Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia
Podczas badania toru oddychania mającego wykazać równomierność przepływu powietrza przez przewody nosowe, higienistka spodziewa się efektu skrzydeł motyla
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź, która wskazuje na przyłożenie lusterka do wargi górnej i prostopadle do przegrody nosa, jest prawidłowa ze względu na to, że metoda ta umożliwia ocenę równomierności przepływu powietrza przez przewody nosowe. Efekt skrzydeł motyla polega na zaobserwowaniu ruchu skrzydeł nosa w odpowiedzi na różnice ciśnienia powietrza wdechowego. Gdy pacjent oddycha przez nos, wzrokowa ocena ruchu skrzydeł nosowych przy zastosowaniu lusterka pozwala na dostrzeżenie ewentualnych asymetrii czy obstrukcji. Praktycznie, jest to istotne w diagnostyce zaburzeń oddychania nosowego, takich jak skrzywienie przegrody, polipy czy inne zmiany anatomiczne. Użycie lusterka jest standardową procedurą w ocenie funkcji nosowych według wytycznych otolaryngologicznych, co czyni tę metodę nie tylko skuteczną, ale i zalecaną. Zrozumienie tego efektu jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się zdrowiem nosa i gardła, ponieważ pozwala na bardziej precyzyjną diagnozę oraz planowanie ewentualnych interwencji medycznych.
Alternatywne odpowiedzi nie odnoszą się właściwie do analizy równomierności przepływu powietrza przez nos, co jest kluczowe w kontekście badania. Wskazanie na bruździe bródkowo-wargowej pacjenta jako miejsca do obserwacji jest nieadekwatne, ponieważ nie dostarcza informacji o przepływie powietrza przez przewody nosowe. Zasadniczo, bruzda ta nie jest miejscem, gdzie można by zaobserwować zmiany związane z oddychaniem, a zamiast tego odnosi się do rysów anatomicznych, które nie wpływają na funkcję nosową. Podobnie, przyłożenie lusterka do języka pacjenta nie ma żadnego związku z oceną przepływu powietrza w nosie, gdyż dotyczy to całkowicie innej części układu oddechowego, a jego ruchy nie są wskaźnikiem funkcji nosa. Natomiast dociskanie prawego i lewego skrzydła nosa, choć może dawać pewne informacje o ich ruchomości, nie jest metodą, która pozwala na obiektywną ocenę równomierności przepływu powietrza. Właściwa technika badawcza wymaga użycia narzędzi, które mogą dostarczyć dokładnych danych dotyczących dynamiki przepływu powietrza, a metody oparte na obserwacji wizualnej, takie jak lusterko, są preferowane w praktyce klinicznej.