Kwalifikacja: OGR.01 - Wykonywanie kompozycji florystycznych

Odpowiednie przechowywanie zasuszonych roślin, szczególnie tych przygotowanych metodą zielnikową, opiera się na kilku istotnych zasadach, które są wypracowane przez lata praktyki w pracowniach botanicznych. Przechowywanie kolaży na stojąco w chłodnym, ale nieprzewiewnym pomieszczeniu często prowadzi do skraplania pary wodnej i gromadzenia się wilgoci na powierzchni roślin. W takich warunkach bardzo łatwo o rozwój pleśni oraz innych mikroorganizmów, które mogą zniszczyć nawet najbardziej starannie przygotowane okazy. Zawieszanie kolaży w nieprzewiewnych i ciemnych pomieszczeniach jest równie ryzykowne. Brak cyrkulacji powietrza potęguje efekt kondensacji, a ciemność nie sprzyja kontroli nad ewentualnymi ogniskami pleśni. Z mojego punktu widzenia to raczej prosta droga do utraty wartościowych materiałów zielnikowych, zwłaszcza gdy ktoś myśli, że „ciemność chroni przed blaknięciem”. To działa tylko częściowo, a zaniedbanie wietrzenia jest dużo groźniejsze. Worki foliowe i lekko wilgotne pomieszczenia to wręcz najgorsza opcja – folia całkowicie zamyka dostęp powietrza, więc nawet minimalna wilgoć zostaje uwięziona, a co za tym idzie, pojawia się pleśń oraz zapach stęchlizny. Niestety, to dość częsty błąd początkujących, którzy myślą, że folia zabezpieczy przed kurzem. Branżowe standardy wyraźnie podkreślają, że najlepsze warunki do przechowywania suszonych roślin to przewiew, suchość i materiały „oddychające” – głównie papier lub karton. Wszystkie wymienione nieprawidłowe sposoby przechowywania wynikają zwykle z niewiedzy o podstawowych procesach biologicznych zachodzących w materiałach roślinnych po zasuszeniu. Warto pamiętać, że dobra cyrkulacja powietrza i brak wilgoci to podstawa, a każdy inny sposób prowadzi do szybkiego pogorszenia stanu kolekcji.