Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia

Ustawienie elektrody czynnej na wypełnieniu nie jest właściwe, ponieważ może prowadzić do zafałszowanych pomiarów progu pobudliwości miazgi. Wypełnienia zębowe, szczególnie te wykonane z materiałów kompozytowych, mogą wprowadzać dodatkowe oporności elektryczne, co skutkuje niewłaściwym pomiarem. Wypełnienia nie są dobrym przewodnikiem elektrycznym, a ich obecność może zniekształcać rzeczywisty stan miazgi. W przypadku umiejscowienia elektrody na brzegu siecznym, ze względu na bliskość do zewnętrznych czynników, takich jak temperatura czy substancje chemiczne, może dojść do uszkodzenia delikatnych struktur miazgi. Z kolei lokalizacja w ubytku może prowadzić do nieprecyzyjnych odczytów z powodu interakcji elektrody z tkankami zęba. Często popełnianym błędem jest założenie, że każda lokalizacja elektrody będzie dawała podobne wyniki, co jest mylne. Kluczowe jest zrozumienie, że jedynie odpowiednia odległość elektrody od miazgi umożliwia uzyskanie wiarygodnych i powtarzalnych wyników, co jest niezbędne dla skutecznej diagnostyki stomatologicznej. Nieprawidłowe podejście do lokalizacji elektrody może prowadzić do błędnych diagnoz oraz nieprawidłowego leczenia, co podkreśla znaczenie przestrzegania dobrych praktyk w stomatologii.