Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
Data rozpoczęcia: 13 listopada 2025 12:33
Data zakończenia: 13 listopada 2025 12:40

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby zapobiec pętli sieciowej w topologii sieci LAN, używa się protokołu

A. ICMP (Internet Control Message Protocol)

B. FTP (File Transfer Protocol)

C. UDP (User Datagram Protocol)

D. STP (Spanning Tree Protocol)

FTP, czyli File Transfer Protocol, to protokół służący do przesyłania plików pomiędzy serwerem a klientem w sieciach TCP/IP. Nie ma on nic wspólnego z zarządzaniem pętlami sieciowymi, ponieważ jego zadaniem jest jedynie ułatwienie transferu danych. W kontekście pętli sieciowych jego zastosowanie nie ma sensu, gdyż nie posiada mechanizmów do wykrywania i eliminowania pętli. ICMP, czyli Internet Control Message Protocol, jest używany do przesyłania komunikatów o błędach i diagnostyki w sieciach IP. Choć jest on ważnym elementem diagnozowania problemów w sieciach, nie posiada funkcjonalności do zarządzania topologią sieciową czy pętlami. Jego rola jest raczej pomocnicza, np. w narzędziach takich jak ping czy traceroute. UDP, czyli User Datagram Protocol, jest protokołem transportowym w rodzinie protokołów internetowych. Umożliwia przesyłanie datagramów bez ustanawiania sesji i gwarancji dostarczenia, co czyni go szybkim ale nieodpowiednim do zarządzania topologią sieci. Zarówno ICMP, jak i UDP, nie oferują żadnych mechanizmów związanych z eliminacją pętli sieciowych, ponieważ ich zadania są zupełnie inne. W kontekście zarządzania sieciami rozległymi należy korzystać ze specjalistycznych protokołów, takich jak STP, które są stworzone do rozwiązywania problemów wynikających z redundancji w sieciach LAN.

Pytanie 2

Jaki program jest używany do monitorowania ruchu w sieci?

A. TeamViewer

B. ConfigMan

C. Port knocking

D. Wireshark

Wireshark to jeden z najpopularniejszych programów do analizy ruchu sieciowego, który umożliwia przechwytywanie i szczegółowe analizowanie pakietów danych przesyłanych w sieci. Działa na różnych systemach operacyjnych, w tym Windows, macOS oraz Linux. Program ten jest niezwykle ceniony w środowisku IT, ponieważ pozwala na diagnostykę problemów sieciowych, monitorowanie wydajności oraz zabezpieczeń. Użytkownicy mogą korzystać z filtrów do wyszukiwania interesujących ich informacji, a także analizować protokoły, co jest pomocne w identyfikacji zagrożeń i wykrywaniu anomalii. Wireshark jest zgodny z wieloma standardami, takimi jak RFC, co sprawia, że jego wyniki są wiarygodne i stosowane w branżowych audytach i badaniach. Przykładem zastosowania Wiresharka może być analiza ruchu w celu wykrycia nieautoryzowanego dostępu do sieci lub badanie wydajności aplikacji sieciowych. Umożliwia to administratorom lepsze zrozumienie przepływu danych oraz podejmowanie odpowiednich działań zaradczych.

Pytanie 3

Aby przesłać strumień wideo za pomocą jednej linii abonenckiej, należy użyć modemu, który wspiera standard

A. ADSL

B. SDSL

C. VDSL

D. IDSL

Wybór technologii przesyłania danych, jaką jest ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line), IDSL (ISDN Digital Subscriber Line) czy SDSL (Symmetric Digital Subscriber Line), może wydawać się atrakcyjny, jednak nie spełniają one wymagań związanych z przesyłaniem strumienia wideo na jednej linii abonenckiej w kontekście dzisiejszych potrzeb użytkowników. ADSL, choć popularny w przeszłości, oferuje asymetryczne prędkości, co oznacza, że prędkość pobierania jest znacznie wyższa niż prędkość wysyłania. To ograniczenie czyni go mniej odpowiednim dla aplikacji wymagających dużych prędkości przesyłu danych w obu kierunkach, jak streaming wideo. Z kolei IDSL, jako technologia bazująca na ISDN, oferuje niewielką przepustowość i jest bardziej ograniczona w porównaniu do VDSL, co czyni ją niewłaściwym wyborem do nowoczesnych zastosowań. SDSL, chociaż oferuje symetryczne prędkości, nie osiąga tak wysokich wartości jak VDSL i w związku z tym również nie jest wystarczająco efektywna dla przesyłania treści wideo w jakości, jakiej oczekują współcześni użytkownicy. Wybierając technologię, należy zwrócić uwagę na specyfikacje prędkości, zasięg oraz wymagania aplikacji. W kontekście nowoczesnych usług multimedialnych oraz transmisji wideo VDSL zyskuje przewagę, dostarczając potrzebną przepustowość oraz elastyczność, co czyni go standardem w branży telekomunikacyjnej.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Jak określa się kopię zapasową, która zabezpiecza tylko te pliki, które zostały zmienione od ostatniego utworzenia kopii?

A. Pełna

B. Przyrostowa

C. Różnicowa

D. Normalna

Odpowiedzi, które wskazują na inne rodzaje kopii zapasowych, takie jak 'przyrostowa', 'normalna' czy 'pełna', nie odzwierciedlają właściwej definicji kopii różnicowej. Przyrostowa kopia zapasowa, jak sama nazwa wskazuje, gromadzi tylko dane, które zostały zmienione od ostatniej wykonanej kopii zapasowej, niezależnie od tego, czy była to kopia pełna, czy różnicowa. Oznacza to, że każdy kolejny backup przyrostowy opiera się na ostatnim wykonanym backupie, co w dłuższym okresie może skomplikować proces przywracania danych. Normalna kopia zapasowa najczęściej odnosi się do pełnej kopii zapasowej, która zawiera wszystkie dane, co stanowi odmienny proces od różnicowego, ponieważ zajmuje więcej miejsca i czasu. Pełna kopia zapasowa tworzy zatem kompletny obraz danych w danym momencie, co jest mniej efektywne, gdy potrzebne są tylko zmienione pliki. Wybór odpowiedniej strategii backupu powinien być dostosowany do specyficznych potrzeb organizacji i w oparciu o standardy branżowe, takie jak poziomy RPO (Recovery Point Objective) i RTO (Recovery Time Objective), co jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniej ochrony danych.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Aliasing to

A. operacja mnożenia sygnału przez okno czasowe

B. zjawisko występowania w sygnale analogowym odtworzonym z sygnału cyfrowego komponentów o nieprawidłowych częstotliwościach

C. okresowy zbiór próbek widma sygnału

D. przekształcenie przypisujące sygnałowi dyskretnemu określoną wartość

Aliasing to zjawisko, które występuje, gdy sygnał cyfrowy jest próbkowany z częstotliwością, która nie spełnia kryteriów Nyquista. W wyniku tego procesu, składowe sygnału o wyższych częstotliwościach mogą być błędnie interpretowane jako składowe o niższych częstotliwościach w sygnale analogowym. Powoduje to zniekształcenia w odtwarzanym sygnale, które mogą znacząco wpłynąć na jakość dźwięku lub obrazu. W praktyce, aby uniknąć aliasingu, konieczne jest stosowanie filtrów dolnoprzepustowych przed próbkowaniem, co pozwala na usunięcie wysokich częstotliwości, które mogłyby spowodować zniekształcenia. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być przetwarzanie dźwięku, gdzie przed zamianą sygnału analogowego na cyfrowy stosuje się odpowiednie filtry, aby zapewnić, że tylko te częstotliwości, które można poprawnie zarejestrować, są uwzględnione. Znajomość aliasingu jest kluczowa w branżach zajmujących się przetwarzaniem sygnałów, takich jak audio, wideo oraz telekomunikacja, gdzie stosowanie standardów takich jak AES (Audio Engineering Society) czy ITU (International Telecommunication Union) pomaga w zapewnieniu wysokiej jakości przetwarzania sygnałów.

Pytanie 9

Jakie są relacje między impedancją wejściową Z_we a rezystancją wejściową R_we w antenie rezonansowej?

A. Zwe = 3Rwe

B. Zwe = Rwe

C. Zwe = 4Rwe

D. Zwe = 2Rwe

Odpowiedź, że impedancja wejściowa Zwe anteny rezonansowej jest równa rezystancji wejściowej Rwe, jest prawidłowa. Anteny rezonansowe projektowane są tak, aby ich impedancja wejściowa była zgodna z charakterystyką rezystancyjną, co oznacza, że w optymalnych warunkach Rwe odpowiada Zwe. Praktyczne zastosowanie tej zasady można zauważyć w projektowaniu układów radiowych, gdzie dopasowanie impedancji jest kluczowe dla minimalizacji strat mocy i maksymalizacji efektywności pracy systemu. Na przykład, w przypadku anten dipolowych, ich impedancja wejściowa wynosi około 75 Ohm, co warto wziąć pod uwagę przy projektowaniu nadajników i odbiorników. W praktyce, aby zapewnić optymalne warunki transmisji, często stosuje się transformacje impedancji, co pozwala na lepsze dopasowanie anteny do linii przesyłowych, co jest zgodne z normami i dobrymi praktykami inżynierskimi w telekomunikacji.

Pytanie 10

Kable w sieciach teleinformatycznych powinny być wprowadzane oraz wyprowadzane z głównych tras pod kątem

A. 30 stopni

B. 90 stopni

C. 45 stopni

D. 180 stopni

Wybór innych kątów, takich jak 180 stopni, 45 stopni czy 30 stopni, prowadzi do pewnych problemów technicznych, które mogą znacząco wpłynąć na działanie sieci. Użycie kąta 180 stopni oznacza, że kable są ustawione w linii prostej, co może prowadzić do nadmiernych zagięć i napięć na złączach, co z kolei zwiększa ryzyko uszkodzenia przewodów. Z kolei kąty 45 stopni i 30 stopni wprowadzają nieefektywne przejścia, które mogą zwiększać opory i zakłócenia sygnału, a także utrudniać zarządzanie kablami. Takie nieodpowiednie kąty mogą także powodować problemy z zachowaniem integralności sygnału, co jest kluczowe w przypadku aplikacji wymagających dużej przepustowości, takich jak transmisje danych w sieciach lokalnych czy serwerowniach. W praktyce, stosowanie nieprawidłowych kątów może wymagać dodatkowej pracy nad naprawą lub modernizacją systemu, co generuje niepotrzebne koszty. Dlatego ważne jest, aby przy projektowaniu sieci stosować się do uznawanych standardów i norm, co pozwala na zminimalizowanie ryzyk związanych z niepoprawnym układaniem kabli.

Pytanie 11

Jaką charakterystykę ma przepustowość wynosząca 64 kbit/s?

A. technologię ATM

B. technologię ADSL

C. system ISDN BRA kanał D

D. system ISDN BRA kanał B

Wybór ATM (Asynchronous Transfer Mode) jako odpowiedzi na to pytanie o 64 kbit/s to nie jest najlepszy pomysł. ATM to technologia, która przesyła dane w komórkach i obsługuje różne prędkości transmisji, ale to nie jest ograniczone do 64 kbit/s. ATM może przesyłać zarówno dane, jak i multimedia, ale jego prędkości wahają się od 25 Mbit/s do kilku Gbit/s. Co do ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line), to też nie ma nic wspólnego z 64 kbit/s, bo ADSL oferuje asymetryczne prędkości - zazwyczaj pobieranie jest znacznie szybsze niż wysyłanie, więc lepiej nadaje się dla domowych użytkowników, którzy potrzebują większych prędkości pobierania. Z kolei wybór kanału D w ISDN BRA jest też błędny, bo kanał D ma tylko 16 kbit/s, a jego zadanie to sygnalizacja, a nie przesyłanie danych. Często przy takich pytaniach mylimy różne rodzaje technologii telekomunikacyjnych i nie do końca rozumiemy różnice w przepustowości i zastosowaniach tych systemów. Moim zdaniem warto przeczytać więcej o dokumentacji technicznej oraz standardach telekomunikacyjnych, żeby lepiej pojąć te sprawy.

Pytanie 12

Jak określa się stację do nadawania i odbierania sygnału, która zapewnia użytkownikom końcowym łączność radiową z siecią telefonii komórkowej GSM?

A. MSC (Mobile switching centre)

B. HLR (Home Location Register)

C. VLR (Visitor Location Register)

D. BTS (base transceiver station)

Odpowiedzi MSC, VLR i HLR odnoszą się do różnych komponentów systemu GSM, ale nie pełnią one roli stacji nadawczo-odbiorczej. MSC, czyli Mobile Switching Centre, to centralny element sieci odpowiedzialny za zarządzanie połączeniami oraz kierowanie rozmowami między użytkownikami. Jego funkcja koncentruje się na przełączaniu i zarządzaniu połączeniami, a nie na zapewnianiu bezpośredniego dostępu radiowego. VLR, czyli Visitor Location Register, to baza danych zawierająca informacje o użytkownikach przebywających w danym obszarze, ale również nie realizuje komunikacji radiowej. HLR, czyli Home Location Register, przechowuje informacje o subskrybentach i ich usługach, ale jego zadania związane są głównie z zarządzaniem danymi abonentów. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji różnych komponentów sieci, co prowadzi do niewłaściwego przypisania ról. W kontekście GSM, BTS jest odpowiedzialna za komunikację radiową, podczas gdy pozostałe elementy mają zadania związane z przełączaniem i zarządzaniem danymi, co wyraźnie odróżnia ich funkcjonalności.

Pytanie 13

Parametry sygnału zmierzone w linii abonenckiej to:
- częstotliwość 15 Hz
- napięcie 90 V ± 15 V
- rytm nadawania: emisja 1,2 s, przerwa 4 s sugerują, że mamy do czynienia z sygnałem

A. zajętości.

B. natłoku.

C. wywołania.

D. specjalny.

Sygnał wywołania charakteryzuje się specyficznymi parametrami, które zostały podane w pytaniu. Częstotliwość 15 Hz oraz rytm nadawania, składający się z 1,2 sekundy emisji i 4 sekund przerwy, są typowe dla sygnału wywołania, który jest wykorzystywany w systemach telekomunikacyjnych do inicjowania połączeń. Napięcie 90 V ± 15 V również mieści się w standardowych wartościach dla sygnałów wywołania, które mają na celu aktywację urządzeń końcowych, takich jak telefony stacjonarne. W praktyce, sygnał wywołania jest kluczowy w systemach PSTN (Public Switched Telephone Network) i jest odpowiedzialny za informowanie abonenta o nadchodzącym połączeniu. Zgodnie z normami ITU-T, sygnał ten powinien być rozpoznawany przez urządzenia końcowe, co zapewnia prawidłowe i skuteczne połączenia. Zrozumienie tych parametrów jest istotne dla profesjonalistów w dziedzinie telekomunikacji, którzy zajmują się projektowaniem oraz konserwacją systemów komunikacyjnych.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 15

Wartość rezystancji jednostkowej pary symetrycznej przedstawionej w formie schematu zastępczego linii długiej jest uzależniona między innymi od

A. stanu izolacji przewodów

B. średnicy przewodów

C. typu izolacji przewodów

D. pojemności pomiędzy przewodami

Średnica żył w parze symetrycznej wpływa na wartość rezystancji jednostkowej, ponieważ rezystancja jest odwrotnie proporcjonalna do przekroju poprzecznego przewodnika. Im większa średnica żyły, tym większy jej przekrój, co prowadzi do niższej rezystancji. W kontekście linii długich, niska rezystancja jest kluczowa dla efektywności przesyłania energii elektrycznej i minimalizacji strat energetycznych. Jednakże, oprócz średnicy, rezystancja jednostkowa może być również korygowana przez materiały użyte do produkcji żył, takie jak miedź czy aluminium, które różnią się właściwościami przewodzącymi. Przykładowo, w instalacjach elektroenergetycznych stosuje się miedź ze względu na jej znakomite właściwości przewodzące. W praktyce, projektanci systemów elektroenergetycznych muszą brać pod uwagę te aspekty, aby zapewnić optymalne parametry techniczne linii i zgodność z normami, takimi jak PN-EN 60228, które regulują klasyfikację przewodników elektrycznych.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

W kablach telekomunikacyjnych typu skrętka, zjawisko, w którym energia elektryczna przenika z jednej pary do drugiej, nazywane jest

A. propagacją sygnału

B. tłumieniem

C. opóźnieniem

D. przesłuch

Przesłuch to zjawisko, które występuje w kablach telekomunikacyjnych typu skrętka, gdy sygnał z jednej pary przewodów wpływa na sygnał w innej parze. Jest to problem, który może prowadzić do zakłóceń w przesyłanym sygnale i obniżenia jakości komunikacji. Przesłuch jest szczególnie istotny w kontekście instalacji sieciowych, gdzie wiele par przewodów jest używanych do równoczesnego przesyłania danych. Aby zminimalizować przesłuch, projektanci kabli stosują techniki, takie jak skręcanie par przewodów w odpowiednich odstępach oraz różne geometrie kabla. Zgodnie z normami, takimi jak ANSI/TIA-568, właściwe zaprojektowanie i instalacja kabli mogą znacznie ograniczyć skutki przesłuchu. W praktyce, zjawisko to można zredukować przez stosowanie kabli o niskim poziomie przesłuchu, co jest szczególnie ważne w sieciach o dużej przepustowości, gdzie jakość sygnału ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

Substancja używana pomiędzy mikroprocesorem a radiatorami to

A. materiał zapobiegający korozji

B. materiał obniżający rezystancję termiczną

C. materiał redukujący wibracje z radiatora

D. klej o konsystencji półpłynnej

Mówiąc o materiałach stosowanych między mikroprocesorem a radiatorem, warto zrozumieć, dlaczego niektóre z wymienionych odpowiedzi są mylące. Materiał antykorozyjny nie jest adekwatny w tym kontekście, ponieważ głównym celem pasty termoprzewodzącej nie jest zapobieganie korozji, ale efektywne przewodzenie ciepła. Korozja może być problemem w kontekście złączy elektrycznych, ale nie ma wpływu na transfer ciepła pomiędzy powierzchniami. Z kolei materiał tłumiący drgania z radiatora zakładałby konieczność amortyzacji, co jest nieistotne w przypadku przewodnictwa cieplnego. Drgania mechaniczne mogą wpływać na stabilność złączy, ale nie są głównym czynnikiem w kontekście transferu ciepła. Jeśli chodzi o półpłynny klej, to nie spełnia on wymaganych właściwości termicznych, jakie oferują pasty termoprzewodzące. Kleje są zazwyczaj stosowane do montowania komponentów, a nie do przewodzenia ciepła. Typowe błędy myślowe polegają na myleniu funkcji materiałów, które powinny mieć jasno określone zastosowanie i właściwości, co jest istotne dla prawidłowego działania systemów elektronicznych. Dlatego kluczowe jest, aby stosować odpowiednie materiały zgodnie z ich przeznaczeniem, aby zapewnić optymalną wydajność i niezawodność w działaniu urządzeń elektronicznych.

Pytanie 20

Wykonanie w terminalu Windows polecenia ```net user Marcinkowski /times:Pn-Pt,6-17```

A. utworzy konto o nazwie Marcinkowski w określonym czasie

B. ustali dni i godziny, w których logowanie dla konta o nazwie Marcinkowski jest zabronione

C. ustali dozwolone dni oraz godziny logowania dla konta o nazwie Marcinkowski

D. stworzy konto o nazwie Marcinkowski z pustym hasłem

Polecenie <pre>net user Marcinkowski /times:Pn-Pt,6-17</pre> jest używane do konfiguracji czasu, w którym użytkownik o nazwie Marcinkowski może się logować do systemu Windows. Opcja <pre>/times</pre> umożliwia administratorowi określenie, w jakich dniach tygodnia oraz w jakich godzinach użytkownik ma dostęp do systemu. W tym przypadku, parametr <pre>Pn-Pt,6-17</pre> oznacza, że użytkownik może logować się od poniedziałku do piątku w godzinach od 6:00 do 17:00. Tego rodzaju zarządzanie dostępem jest kluczowe w środowiskach, gdzie bezpieczeństwo oraz efektywność operacyjna są priorytetem. Przykładem zastosowania tej funkcji może być instytucja edukacyjna, która chce ograniczyć dostęp uczniów do komputerów tylko w godzinach zajęć lekcyjnych. Zastosowanie tych ustawień w praktyce przyczynia się do lepszego zarządzania zasobami oraz minimalizowania ryzyka nieautoryzowanego dostępu do systemu.

Pytanie 21

Właściwością charakterystyczną lokalnej wirtualnej sieci, znanej jako sieć natywna, jest

A. przydzielanie ramkom numerów VLAN.

B. zarządzanie ruchem nieoznakowanym.

C. weryfikacja numerów VLAN przenoszonych przez ramki.

D. zarządzanie ruchem oznakowanym.

Obsługa ruchu nieoznakowanego w sieci natywnej jest kluczowym elementem jej funkcjonowania. W kontekście VLAN (Virtual Local Area Network) sieci natywnej oznacza, że ruch, który nie jest oznakowany (tzn. nie ma przypisanego numeru VLAN), jest przekazywany na porty, które są skonfigurowane do obsługi tego typu ruchu. W praktyce oznacza to, że urządzenia w takiej sieci mogą komunikować się ze sobą bez konieczności dodawania dodatkowych etykiet w postaci numerów VLAN. Zastosowanie tego podejścia jest szczególnie istotne w środowiskach, gdzie konieczne jest uproszczenie konfiguracji i zarządzania siecią. Na przykład w małych biurach, gdzie nie ma potrzeby segmentacji ruchu, sieć natywna ułatwia administrację poprzez eliminację konieczności oznaczania wszystkich ramek. Przykładowo, standard IEEE 802.1Q definiuje mechanizmy tagowania ramek, ale sieci natywne są konstrukcją, która pozwala na efektywne zarządzanie ruchem, zwłaszcza w sytuacjach, gdy nie ma wymogu ścisłego rozdzielenia różnych typów ruchu.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Z czego wykonane są żyły kabla UTP Cat 5e?

A. z aluminium

B. z żelaza

C. z miedzi

D. ze stali

Kable UTP Cat 5e są standardowo wykonane z miedzi, co ma kluczowe znaczenie dla ich wydajności i jakości przesyłu danych. Miedź charakteryzuje się doskonałymi właściwościami przewodzącymi, co pozwala na osiąganie wysokich prędkości transmisji oraz minimalizację strat sygnału. Dzięki temu kable te mogą obsługiwać prędkości do 1 Gbps na odległości do 100 metrów, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla sieci lokalnych, w tym w biurach oraz domach. Zastosowanie miedzi jest zgodne z normami IEEE 802.3 oraz TIA/EIA-568, które definiują wymagania dla kabli kategorii 5e. Użycie miedzi w kablach UTP zapewnia również lepszą odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, co jest istotnym czynnikiem w środowiskach z wieloma źródłami zakłóceń. W praktyce oznacza to, że kable UTP Cat 5e są często wybierane do instalacji sieciowych zarówno w małych, jak i dużych przedsiębiorstwach, co potwierdza ich niezawodność i efektywność w przesyle danych.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Jaką maksymalną liczbę komputerów da się bezpośrednio połączyć z modemem ADSL2+?

A. dwa

B. jeden

C. osiem

D. cztery

Modem ADSL2+ to urządzenie, które świetnie nadaje się do połączeń szerokopasmowych, ale ma swoje ograniczenia, szczególnie jeśli chodzi o liczbę urządzeń, które można do niego podłączyć. W większości przypadków da się podłączyć tylko jeden komputer bezpośrednio przez port Ethernet. To dlatego, że ADSL2+ jest projektowany głównie z myślą o dostarczaniu sygnału do jednego miejsca. Jeżeli chcesz podłączyć więcej sprzętu, dobrze jest mieć router, który podzieli sygnał i pozwoli na jednoczesne korzystanie z internetu na różnych urządzeniach. W standardowych routerach znajdziesz kilka portów Ethernet, co sprawia, że łatwo podłączysz kilka komputerów albo inne gadżety, jak smartfony czy tablety, przez Wi-Fi. Poza tym, routery poprawiają bezpieczeństwo sieci, bo mają zapory sieciowe i inne zabezpieczenia, co jest naprawdę ważne w dzisiejszych czasach.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Na rysunku przedstawiono schemat blokowy sieci

A. FOX (Fast Optical Cross-connect).

B. DSL (Digital Subscriber Line).

C. HFC (Hybrid fibre-coaxial).

D. PON (Passive Optical Network).

Wybrane odpowiedzi, takie jak DSL (Digital Subscriber Line) czy HFC (Hybrid fibre-coaxial), są przykładem technologii, które znacząco różnią się od architektury PON. DSL, oparty na miedzi, ogranicza się do bezpośredniego połączenia z centralą telefoniczną, co skutkuje mniejszą przepustowością i ograniczonym zasięgiem. Specjalizuje się w dostarczaniu usług szerokopasmowych na krótkich dystansach, co powoduje, że w bardziej rozległych obszarach może prowadzić do problemów z jakością sygnału i prędkością transmisji. Podobnie HFC, która łączy kabel koncentryczny z technologią optyczną, jest bardziej złożona i narażona na zakłócenia oraz ograniczenia w wydajności w porównaniu z jednorodnym podejściem, jakie oferują sieci PON. Z kolei FOX (Fast Optical Cross-connect) odnosi się do technologii przełączania sygnałów optycznych, a nie do dostępu szerokopasmowego, jak w przypadku PON. Często mylone podejścia sprowadzają się do niezrozumienia różnic między typami sieci telekomunikacyjnych oraz ich zastosowaniami. Ważne jest, aby mieć świadomość, że każda z tych technologii ma swoje specyficzne zastosowania, które powinny być dobierane w zależności od wymagań danego projektu oraz infrastruktury. Zrozumienie tych różnic pozwala na lepsze planowanie i wdrażanie rozwiązań telekomunikacyjnych w praktyce.

Pytanie 30

Po uruchomieniu komputera system BIOS przerwał start systemu i wyemitował kilka krótkich dźwięków o wysokiej częstotliwości, co oznacza

A. uszkodzenie pamięci RAM, procesora lub karty graficznej

B. brak systemu operacyjnego

C. uszkodzenie wentylatora zasilacza

D. przegrzanie zasilacza

Uszkodzenie pamięci RAM, procesora lub karty graficznej jest rzeczywiście najczęstszą przyczyną, dla której BIOS sygnalizuje problemy za pomocą sekwencji dźwiękowych. W momencie uruchamiania komputera, BIOS przeprowadza tzw. POST (Power-On Self-Test), który ma na celu sprawdzenie podstawowych komponentów systemu. Jeżeli wykryje jakiekolwiek anomalie, które mogą uniemożliwić prawidłowe uruchomienie systemu operacyjnego, generuje kod dźwiękowy jako formę komunikacji z użytkownikiem. Wiele płyt głównych korzysta z kodów dźwiękowych opartych na specyfikacjach amerykańskiego standardu PC, gdzie konkretne sekwencje dźwięków wskazują na problem z pamięcią RAM, procesorem lub kartą graficzną. Przykładem może być sytuacja, w której moduły pamięci RAM są źle zamontowane lub uszkodzone, co często objawia się powtarzającymi się sygnałami. W praktyce, wielokrotne odłączenie i ponowne podłączenie pamięci RAM może rozwiązać problem, dlatego warto znać te podstawowe procedury diagnostyczne, aby skutecznie reagować na problemy systemowe.

Pytanie 31

Jaką liczbę punktów komutacyjnych posiada pojedynczy komutator prostokątny z pełnym dostępem, mający 8 wejść i 4 wyjścia?

A. 64 punkty komutacyjne

B. 12 punktów komutacyjnych

C. 16 punktów komutacyjnych

D. 32 punkty komutacyjne

Prawidłowa odpowiedź to 32 punkty komutacyjne. Aby obliczyć liczbę punktów komutacyjnych w pełnodostępnym komutatorze prostokątnym, należy zastosować wzór: liczba punktów komutacyjnych = liczba wejść x liczba wyjść. W tym przypadku mamy 8 wejść i 4 wyjścia, co daje 8 x 4 = 32 punkty komutacyjne. Tego typu komutatory są powszechnie stosowane w telekomunikacji oraz w systemach automatyki, gdzie wymagana jest szybka i efektywna komunikacja między różnymi urządzeniami. W praktyce, komutator prostokątny może być wykorzystany w systemach rozdziału sygnałów audio lub w sieciach komputerowych do kierowania danych pomiędzy różnymi portami. Zrozumienie tej koncepcji jest kluczowe w projektowaniu systemów, które wymagają dużej elastyczności w zarządzaniu sygnałami oraz danych. W kontekście standardów branżowych, takie podejście jest zgodne z zasadami projektowania układów cyfrowych, które kładą nacisk na optymalizację i efektywność operacyjną.

Pytanie 32

Norma IEEE 802.11 odnosi się do sieci

A. bezprzewodowych

B. GPRS

C. Token Ring

D. GSM

Standard IEEE 802.11 to coś, co dotyczy sieci bezprzewodowych i to jest mega ważne, jak chodzi o komunikację w lokalnych sieciach, czyli WLAN. Z mojego doświadczenia, to jest fundament, który mówi zarówno o fizycznej stronie jak i o tym, jak dostępować do medium, co umożliwia przesył danych w różnych miejscach. Możemy to zobaczyć w publicznych hotspotach, w domach, a nawet w przemyśle, gdzie mobilność jest kluczowa. Ten standard daje różne prędkości transmisji i zasięg, co pozwala dostosować się do potrzeb użytkowników i tego, w jakim środowisku działają. Jeśli myślisz o karierze w IT, to znajomość tego standardu jest dość istotna, bo pozwala lepiej projektować sieci, co wpływa na ich wydajność i bezpieczeństwo. Dobrze pokazuje to przykład sieci Wi-Fi w biurach, gdzie pracownicy mogą spokojnie się poruszać z urządzeniami mobilnymi bez zrywania łączności.

Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Który element centrali telefonicznej pozwala na fizyczne zestawienie połączeń pomiędzy łączami podłączonymi do węzła komutacyjnego?

A. Sterownik

B. Zespół serwisowy

C. Pole komutacyjne

D. Główna przełącznica

Pole komutacyjne jest kluczowym elementem centrali telefonicznej, który umożliwia fizyczne zestawienie połączeń między różnymi łączami, które są doprowadzone do węzła komutacyjnego. Jego główną funkcją jest realizacja połączeń głosowych poprzez tworzenie odpowiednich torów transmisyjnych w momencie, gdy użytkownik nawiązuje połączenie. To właśnie w polu komutacyjnym odbywa się switching – proces, który pozwala na przekazywanie sygnałów między różnymi liniami telefonicznymi. Przykładem zastosowania pola komutacyjnego może być tradycyjna centrala telefoniczna, gdzie użytkownik wybiera numer, a pole komutacyjne łączy odpowiednie porty, aby umożliwić komunikację. W nowoczesnych systemach telekomunikacyjnych, takich jak VoIP, pole komutacyjne wciąż odgrywa istotną rolę, chociaż procesy te są często zautomatyzowane i oparte na oprogramowaniu. Dobre praktyki w zakresie projektowania systemów telekomunikacyjnych uwzględniają optymalizację pracy pola komutacyjnego, co wpływa na jakość połączeń oraz efektywność całego systemu.

Pytanie 36

Jakie urządzenie pomiarowe wykorzystuje się do określenia poziomu mocy sygnału w cyfrowej sieci telekomunikacyjnej?

A. Uniwersalny miernik cyfrowy

B. Tester przewodów RJ45/RJ11

C. Miernik wartości szczytowych

D. Tester linii telekomunikacyjnej

Tester linii telekomunikacyjnej jest specjalistycznym urządzeniem, które służy do pomiaru poziomu mocy sygnału oraz jakości połączeń w cyfrowych sieciach telefonicznych. Przy jego pomocy technicy mogą szybko i precyzyjnie zdiagnozować problemy z łącznością, co jest kluczowe w utrzymaniu wysokiej jakości usług telekomunikacyjnych. Tester ten umożliwia nie tylko pomiar poziomu sygnału, ale także identyfikację zakłóceń, oceny parametrów transmisji oraz testy ciągłości linii. W praktyce, podczas prac konserwacyjnych lub instalacyjnych, technicy wykorzystują ten sprzęt do weryfikacji, czy sygnał osiąga wymagane normy jakości, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Warto zaznaczyć, że takie pomiary są często regulowane przez standardy, takie jak ITU-T G.992, które określają minimalne wymagania dla jakości sygnału w różnych technologiach komunikacyjnych.

Pytanie 37

Jakie kodowanie jest używane na styku S w ISDN BRA?

A. RZ bipolarny

B. Millera

C. Manchester

D. Zmodyfikowany AMI

Wybór innych metod kodowania, takich jak Manchester, Millera czy RZ bipolarny, nie jest właściwy w kontekście zastosowania w ISDN BRA. Kodowanie Manchester stosuje zmianę sygnału w każdym bicie, co może prowadzić do wyższej przepływności potrzebnej do zachowania synchronizacji, ale nie jest optymalne dla aplikacji, które wymagają długich sesji bez przerywania. W praktyce, takie podejście może wiązać się z większymi wymaganiami na pasmo oraz złożonością w implementacji, co czyni je mniej efektywnym w kontekście ISDN. Z kolei kodowanie Millera, które łączy cechy kodowania AMI i Manchester, wprowadza bardziej skomplikowane mechanizmy, które są mniej intuicyjne i mogą prowadzić do większej ilości błędów w systemach, które nie są odpowiednio przygotowane. RZ bipolarny (Return-to-Zero) również nie jest zalecany, ponieważ charakteryzuje się tym, że sygnał wraca do zera w połowie bitu, co może prowadzić do problemów z detekcją poziomów logicznych w dłuższej perspektywie czasowej, powodując trudności w synchronizacji. Powszechnym błędem jest przekonanie, że wszystkie te metody są równoważne, podczas gdy różnice w ich działaniu i efektywności w praktycznych zastosowaniach telekomunikacyjnych są znaczące. Właściwe zrozumienie tych kodowań i ich ograniczeń jest kluczowe dla efektywnej implementacji systemów telekomunikacyjnych.

Pytanie 38

Do jakiego rodzaju przesyłania komunikatów odnosi się adres IPv4 224.232.154.225?

A. Unicast

B. Multicast

C. Anycast

D. Broadcast

Adres IPv4 224.232.154.225 to tak zwany adres multicast, czyli taki, który umożliwia wysyłanie danych do wielu odbiorców jednocześnie. Tego typu adresy są przydatne, np. podczas transmisji wideo na żywo czy wideokonferencji. Wiem, że w standardzie IETF RFC 5771 piszą, że adresy z zakresu 224.0.0.0 do 239.255.255.255 są przeznaczone na multicast. To naprawdę pomaga oszczędzać pasmo, bo zamiast wysyłać wiele kopii tych samych danych do różnych odbiorców, przesyła się jeden strumień. Protokół IGMP, który wspiera multicast, pozwala na dołączanie urządzeń do grupy i zarządzanie tym. Moim zdaniem, rozumienie tego tematu jest kluczowe, zwłaszcza jeśli planujesz pracować w IT i zajmować się sieciami komputerowymi. Daje to dużą przewagę w zarządzaniu ruchem sieciowym i wydajnością aplikacji.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Kontroler RAID 1 umieszczony na płycie głównej serwera

A. zwiększa ochronę danych na dysku twardym poprzez ich replikację na dwóch lub więcej dyskach

B. umożliwia odzyskanie danych po awarii jednego z dysków przy użyciu kodów korekcyjnych przechowywanych na dodatkowym dysku

C. łączy kilka fizycznych dysków w jeden logiczny dysk poprzez przeplatanie danych między dyskami

D. zwiększa szybkość zapisu i odczytu z dysku twardego poprzez operowanie na blokach danych

Wydaje mi się, że odpowiedzi w tej sekcji mogą być trochę mylące, jeśli chodzi o RAID 1. Po pierwsze, nie jest do końca prawdą, że RAID 1 przyspiesza zapisy, bo każdy zapis musi być zrobiony na obu dyskach jednocześnie, co może spowalniać. To nie to samo co RAID 0, gdzie dane są podzielone na bloki. Co do odczytu, to rzeczywiście można go robić z obu dysków na raz, ale to nie jest główny cel RAID 1. A jeszcze ta myśl, że RAID 1 łączy kilka dysków w jeden przez przeplatanie danych, to też jest błąd, bo to jest typowe dla RAID 0. RAID 1 po prostu robi dokładne kopie na dwóch dyskach. A co do wykorzystania kodów korekcyjnych, to już bardziej zaawansowane rzeczy, jak RAID 5 czy 6. W RAID 1 nie ma na to miejsca, bo wszystko jest zduplikowane. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do kiepskich decyzji przy projektowaniu systemów, dlatego trzeba zrozumieć różnice między poziomami RAID.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej