Wskaźnik API (ang. Approximal Plaque Index) oblicza się jako stosunek liczby przestrzeni międzyzębowych z płytką nazębną do całkowitej liczby przestrzeni międzyzębowych, wyrażony w procentach. W tym przypadku pacjent miał 12 przestrzeni z płytką nazębną na 24 zarejestrowane przestrzenie międzyzębowe. Wzór na obliczenie wskaźnika API to: (liczba przestrzeni z płytką / liczba przestrzeni międzyzębowych) x 100. Zatem (12 / 24) x 100 = 50%. Oznacza to, że 50% przestrzeni międzyzębowych pacjenta ma płytkę nazębna, co jest istotną informacją dla oceny ogólnej higieny jamy ustnej pacjenta. Wskaźnik API jest używany w praktyce klinicznej do monitorowania skuteczności programów higieny jamy ustnej oraz do identyfikacji pacjentów wymagających intensywniejszej edukacji w zakresie dbania o jamę ustną. Dobrze przeprowadzona ocena może pomóc w zapobieganiu chorobom przyzębia i innym schorzeniom jamy ustnej.
Popełnione błędy w obliczeniach mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia metody obliczania wskaźnika API. Wiele osób może pomylić wskaźnik z innymi wskaźnikami, takimi jak wskaźnik OHI-S (ang. Oral Hygiene Index Simplified), który ocenia ogólny stan higieny jamy ustnej, uwzględniając nie tylko płytkę nazębną, ale również kamień nazębny. Niepoprawne odpowiedzi mogą również wynikać z błędów w podstawowych obliczeniach, takich jak nieprawidłowe dzielenie lub mnożenie. Warto zwrócić uwagę, że wskaźnik API koncentruje się wyłącznie na płytce nazębnej w przestrzeniach międzyzębowych i wymaga precyzyjnego podziału przez całkowitą liczbę przestrzeni, co jest kluczowe dla uzyskania dokładnego wyniku. Błędne odpowiedzi mogą prowadzić do niewłaściwych wniosków dotyczących stanu zdrowia pacjenta, co może zagrażać skuteczności leczenia i profilaktyki. Znajomość tej metodologii, a także umiejętność jej poprawnego zastosowania w praktyce klinicznej, jest niezbędna dla każdego dentysty, aby móc ocenić i monitorować stan zdrowia jamy ustnej pacjentów oraz dostosować odpowiednie interwencje terapeutyczne.