Układ oznaczeń uzwojeń przedstawiony w odpowiedzi B jest typowy dla nowoczesnych silników trójfazowych, gdzie wyprowadzenia uzwojeń są rozmieszczone w taki sposób, że można je łatwo łączyć w gwiazdę lub trójkąt. To szczególnie przydatne w praktycznych aplikacjach, ponieważ silniki te mogą być używane w różnych konfiguracjach zasilania, w zależności od napięcia sieciowego. Standardowe połączenia, zgodnie z normami IEC, wymagają tego rodzaju elastyczności, a poprawne rozmieszczenie wyprowadzeń ułatwia montaż. Wyprowadzenia W2, U2, i V2 znajdują się w dolnym rzędzie, co pozwala na łatwe zmostkowanie ich w celu stworzenia połączenia gwiazdy, podczas gdy zworki mogą zostać przełożone, by utworzyć trójkąt. Takie rozplanowanie jest nie tylko wygodne, ale także minimalizuje ryzyko błędów przy podłączaniu, co jest kluczowe w intensywnych warunkach pracy zakładów przemysłowych.
Wybór innych układów może prowadzić do błędów w połączeniach, co może skutkować niewłaściwym działaniem silnika lub jego uszkodzeniem. Układy A, C i D różnią się rozmieszczeniem wyprowadzeń, co komplikuje proces łączenia w gwiazdę lub trójkąt. Gdy wyprowadzenia nie są ułożone w standardowy sposób, wymaga to dodatkowej uwagi podczas instalacji, co zwiększa ryzyko pomyłki. Na przykład w układzie A wyprowadzenia U1, V1, W1 są w górnym rzędzie, a U2, V2, W2 w dolnym, ale ich rozmieszczenie nie ułatwia szybkiego zmostkowania. Podobnie w układzie C i D rozmieszczenie wejść nie jest symetryczne, co może wprowadzać w błąd techników, którzy nie są zaznajomieni z nietypowymi konfiguracjami. W praktyce, takie układy mogą prowadzić do nieprawidłowego działania układu przez złe połączenie uzwojeń. To też zwraca uwagę na znaczenie przestrzegania norm i standardów branżowych, które zabezpieczają przed tego typu problemami w codziennej pracy.