Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia

Stosowanie 40% nadtlenku wodoru w kontekście lapisowania zębów mlecznych jest niewłaściwe, ponieważ ten środek ma silne właściwości utleniające, które mogą prowadzić do uszkodzenia tkanek zęba, a także do podrażnienia błony śluzowej jamy ustnej. Oprócz tego, nadtlenek wodoru nie ma odpowiednich właściwości remineralizujących, co jest kluczowe w leczeniu zębów mlecznych. Zastosowanie 2% fluorku sodu, chociaż może być korzystne w kontekście wzmacniania szkliwa, nie jest wystarczająco skuteczne w przypadku już istniejącej próchnicy, ponieważ fluorek sodu działa głównie zapobiegawczo, a nie terapeutycznie. Fluorek cynawy, który w teorii mógłby działać jako środek remineralizujący, nie jest standardowo stosowany w praktyce dentystycznej jako główny środek do lapisowania, a jego skuteczność w tym zakresie nie została odpowiednio potwierdzona. Zatem, wybór nieodpowiednich środków do zabiegu może prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia zębów, co jest szczególnie niebezpieczne w przypadku zębów mlecznych, które pełnią ważną rolę w rozwoju jamy ustnej dzieci i w procesie ich rozwoju mowy oraz jedzenia.