Kwalifikacja: OGR.01 - Wykonywanie kompozycji florystycznych

Wybór nicieni, ślimaków czy przędziorków jako organizmów, przeciwko którym stosuje się aficydy, wynika chyba z mylnego utożsamiania tej grupy środków chemicznych z ogólnodostępnymi pestycydami o szerokim spektrum działania. Tymczasem aficydy są wyspecjalizowanymi preparatami ukierunkowanymi na zwalczanie mszyc – są to środki systemiczne lub kontaktowe, które ingerują właśnie w układ nerwowy lub metabolizm tych owadów. Nicienie to szkodniki glebowe, atakujące korzenie, i w ich przypadku stosuje się zupełnie inne substancje – zazwyczaj nematocydy, których skład i mechanizm są zupełnie inne. Ślimaki to z kolei mięczaki, które wymagają stosowania moluskocydów, często opartych na zupełnie innych związkach chemicznych, jak metaldehyd. Przędziorki natomiast to roztocza i tutaj używa się akarycydów, a nie aficydów – mechanizm działania tych środków jest kompletnie odmienny. Moim zdaniem źródłem tego typu pomyłek jest brak znajomości specyfiki szkodnika i stosowanych środków ochrony roślin. Standardy branżowe, np. zalecenia Instytutu Ochrony Roślin czy dobre praktyki integrowanej ochrony, zawsze precyzują, by dobierać środek pod konkretny gatunek i fazę rozwojową szkodnika. Szukanie jednego preparatu na wszystkie problemy to częsty błąd początkujących. Dlatego znajomość biologii szkodnika i mechanizmu działania środka to fundament skutecznej, ekonomicznej i bezpiecznej ochrony plonów. Z mojego doświadczenia, źle dobrany preparat nie tylko nic nie da, ale może zaszkodzić środowisku lub nawet uprawie.