Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia

Przechowywanie zdjęć rentgenowskich przez okres krótszy niż 10 lat, jak 5 lat, czy nawet 15 lat, jest niezgodne z obowiązującymi normami prawnymi oraz etycznymi w stomatologii. Wybór 5 lat jako okres archiwizacji może skutkować brakiem dostępu do istotnych informacji diagnostycznych, co w dłuższej perspektywie zagraża bezpieczeństwu pacjentów. W przypadku pacjentów z chorobami o przewlekłym charakterze, takich jak periodontopatie, dostęp do wcześniejszych zdjęć jest kluczowy dla oceny postępu choroby oraz efektywności podjętych działań terapeutycznych. Wybór 15 lat również nie odpowiada zaleceniom, gdyż jest on niewystarczający w kontekście możliwości pojawienia się roszczeń dotyczących błędów w leczeniu lub diagnozie. Z kolei 20 lat, choć zbyt długi, również nie jest praktycznym rozwiązaniem, gdyż wymagałby od gabinetu stomatologicznego znaczących nakładów na archiwizację oraz przestrzeń do przechowywania danych, co w dzisiejszym świecie cyfrowym jest mało efektywne. Właściwe podejście do archiwizacji zdjęć rentgenowskich powinno opierać się na zrozumieniu potrzeb pacjentów oraz wymaganych standardów, aby nie tylko zabezpieczać dane, ale również zapewniać ich praktyczne wykorzystanie w przyszłych procesach diagnostycznych.