Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia
Zawód: Higienistka stomatologiczna
Substancją czynną gotowego preparatu, który asysta powinna podać lekarzowi dentyście do zabiegu wybielania wewnątrzkomorowego zębów, jest
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
35% nadtlenek wodoru jest substancją czynną, która jest najczęściej stosowana w zabiegach wybielania wewnątrzkomorowego zębów. Jego skuteczność w procesie wybielania wynika z właściwości utleniających, które pozwalają na rozkład barwników organicznych znajdujących się w zębinie. W przypadku wybielania wewnętrznego, najpierw dentysta usuwa zainfekowaną miazgę zęba, a następnie wprowadza preparat zawierający nadtlenek wodoru do komory zęba, gdzie pozostaje na określony czas. Proces ten często powtarza się, aż do uzyskania pożądanego koloru. Efektywne wybielanie wymaga także odpowiedniego zabezpieczenia tkanek wokół zęba, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w stomatologii. Nadtlenek wodoru, przy odpowiednim stężeniu, jest bezpieczny dla tkanek zęba, a jego działanie zostało potwierdzone licznymi badaniami klinicznymi. Warto również zaznaczyć, że użycie nadtlenku wodoru w odpowiednich proporcjach jest zgodne z wytycznymi Europejskiej Agencji Chemikaliów, co dodatkowo podkreśla jego bezpieczeństwo i skuteczność.
Inne odpowiedzi, takie jak kwas fosforowy, wersenian sodu oraz podchloryn sodu, są niewłaściwe w kontekście wybielania wewnątrzkomorowego. Kwas fosforowy, stosowany głównie w procesach trawienia szkliwa przed zastosowaniem materiałów kompozytowych, nie ma właściwości wybielających. Jego zastosowanie w wybielaniu mogłoby prowadzić do uszkodzenia struktury zęba, zamiast do efektywnego usuwania barwników. Wersenian sodu jest substancją, która znajduje zastosowanie głównie jako chelator metali, ale nie ma właściwości wybielających. Wybór takiego preparatu w kontekście wybielania byłby błędny, ponieważ nie spełniałby podstawowych wymagań dotyczących eliminacji przebarwień. Podchloryn sodu, choć używany w endodoncji jako środek dezynfekujący, nie jest substancją wybielającą, a jego stosowanie w kontekście wybielania wewnętrznego mogłoby być niebezpieczne i prowadzić do podrażnienia tkanek okołowierzchołkowych. Wszystkie te odpowiedzi świadczą o braku zrozumienia mechanizmu działania substancji wybielających oraz ich zastosowania klinicznego, co może prowadzić do nieprawidłowych decyzji w praktyce stomatologicznej. Dlatego tak ważne jest, aby dentyści byli dobrze wykształceni w zakresie skutecznych i bezpiecznych metod wybielania, opartych na solidnych podstawach naukowych.