Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia

Udzielając odpowiedzi na to pytanie, można spotkać się z pewnym zamieszaniem dotyczącym różnych metod testowania skuteczności sterylizacji. Taśma sterylizacyjna to produkt, który jedynie wskazuje na to, czy proces sterylizacji miał miejsce, ale nie ocenia jego efektywności w zakresie usuwania powietrza. Z kolei Attest to test, który weryfikuje zdolność do eliminacji mikroorganizmów, jednak nie dostarcza informacji na temat penetracji pary wodnej w narzędziach czy materiałach. Zastosowanie tego testu może być mylące, ponieważ jego użycie wiąże się z innym aspektem sterylizacji, związanym głównie z kontrolą jakości mikrobiologicznej, a nie z oceną fizycznych warunków w komorze sterylizacyjnej. Wieloparametrowy test paskowy, mimo że może dostarczyć wielu informacji, również nie jest specyficznie zaprojektowany do oceny usuwania powietrza i penetracji pary, co jest kluczowe dla skutecznej sterylizacji parowej. Powszechnym błędem jest zakładanie, że każdy test wskazujący na obecność pary lub zmiany temperatury jest wystarczający do oceny skuteczności procesu. Aby skutecznie ocenić proces sterylizacji, należy stosować odpowiednie testy, które są dostosowane do specyfiki sterylizacji parowej, a test Bowie-Dicka jest jednym z najlepszych przykładów takich narzędzi, które odpowiadają na te wymagania.