Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia

Cement cynkowo-siarczanowy, mimo że znajduje zastosowanie w stomatologii, nie jest odpowiedni do pokrycia miazgi. Jego właściwości mechaniczne oraz biokompatybilność nie spełniają wymogów stawianych materiałom stosowanym w tej delikatnej procedurze. Stosując cynkowo-siarczanowy cement, narażamy się na ryzyko podrażnienia miazgi, co może prowadzić do powikłań. Szklano-jonomerowy cement, z kolei, choć ma dobre właściwości adhezyjne i uwalnia fluor, również nie jest rekomendowany do bezpośredniego pokrywania miazgi, ponieważ jego działanie nie stymuluje regeneracji tkanek jak wodorotlenek wapnia. Dodatkowo, cement polikarboksylowy, charakteryzujący się dobrą adhezją do zębów, ma ograniczone zastosowanie w kontekście pokrycia miazgi, ponieważ nie ma właściwości wspierających regenerację miazgi. Zastosowanie tych materiałów może prowadzić do błędnych decyzji klinicznych, które mogą negatywnie wpłynąć na zdrowie pacjenta. Kluczowym błędem w tym przypadku jest nieodpowiednie przypisanie właściwości materiałów do ich zastosowania, co podkreśla potrzebę dokładnej analizy i wyboru odpowiednich materiałów w praktyce stomatologicznej.