Styk pomocniczy samopodtrzymania stycznika jest kluczowy dla działania obwodu sterowania, ponieważ pozwala na utrzymanie zasilania cewki stycznika, nawet po zwolnieniu przycisku startowego. W przypadku poprawnej odpowiedzi, czyli S1:1, S1:3, mamy do czynienia z wykorzystaniem przycisku samopodtrzymującego, który jest standardowym rozwiązaniem w układach automatyki. Dzięki temu, po naciśnięciu przycisku start, styk pomocniczy zamyka się i zasila cewkę stycznika, co utrzymuje cały obwód w stanie włączonym. Takie rozwiązanie jest bardzo praktyczne, bo pozwala na pracę urządzenia bez potrzeby ciągłego trzymania przycisku start. W praktyce, takie układy są często stosowane w przemyśle do sterowania maszynami, gdzie wymagane jest, aby maszyna działała bez przerwy po jej uruchomieniu. Tego typu konfiguracja jest zgodna z normami i zaleceniami dla bezpieczeństwa i efektywności działania maszyn, np. w kontekście normy EN 60204-1 dotyczącej bezpieczeństwa maszyn. Stosowanie styku samopodtrzymania poprawia niezawodność i wydajność układów, a także minimalizuje ryzyko przypadkowego wyłączenia.
Odpowiedzi, które nie są poprawne, wskazują na brak zrozumienia funkcji styku pomocniczego w układzie samopodtrzymania. Przykładowo, wybór takich punktów jak S2:2, S2:4, sugeruje pomylenie przycisków, gdyż S2 często jest wykorzystywany jako przycisk stopu, który przerywa obwód, a nie podtrzymuje go. W rzeczywistych układach automatyki, przycisk stopu jest zawsze w pozycji rozwiernej, co oznacza, że przerywa obwód, gdy jest naciśnięty, a nie utrzymuje go w stanie zamkniętym. Wybór punktów K1:A1, K1:A2, wskazuje na próbę podłączenia styku pomocniczego bezpośrednio do cewki stycznika, co byłoby błędem, ponieważ cewka z definicji nie działa jako styk pomocniczy. To świadczy o niezrozumieniu roli, jaką pełnią poszczególne elementy w schemacie. Natomiast wybór Q:7, Q:8 sugeruje chęć umieszczenia styku w obwodzie, który może dotyczyć zupełnie innej funkcji w układzie, np. zabezpieczeń. W automatyce kluczowe jest poprawne zrozumienie, jak styki i elementy obwodu współpracują, dlatego warto zapoznać się z normami i schematami typowych układów, jak również ćwiczyć tworzenie i analizę tych układów, by unikać takich błędów w przyszłości.