Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rolnik
  • Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
  • Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 20:06
  • Data zakończenia: 17 grudnia 2025 20:38

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Elementami kapitału własnego firmy są

A. zysk netto oraz kredyt bankowy
B. krótkoterminowe zobowiązania i kapitał powierzony
C. zysk netto i zobowiązania krótkoterminowe
D. kapitał powierzony i zysk netto
W analizowanych odpowiedziach można zauważyć nieporozumienia dotyczące definicji kapitału własnego i jego składników. Zobowiązania krótkoterminowe, które często są mylone z kapitałem własnym, stanowią długi, które przedsiębiorstwo musi spłacić w krótkim okresie, a tym samym nie są częścią kapitału własnego. Zysk netto, choć kluczowy w kontekście finansów przedsiębiorstwa, sam w sobie nie jest wystarczający do klasyfikacji jako kapitał własny, gdyż musi być połączony z innymi składnikami, takimi jak kapitał zakładowy. Kredyt bankowy również nie jest składnikiem kapitału własnego, ponieważ jest to zobowiązanie, które firma musi zwrócić wraz z odsetkami. Brak zrozumienia tych różnic prowadzi do błędnych wniosków i może skutkować niewłaściwym zarządzaniem finansami przedsiębiorstwa. Kluczowe jest, aby przedsiębiorcy i menedżerowie rozumieli, jakie elementy wchodzą w skład kapitału własnego, aby móc skutecznie planować rozwój, podejmować decyzje inwestycyjne oraz utrzymywać zdrową strukturę finansową. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie i analizowanie struktury kapitału, co pozwala na lepsze prognozowanie przyszłych potrzeb finansowych przedsiębiorstwa.

Pytanie 2

Jaki nawóz zawiera składniki NPK?

A. Mocznik
B. Polifoska
C. Sól amonowa
D. Sól potasowa
Polifoska jest nawozem, który zawiera wszystkie trzy kluczowe składniki odżywcze: azot (N), fosfor (P) oraz potas (K), co czyni ją nawozem typu NPK. W praktyce rolniczej, nawozy NPK są szczególnie cenione, ponieważ dostarczają roślinom niezbędnych makroskładników, które wspierają ich wzrost i rozwój. Azot jest kluczowy dla syntezy białek oraz chlorofilu, fosfor wspiera rozwój korzeni i kwitnienie, a potas wpływa na procesy fotosyntezy oraz odporność roślin na stresy środowiskowe. Polifoska jest stosowana w uprawach takich jak zboża, warzywa, czy owoce, co dowodzi jej wszechstronności. Dobrą praktyką jest stosowanie tego nawozu w oparciu o analizy gleby, co pozwala precyzyjnie dostosować dawki do rzeczywistych potrzeb roślin i zminimalizować ryzyko nadmiernego nawożenia. Zastosowanie nawozów NPK, w tym polifoski, wspiera zrównoważony rozwój rolnictwa oraz zwiększa plony przy zachowaniu zdrowego ekosystemu.

Pytanie 3

W trakcie rejestracji zwierząt w ARiMR wydawane są dokumenty tożsamości dla

A. świn
B. bydła
C. owiec
D. kóz
Odpowiedź dotycząca bydła jako zwierząt, dla których wydawane są paszporty w systemie ARiMR, jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa weterynaryjnego, paszporty zwierzęce są dokumentami niezbędnymi do identyfikacji bydła i monitorowania stanu zdrowia tych zwierząt. Paszporty te zawierają szczegółowe informacje, takie jak numer identyfikacyjny, daty szczepień oraz przeszłość zdrowotną zwierzęcia. W przypadku bydła, odpowiednie przepisy są zgodne za dyrektywami Unii Europejskiej, które nakładają obowiązek posiadania takich dokumentów w celu zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego produktów pochodzenia zwierzęcego. W praktyce, dobrze zarządzany paszport bydła umożliwia szybkie śledzenie i reakcję w przypadku wystąpienia chorób zakaźnych, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia publicznego oraz dobrostanu zwierząt. Umożliwia to również rolnikom efektywne zarządzanie stadem oraz spełnianie wymogów rynkowych i regulacyjnych, co jest niezbędne w kontekście produkcji mleka czy mięsa.

Pytanie 4

Do zbioru kukurydzy, która ma być przeznaczona na kiszonkę, należy zastosować

A. przetrząsaczo - zgrabiarki
B. kosiarki rotacyjnej
C. prasy zwijającej
D. samobieżnej sieczkarni polowej
Samobieżna sieczkarnia polowa jest odpowiednim sprzętem do zbioru kukurydzy przeznaczonej na kiszonkę, ponieważ łączy w sobie funkcje cięcia, rozdrabniania oraz załadunku materiału. W przeciwieństwie do innych maszyn, sieczkarnia umożliwia szybkie i efektywne przetworzenie roślin, co jest kluczowe w przypadku kukurydzy, która szybko traci wilgoć i wartości odżywcze po skoszeniu. W praktyce, wykorzystanie samobieżnej sieczkarni pozwala na zbiór kukurydzy w jednej operacji, co zmniejsza czas pracy i koszty operacyjne. Dodatkowo, standardowe modele są wyposażone w systemy monitorowania wydajności, co sprzyja optymalizacji procesu zbioru. W branży rolniczej zaleca się korzystanie z maszyn, które umożliwiają jednoczesne wykonanie kilku operacji, co jest nie tylko bardziej efektywne, ale również wspiera zrównoważony rozwój poprzez minimalizację liczby przejazdów po polu, co może wpłynąć na strukturę gleby oraz zachowanie bioróżnorodności.

Pytanie 5

Podaj rasę owiec, która jest hodowana dla mleka.

A. Owca Romanowska
B. Owca pomorska
C. Owca fryzyjska
D. Merynos polski
Niektóre rasy owiec, jak merynos polski czy owca Romanowska, są bardziej znane z produkcji wełny albo mięsa, a nie mleka. Merynos polski, na przykład, ma świetną wełnę, ale raczej nie jest hodowany dla mleka. Hodowcy skupiają się na gęstości i jakości runa, a nie na tym, ile mleka owca może dać. Podobnie owca Romanowska to tradycyjna rasa, która jest głównie hodowana dla mięsa i wełny. Co do owcy pomorskiej, to też nie jest typowa rasa mleczna, mimo że w lokalnych hodowlach może mieć swoje miejsce. Często można spotkać się z pomyłkami, gdy myli się te rasy z owcami mlecznymi, co bierze się z braku wiedzy o różnicach między nimi. Rasy mleczne, jak owca fryzyjska, mają specjalne cechy anatomiczne, które ułatwiają produkcję mleka, a w przypadku ras wełnistych czy mięsnych to zupełnie nie działa. Rozumienie tych różnic to klucz do lepszego zarządzania hodowlą i uzyskiwania większych plonów, niezależnie od tego, co hodujemy.

Pytanie 6

Na podstawie Założeń produkcyjnych tuczu mlecznego koźląt oblicz zapotrzebowanie na mleko dla grupy 30 koźląt w tuczu mlecznym.

Założenia produkcyjne tuczu mlecznego koźląt
Ilość koźląt tuczonych w grupie30 szt.
Przyrost masy ciała koźlęcia w okresie tuczu15 kg
Zużycie mleka na 1 kilogram przyrostu8 litrów
Czas trwania tuczu60 dni
A. 3 600 litrów.
B. 1 800 litrów.
C. 14 400 litrów.
D. 7 200 litrów.
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów w rozumieniu zagadnienia oraz z braku znajomości kluczowych założeń dotyczących zapotrzebowania na mleko w tuczu mlecznym koźląt. Na przykład, niektóre odpowiedzi mogły zostać obliczone przez mylenie ilości mleka potrzebnego na kilogram przyrostu masy ciała z całkowitym zapotrzebowaniem na mleko dla całej grupy koźląt. Często także pojawia się błędne założenie, że koźlęta zużywają znacznie mniej mleka, co prowadzi do zaniżenia wartości. Przy obliczeniach należy pamiętać, że każde koźle w okresie tuczu potrzebuje średnio 8 litrów mleka na każdy kilogram przyrostu masy ciała, a całkowity przyrost tego masy wynosi 15 kg. Stąd, dla jednego koźlęcia, zapotrzebowanie na mleko powinno wynosić 120 litrów. Jeżeli nie uwzględnimy liczby koźląt w grupie, obliczenia będą niekompletne. Właściwe podejście do obliczeń jest kluczowe dla sukcesu w hodowli zwierząt, ponieważ zapewnia, że zwierzęta będą miały odpowiednią ilość składników odżywczych, co przekłada się na ich zdrowie oraz efektywność produkcji. Dlatego też, każda pomyłka w obliczeniach może prowadzić do negatywnych skutków, takich jak wzrost kosztów produkcji oraz obniżenie jakości mleka.

Pytanie 7

W rolnictwie dyrektywa dotycząca azotanów jest stosowana w celu

A. ochrony wód gruntowych
B. zapewnienia dobrostanu zwierząt hodowlanych
C. ulepszenia jakości produktów pochodzenia zwierzęcego
D. redukcji emisji szkodliwych gazów w obiektach inwentarskich
Dyrektywa azotanowa, znana również jako dyrektywa 91/676/EWG, ma na celu ochronę wód gruntowych przed zanieczyszczeniem spowodowanym nadmiernym używaniem nawozów azotowych w rolnictwie. W wyniku stosowania dużych ilości azotu, szczególnie w intensywnym rolnictwie, istnieje ryzyko, że azot dostanie się do wód gruntowych i powierzchniowych, co prowadzi do eutrofizacji. Eutrofizacja to proces, w którym zbiorniki wodne stają się bogate w substancje odżywcze, co prowadzi do nadmiernego wzrostu roślinności wodnej i zaburzenia ekosystemów. W kontekście dyrektywy azotanowej rolnicy muszą wdrażać praktyki, takie jak stosowanie nawozów zgodnie z zaleceniami agrotechnicznymi, monitorowanie poziomów azotu w glebie oraz implementacja stref ochronnych wokół zbiorników wodnych. Przykładem dobrych praktyk jest wprowadzenie systemu nawożenia opartego na analizie gleby, co pozwala na optymalizację użycia nawozów i minimalizację ich negatywnego wpływu na środowisko.

Pytanie 8

Aby oczyścić materiał siewny zbóż z uszkodzonych ziarniaków, należy wykorzystać

A. płótniarkę
B. tryjer
C. młynek
D. żmijkę
Młynek, żmijka oraz płótniarka to urządzenia, które mają swoje specyficzne zastosowania w obszarze przetwarzania zbóż, jednak nie są odpowiednie do celów oczyszczania materiału siewnego z połamanych ziarniaków. Młynek służy głównie do mielenia ziarna na mąkę, co nie tylko zmienia jego strukturę, ale także może prowadzić do dalszego uszkodzenia ziarniaków. Jego głównym celem jest produkcja przemysłowa, a nie separacja zanieczyszczeń. Żmijka to urządzenie transportowe, które ma na celu przemieszczenie ziarna, a nie jego oczyszczanie. Główną funkcją żmijki jest przenoszenie materiału, co nie wpływa na jakość samego ziarna, a jedynie ułatwia jego transport. Płótniarka zaś, mimo że jest używana do sortowania, często stosuje się ją w kontekście przetwarzania materiału na etapie późniejszym, nie zaś w celu selekcji przed siewem. Te urządzenia, mimo że mogą kojarzyć się z obróbką zbóż, w rzeczywistości nie odpowiadają na potrzeby związane z oczyszczaniem materiału siewnego z połamanych ziarniaków. Kluczowe jest zrozumienie, że skuteczność oczyszczania materiału siewnego wymaga specjalistycznych narzędzi, takich jak tryjer, które są zaprojektowane z myślą o zachowaniu integralności ziarniaków oraz ich jakości, co jest kluczowe dla efektywności upraw.

Pytanie 9

Siew nasion zbóż ozimych powinien nastąpić

A. bezpośrednio po orce siewnej
B. po 6-8 tygodniach od dokonania orki siewnej oraz użycia wału Campbella
C. w pierwszym tygodniu po przeprowadzeniu orki siewnej
D. po 2-3 tygodniach od przeprowadzenia orki siewnej
Siew nasion zbóż ozimych po 2-3 tygodniach od wykonania orki siewnej jest najlepszą praktyką agronomiczną, ponieważ w tym czasie gleba ma odpowiednią strukturę oraz wilgotność, co sprzyja dobremu ukorzenieniu roślin. Optymalne warunki do siewu pozwalają na lepsze wykorzystanie dostępnych składników odżywczych, co wpływa na zdrowie i plonowanie roślin. W ciągu tych kilku tygodni następuje również naturalne osiadanie gleby, co stabilizuje strukturę gleby. Dodatkowo, w tym okresie można zaobserwować zmiany w mikroklimacie gleby, co jest korzystne dla wzrostu nasion. Zgodnie z zaleceniami ekspertów agronomicznych, takie podejście pozwala również na łatwiejsze zwalczanie chwastów, które mogą konkurować z młodymi roślinami o wodę i składniki odżywcze. Dobrą praktyką jest również monitorowanie prognoz pogodowych, aby uniknąć siewu w niekorzystnych warunkach atmosferycznych, co może znacząco wpłynąć na przyszłe zbiory.

Pytanie 10

Jakie uprawy należy prowadzić po zastosowaniu obornika?

A. rośliny okopowe
B. zboża ozime
C. zboża jare
D. rośliny motylkowe
Rośliny okopowe, takie jak ziemniaki, buraki czy marchew, najlepiej reagują na zastosowanie obornika ze względu na ich szczególne wymagania pokarmowe oraz strukturę systemu korzeniowego. Obornik dostarcza nie tylko podstawowych składników odżywczych, takich jak azot, fosfor i potas, ale także mikroelementy oraz substancje organiczne, które poprawiają strukturę gleby i jej zdolności zatrzymywania wody. Po zastosowaniu obornika, jego składniki odżywcze uwalniają się stopniowo, co sprzyja długoterminowemu wzrostowi roślin okopowych, które wymagają stabilnego dostępu do składników odżywczych. Ponadto, obornik wspiera rozwój mikroorganizmów glebowych, co pozytywnie wpływa na zdrowotność gleby. Przykładem praktycznego zastosowania jest przygotowanie gleby pod uprawy ziemniaków, gdzie przed sadzeniem warto zastosować przekompostowany obornik, co przyczyni się do zwiększenia plonów oraz poprawy jakości bulw. Użycie obornika w uprawie roślin okopowych jest zgodne z zaleceniami agrotechnicznymi i standardami ekologicznymi, które promują zrównoważoną uprawę roślin.

Pytanie 11

Wskaź mieszankę nasion odpowiednią do utworzenia pastwiska?

A. 55% trawy niskie, 35% trawy wysokie, 10% motylkowe
B. 60% trawy wysokie, 25% trawy niskie, 5% trawy średnie, 10% motylkowe
C. 55% trawy wysokie, 35% trawy niskie, 10% motylkowe
D. 55% trawy wysokie, 25% trawy niskie, 10% trawy średnie, 10% motylkowe
Wybór mieszanki 55% traw niskich, 35% traw wysokich i 10% motylkowych jest uzasadniony z kilku powodów. Trawy niskie, takie jak życica trwała czy kostrzewa łąkowa, są doskonałe do pastwisk, ponieważ dobrze znoszą intensywne wypasanie i szybko regenerują się po skoszeniu. Dodatkowo, trawy wysokie, do których można zaliczyć np. tymotkę łąkową, oferują znacznie większą wysokość i masę, co z kolei sprzyja lepszemu zaspokojeniu potrzeb pokarmowych bydła. Obecność 10% roślin motylkowych, takich jak koniczyna czerwona, wzbogaca glebę w azot, co przyczynia się do lepszego wzrostu innych roślin w mieszance. Zastosowanie takiej mieszanki przyczynia się do zrównoważonego rozwoju pastwiska, poprawiając jego jakość i wydajność. W branży rolniczej istnieją wytyczne, które rekomendują tego typu mieszanki w kontekście hodowli bydła mlecznego czy mięsnego, ponieważ stabilizują one ekosystem i zwiększają bioróżnorodność.

Pytanie 12

Którego z narzędzi należy użyć do pielęgnacji pastwisk?

Ilustracja do pytania
A. B.
B. A.
C. D.
D. C.
Narzędzie oznaczone literą D, czyli wał łąkowy, jest kluczowym elementem w pielęgnacji i zarządzaniu pastwiskami. Jego główną funkcją jest wyrównywanie powierzchni terenu, co ma istotne znaczenie dla zachowania odpowiednich warunków wzrostu roślin. Wał łąkowy skutecznie eliminuje nierówności, takie jak kretowiska, które mogą negatywnie wpływać na rozwój trawy oraz dostępność pokarmu dla zwierząt. Zgodnie z dobrymi praktykami rolniczymi, regularne użycie wału łąkowego zapobiega gromadzeniu się wody w zagłębieniach, co może prowadzić do gnicia korzeni roślin, a tym samym obniżenia jakości pastwiska. Dodatkowo, narzędzie to sprzyja lepszemu wnikaniu wody do gleby, co jest niezbędne w okresach suszy. Warto również zauważyć, że przy odpowiedniej pielęgnacji pastwisk, można znacznie zwiększyć wydajność produkcji paszy, co ma pozytywny wpływ na ekonomię gospodarstwa.

Pytanie 13

Śruta poekstrakcyjna sojowa stanowi paszę

A. węglowodanową
B. mineralną
C. treściwą
D. objętościową
Śruta poekstrakcyjna sojowa jest klasyfikowana jako pasza treściwa, co oznacza, że jest bogata w składniki pokarmowe, szczególnie białko i tłuszcze, które są niezbędne do prawidłowego wzrostu i rozwoju zwierząt. Zawartość białka w śrucie sojowej wynosi zazwyczaj od 44% do 48%, co czyni ją jednym z najbogatszych źródeł białka roślinnego. W praktyce, stosowanie śruty sojowej w diecie zwierząt gospodarskich, takich jak bydło, trzoda chlewna czy drób, pozwala na zaspokojenie ich wysokich potrzeb pokarmowych w okresach intensywnego wzrostu czy produkcji mleka. Dlatego śruta poekstrakcyjna sojowa jest powszechnie wykorzystywana w mieszankach paszowych, co pozwala na optymalizację kosztów produkcji oraz zwiększenie efektywności żywienia. Dodatkowo, ze względu na wysoką strawność i wartość energetyczną, jej dodatek do pasz może przyczynić się do poprawy wyników produkcyjnych zwierząt. W kontekście standardów branżowych, użycie śruty sojowej jako paszy treściwej jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i efektywności produkcji w hodowli zwierząt.

Pytanie 14

Wyznacz maksymalną ilość mocznika paszowego w diecie dla krowy o wadze 600 kg, jeżeli dzienne dozwolone spożycie mocznika przez krowę wynosi 1 g na każde 4 kg wagi ciała?

A. 40 g
B. 150 g
C. 1 200 g
D. 600 g
Odpowiedź 150 g jest poprawna, ponieważ dzienne dopuszczalne pobranie mocznika przez krowę wynosi 1 g na każde 4 kg masy ciała. W przypadku krowy o masie 600 kg obliczenia wyglądają następująco: 600 kg / 4 kg = 150 g. Ta ilość mocznika jest zgodna z zaleceniami żywieniowymi, które mają na celu zapewnienie optymalnego wzrostu i zdrowia zwierząt. Mocznik pastewny jest źródłem azotu, który jest kluczowy dla syntezy białek w organizmie krowy. Właściwe dawkowanie mocznika wspiera nie tylko wzrost masy ciała, ale również zwiększa wydajność mleczną, co jest istotne w produkcji mleka. Przestrzeganie tych norm jest niezbędne do uniknięcia problemów zdrowotnych, takich jak toksyczność mocznika, która może wystąpić przy nadmiernym podawaniu. W praktyce, odpowiednie stosowanie mocznika jest istotne w żywieniu bydła, a jego dawkowanie powinno być zawsze dostosowane do indywidualnych potrzeb zwierzęcia oraz oceniane na podstawie analizy paszy i stanu zdrowia zwierząt.

Pytanie 15

Wymień grupę roślin, które są szczególnie wrażliwe na kwaśny odczyn gleby?

A. Seradela, peluszka, owies
B. Żyto, ziemniaki, kukurydza
C. Burak cukrowy, jęczmień, pszenica
D. Owies, len, łubin żółty
Burak cukrowy, jęczmień i pszenica to rośliny, które nie lubią zbytnio kwaśnej gleby. W takich warunkach ich wzrost i plonowanie mogą być naprawdę słabe. Kwaśność gleby, czyli pH, ma duży wpływ na to, jak rośliny przyswajają składniki odżywcze. Te rośliny wolą, gdy gleba jest neutralna lub lekko zasadowa. Dla buraka cukrowego pH powinno być w granicach 6-7,5, jeśli chcemy, żeby dobrze plonował. Z kolei jęczmień i pszenica, gdy pH spadnie poniżej 6, mogą mieć problemy z takim ważnymi minerałami jak wapń i magnez. Takie braki to nie żarty, bo są kluczowe dla ich wzrostu. Dlatego w uprawach na kwaśnych glebach warto wapnować, bo to jest zgodne z dobrymi praktykami w rolnictwie. Analiza gleby i monitorowanie jej pH to też dobre pomysły, żeby zadbać o lepsze plony.

Pytanie 16

Aby zapewnić stałą ilość wysiewu nasion, niezależnie od prędkości jazdy oraz obrotów silnika, w siewnikach wykorzystuje się napęd kółek wysiewających

A. z wałka odbioru mocy ciągnika przez napęd zależny
B. z koła jezdnego siewnika
C. z silnika hydraulicznego
D. z wałka odbioru mocy ciągnika przez napęd niezależny
Odpowiedź "z koła jezdnego siewnika" jest poprawna, ponieważ siewniki wykorzystują napęd z kół jezdnych, aby zapewnić stałą prędkość wysiewu nasion, niezależnie od prędkości jazdy ciągnika. Taki system napędowy gwarantuje, że ilość wysiewanych nasion na jednostkę powierzchni pozostaje niezmienna, co jest kluczowe dla uzyskania równomiernych plonów. Zastosowanie napędu z kół jezdnych pozwala także na dokładne dostosowanie prędkości wysiewu do prędkości jazdy, co ma duże znaczenie w praktyce rolniczej. W sytuacji, gdy prędkość jazdy zmienia się, ruch obrotowy kół jest bezpośrednio przekazywany na mechanizm wysiewający, eliminując ryzyko nadmiernego lub niedostatecznego wysiewu. W standardach branżowych, takich jak ISO 4254, kładzie się duży nacisk na efektywność systemów wysiewu, a napęd z kół jezdnych jest często zalecanym rozwiązaniem w nowoczesnych siewnikach, co podkreśla jego istotność w praktyce rolniczej.

Pytanie 17

Podczas oznaczania bydła kolczykami należy

A. założyć kolczyk z numerem stada, w którym urodziło się zwierzę, na lewą małżowinę uszną
B. część męską kolczyka umieścić po wewnętrznej stronie małżowiny usznej
C. założyć kolczyk na brzegu prawej małżowiny usznej
D. założyć po jednym kolczyku z tym samym numerem identyfikacyjnym na każdej małżowinie usznej
Wszystkie inne odpowiedzi są niepoprawne z kilku powodów. Umieszczenie kolczyka tylko na brzegu prawej małżowiny usznej narusza zasadę jednoznacznej identyfikacji, ponieważ w przypadku utraty kolczyka trudniej będzie zidentyfikować zwierzę. Ponadto część męska kolczyka, umieszczana po wewnętrznej stronie małżowiny usznej, nie jest zgodna z najlepszymi praktykami, ponieważ taka lokalizacja może prowadzić do urazów lub infekcji, co jest sprzeczne z zasadami dobrostanu zwierząt. Zakładanie kolczyka z numerem stada tylko na lewą małżowinę również nie jest zalecane, gdyż eliminuje możliwość jednoznacznej identyfikacji zwierzęcia w przypadku, gdy z jakiegoś powodu kolczyk nie jest widoczny. Powszechnym błędem jest również przekonanie, że wystarczy oznakowanie tylko jednej strony, co prowadzi do nieefektywnej identyfikacji w przypadku zmiany pozycji zwierzęcia. Zgodnie z przepisami unijnymi i krajowymi dotyczącymi identyfikacji zwierząt, kluczowe jest, aby każde bydło było oznakowane w sposób, który zapewni jego identyfikowalność w każdym momencie, co jest niezbędne w kontekście zdrowia publicznego oraz bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 18

Która rasa bydła jest najbardziej odpowiednia do produkcji opasów?

A. limousine
B. jersey
C. nizinna czarno-biała
D. holsztyńsko-fryzyjska
Holsztyńsko-fryzyjska to rasa, która faktycznie jest znana z wydajności mlecznej, ale nie bardzo nadaje się do produkcji mięsa. Głównie hoduje się je dla mleka, przez co mają gorsze efekty przyrostu masy w porównaniu do innych ras, które są bardziej mięsne. Rasa Jersey, chociaż ma fajne mleko, to też nie jest do opasów, bo bardziej skupia się na wydajności mlecznej. Nizinna czarno-biała może trochę być używana w produkcji mięsa, ale Limousine czy inne rasy mięsne wypadają lepiej pod względem przyrostów i efektywności karmienia. Często hodowcy zapominają, że nie każda rasa pasuje do wszystkich celów, co prowadzi do słabszych wyników. Żeby coś osiągnąć w produkcji mięsa, trzeba wybierać rasy, które naprawdę są stworzone do tego celu.

Pytanie 19

Zatrudnienie młodych pracowników do pracy z chemicznymi środkami ochrony roślin jest

A. dozwolone wyłącznie w towarzystwie osoby dorosłej
B. dozwolone jedynie przez 6 godzin dziennie
C. dozwolone, gdy młodociany osiągnie 16 lat
D. zupełnie zakazane
Zatrudnianie młodocianych pracowników do pracy z użyciem chemicznych środków ochrony roślin jest w ogóle niedopuszczalne ze względu na wysokie ryzyko zdrowotne i bezpieczeństwa. Młodociani pracownicy, czyli osoby poniżej 18 roku życia, nie mają w pełni rozwiniętej odporności na działanie toksycznych substancji, co czyni ich bardziej podatnymi na negatywne skutki zdrowotne, takie jak zatrucia, choroby układu oddechowego czy skórne. W wielu krajach, w tym w Polsce, istnieją surowe regulacje prawne, które zabraniają takiego zatrudnienia, aby chronić młodzież przed szkodliwymi skutkami pracy w niebezpiecznych warunkach. W praktyce oznacza to, że pracodawcy powinni stosować się do przepisów dotyczących ochrony dzieci i młodzieży w miejscu pracy, co jest zgodne z rekomendacjami Międzynarodowej Organizacji Pracy (ILO). Przykładem dobrych praktyk może być organizowanie szkoleń dla dorosłych pracowników na temat bezpiecznego stosowania chemicznych środków ochrony roślin oraz wdrażanie programów zapewniających, że młodociani nie będą narażeni na jakiekolwiek toksyczne substancje w miejscu pracy.

Pytanie 20

Orkę siewną, określaną mianem "razówki", realizuje się przy użyciu pługa, który jest zaopatrzony

A. w przedpłużki.
B. w listwy dołożone.
C. w krój tarczowy.
D. w pogłębiacze.
Orkę siewną, znaną jako "razówkę", wykonuje się pługiem wyposażonym w przedpłużki, co ma kluczowe znaczenie dla uzyskania odpowiednich warunków siewu. Przedpłużki to elementy pługa, które pozwalają na głębsze i bardziej precyzyjne obrabianie gleby, co jest istotne w kontekście poprawy struktury gleby oraz zapewnienia optymalnych warunków dla kiełkowania nasion. Stosowanie przedpłużek umożliwia efektywne rozluźnienie gleby, co przyczynia się do lepszego wchłaniania wody oraz składników odżywczych przez rośliny. Praktyczne zastosowanie tego rozwiązania można zaobserwować w rolnictwie intensywnym, gdzie precyzyjne zarządzanie glebą jest kluczowe dla uzyskania wysokich plonów. Warto również zaznaczyć, że stosowanie przedpłużek wpisuje się w zalecenia dotyczące minimalizacji erozji gleby i ochrony środowiska, co jest zgodne z aktualnymi standardami ekologicznego rolnictwa oraz z zasadami zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 21

Najdogodniejszy czas na zasiew kukurydzy w uprawie podstawowej to

A. koniec maja
B. 20 kwietnia - 5 maja
C. 15 marca - 15 kwietnia
D. koniec marca
Optymalny termin siewu kukurydzy uprawianej w plonie głównym przypada na okres od 20 kwietnia do 5 maja. W tym czasie warunki atmosferyczne oraz temperatura gleby są najbardziej sprzyjające dla wschodów roślin. Kukurydza jest rośliną ciepłolubną, dlatego nie należy jej siać zbyt wcześnie, ponieważ przymrozki mogą uszkodzić młode siewki. W praktyce, siew w tym oknie czasowym umożliwia uzyskanie lepszej produktywności i zdrowia roślin. Warto również zauważyć, że termin siewu może się różnić w zależności od regionu i lokalnych warunków klimatycznych. Dobrym rozwiązaniem jest monitorowanie temperatury gleby; idealna temperatura do siewu kukurydzy to przynajmniej 10°C. Zastosowanie takiego podejścia zgodnego z lokalnymi praktykami agrotechnicznymi i standardami agronomicznymi zapewnia nie tylko lepsze wschody, ale również korzystny wpływ na całkowity plon. Ostatecznie, siew w odpowiednim terminie przyczynia się do lepszej efektywności nawożenia, co wpływa na wydajność produkcji.

Pytanie 22

Elementem systemu agrobiznesu jest sektor

A. samorządowy
B. publiczny
C. dystrybucyjny
D. finansowy
Sektor dystrybucyjny jest kluczowym elementem systemu agrobiznesu, ponieważ odpowiada za proces przemieszczania produktów rolnych od producentów do konsumentów. Obejmuje on różnorodne kanały dystrybucji, takie jak hurtownie, detaliczne punkty sprzedaży oraz platformy e-commerce. W praktyce, efektywna dystrybucja wspiera nie tylko zwiększenie dostępności produktów, ale także ich świeżość oraz jakość, co jest istotne dla zaspokojenia potrzeb rynku. Przykładem może być system chłodniczy stosowany w transporcie warzyw i owoców, który minimalizuje straty związane z psuciem się produktów. W branży agrobiznesu stosuje się również strategie optymalizacji logistyki, takie jak Just-in-Time, które polegają na minimalizowaniu zapasów i dostosowywaniu dostaw do rzeczywistego popytu. Kluczowym standardem w tym obszarze jest wdrażanie zintegrowanych systemów zarządzania łańcuchem dostaw, co pozwala na efektywne śledzenie i koordynowanie wszystkich etapów dystrybucji. Zrozumienie roli sektora dystrybucyjnego jest niezbędne dla każdego, kto pragnie efektywnie uczestniczyć w rynku agrobiznesu.

Pytanie 23

Na podstawie danych w tabeli określ wielkość nadwyżki bezpośredniej w produkcji pszenicy ozimej

WyszczególnienieNa 1 ha uprawy
(w zł)
Wartość produkcji, w tym:
- wartość produktu głównego1 526
- dopłaty282
Koszty bezpośrednie :
- materiał siewny139
- nawozy mineralne302
- środki ochrony roślin110
- pozostałe koszty bezpośrednie70
A. 1187 zł
B. 1808 zł
C. 621 zł
D. 2429 zł
Odpowiedź 1187 zł to strzał w dziesiątkę. To jest dokładnie ta nadwyżka bezpośrednia w produkcji pszenicy ozimej na 1 ha. W skrócie, nadwyżka bezpośrednia to różnica między tym, co zarobisz z produkcji, a kosztami, które są z nią związane. W przypadku pszenicy ozimej, nadwyżka na poziomie 905 zł na ha pokazuje, że gospodarstwo naprawdę dobrze gospodaruje swoimi zasobami. Moim zdaniem, to świetny wynik, bo pokazuje, że produkcja jest efektywna. Rolnicy mogą te dane wykorzystać do planowania, jak alokować zasoby, jakie decyzje podejmować w produkcji, a także które odmiany pszenicy mogą być bardziej opłacalne. Warto też pamiętać, że zrozumienie nadwyżki bezpośredniej i jak wpływa na rentowność gospodarstwa to klucz do dobrego zarządzania finansami w rolnictwie. Monitorowanie tego wskaźnika to świetny sposób na szybką reakcję na zmieniający się rynek i dostosowanie strategii produkcyjnej do aktualnych warunków.

Pytanie 24

Cielęta ras mięsnych należy po urodzeniu

A. umieścić w indywidualnym kojcu
B. przenieść do kojca grupowego
C. zostawić z matką do momentu odsądzenia w wieku 6-7 miesięcy
D. pozostawić z matką przez czas karmienia siarą, a potem przenieść do kojca grupowego
Przeniesienie cieląt do kojców indywidualnych tuż po porodzie lub do kojców grupowych w pierwszych dniach życia nie jest zalecane z kilku istotnych powodów. Po pierwsze, cielęta w pierwszych godzinach i dniach życia wymagają dostępu do matki, aby mogły przyjąć siarę, która jest kluczowa dla ich zdrowia. Decyzja o oddzieleniu ich od matek może prowadzić do braku odpowiedniego spożycia siary, a tym samym do osłabienia układu odpornościowego młodych zwierząt, co znacząco zwiększa ryzyko wystąpienia chorób. Ponadto, przeniesienie cieląt do kojców indywidualnych ogranicza ich naturalne zachowania społeczne, co jest sprzeczne z zasadami dobrostanu zwierząt. Cielęta, które nie mają kontaktu z innymi zwierzętami, mogą doświadczać stresu, co negatywnie wpływa na ich rozwój emocjonalny i fizyczny. Z kolei pozostawienie cieląt z matkami wyłącznie przez krótki okres karmienia siarą i szybkie przeniesienie ich do kojców grupowych również jest błędnym podejściem. W takim przypadku cielęta mogą nie zdążyć w pełni skorzystać z kontaktu z matką, co prowadzi do nieprawidłowego rozwoju. Dobre praktyki hodowlane zalecają, aby cielęta pozostawały z matkami przez co najmniej 6-7 miesięcy, co nie tylko wspiera ich zdrowie, ale również zapewnia stabilność w relacjach społecznych i ułatwia późniejsze przystosowanie się do życia w grupie.

Pytanie 25

Pojawienie się u świń czerwonych, wznoszących się plam o czworokątnym kształcie na skórze, połączone z gorączką oraz zagrzebywaniem się w ściółce, wskazuje na objawy

A. pomoru świń
B. grypy
C. choroby obrzękowej
D. różycy
Różyca to taka choroba, która wywoływana jest przez bakterie Erysipelothrix. Działa to tak, że wpływa głównie na skórę i układ krwionośny świń. Jak widzisz czerwone plamy na skórze, które są trochę wypukłe, to pewnie to właśnie różyca. Objawy, które się pojawiają, to stan zapalny, gorączka i zmiany na skórze, które łatwo zauważyć. Świnie często zaczynają się zagrzebywać w ściółce, bo odczuwają dyskomfort z powodu tych objawów. W weterynarii ważne jest, żeby szybko rozpoznać te oznaki i odpowiednio leczyć, na przykład antybiotykami oraz poprawiając warunki w hodowli. Im szybciej to zrobimy, tym lepiej dla zwierząt. Regularne sprawdzanie zdrowia stada i szczepienia to, moim zdaniem, kluczowe rzeczy w zapobieganiu tej chorobie, bo to może zredukować ryzyko epidemii wśród świń.

Pytanie 26

Po zebraniu rzepaku ozimego należy przeprowadzić zespół prac agrotechnicznych

A. wiosennych
B. zimowych
C. pożniwnych
D. przedwysiewnych
Uprawki pożniwne to taki kluczowy element w agrotechnice, zwłaszcza po zbiorze rzepaku ozimego. Chodzi o to, żeby dobrze przygotować glebę na nowe zasiewy oraz poprawić jej strukturę i właściwości. Po zbiorze rzepaku, który ma spore wymagania glebowe, warto pomyśleć o orce, żeby wymieszać resztki roślinne z ziemią. Taki zabieg naprawdę sprzyja mineralizacji materii organicznej, a to jest ważne dla jakości gleby. Dodatkowo, orka pożniwna może pomóc w walce z chwastami i zwiększa dostępność składników pokarmowych dla następnych roślin. W praktyce można też stosować podorywkę, różne narzędzia jak brony czy talerzówki, które pomagają w spulchnieniu gleby. Ważne jest, żeby te prace robić raczej szybko po zbiorze, żeby zminimalizować ryzyko chorób i szkodników. Dzięki temu przyszłe uprawy będą miały dużo lepsze warunki do wzrostu, co jest zgodne z tym, co się wie o najlepszych praktykach agrotechnicznych.

Pytanie 27

Która roślina stanowi najlepszy przedplon dla pszenicy ozimej?

A. Jęczmień ozimy
B. Kukurydza na zielonkę
C. Rzepak ozimy
D. Kukurydza na ziarno
Rzepak ozimy to naprawdę świetny wybór jako przedplon dla pszenicy ozimej. Ma kilka fajnych właściwości, które wspomagają glebę i pomagają w utrzymaniu składników odżywczych. To, że jest rośliną krzyżową, sprawia, że dobrze wykorzystuje azot, co w efekcie przyczynia się do lepszego wzrostu pszenicy. Zauważyłem, że po zbiorze rzepaku wielu rolników decyduje się na nawożenie organiczne, co jeszcze bardziej wzbogaca glebę. Rzepak też potrafi ograniczać chwasty i patogeny glebowe, co jest bardzo ważne, bo to wpływa na zdrowie innych roślin. Dodatkowo, jego silny system korzeniowy poprawia strukturę gleby, więc woda i powietrze lepiej się tam rozchodzą. To wszystko sprzyja zdrowemu wzrostowi pszenicy. Słyszałem, że w wielu gospodarstwach właśnie rotacja upraw z uwzględnieniem rzepaku daje super efekty, jeśli chodzi o plony i jakość gleby.

Pytanie 28

Maksymalny dobowy czas pracy młodzieży, która nie osiągnęła 16 roku życia, nie może przekraczać

A. 7 godzin
B. 6 godzin
C. 8 godzin
D. 5 godzin
Jeśli wybierasz złą odpowiedź, to często znaczy, że nie do końca rozumiesz te przepisy o czasie pracy młodocianych. Wiele osób może myśleć, że 8 godzin to normalny czas pracy, ale to dotyczy dorosłych, nie młodzieży. Limit godzin, czyli 6, wynika z tego, że młodociani nie powinni pracować zbyt długo, bo to niezdrowe dla ich rozwijających się organizmów. Muszą mieć czas na naukę i odpoczynek, co jest naprawdę ważne dla ich zdrowia. Każdy pracodawca powinien znać te zasady i ich przestrzegać, bo ignorowanie ich może prowadzić do złych warunków pracy i kłopotów prawnych. Dlatego tak istotne jest, żeby pracodawcy rozumieli, ile czasu mogą zatrudniać młodocianych i jak ważne jest stworzenie im dobrych warunków do rozwoju.

Pytanie 29

Logo umieszczone na opakowaniu oznacza produkt rolnictwa UE

Ilustracja do pytania
A. ekologicznego.
B. intensywnego.
C. towarowego.
D. integrowanego.
Poprawna odpowiedź to "ekologicznego". Logo umieszczone na opakowaniu symbolizuje produkty rolnictwa ekologicznego Unii Europejskiej, co oznacza, że dany produkt spełnia rygorystyczne normy dotyczące produkcji ekologicznej. Aby uzyskać takie oznaczenie, produkt musi być uprawiany bez użycia sztucznych nawozów i pestycydów oraz zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju. Przykładem mogą być owoce i warzywa, które są certyfikowane jako ekologiczne, a ich produkcja przyczynia się do ochrony bioróżnorodności oraz zdrowia gleby. Dzięki takiemu oznaczeniu konsumenci mogą podejmować świadome decyzje zakupowe, wybierając produkty, które są przyjazne dla środowiska i zdrowe. Warto także zwrócić uwagę na rosnące zainteresowanie takimi produktami na rynku, co świadczy o ich popularności i znaczeniu dla zrównoważonego rozwoju rolnictwa w Europie.

Pytanie 30

Objawy u krów o wysokiej wydajności mleka, takie jak brak apetytu, obniżona produkcja mleka, twardy i suchy kał oraz wydychany zapach acetonu, świadczą o

A. kwasicy żwacza
B. biegunce
C. mastitis
D. ketozie
Kwasica żwacza to zaburzenie metaboliczne wynikające z nadmiaru fermentacji w żwaczu i spadku pH, co prowadzi do dysbiozy mikroflory. Objawy, takie jak zmiany apetytu czy wydajności mleka, mogą być mylone z objawami ketozy, jednak nie towarzyszy im charakterystyczna woń acetonu. Mastitis, czyli zapalenie wymienia, również może prowadzić do spadku wydajności mleka i zmiany w apetycie, ale objawy kliniczne są inne i dotyczą głównie stanu wymienia, a nie metabolizmu całego organizmu. Biegunki są problemem układu pokarmowego, które mogą prowadzić do odwodnienia, co nie jest bezpośrednio związane z utratą apetytu czy wydychanym acetonem. Niezrozumienie różnic między tymi schorzeniami może prowadzić do niewłaściwych diagnoz i leczenia, co w konsekwencji wpłynie na zdrowie krów i wydajność produkcji mleka. Ważne jest, aby weterynarze i hodowcy posiadali szczegółową wiedzę na temat objawów i przyczyn poszczególnych stanów, aby skutecznie zarządzać zdrowiem stada i minimalizować ryzyko wystąpienia metabolicznych schorzeń u krów.")

Pytanie 31

Które zboże jare charakteryzuje się najwyższymi wymaganiami wodnymi oraz najniższymi wymaganiami glebowymi?

A. Proso
B. Jęczmień
C. Owies
D. Pszenica
Jęczmień, proso i pszenica to zboża, które również mają swoje specyficzne wymagania glebowe i wodne, ale nie spełniają kryteriów określonych w pytaniu. Jęczmień, chociaż jest rośliną odporną na suszę, potrzebuje więcej wody w porównaniu do owsa, zwłaszcza w fazie wzrostu. Wybór jęczmienia może prowadzić do nieprawidłowych wniosków o jego zaletach w warunkach niskiej dostępności wody. Proso, z drugiej strony, jest znane z niskich wymagań wodnych, ale jego potrzeby glebowe są wyższe niż owsa, co czyni je mniej odpowiednim wyborem w kontekście postawionego pytania. Co więcej, pszenica, choć popularna w uprawach zbożowych, ma znacznie wyższe wymagania glebowe i wodne, co sprawia, że nie jest w stanie konkurować z owsem w kontekście zrównoważonego rozwoju i wydajności w trudnych warunkach glebowych. Typowym błędem myślowym jest przypisywanie wszystkim zbożom podobnych cech, co może prowadzić do wyborów, które nie uwzględniają specyfiki danej rośliny i warunków uprawy. Różnice w wymaganiach wodnych i glebowych są kluczowe w rolnictwie, a ich ignorowanie może prowadzić do obniżenia plonów oraz zwiększenia kosztów produkcji.

Pytanie 32

Bezrobocie wywołane sezonowymi zmianami w warunkach klimatycznych oraz cyklami produkcji w rolnictwie określa się mianem bezrobocia

A. sezonowe
B. frykcyjne
C. koniunkturalne
D. ukryte
Bezrobocie sezonowe odnosi się do zjawisk zatrudnienia, które są uzależnione od zmieniających się warunków klimatycznych i cykli produkcji w rolnictwie. W praktyce oznacza to, że w niektórych porach roku, np. podczas zbiorów, popyt na pracowników w sektorze rolnym wzrasta, co prowadzi do zwiększenia zatrudnienia. W innych okresach, zwłaszcza zimą, gdy prace polowe są ograniczone, zapotrzebowanie na pracowników maleje, co skutkuje wzrostem bezrobocia. Dobrym przykładem mogą być prace w sadach, gdzie wiosenne i letnie miesiące generują wysokie zapotrzebowanie na pracowników do zbioru owoców, a zimą zatrudnienie w tym sektorze praktycznie zanika. Zrozumienie tego zjawiska jest kluczowe dla analizy rynku pracy oraz dla planowania polityki zatrudnienia, gdzie istotne jest wdrażanie programów wsparcia dla pracowników sezonowych, aby zmniejszyć ich negatywne skutki. Przykładem może być szkolenie zawodowe, które umożliwi tym pracownikom zdobycie umiejętności w innych branżach, co sprzyja ich adaptacji na rynku pracy.

Pytanie 33

Przed przystąpieniem do pracy w zbiorniku na gnojowicę należy

A. wyposażyć wchodzącego w aparat do oddychania
B. oświetlić zbiornik lampą fluorescencyjną
C. wyposażyć wchodzącego w środki ochrony osobistej i zabezpieczyć iiną
D. osuszyć zbiornik
Przygotowanie się do wejścia do zbiornika na gnojowicę jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa osób pracujących w tym środowisku. Wchodzenie do takich zbiorników wiąże się z dużym ryzykiem, w tym narażeniem na toksyczne gazy, niską zawartość tlenu oraz inne zagrożenia dla zdrowia. Wyposażenie osoby w środki ochrony osobistej, takie jak kombinezony ochronne, rękawice oraz maski przeciwgazowe, jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie BHP. Zabezpieczenie wchodzącego w osobne środki ochrony ma na celu ochronę przed szkodliwymi substancjami, które mogą być obecne w gnojowicy, takimi jak amoniak czy siarkowodór. Dodatkowo, przed rozpoczęciem pracy, powinno się przeprowadzić ocenę ryzyka, a w przypadku wątpliwości zawsze warto skonsultować się z inspektorem BHP. Przykładowo, w rolnictwie czy hodowli zwierząt, stosowanie odpowiednich norm, takich jak PN-EN 689 oraz PN-EN 12312, może przyczynić się do znacznego zwiększenia bezpieczeństwa pracy w trudnych warunkach. Przestrzeganie tych zasad nie tylko chroni życie, ale również minimalizuje ryzyko wypadków w miejscu pracy.

Pytanie 34

Celem użytkowania smuszkowego owiec jest zdobycie

A. skór z dwudniowych oraz trzydniowych jagniąt
B. mięsa z dwutygodniowych jagniąt
C. mięsa z dojrzałych owiec
D. skór z dojrzałych owiec
Odpowiedź dotycząca pozyskiwania mięsa z dwutygodniowych jagniąt jest prawidłowa, ponieważ smuszkowe owce, znane również jako owce w typie smuszkowym, są hodowane głównie w celu uzyskania delikatnego i wysokiej jakości mięsa, które jest najbardziej cenione, gdy jagnięta osiągną wiek około dwóch tygodni. W tym okresie ich mięso ma najlepsze walory smakowe oraz teksturalne, co czyni je idealnym surowcem do produkcji potraw gourmet. W praktyce, taki sposób pozyskiwania mięsa uwzględnia także aspekty etyczne oraz dobrostan zwierząt, co jest zgodne z najnowszymi standardami branżowymi, które zwracają uwagę na humanitarne traktowanie zwierząt. Współczesne praktyki hodowlane zalecają również stosowanie odpowiednich technik żywienia i zarządzania stadem, aby zapewnić optymalne warunki dla wzrostu i zdrowia jagniąt, co ostatecznie przekłada się na jakość pozyskiwanego mięsa. Przykłady zastosowania tej praktyki można znaleźć w renomowanych restauracjach, które oferują dania z jagnięciny, podkreślając jej wyjątkowe walory smakowe.

Pytanie 35

Niebezpieczną chorobą zawodową rolników, która jest przenoszona przez kleszcze, jest

A. wścieklizna
B. toksoplazmoza
C. borelioza
D. bruceloza
Borelioza, zwana również chorobą z Lyme, jest jedną z najgroźniejszych chorób przenoszonych przez kleszcze, która dotyka nie tylko rolników, ale również osoby spędzające czas na świeżym powietrzu. Jest wywoływana przez bakterie z rodzaju Borrelia, które dostają się do organizmu człowieka poprzez ukąszenia zakażonych kleszczy. Zrozumienie tej choroby jest kluczowe dla ochrony zdrowia, ponieważ borelioza może prowadzić do poważnych komplikacji, w tym do uszkodzeń stawów, układu nerwowego oraz serca. Przykładowo, w przypadku wystąpienia rumienia wędrującego, który jest charakterystycznym objawem boreliozy, niezbędne jest jak najszybsze wdrożenie leczenia antybiotykami. Ważne jest również, aby osoby pracujące w rolnictwie stosowały praktyki zapobiegawcze, takie jak noszenie odzieży ochronnej oraz stosowanie repelentów na kleszcze. Świadomość zagrożeń wynikających z ukąszeń kleszczy oraz wczesne rozpoznawanie objawów boreliozy są kluczowymi elementami skutecznej profilaktyki tej choroby i powinny być integralną częścią szkoleń dla pracowników branży rolniczej.

Pytanie 36

Korzystając z danych zawartych w tabeli oblicz, który rolnik zastosował dawkę 68 kg azotu na 1 ha.

RolnikPowierzchnia polaNawóz i dawka
A.2,5 hasaletry amonowej (34% azotu), wysiat 500 kg
B.2,0 hamocznika (46% azotu), wysiat 100 kg
C.1,0 hasaletrzak (25% azotu), wysiat 200 kg
D.1,0 hasaletrzak (25% azotu), wysiat 100 kg
A. A.
B. C.
C. D.
D. B.
Wybór odpowiedzi, która nie wskazuje na rolnika A, może wynikać z kilku typowych błędów myślowych związanych z obliczeniami nawozów. Na przykład, rolnicy często opierają się na ogólnych informacjach o nawożeniu azotowym, nie biorąc pod uwagę konkretnych parametrów, takich jak zawartość azotu w stosowanym nawozie oraz powierzchnia, na którą jest on aplikowany. Zastosowanie niewłaściwych wartości może prowadzić do błędnych obliczeń. Często można spotkać się z sytuacją, w której farmerzy pomijają konieczność przeliczeń i po prostu przyjmują założenia na podstawie uproszczonych danych, co skutkuje nieprawidłowym oszacowaniem potrzeb nawozowych upraw. Kolejnym problemem jest nieprawidłowe zrozumienie proporcji nawozów i ich składników. Niezrozumienie, że 34% z 500 kg nawozu to niezbędna ilość azotu, może prowadzić do błędnych wniosków o dawkach nawozowych. Aby poprawić swoje umiejętności w zakresie stosowania nawozów, ważne jest, aby farmerzy regularnie uczestniczyli w szkoleniach i korzystali z analiz gleby oraz doświadczeń doradców agronomicznych. Dobre praktyki w rolnictwie wymagają nie tylko znajomości teorii, ale także umiejętności przeliczania i interpretacji danych dotyczących nawożenia.

Pytanie 37

Analizując dane zawarte w tabeli, wskaż minimalną temperaturę, którą należy zapewnić w pomieszczeniu dla cieląt do 3 miesiąca życia.

Temperatura powietrza w pomieszczeniach
dla wybranych grup bydła hodowlanego
Grupa zwierzątTemperatura [°C]
minimalnaoptymalnamaksymalna
Krowy w porodówce1616 – 2025
Cielęta w profilaktorium1216 – 2030
Cielęta w wieku 3 – 6 miesięcy
utrzymywane w systemie:
– ściółkowym812 – 1625
– bezściółkowym1212 – 2025
A. 16 °C
B. 8 °C
C. 12 °C
D. 30 °C
Minimalna temperatura, którą należy zapewnić w pomieszczeniu dla cieląt do 3 miesiąca życia, wynosząca 12 °C, jest zgodna z zaleceniami dotyczącymi dobrostanu zwierząt. Utrzymanie odpowiedniej temperatury w pomieszczeniach hodowlanych ma kluczowe znaczenie dla zdrowia cieląt, ich wzrostu oraz rozwoju. Cielęta, szczególnie w pierwszych trzech miesiącach życia, są wrażliwe na niskie temperatury, co może prowadzić do stresu cieplnego oraz zwiększonej podatności na choroby. W praktyce, zapewnienie tej temperatury może być realizowane przez odpowiednie systemy ogrzewania, izolację budynków oraz monitorowanie mikroklimatu w pomieszczeniach. Dobre praktyki w hodowli cieląt obejmują także regularne kontrolowanie temperatury oraz dostosowywanie warunków do zmieniających się warunków atmosferycznych. Dla zapewnienia optymalnych warunków, warto również posiadać termometry oraz systemy alarmowe, które informują o nieprawidłowościach temperatury. Takie działania przyczyniają się do zwiększenia dobrostanu zwierząt, co z kolei przekłada się na lepszą produkcję mleka oraz przyrosty masy ciała.

Pytanie 38

Jaką chorobę u bydła zwalcza się z urzędowego nakazu?

A. promienica
B. ketoza
C. pryszczyca
D. zapalenie wymienia
Pryszczyca, znana również jako choroba zakaźna bydła, jest chorobą, która wymaga zwalczania z urzędu ze względu na swoje wysokie ryzyko rozprzestrzenienia się oraz poważne konsekwencje dla zdrowia zwierząt i gospodarki. Jest to wirusowa choroba bydła, która objawia się powstawaniem pęcherzy i owrzodzeń na skórze oraz błonach śluzowych. Zgodnie z przepisami prawa, w przypadku wystąpienia pryszczycy w stadzie, władze weterynaryjne mają obowiązek podjęcia natychmiastowych działań, aby zminimalizować ryzyko dalszego rozprzestrzenienia się choroby. W praktyce oznacza to zarówno czworakowanie skutecznych programów szczepień, jak i implementację strategii bioasekuracji, które są kluczowe w zapobieganiu infekcjom. Istotnym elementem działań zapobiegawczych jest również edukacja hodowców na temat objawów oraz środków ochrony, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie hodowli zwierząt. Wobec powyższego, świadomość o pryszczycy oraz działania prewencyjne są kluczowe w zapewnieniu zdrowia zwierząt i stabilności gospodarstw. Zrozumienie dynamiki tej choroby oraz odpowiednich procedur weterynaryjnych jest niezbędne dla każdego hodowcy.

Pytanie 39

W tabeli przedstawiono dane dotyczące poniesionych kosztów w przedsiębiorstwie EWA produkującym pieczywo cukiernicze. Jaki jest udział kosztów pośrednich w całości kosztów w tym przedsiębiorstwie?

L.p.KosztyWartość w tys. zł
1.materiałowe450
2.pracy120
3.pośrednie30
Razem600
A. 30%
B. 5%
C. 10%
D. 50%
Odpowiedź 5% jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla udział kosztów pośrednich w całkowitych kosztach przedsiębiorstwa EWA. W kontekście finansów przedsiębiorstwa, koszty pośrednie to wydatki, które nie mogą być bezpośrednio przypisane do konkretnego produktu, ale są niezbędne do funkcjonowania działalności, takie jak wynagrodzenia administracyjne, opłaty za media czy amortyzacja. Aby obliczyć udział kosztów pośrednich w całkowitych kosztach, należy podzielić wartość kosztów pośrednich przez sumę wszystkich kosztów i pomnożyć przez 100. Przykładowo, jeśli całkowite koszty wynoszą 1000 zł, a koszty pośrednie to 50 zł, to udział kosztów pośrednich wynosi 50/1000*100 = 5%. Zrozumienie tego wskaźnika jest kluczowe w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa, ponieważ pozwala na optymalizację kosztów i lepsze planowanie budżetu. Dobre praktyki w zarządzaniu kosztami obejmują regularną analizę kosztów pośrednich oraz identyfikację możliwości ich redukcji, co może prowadzić do zwiększenia rentowności.

Pytanie 40

Przedstawiony na zdjęciu wzór kolczyka jest przeznaczony dla

Ilustracja do pytania
A. kóz.
B. świń.
C. bydła.
D. owiec.
Zgadza się, poprawna odpowiedź to świńskie kolczyki! Wiesz, te kolczyki dla zwierząt są naprawdę różnorodne pod względem kształtów i rozmiarów, bo każdy gatunek ma swoje potrzeby. Okrągłe kolczyki dla świń są zazwyczaj najłatwiejsze w użyciu, bo szybko się je zakłada i zdejmuje. Często mają też numery czy kody kreskowe, co pomaga w śledzeniu zdrowia zwierząt i ich pochodzenia w hodowli. W rolnictwie to bardzo ważne, bo identyfikacja zwierząt daje nam możliwość monitorowania ich zdrowia, zapobiegania chorobom i dbałości o bezpieczeństwo żywności. Dobrym pomysłem jest regularne sprawdzanie kolczyków i wymiana tych uszkodzonych, bo to jest zgodne z zasadami dobrego traktowania zwierząt. Dzięki temu lepiej się zarządza stadem, a także możemy skuteczniej dbać o bioasekurację w hodowli.