Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia
Zawód: Higienistka stomatologiczna
Którą wadę ortodontyczną, według Orlik-Grzybowskiej, przedstawia rysunek?

Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 'Tyłozgryz całkowity' jest poprawna, ponieważ na rysunku widać, że dolne zęby są umiejscowione za górnymi, co jest charakterystyczne dla tej wady ortodontycznej. Tyłozgryz całkowity oznacza sytuację, w której dolne zęby są przesunięte do tyłu w stosunku do wszystkich zębów górnych, co może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych, w tym do bólu stawów skroniowo-żuchwowych, niewłaściwego zużycia zębów oraz problemów z układem żucia. W diagnozowaniu tyłozgryzu całkowitego kluczowe jest przeprowadzenie dokładnej oceny ortodontycznej, w tym zdjęć radiologicznych oraz analizy modeli diagnostycznych. W praktyce ortodontycznej, wady takie są często korygowane za pomocą aparatów ortodontycznych, które mają na celu przesunięcie zębów do prawidłowej pozycji. Zrozumienie zasadności tej diagnozy oraz umiejętność identyfikacji tyłozgryzu całkowitego jest kluczowe dla każdego ortodonty, aby móc skutecznie planować leczenie i dostarczać pacjentom optymalne rezultaty.
Wybór błędnej odpowiedzi zazwyczaj wynika z niezrozumienia podstawowych różnic między różnymi rodzajami wad zgryzu. Przodozgryz częściowy, przodożuchwie czynnościowe oraz tyłozgryz z retruzją siekaczy górnych to wady, które różnią się od tyłozgryzu całkowitego w istotny sposób. Przodozgryz częściowy charakteryzuje się tym, że tylko niektóre zęby dolne są wysunięte przed górne, co nie jest zgodne z opisem przedstawionym na rysunku. Przodożuchwie czynnościowe to sytuacja, w której dochodzi do przemieszczenia żuchwy w sposób funkcjonalny, a nie anatomiczny, co również nie ma miejsca w przypadku całkowitego tyłozgryzu. Z kolei tyłozgryz z retruzją siekaczy górnych odnosi się do specyficznego układu siekaczy, gdzie zęby górne są przesunięte w tył w stosunku do dolnych, co nie jest obrazowane na rysunku, gdzie dolne zęby są te, które są umiejscowione z tyłu. Aby poprawnie rozpoznać te wady ortodontyczne, istotne jest zrozumienie ich definicji oraz umiejętność ich rozróżniania na podstawie analizy klinicznej i radiologicznej. Błędy w diagnozowaniu mogą prowadzić do niewłaściwego leczenia, które może pogorszyć stan pacjenta oraz wydłużyć czas terapii.