Wybrana odpowiedź (10,0-16,0 A) jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do rzeczywistego prądu znamionowego silnika indukcyjnego o mocy 5,5 kW i napięciu 400 V. W praktyce, aby określić zakres nastawy wyzwalacza przeciążeniowego, należy uwzględnić prąd znamionowy silnika, który wynosi 11,1 A. Zgodnie z normami, nastawa wyzwalacza przeciążeniowego powinna wynosić od 1,1 do 1,25 razy prąd znamionowy silnika, co oznacza, że zakres nastawy powinien wynosić od 12,2 A do 13,9 A. W związku z tym, zakres (10,0-16,0 A) jest odpowiedni, ponieważ obejmuje prąd znamionowy i zapewnia odpowiednią ochronę przed przeciążeniem. W praktyce, wyznaczając ten zakres, inżynierowie biorą pod uwagę również możliwe chwilowe przeciążenia, które mogą wystąpić w trakcie pracy silnika, co tłumaczy, dlaczego sugerowane wartości są nieco wyższe. Dzięki temu zapewnia się optymalne działanie silnika oraz minimalizuje ryzyko uszkodzeń. Dobrym przykładem zastosowania tych zasad są aplikacje w przemyśle, gdzie silniki są narażone na cykliczne zmiany obciążenia.
Wybór zakresu (14,0-20,0 A) jest nieodpowiedni, ponieważ znacznie przekracza znamionowy prąd silnika indukcyjnego, który wynosi 11,1 A. Tak wysoka nastawa wyłącznika silnikowego nie tylko nie zapewni odpowiedniej ochrony przed przeciążeniem, ale również może prowadzić do uszkodzeń silnika, które mogą być kosztowne w naprawie. Warto zauważyć, że wyzwalacze przeciążeniowe powinny być ustawiane zgodnie z normami, które zalecają, aby ich zakres był ustawiony w okolicach 1,1 do 1,25 razy prąd znamionowy silnika. Przy wyborze zbyt wysokiego zakresu, operatorzy mogą błędnie założyć, że silnik będzie mógł pracować z większymi obciążeniami, co może prowadzić do sytuacji niebezpiecznych, w których silnik pracuje w warunkach, które mogą spowodować jego przegrzanie lub inne uszkodzenia mechaniczne. Z kolei ustawienie zakresu (6,3-10,0 A) również jest niewłaściwe, ponieważ prąd znamionowy silnika jest wyższy niż maksymalna wartość tego zakresu, co spowodowałoby ciągłe wyzwalanie wyłącznika. Natomiast opcja (4,0-6,3 A) jest nieadekwatna, jako że jest poniżej wartości znamionowej silnika. Błędne podejście polegające na niewłaściwym ustawieniu tych parametrów prowadzi do częstych wyłączeń, a w dłuższej perspektywie może doprowadzić do uszkodzeń urządzeń i przestojów w produkcji. Należy więc podkreślić, że dokładne obliczenia i znajomość specyfikacji technicznych są kluczowe dla prawidłowego doboru parametrów wyłączników silnikowych.