Kwalifikacja: MED.02 - Wykonywanie świadczeń stomatologicznych z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia jamy ustnej oraz współuczestniczenie w procesie leczenia
Zawód: Higienistka stomatologiczna
W czasie zabiegu stomatologicznego doszło do reakcji anafilaktycznej u pacjenta. Lekiem pierwszego rzutu jest
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Adrenalina jest lekiem pierwszego rzutu w przypadku reakcji anafilaktycznej, ponieważ działa poprzez szybkie zwężenie naczyń krwionośnych, co prowadzi do podniesienia ciśnienia krwi oraz zmniejszenia obrzęku tkanek. Działa również poprzez rozszerzenie oskrzeli, co ułatwia oddychanie. W kontekście zabiegów stomatologicznych, gdzie reakcje anafilaktyczne mogą wystąpić w odpowiedzi na leki znieczulające lub inne substancje, adrenalina jest kluczowa w ratowaniu życia pacjenta. Jej podanie powinno mieć miejsce jak najszybciej po zdiagnozowaniu reakcji anafilaktycznej, najlepiej w postaci zastrzyku domięśniowego w okolicy uda. Standardowe zalecenia mówią o dawce 0,3-0,5 mg adrenaliny dla dorosłych, co można powtarzać co 5-15 minut w razie potrzeby. Należy pamiętać, że adrenalina jest lekiem, który powinien być dostępny w każdym gabinecie stomatologicznym, aby zapewnić bezpieczeństwo pacjentów. Warto również, aby personel stomatologiczny był przeszkolony w zakresie rozpoznawania anafilaksji i prawidłowego podawania adrenaliny, zgodnie z wytycznymi amerykańskiego Towarzystwa Alergologicznego oraz Europejskiej Federacji Alergii i Immunologii Klinicznej.
Claritina, lignokaina oraz nitrogliceryna nie są odpowiednimi lekami w sytuacji reakcji anafilaktycznej. Claritina, która jest lekiem przeciwhistaminowym, pomaga w łagodzeniu alergicznych objawów, takich jak swędzenie, katar czy wysypka, ale nie jest skuteczna w przypadku ciężkiej reakcji anafilaktycznej, która wymaga natychmiastowego działania. Jej działanie nie wpływa na obrzęk dróg oddechowych ani na ciśnienie krwi, co czyni ją niewłaściwym wyborem w nagłych przypadkach. Lignokaina jest anestetykiem miejscowym, który stosuje się w stomatologii do znieczulenia tkanek, ale nie ma żadnego działania ratującego życie w sytuacjach anafilaktycznych. Podobnie, nitrogliceryna, która jest lekiem rozszerzającym naczynia krwionośne, stosowanym głównie w leczeniu choroby niedokrwiennej serca, nie jest odpowiednia w kontekście anafilaksji, gdyż nie działa na przyczyny reakcji, a może wręcz zaszkodzić pacjentowi przez dalsze obniżenie ciśnienia krwi. W sytuacjach krytycznych, takich jak anafilaksja, istotne jest zrozumienie, że wybór odpowiedniego leku pierwszy rzut ma kluczowe znaczenie dla przeżycia pacjenta. Dlatego tak ważne jest, aby personel medyczny był dobrze poinformowany o działaniach i zastosowaniach leków, aby podejmować właściwe decyzje w obliczu nagłych przypadków.