Wskaźnik PUWz, czyli wskaźnik próchnicy, usuniętych zębów i wypełnień, jest używany do oceny stanu zdrowia jamy ustnej pacjentów. W przypadku analizowanego pacjenta uwzględnione zostały różne czynniki: 2 zęby z próchnicą na powierzchni wargowej, 2 zęby z próchnicą na powierzchni zgryzowo-dystalnej, 2 zęby z niedorozwojem szkliwa, 1 ząb usunięty oraz 2 zęby z amalgamatem. Obliczając wartość wskaźnika PUWz, przyjmujemy następujące zasady: każdy ząb z próchnicą lub niedorozwojem szkliwa liczy się jako 1, usunięty ząb również jako 1, a każdy ząb z wypełnieniem jako 1. Stąd: 2 (zęby próchnicze wargowe) + 2 (zęby próchnicze zgryzowo-dystalne) + 2 (zęby z niedorozwojem szkliwa) + 1 (ząb usunięty) + 2 (zęby z amalgamatem) daje 7. Taki wskaźnik jest użyteczny w praktyce klinicznej, pozwala na monitorowanie stanu zdrowia jamy ustnej pacjenta oraz planowanie odpowiednich działań profilaktycznych i leczenia. Regularne oceny PUWz są zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia, co potwierdza ich znaczenie w diagnostyce stomatologicznej.
W analizowanym pytaniu błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania wskaźnika PUWz, który jest kluczowym narzędziem do oceny stanu zdrowia jamy ustnej. Osoby, które udzieliły błędnych odpowiedzi, mogły nie uwzględnić wszystkich elementów składających się na ostateczną wartość wskaźnika. Na przykład, pominięcie zębów z próchnicą czy nieprawidłowe zliczanie zębów usuniętych może prowadzić do znacznych różnic w obliczeniach. Warto zauważyć, że każdy ząb z próchnicą, z niedorozwojem szkliwa oraz każdy usunięty ząb muszą być uwzględnione w finalnym wyniku, co ma kluczowe znaczenie dla dokładnej oceny zdrowia jamy ustnej pacjenta. Obliczenia powinny być oparte na standardowych kryteriach, które przestrzegają wytycznych WHO w zakresie monitorowania prochnicy i jej wpływu na zdrowie publiczne. Niepoprawne odpowiedzi mogą również wynikać z nieuwzględnienia wypełnień, które również mają wpływ na stan dentalny pacjenta, co może skutkować błędnym postrzeganiem rzeczywistego stanu zdrowia jamy ustnej. W praktyce klinicznej ważne jest, aby lekarze dentyści regularnie przeszkalali się w zakresie stosowania wskaźników zdrowia jamy ustnej oraz uczyli się ich interpretacji, aby skutecznie prowadzić profilaktykę i leczenie chorób zębów.