Zawód: Florysta
Kategorie: Techniki i style florystyczne Kompozycja i zasady projektowania
Stosunek boków 1:2:3, wykorzystywany często przy projektowaniu prostopadłościennych form florystycznych, faktycznie nawiązuje bezpośrednio do szeregu Fibonacciego. To bardzo ciekawa sprawa, bo w praktyce florystycznej taka proporcja pozwala osiągnąć harmonię i wizualnie spójny układ kompozycji. Szereg Fibonacciego, czyli ciąg liczb, gdzie każda kolejna jest sumą dwóch poprzednich (1, 1, 2, 3, 5, 8...), od dawien dawna inspiruje architektów, projektantów i florystów. Takie proporcje pomagają uzyskać w odbiorze naturalność i dynamikę, która jest zgodna z tym, jak rośliny układają się w naturze. W profesjonalnych szkoleniach florystycznych często podkreśla się, że korzystanie z matematycznych proporcji, jak Fibonacciego, to dobra praktyka pozwalająca uniknąć przypadkowości i chaosu w pracy. Dla mnie osobiście ten system podziału wymiarów jest jednym z najbardziej uniwersalnych – łatwo go zastosować zarówno w formach geometrycznych, jak i bardziej swobodnych, organicznych. Warto podkreślić, że szereg Fibonacciego to nie tylko teoria – w rzeczywistych realizacjach pozwala np. precyzyjnie ustalić wysokość, szerokość i głębokość kompozycji, przez co efekt końcowy jest bardziej estetyczny i profesjonalny. Pracując z takim podziałem, można uniknąć przesady i zachować równowagę między elementami, co jest szczególnie ważne przy większych instalacjach lub nowoczesnych aranżacjach przestrzeni.