Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik spedytor
  • Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
  • Data rozpoczęcia: 10 grudnia 2025 10:03
  • Data zakończenia: 10 grudnia 2025 10:45

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaki jest najwyższy dozwolony nacisk na jedną oś, przy którym można przemieszczać pojazd z ładunkiem po wyznaczonych drogach krajowych, bez konieczności posiadania specjalnego zezwolenia?

A. 11,0 t
B. 12,5 t
C. 10,0 t
D. 11,5 t
Wybór odpowiedzi 10,0 t, 11,0 t czy 12,5 t opiera się na błędnych założeniach dotyczących regulacji transportowych i obliczeń związanych z naciskami na osie pojazdów. Nacisk na pojedynczą oś pojazdu jest kluczowym parametrem, który jest ściśle regulowany przepisami prawa, mającymi na celu ochronę infrastruktury drogowej oraz bezpieczeństwo ruchu. Odpowiedzi 10,0 t i 11,0 t są zbyt niskie, ponieważ sugerują, że istnieje możliwość przewozu ładunku większego niż dopuszczalne normy przy znacznie niższych naciskach, co jest niezgodne z rzeczywistością prawną. Natomiast odpowiedź 12,5 t przekracza maksymalny dozwolony nacisk na pojedynczą oś, co również jest niewłaściwe. W kontekście obliczeń technicznych, nadmierne obciążenie na oś może prowadzić do uszkodzeń nie tylko samego pojazdu, ale również nawierzchni dróg, co generuje dodatkowe koszty dla samorządów lokalnych odpowiedzialnych za utrzymanie dróg. Warto również pamiętać, że w przypadku transportu towarów na dużą skalę, przedsiębiorcy powinni zasięgnąć informacji na temat klasyfikacji dróg, która określa nośność oraz odpowiednie przepisy dotyczące przeładunku, aby uniknąć nieprzewidzianych konsekwencji prawnych i finansowych.
Pytanie 2

Roczna składka ubezpieczeniowa dla przewoźnika wynosi 50 000 zł. Jaki będzie koszt składki opłaconej przez pół roku, jeżeli stanowi ona 54% składki rocznej?

A. 26 500 zł
B. 25 500 zł
C. 27 000 zł
D. 26 000 zł
Koszt składki opłaconej za pół roku wynosi 27 000 zł, co wynika z obliczenia 54% rocznej składki ubezpieczeniowej. Roczna składka wynosi 50 000 zł, więc aby obliczyć wysokość składki na pół roku, najpierw obliczamy 54% z jej wartości. Obliczenia te wykonujemy w następujący sposób: 50 000 zł * 54% = 27 000 zł. Następnie dzielimy tę kwotę przez 2, aby uzyskać składkę za 6 miesięcy. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze ubezpieczeń, gdzie obliczenia składek powinny uwzględniać odpowiednie stawki procentowe i okresy, za które są one naliczane. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest możliwość planowania budżetu przez przewoźników, co jest kluczowe w zarządzaniu kosztami operacyjnymi. Zrozumienie obliczeń związanych z ubezpieczeniami jest niezbędne, aby móc podejmować świadome decyzje finansowe.
Pytanie 3

Gdy kierowca decyduje się na skrócony dobowy wypoczynek, jego czas trwania powinien wynosić co najmniej

A. 11 godzin
B. 7 godzin
C. 8 godzin
D. 9 godzin
Zgodnie z regulacjami dotyczącymi czasu pracy kierowców, skrócony dobowy odpoczynek musi trwać minimum 9 godzin. To oznacza, że kierowca, który korzysta z tej formy odpoczynku, nie może zredukować swojego czasu odpoczynku poniżej tego limitu. Przykładowo, jeśli kierowca prowadzi pojazd przez dłuższy czas w ciągu dnia, a następnie decyduje się na skrócony odpoczynek, musi zadbać o to, aby ten odpoczynek trwał co najmniej 9 godzin, aby zapewnić sobie wystarczającą regenerację. W praktyce, przestrzeganie tego wymogu jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa na drogach, ponieważ odpowiednia ilość snu wpływa na zdolności psychomotoryczne kierowcy. Warto również dodać, że skrócony dobowy odpoczynek może być stosowany w określonych warunkach, takich jak przewozy krajowe lub w sytuacjach awaryjnych, co podkreśla elastyczność przepisów, jednak zawsze z zastrzeżeniem, że odpoczynek musi trwań minimum 9 godzin.
Pytanie 4

Na podstawie przedstawionych reguł dotyczących stawek celnych wskaż jednostkę, w jakiej wyrażona jest stawka "ad walorem".

Ogólne reguły dotyczące sposobu, warunków i zakresu stosowania stawek celnych
1.Wysokość należnego cła ustala się przez zastosowanie stawek celnych do podstawy wymiaru cła. Podstawą wymiaru cła jest:
a. wartość celna towaru określona zgodnie z przepisami prawa celnego, lub
b. ilość, lub
c. masa netto przywożonego towaru.
2.Przy przeliczaniu limitu EUR i wartości w walucie na złote należy korzystać z tabeli kursowej według zasad określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 21 lipca 1999 r. w sprawie sposobu ustalania kursów wymiaru niektórych opłaszanych przez Narodowy Bank Polski, w celu ustalania wartości celnej.
3.W taryfie celnej występują:
a. stawki ad valorem,
b. stawki specyficzne,
c. stawki mieszane.
Stawka ad valorem wyrażona jest w % w stosunku do wartości celnej towaru.
Stawka specyficzna to wyrażona w EUR wysokość cła, w stosunku do jednostki masy lub miary przywożonego towaru.
A. pjł
B. zł
C. %
D. EUR
Stawka 'ad valorem' jest wyrażona w procentach (%) od wartości celnej towaru, co oznacza, że wysokość należności celnych uzależniona jest od wartości rynkowej importowanego lub eksportowanego towaru. Przykładowo, jeśli wartość celna towaru wynosi 1000 zł, a stawka celna 'ad valorem' wynosi 5%, to należności celne wyniosą 50 zł. Takie podejście jest zgodne z międzynarodowymi standardami, które zapewniają, że opłaty celne są proporcjonalne do wartości towarów. W praktyce stosowanie stawek 'ad valorem' jest powszechne w handlu międzynarodowym, co ułatwia porównywanie kosztów celnych między różnymi krajami. Z perspektywy dobrych praktyk, zastosowanie stawek 'ad valorem' umożliwia także bardziej sprawiedliwe traktowanie różnych kategorii towarów, eliminując zniekształcenia rynku, które mogłyby wynikać z opłat stałych. Warto również zauważyć, że w ramach unijnych regulacji celnych, stawki 'ad valorem' są często preferowane ze względu na ich przejrzystość i jasność w obliczeniach.
Pytanie 5

Jak nazywa się proces transportu towaru wytworzonego w Polsce do pośrednika w Turcji, a następnie, po ponownym pakowaniu, wysyłka go do odbiorcy w Rosji?

A. eksportem
B. importem
C. kabotażem
D. reeksportem
Eksport, import i kabotaż to różne procesy związane z międzynarodowym obrotem towarami, które są często mylone, co prowadzi do błędnych odpowiedzi w kontekście tego pytania. Eksport definiowany jest jako proces, w którym towary są wysyłane z jednego kraju do innego, co dotyczy bezpośredniego sprzedaży towarów na rynki zagraniczne. W tym przypadku, towar wyprodukowany w Polsce byłby sprzedawany bezpośrednio do nabywcy w Rosji, co nie obejmowałoby pośrednictwa w Turcji. Import z kolei dotyczy przywozu towarów do kraju, co również nie pasuje do opisanego przypadku, gdyż nie dokonuje się tu przywozu towaru do Polski. Kabotaż odnosi się do transportu towarów na terytorium jednego kraju przez przewoźników z innego kraju, co również nie znajduje zastosowania w przedstawionej sytuacji, ponieważ towar nie jest transportowany wewnątrz granic jednego kraju. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest kluczowe, aby skutecznie operować na rynku międzynarodowym i unikać mylnych interpretacji związanych z procesami handlowymi. Błędne przypisanie tych terminów do danego scenariusza może wynikać z braku znajomości podstawowych definicji oraz koncepcji związanych z handlem zagranicznym.
Pytanie 6

Regulacje dotyczące transportu ładunków niebezpiecznych koleją oznaczane są skrótem

A. ADR
B. IMDG
C. RID
D. CMR
RID, czyli Reguły międzynarodowego przewozu towarów niebezpiecznych koleją, to zestaw przepisów regulujących transport ładunków niebezpiecznych na całym świecie. Te przepisy są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas przewozu substancji, które mogą stanowić zagrożenie dla ludzi oraz środowiska. Przykłady ładunków niebezpiecznych obejmują chemikalia, materiały radioaktywne czy substancje wybuchowe. RID określa wymagania dotyczące pakowania, oznakowania oraz dokumentacji, co pozwala na zminimalizowanie ryzyka podczas transportu. W praktyce, firmy zajmujące się przewozem towarów niebezpiecznych muszą mieć odpowiednio przeszkolony personel, a także stosować się do lokalnych i międzynarodowych przepisów, co wpływa na bezpieczeństwo operacji transportowych. Prawidłowe stosowanie RID jest również kluczowe w kontekście odpowiedzialności prawnej przewoźników, którzy muszą wykazać zgodność z tymi regulacjami, aby uniknąć sankcji i zminimalizować ryzyko wypadków.
Pytanie 7

Zgodnie z Rozporządzeniem (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego oraz Rady z dnia 15 marca 2006 r. oraz Ustawą z dnia 16 kwietnia 2004 r. dotyczącą czasu pracy kierowców, maksymalny czas prowadzenia pojazdu w ciągu dwóch następujących po sobie tygodni nie może wynosić więcej niż

A. 56 godzin
B. 24 godziny
C. 45 godzin
D. 90 godzin
Zgodnie z Rozporządzeniem (WE) nr 561/2006 i Ustawą o czasie pracy kierowców, maksymalny łączny czas prowadzenia pojazdu drogowego w ciągu dwóch kolejnych tygodni wynosi 90 godzin. Ta regulacja ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach poprzez ograniczenie zmęczenia kierowców, co jest kluczowym czynnikiem wpływającym na wypadki drogowe. W praktyce oznacza to, że kierowcy powinni planować swoje trasy, tak aby nie przekraczać wyznaczonego limitu, a także korzystać z odpowiednich przerw na odpoczynek. Na przykład, jeśli kierowca prowadził przez 45 godzin w pierwszym tygodniu, ma prawo prowadzić maksymalnie 45 godzin w kolejnym tygodniu, aby nie przekroczyć dozwolonego limitu. Takie regulacje nie tylko wspierają zdrowie i samopoczucie kierowców, ale również przyczyniają się do poprawy ogólnego poziomu bezpieczeństwa transportu drogowego. Przestrzeganie tych zasad jest elementem dobrej praktyki w branży transportowej.
Pytanie 8

Odbiorca stwierdził szkodę w ładunku dostarczonym koleją w dniu jego wydaniu, tj. 11.01.2016 r. Zgodnie z regulaminem PKP Cargo dotyczącym przewozu przesyłek towarowych, odbiorca może wystąpić o ustalenie stanu przesyłki w terminie do

Fragment Regulaminu przewozu przesyłek towarowych PKP Cargo
Odbiorca po przejęciu przesyłki bez zastrzeżeń może żądać protokolarnego ustalenia stanu przesyłki, jeżeli stwierdzono ubytek, jej uszkodzenie niedające się zauważyć z zewnątrz, nie później jednak niż w ciągu siedmiu dni od dnia odbioru przesyłki licząc od godziny 0.01 dnia następnego po dniu odebrania przesyłki.
A. 20 stycznia 2016 r.
B. 19 stycznia 2016 r.
C. 18 stycznia 2016 r.
D. 17 stycznia 2016 r.
Odpowiedzi, które wybierają inne daty niż 18 stycznia 2016 r., wynikają z niepełnego zrozumienia regulaminu PKP Cargo oraz zasad dotyczących zgłaszania szkód. Często pojawia się błędne przekonanie, że termin zgłaszania szkód liczy się od daty odbioru przesyłki, a nie od dnia następnego po odbiorze. Na przykład, wybór 20 stycznia 2016 r. sugeruje, że respondenci mylą się co do siedmiodniowego okresu, co prowadzi do niepotrzebnego wydłużenia czasu na zgłoszenie. Odpowiedzi takie jak 17 stycznia czy 19 stycznia również są wynikiem błędnego obliczenia dni, ponieważ nie uwzględniają, że okres siedmiu dni zaczyna się liczyć od 12 stycznia. Zrozumienie tego mechanizmu jest krytyczne w kontekście efektywnego zgłaszania szkód, ponieważ każde opóźnienie w zgłoszeniu może prowadzić do konsekwencji w postaci odmowy uznania reklamacji. Dlatego kluczowe jest, aby odbiorcy przesyłek byli świadomi, kiedy dokładnie kończy się okres zgłaszania szkód, a także dokumentowali wszelkie uszkodzenia w momencie odbioru, co jest praktyką zalecaną w branży. Dbałość o szczegóły w tych kwestiach pozwala na skuteczniejsze dochodzenie swoich praw w przypadku reklamacji.
Pytanie 9

Który organ jest odpowiedzialny za wydawanie licencji wspólnotowej umożliwiającej prowadzenie transportu drogowego towarów?

A. Starosta odpowiedni na podstawie miejsca zamieszkania przedsiębiorcy
B. Wójt odpowiedni na podstawie miejsca zamieszkania przedsiębiorcy
C. Dyrektor Zrzeszenia Międzynarodowego Transportu Drogowego
D. Główny Inspektor Transportu Drogowego
Odpowiedzi wskazujące na inne organy, takie jak wójt, dyrektor zrzeszenia czy starosta, opierają się na mylnym zrozumieniu kompetencji instytucji w zakresie regulacji transportu drogowego. Wójt lub starosta są lokalnymi organami administracji, które zajmują się sprawami administracyjnymi na poziomie gminy lub powiatu, a nie mają kompetencji do wydawania licencji transportowych. Ich rola koncentruje się głównie na lokalnych regulacjach i sprawach dotyczących mieszkańców, a nie na międzynarodowych standardach transportowych. Z kolei dyrektor Zrzeszenia Międzynarodowego Transportu Drogowego może pełnić rolę wspierającą dla przedsiębiorców w zakresie dostępu do informacji i szkoleń, jednak nie ma uprawnień do wydawania licencji. Tego rodzaju nieścisłości mogą wynikać z braku zrozumienia struktury administracyjnej oraz przepisów prawa transportowego. Wiele firm błędnie sądzi, że lokalne organy mogą wydawać takie licencje, co prowadzi do poważnych konsekwencji prawnych. Dlatego kluczowe jest, aby przedsiębiorcy w branży transportowej zdawali sobie sprawę, że GITD jest jedynym uprawnionym organem, który może realizować te zadania zgodnie z regulacjami unijnymi oraz krajowymi.
Pytanie 10

Zgodnie z przedstawionym fragmentem ustawy o podatku od towarów i usług przedsiębiorca realizujący usługę przewozu 10 stycznia bieżącego roku jest zobowiązany do wystawienia faktury za jej wykonanie najpóźniej do dnia

Fragment ustawy o podatku od towarów i usług
Art. 106i. 1.Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę (...)
A. 15 stycznia bieżącego roku.
B. 15 lutego bieżącego roku.
C. 25 stycznia bieżącego roku.
D. 25 lutego bieżącego roku.
Odpowiedź 15 lutego bieżącego roku jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, termin wystawienia faktury za usługi przewozu powinien przypadać na 15. dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym usługa została wykonana. W tym przypadku, usługa przewozu miała miejsce 10 stycznia, co oznacza, że termin na wystawienie faktury upływa 15 lutego. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorcy powinni planować swoje działania związane z fakturowaniem, aby nie przekroczyć ustawowych terminów, co mogłoby prowadzić do niepotrzebnych komplikacji podatkowych. Dobrą praktyką jest również monitorowanie terminów wystawiania faktur w systemach księgowych, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi normami prawnymi.
Pytanie 11

Międzynarodowa Unia Transportu Drogowego ma na celu organizację przewozu towarów na skalę międzynarodową z wykorzystaniem karnetu

A. TIR
B. CMR
C. ADR
D. ATP
Odpowiedź TIR jest prawidłowa, ponieważ Międzynarodowa Unia Transportu Drogowego (IRU) jest organizacją, która odpowiada za system międzynarodowego przewozu towarów pod osłoną karnetu TIR. Karnet TIR jest dokumentem stosowanym w transporcie drogowym, który umożliwia przewożenie towarów przez granice w sposób uproszczony i szybszy. Dzięki niemu, pojazdy mogą przejeżdżać przez kolejne kraje bez konieczności odprawy celnej na każdej granicy, co znacząco przyspiesza proces transportu. TIR pozwala na stosowanie uproszczonych procedur celnych oraz obniża koszty związane z odprawami. W praktyce, system ten jest wykorzystywany w przewozach towarów między krajami, które są sygnatariuszami konwencji TIR, co obejmuje wiele państw na całym świecie. Stosowanie karnetu TIR jest również zgodne z najlepszymi praktykami transportowymi, gdyż zapewnia bezpieczeństwo oraz zgodność z przepisami celnymi, co przyczynia się do zwiększenia efektywności operacji logistycznych i handlowych.
Pytanie 12

Jak często przedsiębiorstwo dokonuje rozliczenia, aby sprostać obowiązkowi złożenia deklaracji VAT-7 w Urzędzie Skarbowym?

A. Co 90 dni
B. Co 14 dni
C. Raz w miesiącu
D. Raz w tygodniu
Wybór odpowiedzi o innym rozrachunku, np. co 14 dni, co 90 dni czy raz w tygodniu jest błędny. Tego typu opcje nie są normalne w polskim systemie podatkowym. Zgodnie z zasadami, każdy przedsiębiorca składa deklarację VAT-7 raz w miesiącu. Tylko w wyjątkowych sytuacjach można się rozliczać co kwartał, ale to nie jest popularne. Wybór opcji raz w tygodniu? To w ogóle nie istnieje, co wydaje się dosyć skomplikowane i trzeba się z tym mieć na baczności. Niektórzy myślą, że częstsze rozliczenia to lepsze zarządzanie, ale w praktyce może to prowadzić do większych kosztów i ryzyka błędów. Dlatego dobrze to zrozumieć, bo miesięczny cykl jest stworzony, żebyśmy mogli sprawnie zarządzać naszymi obowiązkami podatkowymi i finansami. Jak się tego nie ogarnie, może być naprawdę nieprzyjemnie w dłuższej perspektywie.
Pytanie 13

Jaką czynność handlową obejmuje proces transportowy?

A. wystawienie faktury za zrealizowaną usługę transportową
B. sporządzenie umowy o transport
C. zawarcie umowy ubezpieczenia ładunku na okres przewozu
D. op przygotowanie oferty dotyczącej usługi transportowej
Choć przygotowanie oferty usługi transportowej, zawarcie umowy ubezpieczenia ładunku czy sporządzenie umowy o przewóz są istotnymi elementami procesu transportowego, nie stanowią one czynności handlowej w ścisłym tego słowa znaczeniu. Przygotowanie oferty to etap przedkontraktowy, który ma na celu zaprezentowanie potencjalnemu klientowi warunków usługi, ale nie jest jeszcze zobowiązaniem do jej wykonania. Z kolei zawarcie umowy ubezpieczenia ładunku dotyczy zabezpieczenia finansowego w razie wystąpienia szkód, co jest elementem ochrony interesów, ale nie wpływa bezpośrednio na samą transakcję handlową. Sporządzenie umowy o przewóz jest kluczowe w kontekście regulacji prawnych, jednak sama umowa również nie jest czynnością handlową, lecz dokumentem określającym obowiązki i prawa stron. Wiele osób myli te działania z czynnościami handlowymi, co może prowadzić do niewłaściwego zrozumienia procesu transportowego oraz jego aspektów prawnych. Warto zatem pamiętać, że czynności handlowe są ściśle związane z finalizowaniem transakcji, co w tym przypadku najlepiej reprezentuje wystawienie faktury, będącej ostatecznym potwierdzeniem wykonania usługi.
Pytanie 14

Jaką kwotę podatku akcyzowego należy wpłacić do urzędu celnego od zakupionego, w cenie 5 000,00 euro, za granicą samochodu osobowego, o napędzie spalinowym, o pojemności silnika 3 000 cm3, jeżeli średni kurs euro ogłaszany przez NBP w dniu powstania obowiązku podatkowego wynosi 4,2831 zł?

Fragment Ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym

Art.105. Stawka akcyzy na samochody osobowe wynosi:

  1. 18,6% podstawy opodatkowania – dla samochodów osobowych o pojemności silnika powyżej 2 000 centymetrów sześciennych;
  2. 1a) 9,3% podstawy opodatkowania – dla samochodów osobowych:
    1. o hybrydowym napędzie spalinowo-elektrycznym, w którym energia elektryczna nie jest akumulowana przez podłączenie do zewnętrznego źródła zasilania, o pojemności silnika spalinowego wyższej niż 2 000 centymetrów sześciennych, ale nie wyższej niż 3 500 centymetrów sześciennych,
    2. stanowiących pojazd hybrydowy w rozumieniu art.2 pkt. 13 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz.U. z 2019r. poz.1124, 1495, 1527 i 1716) o pojemności silnika spalinowego wyższej niż 2 000 centymetrów sześciennych, ale nie wyższej niż 3 500 centymetrów sześciennych;
  3. 1b) 1,55% podstawy opodatkowania – dla samochodów osobowych o hybrydowym napędzie spalinowo-elektrycznym, w którym energia elektryczna nie jest akumulowana przez podłączenie do zewnętrznego źródła zasilania, o pojemności silnika spalinowego równej 2 000 centymetrów sześciennych lub niższej;
  4. 3,1% podstawy opodatkowania – dla pozostałych samochodów osobowych.
A. 21 415,50 zł
B. 3 983,28 zł
C. 930,00 zł
D. 5 930,00 zł
Odpowiedź 3, czyli 3 983,28 zł, jest prawidłowa, ponieważ obliczenia oparte są na obowiązujących przepisach prawnych dotyczących akcyzy na samochody osobowe. Zgodnie z art. 105 ustawy o podatku akcyzowym, dla samochodów z silnikami o pojemności większej niż 2 500 cm3, obowiązuje stawka akcyzy wynosząca 18,6% od podstawy opodatkowania. Pierwszym krokiem jest przeliczenie wartości samochodu z euro na złotówki, co robimy, mnożąc cenę zakupu (5 000 euro) przez kurs NBP (4,2831 zł). W wyniku tego przeliczenia otrzymujemy 21 415,50 zł. Następnie należy obliczyć 18,6% z tej kwoty, co daje nam 3 983,28 zł. Poprawność tej odpowiedzi można potwierdzić, odwołując się do przepisów dotyczących akcyzy, które są kluczowe w kontekście importu samochodów. Wiedza na temat stawek akcyzowych jest istotna nie tylko dla potencjalnych nabywców samochodów, ale także dla doradców podatkowych, którzy muszą zapewnić zgodność z przepisami.
Pytanie 15

Zgodnie z przepisami ustawy Prawo o ruchu drogowym zespół pojazdów, który tworzy pojazd silnikowy połączony z naczepą, to

A. pojazd specjalny
B. samochód ciężarowy
C. pojazd członowy
D. ciągnik siodłowy
Odpowiedzi, które nie trafiają w zespół pojazdów jako pojazd członowy, często bazują na nie do końca jasnych definicjach. Na przykład, ciągnik siodłowy to pojazd silnikowy, ale powiedzmy sobie szczerze, to nie jest jeszcze zespół pojazdów, bo staje się nim dopiero z naczepą. Jeśli chodzi o ruch drogowy, to nie możemy go określać jako zestaw, zanim się nie połączy. Pojazd specjalny to z kolei taki, który ma konkretne zadania, jak transport medyczny, a nie jest to coś, co można wrzucić do kategorii zespołu pojazdów do przewozu ładunków. Ciężarówki, mimo że przewożą towary, też nie są zespołem pojazdów, bo brakuje im naczepy. Często popełniane błędy w ocenie tej klasyfikacji biorą się z niedostatecznej wiedzy o przepisach drogowych i różnic w żargonie branżowym. Ważne jest, by rozumieć, że definicje w przepisach są precyzyjne i błędna interpretacja może prowadzić do poważnych konsekwencji, zwłaszcza jeśli chodzi o bezpieczeństwo na drogach.
Pytanie 16

Która z formuł INCOTERMS 2010 zobowiązuje sprzedającego do dostarczenia towaru w pobliżu burty statku w porcie załadunku, podczas gdy kupujący musi zawrzeć umowę przewozu i powiadomić sprzedającego o nazwie statku, miejscu załadunku oraz terminie dostarczenia ładunku do portu załadunku?

A. FAS
B. EXW
C. CIF
D. DDP
Wszystkie pozostałe formuły INCOTERMS 2010 mają różne zasady dotyczące odpowiedzialności sprzedającego i kupującego. EXW (Ex Works) to taka formuła, w której sprzedający dostarcza towar w swoim zakładzie, a kupujący przejmuje pełną odpowiedzialność za transport oraz wszystkie związane z tym koszty i ryzyka. Stąd wynika, że sprzedający nie ma żadnych obowiązków w zakresie transportu ani dostarczenia towaru do portu załadunku. Kolejna formuła, CIF (Cost, Insurance and Freight), wskazuje, że sprzedający odpowiada za koszty, ubezpieczenie oraz fracht towaru do portu docelowego, co jest zupełnie innym podejściem do odpowiedzialności. Z kolei DDP (Delivered Duty Paid) oznacza, że sprzedający ponosi pełną odpowiedzialność za dostarczenie towaru do miejsca wskazanego przez kupującego, łącznie z opłatami celnymi, co jest sprzeczne z zasadami FAS. Typowym błędem jest mylenie punktów przejścia odpowiedzialności i kosztów w różnych formułach, co może prowadzić do nieporozumień w transakcjach międzynarodowych. Ważne jest, aby dokładnie rozumieć, jakie zobowiązania i ryzyka są przypisane do każdej z formuł, aby uniknąć potencjalnych strat finansowych oraz prawnych w procesie handlu międzynarodowego.
Pytanie 17

Regulacje dotyczące lotniczego listu przewozowego AWB są określone w dokumentach stworzonych przez

A. IRU
B. IATA
C. ZMPD
D. FIATA
Odpowiedź 'IATA' jest prawidłowa, ponieważ Międzynarodowe Stowarzyszenie Transportu Lotniczego (IATA) jest organizacją, która opracowuje międzynarodowe standardy dla transportu lotniczego, w tym zasady dotyczące lotniczego listu przewozowego (AWB). IATA definiuje standardy, które mają na celu ułatwienie obiegu towarów w transporcie lotniczym, zapewniając jednocześnie zgodność z przepisami prawnymi i procedurami operacyjnymi. Na przykład, dzięki ujednoliconym formularzom AWB, przewoźnicy oraz spedytorzy mogą skutecznie śledzić przesyłki oraz zarządzać dokumentacją potrzebną do odprawy celnej i transportu. W praktyce, znajomość zasad IATA jest niezbędna dla wszystkich profesjonalistów związanych z logistyką i spedycją, aby zapewnić zgodność z międzynarodowymi regulacjami oraz zminimalizować ryzyko błędów w procesie przewozu. Dodatkowo, IATA regularnie organizuje szkolenia oraz wydaje publikacje, które pomagają w zrozumieniu zmieniających się przepisów i standardów w branży lotniczej."
Pytanie 18

Która z formuł INCOTERMS 2010 wymaga od kupującego nawiązania umowy transportu towaru drogą morską, wskazania sprzedającemu nazwy jednostki pływającej oraz miejsca załadunku, a od sprzedającego dostarczenia towaru na pokład statku, przeprowadzenia odprawy celnej oraz poniesienia kosztów związanych z uszkodzeniem lub utratą towaru do momentu przekroczenia linii nadburcia statku w porcie załadunku?

A. EXW
B. DDP
C. FOB
D. CIF
Odpowiedź FOB (Free On Board) jest poprawna, ponieważ zgodnie z tą formułą, sprzedający jest zobowiązany do dostarczenia towaru na statek, co oznacza, że ryzyko i odpowiedzialność za towar przechodzi na kupującego w chwili, gdy towar przekroczy krawędź burty statku. W praktyce oznacza to, że kupujący musi zorganizować transport morski, co obejmuje zawarcie umowy przewozowej oraz informowanie sprzedającego o nazwie statku i porcie załadunku. Przykładem może być sytuacja, w której firma importująca elektronikę z Azji organizuje transport towaru do portu w Europie, a sprzedający odpowiada za dostarczenie towaru na statek w porcie załadunku. Dobre praktyki branżowe podkreślają znaczenie jasnej komunikacji między stronami oraz terminowego przekazania informacji, co jest kluczowe dla efektywności transakcji handlowych. W zakresie odpowiedzialności, sprzedający ponosi ryzyko uszkodzenia lub utraty towaru do momentu załadunku, co chroni kupującego przed potencjalnymi stratami na etapie transportu.
Pytanie 19

Transport ładunków z miejsca wysyłki do miejsca przeznaczenia, który ma miejsce przez terytorium kilku państw członkowskich Unii Europejskiej, stanowi usługę transportu

A. transkontynentalnego
B. wewnątrzwspólnotowego
C. kabotażowego
D. krajowego
Odpowiedź 'wewnątrzwspólnotowego' jest prawidłowa, ponieważ transport towarów pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej należy do kategorii transportu wewnątrzwspólnotowego. Oznacza to, że przewóz odbywa się w obrębie wspólnego rynku, który jest regulowany przez unijne przepisy dotyczące swobodnego przepływu towarów. Przykładem może być transport z Niemiec do Polski, gdzie towary przechodzą przez granice, ale nie są objęte dodatkowymi cłami, co znacząco ułatwia obrót towarowy. Dobre praktyki w tym obszarze obejmują przestrzeganie standardów dokumentacji transportowej oraz znajomość regulacji dotyczących VAT i przepisów celnych. Firmy logistyczne muszą zapewnić, że wszystkie operacje są zgodne z wymogami krajowymi oraz unijnymi, co wpływa na efektywność procesów transportowych i minimalizację opóźnień przy przeładunkach. Zrozumienie zasad transportu wewnątrzwspólnotowego jest kluczowe dla skutecznego zarządzania łańcuchem dostaw w kontekście działalności międzynarodowej.
Pytanie 20

Jeżeli na pasie mocującym brak jest etykiety lub jest ona nieczytelna, to zgodnie z załączonym fragmentem normy EN 12195 taki pas

Norma EN 12195, Część 2: Pasy mocujące

– Norma EN 12195-2 reguluje oznaczanie pasów mocujących i posługiwanie się nimi.

– Zgodnie z nią wszystkie pasy mocujące muszą być zaopatrzone w czytelną etykietę.

– Jeśli nie ma etykiety (nawet gdy wcześniej była) lub jest ona już nieczytelna, takiego pasa nie wolno już używać.

– Pasów nie wolno już stosować, gdy pojawiają się na nich wyraźne oznaki zużycia, np. przetarcia, pęknięcia.

– Niedozwolone jest wiązanie pasów.

– Kierowca musi wozić ze sobą przynajmniej instrukcję obsługi urządzeń mocujących (ulotkę informacyjną) i móc ją okazać na żądanie.

– Nie wyznacza się ogólnych terminów zdatności do użytku pasów mocujących.

A. wymaga zastosowania odpowiedniego sposobu zamocowania.
B. może być użyty bez ograniczeń.
C. nigdy nie może być używany do mocowania ładunków.
D. może być użyty tylko pod nadzorem służby BHP.
Odpowiedź, że pas mocujący nigdy nie może być używany do mocowania ładunków w przypadku braku etykiety lub jej nieczytelności, jest zgodna z normą EN 12195, która stanowi, że brak czytelnej etykiety dyskwalifikuje pas do dalszego użytku. Etykieta pasów mocujących zawiera kluczowe informacje o ich specyfikacji, maksymalnym dopuszczalnym obciążeniu oraz instrukcjach użytkowania. Użycie pasa bez tych informacji może prowadzić do niewłaściwego zabezpieczenia ładunków, co stwarza ryzyko wypadków, uszkodzeń towarów oraz naruszenia przepisów BHP. Przykładowo, w transporcie drogowym, gdzie odpowiednie mocowanie ładunków jest kluczowe dla bezpieczeństwa drogowego, stosowanie pasów bez etykiet może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi oraz finansowymi. Dlatego zawsze należy upewnić się, że pasy mocujące są w dobrym stanie, mają czytelne etykiety i spełniają normy branżowe, co jest niezbędnym elementem odpowiedzialnego zarządzania transportem i logistyką.
Pytanie 21

Jak długo przed planowanym przewozem w transporcie międzynarodowym należy poinformować kolej o przewozie ładunku ponadnormatywnego?

A. 30 dni
B. 7 dni
C. 60 dni
D. 14 dni
Zawiadomienie kolei o przewozie przesyłki ponadgabarytowej na 60 dni przed planowanym transportem jest zgodne z obowiązującymi międzynarodowymi standardami transportu kolejowego. Przesyłki te wymagają specjalnego traktowania ze względu na ich rozmiar i wagę, co wiąże się z koniecznością przygotowania odpowiednich środków transportowych oraz realizacji procedur związanych z bezpieczeństwem. Długi okres powiadomienia pozwala przewoźnikowi na odpowiednie zaplanowanie tras, zarezerwowanie odpowiednich wagonów oraz ewentualnych dodatkowych usług, takich jak eskorty czy dostosowanie infrastruktury. W praktyce, na przykład w przypadku transportu dużych maszyn przemysłowych, wcześniejsze zgłoszenie umożliwia także załatwienie wszelkich formalności celnych i związanych z przewozem, co jest kluczowe dla sprawnego przebiegu operacji. Należy również pamiętać, że różne kraje mogą mieć różne wymagania, dlatego tak istotne jest przestrzeganie tych terminów, aby uniknąć opóźnień i dodatkowych kosztów.
Pytanie 22

Zgodnie z którą zasadą INCOTERMS 2020 sprzedający ma obowiązek dostarczenia towaru na statek, zawarcia umowy przewozu drogą wodną oraz poniesienia kosztów transportu do portu przeznaczenia, podczas gdy kupujący odpowiada za przesyłkę od chwili, gdy towar znajdzie się na statku?

A. FCA
B. CFR
C. DDP
D. DAP
Odpowiedź CFR (Cost and Freight) jest poprawna, ponieważ zgodnie z definicją tej formuły INCOTERMS 2020 sprzedający jest odpowiedzialny za dostarczenie towaru na statek oraz za pokrycie kosztów frachtu i transportu do portu przeznaczenia. Oznacza to, że sprzedający musi zorganizować i opłacić transport morski, jednak ryzyko związane z towarem przechodzi na kupującego w momencie, gdy towar zostaje załadowany na statek. W praktyce oznacza to, że sprzedający zobowiązany jest do zapewnienia, że towar dotrze do portu przeznaczenia, ale wszelkie ewentualne szkody czy straty ponosi kupujący od momentu załadunku. Przykładem zastosowania formuły CFR może być sytuacja, gdy europejski producent wysyła towar do klienta w Azji. Producent organizuje transport morski, lecz odpowiedzialność za towar spoczywa na kliencie w momencie, gdy towar zostaje załadowany na statek. Poznanie i zrozumienie tej formuły jest kluczowe dla efektywnego zarządzania ryzykiem w międzynarodowej wymianie towarowej, a jej stosowanie jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży logistycznej.
Pytanie 23

Jak długo, maksymalnie, zespół dwuosobowy może prowadzić zestaw członowy o całkowitej dopuszczalnej masie 20 t, z przedłużonym czasem jazdy, pomiędzy dwoma dziennymi przerwami?

A. 9 godzin
B. 20 godzin
C. 10 godzin
D. 18 godzin
Odpowiedź 20 godzin jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi czasu pracy kierowców, załoga dwuosobowa zestawu członowego o dopuszczalnej masie całkowitej 20 t ma prawo do wydłużonego czasu jazdy. W przypadku takiej załogi, maksymalny czas jazdy pomiędzy dwoma odpoczynkami dziennymi wynosi 20 godzin. Takie regulacje mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach oraz zmniejszenie ryzyka zmęczenia kierowców. W praktyce oznacza to, że kierowcy mogą wspólnie prowadzić pojazd przez dłuższy czas, co pozwala na efektywniejsze wykonanie transportu, zwłaszcza na długich trasach. Ważne jest, aby zawsze przestrzegać przepisów dotyczących odpoczynku, które są nie tylko prawnie wymagane, ale także kluczowe dla bezpieczeństwa wszystkich uczestników ruchu drogowego. Dobrą praktyką jest również monitorowanie czasu jazdy i odpoczynku za pomocą tachografów, co pozwala na bieżąco kontrolować przestrzeganie norm czasu pracy.
Pytanie 24

W jakim rodzaju transportu stosuje się dokument CMR?

A. w transporcie kolejowym
B. w transporcie lotniczym
C. w transporcie morskim
D. w transporcie drogowym
Dokument CMR, zwany też konosamentem, to coś, co każdy powinien znać w transporcie drogowym. Z tego, co wiem, reguluje go Konwencja CMR z 1956 roku. To istotny papier, bo potwierdza umowę przewozu i przyjęcie towarów przez przewoźnika. Jak to działa? No, jak firma transportowa bierze ładunek, wystawia dokument CMR, który zawiera info o nadawcy, odbiorcy i rodzaju towaru. Później, jak już wszystko dotrze na miejsce, odbiorca dostaje ten dokument jako dowód, że towar został dostarczony. CMR jest też ważny, jeśli chodzi o rozliczenia i ewentualne roszczenia, więc naprawdę warto znać zasady jego wystawiania. Może to pomóc w uniknięciu problemów i zapewnić sprawniejszy transport.
Pytanie 25

Od pojazdu nabytego w grudniu 2015 roku, którego DMC wynosi 7 t, w roku 2016 należy uiścić podatek od środków transportu?

A. w terminie do 15 dnia każdego miesiąca
B. w terminach do 15 lutego i do 15 września
C. w terminach do 15 marca i do 30 sierpnia
D. w terminie do 15 dnia każdego miesiąca
Wskazane odpowiedzi, które sugerują płatność w terminie do 15 dnia każdego miesiąca, w terminach do 15 marca i do 30 sierpnia, czy też w terminach do 15 lutego i do 15 września są niepoprawne. Kluczowym błędem jest nieznajomość zasadności ustalania terminów płatności podatku od środków transportu, które są jasno określone przez przepisy prawa. Przede wszystkim, podatek ten jest związany z rocznym rozliczeniem, a nie z miesięcznymi terminami, co wprowadza w błąd wielu przedsiębiorców. Właściciele pojazdów mogą myśleć, że konieczność opłacania podatku co miesiąc jest standardową praktyką, co jest nieprawidłowe. Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych precyzuje, że dla pojazdów o DMC powyżej 3,5 tony podatek musi być płacony w dwóch ratach, co pozwala na lepsze zarządzanie płynnością finansową przedsiębiorstwa. Dodatkowo, niektórzy mogą nie uwzględniać, że brak znajomości terminów wiąże się z ryzykiem nałożenia odsetek karnych za nieterminowe wpłaty. Dlatego niezwykle ważne jest, aby przedsiębiorcy dokładnie analizowali przepisy dotyczące podatków oraz korzystali z pomocy doradczej w celu uniknięcia nieporozumień oraz konsekwencji finansowych.
Pytanie 26

Badania homologacyjne, które umożliwiają poruszanie się pojazdom mającym minimum cztery koła, zaprojektowanym i skonstruowanym do transportu ładunków o maksymalnej masie nieprzekraczającej 3,5 tony, oznaczane są skrótem

A. M1
B. M3
C. N1
D. N2
Odpowiedź N1 jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do klasyfikacji pojazdów zgodnie z dyrektywami unijnymi oraz normami homologacyjnymi. Pojazdy oznaczone symbolem N1 to te, które są przeznaczone do przewozu ładunków i mają maksymalną masę całkowitą nieprzekraczającą 3,5 tony. Przykłady takiego zastosowania obejmują małe dostawcze samochody, które są szeroko wykorzystywane w logistyce oraz transporcie miejskim. Homologacja N1 zapewnia, że pojazdy te spełniają określone normy bezpieczeństwa, emisji spalin i komfortu użytkowania, co jest istotne zarówno dla producentów, jak i użytkowników. W praktyce, pojazdy te muszą przechodzić szereg testów i inspekcji, aby uzyskać odpowiednie certyfikaty, które potwierdzają ich zdolność do poruszania się po drogach publicznych. Dodatkowo, klasyfikacja ta wpływa na opodatkowanie pojazdów oraz regulacje dotyczące ubezpieczeń, co czyni ją kluczowym aspektem dla przedsiębiorców operujących w branży transportowej.
Pytanie 27

Kiedy przedawni się roszczenie z tytułu uszkodzenia przesyłki, którą dostarczono odbiorcy 10 stycznia 2019 r., zgodnie z zapisami Kodeksu cywilnego?

Fragment Kodeksu cywilnego
Art. 803.
§ 1. Roszczenia z umowy spedycji przedawniają się z upływem roku.
§ 2. Termin przedawnienia zaczyna biec: w wypadku roszczeń z tytułu uszkodzenia lub ubytku przesyłki – od dnia dostarczenia przesyłki; w wypadku całkowitej utraty przesyłki lub jej dostarczenia z opóźnieniem – od dnia, w którym przesyłka miała być dostarczona; we wszystkich innych wypadkach – od dnia wykonania zlecenia.
A. Po 11 stycznia 2020 r.
B. Po 31 grudnia 2020 r.
C. Po 10 stycznia 2020 r.
D. Po 31 grudnia 2019 r.
Odpowiedź "Po 10 stycznia 2020 r." jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z art. 803 § 2 Kodeksu cywilnego termin przedawnienia roszczenia z tytułu uszkodzenia przesyłki zaczyna biec od dnia jej dostarczenia. W tym przypadku, przesyłka została dostarczona 10 stycznia 2019 r., co oznacza, że roszczenie przedawnia się po upływie roku, czyli 10 stycznia 2020 r. Warto zauważyć, że przedawnienie ma kluczowe znaczenie w praktyce prawnej, gdyż pozwala na stabilizację stosunków prawnych i ochronę dłużników przed nieustannym zagrożeniem roszczeniowym. W sytuacjach związanych z transportem i dostawami, znajomość terminów przedawnienia jest istotna dla zarówno nadawców, jak i odbiorców, w celu zabezpieczenia swoich praw. W przypadku stwierdzenia uszkodzenia przesyłki, niezwłoczne zgłoszenie roszczenia oraz znajomość terminu przedawnienia mogą zadecydować o możliwości dochodzenia swoich praw w przyszłości.
Pytanie 28

Środki transportu drogowego, które przewożą ładunki i mają dopuszczalną masę całkowitą (DMC) z przyczepą przekraczającą, muszą być wyposażone w tachograf

A. 2,5 tony
B. 2 tony
C. 3,5 tony
D. 3 tony
Odpowiedzi sugerujące, że tachografy powinny być instalowane w pojazdach o DMC 2, 2,5 lub 3 ton są błędne, ponieważ nie odzwierciedlają rzeczywistych przepisów dotyczących transportu drogowego. Dopuszczalna masa całkowita, która wynosi 3,5 tony, jest kluczowym progiem, poniżej którego nie ma wymogu stosowania tachografu. Takie podejście może prowadzić do mylnych wniosków dotyczących regulacji prawnych, a także do nieprawidłowego zarządzania flotą pojazdów. W sytuacji, gdy przewoźnicy nie instalują tachografów w pojazdach wymagających ich użycia, narażają się na konsekwencje prawne, w tym kary finansowe i inne sankcje. Również istotne jest zrozumienie, że tachografy stanowią narzędzie nie tylko do monitorowania czasu pracy kierowcy, ale również do zapewnienia przestrzegania norm bezpieczeństwa drogowego oraz ochrony praw pracowników. Ignorowanie wymogów dotyczących tachografów może prowadzić do naruszeń przepisów, które mogą mieć poważne konsekwencje zarówno finansowe, jak i reputacyjne dla przedsiębiorstw transportowych. Z tego względu, znajomość przepisów dotyczących tachografów oraz ich stosowanie w praktyce jest kluczowe dla efektywnego i zgodnego z prawem funkcjonowania w branży transportowej.
Pytanie 29

Ciężarówka przewożąca ładunek w ramach międzynarodowego transportu z użyciem uproszczonej procedury celnej musi być oznaczona tablicą zgodnie z umową

A. IATA
B. AETR
C. ADR
D. TIR
Odpowiedź TIR jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do międzynarodowego systemu przewozu towarów, który ułatwia transport drogowy przez granice państwowe. System TIR (Transport International Routier) jest regulowany przez konwencję TIR, która została przyjęta w 1975 roku i obecnie jest stosowana przez wiele krajów na całym świecie. Umożliwia on przewoźnikom korzystanie z uproszczonych procedur celnych, co znacząco przyspiesza proces przejścia przez granice. Przykładem zastosowania TIR jest międzynarodowy transport kontenerów, gdzie pojazdy ciężarowe są wyposażone w specjalne plombowane naczepy, które gwarantują bezpieczeństwo przewożonych towarów. W ramach systemu TIR stosuje się również jednolitą dokumentację, co ułatwia zarządzanie transportem i ogranicza ryzyko błędów celnych. TIR jest zatem kluczowym elementem w logistyce międzynarodowej, promującym efektywność i bezpieczeństwo w transporcie drogowym.
Pytanie 30

Międzynarodowy przewozowy list kolejowy CIM stanowi dokument, który potwierdza zawarcie umowy o przewóz z przedsiębiorstwem kolejowym. Dokument ten ma zastosowanie w krajach, które ratyfikowały konwencję

A. SMGS
B. COTIF
C. SMPS
D. AGTC
Podczas analizy błędnych odpowiedzi warto zauważyć, że SMGS, AGTC oraz SMPS to różne ramy regulacyjne, które nie są bezpośrednio związane z CIM i COTIF. SMGS, czyli Układ między rządami państw członkowskich dotyczący międzynarodowego przewozu towarów koleją, dotyczy krajów byłego ZSRR oraz niektórych krajów wschodnioeuropejskich, lecz nie obejmuje większości krajów zachodnioeuropejskich. Z tego powodu SMGS nie jest odpowiedni do międzynarodowych przewozów kolejowych w kontekście, o którym mowa w pytaniu. AGTC, czyli Międzynarodowa konwencja dotycząca transportu intermodalnego, dotyczy transportu kombinowanego i nie jest bezpośrednio związana z przewozami kolejowymi. SMPS to natomiast ustalenia dotyczące transportu pasażerskiego, a nie towarowego. Te różnice mogą prowadzić do typowych błędów myślowych, gdzie specjaliści od transportu mylnie sądzą, że te konwencje są równoważne lub wystarczające do potwierdzenia umowy przewozowej, co może prowadzić do niezgodności w dokumentacji i procedurach transportowych. Aby uniknąć takich nieporozumień, istotne jest, aby mieć świadomość specyfiki każdej z tych konwencji oraz ich zakresu zastosowania w kontekście międzynarodowego transportu kolejowego.
Pytanie 31

Według postanowień Umowy AETR maksymalny czas prowadzenia pojazdu w ciągu tygodnia wynosi

A. 45 h
B. 56 h
C. 52 h
D. 48 h
Odpowiedź 56 h jest zgodna z przepisami zawartymi w Umowie AETR, która reguluje czas pracy kierowców w międzynarodowym transporcie drogowym. Zgodnie z tymi przepisami, maksymalny czas prowadzenia pojazdu w ciągu tygodnia wynosi 56 godzin. Przepisy te są kluczowe, ponieważ mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach poprzez ograniczenie zmęczenia kierowców. W praktyce oznacza to, że kierowcy powinni planować swoją pracę tak, aby nie przekraczać tego limitu, jednocześnie uwzględniając czas odpoczynku. Przykładowo, jeśli kierowca pracuje przez 5 dni w tygodniu, maksymalnie może prowadzić pojazd średnio do 11 godzin dziennie, co pozwala na zachowanie odpowiednich standardów bezpieczeństwa. Warto również zauważyć, że zgodne z regulacjami planowanie pracy i odpoczynku jest nie tylko kwestią prawną, ale także etyczną, wpływającą na zdrowie kierowców oraz bezpieczeństwo wszystkich użytkowników dróg.
Pytanie 32

Jaką formułę INCOTERMS 2020 należy wybrać, gdy ustalono, że sprzedawca udostępnia towar kupującemu w swoim magazynie, a od tego momentu kupujący bierze na siebie ryzyko i wszelkie koszty oraz obowiązki, w tym załadunek towaru na środek transportu oraz realizację formalności celnych w eksporcie?

A. CPT
B. EXW
C. DAT
D. FOB
Wybór formuły DAT (Delivered at Terminal) byłby błędny, ponieważ definiuje ona sytuację, w której sprzedający ponosi odpowiedzialność za dostarczenie towaru do określonego terminalu na terenie kraju przeznaczenia. W tej formule ryzyko i koszty ponoszone są przez sprzedającego do momentu dostarczenia towaru do terminalu, co jest sprzeczne z opisanym w pytaniu scenariuszem, w którym wszystkie obowiązki przenoszone są na kupującego w momencie udostępnienia towaru w magazynie sprzedającego. Z kolei formuła CPT (Carriage Paid To) również nie jest odpowiednia, ponieważ w tym przypadku sprzedający pokrywa koszty transportu do ustalonego miejsca, ale ryzyko przechodzi na kupującego w momencie przekazania towaru przewoźnikowi, co nie odpowiada wymogom pytania. Ostatecznie, FOB (Free on Board) odnosi się do przewozu morskiego i oznacza, że sprzedający ponosi ryzyko oraz koszty do momentu załadunku towaru na statek. Tak więc, wybierając tę formułę, również przeniesienie ryzyka na kupującego zachodzi w innym momencie niż w przypadku EXW, co sprawia, że każdy z błędnych wyborów nie spełnia określonych kryteriów pytania. Zrozumienie różnic między tymi formułami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania logistyką i minimalizowania ryzyka w transakcjach międzynarodowych.
Pytanie 33

Z jakiego rodzaju ubezpieczenia przysługuje zleceniodawcy wypłata odszkodowania za niewłaściwe wykonanie lub brak wykonania zobowiązań wynikających z umowy spedycji?

A. OC przewoźnika
B. CARGO
C. NNW
D. OC spedytora
Odpowiedź OC spedytora jest poprawna, ponieważ ubezpieczenie to obejmuje odpowiedzialność spedytora za niewykonanie lub nienależyte wykonanie czynności wynikających z umowy spedycji. W przypadku, gdy spedytor nie zrealizuje swoich obowiązków, co może prowadzić do strat finansowych dla zleceniodawcy, to właśnie OC spedytora pokryje te koszty. Przykładowo, jeśli spedytor nie dostarczy towaru w ustalonym terminie, a klient poniesie z tego powodu straty, ubezpieczenie OC spedytora może zrekompensować te straty. W branży spedycyjnej ubezpieczenie to jest standardem, które zabezpiecza interesy wszystkich stron umowy. Ważne jest, aby spedytorzy posiadali odpowiednie ubezpieczenie, które chroni ich przed roszczeniami, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży. Warto również zauważyć, że OC spedytora nie obejmuje szkód powstałych w wyniku działania siły wyższej, co jest istotne w kontekście oceny ryzyka w transporcie. Dobrze skonstruowane umowy spedycyjne powinny zawierać klauzule dotyczące ubezpieczeń, co zwiększa transparentność i zabezpiecza interesy wszystkich stron.
Pytanie 34

Zgodnie z kodeksem cywilnym spedytor

A. może osobiście przeprowadzić przewóz i ma ograniczone uprawnienia przewoźnika
B. nie ma możliwości samodzielnego przeprowadzenia przewozu
C. może samodzielnie przeprowadzić przewóz i nie dotyczą go pewne obowiązki przewoźnika
D. może osobiście przeprowadzić przewóz i dysponuje, w tym przypadku, prawami oraz obowiązkami przewoźnika
Odpowiedź ta jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z art. 794 Kodeksu cywilnego, spedytor ma prawo do dokonania przewozu towaru, co oznacza, że w sytuacji, gdy podejmuje się przewozu, przysługiwać mu będą takie same prawa i obowiązki jak przewoźnikowi. W praktyce oznacza to, że spedytor, który samodzielnie przeprowadza transport, staje się odpowiedzialny za realizację umowy przewozu, musi przestrzegać przepisów prawa przewozowego oraz ponosi odpowiedzialność za ewentualne szkody powstałe w trakcie transportu. Przykładem może być sytuacja, gdy spedytor decyduje się na organizację transportu własnym środkiem transportu lub wynajmuje pojazd do przewozu towarów. Ważne jest, aby spedytor w takich przypadkach posiadał odpowiednie ubezpieczenie oraz znajomość regulacji dotyczących transportu, co stanowi standard w branży logistycznej. Zrozumienie roli spedytora oraz jego obowiązków w kontekście przewozu jest kluczowe w procesach logistycznych, a prawidłowe stosowanie przepisów może przyczynić się do efektywności i bezpieczeństwa transportu.
Pytanie 35

Do kategorii podatków pośrednich należy zaliczyć podatek

A. akcyzowy
B. tonażowy
C. rolny
D. leśny
Tonażowy, leśny oraz rolny to rodzaje podatków, które klasyfikowane są jako podatki bezpośrednie, a nie pośrednie. Podatek tonażowy jest związany z transportem morskim i jest naliczany od zdolności przewozowych statków. Jego celem jest wsparcie infrastruktury portowej oraz regulacja transportu wodnego, a jego obciążenie spoczywa na armatorach, co nie wpływa bezpośrednio na konsumentów. Podatek leśny dotyczy gospodarstw leśnych i jest naliczany na podstawie powierzchni lasów oraz ich wartości, natomiast podatek rolny jest nałożony na grunty rolne i zależy od powierzchni użytków rolnych oraz klasyfikacji gruntów. Te podatki są pobierane typowo na poziomie lokalnym i mają na celu wsparcie działalności rolniczej oraz leśnej. W kontekście analizy błędnych odpowiedzi, można dostrzec typowy błąd myślowy oparty na skojarzeniu pojęcia "podatek" z różnymi formami opodatkowania, niezrozumienie różnicy między podatkami pośrednimi a bezpośrednimi oraz brak wiedzy o tym, jak te podatki wpływają na gospodarkę i konsumentów. Kluczowe jest zrozumienie, że podatek pośredni jest przenoszony na konsumenta poprzez wyższe ceny towarów, podczas gdy podatki bezpośrednie są płacone przez osoby fizyczne lub prawne bezpośrednio do budżetu państwa.
Pytanie 36

Właściciel fabrycznie nowego samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, zarejestrował pojazd po raz pierwszy w dniu 5 stycznia 2014 r. Pierwsze okresowe badanie techniczne przeprowadził w dniu 4 stycznia 2017 r. Po ilu latach od dnia pierwszej rejestracji będzie zobowiązany przeprowadzić drugie badanie techniczne tego pojazdu?

n n n nn n nnn n n n nnn
Fragment ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym
Dz.U. 1997 Nr 98 poz. 602 wraz ze zmianami
Art.81.n

6. Okresowe badanie techniczne samochodu osobowego, samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, motocykla lub przyczepy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, następnie przed upływem 5 lat od dnia pierwszej rejestracji i nie później niż 2 lata od dnia przeprowadzenia poprzedniego badania technicznego, a następnie przed upływem kolejnego roku od dnia przeprowadzenia badania. Nie dotyczy to pojazdu przewożącego towary niebezpieczne, taksówki, pojazdu samochodowego konstrukcyjnie przeznaczonego do przewozu osób w liczbie od 5 do 9, wykorzystywanego do zarobkowego transportu drogowego osób, pojazdu marki „SAM", pojazdu zasilanego gazem, pojazdu uprzywilejowanego oraz pojazdu używanego do nauki jazdy lub egzaminu państwowego, które podlegają corocznym badaniom technicznym.

n

7. Okresowe badanie techniczne ciągnika rolniczego, przyczepy rolniczej oraz motoroweru przeprowadza się przed upływem 3 lat od dnia pierwszej rejestracji, a następnie przed upływem każdych kolejnych 2 lat od dnia przeprowadzenia badania.

n
A. Przed upływem 2 lat.
B. Przed upływem 6 lat.
C. Przed upływem 3 lat.
D. Przed upływem 5 lat.
Wybierając odpowiedzi, które sugerują przeprowadzenie drugiego badania technicznego przed upływem 2, 3 lub 6 lat, można wpaść w kilka typowych pułapek myślowych. Po pierwsze, zrozumienie przepisów dotyczących badań technicznych w Polsce jest kluczowe. Ustawa Prawo o ruchu drogowym wyraźnie określa maksymalne okresy między badaniami technicznymi, które dla samochodów ciężarowych o masie do 3,5 t wynoszą 5 lat. Wybór opcji 2 lub 3 lat może wynikać z mylnego przekonania, że pierwsze badanie techniczne jest wyznacznikiem dla kolejnych, co jest błędne. Czas pomiędzy badaniami jest liczony od daty rejestracji, a nie od daty pierwszego przeglądu. Z kolei opcja 6 lat jest również nieprawidłowa, ponieważ przekracza dopuszczalny okres między badaniami, co może skutkować poważnymi konsekwencjami prawnymi. Zrozumienie przepisów oraz przyjęcie właściwego podejścia do terminów badań technicznych jest niezwykle istotne dla każdego właściciela pojazdu. Niezapewnienie zgodności z tymi przepisami może prowadzić do wielu problemów, w tym potencjalnych wypadków na drodze oraz trudności z ubezpieczeniem pojazdu.
Pytanie 37

Ile grup obejmują formuły iNCOTERMS 2010?

A. 6
B. 2
C. 8
D. 4
Formuły iNCOTERMS 2010 są podzielone na cztery główne grupy, co jest kluczowe dla zrozumienia i efektywnego stosowania tych reguł w praktyce handlowej. Te grupy to: EXW (Ex Works), FOB (Free On Board), CFR (Cost and Freight) oraz CIF (Cost, Insurance and Freight). Każda z grup definiuje różne obowiązki i odpowiedzialności sprzedającego i kupującego, co ma bezpośrednie przełożenie na procesy logistyczne i koszty transportu. Na przykład, w przypadku EXW, sprzedający udostępnia towar w swoim zakładzie, co minimalizuje jego odpowiedzialność, natomiast w CIF sprzedający pokrywa koszty transportu oraz ubezpieczenia do portu przeznaczenia. Zrozumienie tych grup jest niezbędne dla przedsiębiorstw zajmujących się handlem międzynarodowym, aby uniknąć nieporozumień i sporów dotyczących warunków dostawy, co jest szczególnie ważne w kontekście globalizacji handlu. Znajomość i poprawne stosowanie iNCOTERMS 2010 może również wpłynąć na efektywność operacyjną i zadowolenie klientów, co jest kluczowe w dzisiejszym konkurencyjnym środowisku biznesowym.
Pytanie 38

Do klasy 3 materiałów niebezpiecznych przewożonych transportem drogowym zaliczają się substancje

A. zakaźne
B. ciekłe łatwopalne
C. stałe łatwopalne oraz samozapalne
D. żrące
Odpowiedź "ciekłe zapalne" jest prawidłowa, ponieważ klasa 3 materiałów niebezpiecznych obejmuje substancje, które mogą stanowić zagrożenie pożarowe w postaci cieczy. Substancje te mają niską temperaturę zapłonu, co oznacza, że mogą łatwo wydzielać opary, które mogą się zapalić w obecności źródła ognia. Przykłady takich substancji to benzyna, aceton czy etanol, które są powszechnie stosowane w przemyśle oraz codziennym życiu. W transporcie drogowym, materiały te muszą być przewożone zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak ADR (Umowa Europejska dotycząca Międzynarodowego Przewozu Drogowego Towarów Niebezpiecznych), aby zminimalizować ryzyko wybuchu lub pożaru. Kluczowe jest przestrzeganie zasad pakowania, oznakowania oraz stosowania odpowiednich środków zabezpieczających, co jest istotne zarówno dla bezpieczeństwa kierowców, jak i osób postronnych. Ponadto, wiedza o klasyfikacji substancji niebezpiecznych jest istotnym elementem szkoleń dla pracowników działających w sektorze transportu.
Pytanie 39

Jaki symbol jest używany, aby potwierdzić, że opakowanie do transportu materiałów niebezpiecznych spełnia wymagania ONZ?

A. EU
B. PL
C. UE
D. UN
Odpowiedzi PL, EU i UE są nieprawidłowe, ponieważ nie odnoszą się one do międzynarodowych standardów, które regulują transport materiałów niebezpiecznych. PL to skrót oznaczający Polskę, co nie ma żadnego związku z klasyfikacją opakowań w transporcie niebezpiecznym. EU i UE odnoszą się do Unii Europejskiej, która jest organizacją polityczną i gospodarczą, ale jej regulacje nie są tożsame z międzynarodowymi normami ONZ. W kontekście transportu niebezpiecznych materiałów, Unia Europejska posiada własne przepisy, ale muszą one być zgodne z regulacjami ustalonymi przez ONZ, które są bardziej uniwersalne i mają zastosowanie na całym świecie. Stąd, błędne jest łączenie tych terminów z identyfikacją opakowań niebezpiecznych. Myślenie, że lokalne czy regionalne oznaczenia mogą w pełni zastąpić międzynarodowe normy, jest powszechnym błędem i może prowadzić do niezgodności w transporcie oraz zwiększenia ryzyka wypadków związanych z materiałami niebezpiecznymi. Z tego względu, kluczowe jest zrozumienie, że wszystkie materiały niebezpieczne muszą być transportowane zgodnie z normami międzynarodowymi, a symbol UN jest ich istotnym elementem.
Pytanie 40

Międzynarodowy dokument celny, który wspiera i upraszcza czasową odprawę celna towarów wywożonych w celach handlowych i wystawowych, nazywa się

A. karnet TIR
B. świadectwo EUR-MED
C. karnet ATA
D. świadectwo EUR 1
Karnet ATA to międzynarodowy dokument celny, który umożliwia czasową odprawę towarów, co jest szczególnie przydatne w przypadku wystaw czy wydarzeń promocyjnych. Dokument ten pozwala na swobodny przepływ towarów pomiędzy krajami sygnatariuszami Konwencji ATA bez konieczności uiszczania pełnych opłat celnych i podatków. Jest stosowany w sytuacjach, gdy towar jest czasowo wywożony z kraju w celu prezentacji, promocji lub sprzedaży. Na przykład, jeśli firma z Polski wysyła próbki swoich produktów na targi do Niemiec, używa karnetu ATA, co upraszcza procedury celne i skraca czas transportu. Z perspektywy branżowej, korzystanie z karnetu ATA pozwala na optymalizację kosztów oraz zwiększenie efektywności operacyjnej, ponieważ zminimalizowane zostaje ryzyko związanego z przetrzymywaniem towarów przez organy celne.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej