Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik spedytor
  • Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:38
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 14:55

Egzamin zdany!

Wynik: 32/40 punktów (80,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Gdy analiza SWOT w firmie wskazuje na znaczący wewnętrzny potencjał, a jednocześnie organizacja znajduje się w niekorzystnej sytuacji zewnętrznej, jaką strategię należy zastosować?

A. maxi-mini
B. mini-mini
C. konkurencyjną
D. obronną
Odpowiedź maxi-mini jest na pewno trafna, bo ta strategia naprawdę skupia się na wykorzystaniu mocnych stron firmy, zwłaszcza w trudnych warunkach zewnętrznych. Analiza SWOT pokazuje, że firma ma sporo zasobów, które można wykorzystać, żeby mniej ucierpieć przez problemy na rynku. W praktyce to znaczy, że firma powinna skupić się na rozwijaniu swoich atutów, jak na przykład innowacyjność czy jakość produktów, żeby być bardziej odporna na zewnętrzne trudności. Widziałem przykłady firm, które w kryzysie inwestują więcej w badania i rozwój, co pozwala im wprowadzać nowe, ciekawe produkty, nawet gdy sytuacja gospodarcza nie jest najlepsza. Przygotowanie się na wyzwania zewnętrzne przez maksymalne wykorzystywanie swoich wewnętrznych atutów to klucz do długofalowej stabilności firmy.

Pytanie 2

Właściciel fabrycznie nowego samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, zarejestrował pojazd po raz pierwszy w dniu 5 stycznia 2014 r. Pierwsze okresowe badanie techniczne przeprowadził w dniu 4 stycznia 2017 r. Po ilu latach od dnia pierwszej rejestracji będzie zobowiązany przeprowadzić drugie badanie techniczne tego pojazdu?

n n n nn n nnn n n n nnn
Fragment ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym
Dz.U. 1997 Nr 98 poz. 602 wraz ze zmianami
Art.81.n

6. Okresowe badanie techniczne samochodu osobowego, samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, motocykla lub przyczepy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, następnie przed upływem 5 lat od dnia pierwszej rejestracji i nie później niż 2 lata od dnia przeprowadzenia poprzedniego badania technicznego, a następnie przed upływem kolejnego roku od dnia przeprowadzenia badania. Nie dotyczy to pojazdu przewożącego towary niebezpieczne, taksówki, pojazdu samochodowego konstrukcyjnie przeznaczonego do przewozu osób w liczbie od 5 do 9, wykorzystywanego do zarobkowego transportu drogowego osób, pojazdu marki „SAM", pojazdu zasilanego gazem, pojazdu uprzywilejowanego oraz pojazdu używanego do nauki jazdy lub egzaminu państwowego, które podlegają corocznym badaniom technicznym.

n

7. Okresowe badanie techniczne ciągnika rolniczego, przyczepy rolniczej oraz motoroweru przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, a następnie przed upływem każdych kolejnych 2 lat od dnia przeprowadzenia badania.

n
A. Przed upływem 6 lat.
B. Przed upływem 3 lat.
C. Przed upływem 2 lat.
D. Przed upływem 5 lat.
Odpowiedź "Przed upływem 5 lat" jest poprawna, ponieważ zgodnie z art. 81 ustawy Prawo o ruchu drogowym, pojazdy ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t wymagają drugiego okresowego badania technicznego przed upływem 5 lat od dnia ich pierwszej rejestracji. Pojazd zarejestrowany 5 stycznia 2014 r. musi mieć drugie badanie techniczne przeprowadzone przed 5 stycznia 2019 r. Co istotne, pierwsze badanie techniczne, które miało miejsce 4 stycznia 2017 r., jest kluczowe dla ustalenia, że pojazd był monitorowany zgodnie z przepisami. W praktyce, regularne badania techniczne są niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa na drogach oraz dla zgodności z obowiązującymi normami prawnymi. Użytkownicy powinni być świadomi, że nieterminowe przeprowadzenie badań technicznych może skutkować poważnymi konsekwencjami, w tym mandatem czy problemami ubezpieczeniowymi. Przestrzeganie terminów badań technicznych to nie tylko kwestia prawa, ale także odpowiedzialności za bezpieczeństwo swoje i innych uczestników ruchu drogowego.

Pytanie 3

Jaką minimalną pojemność powinna mieć cysterna, aby po załadunku do niej 25 000 litrów ładunku stopień napełnienia nie przekroczył 80%?

A. 18 750 litrów
B. 31 250 litrów
C. 20 000 litrów
D. 30 000 litrów
Poprawna odpowiedź to 31 250 litrów, ponieważ aby obliczyć minimalną pojemność cysterny, w której 25 000 litrów ładunku nie przekroczy 80% wypełnienia, należy skorzystać z wzoru: minimalna pojemność = ładunek / procent wypełnienia. Wstawiając wartości, otrzymujemy: minimalna pojemność = 25 000 litrów / 0,8 = 31 250 litrów. Cysterny oraz inne zbiorniki służące do transportu płynów muszą być projektowane z zachowaniem odpowiednich marginesów bezpieczeństwa, aby uniknąć przelania, co może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak zanieczyszczenie środowiska. Stosowanie standardów, takich jak normy ISO dotyczące transportu substancji niebezpiecznych, zapewnia, że zbiorniki są odpowiedniej wielkości i wykonane z materiałów odpornych na różne chemikalia. W praktyce, w przypadku transportu cieczy, ciągłe monitorowanie poziomu wypełnienia cysterny przy użyciu nowoczesnych systemów pomiarowych jest kluczowe dla bezpiecznego i efektywnego zarządzania ładunkiem.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

Który organ wydaje zezwolenie na jednokrotny przejazd po drogach krajowych, ważne przez 7 dni od dnia wydania, dla pojazdu ponadnormatywnego przekraczającego granicę państwa przy wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej?

Fragment ustawy z dnia 20.06.1997 r. Prawo o ruchu drogowym
Art. 64.
1.Ruch pojazdu lub zespołu pojazdów, którego nacisk osi wraz z ładunkiem lub bez ładunku są większe od dopuszczalnych, przewidzianych dla danej drogi w przepisach o drogach publicznych, albo którego wymiary lub masa wraz z ładunkiem lub bez niego są większe od dopuszczalnych, przewidzianych w przepisach niniejszej ustawy, jest dozwolony tylko pod warunkiem uzyskania zezwolenia.
2.Zezwolenia na przejazd, o których mowa w ust. 1, wydaje się:
1)   na czas określony;
2)   na czas określony w zezwoleniu;
3)   na jednokrotny przejazd w wyznaczonym czasie po ustalonej trasie;
4)   na jednokrotny przejazd po drogach krajowych, w wyznaczonym czasie, pojazdu przekraczającego granicę państwa przy wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3.Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, wydaje starosta.
4.Zezwolenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, wydaje Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad lub upoważniona przez niego państwowa lub samorządowa jednostka organizacyjna, po uzgodnieniu z właściwymi dla trasy przejazdu zarządami dróg, jeżeli istnieje możliwość wyznaczenia trasy przejazdu, w szczególności ze względu na stan techniczny drogi i innych obiektów budowlanych położonych w jej pobliżu.
5.Zezwolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, wydaje naczelnik urzędu celnego.
A. Starosta.
B. Prezydent.
C. Naczelnik Urzędu Celnego.
D. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad.
Poprawna odpowiedź to Naczelnik Urzędu Celnego, ponieważ zgodnie z przepisami zawartymi w ustawie z dnia 20.06.1997 r. Prawo o ruchu drogowym, to właśnie ten organ jest odpowiedzialny za wydawanie zezwoleń na przejazd pojazdów ponadnormatywnych po drogach krajowych. Zezwolenie to jest ważne przez 7 dni od dnia wydania i dotyczy pojazdów, które przekraczają granicę państwa. Przykładowo, w praktyce oznacza to, że transport towarów, takich jak maszyny budowlane o dużych gabarytach, wymaga uzyskania takiego zezwolenia przed wjazdem na terytorium Polski. Naczelnik Urzędu Celnego weryfikuje zgodność z wymaganiami prawnymi oraz bezpieczeństwa ruchu drogowego, co jest kluczowe dla zapewnienia płynności i bezpieczeństwa transportu. Przestrzeganie procedur związanych z wydawaniem takich zezwoleń jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu ruchem drogowym oraz logistyce, co ma na celu minimalizację ryzyka wypadków oraz zatorów drogowych.

Pytanie 6

Koszt za jedną godzinę zatrudnienia operatora wózka wynosi 15,00 zł netto. Koszt jednej roboczogodziny pracy wózka widłowego to 25,00 zł netto. Oblicz, jaką wartość osiągną koszty netto związane z zatrudnieniem pracownika oraz eksploatacją wózka widłowego, gdy czas ich równoległej pracy trwa 9 godzin?

A. 225,00 zł
B. 40,00 zł
C. 360,00 zł
D. 135,00 zł
Poprawna odpowiedź to 360,00 zł, ponieważ koszt zatrudnienia operatora wózka oraz koszt pracy wózka widłowego muszą być obliczone oddzielnie, a następnie zsumowane. Operator wózka pracuje przez 9 godzin, a jego stawka za godzinę wynosi 15,00 zł netto. Zatem koszt zatrudnienia operatora wynosi 15,00 zł x 9 godzin = 135,00 zł. Następnie należy obliczyć koszt pracy wózka widłowego, który za jedną roboczogodzinę kosztuje 25,00 zł. Dla 9 godzin pracy wózka widłowego koszt wynosi 25,00 zł x 9 godzin = 225,00 zł. Łącząc oba koszty, otrzymujemy 135,00 zł (koszt operatora) + 225,00 zł (koszt pracy wózka) = 360,00 zł. W branży logistycznej i magazynowej, zrozumienie kosztów operacyjnych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami oraz optymalizacji wydatków. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być planowanie budżetu na sezonowe wzrosty aktywności w magazynie, gdzie operatorzy i wózki widłowe odgrywają kluczową rolę w zapewnieniu efektywności operacyjnej.

Pytanie 7

Która strategia w negocjacjach charakteryzuje się wysoką aktywnością, dominacją oraz skłonnością do działania impulsywnego, reagowaniem w sposób spontaniczny i okazywaniem negatywnych emocji?

A. Pasywno-współpracująca
B. Aktywno-walcząca
C. Pasywno-walcząca
D. Aktywno-kooperacyjna
Odpowiedź "Aktywno-walcząca" jest poprawna, ponieważ ta strategia negocjacyjna charakteryzuje się wysoką aktywnością i dominacją, a także impulsywnością i spontanicznymi reakcjami. Aktywno-walczący negocjatorzy często działają z dużym zaangażowaniem, co może prowadzić do intensywnych interakcji. W praktyce oznacza to, że dążą do osiągnięcia swoich celów bez względu na stosunki z drugą stroną, co może skutkować zarówno sukcesem, jak i napięciami. Przykładem zastosowania tej strategii może być sytuacja, w której lider zespołu podejmuje decyzję o wprowadzeniu nowych regulacji w organizacji bez konsultacji z pracownikami, bazując na własnych przekonaniach i emocjach. W kontekście standardów negocjacyjnych, taka strategia może być uzasadniona w sytuacjach kryzysowych, gdzie szybkie działanie jest kluczowe. Niemniej jednak, długotrwałe stosowanie tej strategii może prowadzić do wypalenia i konfliktów w relacjach międzyludzkich, co warto mieć na uwadze.

Pytanie 8

Rysunek przedstawia wagon przeznaczony do przewozu

Ilustracja do pytania
A. paliwa.
B. smoły.
C. cementu.
D. oleju.
Wagon przedstawiony na zdjęciu jest przeznaczony do transportu cementu, co jest potwierdzone widocznym napisem 'CEMET'. Ten typ wagonu ma specjalną konstrukcję, która umożliwia bezpieczne przewożenie sypkich materiałów budowlanych, takich jak cement. W transporcie kolejowym istotne jest, aby wagony były przystosowane do specyfikacji ładunku, co zapewnia zgodność z normami bezpieczeństwa i efektywności. Wagon do przewozu cementu jest zazwyczaj wyposażony w systemy, które zapobiegają rozsypywaniu się ładunku oraz umożliwiają łatwe załadunek i rozładunek. Zastosowanie odpowiednich materiałów do budowy takiego wagonu jest istotne, aby zminimalizować ryzyko kontaminacji ładunku lub uszkodzenia wagonu. Warto również zaznaczyć, że transport cementu za pomocą kolei jest zgodny z zasadami zrównoważonego transportu, co przyczynia się do zmniejszenia emisji CO2 w porównaniu do transportu drogowego.

Pytanie 9

Załadunkiem jednostkowym, który został umieszczony na palecie płaskiej lub w palecie skrzyniowej o objętości nieprzekraczającej 1 m3 i jest przystosowany do transportu przy użyciu sprzętu z widłami, jest

A. paletowa jednostka ładunkowa
B. kontener
C. nadwozie samochodowe wymienne
D. naczepa siodłowa
Paletowa jednostka ładunkowa jest terminem odnoszącym się do konkretnych rodzajów ładunków, które są przystosowane do transportu i przeładunku z wykorzystaniem specjalistycznych urządzeń, takich jak wózki widłowe. Charakteryzuje się ona standardowymi wymiarami, co ułatwia jej manipulację i składowanie w magazynach oraz na pojazdach transportowych. Wymienione w pytaniu warunki, takie jak pojemność nieprzekraczająca 1 m³, wskazują na typowe rozmiary palet, które są najczęściej stosowane w logistyce. Przykładem zastosowania paletowej jednostki ładunkowej może być transport towarów spożywczych w zamrożonych warunkach, gdzie palety są używane do stabilizacji i ochrony produktów. Dobrą praktyką w branży jest stosowanie palet euro, które mają wymiary 1200 x 800 mm, co pozwala na efektywne wykorzystanie przestrzeni transportowej oraz magazynowej, minimalizując straty przestrzenne. Dodatkowo, paletowe jednostki ładunkowe są zgodne z normami międzynarodowymi, co ułatwia ich akceptację w transporcie międzynarodowym.

Pytanie 10

Zgodnie z zapisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego 561/2006 z dnia 15 marca 2006 roku dotyczącego harmonizacji niektórych przepisów socjalnych związanych z transportem drogowym, minimalny regularny odpoczynek dzienny dla zawodowego kierowcy wykonującego przewóz drogowy i prowadzącego pojazd osobiście wynosi przynajmniej

A. 11 godzin
B. 14 godzin
C. 16 godzin
D. 10 godzin
Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego 561/2006, regularny odpoczynek dzienny dla kierowcy zawodowego wynosi co najmniej 11 godzin. Jest to kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa na drogach, ponieważ odpowiednia ilość odpoczynku pomaga w regeneracji sił fizycznych i psychicznych kierowcy. Regularny odpoczynek jest istotny w kontekście zmniejszenia ryzyka wypadków drogowych, które często są wynikiem zmęczenia kierowców. W praktyce, kierowcy powinni planować swoje trasy w taki sposób, aby móc przestrzegać tych norm odpoczynku. Warto również zauważyć, że odpoczynek można skrócić do 9 godzin, ale tylko w przypadku, gdy kierowca w ciągu tygodnia zrealizuje wystarczająco dużo dłuższych odpoczynków. Dobrą praktyką jest prowadzenie rejestru czasu pracy i odpoczynku, aby móc monitorować zgodność z przepisami i unikać ewentualnych kar. Odpowiednia organizacja czasu pracy jest nie tylko kwestią prawną, ale również kluczowym elementem odpowiedzialnego zarządzania zdrowiem kierowcy oraz bezpieczeństwem drogowym.

Pytanie 11

Jednostka ładunkowa w pakiecie może być stworzona z

A. sypkiego ładunku w workach
B. kartonów umieszczonych na palecie i owiniętych folią
C. rur przy użyciu klamer, jarzm i pasów
D. beczek ustawionych na palecie, przymocowanych pasami
Rury, wykorzystujące klamry, jarzma i pasy, stanowią przykład pakietowej jednostki ładunkowej, która umożliwia efektywne i bezpieczne transportowanie ciężkich lub długich elementów. W kontekście transportu i logistyki, zastosowanie klamer oraz jarzm pozwala na stabilne połączenie rur, co minimalizuje ryzyko ich uszkodzenia podczas przewozu. Pasowanie ładunku jest zgodne z normami bezpieczeństwa, które podkreślają znaczenie odpowiedniego zabezpieczenia towarów, aby uniknąć ich przemieszczenia w trakcie transportu. Przykładem zastosowania tego typu pakietów mogą być dostawy rur stosowanych w budownictwie, gdzie ich transport wymaga specjalnych technik zabezpieczających. W praktyce, połączenie rur w jednostki ładunkowe ułatwia zarówno ich załadunek, jak i rozładunek, a także przyczynia się do bardziej efektywnego wykorzystania przestrzeni ładunkowej w środkach transportu. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują również regularne szkolenia dla pracowników w zakresie właściwego technik zabezpieczania ładunków, co znacząco poprawia bezpieczeństwo operacji logistycznych.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 14

Pojemnik z rozkładanymi podporami, który nie jest przystosowany do piętrzenia i przeznaczony do kombinowanego transportu towarów koleją i drogą, to

A. ładunek paletowy.
B. naczepa typu siodłowego.
C. kontener.
D. wymienne nadwozie samochodowe.
Nadwozie samochodowe wymienne jest pojemnikiem przystosowanym do transportu towarów w systemie kombinowanym, gdzie możliwe jest wykorzystanie zarówno transportu drogowego, jak i kolejowego. Charakteryzuje się konstrukcją, która umożliwia łatwe załadunek i rozładunek, a także zmianę środka transportu bez potrzeby przeładunku towaru. W praktyce nadwozia wymienne są wykorzystywane w logistyce do przewozu dużych ilości ładunków, często w branżach takich jak motoryzacja, gdzie szybkość i efektywność transportu są kluczowe. Przykładem zastosowania jest transport komponentów samochodowych, które są przewożone z fabryki do punktów montażowych, gdzie nadwozia samochodowe wymienne mogą być szybko przekładane z ciężarówek na pociągi, co znacząco obniża koszty i czas dostawy. Dodatkowo, zgodnie z normami ISO, nadwozia wymienne muszą spełniać określone wymagania dotyczące wytrzymałości, co zapewnia bezpieczeństwo transportowanych towarów.

Pytanie 15

Dokument potwierdzający odebranie towaru przez spedytora w celu wysyłki oraz zobowiązujący do dostarczenia go na wskazany adres lub wydania go określonemu odbiorcy to

A. lista towarowa
B. formularz wysyłkowy
C. zaświadczenie spedytorskie
D. potwierdzenie dostawy
Wybór odpowiedzi, która nie jest zaświadczeniem spedytorskim, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji różnych dokumentów w procesie logistycznym. Instrukcja wysyłkowa to dokument, który zazwyczaj zawiera informacje dotyczące procedur wysyłki, ale nie stanowi potwierdzenia przyjęcia towaru przez spedytora. Może ona być używana jako wewnętrzne narzędzie zarządzania procesem, ale nie ma mocy prawnej, by zapewnić bezpieczeństwo transakcji. Specyfikacja towarowa, z drugiej strony, odnosi się do szczegółowych informacji technicznych na temat produktu, takich jak jego właściwości, ale znów nie jest dokumentem potwierdzającym przyjęcie towaru do transportu. Dowód dostawy jest dokumentem, który potwierdza, że towar został dostarczony do odbiorcy, a nie że spedytor przyjął go do transportu. Często mylenie tych pojęć wynika z braku zrozumienia ich roli w szerszym procesie logistycznym. Właściwe zrozumienie funkcji każdego z tych dokumentów jest niezbędne do efektywnego zarządzania procesami transportowymi i logistycznymi, co w dłuższym czasie przekłada się na efektywność całego łańcucha dostaw. Z uwagi na różnorodność dokumentacji związanej z transportem, kluczowe jest, aby każdy uczestnik procesu znał ich właściwe zastosowanie oraz znaczenie w kontekście obowiązujących przepisów prawa oraz standardów branżowych.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 17

Dokument celny o charakterze uniwersalnym, który pełni rolę wniosku o rozpoczęcie postępowania celnego i jest wykorzystywany do realizacji formalności związanych z procedurami celnymi, to

A. Estimated Time of Departure – ETD
B. Economic Operators Registration and Identification – EORI
C. Estimated Time of Arrival - ETA
D. Single Administrative Document – SAD
Odpowiedzi takie jak Estimated Time of Departure (ETD), Economic Operators Registration and Identification (EORI) oraz Estimated Time of Arrival (ETA) nie są odpowiednie w kontekście pytania o dokument celny, ponieważ dotyczą one różnych aspektów procedur logistycznych i celnych. ETD odnosi się do przewidywanego czasu wypłynięcia statku lub rozpoczęcia transportu, co jest istotne dla planowania transportu, ale nie ma bezpośredniego związku z formalnościami celnymi. Z kolei EORI to system identyfikacji podmiotów gospodarczych w obrocie międzynarodowym, który jest niezbędny do rejestracji w procedurach celnych, ale nie jest samym dokumentem, który inicjuje postępowanie celne. ETA natomiast dotyczy przewidywanego czasu przybycia towarów do miejsca docelowego i również nie jest dokumentem wymaganym przy zgłaszaniu towarów do odprawy celnej. W kontekście celnych formalności, pomylenie tych terminów może prowadzić do nieporozumień, co do wymagań dokumentacyjnych i procedur, co z kolei może skutkować opóźnieniami w procesie odprawy towarów. Kluczowe jest zrozumienie, że dokumenty celne, takie jak SAD, są specyficznymi formularzami niezbędnymi do prawidłowego przeprowadzenia procedur celnych, w przeciwieństwie do terminów związanych z transportem czy identyfikacją przedsiębiorców.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 19

Jak długo, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym minął termin wniesienia podatku, należy w firmie przechowywać dokumenty takie jak na przykład faktury, ewidencje środków trwałych czy dokumenty inwentaryzacyjne?

A. 5 lat
B. 2 lata
C. 1 rok
D. 10 lat
Dokumenty takie jak faktury, ewidencje środków trwałych oraz dokumenty inwentaryzacyjne należy przechowywać przez 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Ta zasada wynika z przepisów prawa podatkowego, które nakładają na przedsiębiorców obowiązek archiwizowania dokumentacji w celu zapewnienia możliwości kontroli ze strony organów podatkowych. Przykładowo, jeśli termin płatności VAT za dany rok upłynął 31 stycznia 2020 roku, dokumenty związane z tym podatkiem muszą być przechowywane do 31 grudnia 2025 roku. Takie praktyki są zgodne z rekomendacjami Ministerstwa Finansów, które podkreśla znaczenie odpowiedniego zarządzania dokumentacją w celu uniknięcia kar oraz nieporozumień w trakcie kontroli skarbowych. Prawidłowe archiwizowanie dokumentów zapewnia także lepszą organizację pracy w firmie oraz ułatwia dostęp do potrzebnych informacji w przyszłości.

Pytanie 20

Jaki dokument przewozowy jest używany do transportu towarów z Warszawy do Paryża koleją?

A. CIM
B. HAWB
C. AWB
D. CMR
CIM, czyli Międzynarodowa Konwencja O Przewozie Towarów Koleją, to dokument transportowy stosowany w przypadkach przewozu ładunków koleją. Jego zastosowanie jest zgodne z przepisami międzynarodowymi i umożliwia przewoźnikom oraz nadawcom na potwierdzenie umowy przewozu, co jest kluczowe w logistyce. Przykładowo, gdy towar jest przewożony z Warszawy do Paryża, CIM zapewnia odpowiednią ochronę prawną, określając odpowiedzialność przewoźnika oraz prawa nadawcy. Dzięki standaryzacji dokumentu, procesy związane z odprawą towarów oraz rozliczeniami są uproszczone, co zmniejsza ryzyko błędów. W praktyce, stosowanie CIM przyczynia się do lepszej organizacji transportu oraz efektywności operacyjnej, co jest kluczowe w międzynarodowym handlu. Warto zwrócić uwagę, że dokument ten jest uznawany w wielu krajach, co ułatwia przepływ towarów na różnych trasach transportowych.

Pytanie 21

Dokument, który nie pojawia się w obiegu handlowym, to

A. podanie
B. reklamacja
C. zamówienie
D. oferta
Podanie to forma pisma, która nie jest powszechnie stosowana w korespondencji handlowej. Zazwyczaj dotyczy sytuacji, w których osoba lub podmiot składa prośbę o coś, na przykład o przyjęcie do pracy, uzyskanie zezwolenia czy innego rodzaju wsparcia. W przeciwieństwie do zamówienia, oferty czy reklamacji, które są bezpośrednio związane z transakcjami handlowymi, podanie ma charakter bardziej osobisty i formalny. W praktyce, organizacje często opracowują wzory podań, aby ułatwić proces aplikacji, utrzymując spójność i profesjonalizm. Standardy w zakresie komunikacji profesjonalnej podkreślają znaczenie jasnych i zrozumiałych podań, które powinny zawierać najważniejsze informacje, takie jak cel podania, dane osobowe oraz dodatkowe dokumenty wspierające. Warto zwrócić uwagę na różnice między rodzajami pism, co może mieć wpływ na efektywność komunikacji w kontekście biznesowym.

Pytanie 22

Obowiązek dostarczenia przewoźnikowi towaru w stanie pozwalającym na jego prawidłowy transport oraz wydanie bez strat i uszkodzeń spoczywa na

A. spedytorze
B. załadowcy
C. przechowawcy
D. nadawcy
Obowiązek oddania przewoźnikowi rzeczy w stanie umożliwiającym ich prawidłowy przewóz i wydanie bez ubytku i uszkodzenia rzeczywiście spoczywa na nadawcy. Jest to kluczowy element w logistyce i transporcie, gdyż nadawca ma za zadanie przygotować towar do transportu, co oznacza, że musi on zadbać o odpowiednie pakowanie, oznakowanie oraz dokumentację. Na przykład, jeśli nadawca wysyła delikatne przedmioty, powinien zastosować odpowiednie materiały ochronne, takie jak styropian czy folię bąbelkową, aby zapewnić bezpieczeństwo ładunku. Dobrze zorganizowane przygotowanie przesyłki przekłada się na minimalizację ryzyka uszkodzeń w trakcie transportu oraz na usprawnienie całego procesu logistycznego. Należy także pamiętać, że nadawca ponosi odpowiedzialność za wszelkie straty czy uszkodzenia wynikające z niewłaściwego przygotowania towaru, co jest zgodne z ogólnymi zasadami odpowiedzialności w transporcie towarów. Standardy ISO oraz regulacje dotyczące międzynarodowego transportu towarów również podkreślają znaczenie tego obowiązku.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 24

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 25

W transporcie kolejowym do przewozu ładunków dłużycowych (jak np. rury, profile stalowe, drewno) wykorzystuje się wagony

A. platformy kłonicowe
B. węglarki samowyładowcze
C. platformy kieszeniowe
D. kryte dwuosiowe
Wybór odpowiedzi, jaką są platformy kłonicowe, jest poprawny z uwagi na ich specjalizację w transporcie dłużycy, takiej jak rury, profile hutnicze czy drewno. Platformy kłonicowe charakteryzują się konstrukcją, która zapewnia stabilne umocowanie długich ładunków, co jest kluczowe podczas transportu kolejowego. Dzięki zastosowaniu kłonic, które mogą być regulowane i dostosowane do wymiarów ładunku, możliwe jest efektywne przewożenie elementów o różnych długościach. Zastosowanie takich wagonów jest powszechne w branży budowlanej oraz w transporcie materiałów przemysłowych, gdzie dłużyce są standardowym ładunkiem. Warto również zauważyć, że przy załadunku i rozładunku tych wagonów przestrzegane są standardy bezpieczeństwa, co przyczynia się do zminimalizowania ryzyka uszkodzeń zarówno ładunku, jak i infrastruktury kolejowej. Dobre praktyki w transporcie dłużycy obejmują także odpowiednie oznakowanie i zabezpieczanie ładunku podczas transportu, co further enhances the safety and efficiency of railway logistics.

Pytanie 26

Osobą odpowiedzialną za zarządzanie przebiegiem procesu transportowo-spedycyjnego oraz za wykonanie zlecenia dla klienta, a także za zatrudnionych przez siebie podwykonawców, jest spedytor

A. główny
B. graniczny
C. zleceniodawca
D. pośredniczący
Odpowiedź "główny" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do roli spedytora, który zarządza całym procesem transportowo-spedycyjnym. Spedytor główny ponosi odpowiedzialność za przebieg transportu, co oznacza, że jest odpowiedzialny za wszystkie aspekty związane z organizacją i koordynacją transportu towarów. Współpracuje on z różnymi podwykonawcami, wybierając ich na podstawie kryteriów takich jak jakość usług, cena oraz zgodność z wymaganiami klienta. Taka rola wymaga znajomości przepisów prawa transportowego, umiejętności negocjacyjnych oraz analizy ryzyk związanych z transportem. Przykładem praktycznym jest sytuacja, w której spedytor główny organizuje transport międzynarodowy, gdzie musi zadbać o dokumentację celną, wybór odpowiednich środków transportu oraz monitoring przesyłki. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, spedytor główny powinien również prowadzić regularne analizy efektywności i jakości świadczonych usług, aby zapewnić najwyższy standard obsługi klienta oraz optymalizować koszty transportu.

Pytanie 27

W międzynarodowym transporcie morskim dokumentem przewozowym jest list

A. B/L
B. CMR
C. CIM
D. AWB
CIM, CMR i AWB to różne rodzaje dokumentów przewozowych, ale nie są one odpowiednimi terminami w kontekście międzynarodowego transportu morskiego. CIM, czyli CMR International, odnosi się do transportu towarów w ruchu kolejowym, a więc nie ma zastosowania w transporcie morskim. CMR, czyli Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów, dotyczy transportu drogowego, co również sprawia, że nie jest użytecznym dokumentem w kontekście morskiego przewozu towarów. W przypadku AWB, czyli Air Waybill, mamy do czynienia z dokumentem stosowanym w transporcie lotniczym, który mocno różni się od funkcji, jakie pełni B/L w transporcie morskim. Każdy z tych dokumentów ma swoje specyficzne zastosowanie i nie można ich stosować zamiennie. Typowym błędem jest mylenie charakterystyki tych dokumentów, co prowadzi do nieporozumień w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw. Wiedza o tym, który dokument jest właściwy dla danego rodzaju transportu, jest kluczowa dla prawidłowego przebiegu operacji logistycznych.

Pytanie 28

Jaką przeciętną prędkość miał pociąg, który przejechał 525 km w ciągu 5 godzin?

A. 105 km/h
B. 102 km/h
C. 100 km/h
D. 85 km/h
Aby obliczyć średnią prędkość pociągu, należy skorzystać z wzoru: prędkość = odległość / czas. W tym przypadku odległość wynosi 525 km, a czas to 5 godzin. Zatem obliczamy średnią prędkość: 525 km / 5 h = 105 km/h. Taki wzór jest powszechnie stosowany w fizyce oraz inżynierii transportu, aby ocenić efektywność środków transportu. Zrozumienie obliczeń średniej prędkości jest kluczowe w logistyce i planowaniu transportu, gdzie precyzyjne przewidywanie czasów przejazdu ma istotne znaczenie dla optymalizacji procesów. Na przykład, w branży kolejowej, znajomość średnich prędkości pociągów pozwala na lepsze zarządzanie rozkładami jazdy, co z kolei wpływa na efektywność całego systemu transportowego. Wiedza na temat obliczeń średniej prędkości ma również zastosowanie w codziennym życiu, na przykład podczas wyboru najlepszego środka transportu na danej trasie.

Pytanie 29

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 30

Korzystając z Cennika netto obsługi kontenerów na terminalu, oblicz ile wyniesie koszt netto usługi obejmujący obsługę dwóch kontenerów 40’, polegającą na wyładunku pełnych kontenerów ze statku na plac składowy, a następnie ich przeładunek z placu składowego na środki transportu samochodowego.

Cennik netto obsługi kontenerów na terminalu
Nazwa usługiObsługa jednego kontenera 20'Obsługa jednego kontenera 40'
Kontenery pełne
Wyładunek/załadunek w relacji wnętrze statku – plac składowy lub odwrotnie190,00 zł210,00 zł
Przeładunek w relacji plac składowy – środek transportu lądowego lub odwrotnie95,00 zł105,00 zł
Kontener pusty
Wyładunek/załadunek w relacji wnętrze statku – plac składowy lub odwrotnie180,00 zł195,00 zł
Przeładunek w relacji plac składowy – środek transportu lądowego lub odwrotnie80,00 zł95,00 zł
A. 315,00 zł
B. 580,00 zł
C. 630,00 zł
D. 570,00 zł
Poprawna odpowiedź, 630,00 zł, wynika z dokładnego obliczenia kosztów usług terminalowych w kontekście obsługi dwóch kontenerów 40’. Aby obliczyć ten koszt, należy zsumować koszty związane z wyładunkiem pełnych kontenerów ze statku na plac składowy oraz ich przeładunkiem na środki transportu samochodowego. W praktyce, te koszty są określone w cenniku netto i obejmują zarówno opłaty stałe, jak i zmienne, które mogą się różnić w zależności od lokalizacji terminalu i specyfiki transportu. Warto zaznaczyć, że poprawne ustalenie kosztów jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw i minimalizacji wydatków. Stosując dobre praktyki branżowe, firmy powinny regularnie analizować i aktualizować swoje cenniki oraz obliczenia, aby dostosować je do zmieniających się warunków rynkowych. Podobne obliczenia można stosować w innych aspektach logistyki, takich jak transport morski czy lądowy, co pozwala na lepsze planowanie budżetowego oraz zwiększenie konkurencyjności na rynku.

Pytanie 31

Trasa przewozu ładunku to Poznań – Konin – Krotoszyn – Poznań. Ile wyniesie praca przewozowa wykonana przez pojazd o ładowności 12 ton, jeżeli zlecenie transportowe realizowane jest według modelu obwodowego?

Trasa przewozuMasa ładunku przewożonego
na danym odcinku
t
Odległość na danym
odcinku
km
Poznań – Konin12100
Konin – Krotoszyn6100
Krotoszyn – Poznań9100
A. 4 800 tkm
B. 3 600 tkm
C. 2 100 tkm
D. 2 700 tkm
Wybierając odpowiedzi inne niż 2700 tkm, można napotkać na typowe błędy wynikające z niedokładności w rozumieniu pojęcia pracy przewozowej oraz zastosowania modelu obwodowego. Praca przewozowa, jako iloczyn odległości i ładowności, wymaga staranności w obliczeniach, a niektóre z niepoprawnych odpowiedzi mogą sugerować błędne założenia co do długości tras poszczególnych odcinków. Na przykład, obliczenia mogą zostać wykonane na podstawie nieaktualnych danych dotyczących długości trasy, co prowadzi do zawyżenia lub zaniżenia całkowitej wartości. Często spotykanym błędem jest także uwzględnienie tylko części trasy bez dodawania ładowności, co skutkuje niepełnymi obliczeniami. Warto również zwrócić uwagę na to, że w przypadku transportu obwodowego, kluczowe jest uwzględnienie wszystkich segmentów trasy oraz ich łącznej długości, aby uzyskać wartościowe wyniki. Utrzymanie precyzyjnych danych oraz zastosowanie właściwych metod kalkulacji jest niezbędne dla skutecznego zarządzania procesami logistycznymi. Ostatecznie, praca przewozowa jest istotnym wskaźnikiem efektywności operacyjnej, a jej błędne obliczenie może prowadzić do nieefektywności w całym procesie transportowym.

Pytanie 32

Przedstawionym na zdjęciu urządzeniem ładunkowym jest

Ilustracja do pytania
A. wóz bramowy.
B. ładowarka teleskopowa.
C. żuraw.
D. suwnica portowa.
Suwnice portowe, żurawie i ładowarki teleskopowe to urządzenia, które również odgrywają istotną rolę w transporcie ładunków, jednak ich funkcje i konstrukcje różnią się znacząco od wozu bramowego. Suwnice portowe to duże, stacjonarne urządzenia, które zwykle są wykorzystywane do podnoszenia i przemieszczania ładunków w pionie, a ich zastosowanie ogranicza się zazwyczaj do ruchu wzdłuż torów. Żurawie, z kolei, są bardziej uniwersalne, ale ich konstrukcja nie pozwala na przejazd nad innymi obiektami, co jest kluczowe w przypadku wozów bramowych. W sytuacjach, gdzie konieczne jest przemieszczanie kontenerów w wąskich przestrzeniach, tradycyjne żurawie mogą okazać się mniej efektywne. Z kolei ładowarki teleskopowe, choć mogą podnosić ładunki na dużą wysokość, nie są przystosowane do pracy w portach i nie mają możliwości przejazdu nad innymi obiektami. Błędem jest także pomijanie różnic w przeznaczeniu i zastosowaniu tych urządzeń. Właściwe zrozumienie specyfiki każdego z nich jest kluczowe dla efektywności operacyjnej w branży transportowej oraz dla zgodności z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa i zarządzania ładunkiem.

Pytanie 33

Klient zlecił wykonanie pieca o wymiarach 1 200 x 1 180 x 2 340 mm (dł. x szer. x wys.). Jaką paletę należy wybrać, aby stworzyć paletową jednostkę ładunkową z piecem, tak aby ładunek nie wystawał poza granice palety?

A. Paletę przemysłową o wymiarach 1140 x 1 140 x 138 mm
B. Paletę powiększoną o wymiarach 1 200 x 1 200 x 144 mm
C. Paletę o wymiarach 1 200 x 800 x 144 mm
D. Paletę o wymiarach 1 200 x 1 000 x 144 mm
Wybór niewłaściwej palety często wynika z błędnego oszacowania wymagań dotyczących wymiarów ładunku. Paleta przemysłowa o wymiarach 1 140 x 1 140 mm jest zbyt mała, aby skutecznie pomieścić piec o wymiarach 1 200 x 1 180 x 2 340 mm, co spowoduje, że ładunek będzie wystawał poza obrys palety. W przypadku palety o wymiarach 1 200 x 800 mm, jej szerokość nie jest wystarczająca, aby pomieścić piec w jego najszerszym punkcie, co również prowadzi do niebezpieczeństwa przewożenia niestabilnego ładunku. Użycie palety o wymiarach 1 200 x 1 000 mm to kolejny błąd, ponieważ nie zapewnia wystarczającej powierzchni, aby pomieścić długość i szerokość zamówionego pieca. Kluczowym aspektem przy wyborze palety jest przemyślane podejście do wymagań transportowych oraz przestrzeganie norm dotyczących stabilności ładunku. Prawidłowe określenie wymagań dotyczących palet jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka związanego z uszkodzeniami ładunków oraz wypadkami w transporcie. Zastosowanie palet, które nie spełniają tych wymagań, może prowadzić do zwiększenia kosztów, w tym wydatków związanych z naprawą uszkodzonych towarów oraz opóźnień w dostawach.

Pytanie 34

Który zapis musi umieścić nadawca w liście przewozowym CIM, który zgodnie z ustaleniami z odbiorcą w Berlinie i zawartą umową bierze na swój rachunek przewoźne oraz ubezpieczenie przesyłki na całej trasie przewozu, a do odbiorcy należy pokrycie innych należności ciążących na przesyłce?

Przepisy Ujednolicone o Umowie Międzynarodowego Przewozu Towarów Kolejami (CIM)
Załącznik B do Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF) z dnia 9 maja 1980 r.
1.Nadawca, który bierze na swój rachunek całość lub część należności przewozowych, powinien wskazać to w liście przewozowym, używając jednego z następujących oświadczeń:
a."franko przewoźne", jeżeli bierze na swój rachunek tylko przewoźne,
b."franko przewoźne oraz (...)", jeżeli bierze na swój rachunek oprócz przewoźnego inne należności; powinien on określić dokładnie te należności uzupełnienia, które mogą dotyczyć tylko opłat dodatkowych lub innych należności, powstałych począwszy od przyjęcia przesyłki do przewozu aż do jej wydania, a także opłat pobieranych przez władze celne lub inne władze administracyjne, nie powinny prowadzić do podziału kwoty ogólnej tej samej kategorii należności (np. kwoty ogólnej ceł i innych opłat należnych władzom celnym, przy czym podatek od wartości dodanej) uważa się za oddzielną kategorię należności),
c."franko przewoźne do X" (X oznacza nazwę taryfowego punktu stycznego sąsiadujących krajów), jeżeli bierze na swój rachunek przewoźne do X,
d."franko przewoźne oraz (...) do X" (X oznacza nazwę taryfowego punktu stycznego sąsiadujących krajów), jeżeli bierze na swój rachunek, oprócz przewoźnego, inne należności do X, z wyłączeniem wszystkich należności odnoszących się do następnego kraju lub kolei; postanowienia punktu b stosuje się przez analogię,
e."franko wszystkie należności przewozowe", jeżeli bierze na swój rachunek wszystkie należności przewozowe (przewoźne, opłaty dodatkowe, cło i inne należności),
f."franko (...)", jeżeli bierze na swój rachunek określoną kwotę; kwotę tę należy podać w walucie kraju nadania, gdy postanowienia taryfy nie stanowią inaczej.
A. Franko przewoźne do Berlina.
B. Franko 14 000 zł oraz oclenie ładunku.
C. Franko przewoźne i ubezpieczenie ładunku na całej trasie.
D. Franko przewoźne oraz opłata za załadunek.
Poprawna odpowiedź "franko przewoźne i ubezpieczenie ładunku na całej trasie" jest zgodna z przepisami zawartymi w Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF). Zgodnie z tymi normami, nadawca, który przyjmuje na siebie odpowiedzialność za całość lub część kosztów przewozu, musi to jasno zaznaczyć w liście przewozowym. W tym przypadku nadawca zobowiązuje się pokryć zarówno koszty przewozu, jak i ubezpieczenie przesyłki, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa towaru w trakcie transportu. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na odpowiednim sformułowaniu zapisów w dokumentach przewozowych, co może mieć istotne znaczenie w ewentualnych roszczeniach ubezpieczeniowych czy przy ustalaniu odpowiedzialności za straty. Warto pamiętać, że brak precyzyjnego określenia tych kwestii w liście przewozowym może prowadzić do nieporozumień oraz problemów finansowych dla nadawcy.

Pytanie 35

Jaki będzie koszt netto transportu 1 tony ładunku przy użyciu pojazdu o nośności 24 ton, którego ładowność została wykorzystana w 45%, jeśli całkowity koszt przewozu wyniósł 1 080,00 zł netto?

A. 180,00 zł
B. 200,00 zł
C. 100,00 zł
D. 300,00 zł
Aby obliczyć koszt netto przewozu 1 tony ładunku, należy najpierw ustalić, ile wynosi całkowita ładowność pojazdu oraz ile z niej zostało wykorzystane. Pojazd o nośności 24 ton, przy 45% wykorzystaniu ładowności, transportuje 10,8 tony ładunku (24 tony * 0,45). Znając całkowity koszt przewozu, który wyniósł 1 080,00 zł netto, można obliczyć koszt transportu 1 tony. Dzielimy całkowity koszt przez ładowność, co daje: 1 080,00 zł / 10,8 tony = 100,00 zł za tonę. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w branży transportowej, gdzie precyzyjne wyliczenia kosztów wpływają na konkurencyjność ofert. Warto stosować takie analizy w codziennym zarządzaniu logistyką, aby optymalizować koszty i efektywność transportu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 36

Jednostką ładunkową przedstawioną na rysunku jest

Ilustracja do pytania
A. paletokontener.
B. paleta słupkowa.
C. hobok.
D. kontener ochronny.
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z mylenia paletokontenera z innymi jednostkami ładunkowymi, takimi jak hobok, kontener ochronny czy paleta słupkowa. Hobok to typ pojemnika, który jest często używany do transportu cieczy, jednak nie ma on takiej samej funkcjonalności jak paletokontener. Hoboki są zazwyczaj mniejsze i nie są umieszczane na paletach, co ogranicza ich efektywność logistyczną w kontekście transportu z użyciem wózków widłowych. Z kolei kontenery ochronne są projektowane do zabezpieczania ładunków przed zewnętrznymi czynnikami, a nie do transportu dużych ilości substancji płynnych. Palety słupkowe, mimo że mogą być używane do transportu różnych ładunków, nie mają tej samej pojemności co paletokontenery i nie są przystosowane do przechowywania substancji w sposób, który zapewnia ich bezpieczeństwo. Kluczowym błędem jest zatem mylenie funkcji i konstrukcji tych jednostek, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat ich zastosowania i efektywności. Zrozumienie różnic między tymi jednostkami jest istotne dla skutecznego zarządzania logistyką i transportem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 37

Taryfa przewozowa (zł/km) typu progresywnego oznacza, że jednostkowa stawka za transport

A. jest niezmienna na całej trasie transportu
B. stopniowo spada w miarę rosnącej liczby zawartych umów
C. wzrasta wraz z wydłużeniem odległości
D. maleje w miarę zwiększania się liczby ton przewożonego ładunku
Taryfa przewozowa progresywna oznacza, że stawka za przewóz wzrasta w miarę zwiększania się odległości. Jest to istotny mechanizm w logistyce, ponieważ odzwierciedla zwiększone koszty operacyjne związane z dłuższym dystansem, takie jak zużycie paliwa, czas pracy kierowcy czy amortyzacja pojazdów. W praktyce oznacza to, że dla przewozów na krótszych dystansach, jednostkowa stawka może być niższa, co zachęca do korzystania z transportu na niewielkie odległości. Natomiast w miarę wydłużania się trasy, wzrastają koszty, a co za tym idzie, taryfa również wzrasta. Przykładowo, firmy transportowe często stosują ten model, aby dostosować się do zmieniających się warunków rynkowych oraz kosztów. Ważnym punktem jest również to, że taryfy progresywne mogą być uwarunkowane umowami z klientami, gdzie stawka może być negocjowana w zależności od długości przewozu, co jest zgodne z praktykami branżowymi.

Pytanie 38

Formuły handlowe INCOTERMS 2010 takie jak FAS, FOB, CFR i CIF dotyczą wyłącznie transportu

A. wodnego
B. szynowego
C. drogowego
D. powietrznego
Formuły handlowe INCOTERMS 2010, takie jak FAS, FOB, CFR i CIF, są ściśle związane z transportem wodnym. Oznaczają one różne sposoby przenoszenia odpowiedzialności i kosztów pomiędzy sprzedawcą a kupującym. Na przykład, w przypadku FOB (Free on Board), sprzedawca dostarcza towary na pokład statku, co oznacza, że ryzyko i koszty przechodzą na kupującego w momencie, gdy towary przekraczają burtę statku. Podobnie, w przypadku CFR (Cost and Freight), sprzedawca ponosi koszty transportu do portu docelowego, ale ryzyko przechodzi na kupującego w momencie załadunku towaru na statek. CIF (Cost, Insurance and Freight) dodatkowo wymaga od sprzedawcy zapewnienia ubezpieczenia towarów w trakcie transportu. Zrozumienie tych terminów jest kluczowe w handlu międzynarodowym, ponieważ pozwala na dokładne określenie obowiązków i odpowiedzialności stron.

Pytanie 39

Kto jest odpowiedzialny za wydanie dowodu rejestracyjnego pojazdu?

A. wójt
B. burmistrz
C. starosta
D. sołtys
Dowód rejestracyjny pojazdu jest dokumentem potwierdzającym zarejestrowanie pojazdu w odpowiednich organach administracji. W Polsce odpowiedzialność za jego wydawanie spoczywa na starostach powiatowych. Zgodnie z Ustawą z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, to właśnie starosta prowadzi ewidencję pojazdów i wydaje dokumenty rejestracyjne. Procedura ta obejmuje zarówno nowe pojazdy, jak i te używane, a starosta, jako organ administracji publicznej, ma obowiązek zapewnienia rzetelności danych zawartych w rejestrze. Przykład praktyczny: jeśli kupisz używany samochód, to to właśnie w starostwie powiatowym będziesz musiał zarejestrować pojazd, przedstawiając odpowiednie dokumenty, takie jak umowa kupna-sprzedaży oraz dokumenty tożsamości. Działania starosty w tym zakresie opierają się na przepisach prawa, co wpływa na bezpieczeństwo i legalność użytkowania pojazdów na polskich drogach.

Pytanie 40

Przedstawione oznakowanie, umieszczane na czołowych ścianach wagonów, informuje o

PESA Bydgoszcz S.A.
Napr. główn. 98 06 01
A. miejscu i dacie naprawy rewizyjnej.
B. rodzaju wagonu kolejowego.
C. miejscu i dacie naprawy głównej.
D. pojemności wagonu kolejowego.
Odpowiedź, która wskazuje na miejsce i datę naprawy głównej, jest prawidłowa, ponieważ oznakowanie widoczne na czołowych ścianach wagonów kolejowych pełni istotną funkcję informacyjną. W przypadku pojazdów kolejowych, naprawa główna jest kluczowym elementem utrzymania bezpieczeństwa i sprawności operacyjnej. W oznaczeniu 'PESA Bydgoszcz S.A. Napr. głów. 98 06 01', pierwsza część informuje o producencie lub zakładzie odpowiedzialnym za przeprowadzenie naprawy, co jest istotne dla monitorowania jakości serwisów. Skrót 'Napr. głów.' oznacza, że przywołane dane dotyczą naprawy głównej, która jest bardziej kompleksowa i znacząca niż naprawa rewizyjna. Data '98 06 01' dostarcza informacji o czasie wykonania naprawy, co jest kluczowe przy planowaniu przyszłych przeglądów technicznych. W kontekście branży kolejowej, zgodnie z normami UIC oraz krajowymi przepisami, regularne naprawy główne są niezbędne dla zapewnienia niezawodności i bezpieczeństwa transportu kolejowego. Właściwe interpretowanie takich oznakowań pozwala specjalistom na lepsze zarządzanie flotą i planowanie serwisowania.