Abrazja to proces mechanicznej utraty twardych tkanek zęba spowodowany działaniem czynników zewnętrznych, takich jak np. zgrzytanie zębami (bruksizm), nadmierne szczotkowanie, stosowanie agresywnych past do zębów czy niewłaściwe techniki czyszczenia protez dentystycznych. W odróżnieniu od atrycji, która jest wynikiem kontaktu zęba z zębem, abrazja dotyczy uszkodzeń wywołanych czynnikami zewnętrznymi. W praktyce klinicznej lekarze stomatolodzy muszą ocenić stopień abrazji, aby zaplanować odpowiednie leczenie, które może obejmować zastosowanie materiałów wypełniających lub zmiany w nawykach higienicznych pacjenta. Kluczowe jest również edukowanie pacjentów na temat właściwych technik szczotkowania oraz unikania niezdrowych nawyków, które mogą prowadzić do zwiększonego zużycia zębów. Zgodnie z wytycznymi American Dental Association (ADA), regularne wizyty kontrolne u dentysty są ważne dla monitorowania stanu zdrowia jamy ustnej oraz wczesnego wykrywania problemów związanych z abrazją.
Odpowiedzi abfrakcja, atrycja i absorpcja są często mylone z abrazją, jednak różnią się one zarówno przyczynami, jak i mechanizmem działania. Abfrakcja to proces utraty tkanek zęba spowodowany siłami biomechanicznymi, które działają na zęby, zwłaszcza w obszarze szyjki zęba. W wyniku tego zjawiska dochodzi do powstawania ubytków w kształcie litery V, co różni się od abrazyjnego ścierania tkanek. Atrycja odnosi się do naturalnego zużycia zębów, które występuje podczas kontaktu zęba z zębem, na przykład podczas żucia, i nie jest związana z czynnikami zewnętrznymi. Absorpcja natomiast dotyczy procesu, w którym substancja chemiczna przenika do wnętrza tkanki lub materiału, co nie ma zastosowania w kontekście twardych tkanek zębowych. W praktyce, mylenie tych pojęć prowadzi do niewłaściwej diagnozy i leczenia, a tym samym do dalszych komplikacji zdrowotnych. Ważne jest zrozumienie różnic między tymi terminami, aby skutecznie zarządzać zdrowiem jamy ustnej oraz stosować odpowiednie metody terapeutyczne.