Poprawna odpowiedź wynika z zastosowania wzoru na siłę elektromotoryczną (SEM) indukowaną w przewodniku poruszającym się w polu magnetycznym. SEM jest obliczane według formuły E = B * l * v, gdzie E to siła elektromotoryczna, B to indukcja magnetyczna, l to długość pręta, a v to prędkość poruszania się pręta. W naszym przypadku B = 1,5 T, l = 0,5 m (50 cm) i v = 15 m/s. Po podstawieniu tych wartości do wzoru otrzymujemy: E = 1,5 T * 0,5 m * 15 m/s = 11,25 V. Tego typu obliczenia są kluczowe w praktyce inżynieryjnej, zwłaszcza w kontekście projektowania urządzeń elektrycznych, takich jak generatory i silniki. Wiedza ta jest istotna dla inżynierów elektryków, którzy muszą uwzględniać indukcję elektromagnetyczną w swoich projektach, aby zapewnić sprawne działanie urządzeń w różnych warunkach.
Analizując błędne odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na kilka fundamentalnych kwestii związanych z obliczaniem siły elektromotorycznej indukowanej. Odpowiedzi, które wskazują na wartości inne niż 11,25 V, najczęściej wynikają z zastosowania niewłaściwych danych lub pominięcia kluczowych elementów wzoru na SEM. Wiele osób może błędnie przyjąć wartości jednostkowe indukcji magnetycznej, długości pręta lub prędkości, co prowadzi do nieprawidłowych obliczeń. Na przykład, podanie zbyt małej długości pręta, jak 0,05 m, może sugerować, że odpowiedź 0,05 V jest rzeczywiście możliwa, jednak nie uwzględnia to prawidłowych jednostek i proporcji. Ponadto, niektórzy mogą błędnie interpretować prędkość poruszania się pręta, co również wpływa na obliczenia. Kluczowe jest, aby przy wykonywaniu takich obliczeń zawsze upewnić się, że wszystkie jednostki są poprawnie skonwertowane i użyte w odpowiednich zakresach. Zrozumienie tych podstawowych zasad jest niezbędne, aby unikać typowych pułapek, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków. W praktyce inżynierskiej, precyzyjne obliczenia są niezbędne do projektowania efektywnych i niezawodnych systemów elektrycznych.