowe i zdrowie publiczne.

Pytanie 27

Jakie składniki należy wykorzystywać do przygotowania pełnoporcjowych mieszanek dla tuczników mięsnych, uwzględniając własne śruty zbożowe?

A. kiszonkę z kukurydzy na CCM

B. koncentraty białkowe

C. ziemniaki gotowane na parze

D. serwatkę

Wybór nieprawidłowych składników do sporządzania mieszanek pełnoporcjowych dla tuczników mięsnych może prowadzić do niedoborów składników odżywczych, co w konsekwencji obniża efektywność tuczu i zdrowie zwierząt. Na przykład, ziemniaki parowane, mimo że są źródłem węglowodanów, nie dostarczają wystarczającej ilości białka, co jest kluczowe dla rozwoju mięśni. Ich stosowanie może skutkować zaburzeniami w procesie wzrostu, a w efekcie gorszymi wynikami produkcyjnymi. Serwatka, z drugiej strony, również nie stanowi wystarczającego źródła białka na poziomie wymaganym przez tuczniki, choć może być stosowana jako dodatek w ograniczonych ilościach. Kiszonka z kukurydzy na CCM (Concentrated Corn Meal) może być dobrym źródłem energii, ale nie dostarcza optymalnej ilości białka potrzebnej dla tuczników. Błędem jest zakładanie, że składniki te mogą w pełni zastąpić koncentraty białkowe. Niewłaściwe podejście do żywienia tuczników, oparte na nieodpowiednich komponentach, może prowadzić do obniżenia jakości mięsa oraz zwiększenia kosztów produkcji w wyniku konieczności stosowania dodatkowych suplementów białkowych. Dlatego kluczowe jest, aby mieszanki pełnoporcjowe były dobrze zbilansowane, co można osiągnąć jedynie przez stosowanie odpowiednich źródeł białka, takich jak koncentraty białkowe.

Pytanie 28

Do roślin preferujących krótkie dni należy

A. pszenica

B. kukurydza

C. żyto

D. buraki

Buraki, żyto i pszenica są roślinami, które klasyfikowane są jako rośliny dnia długiego, co oznacza, że ich rozwój jest stymulowany przez dłuższe dni. W przypadku buraków (Beta vulgaris), proces fotosyntezy oraz wzrostu korzeni zachodzi intensywniej w okresach, kiedy długość dnia jest wydłużona, co wspiera ich produkcję cukru. Z kolei żyto (Secale cereale) i pszenica (Triticum spp.) również preferują długie dni, co jest związane z ich cyklami wzrostu. W praktyce, hodowcy powinni być świadomi, że zasiew tych roślin w okresach o krótszej długości dnia może prowadzić do opóźnień w rozwoju, co może negatywnie wpływać na plonowanie. Typowym błędem myślowym jest mylenie roślin dnia krótkiego z dniem długim, co prowadzi do nieprawidłowego doboru odmian do lokalnych warunków klimatycznych. Zrozumienie, jakie rośliny najlepiej adaptują się do różnych warunków świetlnych, jest kluczowe dla skutecznego zarządzania uprawami oraz osiągnięcia optymalnych plonów w rolnictwie.

Pytanie 29

Usunięcie zadrzewień znajdujących się w polach, związane z intensyfikacją produkcji rolniczej, doprowadzi do

A. erozji powierzchniowej warstwy gleby

B. wzrostu populacji ptaków pożytecznych

C. spadku poziomu wód gruntowych

D. redukcji liczby ptaków pożytecznych

Obniżenie poziomu wód gruntowych to zjawisko, które nie jest bezpośrednio związane z likwidacją zadrzewień, ponieważ woda gruntowa jest bardziej zależna od opadów atmosferycznych oraz struktury gleby niż od obecności drzew. Ewentualna eliminacja zadrzewień może spowodować zwiększenie parowania wody z terenu, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do zmian w poziomie wód gruntowych, jednak nie jest to jedyna ani podstawowa konsekwencja. Próba związania tej koncepcji z produkcją rolną jest mylna, gdyż zmiany w poziomie wód gruntowych są bardziej skomplikowanym zagadnieniem. Z kolei zwiększenie populacji ptaków pożytecznych jest sprzeczne z rzeczywistością, jako że eliminacja ich naturalnych siedlisk prowadzi do spadku ich liczebności. Wspieranie różnorodności gatunkowej, w tym ptaków pożytecznych, wymaga zachowania odpowiednich warunków środowiskowych, co jest niemożliwe przy intensyfikacji produkcji rolniczej związanej z likwidacją zadrzewień. Konsekwencjami takiej intensyfikacji mogą być także zjawiska erozji wierzchniej warstwy gleby, które są efektem uproszczenia struktury krajobrazu rolniczego oraz braku odpowiedniej retencji wody. Warto zatem podejść do tematu z pełnym zrozumieniem wpływu działań rolniczych na całe ekosystemy, a nie tylko na wybrane elementy.

Pytanie 30

Aby głęboko spulchnić glebę bez jej przewracania, konieczne jest użycie

A. agregatu ścierniskowego

B. pługa z pogłębiaczem

C. kultywatora

D. głębosza

Pług z pogłębiaczem, kultywator oraz agregat ścierniskowy to narzędzia, które wcale nie nadają się do głębokiego spulchnienia gleby bez odwracania, co jest właśnie kluczowe w tym pytaniu. Pług z pogłębiaczem, mimo że daje możliwość głębszego orania, to jednak działa w ten sposób, że odwraca warstwy gleby, co może źle wpłynąć na jej strukturę oraz zdrowie mikrobiologiczne. Kultywator to też narzędzie, które głównie spulchnia powierzchnię i w głębszym spulchnieniu nie pomoże. Jego działanie to głównie poprawa wierzchniej warstwy, więc nie zaspokaja potrzeby głębszej obróbki. Agregat ścierniskowy to już w ogóle narzędzie do rozdrabniania resztek pożniwnych, też w kontekście głębokiego spulchnienia się nie sprawdzi. Użycie tych narzędzi, kiedy trzeba zachować glebę w jak najmniej naruszonej formie, może prowadzić do błędnych praktyk rolniczych, a to wpływa na jakość gleby. No i warto przy decyzjach dotyczących obróbki ziemi rozumieć, jak różne narzędzia wpływają na strukturę i właściwości gleby, bo to kluczowe dla zrównoważonego rolnictwa.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Podczas nawożenia jęczmienia do produkcji piwa ważne jest, aby nie przekroczyć zalecanej ilości

A. fosforu

B. azotu

C. potasu

D. żelaza

Wybór żelaza, fosforu lub potasu jako głównych składników nawozowych dla jęczmienia browarnego może prowadzić do nieefektywnego nawożenia i obniżenia plonów. Żelazo, choć istotne dla procesu fotosyntezy, występuje w glebie w wystarczających ilościach i jego niedobór rzadko występuje w kulturach zbożowych. Przekroczenie dawek żelaza może prowadzić do toksyczności i osłabienia roślin. Fosfor, natomiast, odgrywa kluczową rolę w procesach energetycznych oraz rozwoju korzeni, ale jego nadmiar również nie jest zalecany. Nadmierne stosowanie fosforu może prowadzić do zjawiska eutrofizacji wód gruntowych oraz obniżenia dostępności innych składników odżywczych. Potas jest ważny dla regulacji gospodarki wodnej roślin, ale w przypadku jęczmienia kluczowym składnikiem pozostaje azot. Zbyt duża ilość potasu w nawożeniu może prowadzić do zakłóceń w pobieraniu innych minerałów, jak magnez czy wapń, co z kolei może negatywnie wpływać na rozwój i plonowanie roślin. Dlatego, z punktu widzenia dobrych praktyk agronomicznych, powinno się zawsze priorytetowo traktować kontrolę nad poziomem azotu oraz jego odpowiednią dawkę, aby zoptymalizować wzrost i rozwój jęczmienia browarnego.

Pytanie 33

Zapotrzebowanie pokarmowe rośliny wynosi 60 kg P₂O₅ na 1 ha. Z gleby roślina pobiera 40 kg tego składnika. Ile fosforu powinno się zastosować na 1 ha, jeżeli jego stopień wykorzystania wynosi 40%?

A. 30 kg

B. 20 kg

C. 50 kg

D. 40 kg

Wybór błędnych odpowiedzi wynika z nieprawidłowego zrozumienia zależności między przyswajaniem składników pokarmowych a ich dostępnością w glebie. Odpowiedzi sugerujące ilości 20 kg, 30 kg czy 40 kg fosforu nie uwzględniają pełnego obrazu wymagań rośliny i efektywności stosowanego nawozu. Na przykład, odpowiedź 20 kg wynika z pomyłkowego założenia, że to wystarczająca ilość, by pokryć brakujące składniki, nie biorąc pod uwagę rzeczywistej efektywności nawozów. Odpowiedź 30 kg również jest myląca, ponieważ nie odpowiada na faktyczne potrzeby rośliny, które w tym przypadku są wyższe. W przypadku 40 kg, błąd polega na nieuznawaniu, że zaledwie 40% tej ilości będzie wykorzystywane przez rośliny, co z kolei prowadzi do zupełnie nieadekwatnego zaspokojenia potrzeb roślinnych. W praktyce, nieprawidłowe obliczenia nawożenia mogą prowadzić do niewystarczających plonów, co z kolei negatywnie wpływa na efektywność ekonomiczną produkcji rolnej. Właściwe planowanie nawożenia jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju, co pozwala na maksymalne wykorzystanie dostępnych zasobów glebowych oraz nawozów, a także redukcję ich strat do środowiska.

Pytanie 34

Po zebraniu rzepaku ozimego należy przeprowadzić zespół prac agrotechnicznych

A. zimowych

B. przedwysiewnych

C. pożniwnych

D. wiosennych

Uprawki pożniwne to taki kluczowy element w agrotechnice, zwłaszcza po zbiorze rzepaku ozimego. Chodzi o to, żeby dobrze przygotować glebę na nowe zasiewy oraz poprawić jej strukturę i właściwości. Po zbiorze rzepaku, który ma spore wymagania glebowe, warto pomyśleć o orce, żeby wymieszać resztki roślinne z ziemią. Taki zabieg naprawdę sprzyja mineralizacji materii organicznej, a to jest ważne dla jakości gleby. Dodatkowo, orka pożniwna może pomóc w walce z chwastami i zwiększa dostępność składników pokarmowych dla następnych roślin. W praktyce można też stosować podorywkę, różne narzędzia jak brony czy talerzówki, które pomagają w spulchnieniu gleby. Ważne jest, żeby te prace robić raczej szybko po zbiorze, żeby zminimalizować ryzyko chorób i szkodników. Dzięki temu przyszłe uprawy będą miały dużo lepsze warunki do wzrostu, co jest zgodne z tym, co się wie o najlepszych praktykach agrotechnicznych.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Która z wymienionych upraw wytwarza nasiona w drugim roku wegetacji?

A. Słonecznik

B. Łubin wąskolistny

C. Kukurydza

D. Burak pastewny

Burak pastewny (Beta vulgaris subsp. vulgaris) jest rośliną dwuletnią, co oznacza, że wytwarza nasiona w drugim roku uprawy. W pierwszym roku burak rozwija swoje liście oraz system korzeniowy, a nasiona powstają dopiero w drugim roku. Ten cykl życiowy jest typowy dla roślin, które w pierwszym roku koncentrują się na gromadzeniu energii, która jest następnie wykorzystywana do produkcji nasion w roku następnym. W praktyce rolniczej uprawa buraka pastewnego ma wiele zastosowań, w tym jako pasza dla zwierząt oraz jako roślina poprawiająca strukturę gleby dzięki głębokiemu systemowi korzeniowemu. Dobrą praktyką w uprawie buraka jest stosowanie płodozmianu, co pozwala na zachowanie zdrowia gleby oraz ograniczenie chorób roślin. Zrozumienie cyklu życia buraka pastewnego jest kluczowe dla efektywnego zarządzania uprawami i może przyczynić się do zwiększenia plonów oraz jakości nasion.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Produkty pochodzące z rolnictwa ekologicznego, które mają trafić do sprzedaży, powinny być oznaczone etykietą zawierającą

A. własny znak graficzny producenta

B. informację, że gospodarstwo wdrożyło system HACCP

C. nazwę oraz numer upoważnionej jednostki certyfikującej

D. termin "Zdrowa żywność"

Oznaczanie produktów rolnictwa ekologicznego nazwą i numerem upoważnionej jednostki certyfikującej jest kluczowym wymogiem prawnym, który ma na celu zapewnienie przejrzystości i zaufania konsumentów do produktów ekologicznych. Certyfikacja potwierdza, że dany produkt spełnia określone standardy ekologiczne, które są zgodne z regulacjami Unii Europejskiej. Przykładem może być oznakowanie produktów przez jednostki certyfikujące takie jak Ecocert czy BioInspecta, które są uznawane i akredytowane na rynku. Posługiwanie się etykietami certyfikacyjnymi zwiększa wiarygodność producenta i wpływa na decyzje zakupowe konsumentów. Ponadto, jednostki certyfikujące przeprowadzają regularne kontrole, co zapewnia ciągłość wysokiej jakości produktów ekologicznych. W praktyce, oznaczenie to jest nie tylko wymogiem prawnym, ale również elementem strategii marketingowej, który przyciąga świadomych konsumentów, ceniących jakość i etykę produkcji.

Pytanie 39

W trakcie przeprowadzania zabiegu oprysku środkami ochrony roślin wystąpiła awaria sprzętu do oprysków, prowadząc do rozlania preparatu chemicznego. Inspekcja ujawniła, że sprzęt nie ma aktualnych badań technicznych. Zgodnie z regulacjami Kodeksu Pracy odpowiedzialność za tę sytuację spoczywa na

A. inspektorze bhp zakładu

B. wytwórcy urządzenia

C. pracowniku realizującym oprysk

D. kierowniku jednostki

Odpowiedzi takie jak zakładowy inspektor bhp, producent urządzenia czy pracownik wykonujący oprysk mogą wydawać się logiczne, jednak nie uwzględniają one pełnego kontekstu odpowiedzialności w miejscu pracy. Zakładowy inspektor bhp jest odpowiedzialny za monitorowanie przestrzegania zasad BHP i doradzanie w kwestiach bezpieczeństwa, ale nie ma bezpośredniej odpowiedzialności za stan techniczny sprzętu. Jego rolą jest wskazywanie potencjalnych zagrożeń oraz zalecanie działań, ale to kierownik jednostki odpowiada za wdrożenie tych rekomendacji. Producent urządzenia również nie może być pociągnięty do odpowiedzialności za awarię, jeśli sprzęt był użytkowany w sposób niezgodny z jego przeznaczeniem lub bez odpowiedniej konserwacji. Natomiast pracownik wykonujący oprysk, mimo że może być odpowiedzialny za przestrzeganie procedur w trakcie pracy, nie ponosi odpowiedzialności za stan techniczny urządzenia, który leży w gestii kierownika. W konsekwencji, brak świadomości tych ról prowadzi do mylnych wniosków i dezinformacji w zakresie odpowiedzialności w miejscu pracy.

Pytanie 40

Surowe mleko krowie, które ma być używane do produkcji mleka do picia, mleka fermentowanego, twarogu, galaretek mlecznych oraz śmietany, nie może mieć w 1 ml więcej komórek somatycznych niż

A. 100 000

B. 300 000

C. 400 000

D. 200 000

Surowe mleko krowie przeznaczone do produkcji mleka pitnego, mleka fermentowanego, twarogu, galaretek mlecznych i śmietany może zawierać maksymalnie 400 000 komórek somatycznych w 1 ml. Ta norma jest zgodna z przepisami Unii Europejskiej dotyczącymi jakości mleka, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa i wysokiej jakości produktów mleczarskich. Wartość ta wynika z konieczności kontrolowania zdrowia zwierząt oraz monitorowania stanu higieny w procesie produkcyjnym. Zbyt wysoka liczba komórek somatycznych może wskazywać na infekcje, takie jak mastitis, które mogą wpływać na jakość i bezpieczeństwo mleka. Przykładem zastosowania tej normy w praktyce jest konieczność regularnego przeprowadzania badań mleka, aby zapewnić, że produkt końcowy spełnia wymagane standardy. Firmy zajmujące się przetwórstwem mleka muszą również przestrzegać procedur mycia i dezynfekcji sprzętu oraz stosować dobre praktyki w zakresie żywienia i opieki nad bydłem, aby zminimalizować ryzyko przekroczenia tej wartości. Zachowanie odpowiednich norm komórek somatycznych ma zatem kluczowe znaczenie dla zdrowia publicznego oraz jakości produktów mlecznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej