Kwalifikacja: OGR.01 - Wykonywanie kompozycji florystycznych

Wielu początkujących florystów myli pojęcia związane z liniami i barwami w kontekście nastroju, co prowadzi do błędnych założeń przy tworzeniu kompozycji kwiatowych. Linie wznoszące ukośnie, chociaż dynamiczne, często pobudzają poczucie ruchu i energii zamiast spokoju. Barwy achromatyczne, czyli biel, czerń i szarość, wprowadzają raczej neutralność albo nawet chłód, nie zaś relaksujące ukojenie. Linie ukośnie opadające, choć mniej energetyczne niż wznoszące, potrafią wprowadzać nutę melancholii, a barwy podstawowe – takie jak czerwony, niebieski, żółty – są intensywne, nasycone i przyciągają uwagę, co może skutkować pobudzeniem, a nie wyciszeniem. Wertykalne linie natomiast budują poczucie wzniosłości, podkreślają siłę i powagę, ale nie kojarzą się z łagodnością. Jeśli dodać do tego barwy zimne (np. błękity, fiolety), można osiągnąć efekt dystansu, nawet pewnej surowości, zamiast typowej atmosfery spokoju. W praktyce florystycznej częstym błędem jest myślenie, że wystarczy użyć „delikatnych” kolorów lub przypadkowych układów, by uzyskać zamierzony nastrój. Tymczasem zgodnie z zasadami kompozycji, o nastroju decyduje przemyślane połączenie linii i barw. Standardy branżowe, jak te propagowane przez organizacje florystyczne czy szkoły projektowania wnętrz, jasno wskazują, że to horyzontalność i pastele gwarantują spokój, a nie przypadkowe zestawienia. Warto o tym pamiętać, bo w praktyce ten szczegół naprawdę robi różnicę i pozwala uniknąć nieporozumień na etapie realizacji zleceń czy własnych aranżacji.