Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia
Zawód: Higienistka stomatologiczna
Który chwyt trzymania strzykawki wodno-powietrznej zastosował operator na przedstawionym rysunku?

Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "Dłoniowy" jest poprawna, ponieważ operator wykorzystuje chwyt dłoniowy, który jest standardem w technice trzymania strzykawek wodno-powietrznych. W tym chwycie strzykawka opiera się na dłoni, co zapewnia stabilność oraz kontrolę nad ciśnieniem i przepływem płynów. Palce wskazujący i środkowy stabilizują narzędzie od góry, co pozwala na precyzyjne manewrowanie przy podawaniu substancji. Taki sposób chwytania jest szczególnie ważny w kontekście zabiegów stomatologicznych i medycznych, gdzie konieczna jest wysoka dokładność. W praktyce chwyt dłoniowy pozwala na szybkie dostosowanie siły nacisku oraz kierunku strumienia, co jest niezbędne w celach terapeutycznych. Warto podkreślić, że zgodnie z wytycznymi dotyczącymi użytkowania strzykawek wodno-powietrznych, chwyt ten jest rekomendowany przez specjalistów jako najbardziej ergonomiczny i efektywny w zastosowaniach praktycznych.
Odpowiedzi inne niż "Dłoniowy" wskazują na różne błędy myślowe dotyczące chwytów strzykawki. Chwyt piórowy, na przykład, jest stosowany przede wszystkim w kontekście pisania i rysowania, gdzie precyzja ruchu jest kluczowa, ale nie jest on odpowiedni do trzymania narzędzi medycznych, takich jak strzykawka wodno-powietrzna. Ta metoda trzymania nie zapewnia wystarczającej stabilności i mocy, co prowadziłoby do utraty kontroli nad strzykawką w trakcie zabiegu. Z kolei dłoniowo-kciukowy odwrócony jest techniką, w której kciuk jest używany do podtrzymywania narzędzia, ale nie jest to standardowy sposób trzymania strzykawki wodno-powietrznej, co może skutkować nieefektywnym podaniem płynów oraz niewłaściwą regulacją ciśnienia. Chwyt pisarski zmodyfikowany również nie znajduje zastosowania w kontekście strzykawki, gdyż opiera się na innej dynamice ruchu, co może prowadzić do niezamierzonych efektów ubocznych podczas pracy z substancjami medycznymi. Typowym błędem jest mylenie tych chwytów, co może wynikać z braku praktycznego doświadczenia z narzędziami medycznymi oraz nieznajomości standardów użytkowania, które podkreślają znaczenie ergonomii i precyzji w zabiegach medycznych.