Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia
Zawód: Higienistka stomatologiczna
Asystując podczas zabiegu założenia wypełnienia kompozytowego, do etapu wytrawienia szkliwa należy podać
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
37% kwas ortofosforowy jest standardowym środkiem do wytrawiania szkliwa w stomatologii. Jego zastosowanie polega na usunięciu warstwy organicznej i wygładzeniu powierzchni szkliwa, co zwiększa adhezję materiałów kompozytowych. Kwas ortofosforowy działa poprzez demineralizację szkliwa, co prowadzi do utworzenia mikroskopijnych porów. Te struktury pozwalają na lepsze wnikanie żywicy kompozytowej, co z kolei przekłada się na wyższą trwałość i estetykę wypełnienia. W praktyce, po zastosowaniu kwasu, należy dokładnie przepłukać ząb wodą, aby usunąć resztki kwasu przed nałożeniem materiału kompozytowego. Użycie odpowiedniego stężenia kwasu jest kluczowe; 37% stężenie jest optymalne dla efektywnej demineralizacji. W przypadku niższych stężeń, takich jak 10% kwas cytrynowy, efektywność wytrawiania jest znacznie ograniczona, co może prowadzić do słabszej adhezji. W związku z tym, stosowanie 37% kwasu ortofosforowego jest zgodne z najlepszymi praktykami i standardami, które zalecają jego użycie w procedurach związanych z wypełnieniami kompozytowymi.
Wybór niewłaściwych substancji do wytrawiania szkliwa może prowadzić do poważnych problemów w procesie adhezji materiałów kompozytowych. Użycie 10% kwasu cytrynowego, który jest znany ze swoich właściwości odkwaszających, nie ma wystarczającej mocy, aby skutecznie usunąć warstwę organiczną z powierzchni szkliwa. Jego działanie jest zbyt łagodne, co może skutkować nieodpowiednią adhezją kompozytu i w rezultacie prowadzić do wcześniejszych niepowodzeń wypełnień. Ponadto, 30% nadtlenek wodoru, będący środkiem utleniającym, jest powszechnie stosowany do wybielania zębów, ale nie jest właściwy do wytrawiania szkliwa. Jego mechanizm działania różni się od tego, co jest potrzebne do skutecznej demineralizacji i przygotowania zęba do wypełnienia. Z kolei 0,2% chlorheksydyna, będąca antyseptykiem, nie ma w ogóle właściwości wytrawiających. Jej rola sprowadza się do redukcji bakterii, a nie do przygotowania zęba. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych substancji chemicznych, które mają różne zastosowanie i skuteczność. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, jak każde z tych podejść wpływa na proces leczenia i dlaczego stosowanie sprawdzonego kwasu ortofosforowego jest niezbędne w praktyce stomatologicznej.