Kwalifikacja: OGR.01 - Wykonywanie kompozycji florystycznych

Zagadnienie przedłużania żywotności kwiatów ciętych, takich jak lewkonia, często prowadzi do różnych nieporozumień. Wiele osób uważa, że najważniejsze jest odpowiednie przycięcie pędów blisko podstawy lub użycie odżywek do wody, bo takie metody rzeczywiście pomagają w przypadku większości popularnych kwiatów. Jednak lewkonia jest tutaj pewnym wyjątkiem. Jej tkanki bardzo szybko tracą wodę po oddzieleniu od systemu korzeniowego. Przycinanie pędów nisko przy podstawie, chociaż poprawia chłonność łodygi, nie rozwiązuje problemu szybkiego więdnięcia, bo roślina nie ma już dostępu do naturalnych kanałów przewodzących wodę z gleby. Podobnie, stosowanie wody z odżywką działa świetnie dla wielu gatunków, ale u lewkonii efekt jest dużo słabszy. Nawet jeśli dolna część łodygi zostanie przycięta i wstawiona do wazonu z wodą o temperaturze pokojowej, to i tak nie powstrzyma to szybkiego więdnięcia, jeśli korzenie zostały usunięte. Warto mieć świadomość, że typowym błędem jest traktowanie wszystkich kwiatów ciętych według tego samego schematu. W branży florystycznej coraz częściej podkreśla się, żeby przy lewkonii nie rezygnować z korzeni, szczególnie jeśli zależy nam na długo utrzymujących się kompozycjach. Utrata korzeni powoduje zaburzenia gospodarki wodnej i transportu substancji odżywczych. Moim zdaniem takie uproszczenia wynikają z niewiedzy o specyfice biologicznej tego gatunku – warto więc nauczyć się rozpoznawać wyjątki i stosować je w praktyce, zamiast powielać uniwersalne, ale nie zawsze skuteczne rozwiązania.