Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 20 grudnia 2025 18:42
Data zakończenia: 20 grudnia 2025 19:02

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Komputer lokalny dysponuje adresem 192.168.0.5. Po otwarciu strony internetowej z tego komputera, która rozpoznaje adresy w sieci, uzyskano informację, że adres komputera to 195.182.130.24. To oznacza, że

A. serwer DHCP zmienił nasz adres w trakcie przesyłania żądania

B. adres został przetłumaczony przez translację NAT

C. inny komputer podszył się pod adres naszego komputera

D. serwer WWW widzi inny komputer w sieci

Serwer DHCP jest odpowiedzialny za dynamiczne przydzielanie adresów IP w sieci lokalnej, jednak nie zmienia on adresów IP w trakcie przesyłania żądania do internetu. W sytuacji opisanej w pytaniu, adres IP lokalnego komputera (192.168.0.5) nie jest zmieniany przez serwer DHCP, lecz przez mechanizm NAT, który działa na routerze. Ponadto, serwer WWW nie widzi innego komputera w sieci, lecz widzi jedynie publiczny adres IP przypisany przez router. To, co widzi serwer WWW, to efekt działania NAT, który efektywnie tłumaczy lokalne adresy IP na jeden publiczny. Ponadto, twierdzenie, że inny komputer mógłby podszyć się pod lokalny adres IP, jest mało prawdopodobne i wymagałoby dostępu do sieci lokalnej, co w kontekście standardowych konfiguracji jest rzadko spotykane. W praktyce, błąd w rozumieniu działania NAT i roli serwera DHCP prowadzi do fałszywych wniosków o zmianie adresu IP. Takie nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia różnicy między adresami prywatnymi a publicznymi oraz mechanizmami translacji adresów, które są fundamentalne dla zrozumienia działania współczesnych sieci komputerowych.

Pytanie 2

W systemie NTFS do zmiany nazwy pliku konieczne jest posiadanie uprawnienia

A. odczytania

B. modyfikacji

C. zapisania

D. odczytu oraz wykonania

Uprawnienie do modyfikacji pliku w systemie NTFS (New Technology File System) pozwala na wykonywanie różnych operacji związanych z plikiem, takich jak jego edytowanie, usuwanie oraz zmiana nazwy. Użytkownik posiadający uprawnienie do modyfikacji ma pełną kontrolę nad danym plikiem, co jest kluczowe w kontekście zarządzania danymi i ich organizacji w systemie. Przykładowo, jeśli użytkownik chce zaktualizować dokument tekstowy lub zmienić jego nazwę dla łatwiejszej identyfikacji, musi mieć przyznane odpowiednie uprawnienie. Z perspektywy dobrych praktyk w zarządzaniu systemami plików, ważne jest, aby uprawnienia były przydzielane zgodnie z zasadą najmniejszych uprawnień, co minimalizuje ryzyko przypadkowego usunięcia lub zmiany plików przez nieautoryzowanych użytkowników. W praktyce oznacza to, że administratorzy powinni dokładnie oceniać, które konta użytkowników potrzebują dostępu do modyfikacji plików, co zapobiega niekontrolowanym zmianom w systemie. W związku z tym, uprawnienie do modyfikacji jest fundamentem, który umożliwia skuteczne zarządzanie plikami oraz ich bezpieczeństwem.

Pytanie 3

Protokół Transport Layer Security (TLS) jest rozwinięciem standardu

A. Security Socket Layer (SSL)

B. Security Shell (SSH)

C. Session Initiation Protocol (SIP)

D. Network Terminal Protocol (telnet)

Protokół Transport Layer Security (TLS) jest rozwinięciem protokołu Secure Socket Layer (SSL), który był jednym z pierwszych standardów zabezpieczających komunikację w sieci. SSL i jego następca TLS zapewniają poufność, integralność i autoryzację danych przesyłanych przez Internet. W praktyce TLS jest powszechnie używany do zabezpieczania połączeń w aplikacjach takich jak przeglądarki internetowe, serwery pocztowe oraz usługi HTTPS. Dobre praktyki branżowe zalecają stosowanie najnowszych wersji protokołów, aby minimalizować ryzyko związane z lukami bezpieczeństwa, które mogą występować w starszych wersjach SSL. To podejście jest zgodne z zaleceniami organizacji takich jak Internet Engineering Task Force (IETF), która regularnie aktualizuje dokumentację oraz standardy związane z bezpieczeństwem w sieci. Dodatkowo, w kontekście zaleceń PCI DSS, organizacje przetwarzające dane kart płatniczych muszą implementować odpowiednie zabezpieczenia, w tym TLS, aby zminimalizować ryzyko kradzieży danych.

Pytanie 4

Aby umożliwić jedynie wybranym urządzeniom dostęp do sieci WiFi, konieczne jest w punkcie dostępowym

A. zmienić rodzaj szyfrowania z WEP na WPA

B. skonfigurować filtrowanie adresów MAC

C. zmienić hasło

D. zmienić kanał radiowy

Skonfigurowanie filtrowania adresów MAC w punkcie dostępowym to jedna z najskuteczniejszych metod ograniczenia dostępu do sieci WiFi. Adres MAC (Media Access Control) to unikalny identyfikator przypisany do każdego interfejsu sieciowego. Filtrowanie adresów MAC pozwala administratorowi na dokładne określenie, które urządzenia mogą łączyć się z siecią, poprzez dodanie ich adresów MAC do listy dozwolonych urządzeń. W praktyce, po dodaniu adresu MAC konkretnego urządzenia do białej listy, tylko to urządzenie będzie mogło uzyskać dostęp do sieci, nawet jeśli inne urządzenia znają hasło WiFi. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa sieci, ponieważ ogranicza ryzyko nieautoryzowanego dostępu. Warto jednak pamiętać, że filtrowanie MAC nie jest rozwiązaniem w pełni bezpiecznym, ponieważ adresy MAC mogą być sfałszowane przez zewnętrznych atakujących. Dlatego zaleca się stosowanie tej metody w połączeniu z innymi środkami bezpieczeństwa, takimi jak silne szyfrowanie WPA2 lub WPA3 oraz regularna aktualizacja haseł dostępu.

Pytanie 5

Gdy system operacyjny laptopa działa normalnie, na ekranie wyświetla się komunikat o konieczności sformatowania wewnętrznego dysku twardego. Może to sugerować

A. niezainicjowany lub nieprzygotowany do pracy nośnik

B. błędy systemu operacyjnego spowodowane szkodliwym oprogramowaniem

C. uszkodzoną pamięć RAM

D. przegrzewanie się procesora

Wybór odpowiedzi dotyczącej uszkodzonej pamięci RAM jest nieprawidłowy, ponieważ problemy z pamięcią RAM zazwyczaj nie prowadzą do komunikatów o konieczności formatowania dysku twardego. Uszkodzenia pamięci RAM mogą objawiać się w postaci niestabilności systemu, losowych zawieszeń lub błędów w aplikacjach, ale nie wpływają bezpośrednio na integralność nośnika danych. Przegrzewanie się procesora również nie jest bezpośrednio związane z pojawieniem się komunikatów o konieczności formatowania dysku. Chociaż przegrzewanie może prowadzić do awarii sprzętu, najczęściej objawia się spadkiem wydajności lub automatycznym wyłączaniem komputera w celu ochrony przed uszkodzeniem. Błędy systemu operacyjnego spowodowane szkodliwym oprogramowaniem mogą prowadzić do poważnych problemów z systemem, jednak nie skutkują zazwyczaj koniecznością formatowania dysku, a raczej spróbą przywrócenia systemu do stanu sprzed infekcji. Takie błędne wnioski wynikają często z mylnego utożsamiania różnych objawów awarii systemowych. Przy interpretacji komunikatów o błędach niezwykle ważne jest zrozumienie podstaw działania sprzętu i oprogramowania, co pozwala na skuteczniejsze diagnozowanie problemów oraz ich rozwiązanie zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania systemami komputerowymi.

Pytanie 6

Główny księgowy powinien mieć możliwość przywracania zawartości folderów z kopii zapasowej plików. Do jakiej grupy użytkowników w systemie MS Windows XP powinien zostać przypisany?

A. Operatorzy ustawień sieciowych

B. Użytkownicy zdalnego dostępu

C. Użytkownicy z restrykcjami

D. Operatorzy kopii zapasowych

Przypisanie głównego księgowego do grupy Użytkowników pulpitu zdalnego nie spełnia wymogów dotyczących przywracania danych. Ta grupa jest przeznaczona do zdalnego dostępu do systemu, ale nie zapewnia odpowiednich uprawnień do operacji związanych z kopiami zapasowymi. Kolejny niewłaściwy wybór, Użytkownicy z ograniczeniami, ogranicza dostęp do wielu funkcji systemowych, co uniemożliwiłoby głównemu księgowemu skuteczne odzyskiwanie plików. Ograniczenia tego typu są często stosowane w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo i kontrola dostępu są na pierwszym miejscu, ale w przypadku potrzeb zawodowych księgowego może to prowadzić do opóźnień lub wręcz uniemożliwienia wykonania kluczowych zadań. Operatorzy konfiguracji sieci, z drugiej strony, koncentrują się na zarządzaniu infrastrukturą sieciową i nie mają uprawnień do zarządzania kopiami zapasowymi, co czyni ich również nieodpowiednią grupą. Wybór niewłaściwej grupy użytkowników często wynika z błędnego rozumienia roli poszczególnych grup w systemie. Ważne jest, aby w takich przypadkach dokładnie analizować wymagania i zakres zadań, aby przypisać odpowiednie uprawnienia, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności operacyjnej organizacji.

Pytanie 7

Jakie urządzenie należy wykorzystać do zestawienia komputerów w sieci przewodowej o strukturze gwiazdy?

A. router

B. regenerator

C. punkt dostępowy

D. przełącznik (switch)

Przełącznik (switch) jest urządzeniem sieciowym, które działa na poziomie warstwy drugiej modelu OSI, czyli warstwy łącza danych. Jego głównym zadaniem jest przekazywanie ramek danych pomiędzy urządzeniami znajdującymi się w tej samej sieci lokalnej. W topologii gwiazdy wszystkie komputery są połączone z centralnym urządzeniem, którym najczęściej jest właśnie przełącznik. W tej konfiguracji, gdy jeden komputer wysyła dane, przełącznik odbiera te dane i przesyła je tylko do odpowiedniego odbiorcy, co minimalizuje obciążenie sieci. Przełączniki są szeroko stosowane w nowoczesnych środowiskach biurowych, gdzie wielu użytkowników wymaga dostępu do zasobów sieciowych. Ich zastosowanie pozwala na łatwe rozbudowywanie sieci, gdyż wystarczy dodać nowe urządzenia do przełącznika, a nie do każdego z komputerów. Przełączniki wspierają także technologie VLAN (Virtual Local Area Network), co umożliwia segmentację sieci w celu zwiększenia bezpieczeństwa i wydajności. W praktyce stosowanie przełączników jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania sieci, co pozwala na osiągnięcie wysokiej wydajności i niezawodności całej infrastruktury.

Pytanie 8

Administrator pragnie udostępnić w sieci folder C:instrukcje trzem użytkownikom z grupy Serwisanci. Jakie rozwiązanie powinien wybrać?

A. Udostępnić grupie Wszyscy folder C:instrukcje i ograniczyć liczbę równoczesnych połączeń do 3

B. Udostępnić grupie Serwisanci dysk C: i nie ograniczać liczby równoczesnych połączeń

C. Udostępnić grupie Wszyscy dysk C: i ograniczyć liczbę równoczesnych połączeń do 3

D. Udostępnić grupie Serwisanci folder C:instrukcje i nie ograniczać liczby równoczesnych połączeń

Poprawna odpowiedź to udostępnienie grupie Serwisanci folderu C:instrukcje oraz brak ograniczenia liczby równoczesnych połączeń. Ta opcja jest zgodna z zasadami wdrażania zarządzania dostępem w systemach operacyjnych. Udostępnienie konkretnego folderu, a nie całego dysku, minimalizuje możliwość nieautoryzowanego dostępu do innych danych, co jest kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa. Przykładowo, w środowiskach serwerowych, gdy użytkownicy potrzebują dostępu do zasobów, administracja powinna implementować zasady dostępu oparte na rolach, co w tym przypadku można zrealizować poprzez przypisanie odpowiednich uprawnień do grupy Serwisanci. Dodatkowo brak ograniczenia liczby równoczesnych połączeń pozwala na swobodny dostęp wielu użytkowników, co zwiększa efektywność pracy zespołowej. W praktyce, jeśli użytkownicy korzystają z zasobów sieciowych, otwieranie ich w tym samym czasie może być korzystne, aby zminimalizować czas oczekiwania na dostęp do niezbędnych informacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami IT, takimi jak zasada minimalnych uprawnień oraz maksymalizacja dostępności zasobów.

Pytanie 9

Jaki adres IP w systemie dziesiętnym odpowiada adresowi IP 10101010.00001111.10100000.11111100 zapisanemu w systemie binarnym?

A. 170.14.160.252

B. 171.15.159.252

C. 170.15.160.252

D. 171.14.159.252

Wybór błędnych odpowiedzi opiera się na nieprawidłowej interpretacji wartości binarnych lub ich konwersji na system dziesiętny. Często w takich sytuacjach można się spotkać z typowymi błędami, takimi jak zignorowanie sposobu, w jaki oblicza się wartość oktetów. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogą sugerować, że błędnie zinterpretowano oktet 00001111 jako 14 zamiast 15, co prowadzi do nieprawidłowego wyniku. Ponadto, istnieje ryzyko pomylenia wartości oktetów, co może prowadzić do całkowicie innego adresu IP. Warto pamiętać, że każdy oktet w adresie IP reprezentuje wartość od 0 do 255 i powinien być przeliczany z uwzględnieniem podstawy 2. Błędy te są powszechne, zwłaszcza w przypadku osób, które nie są dobrze zaznajomione z systemami liczbowymi. Zrozumienie, jak przeliczać wartości binarne na dziesiętne, jest kluczowe w kontekście sieci komputerowych. Umożliwia to nie tylko poprawną konfigurację urządzeń, ale także zrozumienie, jak różne części sieci komunikują się ze sobą. Dlatego ważne jest, aby systematycznie ćwiczyć te umiejętności oraz odnosić się do standardów takich jak RFC 791, które definiuje internetowy protokół IP.

Pytanie 10

Jakie urządzenie pozwala na podłączenie drukarki, która nie ma karty sieciowej, do lokalnej sieci komputerowej?

A. Punkt dostępu

B. Regenerator

C. Koncentrator

D. Serwer wydruku

Wybór innego urządzenia jako alternatywy dla serwera wydruku prowadzi do zrozumienia błędnych koncepcji dotyczących komunikacji w sieci. Regenerator, jako urządzenie mające na celu wzmacnianie sygnału w sieci, nie łączy rzeczywiście drukarki z siecią; jego zadaniem jest jedynie przedłużenie zasięgu sygnału, co nie wpływa na możliwość drukowania. Koncentrator, znany również jako hub, działa jako punkt centralny w sieci, ale nie zarządza urządzeniami peryferyjnych, takimi jak drukarki. W rzeczywistości, koncentrator jedynie przesyła dane do wszystkich podłączonych urządzeń, co nie jest wystarczające do efektywnego zarządzania dostępem do drukarki. Punkt dostępu to urządzenie, które umożliwia bezprzewodowe podłączenie do sieci, ale również nie ma zdolności do łączenia drukarki, która nie dysponuje własną kartą sieciową. Te urządzenia nie wpłyną na możliwość drukowania z sieci, ponieważ nie mają funkcji zarządzania drukiem ani nie mogą zrealizować protokołów komunikacji wymaganych do przesyłania zadań drukowania. W rezultacie, mylenie tych urządzeń z serwerem wydruku często prowadzi do frustracji i nieefektywności w biurze, gdzie dostęp do drukarki jest kluczowy dla wydajności pracy.

Pytanie 11

W ramce przedstawiono treść jednego z plików w systemie operacyjnym MS Windows. Jest to plik

[boot loader]
Time out=30
Default=Multi(0)disk(0)rdisk(0)partition(1)WINDOWS
[operating system]
Multi(0)disk(0)rdisk(0)partition(1)WINDOWS="Microsoft Windows XP Home Edition"/
fastdetect/NoExecute=OptOut

A. tekstowy, zawierający wykaz zainstalowanych systemów operacyjnych

B. dziennika, zawierający dane o zainstalowanych urządzeniach

C. wykonywalny, otwierający edytor rejestru systemowego

D. wsadowy, przeznaczony do uruchamiania instalatora

Plik przedstawiony w ramce to plik "boot.ini" używany w starszych wersjach systemu operacyjnego Windows takich jak Windows XP i Windows 2000. Ten plik jest tekstowy, co oznacza, że można go edytować za pomocą standardowego edytora tekstu jak Notatnik. Plik ten zawiera listę zainstalowanych systemów operacyjnych, umożliwiając użytkownikowi wybór, który system ma zostać uruchomiony przy starcie komputera. Jest to kluczowy element w procesie startowym systemu, ponieważ definiuje ścieżki do plików systemowych potrzebnych do uruchomienia konkretnych wersji Windows. Dobrą praktyką jest, aby przed dokonaniem jakichkolwiek zmian w pliku "boot.ini", wykonać jego kopię zapasową, co pozwala na odzyskanie go w przypadku błędnej edycji. Zawartość takiego pliku może zawierać ważne informacje konfiguracyjne, jak timeout, czyli czas oczekiwania na wybór systemu, oraz domyślną ścieżkę do uruchamiania systemu. W kontekście bezpieczeństwa i stabilności systemu, prawidłowe zarządzanie plikami startowymi jest ważnym aspektem administracji IT i stanowi część profesjonalnych standardów zarządzania systemami operacyjnymi.

Pytanie 12

Zjawisko przenikania, które ma miejsce w sieciach komputerowych, polega na

A. niedoskonałości ścieżki, spowodowanej zmianą konfiguracji par przewodów

B. przenikaniu sygnału pomiędzy sąsiadującymi w kablu parami przewodów

C. utratach sygnału w ścieżce transmisyjnej

D. opóźnieniach w propagacji sygnału w trakcie przesyłania

Straty sygnału w torze transmisyjnym oraz opóźnienia propagate sygnału są zjawiskami, które mogą wpływać na jakość transmisji danych, jednak nie są to przyczyny przenikania. Straty sygnału wynikają z tłumienia, które zachodzi w przewodach na skutek oporu materiału oraz interakcji z otoczeniem, co powoduje zmniejszenie mocy sygnału na skutek jego rozpraszania. W przypadku opóźnień propagacji, mamy do czynienia z czasem, jaki sygnał potrzebuje na przebycie określonego odcinka toru, co jest związane z prędkością rozchodzenia się sygnału w danym medium. Zjawisko przenikania odnosi się jednak wyłącznie do interakcji między sygnałami w sąsiadujących przewodach, co jest efektem nieidealnej izolacji pomiędzy nimi. Niejednorodność toru wynikająca ze zmiany geometrii par przewodów również może wpływać na jakość sygnału, lecz nie jest to bezpośrednio związane z przenikaniem. Powszechnym błędem jest mylenie tych zjawisk, co może prowadzić do niewłaściwego diagnozowania problemów w sieciach. Praktyka projektowania systemów transmisyjnych wymaga zrozumienia specyfikacji i standardów, takich jak IEEE 802.3, które precyzyjnie definiują wymagania dotyczące minimalnej jakości sygnału oraz sposobów ograniczania przenikania poprzez odpowiednie projektowanie i instalację. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności i jakości systemów komunikacyjnych.

Pytanie 13

Aby móc zakładać konta użytkowników, komputerów oraz innych obiektów i centralnie gromadzić o nich informacje, należy zainstalować rolę na serwerze Windows

A. Active Directory Federation Service

B. usługi domenowe Active Directory

C. usługi Domain Name System w usłudze Active Directory

D. usługi certyfikatów Active Directory

Usługi domenowe Active Directory (AD DS) są kluczowym elementem infrastruktury serwerowej w systemach Windows. Umożliwiają one centralne zarządzanie obiektami, takimi jak konta użytkowników i komputery, a także zapewniają mechanizmy autoryzacji i uwierzytelniania. Dzięki AD DS administratorzy mogą tworzyć i zarządzać użytkownikami oraz grupami, co jest niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa i organizacji w sieci. Na przykład, w firmach korzystających z Active Directory, administratorzy mogą przypisywać różne poziomy dostępu do zasobów w zależności od ról użytkowników, co ułatwia zarządzanie uprawnieniami. Z perspektywy dobrych praktyk, stosowanie AD DS jest zgodne z zasadą minimalnych uprawnień, co zwiększa bezpieczeństwo całej infrastruktury. Ponadto, AD DS wspiera replikację danych między kontrolerami domeny, co zapewnia dostępność i odporność na awarie w przypadku problemów z serwerem. Ostatecznie, rola ta jest fundamentem dla tworzenia i zarządzania złożonymi środowiskami IT, co czyni ją niezbędną w większości organizacji.

Pytanie 14

Jaką funkcję pełni punkt dostępowy, aby zabezpieczyć sieć bezprzewodową w taki sposób, aby jedynie urządzenia z wybranymi adresami MAC mogły się do niej łączyć?

A. Filtrowanie adresów MAC

B. Autoryzacja

C. Radius (Remote Authentication Dial In User Service)

D. Przydzielenie SSID

Filtrowanie adresów MAC to technika zabezpieczająca sieć bezprzewodową poprzez umożliwienie jedynie urządzeniom z określonymi adresami MAC na dostęp do sieci. Każde urządzenie sieciowe posiada unikalny adres MAC, który jest stosowany do identyfikacji i komunikacji w lokalnej sieci. Dzięki filtrowaniu adresów MAC administratorzy mogą tworzyć listy dozwolonych urządzeń, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo sieci. W praktyce, użytkownik, którego urządzenie nie znajduje się na liście, nie będzie mógł się połączyć z siecią, nawet jeśli zna hasło. Ta metoda jest szczególnie skuteczna w małych środowiskach, takich jak biura czy domy, gdzie liczba urządzeń jest ograniczona. Należy jednak pamiętać, że filtrowanie adresów MAC nie jest niezawodne, ponieważ adresy MAC mogą być łatwo sklonowane przez nieautoryzowane urządzenia. Dlatego powinno być stosowane w połączeniu z innymi metodami bezpieczeństwa, takimi jak WPA3, aby zapewnić kompleksową ochronę. Dobrą praktyką jest regularne aktualizowanie listy dozwolonych adresów MAC, aby dostosować się do zmieniającego się środowiska sieciowego.

Pytanie 15

Aby komputer osobisty współpracował z urządzeniami korzystającymi z przedstawionych na rysunku złącz, należy wyposażyć go w interfejs

A. Fire Wire

B. DVI-A

C. HDMI

D. Display Port

To właśnie Display Port jest interfejsem przedstawionym na zdjęciu — da się to rozpoznać po charakterystycznym kształcie wtyczki, gdzie jeden z rogów jest ścięty. Ten standard jest szeroko stosowany przede wszystkim w monitorach komputerowych, zwłaszcza tych przeznaczonych do pracy profesjonalnej, grafiki czy gamingu. Display Port umożliwia przesyłanie sygnału cyfrowego o bardzo wysokiej jakości, obsługuje rozdzielczości nawet powyżej 4K, wysokie częstotliwości odświeżania oraz transmisję wielu kanałów audio. Co ciekawe, Display Port wspiera też tzw. daisy chaining, czyli łączenie kilku monitorów szeregowo jednym przewodem, co według mnie jest mega wygodne w nowoczesnych stanowiskach pracy. W branży IT coraz częściej zaleca się stosowanie właśnie tego złącza tam, gdzie zależy nam na maksymalnej jakości obrazu i pełnej kompatybilności z najnowszymi technologiami. Ważne jest też to, że Display Port występuje w kilku wersjach, które różnią się przepustowością i możliwościami, ale nawet starsze wersje spokojnie obsługują rozdzielczości Full HD bez żadnych problemów. Szczerze mówiąc, moim zdaniem to absolutny standard, jeśli ktoś pracuje z profesjonalnymi monitorami. Dodatkowo, na rynku są też przejściówki z Display Port na HDMI czy DVI, ale to już rozwiązania raczej tymczasowe. Ten wybór pozwala Ci korzystać z nowoczesnych urządzeń bez ograniczeń w kwestii jakości obrazu i dźwięku.

Pytanie 16

W jaki sposób powinny być skonfigurowane uprawnienia dostępu w systemie Linux, aby tylko właściciel mógł wprowadzać zmiany w wybranym katalogu?

A. rwxrwxr-x

B. rwxr-xr-x

C. r-xr-xrwx

D. r-xrwxr-x

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich wprowadza niepożądane uprawnienia, co prowadzi do niewłaściwego dostępu do katalogu. Odpowiedź r-xrwxr-x przyznaje grupie pełne prawo do zapisu, co oznacza, że każdy użytkownik w tej grupie mógłby modyfikować zawartość katalogu, a tym samym narazić dane na ryzyko. Również rwxrwxr-x daje grupie i innym użytkownikom pełne prawa do zapisu, co jest dalekie od celu, jakim jest ochrona katalogu. Odpowiedź r-xr-xrwx wskazuje, że inni użytkownicy mogliby zapisywać w tym katalogu, co również stawia w niebezpieczeństwie integralność danych. Kluczowy błąd polega na mylnym rozumieniu hierarchii uprawnień w Linuxie, gdzie prawa dostępu są krytycznym elementem zarządzania bezpieczeństwem. Właściwe zabezpieczenie danych wymaga, aby jedynie właściciel posiadał prawo do modyfikacji, co ogranicza ryzyko błędów oraz mniej bezpiecznych praktyk, które mogą prowadzić do utraty danych lub wykorzystania ich w nieodpowiedni sposób. W kontekście bezpieczeństwa IT, kluczowe jest stosowanie zasady najmniejszych uprawnień, co oznacza, że użytkownicy powinni mieć jedynie te uprawnienia, które są niezbędne do ich pracy.

Pytanie 17

Adres fizyczny karty sieciowej AC-72-89-17-6E-B2 zapisany jest w formacie

A. szesnastkowej

B. binarnej

C. oktalnej

D. dziesiętnej

Zrozumienie formatu adresów jest kluczowe w kontekście sieci komputerowych, jednakże wybór innych systemów liczbowych do reprezentacji adresu MAC, takich jak binarny, oktalny czy dziesiętny, jest mylący. System binarny używa tylko dwóch cyfr (0 i 1), co sprawia, że zapis adresu MAC w formacie binarnym byłby niepraktyczny. Taki zapis wymagałby 48 cyfr, co znacząco utrudniałoby odczyt i interpretację adresu przez ludzi, mimo że urządzenia mogą go zrozumieć. Z kolei system oktalny, oparty na liczbach od 0 do 7, nie odpowiada strukturze adresu MAC, który jest ściśle powiązany z systemem szesnastkowym, w którym każdy bajt reprezentowany jest przez dwie cyfry szesnastkowe. Przechodząc do systemu dziesiętnego, gdzie używamy cyfr od 0 do 9, pojawia się kolejny dylemat, ponieważ taki zapis nie tylko byłby złożony, ale również niemożliwy do użycia praktycznego, ponieważ adresy MAC nie mogą być bezpośrednio reprezentowane jako liczby dziesiętne w ich standardowej formie. W praktyce, zamiast konwertować adresy MAC na inne formaty, specjaliści skupiają się na ich zastosowaniu w sieciach lokalnych, co wymaga dobrej znajomości konwencji zapisu szesnastkowego. Zrozumienie tych różnic i ich praktycznych implikacji jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i konfiguracji sieci komputerowych.

Pytanie 18

Jaki będzie najniższy koszt zakupu kabla UTP, potrzebnego do okablowania kategorii 5e, aby połączyć panel krosowniczy z dwoma podwójnymi gniazdami natynkowymi 2 x RJ45, które są oddalone odpowiednio o 10 m i 20 m od panelu, jeśli cena 1 m kabla wynosi 1,20 zł?

A. 96,00 zł

B. 72,00 zł

C. 36,00 zł

D. 48,00 zł

Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego zrozumienia obliczeń związanych z kosztami okablowania. Wiele osób może mylnie uznać, że podana cena 1,20 zł za metr odnosi się tylko do pojedynczego gniazda, co prowadzi do niepoprawnych kalkulacji. Często zdarza się, że ludzie nie uwzględniają całkowitej długości kabla wymaganej do obu gniazd, co jest kluczowym aspektem wyceny. W przypadku zakupu kabli należy pamiętać, że każdy element sieci wymaga własnych połączeń. Ponadto, niektórzy mogą nie zdawać sobie sprawy z tego, że gniazda natynkowe mogą wymagać podwójnych lub dodatkowych połączeń, co jeszcze bardziej zwiększa całkowitą długość i koszt zakupu. Często spotykanym błędem jest pomijanie dodatkowych kosztów związanych z instalacją, takich jak uchwyty do kabli, złącza czy inne akcesoria, które mogą być niezbędne do prawidłowego funkcjonowania całego systemu okablowania. Dlatego ważne jest, aby przed podjęciem decyzji o zakupie dokładnie przeanalizować wszystkie wymagania oraz standardy okablowania, które mogą wpływać na ostateczny koszt i niezawodność sieci.

Pytanie 19

Rodzina adapterów stworzonych w technologii Powerline, pozwalająca na wykorzystanie przewodów elektrycznych w obrębie jednego domu lub mieszkania do przesyłania sygnałów sieciowych, nosi nazwę:

A. InternetPlug

B. HomePlug

C. HomeOutlet

D. InternetOutlet

Odpowiedź HomePlug jest poprawna, ponieważ odnosi się do standardu technologii Powerline, który umożliwia przesyłanie sygnału sieciowego przez istniejącą instalację elektryczną w budynkach. HomePlug jest technologią, która pozwala na łatwe rozszerzenie sieci komputerowej w miejscach, gdzie sygnał Wi-Fi jest słaby lub nieosiągalny. Przykłady użycia obejmują podłączenie telewizora smart, konsoli do gier czy komputerów w różnych pomieszczeniach za pomocą adapterów HomePlug, eliminując potrzebę długich kabli Ethernet. Standard ten zapewnia prędkości przesyłu danych sięgające do 2000 Mbps w najnowszych wersjach, co czyni go odpowiednim rozwiązaniem dla aplikacji wymagających wysokiej przepustowości, takich jak strumieniowanie wideo w jakości 4K czy gry online. Dzięki zastosowaniu technologii HomePlug, użytkownicy mogą uzyskać stabilne i szybkie połączenie internetowe w każdym pomieszczeniu, co jest szczególnie cenne w dobie rosnącej liczby urządzeń podłączonych do sieci.

Pytanie 20

Jaką liczbę naturalną reprezentuje zapis 41 w systemie szesnastkowym w systemie dziesiętnym?

A. 91

B. 81

C. 75

D. 65

Jak wybierasz błędną odpowiedź, to często zdarza się, że popełniasz kilka typowych pomyłek przy konwersji liczb. Na przykład, jeśli zaznaczasz 75, to można pomyśleć, że dodanie cyfr w systemie szesnastkowym daje dziesiętny wynik, a to błąd. Takie myślenie nie uwzględnia zasad konwersji, bo każdą cyfrę trzeba pomnożyć przez odpowiednią potęgę. Również jest możliwe, że mylisz potęgi i myślisz, że 16 do 0 i 16 do 1 to to samo, co wprowadza w błąd. Z odpowiedzią 81 może być tak, że myślisz, że 4 i 1 w szesnastkowym to 8 i 1 w dziesiętnym, a to też nie jest prawda. To pokazuje, jak łatwo można się zapędzić w pułapkę błędnych założeń. A przy 91 może być tak, że myślisz, iż 41 to w dziesiętnym, co znów nie jest poprawne. To świetny przykład, jak różne są te systemy. Zrozumienie konwersji między szesnastkowym a dziesiętnym to kluczowa sprawa w informatyce, bo błędy mogą prowadzić do problemów w aplikacjach. Dlatego warto przyswoić te zasady i unikać uproszczeń, które mogą dawać błędne wyniki.

Pytanie 21

Jaki jest adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla hosta z adresem IP 192.168.35.202 oraz maską 26 bitową?

A. 192.168.35.192

B. 192.168.35.0

C. 192.168.35.63

D. 192.168.35.255

Adresy rozgłoszeniowe są często mylone z innymi typami adresów IP, co prowadzi do błędnych wniosków. Na przykład, adres 192.168.35.0 jest adresem sieciowym, a nie rozgłoszeniowym. Z definicji, adres sieciowy identyfikuje daną sieć, w której znajdują się hosty. Ponadto, adres 192.168.35.63, w kontekście maski 255.255.255.192, nie może być adresem rozgłoszeniowym, ponieważ w rzeczywistości jest to adres hosta w tej samej sieci. Z kolei adres 192.168.35.192 to adres, który nie jest adresem rozgłoszeniowym w tej konfiguracji, lecz również należy do puli dostępnych adresów dla hostów. Kluczową koncepcją, którą należy zapamiętać, jest to, że adres rozgłoszeniowy dla danej podsieci jest zawsze najwyższym możliwym adresem, co oznacza, że wszystkie bity hosta są ustawione na '1'. Typowym błędem jest nieprawidłowe rozumienie rozgraniczenia pomiędzy adresami sieciowymi, hostów i adresami rozgłoszeniowymi, co może prowadzić do problemów w konfiguracji sieci czy podczas diagnostyki. Właściwe zrozumienie tych pojęć jest fundamentalne dla efektywnego zarządzania siecią oraz zapewnienia jej prawidłowego funkcjonowania.

Pytanie 22

W wyniku polecenia net accounts /MINPWLEN:11 w systemie Windows, wartość 11 będzie przypisana do

A. maksymalnej liczby dni ważności konta

B. minimalnej liczby znaków w hasłach użytkowników

C. maksymalnej liczby dni między zmianami haseł użytkowników

D. minimalnej liczby minut, przez które użytkownik może być zalogowany

Wszystkie podane odpowiedzi dotyczą różnych aspektów zarządzania kontami użytkowników w systemie Windows, ale tylko jedna z nich jest właściwa dla polecenia net accounts /MINPWLEN:11, które odnosi się do długości haseł. Odpowiedzi wskazujące na minimalną liczbę minut, przez które użytkownik może być zalogowany, maksymalną liczbę dni ważności konta oraz maksymalną liczbę dni między zmianami haseł użytkowników są nieprawidłowe, ponieważ dotyczą innych parametrów polityki bezpieczeństwa. Żadna z tych opcji nie ma związku z ustawieniem minimalnej długości haseł, co kluczowo wpłynęło na wybór odpowiedzi. Często zdarza się, że użytkownicy mylnie interpretują polecenie, koncentrując się na aspektach dotyczących zarządzania sesjami i czasem, co może prowadzić do błędnych wniosków. W rzeczywistości, minimalna długość hasła ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa, co jest podstawowym założeniem w strategiach ochrony danych. Zrozumienie różnicy między politykami zarządzania dostępem, takimi jak długość haseł, a politykami związanymi z zarządzaniem sesjami, jest kluczowe dla efektywnego zabezpieczania systemów informatycznych. Administratorzy powinni dokładnie przestudiować dokumentację Microsoft, aby zrozumieć, jak poszczególne opcje wpływają na bezpieczeństwo oraz jakie standardy są rekomendowane w branży.

Pytanie 23

Pamięć podręczna Intel Smart Cache, która znajduje się w procesorach wielordzeniowych, takich jak Intel Core Duo, to pamięć

A. Cache L1 współdzielona pomiędzy wszystkie rdzenie

B. Cache L2 lub Cache L3, równo podzielona pomiędzy rdzenie

C. Cache L2 lub Cache L3, współdzielona przez wszystkie rdzenie

D. Cache L1 równo dzielona pomiędzy rdzenie

Błędy w niepoprawnych odpowiedziach często wynikają z nieporozumienia dotyczącego struktury pamięci podręcznej w architekturze procesorów. Pojęcie pamięci L1, L2 i L3 odnosi się do różnych poziomów pamięci podręcznej, których zadaniem jest zmniejszenie czasu dostępu do danych. Pamięć L1 jest najszybsza, ale również najmniejsza, zazwyczaj dedykowana dla pojedynczego rdzenia. W sytuacji, gdy pamięć L1 jest podzielona pomiędzy rdzenie, jak sugerują niektóre odpowiedzi, nie bierze się pod uwagę, że L1 działa jako pamięć lokalna, co oznacza, że każda jednostka przetwarzająca ma swoją własną, niezależną pamięć L1. Podobnie, błędne jest twierdzenie, że pamięć L2 czy L3 jest podzielona równo pomiędzy rdzenie. W rzeczywistości, pamięci L2 i L3 są często projektowane jako pamięci współdzielone, co zmniejsza opóźnienia związane z dostępem do danych, zapewniając lepsze wykorzystanie zasobów. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich nieprawidłowych wniosków obejmują mylenie lokalizacji pamięci i zrozumienia, że każda jednostka przetwarzająca wymaga swojego własnego zasobu pamięci podręcznej L1, podczas gdy L2 i L3 mogą być używane w sposób współdzielony. Takie zrozumienie jest kluczowe dla prawidłowego projektowania systemów komputerowych oraz efektywnego wykorzystania architektur wielordzeniowych.

Pytanie 24

W specyfikacji procesora można znaleźć informację: "Procesor 32bitowy". Co to oznacza?

A. procesor dysponuje 32 bitami CRC

B. procesor dysponuje 32 liniami adresowymi

C. procesor dysponuje 32 liniami danych

D. procesor dysponuje 32 rejestrami

Wybór odpowiedzi sugerujący, że procesor 32-bitowy ma 32 linie adresowe, jest mylący, ponieważ ilość linii adresowych odnosi się do możliwości adresowania pamięci, a nie do samego rozmiaru bitowego procesora. Procesor z 32-bitową architekturą rzeczywiście potrafi zaadresować 4 GB pamięci, co wynika z ograniczeń technicznych. Jednak liczba linii adresowych nie musi być równoznaczna z ilością bitów w architekturze. Z kolei informacja o 32 liniach danych nie jest adekwatna w kontekście tego pytania, ponieważ linie danych dotyczą transferu danych, a nie operacji obliczeniowych czy adresowania pamięci. W przypadku rejestrów, procesor 32-bitowy nie ma 32 rejestrów, ale zazwyczaj dysponuje ich mniej, a ich rozmiar wynosi 32 bity. Ostatnia niepoprawna odpowiedź sugerująca 32 bity CRC jest w ogóle niepoprawna, ponieważ CRC (cyclic redundancy check) to technika błędów w danych, która nie ma związku z podstawową architekturą procesora. Niezrozumienie tych podstawowych pojęć może prowadzić do mylnych wniosków, co jest częstym problemem w analizie architektury komputerowej. Kluczowe jest zrozumienie, że architektura 32-bitowa odnosi się do sposobu przetwarzania danych i operacji matematycznych w procesorze, a nie do ilości linii adresowych czy danych, co jest fundamentalne dla prawidłowego zrozumienia działania procesorów.

Pytanie 25

W systemie Linux narzędzie fsck umożliwia

A. znalezienie i naprawienie uszkodzonych sektorów na dysku twardym

B. likwidację błędnych wpisów w rejestrze systemowym

C. obserwowanie kondycji procesora

D. sprawdzanie wydajności karty sieciowej

Program fsck (File System Consistency Check) jest narzędziem w systemie Linux, które służy do sprawdzania i naprawy błędów w systemach plików. Jego głównym zadaniem jest lokalizowanie uszkodzonych sektorów na dysku twardym oraz naprawa struktury systemu plików, co jest kluczowe dla zapewnienia integralności danych. W praktyce, fsck jest często używany podczas uruchamiania systemu, aby automatycznie wykrywać i korygować problemy, które mogły wystąpić z powodu niepoprawnego wyłączenia, uszkodzenia sprzętu czy błędów oprogramowania. Narzędzie to obsługuje wiele typów systemów plików, w tym ext4, xfs oraz btrfs, i stanowi standard w administracji systemów Linux. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której użytkownik zauważa problemy z dostępem do plików po awarii zasilania. Wówczas uruchomienie fsck na odpowiednim systemie plików pozwala na identyfikację i naprawę problemów, co przyczynia się do minimalizacji ryzyka utraty danych oraz poprawy wydajności systemu.

Pytanie 26

Liczba 10101110110(2) w systemie szesnastkowym przedstawia się jako

A. A76

B. AE6

C. 576

D. 536

Liczba 10101110110(2) to liczba zapisana w systemie binarnym, która po konwersji do systemu dziesiętnego wynosi 1426. Aby ją przekształcić na system szesnastkowy, dzielimy ją na grupy po cztery bity, zaczynając od prawej strony. Przekształcając 10101110110(2) do postaci 0001 0101 1110 110(2), otrzymujemy 1 5 E 6, co w systemie szesnastkowym zapisuje się jako 576. W praktyce umiejętność konwersji między systemami liczbowymi jest kluczowa w programowaniu, inżynierii komputerowej oraz w elektronice, gdzie często wykorzystuje się systemy binarne i szesnastkowe. Zrozumienie tej konwersji jest również istotne w kontekście formatowania danych w programach, takich jak CSS czy HTML, gdzie kolory często są określane w formacie szesnastkowym. Ponadto, w wielu standardach komunikacyjnych i protokołach, takich jak TCP/IP, właściwe przedstawienie danych w różnych systemach liczbowych jest niezbędne do zapewnienia efektywnej komunikacji.

Pytanie 27

Aby jednocześnie zmienić tło pulpitu, kolory okien, dźwięki oraz wygaszacz ekranu na komputerze z systemem Windows, należy użyć

A. centrum ułatwień dostępu

B. kompozycji

C. planu zasilania

D. schematów dźwiękowych

Kompozycje w systemie Windows to zestawy ustawień, które umożliwiają jednoczesną zmianę wielu elementów interfejsu użytkownika, takich jak tło pulpitu, kolory okien, dźwięki systemowe oraz wygaszacz ekranu. Używając kompozycji, użytkownicy mogą w łatwy sposób dostosować wygląd i dźwięk swojego systemu zgodnie z własnymi preferencjami lub dla określonych zastosowań, na przykład w celach estetycznych czy zwiększenia dostępności. Przykładem może być stworzenie kompozycji o nazwie "Minimalistyczna", która używa jasnych kolorów, cichych dźwięków oraz prostego wygaszacza ekranu z grafiką 2D. Dzięki kompozycjom, użytkownicy nie muszą wprowadzać zmian w każdym elemencie z osobna, co znacznie przyspiesza proces personalizacji. W branży IT, dobrym standardem jest tworzenie i udostępnianie kompozycji, co pozwala na szybkie wprowadzenie preferencji w różnych środowiskach roboczych, co sprzyja efektywności pracy.

Pytanie 28

Do eliminowania plików lub folderów w systemie Linux używa się polecenia

A. cat

B. ls

C. rm

D. tar

Polecenie 'rm' w systemie Linux służy do usuwania plików oraz katalogów. Jest to jedno z podstawowych narzędzi w zarządzaniu systemem plików i jego użycie jest niezbędne w codziennej pracy administratorów i użytkowników. Przy pomocy 'rm' można usunąć pojedyncze pliki, na przykład polecenie 'rm plik.txt' usunie plik o nazwie 'plik.txt'. Można również użyć opcji '-r', aby usunąć katalogi i ich zawartość rekurencyjnie, na przykład 'rm -r katalog' usunie katalog oraz wszystkie pliki i podkatalogi w nim zawarte. Istotne jest, aby korzystać z tego polecenia z ostrożnością, gdyż działania są nieodwracalne. Dobrym nawykiem jest stosowanie opcji '-i', która powoduje, że system pyta o potwierdzenie przed każdym usunięciem, co zmniejsza ryzyko przypadkowego skasowania ważnych danych. W praktyce, zarządzanie plikami i katalogami w systemie Linux wymaga znajomości takich poleceń jak 'rm', aby skutecznie utrzymywać porządek w systemie.

Pytanie 29

Z jakiego oprogramowania NIE można skorzystać, aby przywrócić dane w systemie Windows na podstawie wcześniej wykonanej kopii?

A. Clonezilla

B. Acronis True Image

C. FileCleaner

D. Norton Ghost

FileCleaner to narzędzie, które służy głównie do czyszczenia dysków z niepotrzebnych plików, usuwania historii przeglądania, plików tymczasowych oraz innych danych, które mogą zajmować miejsce na dysku. Nie jest to program przeznaczony do odzyskiwania danych. W przypadku utraty danych ważne jest posiadanie kopii zapasowej, a narzędzia takie jak Acronis True Image, Clonezilla czy Norton Ghost są dedykowane do tworzenia i przywracania kopii zapasowych. Acronis True Image, na przykład, umożliwia tworzenie pełnych obrazów systemu lub pojedynczych plików, co pozwala na łatwe przywrócenie danych w razie ich utraty. Clonezilla jest narzędziem open-source, które również oferuje funkcje klonowania dysków i przywracania danych, a Norton Ghost to klasyczny program do tworzenia kopii zapasowych, który był popularny w przeszłości. Dlatego FileCleaner nie jest odpowiednim rozwiązaniem w kontekście odzyskiwania danych z kopii zapasowej, podczas gdy inne wymienione programy są specjalnie do tego zaprojektowane.

Pytanie 30

Monitor CRT jest podłączany do karty graficznej przy użyciu złącza

A. BNC

B. D-SUB

C. D-USB

D. PCMCIA

Odpowiedź D-SUB jest prawidłowa, ponieważ to właśnie to złącze było standardowym interfejsem do łączenia monitorów CRT z kartami graficznymi. D-SUB, często nazywane VGA (Video Graphics Array), było powszechnie stosowane w komputerach osobistych i innych urządzeniach elektronicznych od lat 80-tych. Złącze to składa się z 15 pinów i pozwala na przesyłanie zarówno sygnałów wideo analogowych, jak i sygnałów synchronizacyjnych. W praktyce, złącze D-SUB umożliwia łatwe podłączenie monitora do karty graficznej, a jego konstrukcja zapewnia stabilne połączenie. Ponadto, złącza D-SUB są kompatybilne z wieloma różnymi rozdzielczościami, co sprawia, że są uniwersalne. W kontekście dobrych praktyk branżowych, użycie złączy D-SUB w monitorach CRT było zgodne z ówczesnymi standardami, co ułatwiało wymianę sprzętu oraz integrację z innymi urządzeniami. Warto również zaznaczyć, że rozwój technologii wideo doprowadził do stworzenia nowszych standardów, jednak D-SUB pozostaje istotnym elementem historii złączy wideo.

Pytanie 31

Aby zarządzać aplikacjami i usługami uruchamianymi podczas startu systemu operacyjnego w Windows 7, należy skorzystać z programu

A. autorun.inf

B. msconfig.exe

C. autoexec.bat

D. config.sys

Odpowiedź msconfig.exe jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie systemowe służące do konfiguracji ustawień startowych systemu operacyjnego Windows. Program ten umożliwia użytkownikom zarządzanie aplikacjami i usługami, które uruchamiają się automatycznie przy starcie systemu. Dzięki msconfig.exe można w prosty sposób wyłączyć lub włączyć poszczególne elementy podczas uruchamiania, co może znacząco poprawić wydajność systemu oraz skrócić czas ładowania. Przykładowo, jeżeli użytkownik zauważy, że komputer uruchamia się wolno, może użyć msconfig do usunięcia zbędnych programów startowych, które nie są konieczne do codziennego użytku. Dobre praktyki zarządzania systemem operacyjnym zalecają regularne przeglądanie aplikacji startowych, aby zminimalizować obciążenie systemu oraz poprawić jego stabilność. Narzędzie to jest częścią zestawu narzędzi diagnostycznych systemu Windows i należy do standardowych metod optymalizacji systemu.

Pytanie 32

Co oznacza standard ACPI w BIOSie komputera?

A. zapamiętanie sekwencji rozruchu

B. modyfikację ustawień BIOSu

C. zarządzanie energią oraz konfiguracją

D. weryfikowanie prawidłowości działania kluczowych komponentów płyty głównej

Standard ACPI (Advanced Configuration and Power Interface) jest kluczowym elementem nowoczesnych systemów BIOS, który odpowiada przede wszystkim za zarządzanie energią oraz konfigurację komponentów sprzętowych. ACPI umożliwia systemom operacyjnym, takim jak Windows czy Linux, efektywne zarządzanie energią, co pozwala na oszczędność energii oraz optymalizację pracy urządzeń. Dzięki ACPI, systemy mogą dynamicznie dostosowywać zużycie energii przez urządzenia, wprowadzając je w stan uśpienia, hibernacji czy całkowitego wyłączenia, gdy nie są używane. Przykładowo, laptopy wykorzystują ACPI do redukcji zużycia energii podczas pracy na baterii, co wydłuża czas pracy urządzenia bez ładowania. Standard ten wspiera również konfigurację sprzętu, co pozwala na automatyczne rozpoznawanie podzespołów i ich odpowiednią konfigurację bez potrzeby interwencji użytkownika. Dobre praktyki w zakresie zarządzania energią w komputerach stacjonarnych i przenośnych bazują na implementacji ACPI, co przyczynia się do zmniejszenia kosztów eksploatacji oraz wpływu na środowisko.

Pytanie 33

Na dołączonym obrazku ukazano proces

A. kasowania danych

B. fuzji danych

C. kompilacji danych

D. kompresji danych

Kompresja danych to proces polegający na zmniejszaniu objętości danych poprzez zastosowanie algorytmów, które eliminują zbędne informacje lub optymalizują ich strukturę. Na załączonym obrazku widzimy interfejs programu 7-Zip, który jest jednym z popularniejszych narzędzi służących do kompresji plików. Proces ten ma na celu zwiększenie efektywności przechowywania i przesyłania danych, co jest szczególnie istotne w przypadku dużych plików lub ograniczonej przestrzeni dyskowej. Kompresja może być stratna lub bezstratna; w przypadku zastosowań, gdzie istotne jest zachowanie integralności danych, najczęściej wybiera się metody bezstratne. W kontekście standardów branżowych, formaty takie jak ZIP, RAR czy 7Z są powszechnie stosowane i wspierane przez większość systemów operacyjnych. Praktyczne zastosowania kompresji danych obejmują archiwizację, redukcję kosztów transferu danych oraz szybsze ładowanie stron internetowych. Kluczowym aspektem jest również znajomość różnicy między metodami kompresji i umiejętność wyboru odpowiedniej w zależności od potrzeb i ograniczeń technologicznych. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne aktualizowanie narzędzi kompresji oraz świadomość potencjalnych zagrożeń związanych z dekompresją podejrzanych lub nieznanych plików. Kompresja danych odgrywa istotną rolę w informatyce i telekomunikacji, będąc nieodłącznym elementem optymalizacji przepływu informacji.

Pytanie 34

Moduł Mini-GBiCSFP pełni funkcję

A. krosowania switchów przy wykorzystaniu złącz GG45

B. spawania włókien światłowodowych

C. podłączania światłowodu do switcha

D. zwiększania zasięgu sieci WIFI

Wybór odpowiedzi, która sugeruje krosowanie przełączników za pomocą złącz GG45, spawanie światłowodów lub zwiększanie zasięgu sieci WiFi, prowadzi do nieporozumienia na temat funkcji i zastosowania modułu Mini-GBiCSFP. Krosowanie przełączników to proces, który polega na łączeniu różnych portów przełączników w celu stworzenia sieci. W tym kontekście, GG45, które jest nowym standardem złącz dla połączeń miedzianych, nie ma związku z technologią SFP, która jest zdefiniowana dla mediów światłowodowych. Spawanie światłowodów to proces wymagający specjalistycznego sprzętu i umiejętności, a nie jest funkcjonalnością modułu Mini-GBiCSFP, który służy do podłączania tych światłowodów do przełączników. Z kolei zwiększanie zasięgu sieci WiFi odnosi się do technologii bezprzewodowej, a nie do przewodowych połączeń światłowodowych. Wiele osób nie dostrzega różnicy pomiędzy tymi technologiami, co prowadzi do błędnych założeń dotyczących możliwości zastosowania różnych komponentów sieciowych. Zrozumienie podstawowych funkcji i zastosowań konkretnych modułów jest kluczowe dla efektywnego projektowania i realizacji infrastruktury sieciowej.

Pytanie 35

Jaką topologię sieci przedstawia rysunek?

A. siatka

B. szeregowa

C. pierścień

D. gwiazda

Topologia mesh, czyli kratowa, charakteryzuje się tym, że każdy węzeł sieci jest połączony z kilkoma innymi węzłami, co zapewnia wysoką niezawodność i odporność na awarie. W praktyce oznacza to, że jeśli jedno połączenie ulegnie awarii, dane mogą być przekierowane inną trasą, co minimalizuje ryzyko przerwy w komunikacji. Takie podejście jest szczególnie korzystne w sieciach o znaczeniu krytycznym, takich jak sieci wojskowe, systemy ratunkowe czy rozległe sieci komputerowe. Standardy takie jak IEEE 802.11s wspierają topologię mesh w kontekście sieci bezprzewodowych, umożliwiając dynamiczne zarządzanie trasami i automatyczną rekonfigurację sieci. Topologia mesh jest również stosowana w nowoczesnych systemach IoT, gdzie niezawodność połączeń jest kluczowa. Dobre praktyki projektowe w przypadku tej topologii obejmują uwzględnianie redundancji i analizy odporności sieci na awarie. W efekcie, mimo wyższych kosztów związanych z większą liczbą połączeń, topologia mesh oferuje elastyczność i bezpieczeństwo, które są nieocenione w wielu zastosowaniach profesjonalnych.

Pytanie 36

Jakie napięcie zasilające mają moduły pamięci DDR3 SDRAM?

A. 1,5 V

B. 1,8 V

C. 2,5 V

D. 3 V

Zastosowanie niewłaściwego napięcia zasilania dla modułów pamięci RAM może prowadzić do poważnych problemów w działaniu systemu. DDR3 SDRAM działa poprawnie przy napięciu 1,5 V co odróżnia je od wcześniejszych generacji pamięci. Błędne zakładanie że DDR3 wymaga 2,5 V czy 3 V wynika z mylenia z napięciami stosowanymi w starszych technologiach takich jak DDR czy nawet niektórych specyficznych zastosowaniach układów pamięci. DDR2 na przykład używało napięcia 1,8 V a podniesienie napięcia dla DDR3 do 2,5 V lub 3 V mogłoby prowadzić do nadmiernego wydzielania ciepła i możliwego uszkodzenia modułów. Napięcie 2,5 V jest charakterystyczne dla starszej technologii SDRAM i w przypadku DDR3 jest zdecydowanie za wysokie. Z kolei 1,8 V choć bliższe rzeczywistego zapotrzebowania DDR3 jest nadal zbyt wysokie i mogłoby prowadzić do nadmiernego zużywania się komponentów. Dlatego tak ważne jest aby znać specyfikacje i stosować się do standardów ustanowionych przez organizacje takie jak JEDEC które określają dokładne wartości napięć w celu zapewnienia bezpieczeństwa i wydajności komponentów elektronicznych. Niewłaściwe użycie napięcia nie tylko skraca żywotność modułów RAM ale także generuje niepotrzebne koszty związane z wymianą uszkodzonych części lub nawet całych systemów.

Pytanie 37

Jakie właściwości topologii fizycznej sieci zostały przedstawione w poniższej ramce?

A. Magistrali

B. Rozgłaszania

C. Siatki

D. Gwiazdy

Odpowiedź 'Magistrali' jest prawidłowa, ponieważ w tej topologii fizycznej wszystkie urządzenia są podłączone do jednego przewodu, co oznacza, że podczas transmisji danych tylko jedna transmisja może odbywać się w danym momencie. W tej konfiguracji każde urządzenie nasłuchuje transmisji na kablu, ale odbiera tylko te dane, które są zaadresowane do niego. Kluczowym aspektem topologii magistrali jest także to, że w przypadku uszkodzenia głównego kabla sieć przestaje działać, co może stanowić znaczący problem w kontekście niezawodności. W praktyce, topologia magistrali była powszechnie używana w mniejszych sieciach lokalnych, zwłaszcza w warunkach, gdzie koszty instalacji miały kluczowe znaczenie. Ponadto, standardy takie jak Ethernet w wersji 10BASE2 lub 10BASE5 wykorzystywały topologię magistrali w swoich implementacjach, co potwierdza jej znaczenie w historii technologii sieciowych.

Pytanie 38

Aby uniknąć utraty danych w aplikacji do ewidencji uczniów, po zakończonej pracy każdego dnia należy wykonać

A. aktualizację systemu operacyjnego

B. aktualizację systemu

C. kopię zapasową danych programu

D. bezpieczne zamknięcie systemu operacyjnego

Wykonywanie kopii zapasowej danych programu jest kluczowym elementem strategii zarządzania danymi w każdej organizacji. Polityka tworzenia kopii zapasowych powinna być zgodna z zasadami dobrego zarządzania danymi, które zalecają regularne archiwizowanie informacji, aby zminimalizować ryzyko utraty cennych danych. Kopie zapasowe powinny być przechowywane w bezpiecznym miejscu, oddzielonym od głównego systemu, co zabezpiecza je przed utratą na skutek awarii sprzętu czy cyberataków. Przykładowo, korzystając z oprogramowania do ewidencji uczniów, warto ustalić harmonogram automatycznego tworzenia kopii zapasowych na koniec każdego dnia, co zapewnia, że wszystkie zmiany wprowadzone w trakcie dnia będą zapisane. Dodatkowo, warto zapoznać się z różnymi metodami tworzenia kopii zapasowych, takimi jak pełne, różnicowe czy przyrostowe, aby dopasować je do potrzeb organizacji. Takie podejście zwiększa bezpieczeństwo danych i zapewnia ich dostępność w razie awarii.

Pytanie 39

Firma świadcząca usługi sprzątania potrzebuje drukować faktury tekstowe w czterech kopiach równocześnie, na papierze samokopiującym. Jaką drukarkę powinna wybrać?

A. Igłową

B. Termosublimacyjną

C. Atramentową

D. Laserową

Wybór drukarki, która nie jest igłowa, w kontekście drukowania faktur na papierze samokopiującym, prowadzi do szeregu problemów. Drukarki termosublimacyjne, podczas gdy oferują wysoką jakość wydruku, nie są przystosowane do zastosowań, w których konieczne jest jednoczesne uzyskanie wielu kopii. Proces termosublimacji polega na podgrzewaniu barwników, co skutkuje ich przenikaniem w strukturę papieru, jednak nie zapewnia to możliwości wydruku na kilku warstwach papieru samokopiującego. Podobnie, drukarki laserowe, które wykorzystują technologię toneru, również nie będą w stanie efektywnie drukować na papierze samokopiującym. W ich przypadku, toner nie przylega do papieru na tyle mocno, aby umożliwić przeniesienie obrazu na kolejne warstwy, co jest kluczowe w przypadku takich dokumentów jak faktury. Z kolei drukarki atramentowe, mimo że potrafią generować wysokiej jakości wydruki kolorowe, mogą być problematyczne, jeśli chodzi o koszt eksploatacji i czas schnięcia tuszu, co w przypadku samokopiujących arkuszy może prowadzić do rozmazywania się wydruków. W rezultacie, brak zrozumienia specyfiki potrzeb związanych z drukowaniem dokumentów może prowadzić do wyboru niewłaściwego urządzenia, co w dłuższej perspektywie może generować znaczne problemy organizacyjne oraz dodatkowe koszty.

Pytanie 40

Oblicz całkowity koszt kabla UTP Cat 6, który będzie użyty do połączenia 5 punktów abonenckich z punktem dystrybucji, mając na uwadze, że średnia odległość pomiędzy każdym punktem abonenckim a punktem dystrybucji wynosi 8 m oraz że cena za 1 m kabla wynosi 1 zł. W obliczeniach uwzględnij zapas 2 m kabla na każdy punkt abonencki.

A. 45 zł

B. 40 zł

C. 50 zł

D. 32 zł

Aby obliczyć koszt brutto kabla UTP Cat 6 potrzebnego do połączenia 5 punktów abonenckich z punktem dystrybucyjnym, należy uwzględnić zarówno średnią długość kabla, jak i zapas na każdy punkt abonencki. Średnia długość pomiędzy punktem abonenckim a punktem dystrybucyjnym wynosi 8 m, co oznacza, że na każdy z 5 punktów potrzebujemy 8 m kabla. Dodatkowo, dla każdego punktu abonenckiego uwzględniamy zapas 2 m, co daje łącznie 10 m na punkt. Zatem dla 5 punktów abonenckich potrzebujemy 5 * 10 m = 50 m kabla. Koszt 1 m kabla wynosi 1 zł, więc całkowity koszt brutto wynosi 50 m * 1 zł = 50 zł. W praktyce, przy projektowaniu sieci komputerowych, zawsze warto uwzględniać zapasy na kable, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia problemów związanych z niewystarczającą ilością materiałów. Taka praktyka jest zgodna z dobrymi praktykami inżynieryjnymi w zakresie instalacji sieciowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej