Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia

Inne podejścia do ćwiczeń mięśniowych w kontekście przodożuchwia czynnościowego mogą być mylące i nieefektywne. Na przykład, wywieranie ucisku koniuszkiem języka na wewnętrzną powierzchnię siekaczy dolnych z otwartymi łukami zębowymi może wydawać się logiczne, jednak nie prowadzi do stabilizacji zgryzu, a wręcz może pogłębiać problemy związane z zgryzem. Działanie to nie tylko nie angażuje odpowiednich mięśni żuchwy, ale może również sprzyjać nieprawidłowym nawykom językowym, które są szkodliwe dla funkcjonowania aparatu mowy oraz zgryzu. Cofanie palcem wskazującym siekaczy górnych również nie jest zalecane, ponieważ może to prowadzić do further destabilizacji zgryzu i wywoływać dodatkowe napięcia w obrębie mięśni żuchwy oraz stawu skroniowo-żuchwowego. Ponadto, uciskanie palcem siekaczy dolnych w tył przy rozwartych łukach zębowych nie jest skuteczną metodą, ponieważ nie adresuje problemu przodożuchwia, a jedynie może wprowadzać dodatkowe napięcia w obszarze mięśni twarzy. Praktyki te, zamiast przynosić ulgę pacjentom, mogą prowadzić do pogłębienia problemów, co podkreśla potrzebę konsultacji z profesjonalistą w celu ustalenia prawidłowych ćwiczeń i technik terapeutycznych.